Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

επικαιρα προ χειροτονίας!

Οσο περισσότερο αγωνίζεσαι

να αγαπάς τον Θεό,

τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!

Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης

Σίγουρα αυτή είναι η εμπειρία του Γέροντος καμμία διανοητική λεπτολόγησις των πραγμάτων και καμμία άλλου είδους ανθρώπινη επιτυχία και κανένος είδους πτυχίο δεν εγκυάται την «προσωπική μας πεντηκοστή», την στιγμή της πνευματεμφορείας μας, την στιγμή της δικής άμεσης επαφής και επι-κοινωνίας ή μάλλον αληθινής κοινωίας προς το αγαθόν!

Κάθε στιγμή της ζωής μπορεί να έχει δοκιμασίες και πόνους αλλά οι χαρούμενες στιγμές ή ευλογημένες συγκυρίες μπορούν και δίνουν χάρη Χριστού σε απόλυτη χαρά στις καρδιές όσων αγωνίζονται όχι αγώνα «αγιορείτικο»(δηλαδή όπως του Γεροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού) αλλά είναι εν τινι μέτρω συνεπείς σε όσα ήθελησαν να διακονήσουν και έτσι ήλθε το ποθούμενον για κάθε διάκονον!

Απροσδόκητα…μπορεί να το θέλαμε αλλά μετα-Πασχα-λίως το περιμέναμε!

Γεννήθηκε ο Χριστός στην καρδιά μας, χαρήκαμε, πετάξαμε από κοσμική χαρά…αλλά το βράδυ στο κελλί που εφιλοξενήθημεν, ύπνος δεν μας έπιανε όχι για κανονισθούν οι λεπτομέρεις μόνον … του πως και τι της φιλοξενίας, των προσκλήσεων…αλλά και του μεριδίου ευθύνης ενώπιον του αοράτου και αναφούς και αψηλαφήτου Θεού μας που καταδέχθηκε ανθρώπινη σάρκα και έβαλε την δική μας ζωή σε άλλη βάση θεωτική, σε πορεία θεώσεως και ομοιώσεως με τον Χριστό Κυρίου, τον Ιησού μας!

Ας αφήσουμε την σιωπή να ντύσει το μυστήριο της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας!

http://anastasiosk.blogspot.com/2010/12/blog-post_4764.html

(30 Δεκεμβρίου 2010 πριν την χειροτονία μας-που θα γίνει στις 8 Ιανουαρίου 2011 στον Ναό της Παναγίας της "Ευαγγελιστρίας" Κοιλάδος, σας αναμένουμε όλους)

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

χειροτονία εις πρεσβύτερον

Ανακοίνωσις-Πρόσκλησις

Αγαπητοί χριστιανοί,

Θα είναι ιδιαίτερη η χαρά μας

να παρευρεθείτε στο μυστήριο της

εις πρεσβύτερον χειροτονίας μας

που θα λάβει χώρα εις τον

Ιερόν Ναόν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδος

την 8ην Ιανουαρίου 2011

υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας

κυρίου Ε φ ρ α ί μ.

Ιδιαίτερες προσκλήσεις δεν θα διανεμηθούν
αφού το γεγονός της θείας Λειτουργίας
στο οποίο είναι ενταγμένο το μυστήριο
της ιερωσύνης, είναι δημόσιο γεγονός.



π. Ιερόθεος Ιωάν. Λουμουσιώτης
Διάκονος της Ι. Μητρ. Ύδρας

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Καλήν εσπέραν



καλα και αγιασμένα Χριστούγεννα!

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

καλαντα Πελ/νήσου

Χριστός γεννάται σήμερον

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

σχόλιο στο ευαγγέλιο της προ Χριστού γεννήσεως Κυριακής

Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού

Η χάρις του Θεού, αδελφοί μου, επέτρεψε και εφέτος να φθάσουμε ζώντες εν σώματι και εύχομαι και ζώντες εν Αγίω Πνεύματι να φθάσουμε στην Μητρόπολη των Εορτών, στη μητέρα των μεγάλων πραγμάτων, στη μητέρα των μεγάλων ευλογιών του Θεού!

Ποια είναι αυτή η γιορτή?

Είναι η εορτή της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, είναι η εορτή της θείας Σαρκώσεως, είναι απλά όπως λέμε τα Χριστού – γεννα.

Ακούσαμε δε την γενεαλογία του αγενεαλόγητου κατά την θεία του φύση! Ο Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, δεν είναι μόνον άνθρωπος, είναι και Θεός και ως Θεός δεν έχει προγόνους, είναι όπως λέει ένα τροπάριο (της Εκκλησίας μας): «ο αμήτωρ εκ Πατρός και απάτωρ εκ μητρός», Εκείνος που γεννήθηκε προαιώνια από τον Πατέρα, χωρίς να ξέρουμε εμείς το Πώς(?) και το Γιατί(?) και χωρίς εμείς να μπορούμε να κατανοήσουμε το μυστήριο της Γεννήσεως του εκ Πατρός (προ πάντων των αιώνων) χωρίς την παρουσία μητέρας (στο κήρυγμα είπα: εκει δεν είχε μητέρα, αλλά στο γραπτό το κείμενο έχει κάποιες ανεπαίσθητες διορθώσεις) και είναι απάτωρ εκ Μητρός, χωρίς πατέρα (γεννιέται)από την Παναγία Μητέρα, την μητέρα Του και μητέρα όλων (μας).

Θα μου πείτε, πάτερ μου, αυτά μας φαίνονται υψηλά γράμματα κι όμως αυτό είναι η ουσία της Θεολογίας μας. όποιος ξέρει αυτά, τα ζει κιόλας!

Ένας άνθρωπος ο οποίος τα έζησε και όχι απλά τα ήξερε είναι εκείνος ο αφανής ήρωας, ο άγνωστος για το ευαγγέλιο (αφού οι αναφορές στον δίκαιο Ιωσήφ είναι ελάχιστες), ελάχιστες φορές ακούμε το όνομά του κι όμως η εκκλησία μας τον γιορτάζει σήμερα. (Αυτός είναι) ο Ιωσήφ ο μνήστωρ, ο αρραβωνιαστηκός της Θεοτόκου.

Ας ακούσουμε τι λέει το ευαγγέλιο: « Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν.» o Ιωσήφ δηλαδή ο άνδρας της, επειδή ήταν δίκαιος όπως τον ήθελε ο νόμος του Θεού και επειδή δεν ήθελε να την εξευτελίσει στα μάτια των ανθρώπων σκέφθηκε να την διώξει χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι! Τι κατάλαβε ο Ιωσήφ? Ότι η κοπέλα που του έδωσαν οι ιερείς από τον ναό του Σολομώντος, η δεκαεξάχρονη Μαριάμ,η Μαρία, που το όνομα της σημαίνει κυρία, εκείνη που κυριαρχεί επι της φύσεως διότι θα δώσει στον Κτίστη σώμα, στον Χριστό που ήταν Θεός θα δανείσει το σώμα της κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμα και έτσι Εκείνος θα γίνει άνθρωπος!

Ο Ιωσήφ την βλέπει να είναι έγκυος πριν συνοικήσουν, πριν μείνουν στο ίδιο σπίτι, αλλά επειδή αγαπάει τον Θεό και βλέπει κάθε άνθρωπο ξεχωριστά ως παιδί του Θεού, δεν ήθελε να την εξευτελίσει…και τι σκέφθηκε ο δίκαιος εκείνος, άγιος της Παλαιάς Διαθήκης και εποχής (ακόμη), σκέφθηκε να την διώξει και να μην γίνει προστάτης της ίδιας και του παιδιού της. Αυτό θα σκεφτόταν ο καθένας από εμάς σήμερα αλλά έχει προσωπικό «ευαγγελισμό»(κατ’ όναρ, στον ύπνο του) και εκείνος και έρχεται ο άγγλος και του λέγει: Ιωσήφ μην φοβηθείς να πάρεις την γυναίκα που σου εμπιστεύθηκαν οι ιερείς, αυτό που έχει στην κοιλιά της είναι εκ Πνεύματος Αγίου (λέμε στο Σύμβολο της Πίστεως στο κοινώς λεγόμενο «Πιστεύω»)!

Είναι «προϊόν» της δημιουργικής χάριτος του Θεού, δεν είναι «προϊόν» γαμικής σχέσεως και συναφείας, δεν είναι «προϊόν» συνευρέσεως δύο ανθρώπων όπως ήταν το φυσικό, για να σωθεί ο άνθρωπος.

Δια μέσου της αμαρτίας έφερε παιδιά στον κόσμο ο Αδάμ και η Εύα μετά τον Παράδεισον και την εξωση τους από εκει, έκαναν το παιδί τους και ηυξήθησαν οι άνθρωποι. Ηθέλησε ο Θεός να γίνει άνθρωπος υπερφυσικώς…



(συνεχίζεται...
εκφωνήθηκε στον ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Ναυπλίας που διακονεί αγαπητός συλλειτουργός και αδελφός μας, ο παπα - Ελευθέριος Μίχος, ο μαχητικός και κοινωνικός, ο ζητών το έλεος του Θεού για τον ίδιον και έχων έλεος και αγάπη για τους αναγκεμένους του Ναυπλίου!
Δύναμη σε ότι αγαθό κάνει!

με πολλή αγάπη ΧΡΙΣΤΟΥ του Σαρκωθέντος για όλους μας, π. Ιερόθεος_)

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Σαρκώσεως το "ανάγνωσμα"

O Xριστός πέθανε!

Παναγιώτης Νέλλας

ν δέν πέθαινε, σάρκωσή του δέν θά ταν πλήρης, θά ταν φαινομενική. λλά πέθανε πραγματικά, γιατί πρε στά σοβαρά τή θνητή κατάστασή μας. Γιατί γινε σέ λα τά σημεα, κτός πό τήν μαρτία, ,τι εμαστε κι μες. νθρωπος γκατέλειψε τό Θεό, κτροχιάστηκε στό κενό καί ξαφανίστηκε μέσα στήν μαρτία. Καί Θεός κενώνεται μέσα στό χρο τς μαρτίας, φοράει ναμάρτητα ς σάρκα του τή σάρκα τς μαρτίας καί τήν γιάζει. Χύνεται σάν μύρο στό βόρβορο τς δυσωδίας καί μετατρέπει τή δυσωδία σέ εωδία. Ζε τήν πλή καθημερινή ζωή το νθρώπου καί τς δίνει νόημα, τή γεμίζει πό τήν αωνιότητα. ργάζεται χειρωνακτικά γιά νά φανερώσει τι καί πιό μονότονη καθημερινή δουλειά χει αώνιο σκοπό καί περιεχόμενο. ποφέρει, θλίβεται, γωνι γιά νά μή μείνει κανένα τμμα καί καμιά μορφή τς νθρώπινης ζως, πού νά μή τήν χει διος ζήσει. Καί, λοκληρώνοντας ατή τή συμμετοχή στά νθρώπινα, φθάνει ς τό θάνατο. Γιατί θέλει νά εναι κοντά μας πουδήποτε κι ν βρισκόμαστε. τσι, ν βρεθομε στή χειρότερη πελπισία, πρέπει νά ξέρουμε τι Χριστός εναι δίπλα μας, γιατί ζησε τήν πελπισία. ν βρεθομε στήν γωνία, Χριστός εναι πάλι δίπλα μας, γιατί ζησε τήν γωνία. ν βρεθομε σέ γκατάλειψη καί μοναξιά, μπορομε νά ξέρουμε πώς κανείς δέν πρξε περισσότερο μόνος πό Ατόν πού νιωσε πάνω στό Σταυρό νά τόν γκαταλείπει διος Πατέρας του. σο χαμηλά καί νά κατεβομε, σο καί νά ξεπέσουμε, Χριστός εναι κάτω πό μς, φο βρίσκεται στόν δη. κόμα κι ν πεθάνουμε, μέσα στό χάος το θανάτου μς περιμένει Χριστός.

agiabarbarapatron

π.Παντελεημων

http://anestixristos.blogspot.com/2010/12/o-x.html

Ο Χριστός ως σαρκωμένος Θείος Λόγος πλέον υπάρχει ιστορικώς και μοναδικώς στην Εκκλησία Του!

Αυτή την αγία του σάρκωση, εμείς πανηγυρίζουμε με αγρυπνίες και πρωινές ενοριακές συνάξεις πιστών, τα Χριστούγεννα, συναντούμε τον Χριστό στη θεία Ευχαριστία για τον ευχαριστήσουμε που έλαβε το ρυπαρό και βεβορβορωμένο ανθρώπινο σαρκίο όχι απλά ως ένδυμα της θεότητος του Λόγου του Θεού, του ασάρκου Λόγου της Παλαιάς Διαθήκης αλλά ως μοναδικά ενυπόστατο στην μία υπόσταση του Ιησού Χριστού.

Ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος μαζί, ζει ως θεός τα ανθρώπινα και ζει ταυτοχρόνως και ως άνθρωπος τα θεϊκά μεγαλεία!

Μακάρι να υπήρχε τρόπος να κατανοήσουμε το μεγάλο και ανερμήνευτο θαύμα και να ειδούμε με τα μάτια της πνευματικής μας υπάρξεως καθάρια και ανοιχτά που γεννήθηκε…Ένδον του σπηλαίου του υγρού και αφιλόξενου έρχεται ο Βασιλεύς του Κόσμου, ο δημιουργός και Κτίστης των απάντων έχει ζεστασιά στο προσκεφάλι του άλογα ζώα, άνθρωποι οικείοι και συγγενείς δεν είναι εκεί να συνδράμουν κατ’ άνθρωπον τον Αναφή ως Θεόν Σεσαρκωμένον δι’ ημάς άπαντας!

Απερίγραπτον το μυστήριο αλλά έχουμε την χάρη του Θεού στην καρδιά μας όταν το εορτάζουμε εκκλησιαστικώς!

Μακάρι να γιορτάσουμε Χριστούγεννα γεμάτα με την παρουσία του Θεού Λόγου στη ζωή μας και να κατοικήσει το Φως του Λόγου εις τας εφθαρμένας και αμαρτωλάς καρδίας ημών!

Καλά Χριστούγεννα!

modern father

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Romfea.gr / Αλεξανδρουπόλεως "Άλτερ"

Πολλούς θα συνέφερε να μην μπορούμε εμείς να μιλάμε, εμείς οι κληρικοί να είμαστε στο περιθώριο, δεν μας νοιάζει να είμαστε στο επίκεντρο!
δεν μας νοιάζει τι θα λένε τα παπαγαλάκια της τηλοψίας για εμάς, αλλά τι θέλει η συνείδηση μας και τι προστάσει να κάνουμε σε θέμετα τέτοια!
όπως την καταπάτηση των ανθρωπίνων διακιωμάτων και του δικαιώματος εργασίας που έχουν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως φύλου, θέσεως κοινωνικής και χρώματος δέρματος!
όπως στην περίπτωση που άλλοι έκλεψαν και τα έκαμαν όλα ρημαδιό και άλλοι πληρώνουν την τιμή της "νύμφης"!
όπως στην περίπτωση που σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, όλα τα ξεπουλάμε και όλα τα ανταλλάσουμε με δήθεν ανοιχτοσύνη ξεχνώντας την ιστορία μας και το παρελθόν μας!

Πείραξε πολλούς των ελευθερων και αδούλωτων (ας γελάσω....χα...χα...χα...) φωνών των δημοσιογράφων, το ότι φαίνεται να ξυπνάμε απο τον λίθαργο μας.
Πείραξε ουσιαστικά και καίρια έβλαψε την εικόνα μιάς περιθωριακής εκκλησιαστικής φωνής που δεν της δίνει κανείς σημασία...κάποιοι ηθέλησαν Εκκλησία απο του Χριστού την πίστη ακολουθούσαν και πρωτοπόρος ευρισκομένη σε κοινωνικά και εργασιακά θέματα, με κοινωνικές και φιλανθρωπικές παρεμβάσεις Της, να γίνει ένας ουραγός κρατικοποιημένου θεσμού, άχρηστος και αναχρονιστικός!
το κήρυγμα του Χριστού είναι σωτηριολογικό και άρα επαναστατικό, φέρνει τον άνθρωπο σε ολόχρυσο φόντο του κάλλους της Βασιλείας του Θεού, αλλά δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός δεν υφίσταται κοινωνικά και δεν δρά στον χώρο του επιρεασμένος με την αγάπη του Δικού του Θεού, που νηπιάζει σαρκικώς ίνα θεώση το ανθρώπινον, αλλά για να θεωθεί ο άνθρωπος δεν μπορεί να βλέπει αδικία και τον πόνο του θανάτου και να μένει ατάραχος και αμέτοχος!
Μπράβο άγιε Επίσκοπε και Μητροπολίτα Αλεξανδρουπόλεως πατέρα Άνθιμε, που μας κάνατε περήφανους που διαλέξαμε σε δυσχείμερους καιρούς να γίνουμε διάκονοι του Χριστού και του Λαού!
χαρά και χάρη Χριστού στην καρδιά Σας εύχομαι!
ΑΓΙΑ και κοσμοχαρμόσυνα ΧΡΙΣΤΟΥ - γεννα!

π. Ιερόθεος

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

real gr MHTROPOLITHS ANTHIMOS

ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ (μνμ του Μητροπ. Νικόλαου)



ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρετικής έκαμε πράξη την ευαγγελική πρακτική που υπαγορεύει στον ποιμένα να είναι εκει που είναι και τα "πρόβατα" του και εδω τα πρόβατα απο ότι διαβάζουμε έχουν δίκαιο και ευλογημένο αγώνα...και του αξίζουν συγχαρητήρια που κόντρα στο γενικότερο ρεύμα και ειδικώς κόντρα στα ιερατικά και "καθαρά" (όπως της αιρέσεως των "Καθαρών" άρμοζαι) ηθικιστικά περιβάλλοντα ευρέθη αναμέσον των τέκνίων του Χριστού μας για τα οποία παιδιά Του, ο θεός μας θυσίασε τον Υιό Του τον μονογενη και έχυσε το αίμα του!

Modern father

σχόλιο στο ευαγγέλιο της Κυριακής προ Χριστού Γεννήσεως 2010

“Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού”

Η χάρις του Θεού, αδελφοί μου, επέτρεψε και εφέτος να φθάσουμε ζώντες εν σώματι και εύχομαι και ζώντες εν Αγίω Πνεύματι να φθάσουμε στην Μητρόπολη των Εορτών, στη μητέρα των μεγάλων πραγμάτων, στη μητέρα των μεγάλων ευλογιών του Θεού!
Ποιά είναι αυτή η γιορτή?

Είναι η εορτή της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, είναι η εορτή της θείας Σαρκώσεως, είναι απλά όπως λέμε τα Χριστού – γεννα.
Ακούσαμε δε την γενεαλογία του αγενεαλόγητου κατά την θεία του φύση! Ο Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, δεν είναι μόνον άνθρωπος, είναι και Θεός και ως Θεός δεν έχει προγόνους, είναι όπως λέει ένα τροπάριο (της Εκκλησίας μας): «ο αμήτωρ εκ Πατρός και απάτωρ εκ μητρός», Εκείνος που γεννήθηκε προαιώνια από τον Πατέρα, χωρίς να ξέρουμε εμείς το Πώς(?) και το Γιατί(?) και χωρίς εμείς να μπορούμε να κατανοήσουμε το μυστήριο της Γεννήσεως του εκ Πατρός (προ πάντων των αιώνων) χωρίς την παρουσία μητέρας (στο κήρυγμα είπα: εκει δεν είχε μητέρα, αλλά στο γραπτό το κείμενο έχει κάποιες ανεπαίσθητες διορθώσεις) και είναι απάτωρ εκ Μητρός, χωρίς πατέρα (γεννιέται)από την Παναγία Μητέρα, την μητέρα Του και μητέρα όλων (μας).
Θα μου πείτε, πάτερ μου, αυτά μας φαίνονται υψηλά γράμματα κι όμως αυτό είναι η ουσία της Θεολογίας μας. όποιος ξέρει αυτά, τα ζει κιόλας!
Ένας άνθρωπος ο οποίος τα έζησε και όχι απλά τα ήξερε είναι εκείνος ο αφανής ήρωας, ο άγνωστος για το ευαγγέλιο (αφού οι αναφορές στον δίκαιο Ιωσήφ είναι ελάχιστες), ελάχιστες φορές ακούμε το όνομά του κι όμως η εκκλησία μας τον γιορτάζει σήμερα. (Αυτός είναι) ο Ιωσήφ ο μνήστωρ, ο αρραβωνιαστηκός της Θεοτόκου.
Ας ακούσουμε τι λέει το ευαγγέλιο: « Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν.»

(συνεχίζεται...
εκφωνήθηκε στον ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Ναυπλίας που διακονεί αγαπητός συλλειτουργός και αδελφός μας, ο παπα - Ελευθέριος Μίχος, ο μαχητικός και κοινωνικός, ο ζητών το έλεος του Θεού για τον ίδιον και έχων έλεος και αγάπη για τους αναγκεμένους του Ναυπλίου!
Δύναμη σε ότι αγαθό κάνει!

με πολλή αγάπη ΧΡΙΣΤΟΥ του Σαρκωθέντος για όλους μας, π. Ιερόθεος_)

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

κατηγοριες προς καθε κατεύθυνση

(συνεχεια απο την προηγουμενη)

Δυστυχώς δε η καθοδήγηση παραμένει κρυφή και αφανέρωτη εις τους άλλους μάλλον διότι δεν είναι απλά προσωπική αλλά δεν άγγιξε την καρδιά μας, δεν βρήκε έδαφος αγαθό μέσα μας και έτσι καλύτερα να μην την αποκαλύψουμε σε κανέναν αφού δεν θα είναι θεοφώτιστη αποκάλυψη!

Το κακό είναι ότι εμείς σήμερα κάναμε τα μοναστήρια μας, ιερά «ησυχαστήρια», ανεξέλεγκτα και αποίμαντα, ανεπίσκοπα (χωρίς την ευλογία του Επισκόπου -που Τον απορρίπτουμε όταν δεν κάνει στο δικό μας «τυπικό»- και αν-Ιέρ(ε)ιας διακονίας(άνευ πρεσβυτέρου - πνευματικού) αφού καλόγεροι και καλόγριες συναγωνίζονται ποιος θα γίνει καλύτερος «γκουρού» και πνευματικός καθοδηγητής χωρίς την ευθύνη και τον κόπο, τον μόχθο και τα προσευχητικά δάκρυα του πνευματικού πατρός!

Λέγουν συμβουλές και «λύσεις» χωρίς να λύουν τον σύνδεσμο με τον διάβολο, αφού ζητούν τις επισκέψεις με τον τρόπο τους! Κάνουν καφέδες και γλυκά σερβίρουν όχι χριστιανικώς και Χριστ(ο)-αδελφικώ τω τρόπω αλλά λόγω πελατειακής συγκυρίας και εφθαρμένης ψευδο-σχέσεως, αφού η σχέση γίνεται προσωπική-εωσφορικά εγωτική και απ-εκκλησιασιοποιητικά καθοδηγητική, χωρίς πόνο για τον άλλον και νοιάξιμο πραγματικό αλλά με διαθεση να εξυπηρετηθούν οι οποιεσδήποτε ανάγκες της μονής!

Σε αυτό τον τρόπο εξάσκησης της μοναχικής πολιτείας και της έκπτωσεως της εις τους εκκλησιαστικούς κρεμαστούς κήπους όχι της Εδέμ αλλά της επιγείου Βαβυλώνος αντιδρά με τον τρόπο του ο όσιος Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, αφού λέγει ξεκάθαρα: «αυτός θα τους πληροφορήση κάποτε να τον γνωρίσουν τον πραγματικόν μας σκοπόν». Ο Κύριος μας όταν εμεις αεννάως ζούμε με το όνομα του στο στόμα, στο νου και στην καρδιά μας τότε θα μας διασώσει από κάθε πνευματικό κίνδυνο αλλά και από την συκοφαντική διάθεση όσων μας κατηγορούν, που πάντα κάτι κακό θα βρίσκουν να λένε!!!

Ας μην αφήσουμε τίποτε άλλο να σκιάσει την καρδιά μας με πόνο και προβληματισμό, αλλά ας ακούσουμε την μακαρία ασκητική φωνή προς όσους μας κατηγορούν εμάς αλλά και καθέναν αδελφό ή και τον πατέρα μας ακόμη: «Μη φοβάσαι. Αυτοί που κατηγορούν είναι συνηθισμένοι να το κάμνουν και με ότι τρόπον και αν τους αναπαύσης, θα βρεθή μια αιτία που κάποτε δεν θα μπορέσης να τους αναπαύσης και τότε θα κατηγορήσουν πάλι.»!

Πρόσχωμεν τοις εαυτοίς μας αλλά και τη συνειδήσει μας!


modern father


ωφελεί ο πνευματικός τουρισμός ή η προσευχη?

μα αυτοί που βρίσκουν αιτία και μας κατηγορούν?
(η αιτία ήταν κατά την ερώτηση του αδελφού προς τον Γέροντα Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη και Ησυχαστή, ότι κάποιες ημέρες και στιγμές της ημέρας η πόρτα είναι κλειστή για να μπορούν να ησυχάζουν οι μοναχοί, δική μας σημείωση)

Συνεχίζει δε την απάντηση του ο Γέρων που είναι πνευματέμφορος και λέγει κατά λέξη: “Μη φοβάσαι. Αυτοί που κατηγορούν είναι συνηθισμένοι να το κάμνουν και με ότι τρόπον και αν τους αναπαύσης, θα βρεθή μια αιτία που κάποτε δεν θα μπορέσης να τους αναπαύσης και τότε θα κατηγορήσουν πάλι. Πού βρέθηκε το δικαιώμα εις τον άνθρωπον να κατηγορεί τον συνάνθρωπον του? Άραγε λοιπόν, την κατάκρισιν δεν την γεννά η αιτία, αλλά η κακή διάθεσις. Ημπορούμεν εμείς να πληροφορήσωμεν όλους τους ανθρώπους? Ημπορούμεν όμως να ευχαριστήσωμεν τον Θεόν και αυτός θα τους πληροφορήση κάποτε να τον γνωρίσουν τον πραγματικόν μας σκοπόν. (δηλαδή την αφιέρωση τους στην προσευχή και την ησυχαστική τους πολιτεία και τρόπο ζωής!)



Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, Θείας χάριτος εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, Επιστολιμαία Βιογραφία – Ανέκδοτες επιστολές και Ποιήματα, Ψυχοφελή Βατοπαιδινά, σελάδα 25.

Ο Γέροντας που είναι θεοφώτιστος βλέπει στις πιο πολλές ψυχές των προσκηνητών τον κομπασμό του κοσμικού ανθρώπου, που πηγαίνει εκεί με τον λογισμό να γυρίσει πίσω και να πει όχι ότι είδα στα πρόσωπα των μοναχών - αδελφών μου τον Θεόν μας να αποκαλύπτεται, αλλά είδα και γνώρισα (ΕΓΩ ο τάλας-με περιφρόνηση προς τους άλλους το λέμε και όχι περιφρονώντας το «εγώ» μας που είναι με κεφαλαία και χρυσά γράμματα χαραγμένα μέσα μας)έναν άγιο Γέροντα και με καθοδήγησε πνευματικά… (συνεχιζεται)

π.Ι. (modern father)

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

αιτιολογημένες κατηγορίες ή ανεπίτρεπτη για χριστιανό τακτική?

μα αυτοί που βρίσκουν αιτία και μας κατηγορούν?” (η αιτία ήταν κατά την ερώτηση του αδελφού προς τον Γέροντα Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη και Ησυχαστή, ότι κάποιες ημέρες και στιγμές της ημέρας η πόρτα είναι κλειστή για να μπορούν να ησυχάζουν οι μοναχοί)

Συνεχίζει δε την απάντηση του ο Γέρων που είναι πνευματέμφορος και λέγει κατά λέξη: “Μη φοβάσαι. Αυτοί που κατηγορούν είναι συνηθισμένοι να το κάμνουν και με ότι τρόπον και αν τους αναπαύσης, θα βρεθή μια αιτία που κάποτε δεν θα μπορέσης να τους αναπαύσης και τότε θα κατηγορήσουν πάλι. Πού βρέθηκε το δικαιώμα εις τον άνθρωπον να κατηγορεί τον συνάνθρωπον του? Άραγε λοιπόν, την κατάκρισιν δεν την γεννά η αιτία, αλλά η κακή διάθεσις. Ημπορούμεν εμείς να πληροφορήσωμεν όλους τους ανθρώπους? Ημπορούμεν όμως να ευχαριστήσωμεν τον Θεόν και αυτός θα τους πληροφορήση κάποτε να τον γνωρίσουν τον πραγματικόν μας σκοπόν.” (δηλαδή την αφιέρωση τους στην προσευχή και την ησυχαστική τους πολιτεία και τρόπο ζωής!)

Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, Θείας χάριτος εμπειρίες, Γέςροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, Επιστολιμαία Βιογραφία – Ανέκδοτες επιστολές και Ποιήματα, Ψυχοφελή Βατοπαιδινά, σελάδα 25.