Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

οικολογια μια νέα "θεολογία"

“κάποιοι περίεργοι άνθρωποι, μαζί με κάτι παπάδες που ξεχνάνε ότι ο προορισμός τους είναι η σωτηρία της ψυχής μας και ασχολούνται με καινά δαιμόνια,…” http://kalimeraermionida.blogspot.com/2010/10/blog-post_2833.html

Ειναι σκωπτικό το δημοσίευμα της νεας μπλογκερ κ.Αλεβίζου που φάνηκε μια νέα ανάσα στην ερμιονική γη!της ευχόμαστε της νέας ιστολόγου μια καλή και καρποφόρα πορεία στην τοπική και παγκόσμια μπλογκόσφαιρα.

Πολλοί όμως το πιστεύουν αυτό που εκείνη μάλλον θέλει να θέσει σε εισαγωγικά...πολλοί θα ήθελαν εγλωβισμένο στο ναό απλά τον κληρικό! (εκείνη απο ότι συμπερανα απο όσα έγραφε και απο όσο την ξέρω νομίζω πως δεν θα μας ήθελε κοινωνικά αμέτοχους και πολιτικά -επιμένω πολιτικά και όχι κομματικά- ανέριστους και ανερμάτιστους)!

Αλλά δεν μπορούμε και να μην διαφωνήσουμε με αυτη τη θέση, δεν υπαρχει αυτη η θεαση των πραγματων... τι πάει να πει κληρικοί που ασχολούνται με άλλα πράγματα από όσα επιτάσσει ο ρόλος τους (πολλοί το πρεσβεύουν) !

οι κληρικοι δεν ειναι μονον για μεσα στον ναο! Οι κληρικοί εκτός της ιερωσύνης τους είναι και πολίτες αυτού του τόπου, πληρώνουν φόρους και έχουν κάθε νόμιμο δικαιώμα να κάνουν ότι τους επιτάσσει η κληρική αλλά και η πολιτική (την διαχωρίζω από την κομματική διαστροφή του πολιτικού μας ενδιαφέροντος) αλλά και κοινωνική τους συνείδηση! Κάθε κίνηση ενός κληρικού μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως και να ειδωθεί παντοιοτρόπως ενώ μπορεί να είναι απλά μια προσωπική έκφραση, ένα δικό του μεράκι, με περισσή αγάπη και πόνο για τα κοινά, που δεν είναι καινά δαιμόνια για εκείνον…οι κληρικοί πάντα ενδιαφέρονταν για τον άλλον, τον διαφορετικό και τον αντιφρονούντα, ενδιαφέρονταν για το ψωμί του αδελφού τους, για την συνδρομή στον ανθρώπινο πόνο!

Αυτή ειναι μια παροχημενη αντίληψη! Ο εγκλεισμός του κληερικού εις τους τέσσαρις τείχους του ναιδρίου που εφημερεύει, θα ήταν μια αποξένωση του Χριστού από τον ανθρωπο, ο κληρικός μας θυμίζει ότι ο Χριστός τον επέλεξε για να φανερώνει την παρουσία του ανάμεσα στους ανθρώπους! Και άρα δεν δικαιούται ούτε να κωφεύει ούτε να βρίσκεται στο περιθώριο και να απαξιώνει την προσωπική του έκφρση της ελευθερίας του και την έκφραση της κοινωνικής και οικολογικής του ευαισθησίας!

η ψυχή κατοικεί σε ένα σώμα...και δεν υπάρχει ασώματη!

άρα όσο υποφέρει η ψυχή και ζητά λύτρωση...(συν-)υποφέρει και (συμ-)πονά και το σώμα μας!

όσο για την οικολογία που είναι μια σύγχρονη δοξολογική θεολογική θέαση των πραγμάτων...έχουμε και εμεις ευθύνη και πολλή περισσότερη απο τους άλλους φορείς! ο κληρικός είναι πατέρας και τρέχει οταν τον χρειάζονται τα παιδιά του!

Εμείς οι χριστιανοί όλων των χαρισμάτων(κληρικοί και λαϊκοί) με πρώτον τον «Πράσινο» Πατριάρχη κύριο Βαρθολομαίο πρέπει να δείχνουμε πολλή αγάπη στη φύση διότι διακονία στον τομέα του φυσικού και οικολογικού «(συν-)είναι» ανθρώπου και φύσεως είναι διακονία στον άνθρωπο με πλήρη αναφορά στον Θεάνθρωπο Χριστό μας!


modern father

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

πολιτικός λόγος, ο αναφερόμενος εις τον πολίτην

Μετά από κείμενα αγνώστων Γερόντων και Ασκητών της Ερήμου που δημοσιεύσαμε διότι δεν είχαμε χρόνο για το αγαπημένο blogging μας (για εντελώς προσωπικούς λόγους), μας έρχεται πάλι η διάθεση κοινωνίας στο χώρο τον διαδικτυακό!

Με αφορμή τις εκλογές και σε επίπεδο αυτοδιοικητικό αλλά και περιφερειακό θα πρέπει να βρούμε κριτήρια επιλογής ανθρώπων για να μας κυβερνούν!

Όταν τους εκλέγουμε και πρέπει να τους ελέγχουμε αλλά και να βλέπουμε εκ του συν-εγγύς το έργο τους!

Αν δεν είναι αποδοτικοί και πρόσφορη η διακυβέρνηση τους για τον τόπο, πρέπει όχι απλά να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να τους εξωθήσουμε δυναμικά έξω από το προσκήνιο της εξουσίας αλλά και να τους δείξουμε ότι δεν πρέπει να τους ξαναμπεί ως ιδέα η επανεκλογή! Ανίκανοι και παρτάκηδες δεν μπορούν να επανέλθουν και να νομίζουν ότι μας ξεγελούν με την προβολή ανύπαρκτου έργου!

Κανονικά δεν πρέπει να μιλούν τα στόματα τώρα αλλά να μας παρουσιάζουν τι εξέλιξαν σε σχέση με την επαρχία μας,

· να μας δείξουν τον βιολογικό καθαρισμό …

· Να μας δείξουν τον χώρο της οργανωμένης ανακύκλωσης και να μας πουν που πηγαίνουν τα ανακυκλώσιμα υλικά…

· Να μας δείξουν τα πεπραγμένα στον τομέα της νεότητος και των συμβουλίων των νέων…

· Να μας δείξουν τα γυμναστήρια και τους χώρους του δημοτικούς που θα προαυλίζονται τα παιδιά μας…

· Να μας δείξουν … πολλά που έπρεπε να έχουμε δεί!

Τέρμα η περίοδος χάριτος και ευχολογίων! Την 7ην Νοεμβρίου ε.ε. όλοι μας έχουμε λόγω ιστορικών συγκυριών και πολλής της ευθύνης μας έναντι του μέλλοντος μας, έναντι των δικών μας ημερών που θα επακολουθήσουν λόγους να δείξουμε την έξοδο σε όσους επολιτεύθησαν και πολιτεύονται για να πλουτίσουν και να φέρουμε ανθρώπους που παράλληλα με το βιοποριστικό τους επάγγελμα θα θέλουν το καλό του τόπου και το καλό του νέου δήμου αλλά και το καλό της περιφέρειας!

Κ ρ ί ν α τ ε ο καθένας υπεύθυνα και καθαρά όχι επειδή συμφέρει την τσέπη και το (μικρο -) πολιτικό μας

μέλλον αλλά επειδή συμφέρει την “έρημη” πατρίδα!

Δεν θα μείνει έρημη και απροστάτευτη όλοι θα την προστατεύσουμε κόντρα σε διεθνή και άλλα κέντρα που χαράσσουν πολιτικές για εμάς χωρίς εμάς και εξουθενώνοντας εμάς!

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ!

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

απροσδόκητη και άκοπος εξοδος απο τα επιγεια και εισοδος προς τον παράδεισον

  • ΕΝΑΣ μοναχός σ’ ένα Κοινόβιο, αμελής στα πνευματικά, έπεσε βαρειά άρρωστος κι’ ήλθε η ώρα του να πεθάνη. Ο Ηγούμενος κι’ όλοι οι αδελφοί τον περικυκλώσανε για να του δώσουν θάρρος στις τελευταίες του στιγμές. Παρατήρησαν όμως έκπληκτοι, πως ο αδελφός αντίκρυζε τον θάνατο με μεγάλη αταραξία και ψυχική γαλήνη.
  • - Παιδί μου, του είπε τότε ο Ηγούμενος, όλοι εδώ ξεύρομε πως δεν ήσουν και τόσο επιμελής στα καθήκοντά σου. Πως πηγαίνεις με τόσο θάρρος στην άλλη ζωη;
  • - Είναι αλήθεια, Αββά, ψιθύρισε ο ετοιμοθάνατος, πως δεν ήμουν καλός μοναχός. Ένα πράγμα όμως ετήρησα με ακρίβεια στη ζωη μου: Δεν κατέκρινα ποτέ μου άνθρωπο. Γι’ αυτό σκοπεύω να ειπώ στο Δεσπότη Χριστό, όταν παρουσιαστώ ενώπιόν Του: "Συ, Κυριε, είπες, μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε", κι’ ελπίζω ότι δε θα με κρίνη αυστηρά.
  • - Πηγαινε ειρηνικά στο αιώνιο ταξίδι σου, παιδί μου, του είπε με θαυμασμό ο Ηγούμενος. Εσύ κατώρθωσες, χωρίς κόπο να σωθής.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

είδε ο ασκητης και δεν κατέκρινε...

  • ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Γέροντας είδε μια μέρα με τα μάτια του κάποιον αδελφό να πέφτη σε βαρύ αμάρτημα, κι’ όχι μόνο δεν τον κατέκρινε, αλλά έκλαψε και είπε: "Αυτός έπεσε σήμερα κι’ εγώ εξάπαντος αύριο. Κι’ αυτός μεν χωρίς άλλο θα μετανοήση, ενώ εγώ δεν είμαι βέβαιος γι’ αυτό".

http://www.patrokosmas.gr

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

καλύτερα φάε κρέας, παρα την σάρκα του αδελφου σου

,Ο ΑΒΒΑΣ Υπερέχιος δίνει την ακόλουθη συμβουλή στούς εγκρατείς και νηστευτάς:
- Φάγε κρέας και πιές κρασί και μη κατατρώγης με την καταλαλιά τις σάρκες του αδελφού σου.
Και πάλι:
- Καταλαλώντας ο όφις τον Θεό, επέτυχε να βγάλη τούς πρωτοπλάστους από τον Παράδεισο. Το ίδιο κάνει κι’ εκείνος που καταλαλεί τον πλησίον του• βαραίνει την ψυχή του και παρασύρει στο κακό εκείνον που τον ακούει.

ειμαι καταδικασμένος για τις δικές μου αμαρτίες

ΕΝΑΣ Γέροντας πνευματικός συμβουλεύει:

Αν έλθη κάποιος άλλος σε σένα κι’ αρχίση να κατηγορή και να κατακρίνη ένα τρίτον, πρόσεξε καλά μήπως παρασυρθής και του ειπής: "δίκαιο έχεις, έτσι είναι". Καλλίτερα να σωπάσης η να του ειπής: "Εγώ, αδελφέ μου, είμαι καταδικασμένος για τις αμαρτίες μου• δεν έχω δικαίωμα να καταδικάζω άλλον". Μ’ αυτόν τον τρόπο και τον εαυτό σου σώζεις και τον αδελφόν σου.


patrokosmas.gr



Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

πνευματικές συμβουλές ερημίτου Γέροντος

  • ΕΝΑΣ Γέροντας πνευματικός συμβουλεύει:

  • Αν συμβή ποτέ να κατακρίνης τον αδελφό σου και σε τύψη γι’ αυτό η συνείδησή σου, πήγαινε ευθύς να τον βρης, εξομολογήσου ότι τον κατέκρινες και ζήτησέ του συγγνώμη. Πρόσεχε στο εξής να μη σε παρασύρη ο διάβολος σ’ αυτό το αμάρτημα, γιατί η καταλαλιά είναι θάνατος της ψυχής.

http://www.patrokosmas.gr

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ: Ελευθερία λόγου ή θάνατος "σιωπής"

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ: Ελευθερία λόγου ή θάνατος "σιωπής": "Προ ημερών, κατά την διάρκεια της συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Μακαριώτατος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κος ..."

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

για να μην μολύνη τα αυτιά του!

  • ΠΗΓΑΝ κάποτε αιρετικοί στον Όσιο Ποιμένα κι’ άρχισαν να λέγουν κατηγορίες εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας. Ο Όσιος τότε σηκώθηκε επάνω, έδωσε εντολή στον υποτακτικό του να τούς ετοιμάση φαγητό και βγήκε έξω από το κελλί, για να μη μολύνη τ’ αυτιά του.

http://www.patrokosmas.gr

τι είναι καταλαλιά και τι κατάκρισις

  • ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας, που ερωτήθηκε από τούς αδελφούς τι είναι καταλαλιά και τι κατάκρισις, έδωσε την ακόλουθη εξήγηση :

  • Με την καταλαλιά φανερώνει κανείς τα κρυφά ελαττώματα του αδελφού του. Με την κατάκρισι καταδικάζει τα φανερά. Αν ειπή κανείς λόγου χάρι, πως ο τάδε αδελφός είναι μεν καλοπροαίρετος και αγαθός, αλλά του λείπει η διάκρισι, αυτό είναι καταλαλιά. Αν όμως ειπή ότι ο δείνα είναι πλεονέκτης και φιλάργυρος, τούτο είναι κατάκρισις, γιατί με το λόγο αυτό καταδικάζει τις πράξεις του πλησίον του. Η κατάκρισις είναι χειρότερη από την καταλαλιά.
http://clubs.pathfinder.gr/emmaous/430785

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

νεας κατηχητικής χρονιάς αφορμές προβληματισμού

Νέας κατηχητικής χρονιάς (σκέψεις)

Αύριο στην ενορία που μου ανέθεσαν να κάνω κατηχητική σύναξη παιδιών δημοτικού ξεκινάνε τα μαθήματα!

Οι σκέψεις μας είναι πολλές … διέρχεται ο θεσμός των κατηχητικών σχολείων κρίση, διέρχεται η προσωπικότητα του κατηχητού κρίση, διέρχεται κρίση η ενοριακή κατήχηση, διέρχονται όλα τα εκκλησιαστικά κρίση???

Αν διέρχεται η κατηχητική λειτουργία κρίση είναι θέμα που μας απασχολεί όλους, ειδικά τους κληρικούς(που ακόμη γρηγορούν και είναι στις επάλξεις). Μήπως ο θεσμός (μου φέρνει ανατριχήλα ο όρος «θεσμός» σε εκκλησιαστικά διακονήματα αναφερόμενος, αλλά έτσι συνεννοούμεθα) της κατηχήσεως των μικρών παιδιών είναι αποτυχημένος ή απέτυχε στις μέρες μας? Μήπως είναι θέμα όλης της κατηχητικής διαδικασίας η αλλαγή?

Δεν αντέχουμε σήμερα την αυθεντία εκ προοιμίου, δεν αντέχουμε την διδασκαλία ex cathedra! Άρα όλοι κατανοούμε ότι για να γίνει κάτι καλό και αγαθό για την διδασκαλία του Ευαγγελίου του Θεού στους ανθρώπους, ο τρόπος μεταδόσεως της εν Χριστώ ζωής και διδασκαλίας είναι να γίνουμε ένα με τους ανθρώπους.

Να γίνουμε ένας από αυτούς και να «σαρκωθούμε» σύγχρονα και με μόνο στόχο η εν Χριστώ σωτηρία να γίνει βίωμα της δικής μας ζωής αλλά και των αδελφών μας!

Δηλαδή πρώτα η κατήχηση είναι βασικό να ξεκινήσει από τους ενηλίκους, να μάθουν οι γονείς σε ποιο Χριστό πιστεύουμε και ποιο Θεό ακολουθούμε στη ζωή μας και να δώσουν δώρο την πίστη τους στα παιδιά τους. Αν οι γονείς είναι αδιάφοροι έως άπιστοι και εχθρικοί προς την εκκλησιαστική κατήχηση και ζωή, πως έχουμε την ψευδαίσθηση το παιδί να θέλει να έρχεται στην κατηχητική συντροφιά της ενορίας του και πως θέλουμε να είναι πιστό μέλος της ενορίας όταν όσα λέμε δεν τα βλέπει βιωμένα και δεν είναι μέρος της σπιτικής ατμοσφαίρας που δυναμιτίζει την οικογενειακή ζωή.

Διέρχεται η προσωπικότητα του κατηχητού κρίση? Αυτό είναι βασικό και καίριο ερώτημα και απαντάται αφού δούμε ποιος κανονικώς και ευαγγελικώς κατηχεί! Κατηχεί ο Επίσκοπος και με την εντολή του οι Πρεσβύτεροι και οι Διάκονοι όποιας εκκλησιαστικής επαρχίας, άρα μόνον οι χειροτονημένοι κληρικοί (σήμερα - παλαιότερα υπήρχαν και οι εφορκιστές ή αφορκιστές που διαβαζαν τους αφορκισμούς κατά του Σατανά που σήμερα ακούνε μικρά και άωρα βρέφη και απευθύνονται σε ενήλικους άρα σήμερα δεν τα κατανοεί ο άμεσα ενδιαφερόμενος, μια δυσκολία του νηπιοβαπτισμού, οι οποίοι και βοηθούσαν στην κατήχηση), έχουν απόλυτη ευθύνη του κηρύγματος της Βασιλείας του Θεού στους ανθρώπους που εβαπτίσθησαν ή μάλλον ορθότερα οι ίδιοι εβάπτισαν στο όνομα της Αγίας Τριάδος!

Άρα δεν έχει κρίση απλά η κατήχηση ως διακονία, όταν επαφίεται συνήθως σε ευλαβείς μεν λαϊκούς, άμοιρους δε ευθυνών … άρα μπαίνει στον «αυτόματο», η δική μας ευθύνη μετατίθεται στην πλάτη ενός εθελοντή εν Χριστώ που συνήθως μένει αβοήθητος και απροστάτευτος, μένει μόνος να δέρει σε θάλασσα πολύ-φουρτουνιασμένη!

Έχουμε εμείς την ευθύνη της μεταθέσεως των ευθυνών μας, σύμπτωμα του σύγχρονου πολιτισμού μας, που πάντα την ευθύνη την έχουν άλλοι και ποτέ που εμείς παρατούμε τα πάντα εις το έλεος του Θεού!(με διάθεση αθεότητος, αφού ερεθίζουμε τον Θεό με το ζόρυ να δράσει εκεί που εμείς επαναπαυόμαστε στις δάφνες και συχνά μάλλον πικροδάφνες μας!)

Διέρχεται κρίση και η ενοριακή διάσταση της κατηχήσεως, αφού πολλές φορές όλα ήσαν διενοριακές δραστηριότητες, άρα δραστηριότητες χωρίς στέγη, χωρίς άνθρωπο επιβλέποντα, χωρίς οικονομική κάλυψη.

Όλα ήσαν θέμα του φιλοτίμου του αγωνιζόμενου κατηχητού που δεν είχε όμως και πάντα το σθένος ή το κουράγιο να αντέξει την αδιαφορία των άλλων και ή έκανε το ελάχιστο που μπορούσε να αποδώσει ή απεσύρετο χωρίς διάθεση επαναλειτουργίας του εντός των εκκλησιαστικών-ενοριακών- ορίων μόνον με διάθεση ηρεμίας προσευχητικής ή ιδιωτείας πνευματικής εντός με του ναού εκτός δε της ενορίας.

Διέρχονται δε όλα τα εκκλησιαστικά κρίση?

Τελικώς αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα που μας απασχολεί και μας βρίσκει πολλές φορές να ψάχνουμε να βρούμε την αιτία αυτής της κρίσεως … και το πιο εύκολο, ανεύθυνο και ανώδυνο είναι να πούμε φταίει η αθεϊστική κοινωνία μας , δεν είχε όμως να ζηλέψει η αλλοτινή κοινωνία της εποχής του Χριστού τίποτα από την δική μας σε έχθρα και αθεΐα και πόλεμο εναντίον Του.

Τότε και το κράτος και η επίσημη θρησκεία ήταν ενάντια στον Ιησού, τον Χριστό του Κυρίου που οι θρησκευτικοί λειτουργοί και κήρυκες τον οδήγησαν στον πολιτικό άρχοντα και τον εσταύρωσαν βάναυσα και γρήγορα «ίνα μη μωμηθεί το Πάσχα», έτσι πολλές φορές και εμείς βρίσκουμε πάντα αλλού τις ευθύνες μας και πάντα αλλού είμαστε εμείς θιγμένοι και κυνηγημένοι … τι έπρεπε να πει…αφού είστε τέτοιοι παρτάκηδες, ελεεινοί εγωιστές θα κατέβω από το Σταυρό και αναληφθώ μακρυά Σας?

Αλλά δεν το είπε έμεινε και πάλεψε!!!

Μακάρι με την χάρη του Θεού και εμείς οι φυσικοί και κατά αναθεσιν (διακονίας) κατηχητές να έχουμε το ίδιο πείσμα κατηχητικής διακονίας με τον Χριστό, τον ίδιο κόπο των αποστόλων να καταβάλουμε και την ίδια καρποφορία με το κήρυγμα και την απήχηση του Μεγάλου και Ουρανοβάμονος Παύλου να έχουμε στην διακονία μας!

Αδέλφια μου, μακρυά μας η απογοήτευση!!!

Καλή διακονία σε όλους και με κ α λ ά παιδιά, μαθητές Εκείνου!

Καλή δύναμη!


π. Ιερόθεος ο εκ Κρανιδίου

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Iερόθεος ... 5 χρόνια ζωής και πορείας

ΙΕΡΟΘΕΟΣ (αυτοβιογραφικό)

Ένα όνομα που μπορούσε να μην αγγίξει κανέναν…αλλά τελικώς και υποσυνείδητως εμενα με άγγγιξε, ενας Γέρων και ασκητής Επίσκοπος το έφερε από την ημέρα της μοναχικής κουράς Του. Ο Γέρων Ύδρας κυρός Ιερόθεος … δεν είχε σχέση με της βαπτίσεως το όνομα που κατά κανόνα για τους μοναχούς είναι διαφορετικό του βαπτιστικού! Τον έλεγαν αλλιώς … δεν έχει σημασία πως… ο Γέροντας ήταν για όλους Επίσκοπος σκληρός και στιβαρός αλλά όχι αδικος, ήταν ασκητικός αλλά δεν είχε επιβάλλει σε κανέναν να ζει έστι σαν Αυτόν!

Ο πατήρ Ιερόθεος παρέπεμπε στον άγιο Επίσκοπο Αθηνών (ουχί και πάσης Ελλάδος), τον επίσκοπο που μέσω της τοπικότητος της διακονίας του φανερώνει την μοναδικότητα και την καθολικότητα του κηρύγματος του Χριστού που μόνον αυτό το περιεχόμενο κηρύγματος και μόνως ο ευαγγελικώς εκφερόμενος τελικώς λόγος είναι γνήσια έκφραση του Χριστού! Ο επίσκοπος των Αθηνών όσιος ΙΕΡΟΘΕΟΣ, ο όλως ιερωμένος Θεώ…ο αφωσιωμένος και προσηλωμένος στην συνέχιση και ευλόγηση της γήινης σφαίρας με αληθής και προσηλωμένους κληρικούς που δεν ηθέλησαν θρόνον αλλά διακονίαν, δεν ηγάπησαν χρυσόν ή άργυρον, δεν επεθύμησαν εξουσίες και λάγνα ζωη!

Αυτόν τον άγιον διάλεξα και εγώ, σίγουρα με επηρέασε ο Μητροπολίτης του τόπου μου αλλά έγινε και ελεύθερη επιλογή να πάρω αυτό το όνομα … φέτος για Πέμπτη χρονιά να γιορτάσω και να είμαι τόσο χαρούμενος που επι δύο μέρες δεν έχω λόγους να το εκφράσω, η γλώσσα κομπον δένεται και ανθρώπινη έννοια απερίγραπτο το αφήνει! Αλλά και δύο ολόκληρα 24 ωρα ο ύπνος είναι ελάχιστος … μακαρι όταν χαθει ο ενθουσιασμός της στιγμής (που θα τον ειπείτε ότι είναι…) να οιδώ και εγώ άνθρωπον να δρασκελίζει τα κατώφλια της αγιότητος και να γνωρίσω και εγώ εντός μου το θέλημα του Θεού…

Δεν φωνάζω διότι ο Θεός ακούει όταν θέλει Εκείνος να ακούσει!

Έλα και πάρε μου την λύπη!

Χρόνια καλά και καλό (μου) παράδεισο!

Ο άγιος Ιερόθεος να βοηθά τους πάντας ιδία δε τους εφημερίους και ευλαβείς κήρυκας του ευαγγελίου της απολύτρωσεως μας και τους διακόνους του ιερού θυσιαστηρίου!