Σαρκώσεως το "ανάγνωσμα"

O Xριστός πέθανε!

Παναγιώτης Νέλλας

Ἄν δέν πέθαινε, ἡ σάρκωσή του δέν θά ἦταν πλήρης, θά ἦταν φαινομενική. Ἀλλά πέθανε πραγματικά, γιατί πῆρε στά σοβαρά τή θνητή κατάστασή μας. Γιατί ἔγινε σέ ὅλα τά σημεῖα, ἐκτός ἀπό τήν ἁμαρτία, ὅ,τι εἴμαστε κι ἐμεῖς. Ὁ ἄνθρωπος ἐγκατέλειψε τό Θεό, ἐκτροχιάστηκε στό κενό καί ἐξαφανίστηκε μέσα στήν ἁμαρτία. Καί ὁ Θεός κενώνεται μέσα στό χῶρο τῆς ἁμαρτίας, φοράει ἀναμάρτητα ὡς σάρκα του τή σάρκα τῆς ἁμαρτίας καί τήν ἁγιάζει. Χύνεται σάν μύρο στό βόρβορο τῆς δυσωδίας καί μετατρέπει τή δυσωδία σέ εὐωδία. Ζεῖ τήν ἁπλή καθημερινή ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς δίνει νόημα, τή γεμίζει ἀπό τήν αἰωνιότητα. Ἐργάζεται χειρωνακτικά γιά νά φανερώσει ὅτι καί ἡ πιό μονότονη καθημερινή δουλειά ἔχει αἰώνιο σκοπό καί περιεχόμενο. Ὑποφέρει, θλίβεται, ἀγωνιᾶ γιά νά μή μείνει κανένα τμῆμα καί καμιά μορφή τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, πού νά μή τήν ἔχει ὁ Ἴδιος ζήσει. Καί, ὁλοκληρώνοντας αὐτή τή συμμετοχή στά ἀνθρώπινα, φθάνει ὥς τό θάνατο. Γιατί θέλει νά εἶναι κοντά μας ὁπουδήποτε κι ἄν βρισκόμαστε. Ἔτσι, ἄν βρεθοῦμε στή χειρότερη ἀπελπισία, πρέπει νά ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι δίπλα μας, γιατί ἔζησε τήν ἀπελπισία. Ἄν βρεθοῦμε στήν ἀγωνία, ὁ Χριστός εἶναι πάλι δίπλα μας, γιατί ἔζησε τήν ἀγωνία. Ἄν βρεθοῦμε σέ ἐγκατάλειψη καί μοναξιά, μποροῦμε νά ξέρουμε πώς κανείς δέν ὑπῆρξε περισσότερο μόνος ἀπό Αὐτόν πού ἔνιωσε πάνω στό Σταυρό νά τόν ἐγκαταλείπει ὁ ἴδιος ὁ Πατέρας του. Ὅσο χαμηλά καί νά κατεβοῦμε, ὅσο καί νά ξεπέσουμε, ὁ Χριστός εἶναι κάτω ἀπό μᾶς, ἀφοῦ βρίσκεται στόν Ἅδη. Ἀκόμα κι ἄν πεθάνουμε, μέσα στό χάος τοῦ θανάτου μᾶς περιμένει ὁ Χριστός.

agiabarbarapatron

Αναρτήθηκε από π.Παντελεημων στις 11:04 μ.μ.

http://anestixristos.blogspot.com/2010/12/o-x.html

Ο Χριστός ως σαρκωμένος Θείος Λόγος πλέον υπάρχει ιστορικώς και μοναδικώς στην Εκκλησία Του!

Αυτή την αγία του σάρκωση, εμείς πανηγυρίζουμε με αγρυπνίες και πρωινές ενοριακές συνάξεις πιστών, τα Χριστούγεννα, συναντούμε τον Χριστό στη θεία Ευχαριστία για τον ευχαριστήσουμε που έλαβε το ρυπαρό και βεβορβορωμένο ανθρώπινο σαρκίο όχι απλά ως ένδυμα της θεότητος του Λόγου του Θεού, του ασάρκου Λόγου της Παλαιάς Διαθήκης αλλά ως μοναδικά ενυπόστατο στην μία υπόσταση του Ιησού Χριστού.

Ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος μαζί, ζει ως θεός τα ανθρώπινα και ζει ταυτοχρόνως και ως άνθρωπος τα θεϊκά μεγαλεία!

Μακάρι να υπήρχε τρόπος να κατανοήσουμε το μεγάλο και ανερμήνευτο θαύμα και να ειδούμε με τα μάτια της πνευματικής μας υπάρξεως καθάρια και ανοιχτά που γεννήθηκε…Ένδον του σπηλαίου του υγρού και αφιλόξενου έρχεται ο Βασιλεύς του Κόσμου, ο δημιουργός και Κτίστης των απάντων έχει ζεστασιά στο προσκεφάλι του άλογα ζώα, άνθρωποι οικείοι και συγγενείς δεν είναι εκεί να συνδράμουν κατ’ άνθρωπον τον Αναφή ως Θεόν Σεσαρκωμένον δι’ ημάς άπαντας!

Απερίγραπτον το μυστήριο αλλά έχουμε την χάρη του Θεού στην καρδιά μας όταν το εορτάζουμε εκκλησιαστικώς!

Μακάρι να γιορτάσουμε Χριστούγεννα γεμάτα με την παρουσία του Θεού Λόγου στη ζωή μας και να κατοικήσει το Φως του Λόγου εις τας εφθαρμένας και αμαρτωλάς καρδίας ημών!

Καλά Χριστούγεννα!

modern father