ΚΥΡΙΕ ΒΟΗΘΕΙ ΜΟΙ…
Αυτή είναι η κραυγή της Χαναναίας, της εθνικής – ειδωλολάτρισσας γυναίκας- ενώπιον του Κυρίου μας…ζητά την θεραπεία της κόρης της η οποία και είναι υποχείριο του δαίμονος!
Είναι σκλαβωμένη στην αμαρτία και ζητά την σωτηρία ή μάλλον καλύτερα απαιτεί την σωτηρία του ανθρώπου της –του παιδιού της- από τον Θεό μας!
Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την μεγάλη της αγωνία και την πολλή της πίστη ότι ο Χριστός μπορεί να την κάνει καλά!
Το ζητά με επιτακτικό τρόπο, το ζητά ταπεινά και εξευτελιζομένη ενώπιον του Ιησού…αφού της λέει ο Χριστός ότι πρώτο μέλημα μου είναι να δώσω άρτο πνευματικό στους Ιουδαίους!αλλα τελικά δίνει άρτο και σε κείνη αφού του λέγει ότι αυτός ο άρτος όταν ξεφεύγει από το τραπέζι των εβραίων γίνεται τραπέζι και για όλους εμάς τους εθνικούς…
Ποιος μπορεί να πει ότι έχει περισσότερη πίστη στο Χριστό από αυτή την γυναίκα? Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Χριστός κάνει λάθος που ασχολείται με μια μη χριστιανή θα λέγαμε σήμερα (με μία άπιστη) … ο Χριστός ήλθε για όλους στη γη και μαρτύρησε επί του Σταυρού άδικα για όλους εμάς!
Αυτό το είχε κατανοήσει η γυναίκα και σε αυτή την πίστη της έστησε το άλμπουρο της ελπίδος της…και δεν είπε στο Χριστό απλά ερωτώντας την αν μπορεί να βοηθήσει…εξέφρασε επιτακτικά την πίστη της ότι μπορεί να την βοηθήσει! Και είπε «Κύριε βοήθει μοι»!
Ο Χριστός μας έκανε πράξη το αίτημα της!
Εμείς ζητάμε με τέτοια πίστη πράγματα και γεγονότα? Έχουμε την αταλάντευτη σκέψη μας και ελπίδα μας στο Θεό μας?
Ας κάνουμε την ενδοσκόπηση μας! Ας συσκεφθούμε με τον εαυτό μας για την πνευματική μας πορεία!
Καλή εβδομάδα!
Αυτή είναι η κραυγή της Χαναναίας, της εθνικής – ειδωλολάτρισσας γυναίκας- ενώπιον του Κυρίου μας…ζητά την θεραπεία της κόρης της η οποία και είναι υποχείριο του δαίμονος!
Είναι σκλαβωμένη στην αμαρτία και ζητά την σωτηρία ή μάλλον καλύτερα απαιτεί την σωτηρία του ανθρώπου της –του παιδιού της- από τον Θεό μας!
Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την μεγάλη της αγωνία και την πολλή της πίστη ότι ο Χριστός μπορεί να την κάνει καλά!
Το ζητά με επιτακτικό τρόπο, το ζητά ταπεινά και εξευτελιζομένη ενώπιον του Ιησού…αφού της λέει ο Χριστός ότι πρώτο μέλημα μου είναι να δώσω άρτο πνευματικό στους Ιουδαίους!αλλα τελικά δίνει άρτο και σε κείνη αφού του λέγει ότι αυτός ο άρτος όταν ξεφεύγει από το τραπέζι των εβραίων γίνεται τραπέζι και για όλους εμάς τους εθνικούς…
Ποιος μπορεί να πει ότι έχει περισσότερη πίστη στο Χριστό από αυτή την γυναίκα? Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Χριστός κάνει λάθος που ασχολείται με μια μη χριστιανή θα λέγαμε σήμερα (με μία άπιστη) … ο Χριστός ήλθε για όλους στη γη και μαρτύρησε επί του Σταυρού άδικα για όλους εμάς!
Αυτό το είχε κατανοήσει η γυναίκα και σε αυτή την πίστη της έστησε το άλμπουρο της ελπίδος της…και δεν είπε στο Χριστό απλά ερωτώντας την αν μπορεί να βοηθήσει…εξέφρασε επιτακτικά την πίστη της ότι μπορεί να την βοηθήσει! Και είπε «Κύριε βοήθει μοι»!
Ο Χριστός μας έκανε πράξη το αίτημα της!
Εμείς ζητάμε με τέτοια πίστη πράγματα και γεγονότα? Έχουμε την αταλάντευτη σκέψη μας και ελπίδα μας στο Θεό μας?
Ας κάνουμε την ενδοσκόπηση μας! Ας συσκεφθούμε με τον εαυτό μας για την πνευματική μας πορεία!
Καλή εβδομάδα!
Modern Father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου