Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ(ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝΤΕΣ) ΚΗΔΕΥΟΝΤΑΙ?

ΛΟΓΟΣ ΕΜΦΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΛΛΗΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ ΘΕΟΥ.

«Να μην τον μνημονεύουμε» και αφορά έναν νεαρό που αυτοκτόνησε. Οι συγγενείς του συντετριμμένοι απευθύνθηκαν στον Γέροντα με την παράκληση να τον μνημονεύει για να βρει έλεος η ψυχή του. Ο γέροντας αυστηρά, αλλά και σοφά απάντησε : «Να μην τον μνημονεύουμε στην Λειτουργία. Είναι καλύτερα για την ψυχή. Όταν δει ο Πολυέλεος ότι δεν τον τιμάμε, θα τον ελεήσει ο ίδιος, ενώ, όταν εμείς τον τιμάμε, δεν θα τον ελεήσει αυτός. Εξ άλλου πρέπει το παράδειγμα του να το αποφεύγουν οι άλλοι βλέποντες ότι η Εκκλησία δεν τον δέχεται ούτε νεκρό, αφού η αυτοκτονία ισοδυναμεί με βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, που με λόγια του Κυρίου μας μένει ασυγχώρητη: «Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις` η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται αυτοίς. Και ός αν είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου αφεθήσεται αυτώ` ός δ’ αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι (Ματθ. 12, 31)».
Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου, Τα Ιερά Μνημόσυνα, εκδ. Ομολογία, σ. 215.

Ο Γέρων, π. Άνθιμος ο Αγιαννανίτης, έτσι αποκρίθηκε σε ανθρώπους που του απηύθυναν την αίτηση τους να προσεύχεται για το παιδί τους που αυτοκτόνησε και εκείνος απαντά κάπως θα λέγαμε εμείς με κοσμική και εκκοσμικευμένη διάθεση (αφού έχουμε μάθει να λέμε σε όλους ναι) και να χρησιμοποιούμε την διπλωματία και όχι την ποιμαντική ευαισθησία για να είμαστε αρεστοί στους ανθρώπους που μας απευθύνονται, όχι πάντα με σκεπτικό να βοηθάμε την πνευματική τους ζωή και πορεία αλλά να μην χάσουμε την «πελατεία» μας- την οποία και θα θεραπεύσει ο άλλος διπλανος ή άλλης πιο μακρινής ενορίας ιερεύς ή θα δοθεί άνωθεν εντολή, για να κάνουμε «υπακοή», ενώ θα απομακρυνόμαστε από την εκκλησιαστική παράδοση!
Το θέμα είναι γιατί ο πατήρ Άνθιμος λέγει όχι στο μνημόνευμα του αυτόχειρος εντος της θείας λειτουργίας? Η απάντηση είναι δοσμένη από τα χείλη του έμπειρου πνευματικού πατρός και χαρισματικού κληρικού και αγίου ασκητού : « Όταν δει ο Πολυέλεος ότι δεν τον τιμάμε, θα τον ελεήσει ο ίδιος, ενώ, όταν εμείς τον τιμάμε, δεν θα τον ελεήσει αυτός»!
Μας θυμίζει τον λόγο του Αβραάμ προς τον πλούσιο της παραβολής
«τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά·»…εσύ ότι καλό είχες το απέλαβες στην ζωή σου στη γη και ο φτωχός πέρασε στη γη πολύ άσχημα, ενώ τώρα εσύ περνάς άσχημα διότι στη γη δοξάσθηκες ενώ εκείνος στη γη πονούσε ενώ τώρα δοξάζεται!
Σ’ αυτό το σκεπτικό ο Γέροντας στηρίζεται και δίνει την λύση την πιο πνευματικά δομημένη…λέγει μην τον τιμάτε στην γη για να τον τιμήσει στον ουρανό ο Επουράνιος Πατέρας! Άρα αν δεν τιμηθεί από εμάς και εσάς εδώ στη γη υπάρχει η ελπίδα ο Πολύ –έχων- έλεος, άγιος Θεός μας να τον συγχωρήσει … αλλά αν τον τιμήσουν οι άνθρωποι κινδυνεύει να χάσει το ιλαρό του Κυρίου βλέμμα και υπάρχει μεγάλη η περίπτωση να αντιμετωπίσει την δικαιοκρισία του Θεού μας!
Επίσης άλλος μεγάλος παράγων που δεν δέχεται να τον μνημονεύσει είναι διότι η εκκλησία ούτε νεκρό δεν τον δέχεται(έτσι γινόταν τότε που αποφάσιζαν άνθρωποι με φόβο Θεού…)άρα είναι σημαντικό να δούμε γιατί δεν δέχεται να διαβασθεί εκκλησιαστικά?
Διότι δεν μπορεί να αποδώσει σε έναν άνθρωπο που αφαίρεσε την ζωή του, τιμή και εκκλησιαστική περιποίηση, δυστυχώς σήμερα κάνεις δεν σκέφτεται το πνευματικό καλό του αυτόχειρος, αλλά και την παιδαγωγική τακτική που η εκκλησία μας χρησιμοποιεί, δεν κάνει εκκλησιαστική ακολουθία την επικήδειο, για να μην προβάλλει και προτρέψει και άλλους στην πράξη αυτή! Καθότι σε όλες τις δημόσιες εκκλησιαστικές τελετές προτάσσει όπως πρέπει και καλεί και τους άλλους να κάνουν όπως πρέπει για την εκκλησιαστική τους πορεία, τους προτρέπει όλους να γευθούν τις χαρές και τις χάρες των εκκλησιαστικών ακολουθιών και των ευλογημένων εμπειριών των ιερών μυστηρίων!
Επίσης λέει ότι η αυτοκτονία ή αυτοχειρία είναι μιά βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος και η βλασφημία του αγίου Πνεύματος είναι η μόνη ασυγχώρητη αμαρτία διότι είναι η αμετανοησία! Άρα έχει χαρακτήρα αμετανόητου αμαρτήματος η αυτοκτονία και η οποία ως πράξη αντιμετωπίζει την εκκλησιαστική μας απέχθεια αλλά και την πολλή μας αγάπη προς το πρόσωπο του αυτόχειρος…και από αγάπη πολλή η εκκλησιαστική συνείδηση δεν ήθελε να φορτίσει με τιμές επίγειες τον απελθόντα(με δική του πρόθεση αλλά και βιαίως), ούτως ώστε να τον αποδώσει ανεπιρέαστον εις το έλεος της ευσπλαχνίας του Θεού μας και Εκείνος ως μεγάθυμος Κριτής να κρίνει το ταλαιπωρημένο πλάσμα του!
Modern Father

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΑΠΛΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ

Το τηλεφώνημα
Εχθές χτύπησε το τηλέφωνο με ένα ήχο σαν να κήρυττε εγερτήριο επανάστασης. Είναι φορές που το αισθάνεσαι ότι από την άλλη άκρη του ακουστικού μια φωνή, μια ψυχή, ένας άνθρωπος έχουν κάτι αρκετά σημαντικό να σου αναγγείλουν.
Ήταν η κοινωνική λειτουργός του χωριού. Κοπέλα όλο δύναμη και ζωντάνια από εκείνη που σου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να γίνει η σπίθα για να πάρει φωτιά όλος ο κόσμος και να γίνει δικαιότερος, ομορφότερος, γεμάτος ανθρωπιά και αλληλεγγύη.Ήθελε να μου γνωστοποιήσει ένα κοινωνικό πρόβλημα αρκετά σημαντικό, για την ανεργία δύο σχετικά νέων ανθρώπων, με ένα παιδί, με πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας. Σε όλα αυτά είχε έρθει τώρα να προστεθεί και το εργασιακό-οικονομικό.Εκείνο που μου ζητούσε ήταν να βρούμε κάποια χρήματα και εάν θα μπορούσαμε μια νέα απασχόληση τουλάχιστον για τον άντρα. Εάν δε, ήθελα και μπορούσα να πάμε μαζί στο σπίτι των νέων αυτών ανθρώπων για να εκφράσουμε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας, μαζί και με κάποια έστω προσωρινή και φτωχή υλική συμπαράσταση. Έτσι και έγινε.Αλλά το πιο συγκλονιστικό που για την δική μου αισθητική ποιότητα, αρχές και αξίες που θέλω να λέω ότι πιστεύω και υπηρετώ ήταν ότι πριν από εμένα είχαν «ενοχλήσει» τον προϊστάμενο της ενορίας. Δηλαδή τον μεγαλύτερο σε ηλικία και χρόνια ιεροσύνης παπά της ενορίας, ο οποίος πεισματικά αρνήθηκε κάθε είδους βοήθεια γιατί όπως είπε η ενορία είχε έξοδα. Δηλαδή τα κτίρια, τα τσιμέντα και μύριες όσες άλλες δικαιολογίες και προφάσεις που ξέρει πάντα με ένα καταπληκτικό τρόπο να εφευρίσκει η αδιαφορία και η αναλγησία. Και όλα τούτα αντί του ανθρώπου. Αυτό ομολογώ ήχησε βάναυσα και οδυνηρά στα αυτιά μου και κυρίως στον μύθο της ψυχής μου. Όχι γιατί πιστεύω ότι είμαι καλύτερος παπάς ή πιο ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, άλλα γιατί δεν μπορώ τόση υποκρισία και ψέμα γύρω μου. Και γιατί όταν λες ότι είσαι Χριστιανός δεν δηλώνεις τίποτε άλλο παρά την απόλυτη αφοσίωση σου, όχι στον Θεό αλλά στον άνθρωπο. Τον πάσχοντα άνθρωπο. Εκείνον με τον οποίο ο Χριστός ταυτίστηκε και έγινε ένα. Έτσι η κοπέλα που ο Χριστός ήταν στο πρόσωπο της, απευθύνθηκε σε εμένα που δεν έπρεπε και δεν είχα το δικαίωμα να την απογοητεύσω. Γι αυτό και πήγαμε μαζί στο σπίτι του αδελφού που πραγματικά πάσχει και υποφέρει από ποικίλα προβλήματα.Το ερώτημα για εμένα που τόσο σε αυτή την συνεργασία με την κοινωνική λειτουργό όσο και σε άλλες αρκετές θα έλεγα παρόμοιες εμπειρίες με τέτοιους ανθρώπους και παρόμοια ή και σοβαρότερα περιστατικά ήταν και παραμένει ένα.Πως άνθρωποι που αναπροσδιορίζονται ως μη χριστιανοί ή στην καλύτερη όχι τυπικά σωστοί πιστοί, που δεν νηστεύουν, δεν προσεύχονται, δεν πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην Εκκλησία κ.ο.κ έχουν μια ποιότητα ψυχής και εσωτερικής ομορφιάς τόσο κοντά στον Λόγο του Χριστού και είναι τόσο μα τόσο πολύ πλησίον Του, που πραγματικά ντρέπομαι για όλους εκείνους που ονομάζονται Χριστιανοί.Δε ξέρω αλλά νομίζω ότι πλέον έχω σταθερά καταλήξει μέσα μου. Ας το αφήσω να ωριμάσει και θα το πω φωναχτά.
π.Λίβυος

http://plibyos.blogspot.com/2009/02/blog-post_19.html

αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ, και όμως εσείς στα μάτια των ανώτερων σας γραφειοκρατών και σφραγιδοκρατόρων ποτέ δεν θα μπορούσατε να γίνεται προϊστάμενος, διότι ο προϊστάμενος της ενορίας σκέφθηκε την τάδε και δείνα εγκύκλιο που ζητάει τόσα και άλλα χρήματα και δεν σκέφθηκε ότι ο Χριστός μας σε περίπτωση που του ζητούσαν κάτι υλικό και κάτι πνευματικό θα διάλεγε να δώσει λύση στο πνευματικό ζήτημα και εξηγούμαι...είναι υλικό ζήτημα το κτηριακό και υπόλοιπο συγκρότημα της ενορίας και είναι πνευματικό ζήτημα να έχεις έναν άνθρωπο που ζητά βοήθεια (υλική βοήθεια για σένα, πνευματική για εκείνον, διότι το ψωμί του αδελφού μας είναι πνευματικό θέμα όπως νομίζω έλεγε ο Νικολάϊ Μπερδιάγιεφ!).
Φυσικά και καλά έκανες...αλλά έλα ντε που θα αντιδράσουν όλοι όσοι δεν θέλουν η Εκκλησία να βγει από τους τέσσερις τοίχους του ναού και να πορευθεί προς τον σύγχρονο άνθρωπο!
Modern Father

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΔΕΝ ΔΙΑΚΩΜΟΔΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣΑΝΑΦΟΡΙΚΩΣΠΡΟΣ ΤΟ ΕΦΕΤΙΝΟ ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Κυριακή του Ασώτου
Φεβρουάριος 2009
Αφ’ ότου πληροφορηθήκαμε στην Ιερά Λαύρα του Αγίου Σάββα το θέμα της ετοιμαζομένης στην Πάτρα εφετινής καρναβαλικής εορτής, η καρδιά μας γέμισε με πολλή λύπη και φοβερή ανησυχία.Διότι δεν είναι μόνο το πρόσωπο του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου το οποίο διακωμωδείται και εξευτελίζεται στον εφετινό καρνάβαλο, αλλά ολόκληρο το Μοναχικόν Τάγμα, του οποίου το μαύρο ράσο αποτελεί την χαρακτηριστική ενδυμασία πνευματικής μάχης, καθώς άλλωστε και του τιμημένου Ελληνικού Κλήρου. Υβρίζονται λοιπόν και η Παναγία Θεοτόκος, η πρώτη ασκήτρια στα Άγια των Αγίων των Ιεροσολύμων και Ηγουμένη του Αγίου Όρους. Εξυβρίζονται τα άφθορα άγια σκηνώματα και τα ασκητήρια των Αγίων μας, όπως του Αγίου Σάββα, οι οποίοι αγίασαν το χώμα της Ελλάδος ή και αλλού με τους ασκητικούς αγώνες τους, φορώντας το μαύρο Μοναχικό Σχήμα, το οποίο μισούν μόνον οι εχθροί της Ορθοδοξίας και το τρέμουν οι δαιμονικές δυνάμεις. Διακωμωδείται ο Μοναχικός Θεσμός, ο οποίος διέσωσε εκτός της Πίστεως και την αυτοσυνειδησία του Γένους, τη γλώσσα, την ιστορία και τη γραμματεία του, σε περιόδους δουλείας ήκινδύνων, με μεγάλες μορφές Αγίων, Εθνομαρτύρων, Διδασκάλων και Εθναρχών.Οι ετερόθρησκοι των Αγίων Τόπων τιμούν τους Χριστιανούς Ρασοφόρους και τους αποκαλούν “Abbuna” (“Πάτερ”), εις ένδειξιν τιμής προς το Βασιλικό και ένδοξο Γένος των Ρωμηών, των “Βυζαντινών”, του οποίου την Αυτοκρατορία κληρονόμησαν, αλλά οι Ρωμηοί των Πατρών της νεωτέρας Ελλάδος θα διακηρύξουν “urbi et orbi”, την πόλη και τον κόσμο, ότι στο βωμό της γελωτοποιίας είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν αυτό που πάντοτε αποτελούσε γνώρισμα των Ελλήνων, την τιμή προς τους θρησκευτικούς θεσμούς, όπως είναι πρόθυμοι και να ενσταλάξουν με συνειρμούς στις αθώες παιδικές ψυχές και στη συνείδηση των νέων, εκεί όπου θα φθάσει το θέαμα του καρνάβαλου, την γενική εντύπωση, ότι η μαύρη μοναχική Περιβολή των Ορθοδόξων Μοναχών δεν είναι ανθρώπων που αγωνίζονται πνευματικώς, με ενδεχόμενες ίσως ελλείψεις και λάθη, αλλά υποκριτών και διεφθαρμένων. Ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας Του, όπου διαπιστώσει αμαρτία και πτώση, δρα θεραπευτικά, αλλά με αγάπη και σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο. Η τωρινή γελωτοποιία διαπομπεύει με απάνθρωπο τρόπο το πρόσωπο ενός κληρικού, κατά παραβίαση του βασικού ανθρωπίνου και δημοκρατικού δικαιώματος.Δεν έφθαναν οι εκτροπές του καρνάβαλου από μόνες τους, τα αμαρτήματα της νύχτας και της εντροπής και οι φονικές εκτρώσεις; Δεν ήταν αρκετή αμαρτία η βεβήλωση της πλέον σημαντικής περιόδου του έτους, δηλ. των Αγίων Νηστειών, όταν ενθυμούμεθα την Β’ Παρουσία του Κύριου την Κυριακή των Απόκρεω; Αλλά τώρα, σύγχρονη Πάτρα και η νεοειδωλολατρική κα νεοεποχική λατρεία των ειδώλων του καρναβαλικού σατυρισμού ανασταυρώνει τον Χριστό μέσω των συμβόλων του Μοναχικού Θεσμού, σύμβολα που ίσως εμείς ο σύγχρονοιεμβλήματα των Αγγελικών Ταγμάτων και των απ’ αιώνος Οσίων Πατέρων.Είναι φοβερή η διήγηση από τα βιβλία της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με την οποία ένας παλαιός Πατριάρχης για να εξευτελίσει ένα Μοναχό που αμάρτησε, φόρεσε το σχήμα του σε ένα χοίρο. Τότε εμφανίσθηκε ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής και του είπε ότι δεν θα του συγχωρήσει αυτήν την αμαρτία ούτε στην Δευτέρα Παρουσία. Και δεν του την συνεχώρησε, ούτε όταν ο Πατριάρχης αυτός έκτισε ένα Ναό προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου, διότι ο Τίμιος Πρόδρομος εμφανίσθηκε στον Πατριάρχη και του είπε πάλι, ότι όσους Ναούς και εάν κτίσει δεν θα του συγχωρέσει την αμαρτία αυτή, με την οποία προσβλήθηκε το Μοναχικό Σχήμα, του οποίου ο Βαπτιστής είναι Αρχηγός.Παρακαλούμε θερμώς όσους πιστούς ακόμη αγωνίζονται στους προμαχώνες του Γένους και της Πίστεως, ξεπερνώντας φόβο και ανθρωπαρέσκεια, αλλά και όσους θέλουν να βλέπουν τα γεγονότα βαθύτερα από τις τηλεοπτικές κάμερες και διαχρονικώτερα από εφήμερους γελοιασμούς, να αντιληφθούν τους συμβολισμούς, τις συγκυρίες και τους σκοπούς μιας τέτοιας πάνδημης βλασφημίας στην οποία παρασύρονται οι συμπατριώτες μας και να ασκήσουν πειθώ μετερχόμενοι κάθε ειρηνικό και νόμιμο μέσο για την αποτροπή της. Και αν τίποτε δεν κατορθωθεί, να απόσχουν παντελώς κάθε καρναβαλικής εκδηλώσεως, παρακαλώντας με δάκρυα το έλεος του Θεού.Και κάτι τελευταίο, η διακωμώδηση των ιερών χριστιανικών θεσμών είναι συστατικό στοιχείο της τελετουργίας του σατανισμού και της μαγείας. Αντιλαμβάνονται οι διοργανωτές του καρναβαλιού ποιες δαιμονικές πύλες ανοίγουν και ποιους πνευματικούς νόμους ενεργοποιούν πάνω στην πόλη των Πατρών ιδιαίτερα με τον εφετινό καρνάβαλο;Είθε ο Χριστός με την φιλανθρωπία Του, να αποτρέψει την αμαρτία αυτή και τα επακόλουθά της.
Οι Σαββαΐται Πατέρες
ΠΟΝΟΣ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΚΩΜΩΔΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΜΑΣ ΣΧΗΜΑΤΟΣ.
Μodern Father

επι θυραις η Μεγ. Τεσσαρακοστη

Αδελφοί μου, εύχομαι σε όλους καλή και ευλογημένη μετάνοια για να μπορέσουμε να περιδιαβούμε το ευλογημένο πέλαγος της νηστείας και της προσευχής στην οποία μας καλεί η παραδοσιακή εκκλησιαστική σκέψη και ζωή!
Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μας δόθηκε η διπλή πραγματικότητα του παραδείσου και της κολάσεως…δυο αιώνιες καταστάσεις…στις οποίες μετέχουμε αναλόγως των επιγείων πράξεων μας και της πορείας μας στο τώρα και στο σήμερα!
Το κριτήριο το οποίο μας κατατάσσει στη μια ή την άλλη πνευματική κατάσταση είναι η αγάπη αλλά όχι μια αγάπη σχετική ή περιγραφική, ούτε μια αγάπη η οποία είναι απροσδιόριστη και αφηρημένη, αλλά αγάπη συγκεκριμένη και κατευθυνόμενη, μια αγάπη προς τον άλλον άνθρωπο, μια αγάπη ως προσφορά προς τον άλλον και μια αγάπη ως δόσιμο προς τον άλλον!
Άρα η σωτηρία μας είναι συναρτόμενη με την συνάφεια μας με τον (συν –) άνθρωπο της διπλανής πόρτας, τον αλλοδαπό και τον φτωχό, τον δυστυχισμένο και τον αναγκεμένο!
Αγάπη τι δύσκολο πράγμα? Ναι είναι δύσκολος ο άθλος της αγάπης…είναι δύσκολο να αγαπήσεις και να δεις στον κάθε άνθρωπο τον Χριστό μας!
Διότι το είπε ξεκάθαρα εφόσον το κάνατε σε τούτο τον ελάχιστο αδελφό μου σε εμένα το κάνατε ότι και αν κάνατε…και δεν είναι μόνον τα χρήματα, είναι και ένα ζεστό πιάτο φαϊ αν χρειασθεί, είναι και μια καλή κουβέντα, είναι και η συντροφιά στους πενθούντες, είναι η συμπαράσταση στους ασθενείς!
Όσοι δε ξεχάσατε ότι θα σας επισκεφθώ μέσω των αδελφών μου των ελαχίστων, τότε ξεχάσατε και εμένα! Άρα είναι δική σας (μας) η επιλογή του παραδείσου και της κολάσεως!
Σεις θα κρίνετε αν θα αγαπήσετε τον δούλο του Οικοδεσπότου του Παραδείσου, τον συνάνθρωπο σας και θα πάτε στον παράδεισο ή πάλι Σεις θα κρίνετε τι θα γευθείτε από την κόλαση αφού τελικά κόλαση θα είναι η έλλειψη του Χριστού και η έχθρα κατά του αδελφού!
Παράδεισος είναι ο τρόπος της συνύπαρξης Θεού - ανθρώπου – συνανθρώπου, ενώ η Κόλαση είναι η στέρηση του Θεού και του συνανθρώπου, είναι η απόλυτη μοναξιά του ανθρώπου και το κλείσιμο στον εαυτό του.
Δυστυχώς η επιλογή για το που θα καταλήξουμε με τον θάνατο μας είναι δική μας…έχουμε πνευματική ευθύνη της δικής μας πορείας επί γης και επίσης να προσευχηθούμε να κάνουμε το καλό και την αγάπη μας διάχυτη προς πάντες!
Modern Father

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΑΥΤΗΣ

«Κατ’ εξοχήν τρόπο και τόπο πρωτογενούς μόρφωσης και μεταμόρφωσης του ανθρώπου συνιστά για την Εκκλησία η λατρεία. Με τη μετοχή τους σ’ αυτή οι πιστοί μαθαίνουν να ζουν όπως ο Χριστός : να προσφέρουν ό,τι έχουν, μα προπάντων ό,τι είναι στους άλλους
Πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου Σμέμαν, «Λειτουργία και Ζωή», εκδ. Αρμός, σ. 9

Η λατρεία της εκκλησίας μας είναι ο βασικός τρόπος έκφρασης της και επικοινωνίας με τον άνθρωπο του σήμερα! Μέσω της λατρείας της η εκκλησία του Χριστού έγινε ένα δημόσιο γεγονός…έγινε γεγονός που αφορά τον άνθρωπο και αφορά και στην πνευματική του ζωή και πρόοδο.
Δυστυχώς στον πλούτο αυτό της λατρείας της Εκκλησίας πολλοί μένουμε αμέτοχοι και είμαστε άσχετοι και άκαπνοι αυτού του καπνού της αγιότητος…κανείς δεν ξέρει τίποτα, κανείς δεν μπορεί να πει ότι έτσι που είναι διαμορφωμένη η λατρεία της Εκκλησίας μετέχει ολοκληρωτικά και καθολικά σε αυτήν.
Πρώτος παράγοντας ο οποίος απομακρύνει το λατρεύων σώμα από την λατρευτική διαδικασία είναι η μη καθολική συμμετοχή του, δηλαδή όταν πρωτολατρεύθηκε ο Κύριος μας, λατρεύθηκε από όλους μαζί και με κέντρο την συχνή τους εύρεση σε ένα τόπο κοινό για όλους τους πιστούς! Άρα δεν υπήρχαν αυτοί οι οποίοι δρούσαν ως τελεστές και αυτοί που παρακολουθούσαν ως τελούμενοι…άρα όλοι λάτρευαν τον Θεό χωρίς να είναι κάποιος πρώτος και κάποιος δεύτερος…άρα όλοι ίσοι και αγαπώντες τον Χριστό μας!
Δυστυχώς για εμάς σήμερα έτσι όπως είναι διαρθρωμένη η θεία λατρεία ελάχιστα μπορούν να μετέχουν οι πιστοί δηλαδή να απαγγέλουν ή να ψάλλουν στο ναό!
Μήπως πρέπει να προχωρήσουμε σε τομές, σε επανάσταση μετοχής, να είμαστε εκείνοι οι οποίοι θα μετέχουμε στη λατρεία και όχι να αφήνουμε τους κληρικούς ή τους ψάλτες να μας αφήνουν εκτός…ας ζητήσουμε το αυτονόητο η λατρεία να γίνει λατρεία όλων μας!
Δεύτερος βασικός παράγοντας ο οποίος μας απομακρύνει από την κατάληψη του πλήρους νοήματος της θείας λατρείας είναι η γλώσσα της λατρείας! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αφού η εκκλησία του τότε οικειοποιήθηκε την γλώσσα της εποχής της και έκανε την λατρεία της να είναι φτιαγμένη και δομημένη στην καθημερινή γλώσσα και γραφή του τότε, γιατί μας δένει εμάς στο καράβι της παραδοσιακότητας να μένουμε και να διατηρούμε στην Ελλάδα του σήμερα μια λατρεία σε γλώσσα που δυστυχώς ελάχιστοι την κατανοούμε…
Μήπως πρέπει και τον βαθμό μετοχή μας και την γλώσσα έκφρασης της λατρείας να τον δούμε και να αποφασίσουμε τομές…να αποφασίσουμε τα αυτονόητα ότι εμείς πρέπει να μετέχουμε και λατρεύουμε όλοι μαζί και να δούμε ότι η γλώσσα της λατρείας πρέπει να είναι η καθημερινή μας γλώσσα…για να πηγαίνουμε στο γάμο και στη βάπτιση, στη θεία λειτουργία και στις κηδείες και να κατανοούμε πλήρως τι λέμε εμείς στο Θεό μας μέσω της λατρείας μας και τι μας λέγει εμάς ο Κύριος μας μέσω της αγίας Γραφής!
Οι απόψεις σας είναι χρήσιμες και ενδιαφέρουσες και τα ερωτήματα είναι δύο:
Α. μήπως πρέπει όλοι μας να είμαστε μέτοχοι στη λατρεία μας? Να παρακάμψουμε τους ψάλτες και να ψέλνουμε και να μετέχουμε όλοι μας στη θεία Λατρεία?
Β. μήπως πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τη θεία λατρεία σε μια ακατανόητη ή δύσκολη και δύστροπη γλώσσα? Και να εισάγουμε την δημοτική στη θεία λατρεία για να κατανοούμε πλήρως το θείο μήνυμα της θείας λατρείας?
Μήπως με τη δύσκολη γλώσσα και τους μελωδικούς μας ψάλτες θα γίνει μουσείο η λατρεία μας???
Εμείς θα αποφασίσουμε για το μέλλον του εκκλησιαστικού σώματος και κανείς δεν θα μας στερήσει το μέλλον προφασιζόμενος παραδοσιακότατα και προσήλωση σ’ αυτά που μάθαμε από τους πατέρες μας, οι οποίοι τι έκαναν ζούσαν και ποιμαντικά επενέβαιναν στην εποχή τους και για την εποχή τους!
Modern Father

ΟΣΟΙ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ



Θρίλερ με την εξαφάνιση του 26χρονου Νίκου Χαραλαμπίδη!!!
Τρίτη, 17 Φεβρουάριος 2009

Από το βράδυ της Δευτέρας 09 Φεβρουαρίου χάνονται τα ίχνη του. Ο 26χρονος νέος αναχώρησε από το λιμάνι του Ηρακλείου για το λιμάνι του Πειραια, με το πλοίο της MINOAN LINES, για να καταταχτεί στο Κέντρο Εκπαίδευσης Διαβιβάσεων στην Καλαμάτα στο οποίο τελικά δεν παρουσιάστηκε. Από εκείνη την Δευτέρα το βράδυ δεν έχει επικοινωνήσει με την οικογένεια του και τους φίλους του. Την ημέρα που αναχώρησε φορούσε ανοιχτό χρώμα τζιν παντελόνι και μπλούζα μπεζ.
Όλοι οι αρμοδιοι φορείς εχουν κινητοποιηθεί, αλλα χρειαζόμαστε και τη δική σας βοήθεια. Εθεάθη την Τρίτη το πρωί στα ΚΤΕΛ Κηφισού όπου και συνομίλησε με γνωστό του άτομο λέγοντας του ότι παρουσιάζεται Καλαμάτα.
Σας παρακαλούμε όποιος γνωρίζει κάτι ή είδε τον Νίκο να επικοινωνήσει με την αστυνομία ή με τα παρακάτω τηλέφωνα 6974876685 & 2810212791.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ BLOGGERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ!!Στο facebook έχει δημιουργηθεί ειδική σελίδα:
http://www.facebook.com/group.php?gid=69359066992
Στιγμιότυπο απο τις ειδήσεις ατο Κρήτη ΤV:

http://www.facebook.com/video/video.php?v=52429468927&oid=69359066992




ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΑΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Η ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ...ΕΠΕΙΓΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!

modern father


Υ.Γ.: ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΑΣΩΤΩΣ ΤΟΝ ΕΜΟΝ ΚΑΤΗΝΑΛΩΣΑ ΒΙΟΝ

Αυτή την Κυριακή, την λεγομένη του Ασώτου διαβάζεται στην Εκκλησιαστική Λατρεία ένα καταπληκτικό τεμάχιο εκ του Ιερού Ευαγγελίου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά(κεφάλαιο 15, στίχοι: 11-32), το οποίο είναι και παραμένει μια επιτομή του Χριστιανικού κηρύγματος!
Μια σύνοψη και αδρομερής περιγραφή της αποστολής του Θεού Πατρός στη Γη δια του Υιού Του, ο οποίος και θυσίασε εαυτόν «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας» για να έλθει το άγιο Πνεύμα στη ζωή του ανθρώπου! Ένα κήρυγμα αγάπης ανεπιστρόφου, αγάπης άνευ ανταλλαγμάτων, αγάπης άνευ όρων, ορίων και ανταποδόσεως!
Αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε την ιστορία του Πατέρα που αγάπησε τον Γιό του και ζούσε και υπήρχε μόνον γι’ αυτή την σχέση…ζούσε για να δει το παιδί του στο πατρικό σπίτι να απολαμβάνει την χαρά και την οικείωση του χαρίσματος του ξεχειλίσματος της αγάπης, ότι και να είχε κάνει, όσες αρνητικές εμπειρίες και να είχε ζήσει!
Είναι όμως βασικό να δούμε τους τόπους στους οποίους και διαδραματίζονται – εξελίσσονται τα γεγονότα που υπάρχουν οι περιγραφές εκ του Ιερού Ευαγγελίου της σημερινής «εορτής» :
1. Πατρική οικεία : είναι το σπίτι του Πατέρα και των Παιδιών, είναι η θαλπωρή και η οικογενειακή προστασία στην οποία μέσα μεγάλωναν και οι δύο γιοί του ευσπλάχνου Πατέρα, αυτή η οικεία είναι ο παράδεισος στον οποίο δημιουργήθηκε και κατοίκησε ο Αδάμ και η Εύα, αλλά τελικά εξώσθησαν με δική τους ευθύνη διότι διάλεξαν χώρα μακρινή, την της αμαρτίας γαίαν!
2. Χώρα μακρινή της αμαρτίας : είναι η γη στην οποία και μετέφεραν τις ζωές και τις ευθύνες τους, μετέφεραν τους κόπους και τους πόνους της επιβίωσης του ανθρώπου και τις ευθύνες της καθημερινότητος τους…τελικά όμως και αυτή η γη δεν εκάλυψε το ανθρώπινο γένος και αφού θυμόταν το πατρικό του σπίτι (τον παράδεισο) ο άνθρωπος επανήλθε αλλά όχι από εκεί που είχαν μείνει οι σχέσεις τους, σχέσεις Θεού και ανθρώπων, αλλά σε γεγονότα άλλα ποιο απλά και πιο θαυμαστά!
3. Η (πατρική) Οικεία μετά την επιστροφή του πεπλανημένου παιδιού από τις αμαρτίες και τις κακοτοπιές της κολάσεως…με την επανορθωτική φωνή ίδια με εκείνη που έπρεπε να ακουσθεί στον παράδεισο : «Πάτερ ήμαρτον»(αυτό που δεν ακούσθηκε στον επίγειο παράδεισο ακούγεται καθημερινά σε κάθε προσευχόμενη και προς θέωσιν και δοξασμόν κινούμενη ύπαρξη), την φωνή εκείνη που αναγνωρίζει το λάθος της περιπλάνησης στην αμαρτία αλλά και το δικαίωμα να μάθουμε μόνον όσοι πάθαμε, από τα λάθη μας! Αυτό επανόρθωσε την αδαμιαία λανθάνουσα πορεία και την επανέφερε όχι εκεί που ήταν αλλά ως θέωση ενώπιον της Εκκλησίας με τον αρραβώνα (το βάπτισμα εμβολιζόμενο από το ένδυμα του καθαρού και μη ρυπαρού ανθρώπου και το ιερό χρίσμα εμβολιζόμενο από το δαχτυλίδι του ελεύθερου ανθρώπου , μη δούλου και άρχοντος) και τον γάμο της επουρανίου Βασιλείας, που εμφαίνεται δια του μόσχου του σιτευτού που θυσιάστηκε για την χαρά του αναστημένου ανθρώπου από τα πάθη…χαρά δόθηκε σε όλο το γένος των ανθρώπων για να υπάρχει πλέον ο Χριστός στις καρδιές και τις υπάρξεις μας…!
Αν ζήσουμε την τραγικότητα του ανθρώπου μπορούμε να καταλάβουμε τι πέρασε και ο πατέρας (το δράμα και τον πόνο που ταλαιπώρησε την ύπαρξη του) αλλά και να κατανοήσουμε ότι ο άσωτος υιός γίνεται σωτήριος για τον εαυτό του μετά την επιστροφή στην αγκαλιά του πατέρα του!
Που είναι ο τόπος όμως συνάντησης τους όμως, που συναντώνται και οι δύο?
Συναντώνται στην Εκκλησία του Θεού, συναντώνται και συνυπάρχουν στα μυστήρια της Εκκλησίας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, εκεί που οι σχέσεις μας είναι και φαίνονται πραγματικά και γίνεται ο άθλος της αγάπης μας για τον άλλον πραγματικότητα!
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι όλοι να εορτάζουμε σήμερα!

Μodern Father

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

περι σεβασμου και ελευθεριας διαφορετικης αποψεως

ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ FACEBOOK(MΠΟΡΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΟΝΤΩΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΧΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ ΕΚΕΙ ΜΙΛΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ!)ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1: ."kala olh th mera sto facebook eisai ec? kamia leitourgeia dn kaneis? :S"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1: "3erw...alla se vlepw olo kati akyres wres mesa! liwneis pio poly kai ap ta kaidia!"

ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1: "mou 8es kai facebook! an einai dynaton!"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΡΙΑ 2: "Esu agori mou phgaineis sthn ekklhsia kai stenaxwriesai?"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1: "oxi :)"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΡΙΑ 2: "Sxoleio exeis paei omws fantazomai.Sevasmo tha didaxthikes.Oxi pros tous ierwmenous alla pros tous anthrwpous..H oxi?"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1: "perimeneis sevasmo mesa apo to facebook? :S an einai dynaton!"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΡΙΑ 2:
"Den iksera oti o sevasmos trwei porta kapou kai allou exei to eleutheras.Oute iksera oti ton perimenw,nomiza oti uparxei metaksy twn anthrwpwn.EN etei 2009.."An einai dynaton!", opws tha leges ki esy.."
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 3: "ΟΤΑΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΜΑΣΤΕ. ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΜΑΣΤΕ.ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ"
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΡΙΑ 2: "Etsi einai,omws kai pali tha vreis antilogo.To zhthma einai pws den exei kaneis vrei thn eirhnh tou pouthena kai prospathei na fortwsei thn "katapiesmenh eksupnada tou" ekei pou ton pairnei."
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 4: 7? ΣΥNOMILHTΡΙΑ 2:
Εlpizw na ikanopoiithikes twra mikre.Kai na apedeikses oti h eksupnada sou einai ish me th xolh sou.Kalo apogeuma ki apo mena."
ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 4: "einai oi leitourgies?"
"enow oti einai 7 hwra to prwi...:)"

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΚΘΕΣΑΤΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ ΣΑΣ…ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ…ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΩ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ!
ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ!
Ο ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 1 ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Η ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΡΙΑ 2 ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕ ΟΤΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΛΛΩ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΕΡΩΜΕΝΟΝ (ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ –ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ_)!
ΘΥΜΙΣΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΘΑΙΝΑΜΕ ΠΟΛΛΑ…ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΛΕΓΕΙ ΤΟ ΠΑΣΣΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΔΕΙΤΕ ΙΕΡΩΜΕΝΟΥΣ, ΕΓΚΥΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΑΣ…ΕΤΣΙ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2007!
Ο ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 3 ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ – ΟΛΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ!
Ο ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ 4 ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΠΡΩΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ!
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΘΑ, ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ???
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ…
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΜΩΣ ΔΙΚΗ ΣΑΣ!



Modern father
Ζητούμε συγνώμη για τα greeklish απλα διατηρήσαμε την ορθογραφια των μνυματων!

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

IEΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΠΟΙΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

«Κάπου υπάρχουν ιεροί κανόνες που λένε ότι οι εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν πρέπει να επισκέπτονται πολιτικούς άρχοντες, παρά μόνο για έναν λόγο: για να υπερασπιστούν τους αδυνάτους και να συνηγορήσουν υπέρ των αδικουμένων. Πράγμα που σημαίνει ότι αποτελεί κανονικό παράπτωμα η κανονική αναλγησία των εκκλησιαστικών προεστώτων και η ερωτοτροπία με την πολιτική και οικονομική ισχύ. Αποτελεί εκκλησιολογική στρέβλωση το να μην αποτελεί η φωνή της Εκκλησίας τη φωνή όσων στερούνται φωνής. Ωστόσο, μια τέτοια προφητική φωνή (δηλαδή η φωνή της Εκκλησίας ως φωνή των αφώνων) στις μέρες μας είναι ισχνή, δυστυχώς. Σκεπάζεται από τον θόρυβο άλλου είδους επισκέψεων, συναλλαγών και διακανονισμών – δηλαδή από ότι συνιστά εκκλησιολογική έκπτωση και λησμονιά του ύψιστου μοναστικού χρέους : της παραίτησης από κάθε ασφάλεια. Σύμπτωση σημειολογικώς απύθμενη! Κατά την ώρα των θορύβων περί την ιδιοκτησία και την ισχύ, εκατοντάδες φυλακισμένοι στη χώρα μας είχαν ράψει (κυριολεκτικά) τα στόματα τους αρνούμενοι να δεχτούν τροφή, σε μια προσπάθεια να ακουστούν! Αν μας έχει μείνει μια στάλα φιλότιμου, ίσως μπορέσουμε κάποια στιγμή να ζητήσουμε συγγνώμη. Για ένα εκκλησιαστικό σώμα που απλώς παρακολουθεί, με αισθήματα ολίγου θυμού και ολίγης βαρεμάρας, αυτό ίσως είναι αληθινή επανάσταση.»
Προλογικό, σελ. 3, περιοδικό “ΣΥΝΑΞΗ”, Θ.Ν.Παπαθανασίου, καθηγητής Λυκείου Ζεφυρίου Δυτικής Αττικής, διδάκτωρ Θεολογίας και πτυχιούχος Νομικής, αρχισυντάκτης του περιοδικού Σύναξη.

Είναι καίριος ο προβληματισμός του Καθηγητού μας, του κυρίου Παπαθανασίου…είναι εξίσου συγκινητικό το ότι αποφασίζει να μας θυμίσει ότι οι ιεροί κανόνες δεν είναι απλά γράμματα και διατυπώσεις ατάκτως ειρημένες και διατυπωμένες για να στολίζουν βιβλία και κανονάρια, αλλά είναι η εμπειρία της δράσεως του Πνεύματος του αγίου εφ’ όλης της Εκκλησίας!
Δυστυχώς σήμερα όλα έχουν ξεχαστεί, όλα έχουν ψευτίσει, τα χαρίσματα έχουν θεσμοποιηθεί, η Εκκλησία από περιθώριο και κλήση στην τρέλλα της αγιότητος έγινε ένα σώμα κυριακάτικου τυπικισμού και λατρευτικής απομόνωσης, πολλά είναι εκείνα που μπορούμε να πούμε αλλά εδώ μας ενδιαφέρει η άποψη ότι κανείς εκκλησιαστικός αξιωματούχος δεν επισκέπτεται κανέναν άρχοντα, κανέναν κρατικό αξιωματούχο, κανέναν άνθρωπο της εξουσίας διότι η παράδοση της Εκκλησίας του Χριστού μας βάζει τα πράγματα στην αληθινή τους βάση και θέση…εξουσία και εκκλησία δεν μπορούν και τα δύο να είναι του Χριστού, εκκλησία του Χριστού υπάρχει, ενώ εξουσία του Χριστού δεν υπάρχει…ο Χριστός έρχεται με ελευθερία να εμπνεύσει ενώ ο εξουσιαστής πολιτικός, στρατιωτικός, οικονομικός παράγων έρχεται να εξουσιάσει, έρχεται να επιβληθεί ετσιθελικώς επί του πρακτέου της καθημερινής ζωής και να βασανίσει με κακό τρόπο συνήθως τους ανθρώπους που είναι στην επιρροή του.
Η εξουσία βλέπει τους άλλους ως άτομα και τους χρησιμοποιεί ως γρανάζια στην μηχανή της για να μπορεί να λειτουργεί το σύστημα και όχι για να μπορούν οι άνθρωποι να εξελίσσουν τον εαυτό τους και να ζουν άνετα και όμορφα, δίκαια και απλά μέσα σε αυτό.
Η εκκλησία αντιμετωπίζει τον άλλον άνθρωπο ως πρόσωπο…γι’ αυτό και ο κανόνας λέει ότι μπορούν να ενδιαφέρονται οι εκκλησιαστικοί διάκονοι του σώματος του Χριστού, για όλους τους ανθρώπους και να προστρέχουν στους άρχοντες μόνον για το καλό των αναγκεμένων αδελφών τους και όχι για άλλους λόγους…διότι τις περισσότερες φορές οι άρχοντες που λέγουν την μία δόση καλά λόγια και την άλλη μας ψέγουν ως υποκριτές και εκκλησιαστικούς άνδρες με παχιά λόγια και καθόλου διάθεση προσφοράς προς το σώμα του Χριστού, όταν τους πούμε οι κάνουμε κάτι ενάντιο στις ορέξεις τους!
Μετά δεν ο σοφός Θεολόγος λέγει το εξής ότι η εκκλησιαστικές φωνές είναι οι φωνές των διωκομένων, των φτωχών, των φυλακισμένων, των αμαρτωλών, των κάθε είδους μη αρεστών σε μια ελιτίστικη κοινωνία, σε μια κοινωνία της βιτρίνας, που θέλει όλα να δείχνουν ότι λειτουργούν ρολόι ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστα λειτουργούν ή καλύτερα ελάχιστα υπολειτουργούν!
Αυτή τη προφητική φωνή που διεκδικεί το δίκαιο του ταπεινού και καταφρονεμένου είναι υποχρέωση αν όχι ανάγκη να την ταυτοποιούν οι άνθρωποι με την φωνή του Ποιμένα και Διδασκάλου τους στα ενοριακά πρότυπα!
Αυτό μας λείπει και μας λυπεί σήμερα που δεν υπάρχουν ποιμένων προσωπικότητες που να λένε όχι σε κάθε αλλοτροίωση, όχι σε κάθε στρέβλωση της εκκλησιαστικής παράδοσης και διδασκαλίας, όχι σε κάθε «νεκροταφειακή» ιδέα περί εκκλησίας, και να κηρρύσουν ότι το σώμα του Χριστού δεν είναι απλά ένα σχήμα παρελθοντικό αλλά αναφέρεται στην ζωντανή μαρτυρία της εκκλησιαστικής κοινότητος είτε αυτή αποτελείται από 10 χριστιανούς είτε αποτελείται από χιλιάδες!
Δεν είναι ο πλούτος της Εκκλησίας τα χρήματα και τα υποστατικά, ο πλούτος της Εκκλησίας είναι της ορθοδόξου θεολογίας ο πλουτισμός και το αντικατόπτρισμα αυτού του πλουτισμού σε ζωντανούς πιστούς του Κυρίου μας.
Μodern Father

ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ

ΙΔΟΥ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΩΝ, ΟΥΚ ΗΝ ΑΞΙΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ.Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να μεταφράσω μια σύντομη βιογραφία και μαρτυρολόγιο του Ρώσου στρατιώτη Ευγένιου Ροντιόνωφ,ο οποίος εκλήθη να υπηρετήσει την πατρίδα του στην «άγρια» Τσετσενία και τελικά έχασε τη ζωή του. O νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας επί επαράτου Γέλτσιν.Συνελήφθη από τσετσένους αντάρτες,βασανίστηκε,σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας,όπως είπε ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του. Αποκεφαλίστηκε το 1996 τη μέρα που γινόταν 19 ετών.Παρόλο ότι δεν μεγάλωσε σε ένα ευσεβές περιβάλλον δεν αποχωριζόταν ποτέ τον μικρό σταυρό που του είχε χαρίσει η γιαγιά του στα 11α γενέθλια του.Από αυτό τον μικρό σταυρό αναγνώρισε η μητέρα του το σώμα του που κειτόταν σε έναν ομαδικό τάφο μαζί με τρείς άλλους συστρατιώτες του.Για την γενναία άρνηση του να αποχωριστεί αυτό το σταυρό και να απαρνηθεί την πίστη στον Εσταυρωμένο εσφάγη ως αμνός στις 10/23 Μαϊου 1996.Η κομμένη κεφαλή του είχε ταφεί από τους ισλαμιστές αντάρτες σε άλλο σημείο. Η τραγική μητέρα άρχισε να ψάχνει μόνη της για να βρεί το γιο της αμέσως μόλις έμαθε ότι ήταν αιχμάλωτος στα μέσα Φεβρουαρίου του 1996 και επι 9 συνεχείς μήνες. Πληροφορήθηκε ότι ήταν νεκρός τον Σεπτέμβριο του 1996 .Τότε έβαλε υποθήκη το σπίτι της στη Μοσχα για να εξασφαλίσει χρήματα ,απαραίτητα για τις συναλλαγές με τους αντάρτες και άρχισε να ψάχνει τον τόπο που ετάφη ο γιός της.Από την αρχή της αναζήτησης της ήλθε σε επαφή με τους ισλαμιστές αυτονομιστές,ταλαιπωρήθηκε πολύ και απειλήθηκε η ζωή της από μύριους κινδύνους αλλά τελικά κατάφερε να μιλήσει με τον ίδιο τον φονιά του γιου της,Ruslan Khaikhoroyev. Αυτός της είπε ότι ο Ευγένιος είχε ευκαιρία να σώσει τη ζωή του αλλά αρνήθηκε να βγάλει τον σταυρό του και να γίνει μουσουλμάνος και ότι προσπάθησε μάλιστα να δραπετεύσει μια φορά. Η μητέρα αρνείτο να πιστέψει ότι ο γιος της δεν ζει, ακόμα και όταν αναγνώρισε τις μπότες του κατά την εκταφή.Όταν είδε όμως τον μικρό σταυρό του στο ακέφαλο σώμα του δεν άντεξε και λιποθύμησε. Τελικά κατάφερε καταβάλλοντας «λύτρα» να της επιτρέψουν να πάρει και να μεταφέρει τα νεκρά του Ευγένιου και των συντρόφων του στη Μόσχα όπου και έγινε η κηδεία. Ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε πέντε μέρες μετά την ταφή τού γιού του. Η μητέρα του, είναι πια γνωστή σε μεγάλα τμήματα του ρωσικού λαού ως «η μητέρα του Ευγένιου». Η απόδοση τιμής στο πρόσωπο του αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο στην Ρωσία.Ηδη έχουν δημοσιευθεί βιβλία για την ζωή και το μαρτύριο του με την ευλογία τού μακαριστού πατριάρχου Αλεξίου του Β,υπάρχει μια εκκλησία επ ονόματι του,έχει γραφεί ακολουθία και έχουν ιστορηθεί πολλές εικόνες του ,κάποιες από τις οποίες μυροβλύζουν. Βεβαίως η Εκκλησία δεν έχει ακόμα κατατάξει στο αγιολόγιο τον νεομάρτυρα Ευγένιο αλλά αναμένεται πως κάτι τετοιο δε θα αργήσει πολύ. Ας ευχηθούμε να είναι αναπαυμένη η ψυχή του και ας τον παρακαλέσουμε να προσεύχεται για όλο τον κόσμο στον θρόνο του Αγίου Θεού.http://apotixisi.blogspot.com/









ΑΝ ειναι αληθινή η περιγραφή της ζωή και του μαρτυρικού θανάτου του Ευγενίου (και διατι να ειναι ψεύτικη?) τότε το μαρτυρικό τού αίμα χύθηκε ως θυσία αινέσεως και λατρεία ευάρεστος του Θεού μας!



Είναι θαυμαστή η προσήλωση στην ορθόδοξη πίστη χωρίς φανατισμούς και όταν έπρεπε ο άγιος Νεομάρτυς (για την ορθοδοξη Εκκλησία της Ρωσσιας ειναι μαρτυς αφου με τις ευλογίες του μακαριστου ΠΑτριάρχουν Αλεξίου του Β΄, ανοικοδομήθηκε μέχρι και Νάός προς τιμήν του Νεομάρτυρος) Ευγένιος έδωσε μια πεπαρρησιασμένη και φλογερή ομολογία πίστεως και δίαλεξε να παιθάνει με το Σταυρό σο στήθος παρά με την ημισέληνο μόνο και μόνο για να γλιτ΄σει το θάνατο!



Σε ευχαριστούμε Κύριε μας που δείχνειοτι αναπαύεσαι σε νέους και γέρους όταν αυτοί είναι πλησίον σου αγαπητικά και όχι φαινομενικα!



Οι ευχές δε του αγίου Νεομάρτυρος να είνα μαζί μας και με τα νείατα της ορθοδόξου κιβωτούν της Σωτηρίας ανα την Οικουμένην!
Modern Father

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ΤΕΛΩΝΙΚΗ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΔΟΣ


O Ιησούς Χριστός ξεκινά να αποκρίνεται στην περίοδο του Τριωδίου, του πνευματικού αγώνος και της πολλής πνευματικής προσπαθείας, με παραβολή…για να κατανοήσουν όσοι θέλουν τον αγώνα και οι άλλοι να το δουν ως απλή ιστορική υπόμνηση και να προσπεράσουν χωρίς σκέψη και πνευματική θέαση των γεγονότων!
Λέγει για τους πιστούς του ότι και εντός του Χριστιανικού Ναού και εντός της συνάξεως του Χριστού υπάρχουν οι τυπικοί και προβλεπόμενοι αλλά και οι παράτυποι και απρόβλεπτοι! Θα υπάρχουν οι τηρητές του γράμματος του Νόμου και οι τηρητές του Πνεύματος του Νόμου!
Εντός της Εκκλησίας του Χριστού υπάρχει εκείνος που ζει από εδώ την κόλαση (αυτό) αφορίζοντας – ξεχωρίζοντας τον εαυτό του από το εκκλησιαστικό σώμα, που είναι σώμα αμαρτωλών που ζητούν από τον Χριστό να εξαγιάσει τις δυσκολίες τους, να φωτίσει τα σκοτάδια τους, να πραΰνει τις τρικυμισμένες υπάρξεις τους! Ο Φαρισαίος, όχι ως άνθρωπος αλλά ως σύμπτωμα πνευματικό ως συμπεριφορά είναι μια υπερφίαλος στάσις ζωής και πορείας εξωπραγματικής αφού καλλιεργεί ευσεβισμό και τυπικισμό, τυπολατρεία και εξωτερικές επιδράσεις στη ζωή μας χωρίς αυτές να αγγίζουν την καρδιά μας! Κατηγοριοποιεί τους αμαρτωλούς και νοιώθει την αμαρτία μια υπόθεση ξένη, που δεν έχει τραυματίσει την ύπαρξη του! Ενώ ουσιαστικά έχει υπερηφανευθεί, έχει ανέβει σε όρος υψηλόν και δεν μεταμόρφωσε το εγώ του να το κάνει Χριστού μέλος αλλά αποφάσισε να κρίνει υψηγορίας χάριν και δίκην, άπασα την οικουμένην!
Ενώ ο Τελώνης πονά και συνθλίβεται διότι βιώνει την αμαρτία, δεν έχει καμμιά αξίωση και δεν θέλει να πει τίποτε άλλο παρά ένα μεγάλο συγνώμη στον Θεό, συγ (ν) – χωρεί και θέλει να υπάρχει μαζί με άλλους αλλά όχι μόνο να υπάρχει μαζί με τους άλλους αλλά τελευταίος όλων των άλλων και ελάχιστος όλων των παιδιών του Χριστού! Όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά βλέποντας ότι είναι ο χειρότερος όλων των πιστών και αυτή η χειρίστη θέση του τον κάνει να μην καυχάται για τίποτα αλλά να ζητά μόνον έλεος και χάρι…διότι όλα τα έχει από τον Θεό και για τίποτα δεν είναι άξιος!
Δεν είναι ξεχωριστός αλλά ούτε και ξεχωρισμένος! Ας έχουμε αυτή την αγία τελωνική στάση απέναντι του Χριστού μας και ας αποφύγουμε την φαρισαϊκή –δαιμονική- αυτοδιάθεση μας και απομόνωση μας λέγοντας ψευδώς ότι είμαστε ξεχωριστοί από τους άλλους! Αγίους έχουμε μόνον τελώνες και ποτέ φαρισαίους ας το προσέξουμε και ας καθορίσουμε την πορεία μας αυτή την μεγάλη του Τριωδίου περίοδο!

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!
Modern Father

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

ΙΛΛΙΓΓΥΑ Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

αν αληθεύουν όσα ισχυρίζεται ο χριστιανικος και πανηγυριστης κόσμος ης εκκλησίας του αγίου Γεωργίου είναι τραγική η κατάσταση των νεοελλήνων και ειδικά όσων μας κηβερνούν ή μελλοντικα ζητούν να μας κηβερνήσουν!
μηπως πρέπει όσοι πιστεύουμε τον Ιησού Χριστό να ψηφίσουμε πιστούς ανθρώπους στο κοινοβούλιο και όχι κόμματα τα οποία τόσα χρόνια μας εμπάίζουν αφου ανήκουν σε θρησκεύοντα όχλο και όχι σε εκκλησιαστικούς ανθρώπους!
ας σκεφθούμε όσοι είμαστε πιστοί ποιοί με την ψήφο μας θα εισοδεύσουν στην Βουλή των Ελλήνων που κάποτε ήσαν χριστιανοί και αγνοί πατριώτες!
Μodern Father

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Διώκονται δύο Τούρκοι επειδή έγιναν Χριστιανοί

Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του "τουρκισμού"

Αφιερωμένο στους "προοδευτικούς" φίλους των παράνομων μεταναστών που φωνάζουν "Ο Αλλάχ είναι παντοδύναμος"...
Δυο Τούρκοι που ασπασθηκαν τον Χριστιανισμό διωκονται δικαστικα.
Η δικη ομως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ηδη την καταδικαστική απόφαση τους για τον Χριστιανισμό...
Ένας ακόμη μάρτυρας κατηγορίας δεν εμφανίστηκε στη δίκη των Τούρκων Χριστιανών του Turan Topal (37 ετών - δεξιά στην φωτογραφία) και του Hakan Tastan (46 ετών - αριστερά), οι οποίοι κατηγορούνται για «την προσβολή του «τουρκισμού» και την διάδοση του Χριστιανισμού μέσω παράνομων μεθόδων».
Ο Topal έγινε χριστιανός το 1989 και ο Tastan το 1994.Το επίμαχο άρθρο 301 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Τουρκίας αντιμετωπίζει την προσβολή του «τουρκισμού» ως έγκλημα, ενώ το νομοθέτημα αξιοποιήθηκε ήδη από τη δικαστική εξουσία για την παραπομπή ενώπιον της Δικαιοσύνης δεκάδων συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένου και του τιμηθέντος με βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, Ορχάν Παμούκ (φωτο).
Το κυβερνών ΑΚΡ έχει δεσμευθεί ότι θα αλλάξει τον επίμαχο και επικίνδυνα ασαφή όρο «τουρκισμό» με τον πιο συγκεκριμένο «τουρκικό έθνος», ενώ οι Τούρκοι εισαγγελείς θα οφείλουν να εξασφαλίζουν την άδεια του υπουργείου Δικαιοσύνης, προτού ασκήσουν κατηγορίες βασισμένες στο άρθρο 301.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει επίμονα την τροπολογία του συγκεκριμένου άρθρου.Στην τελευταία συζήτηση στο Δικαστήριο, ο δικαστής του Ποινικού Δικαστηρίου της πόλης του Silivri (προάστιο της Κωνσταντινούπολης), Mehmet Ali Ozcan, διέταξε μια αναθεώρηση των υποτιθέμενων παραβιάσεων του αμφισβητούμενου άρθρου του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα για «προσβολή του τουρκισμού», από τους δύο χριστιανούς προσήλυτους.
Αλλά το δικαστήριο περιμένει ακόμα το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αποφασίσει εάν μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το άρθρο 301 του ποινικού κώδικα.
Ο δικαστής όρισε την επόμενη ακρόαση για τις 24 Φεβρουαρίου 2009 ενώ το δικαστήριο αναμένει μια απάντηση εάν οι Χριστιανοί μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το αμφισβητούμενο άρθρο.
Οι Topal και Tastan κατηγορούνται ακόμα για εξύβριση του Ισλάμ (άρθρο 216) και την κατάρτιση αρχείων πληροφοριών για απλούς πολίτες (άρθρο 135).Καθώς το δικαστήριο αναμένει απόφαση σχετικά με το άρθρο 301, αποδέσμευσε τους κατηγορουμένους, στην συζήτηση της 4ης Νοεμβρίου, από την αναγκαστική συμμετοχή στις μελλοντικές ακροάσεις. Αυτό, σύμφωνα με τον συνήγορο υπεράσπισης Haydar Polat, ήταν η μόνη πρόοδος που σημειώθηκε από το δικαστήριο. Ακόμη, πρόσθεσε ότι ένας μάρτυρας ή κάποια στοιχεία θα ήταν καλύτερα. Ελλείψει αυτών, είπε, οι κατηγορίες συνεχίζονται άσκοπα.
Αδύναμοι μάρτυρεςΟι αρχικές κατηγορίες που προετοιμάστηκαν από τον Δημόσιο Κατήγορο του Silivri, ενάντια στους Tastan και Topal, βασίστηκαν σε «ένα προειδοποιητικό τηλεφώνημα στην αστυνομία», που υποστήριζε ότι κάποιοι Χριστιανοί ιεραπόστολοι προσπαθούσαν να σχηματίσουν παράνομες ομάδες στα τοπικά σχολεία και ότι προσέβαλαν τον τουρκισμό, το στρατό και το Ισλάμ.
Παρότι το Δικαστήριο έστειλε κλήτευση σε 6 αστυνομικούς να έρθουν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας στην υπόθεση, κανείς δεν προσήλθε για να καταθέσει.Στην ακροαματική διαδικασία της 24ης Ιουνίου, δύο έφηβοι μάρτυρες κατηγορίας, δήλωσαν ότι δεν ήξεραν τους κατηγορουμένους και δεν τους είχαν δει ποτέ πριν τους δουν στο δικαστήριο. Διάφοροι μάρτυρες δεν έχουν παρουσιαστεί κατά τις διάφορες ημερομηνίες που ορίστηκαν οι δίκες, και την προηγούμενη εβδομάδα ένας άλλος μάρτυρας που κλήθηκε από τη δίωξη, ο Kose, δεν εμφανίστηκε.«Δεν υπάρχει καμία έλλειψη μαρτύρων, αλλά όσον αφορά εμείς, θεωρούμε ότι οι καταθέσεις αυτών των χαρακτήρων είναι άσχετες με την αλήθεια και γεμάτες αντιφάσεις,» είπε ο Polat. «Εννοώ ότι δεν υπάρχει κανένα πιστευτό και πειστικό επιχείρημα, ούτε ένας συναφής μάρτυρας».
Την προηγούμενη εβδομάδα ένας αστυνομικός από τον περίβολο όπου οι Topal και Tastan λέγεται ότι εθεάθησαν να κάνουν τις ιεραποστολικές δραστηριότητες κλήθηκε στο δικαστήριο για να καταθέσει.
Είπε στο δικαστήριο ότι πράγματι δούλευε στον περίβολο, αλλά δεν ήξερε τίποτα για τις δραστηριότητες των δύο Χριστιανών.
Ένδεκα μήνες πριν, ο ίδιος ο διορισμένος Δημόσιος Κατήγορος είχε απαιτήσει από το δικαστήριο να απαλλάξει και τους δύο Χριστιανούς, δηλώνοντας ότι δεν υπήρχε «κανένα συγκεκριμένο, αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο» για να στηρίξει τις κατηγορίες εναντίον τους. Ο εισαγγελέας αυτός όμως απομακρύνθηκε από την υπόθεση, ενώ δύο μήνες αργότερα ο δικαστής της υπόθεσης αποσύρθηκε λόγω κατηγοριών ότι δεν είναι αμερόληπτος.Δύο πρόσωπα - κλειδιά που αντιτάσσονται στο άρθρο 301 και προωθούν την έντονη ειδησεογραφική κάλυψη των πρακτικών της δίκης του Silivri είναι τώρα φυλακισμένοι, ανίκανοι να παρευρεθούν στο Δικαστήριο.
Ο υπερεθνικιστής δικηγόρος Kemal Kerincsiz και η Sevgi Erenerol, εκπρόσωπος της "Τουρκικής Ορθόδοξης Εκκλησίας" - ένα Τουρκικό εθνικιστικό δόγμα χωρίς σημαντική απήχηση - κατηγορούνται ότι παίζουν ηγετικό ρόλο στην Ergenekon, μια ομάδα υπερεθνικιστών, συνταξιούχων στρατηγών, πολιτικών, δημοσιογράφων και των μελών της μαφίας, η οποία βρίσκεται υπό έρευνα για συνωμοσία.
Η Erenerol (φωτο), η οποία ήταν ένα από τα πρόσωπα που συλλήφθηκαν πρόσφατα, στα πλαίσια της εξάρθρωσης του δικτύου της Ergenekon, είναι άτομο με πολύχρονη δράση εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα. Ταυτισμένη με το ακροδεξιό-φασιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης και με τη ΜΙΤ (η ίδια δήλωσε σε συνέντευξή της ότι έχει τακτικές επαφές με τη ΜΙΤ), συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις δράσεις της Ergenekon τα τελευταία χρόνια.
Από τα μέσα Ιανουαρίου, 47 άνθρωποι έχουν φυλακιστεί και αντιμετωπίζουν δίκη για συμμετοχή στο υποτιθέμενο δίκτυο εγκλήματος, που λέγεται ότι έχει ενορχηστρώσει τις πολυάριθμες δολοφονίες και τις βιαιότητες ως τμήμα μιας εθνικιστικής συνομωσίας για ανατροπή της Τουρκική κυβέρνηση μέχρι το 2009.
Ερωτηθείς για τις πιθανότητες να χαθεί η υπόθεση που δεν έχει σημειώσει καμία πρόοδο για δύο έτη λόγω της έλλειψης στοιχείων ενάντια στους κατηγορουμένους, ο Polat είπε ότι ήταν αισιόδοξος ότι οι πελάτες του θα έβρισκαν τη δικαιοσύνη στον τουρκικό νομικό λαβύρινθο.«Ως δικηγόροι, πιστεύουμε ότι και οι δύο από τους πελάτες μας θα απαλλαχτούν» είπε.
http://tomavroprovato.blogspot.com/
ΕΙΝΑΙ ντροπη μια χωρα που θελει να εχει ευρωπαϊκό προορισμο και ευρωπαϊκή προοπτική να δικάζει ανθρώπους επειδή πιστεύουν διαφορετικά απο το σύνολο...ειναι τραγικο να θελει να λεγεται μια χωρα ευρωπαϊκή χωρίς σεβασμό στην διαφορετική πίστη!
πως θα μας πείσουν ότι είναι άνθρωποι προοδευτικοί και ότι δεν έχει να φοβάται η Ευρώπη απο την δικη τους είσοδο η οποία και θα είναι μια σκοταδιστική δύναμη με πισω ολοταχώς ρυθμό! αρα δεν θα προάγει τίποτα στην ευρωπαϊκή οικογένεια αλλα θα μας φέρει πίσω...
Aνάρτησα το κείμενο διότι προσπάθησα να το αναρτήσω στο facebook και οι τούρκοι του "σπόρ" αυτού το έχουν μπλοκάρει!
Modern Father

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΞΙΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΑΟΙΔΗΜΕ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕ
ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΕ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ!
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΖΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!
ΜODERN FATHER

ΚΥΡΙΕ ΒΟΗΘΕΙ ΜΟΙ

ΚΥΡΙΕ ΒΟΗΘΕΙ ΜΟΙ…
Αυτή είναι η κραυγή της Χαναναίας, της εθνικής – ειδωλολάτρισσας γυναίκας- ενώπιον του Κυρίου μας…ζητά την θεραπεία της κόρης της η οποία και είναι υποχείριο του δαίμονος!
Είναι σκλαβωμένη στην αμαρτία και ζητά την σωτηρία ή μάλλον καλύτερα απαιτεί την σωτηρία του ανθρώπου της –του παιδιού της- από τον Θεό μας!
Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την μεγάλη της αγωνία και την πολλή της πίστη ότι ο Χριστός μπορεί να την κάνει καλά!
Το ζητά με επιτακτικό τρόπο, το ζητά ταπεινά και εξευτελιζομένη ενώπιον του Ιησού…αφού της λέει ο Χριστός ότι πρώτο μέλημα μου είναι να δώσω άρτο πνευματικό στους Ιουδαίους!αλλα τελικά δίνει άρτο και σε κείνη αφού του λέγει ότι αυτός ο άρτος όταν ξεφεύγει από το τραπέζι των εβραίων γίνεται τραπέζι και για όλους εμάς τους εθνικούς…
Ποιος μπορεί να πει ότι έχει περισσότερη πίστη στο Χριστό από αυτή την γυναίκα? Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Χριστός κάνει λάθος που ασχολείται με μια μη χριστιανή θα λέγαμε σήμερα (με μία άπιστη) … ο Χριστός ήλθε για όλους στη γη και μαρτύρησε επί του Σταυρού άδικα για όλους εμάς!
Αυτό το είχε κατανοήσει η γυναίκα και σε αυτή την πίστη της έστησε το άλμπουρο της ελπίδος της…και δεν είπε στο Χριστό απλά ερωτώντας την αν μπορεί να βοηθήσει…εξέφρασε επιτακτικά την πίστη της ότι μπορεί να την βοηθήσει! Και είπε «Κύριε βοήθει μοι»!
Ο Χριστός μας έκανε πράξη το αίτημα της!
Εμείς ζητάμε με τέτοια πίστη πράγματα και γεγονότα? Έχουμε την αταλάντευτη σκέψη μας και ελπίδα μας στο Θεό μας?
Ας κάνουμε την ενδοσκόπηση μας! Ας συσκεφθούμε με τον εαυτό μας για την πνευματική μας πορεία!
Καλή εβδομάδα!
Modern Father