Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ

Αδελφοί μου σας χαιρετίζουμε αναστασίμως…Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η!
Σας απευθύνουμε τον παιάνα τον Αναστάσιμο, είναι χαρά μας να επικοινωνούμε στον χρόνο τον άχρονο τον αναστάσιμο και εντός του γεγονότος του ιστορικού που πέμπει όλους μας στην μετα-ιστορία, μας οδηγεί στην εσχατολογική εμπειρία της Αναστάσεως!
Αλλά ποίος ημπορεί να περιγράψει καλύτερον την Ανάστασιν του Ιησού Χριστού από ενάν μάρτυρα της Αναστάσεως…αυτός είναι κάθε άγιος που φέρνει στο παρών την μαρτυρία του, όπως λέγει ο ηγαπημένος μαθητής του, άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος «θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε, ο μονογενής θεός ο ών εις τον κόλπον του πατρός εκείνος εξηγήσατο 19και αυτή εστίν η μαρτυρία του ιωάννου»
http://www.ccel.org/ccel/bible/gntwh.John.1.html
(Είναι άτονο και μικρογράμματο το κείμενο διότι έτσι εγράφοντο τότε πολλοί κώδικες, διατηρήσαμε το κείμενο του διαδικτύου όπως το βρήκαμε).
Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος του οποίου την εμπειρία της αναστάσεως του ανθρώπου εντός της θεϊκής πραγματικότητος, μας μεταφέρει ο συνώνυμος του Θεολόγος και Ευαγγελιστής είναι μοναδικός μάρτυς του Αναστάντος προ της Αναστάσεως του…διότι είχε κατανοήσει αφού είχαν διανοιχθεί οι οφθαλμοί της καρδιάς του ότι ο Χριστός είναι ο «ισχυρότερος» του και ο οποίος και θα μαρτυρήσει δια τον Εαυτόν, δια την Αλήθειαν!
Ο Θεός πεθαίνει επί του Σταυρού «ίνα θεόν τον άνθρωπον απεργάσει», για να εργαστεί στην θέωση του ανθρώπου, να ανοίξει τους οφθαλμούς των καρδιών των πιστών οι οποίοι ενεργοποιούν την χάριν του Βαπτίσματος στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του θείου Πνεύματος! Αν δεν ενεργοποιηθεί το βάπτισμα μας…αν δεν κατανοήσουμε το ότι είμαστε παιδιά του…α ν α σ τ η μ έ ν ο υ Θεανθρώπου…τότε μάλλον πρέπει να υπογράψουμε το δελτίο της από-Βάπτισης και να μην κοροϊδεύουμε τον Θεό και τον κόσμο ένυλο και άϋλο που μας περιβάλλει!
Να ζούμε την α ν ά σ τ α σ η μες τη χαρα του κόσμου και να ξυπνάνε μέσα μας παράδεισου χαρές!
Χριστός ο αναστάς μετα πάντων ημών, Αμήν.
Modern Father

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΣΟΚΑΡΕΙ ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ?

Αποβάπτιση

Ένας αγαπητός μου φίλος και παλιός μου συμφοιτητής μου έστειλε το παρακάτω ρεπορτάζ (κείμενο και φωτογραφία) και αφού τον ευχαριστήσω βέβαια από καρδιάς για τους ευγενικούς κόπους του θα ήθελα -λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός του- να το μοιραστώ μαζί σας. Το ρεπορτάζ αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός που αποτελεί κι αυτό ένα σημείο των καιρών μας:


ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΟ-ΒΑΠΤΙΣΗΣ

Μας έρχονται από την Αγγλία, τη χώρα με τις υπερευαισθησίες στο χώρο της ελευθερίας της συνειδήσεως αφ’ ενός και της επιβολής ανελεύθερων διαδικασιών παρακολούθησης προσώπων αφ’ ετέρου. Παρόμοια όμως κίνηση υπάρχει και στην Ιταλία. Μιλούμε για τα πιστοποιητικά απο-βάπτισης, μία πολύ πρόσφατη κίνηση της Εθνικής Κοσμικής Κοινωνίας να χορηγεί μέσω παραγγελίας στο διαδίκτυο, έναντι τριών λιρών στερλινών, πιστοποιητικά τα οποία αναγράφουν τα εξής:

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΠΟΒΑΠΤΙΣΗΣ

Μετά από πολλή σκέψη, εγώ, ο/η ………………………………………………………
που υποβλήθηκα στην τελετή του χριστιανικού βαπτίσματος σε νηπιακή ηλικία (προτού φτάσω σε ηλικία συγκατάθεσης), ανακαλώ δημόσια με το παρόν έγγραφο κάθε επίπτωση εκείνης της τελετής και αποκηρύσσω την Εκκλησία που την τέλεσε. Στο όνομα της ανθρώπινης λογικής, απορρίπτω όλα τα Σύμβολα Πίστεως και κάθε άλλη παρόμοια δεισιδαιμονία και ειδικότερα, την ψευδή πίστη ότι οποιοδήποτε βρέφος οφείλει να καθαρθεί μέσω του βαπτίσματος από το υποτιθέμενο ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ και την πονηρή δύναμη υποτιθέμενων δαιμόνων. Επιθυμώ να εξαιρεθώ εφεξής από ενισχυμένες αξιώσεις περί αριθμών εκκλησιαστικών μελών οι οποίες βασίζονται σε στατιστικά στοιχεία βαπτίσεων του παρελθόντος, με σκοπό, παραδείγματος χάριν, αυτόν της εξασφάλισης νομοθετικών προνομίων.

Ο/Η υπογραφόμενος/η
Ονοματεπώνυμο μάρτυρα
(θέση σφραγίδας Εθνικής Κοσμικής Κοινωνίας)
Ημερομηνία

Η παραπάνω δημόσια δήλωση έχει διπλή κατεύθυνση. Η πρώτη είναι προς την Εκκλησία και η δεύτερη προς την Πολιτεία. Και ως προς μεν την Εκκλησία εκφράζεται το παράπονο για το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία και η αποκήρυξη του λυτρωτικού χαρακτήρα του βαπτίσματος, προς δε την Πολιτεία ο υπογράφων το έγγραφο αυτό ζητά να μην παρέχονται οιαδήποτε είδους προνόμια προς την Εκκλησία επί τη βάσει της συγκαταριθμήσεώς του στα μέλη Της, όπως φαίνεται από τα εκκλησιαστικά αρχεία βαπτίσεων.

Το βάπτισμα έχει φυσικά τελετουργικό, είναι όμως κυρίως ένα πνευματικό γεγονός ελευθερίας, όπως ελεύθερη είναι η συγκατάθεση ή μη του ανθρώπου να μιμηθεί τον Κύριο οικειοθελώς στο βάπτισμά Του, στην απόταξη του κόσμου και στο μαρτύριο που οδηγεί στην αιώνιο ζωή. Η πνευματικότητα του χαρακτήρα του βαπτίσματος φαίνεται καθαρότατα από τη διακήρυξη του αποστόλου των εθνών, Παύλου, ότι δεν χρειάζεται κανενός είδους περιτομή στο ανθρώπινο σώμα για να δηλωθεί η πίστη στο Χριστό, εφόσον η περιτομή αυτή είναι αόρατη στις καρδιές μας. Δεν εξαναγκάζει, κατά συνέπεια, κανέναν η Εκκλησία στην τήρηση του βαπτίσματός του, όπως γίνεται αντίθετα με το Ισλάμ επί ποινή θανάτου, ούτε χαράζει ανεξίτηλα στο σώμα του βαπτισθέντος σημάδι αναγνώρισης όπως συμβαίνει στον Ιουδαϊσμό και στο Ισλάμ.

Ακριβώς επειδή δεν είναι καταναγκαστική η ακολούθηση του δρόμου του Κυρίου για τον βαπτισθέντα, δεν έχει ισχύ το επιχείρημα κατά του νηπιοβαπτισμού, ότι δηλαδή δεν μπορούσε να εκφράσει γνώμη το νήπιο κατά πόσον επιθυμούσε να βαπτιστεί και άρα προσβλήθηκε η προσωπικότητά του και η ελευθερία της βουλήσεώς του. Η ομολογία του Χριστού έχει περισσότερη βαρύτητα για την συγκαταρίθμησή μας στα μέλη της Εκκλησίας Του από ένα βάπτισμα το οποίο απαρνιόμαστε. Αυτό μας το λέει ο ίδιος ο Κύριος. Λογίζει την πίστη προς το πρόσωπό Του βασική προϋπόθεση της σωτηρίας μας όταν λέει ότι «όποιος πιστέψει και βαπτισθεί θα σωθεί, όποιος δε απιστήσει θα κατακριθεί». Είναι δυνατόν να προηγηθεί το βάπτισμα της πίστης, όμως βάπτισμα χωρίς πίστη δεν σώζει.

Στη δήλωση αποβάπτισης γίνεται συγχρόνως αποκήρυξη της Εκκλησίας, του Συμβόλου της Πίστεως και ειδικότερα της πίστης στο προπατορικό αμάρτημα και της άρσης των συνεπειών του διά του βαπτίσματος. Πρόκειται για μία ομολογία απιστίας την οποία οφείλει να λάβουμε στα σοβαρά επειδή για να φτάσει κανείς να αρνηθεί το Χριστό χωρίς να του ζητηθεί πρέπει να είναι περισσότερο συνειδητοποιημένος από κάποιον απλά αδιάφορο «χριστιανό». Η αντιμετώπιση ενός τέτοιου ανθρώπου από το Χριστό γνωρίζουμε πως είναι η υπομονή διά της αγάπης και η παροχή χρόνου για μετάνοια. Ποια όμως οφείλει να είναι η προσέγγιση της εκκλησιαστικής κοινότητας στην οποία ανήκε ο εξωμότης?

Τέλος στη δήλωση, πέραν της ομολογίας απιστίας υπάρχει μία αιχμή. Ο δηλών επιθυμεί να στερήσει από την Εκκλησία τυχόν κρατική ενίσχυση επί τη βάσει του αριθμού των μελών Της, επιθυμεί, θα λέγαμε, να αποτρέψει την εκκλησιαστική κοινότητα από το να θησαυρίζει στο όνομά του. Εδώ επαναλαμβάνεται καθαρά η διάχυτη στους απίστους πεποίθηση ότι τα δόγματα της Εκκλησίας είναι προϊόντα των λειτουργών Της για τον προσπορισμό πλούτου και μόνον. Στο νου έρχονται οι αμαρτίες του παρελθόντος του εναγκαλισμού, δηλαδή, Εκκλησίας και Πολιτείας και της βίωσης ενός ιερατείου πλούσιου που ποιμαίνει ένα λαό φτωχό. Αντιλαμβάνομαι πως η επιστροφή των εκκλησιαστικών κοινοτήτων στην αποστολική απλότητα και ακρίβεια όπου οικογένειες ολόκληρες προσέρχονταν με ζήλο να βαπτισθούν στο όνομα της Αγίας Τριάδος και λαμβάνοντας τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πλούσια κατά το βάπτισμα φωτίζονταν και νοητά και αισθητά, είναι ο μόνος τρόπος να ξαναβρεί η Δύση το χαμένο φως της.

πρεσβύτερος Γεώργιος Κανάκης

http://anastasiosds.blogspot.com

ΜΟΥ έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το αναρτώ όταν βρεθώ κοντά στην οικεια "πόλιν" με ηρεμία πολύ και χωρίς πόνο, μέσα στην αναστάσιμη χαρά θα σας πω το αναστάσιμο Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ε που απήυθυνε ο Κύριος στους μαθητές του! και θα σχολιάσω τις σκέψεις και λέξεις του αδελφού και συλλειτουργού!
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ
ΑΛΗΘΩΣ
Α Ν Ε Σ Τ Η!

modern father

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

μετα πατρός Φιλοθέου αποχαιρετισμός ως το Πάσχα και την Ανάσταση

http://www.youtube.com/watch?v=Rru9rNeT1g8&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=0
http://www.youtube.com/watch?v=zOJsUzlBE9c&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=1
http://www.youtube.com/watch?v=ljD4mdXNtS4&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=2
http://www.youtube.com/watch?v=tRM3VXYeVV8&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=3
http://www.youtube.com/watch?v=vDaDqwZ7YRc&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=4
http://www.youtube.com/watch?v=TfTdLKNduFE&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=5
http://www.youtube.com/watch?v=TfTdLKNduFE&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=5
http://www.youtube.com/watch?v=wvYD6hy9L8Q&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=7
http://www.youtube.com/watch?v=JtjD_lSF6Xk&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=8
http://www.youtube.com/watch?v=isuS_kfY6tI&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=9
http://www.youtube.com/watch?v=I8SE9uOxu9A&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=10
http://www.youtube.com/watch?v=7Ac0ml9qAs0&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=11
http://www.youtube.com/watch?v=wWK5JlS0ldg&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=12
http://www.youtube.com/watch?v=lSCa_ESU8VI&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=13
http://www.youtube.com/watch?v=jYtEON-yHhQ&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=14
http://www.youtube.com/watch?v=CLyFyWXePQc&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=15
http://www.youtube.com/watch?v=zSb5Eh2GRDk&feature=PlayList&p=04A31DA295BA08E5&index=16

δυστυχώς για κάποιους…ευτυχώς για εμάς ο Γέρων πατήρ Φιλόθεος Φάρος πολλές έχει απόψεις πρωτοπόρες…εμείς θεολογικά τον παρακολουθούμε από τα έργα και τις σκέψεις του!
Καλό Π ά σ χ α
!
modern father

ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ…
Το τροπάριο της Κασσιανής σε ποιητική απόδοση Κωστή ΠαλαμάΚύριε, γυναίκα αμαρτωλή, πολλά,πολλά, θολά, βαριά τα κρίματά μου.Μα, ω Κύριε, πώς η θεότης Σου μιλάμες στην καρδιά μου!Κύριε, προτού Σε κρύψ΄ η εντάφια γηαπό τη δροσαυγή λουλούδια πήρακι απ΄ της λατρείας την τρίσβαθη πηγήΣου φέρνω μύρα.Οίστρος με σέρνει ακολασίας... Νυχτιά,σκοτάδι αφέγγαρο, άναστρο με ζώνει,το σκοτάδι της αμαρτίας φωτιάμε καίει, με λιώνει.Εσύ που από τα πέλαα τα νεράτα υψώνεις νέφη, πάρε τα, Έρωτά μου,κυλάνε, είναι ποτάμια φλογεράτα δάκρυά μου.Γύρε σ΄ εμέ. Η ψυχή πώς πονεί!Δέξου με Εσύ που δέχτηκες και γείρανάφραστα ως εδώ κάτου οι ουρανοί.και σάρκα επήραν.Στ΄ άχραντά Σου τα πόδια, βασιλιάμου Εσύ θα πέσω και θα στα φιλήσω,και με της κεφαλής μου τα μαλλιάθα στα σφουγγίσω.Τ΄ άκουσεν η Εύα μες στο αποσπερνότης παράδεισος φως ν΄ αντιχτυπάνε,κι αλαφιασμένη κρύφτηκε...Πονώ,σώσε, έλεος κάνε.Ψυχοσώστ΄, οι αμαρτίες μου λαός,Τα αξεδιάλυτα ποιος θα ξεδιαλύσει;Αμέτρητό Σου το έλεος, ο Θεός! Άβυσσο η κρίση.

Οι σκέψεις του αγίου Ιουστίνου του Νέου του εν Σερβία, του Πόποβιτς:
" Οι άνθρωποι κατεδίκασαν τον Θεόν σε θάνατο . Ο Θεός όμως δια της Αναστάσεώς Του καταδικάζει τους ανθρώπους σε αθανασία. Για τα κτυπήματα τους ανταποδίδει τους εναγκαλισμούς . Για τις ύβρεις τις ευλογίες . Για τον θάνατο την αθανασία. Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσο μίσος προς τον Θεό, όσο όταν Τον σταύρωσαν . Και ποτέ δεν έδειξε ο Θεός τόση αγάπη προς τους ανθρώπους, όση όταν ανέστη. Οι άνθρωποι ήθελαν να καταστήσουν τον Θεό θνητό, αλλ' ο Θεός δια της Αναστάσεώς Του κατέστησε τους ανθρώπους αθανάτους. Ανέστη ο σταυρωθείς Θεός και απέκτεινε τον θάνατο. Ο θάνατος ουκ έστι πλέον. Η αθανασία κατέκλυσε τον άνθρωπο και όλους τους κόσμους του...".

http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2009/04/blog-post_14.html
Μακαρι να είμαστε και εμείς σ’ αυτή την πνευματική κατάσταση που να είναι ένα μεγάλο χαμόγελο η απάντηση μας σε κάθε αδικία…ο χριστιανός δεν κάνει υπομονή από αδυναμία αλλα από δύναμη πνευματικη…καανείς δεν μπορεί να χωνέψει ότι ο Χ ρ ι σ τ ό ς δεν αντιδρούσε σε καμμία αδικία από αυτές που του έγινε εκτός μιάς περιπτώσεως!
Ο βίαιος που πέταξε όλους έξω από τον ναό, Ο ταπεινός και καθημερινός συμπατριώτης των Ιουδαίων έρχεται και λέγει ναι κύριοι…ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για κάποιο λαό αλλα για κάθε άνθρωπο!
Έσωσε κάθε άνθρωπο και όλους μαζί αλλα σε εμάς επαφίεται να σωθούμε κοντά στον Χριστό ή να καταστρέψουμε τον πνευματικό μας εαυτό μακρυά!
Καλή Ανάσταση!
modern father

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

ο θελων πρωτος ειναι...

«Κύριε, τά τελεώτατα φρονείν, τούς οικείους παιδεύων Μαθητάς, μή ομοιούσθαι τοίς έθνεσιν έλεγες, εις τό κατάρχειν τών ελαχιστοτέρων, ουχ ούτω γάρ έσται υμίν τοίς εμοίς Μαθηταίς, ότι πτωχός θέλων υπάρχω, ο πρώτος ούν υμών, έστω πάντων διάκονος, ο δέ άρχων, ως ο αρχόμενος, ο προκριθείς δέ ως ο έσχατος, καί γάρ ελήλυθα αυτός τώ πτωχεύσαντι Αδάμ διακονήσαι, καί λύτρον δούναι αντί πολλών, τήν ψυχήν τών βοώντων μοι, Δόξα σοι.»Κυριε, διδάσκοντας τους δικούς Σου μαθητές να σκέπτονται ότι πιο τέλειο (και σωστό,δικη μας η παρένθεση διοτι το σωστό είναι σχετικό και ηθικιστική έννοια),τους έλεγες να μη μοιάσουν με τους εθνικούς(τους ειδωλολάτρες), ώστε να θέλουν να εξουσιάζουν τους ασήμους και αδυνάτους. Έλεγες: Δεν επιτρέπεται να συμβεί αυτό στους δικούς μου μαθητές γιατί (έχετε το παράδειγμα μου), εγώ είμαι με την θέληση μου πτωχός. Λοιπόν, ο πρώτος από σας ας είναι υπηρέτης όλων, ο άρχοντας ας είναι όπως ο υπήκοος, αυτός που πήρε την πρώτη θέση, όπως ο τελευταίος. Γιατί κι εγώ ο ίδιος έχω έλθει για να υπηρετήσω τον Αδάμ(τον άνθρωπο) που (ενώ ήταν πλούσιος)έγινε (με την παρακοή του) πτωχός, και να προσφέρω τη ζωή μου για τη λύτρωση των πολλών ανθρώπων που (με υμνούν και) δυνατά μου φωνάζουν : Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε. (μετάφραση από τον π. Κυριακό Τσολάκη, Αγία και Μεγάλη Εβδομάς, εκδ. Ζωής, Αθήνα 2000)«ο πρώτος ούν υμών, έστω πάντων διάκονος, ο δέ άρχων, ως ο αρχόμενος, ο προκριθείς δέ ως ο έσχατος»Οποιος ζητά πρωτία, όποιος θέλει θέσεις, όποιος θέλει ο εαυτός του να είναι καταφύγιο για τους γύρω του πρέπει να είναι διάκονος όλων…δηλαδή να διακονεί την σωτηρία τους και με την ζωή, τους λόγους και την κρίση του να μην δυσκολεύει την πνευματικη πρόοδο των αδελφών του…αλλιώς τα πρωτία του θα υπάρχουν στη γη!αυτα δεν θα είναι πρωτία χάριτος…αλλα πρωτία ανθρώπου που τα ζητά και δι’ αυτά ζει και θυσιάζει κάθε προσωπική σχέση και λειτουργία στο βωμό της ανελίξεως του επι γης…αλλα δυστυχώς όταν ο Χριστός αποφασίσει στην Δευτέρα Παρουσία το κριτήριο θα είναι αλλωτινό και ευαγγελικό, και τα πρωτία τα εκκλησιαστικά, κομματικά και σε κάθε επίπεδο της ζωής μας θα αλλάξουν και θα έρθουν τα π ά ν ω κ ά τ ω διότι τότε θα βασιλεύει Εκείνος που ε σ ι ώ π α και δεν απελογήτο σε κανέναν και τελικα κατέληξε εις τον Σταυρόν!Δεν υπάρχει πρωτοποριακότερη ιδέα ανακατασκευής του κοινωνικού μοντέλου ζωής και αναποδογύρισμα του εκκλησιαστικού κατεστημένου, από το να γίνει άρχων ο αρχόμενος και να άρχεται ο άρχων υπό των υπηκόων του…δηλαδή ο βασιλιάς να υπολογίζει την γνώμη όχι μόνο να την υπολογίζει αλλα μέσω αυτής να τοποθετείται!θαυμάσιο θα ήταν να εγένετο καμμία κοινωνική αδικία, καμμία εκκλησιαστικη δίωξη, καμμία εκκλησιαστικη δικαιοσύνη δεν θα υφίστατο λόγω της σχέσης διακονίας που θα διέπνεε τα πάντα…αλλα δυστυχώς αντί τούτων στον εκκλησιαστικό χώρο θα δίναμε ακόμη μία φορά και στον ίδιο τον Χριστό αντί νερού, ξύδι να τον πικράνουμε!Δεν θα σκεπτόμασταν ότι μπορεί να είναι δικό του θέμα το αν θα γίνουν όλα όπως ζητάμε εμεις…Χριστέ μου σου υπόσχομαι ότι δεν μπορώ να σε φθάσω στην διακονία του άλλου έτσι όπως την θές…αλλα ταυτόχρονα σου υπόσχομαι ότι αδελφό δεν θα αλέσω με τα δόντια μου δίνοντας του διαβόλου τόπον να με βασανίζει αιώνια με τον πόνω ότι υποκρίνομαι ενώπιον αδελφού και ενώπιον Σου!
modern father

εις το επανειδείν


αδελφοί μου
ο καθένας απο εμάς με δικη του υπαιτιότητα
ή χωρίς δικη του θέληση
ταλαιπωρείται σηκώνοντας τον Σταυρό του...
ευχομαι αυτό το Πάσχα
να γίνει πιο ελαφρύς και εύκολος ο σταυρός μας
για να τον αντέξουμε
και πλησίον του Χριστού
να συνευφρανθώμεν αναστάσιμως...!
τα λέμε μεταπασχαλίως, καλή Ανάσταση!
ας αναστηθούμε απο τα πάθη μας και ας δοξάσουμε τον Χριστο πορευόμενοι μετ' Αυτού -που αδίκως έπαθε- προς το πάθος Του!

modern father

ο κ.Θεμιστοκλής της Ύδρας γόνος

Διάλογοι: Ο Θεμιστοκλής Ραφαλιάς. Α' Μέρος
Αγαπητοί αναγνώστες της «Ζωής στην Ύδρα», στα πλαίσια της ενότητας «Διάλογοι» που ξεκινά σε αυτό το blog, έχω την ιδιαίτερη χαρά να φέρω κοντά σας την κουβέντα που είχα με τον κ. Θεμιστοκλή Ραφαλιά. Ο κ. Θέμης Ραφαλιάς είναι βέρος Υδραίος. Πρόσφατα, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Δοκός (Αρχαία Απεροπία) Άλλοτε και Τώρα». Στο βιβλίο του αυτό μας γυρίζει αρκετά χρόνια πίσω και ζούμε μαζί του στιγμές από τις διακοπές και τη ζωή του στο νησάκι του Δοκού. Αυτό που είναι όμως ιδιαίτερα ενδιαφέρον, είναι ότι ο αγαπητός κ. Ραφαλιάς με γλαφυρό τρόπο, μας μυεί παραθέτοντας μικρά καθημερινά πλάνα, ιστορίες και ανέκδοτα, στην ζωή μιας κοινωνίας των αρχών του προηγούμενου αιώνα, με την απλότητα, τις ιδιαιτερότητες, τις δυσκολίες αλλά και την ομορφιά της. Μια κοινωνία ίσως πολύ πιο αγνή από τη δική μας, τη σημερινή.Ο κ. Θεμιστοκλής με υποδέχθηκε στο σπίτι του στην Ύδρα με υπέροχο ζεστό καφέ, ένα κρύο απόγευμα στις αρχές του Μάρτη. Μιλήσαμε για πολλά, για το βιβλίο, για το χθές, αλλά και το σήμερα.

Α' ΜΕΡΟΣ
Κύριε Θεμιστοκλή το βιβλίο σας είναι γραμμένο για τον Δοκό.Τα καλοκαίρια, μαζί με τα αδέλφια και τον πατέρα μου, πηγαίναμε πάντα στον Δοκό για να παραθερίσουμε. Σήμερα το νησάκι απέχει μόνο 15 λεπτά. Τότε θέλαμε 1-1:30 ώρα για να πάμε, και ακόμα παλαιότερα με τα πανιά 3-4 ώρες (διότι τότε έπαιζε μεγάλο ρόλο ο αέρας, αν ήταν πρίμος γρηγορότερα, ενώ αν ήταν ανάπλωρος ήταν πολύ ώρα).Ήταν αγαπημένος τόπος ο Δοκός;Πολύ αγαπημένος τόπος! Ζούσαν 81 κάτοικοι, οι οποίοι ήσαν πολύ αγαπημένοι μεταξύ τους. Είχαν μια υπέροχη αλληλεγγύη. Και θα σας πω και κάτι ακόμα κ. Γιώργο. Είχαν σπάσει τον κανόνα «κακό χωριό τα λίγα σπίτια». Ήταν καλό χωριό τα λίγα σπίτια. Η ομόνοια και η αγάπη τους, ήταν κάτι το εκπληκτικό. Και στέλνω και ένα μήνυμα: Πρέπει όλοι να είμαστε αγαπημένοι στην Ύδρα. Να μη υπάρχουν διχόνοιες. Να υπάρχει αγάπη για να πάει μπροστά το νησί μας. Όπως πήγαν εκείνοι. Με τα λίγα κολυβογράμματά τους. Ήταν θεοσεβούμενοι. Το πόσο δε εχαίροντο όταν πήγαιναν οι μοναχοί απ’ την ιστορική Μονή του Πρ. Ηλιού για να μαζέψουν τον ελαιόκαρπο...! Διότι τότε μεταλαβαίνανε. Πηαγαίνανε στις Λειτουργίες, Χριστούγεννα, τα Θεοφάνεια, του Αϊ Βασιλειού, το Πάσχα. Έβλεπες λοιπόν κι έλαμπαν τα πρόσωπά τους από χαρά, διότι υπήρχαν οι μοναχοί οι οποίοι τους συμπαραστέκοντο. Σκεφτείτε δε το εξής: Όταν τελείωνε το μάζεμα του ελαιοκάρπου από τούς μοναχούς, εκείνοι δεν φεύγανε να πάνε πίσω στη Μονή του Πρ. Ηλιού, κάθονταν και βοηθούσαν τους Δοκαΐτες, μέχρις ότου τελειώσει η συγκομιδή. Προσέφεραν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Τους μιλούσαν, τους συμβούλευαν. Έδιναν μεγάλη πνευματική υποστήριξη. Ο δε ηγούμενος, ο μακαριστός Ιερόθεος Πραματάρης, ένας άνθρωπος γλυκομίλητος, τους έλεγε: ό,τι θέλετε να με ρωτάτε! Τους εξομολογούσε... κι όλα αυτά 75 χρόνια πίσω...Μας μιλάτε για ένα δεσμό, μια συμπαράσταση από την εκκλησία στον λαό.Υπήρχε μεγάλη βοήθεια πού; -αγαπητέ μου κ. Γιώργο- Σε μια αγροτο-οικογένεια. Αγροτόσπιτα ήτανε. Αγροτο-οικογένειες. Αλλά ήσαν άνθρωποι του Θεού. Όπως άλλωστε, ήσαν άνθρωποι του Θεού και οι μοναχοί. Διότι, παρατηρούσες, επήγαιναν το πρωΐ στο μεσονυκτικό, στον όρθρο, στη Λειτουργία. Μετά ανασκουμπωνόντουσαν, έβαζαν το ράσο μέσα από το ζωστήρα τους, ανέβαιναν στις σκάλες και άρχιζαν το μάζεμα του ελαιοκάρπου. Το μεσημεριανό τους τί ήτανε; Ένα κολατσιό κάτω από τα ελαιόδεντρα. Τα δε ελαιόδεντρα στο Δοκό είναι μέσα στα βράχια. Είναι δύσκολο το μάζεμα του ελαιοκάρπου, διότι η περιοχή είναι πολύ δύσβατος. Αφού λοιπόν έπαιρναν το κολατσιό τους, συνεχίζανε το μάζεμα. Κατεβάζανε δε στο ελαιοτριβείο μας τα τσουβάλια με τις ελιές, στους ώμους τους, διότι ήταν δύσκολη η ανεύρεση ζώων. Υποζύγια υπήρχαν, αλλά ήταν λιγοστά και τα χρησιμοποιούσαν εκ περιτροπής όλοι. Αφού άφηναν τα ελαιόδεντρα δεν καθόντουσαν, αλλά επήγαιναν εις τον Αϊ Γιώργη να κάνουν τον εσπερινό. Τελειώνοντας κι από αυτό πηγαίναν στο κονάκι τους. Θα τρώγανε το βραδινό τους και θα πηγαίνανε στο εκκλησάκι να κάνουν το απόδειπνο. Και απείχε περί το τέταρτο και επάνω το κονάκι τους από το εκκλησάκι αυτό. Ο ύπνος τους ήταν 4-4,5 ώρες το πολύ, για να αρχίσουν πάλι την επόμενη μέρα. Μόνο τις Κυριακές και τις αργίες των αγίων πήγαιναν για ψάρεμα. Αυτή ήταν, ας πούμε, η μόνη ξεκούρασή τους. Επειδή δεν είχαν πλεούμενο, τους έδιναν μια βαρκούλα οι Δοκαΐτες. Κι ό,τι πιάνανε (και πιάνανε πολύ πλούσιο ψάρεμα) τα μοιράζανε στον κόσμο, κρατώντας για τους ίδιους μόνο το απαραίτητο. Μετά δε επέστρεφαν πάλι στον ελαιόκαρπο.Υπήρχε λοιπόν μια πάρα πολύ στενή επαφή του κόσμου με το μοναστήρι. Διότι ας μην ξεχνάμε, ότι τα μοναστήρια προσέφεραν πολλά στον ελληνισμό. Δεν πρέπει να τα ξεχνάμε αυτά. Μην κοιτάμε σήμερα που πάμε όλα να τα ισοπεδώσουμε. Αυτά που ακούμε σήμερα είναι λυπηρά πράγματα. διότι δυστυχώς έχουμε βάλει στο «Μαυσωλείο της Λησμονιάς» τη προσφορά της Εκκλησίας. Πόσα πρόσφερε η εκκλησία μας στους εθνικοαπελευθερωτικούς μας αγώνες... Αλλά, επαναλαμβάνω, τα έχουμε απεμπολήσει και τα έχουμε τοποθετήσει στο «Μαυσωλείο της Λησμοσύνης».Κύριε Θεμιστοκλή, θα ήθελα να μας περιγράψετε λίγο τα παλιά χρόνια, τη ζωή στο Δοκό και κυρίως στην Ύδρα.Η ζωή στην Ύδρα ήταν ως εξής: Μέχρι το 1950 που ήκμαζε η σπογγαλιεία το νησί έσφυζε από ζωή, είχε μεγάλη κίνηση. Σκεφτείτε ότι είχαμε 8 φούρνους –σήμερα υπάρχουν 2-, είχαμε 9 κουρεία –σήμερα δεν υπάρχει κουρείο ανδρών-. Αν σας πω δε για τις μπακαλοταβέρνες, άνω των 18. Ρίχτε μια ματιά σήμερα για να δείτε τις διαφορές. Όταν πια εξέλιπε η σπογγαλιεία το 1950, το τονίζω, άρχισε ο τουρισμός. Ο τουρισμός απ’ τη μια πλευρά έκανε κάποιο καλό. Απ’ την άλλη όμως δεν έκανε καλό. Άρχισε η αλλοίωσις των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων σιγά –σιγά. Πληροφορήθηκα προσφάτως ότι στο εφετεινό καρναβάλι έφεραν χορεύτριες ημίγυμνες βραζιλιάνες, γυμνές(;) δεν ξέρω-γω, που χορεύανε πάνω σε μια εξέδρα. Ε, αυτά όλα δεν ταιριάζουν στο χρώμα της Ύδρας. Η Ύδρα έχει δει άλλες δόξες, έχει μια σοβαρότητα. Ούτε και στα χωριά δεν θα γίνονται αυτά, όχι σε μια Ύδρα!Όπως σας έλεγα λοιπόν, ο κόσμος έφυγε, άλλαξαν οι δουλειές, πουληθήκαν σπίτια, φύγανε κι άρχισε η εγκατάλειψη. Ρίχτε μια ματιά τι γίνεται τον χειμώνα.Πράγματι, τον χειμώνα η Ύδρα πλέον ερημώνει.Ακούστε κάτι χαρακτηριστικό: Πριν του πολέμου του ’40, την Ύδρα εξυπηρετούσαν τα εξής σκάφη: το Υδράκι, η Ιωάννα, το Μοσχάνθη, η Φτερωτή, το Μάνα, το Γόησσα. Το ένα έφευγε το πρωΐ στις 8 και το άλλο έφευγε στις 2. Το ένα γύριζε το απόγευμα για να φύγει πάλι την επομένη το πρωΐ καί ούτω καθ’ εξής. Σήμερα, τώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Ύδρα 30 φορές έχει μείνει χωρίς πλοίο. Ποιά; η Ύδρα! Που πρόσφερε στον αγώνα του ’21. Γιατί είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο, ότι εάν η Ύδρα δεν έδινε εις την επανάστασιν, η επανάστασις θα ήτανε καταδικασμένη. Και δε προσέφερε μόνο υλικά αγαθά, αλλά και ανθρώπινες ζωές. Κουντουριωταίοι, οι Τομπάζηδες, οι Σαχτούρηδες, οι Σαχίνιδες, οι Ραφαλιάδες. Εγώ είμαι απόγονος του Δημήτρη του Ραφαλιά που γεννήθηκε το 1785 και πέθανε το 1830 σε ηλικία 45 ετών. Είναι ο γενάρχης της οικογενείας μας. Αυτός ήθελε να είναι μπουρλοτιέρης και τον έβαλαν κυβερνήτη στη μοίρα του αντιναυάρχου Σαχτούρη. Ελάμβανε ενεργό μέρος σε πολλές ναυμαχίες και πολλές εκστρατείες. Είχε και διακρίσεις. Γι’αυτά έχουν γραφτεί βιβλία του Σαχίνη και του Κρεμασιώτη.Κατάγεστε από ηρωϊκή οικογένεια. Δεν πρέπει να αυτο- επαινούμαστε και να αυτο- προβαλλόμαστε. Πρέπει να είμεθα ταπεινοί. Διότι η «ταπεινοφροσύνη η γεμάτη αγάπη, είναι φοβερή δύναμη, δυνατότερη από κάθε άλλη» ο Ντοστογιέφσκι στους "Αδελφούς Καραμαζόφ".Θα ήθελα να μου πείτε εαν βλέπετε κάποια αλλαγή σε σχέση με το παρελθόν και στη κοινωνική ζωή του νησιού.Πράγματι και στη κοινωνική ζωή οι διαφορές είναι μεγάλες. Άλλες οι τότε εποχές, άλλες οι σημερινές. Υπάρχει μια διαφορά ειδοποιός.Με μια κουβέντα, υπάρχει συρρίκνωσις του Υδραϊκού στοιχείου. Οι Υδραίοι σήμερα στο νησί είμαστε ελάχιστοι. Ενώ τα παλαιότερα χρόνια, όλοι οι κάτοικοι ήταν γηγενείς Υδραίοι. Αυτή είναι η πρώτιστη διαφορά μας. Σκεφτείτε μια κοινωνία η οποία δεν αποτελείται πλέον στη πλειοψηφία της από γηγενείς Υδραίους.Ο αντίλογος ίσως εδώ, είναι ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί «φιλυδραίοι».Μα, οι φιλυδραίοι υπήρχαν και τότε. Και πάντοτε. Δυστυχώς, το υδραϊκό στοιχείο μειώθηκε, διότι οι Υδραίοι έχουν φύγει. Δεν υπάρχουν εργασίες για τους νέους, και δεν υπάρχει δυστυχώς και προοπτική.Η νεολαία μας είναι πάρα πολύ καλά παιδιά, εξαιρετικά παιδιά! Είναι το μέλλον, κι εμείς πρέπει να δώσουμε τη σκυτάλη στους νέους. Όμως πώς θα ζήσουνε; Πού θα δουλέψουνε; Πώς θα δουλέψουνε; Ποιές είναι οι προοπτικές; Η Ύδρα δεν ζεί μόνον με τους 4-5 μήνες του τουρισμού. Οι άλλοι μήνες;Υπάρχει λοιπόν, φτώχεια στην Ύδρα;Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει τόσο πολύ φτώχεια. Ένα μέρος του λαού πένεται. Δεν το δείχνει όμως, γιατί είναι υπερήφανος λαός. Αλλά αν λάβουμε υπ’ όψη ότι τόσα λεφτά ξοδεύονται σε χορεύτριες βραζιλιάνες, τότε καταλαβαίνουμε ότι δεν προσφέρουμε τίποτα σήμερα στην Ύδρα. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να δοθούν ως βοήθεια σε αυτές τις οικογένειες.Εδώ θα προσθέσω και κάτι διότι πρέπει να είμαι αντικειμενικός. Έχω πληροφορηθεί ότι η τοπική εκκλησία, πολύ βοηθάει, χωρίς να φαίνεται (να μην γνωρίζει η δεξιά τί ποιεί η αριστερά). Και ευτυχώς υπάρχει και το νοσοκομείο της Ύδρας, το οποίο είναι μεγάλη υπόθεσις για εμάς τους Υδραίους. Για σκεφτείτε χωρίς καράβι 30 φορές εφέτος... Αν συμβεί κάτι πού θα πηγαίναμε; Ενώ το Νοσοκομείο είναι μια άγκυρα ασφαλείας. Γνωρίζετε βέβαια ότι δωρητής είναι ο υδραίος εφοπλιστής Αθανάσιος Κουλούρας και η γυναίκα του η Βέρα η Κουλούρα. Ο δε μακαριστός Μητροπολίτης Ιερόθεος, εφρόντισε να γίνει γρηγορότερα όσο μπορούσε το νοσοκομείο. Παρίστατο πρωΐ μεσημέρι, βράδυ, να τρέχει στα Υπουργεία, να τρέχει παντού. Προσέφερε πάρα πολλά είναι γεγονός αυτό αναμφισβήτητο. Το οίκημα ήτανε της Ζωής και του Ιωάννου Καλαφάτη, του επιλεγομένου "Τζουμπέ". Η Ζωή, το αφήκε αυτό για μητροπολιτικό μέγαρο, αλλά ο μακαριστός Ιερόθεος, προς τιμήν του, επροτίμησε να στεγαστεί η μητροπολιτική οικεία πιό ψηλά, ώστε το Νοσοκομείο να μην βρίσκεται σε περιοχή με πολλά σκαλοπάτια. Είπα μητροπολιτική οικεία, διότι δεν είναι κανένα μέγαρο, είναι ένας ταπεινός οίκος του εκάστοτε Δεσπότη.
ο λογος του αρχοντικου και γεμάτου παρελθόν και ιστορικές μνήμες κυρίου Θεμιστοκλή, είναι ένα ποτάμι που κρουνηδόν ρέει γάργαρο παραδοσιακό ύδωρ!
αυτο το ύδωρ το εγεύθημεν διαβάζοντας το βιβλίο του που ευγενώς μας απέστειλε!
χιλια έτη να φθάστετε με αγαπη στην ιστορικότητα και την παραδοσιακότητα του τόπου μας και τόπου Σας που τόσο αναγκη την έχουμε σήμερα που όλα και όλοι αλλάζουν γύρω μας !
καλήν ανάσταση!
modern father

ο μοναδικός όντως της Αναστάσεως επώνυμος Αρχιερεύς?


Ωραίοι Έλληνες: Αναστάσιος, ο μαθητευόμενος της Αγάπης
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων
και πάσης Αλβανίας

«Οι αρχαίοι Έλληνες μίλησαν για Αλήθεια, Ομορφιά, Δικαιοσύνη.
Ο Χριστιανισμός προσέθεσε τη δυναμική της Ελευθερίας και της Αγάπης».
Αναστάσιος
.
Είδα προχτές την συνέντευξη του Αναστάσιου στην NET και σκέφτηκα αυτό που είπε μια φίλη μου όταν τον συνάντησε πριν χρόνια και τον ρώτησε:
­­— Αληθεύει ότι γνωρίζετε είκοσι επτά (αριθμός 27) γλώσσες;
Έσκυψε το κεφάλι του και ψιθυριστά απάντησε:
— Μαζί με τις αφρικανικές διαλέκτους.
Αλλά εκείνο που δεν θα ξεχάσει ποτέ η φίλη μου, είναι το Φως που έλαμπε σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Την γλυκύτητα που απέπνεε.
.
Τι να πεις για τον Αναστάσιο;
Καύχημα των ανθρώπων, καύχημα των Ελλήνων, καύχημα της Ορθοδοξίας.
.
«Σχεδόν ταυτόχρονα έγινα καθηγητής Πανεπιστημίου και Επίσκοπος. Είπα στον εαυτό μου: Αναστάσιε, είσαι σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Να παραμείνεις φοιτητής και διάκονος». Αυτό είπε προχτές στην συνέντευξη. Φοιτητής και διάκονος.
.
18 χρόνια Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας. «Όπου και αν βρίσκομαι αισθάνομαι ενωμένος με όλους» είπε. 18 χρόνια σε μια χώρα που μόλις είχε βγει από την δικτατορία του Χότζα και όλοι κοίταζαν πως θα φύγουν από εκεί. Ρώτησε ένα μικρό παιδί, τι θα γίνει όταν μεγαλώσει και το αλβανάκι απάντησε: μετανάστης. Το 1/3 των νέων είναι εκτός χώρας. Λύση γι αυτούς είναι η φυγή.
Σ’ αυτή την χώρα διακονεί ο Αναστάσιος. Το σημαντικότερο είπε, είναι να βρίσκομαι κοντά στους ανθρώπους με τη σιωπή της καρτερίας.
.
Μίλησε για την θεραπευτική δύναμη της Εκκλησίας.
Είπε ότι Εκκλησία είμαστε όλοι μας.
Για τα σκάνδαλα, μήπως μας αρεσκόμαστε στην προβολή τους, είπε, επειδή έτσι, καλυπτόμαστε για τα δικά μας λάθη, και πρόσθεσε: «Το πιο σημαντικό είναι η συνέπεια. Ο καθένας να είναι συνεπής ως προς αυτό που εκπροσωπεί».
.
Για την κρίση είπε ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι κι αυτό εξ αιτίας της μανίας της κερδοσκοπίας.
.
Για την Πίστη στο Θεό είπε:
«Πιστεύω σε Έναν προσωπικό Θεό, σε Ένα Θεό που λέει ΕΓΩ ΕΙΜΊ. Και είναι ο Θεός της Αγάπης, ο Θεός των εκπλήξεων, που ανοίγει ορίζοντες όταν όλα φαίνονται κλειστά.
Ο Θεός μας έχει δανείσει πολλά πράγματα, ταπεινοί να είμαστε γιατί είναι δώρα που πρέπει να τα μοιραζόμαστε. Μόνοι μας δεν κατακτήσαμε τίποτα. Η πίστη σχετίζεται με την Αγάπη του Θεού, μην την κάνουμε όπλο εναντίον των άλλων».
.
Για τα επεισόδια του Δεκεμβρίου ανέφερε ότι οι νέοι έχουν δίκιο, επειδή βλέπουν την ασυνέπεια, την πλεονεξία και την αλαζονεία των μεγαλυτέρων και επεσήμανε ότι δεν βλέπει όμως κριτική αναζήτηση και σκέψη και παρότρυνε στα παιδιά μας, να προσέξουν, να μην κάνουν τα ίδια σαν μεγαλώσουν και να μην πέσουν θύματα εκμετάλλευσης.
.
Αλλά σε συνέντευξη στον Αχιλλέα Πατσούκα στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" λέει γι’ αυτό το ζήτημα:
— Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν θυμωμένο 15χρονο;
— Κατ’ αρχήν θα του έλεγα ότι έχει δίκιο που θυμώνει με όσα απαράδεκτα διαπιστώνει καθώς μεγαλώνει. Με την ασυνέπεια λόγων και έργων των μεγάλων. Με την αδικία της κοινωνίας. Με τη χλιδή των ολίγων και την ανέχεια των πολλών. Με την υποκρισία και ανευθυνότητα των λεγομένων αρμοδίων στους διαφόρους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Αλλά μετά την οργή, πρέπει νηφάλια να καθίσει να σκεφθεί ποιο είναι το δικό του χρέος. Τώρα που βρίσκεται στην εφηβική ηλικία, να μην εκχωρεί την προσωπική του βούληση και ελευθερία σε συνθήματα άλλων που μπορεί να κινούνται από ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Να μη γίνει άχρωμο στοιχείο μιας μάζας, αλλά να μείνει υπεύθυνο κύτταρο της κοινωνίας. Και όταν μεγαλώσει, να μη μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές που σήμερα κατακρίνει.
Να μη συμβιβαστεί με την κρατούσα νοοτροπία της ανεντιμότητας, της πλεονεξίας, της σκληροκαρδίας, της ασυνέπειας και του εγωκεντρισμού.
Να συνεχίσει υπεύθυνα την αναζήτηση. Υπάρχουν στην ιστορία του λαού μας, στην ιστορία της Εκκλησίας μας, υπέροχα παραδείγματα ακεραιότητας, δημιουργικότητας, υπευθυνότητας, αυτοθυσίας για χάρη του λαού.
Πολλά έχουν αμφισβητηθεί στο πέρασμα του χρόνου. Αναμφισβήτητα όμως παραμένουν η ελευθερία και η αγάπη. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Της δίδει βάθος και ουσία.
Η ελευθερία αρχίζει με την υπέρβαση του εγωκεντρικού εαυτού μας. Και η αγάπη εκφράζεται με σεβασμό στο κάθε ανθρώπινο πρόσωπο, εκδηλώνεται έμπρακτα, χωρίς απαίτηση ανταλλαγμάτων. Η επιλογή, τελικά, είναι δική του.
Το μόνο που μπορώ να τον βεβαιώσω είναι ότι προσωπικά δεν έχω μετανιώσει οσάκις έμεινα πιστός στο πνεύμα του Ευαγγελίου. Η ορθόδοξη πνευματικότητα, βασισμένη στην εσωτερική ελευθερία και την αγάπη, οδηγεί σε μια συνεχή ωρίμανση, υπεύθυνη στάση ζωής και δημιουργικότητα.
Πάντα υπάρχει ελπίδα.




ολα ειναι τονισμένα και ιδιαιτέρως υπογραμμισμένα διότι είναι λόγοι που μας πείθουν για την γνησιότητα του φρονήματος τους!

Μακαριώτατε Πατερ και Δέσποτα, μακαρι να προσκυνήσουμε την Ανάστασιν του Χριστού απο κοινού όλοι οι χριστιανοί ζώντας μέσα στο φρόνημα και θέλημα του!

modern father

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΖΩΗΣ

Ησ. 58,4 Εάν, κατά τον χρόνο που νηστεύετε, εκτρέπεσθε σε φιλονικίες και σε μάχες, και με τις γροθιές σας κτυπάτε και ταπεινώνετε τον άσημο και ανίσχυρο, είναι μάταιη και ανώφελη η νηστεία σας. Ποίος ο λόγος λοιπόν να νηστεύετε, όπως νηστεύετε σήμερα, για να (εισ)ακουσθεί η έντονη κραυγή σας ενώπιο μου;

Χρόνος νηστείας είναι η περίοδος εκείνη που νηστεύαν τότε οι ιουδαίοι όπως διέτασσε ο νόμος του Θεου που δόθηκε στον Μωϋσή, αλλα και οι περίοδοι νηστείας τις οποίες η αγία μας Εκκλησία μας καλεί να κόψουμε τις λυπαρές τροφές και να ευφρανθούμε πνευματικα τρώγοντας ελάχιστες ποσότητες και απλά φαγητά!
Η νηστεια εχει σκοπο παιδαγωγικό μας εισάγει στο μυστηριο της απαθείας…δι’ αυτής σταματούν να ενεργούν τα πάθη μας…αργεί η γλώσσα, απέχει η κοιλία των βρωμάτων και πομάτων, σταματα να λειτουργεί ο ανθρωπος ενστικτωδώς και ζωωδώς και εισέρχεται στο όντως ανθρώπινο επίπεδο πνευματικης πορείας με στόχο τον Χριστό!
Να αποκτήσουμε αληθινή σχέση με τον Χριστό…γι’ αυτό υπάρχει η νηστεία αλλιώς αν θέλαμε δίαιτα θα έπρεπε να τρέξουμε σε διατροφολόγο ενώ ο πνευματικός στον οποίο τρέχουμε αυτές τις μέρες εχει στόχο να μας επαναφέρει στον δρόμο της εν Χριστώ σωτηρίας!
Για να γίνει ευπρόσδεκτη η θυσία μας ως νηστεία τροφών ενώπιον του Θεού πρέπει να γίνει όχι αποχη μονον από τροφές αλλα και αποχή από φιλονικίες και πάθη χαμερπή…δεν μπορεί εκείνος που νηστεύει να στρέφεται με όποια πράξη του εις βάρος του αδελφού του!
Ουτε φιλονικία επιτρέπεται κατά την νηστισιμη περίοδο αλλα ούτε και εκτός αυτής δικαιολογείτε η κακία και μνησικακία κατά του αδελφού μας…αν θέλουμε να σωθούμε και να έχουμε τον Κύριο εντός μας πρέπει να αναπαύουμε τον αδελφό μας! Κανείς που μίλησε κατά του αδελφού του δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος ύστερα και να νομίζει ότι ο αγώνας του είναι πνευματικός ενώ συκοφάντισε τον αδελφό του, ενώ έβλαψε τον αδελφό του, ενώ τον στενοχώρησε με οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι μάταιη η νηστεία όταν στρέφεται την διακονία σας κατά του αδυνάτου…δηλαδή είναι μάταιο να νηστεύω και το ίδιο διάστημα να εξουθενώνω τον αδελφο μου, τον υφιστάμενο ή τον προϊστάμενο μου(είναι σπάνιο να δυσκολεύουμε την ζωη του προϊσταμενου μας…συνήθως εκείνος μπορεί ή να μας στείλει στον παράδεισο από τη γη κάνοντας την ζωή μας παράδεισο και ποιοτικότερη πνευματικά ενώ μπορεί να μας κάνει την ζωή μας κόλαση με την αδιάκριτη και απνευμάτιστη παρουσία του.
Αν δε η νηστεία δεν διατηρεί προϋποθέσεις γνησιότητος τότε δεν γίνεται δεκτή και ευάρεστη στον Θεό μας!
Modern Father

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

ο π.Θεμιστοκλής την ονόμασε πνευματικη εκτροπη αλλα εν τελει ηταν ενα απλο προδοτικο προς αδελφον τελικο λακτισμα

Πνευματική εκτροπή.........

Πνευματική εκτροπή.............Πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν οι άνθρωποι εκείνοι που μεταφέρουν λόγια είτε από δημόσιες είτε από ιδιωτικές συζητήσεις στους συγγενής στου γείτονες στους προϊσταμένους και όπου αυτοί κρίνουν ότι "πρέπει" για να πετύχουν του ιδιοτελείς σκοπούς τους.Είμαστε μάρτυρες πολυάριθμων τέτοιων γεγονότων. Το χειρότερο όλων είναι ότι για να πετύχει ο "μεταφορέας" η κατά το κοινός λεγόμενον ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ, τους ιδιοτελής σκοπούς του λέει τα γεγονότα βάζοντας και την κατάλληλη "σάλτσα" για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.Παίζει το ρόλο του "Διαβόλου" διαβάλλει στους άλλους τις προθέσεις εκείνου που μεταφέρει τα λόγια, κατά όπως νομίζει. Καταστρέφει ανθρώπους, καταρρακώνει υπολήψεις, οδηγεί στον κοινωνικό αφανισμό ανθρώπους αξιοπρεπείς, πουλάει την ψυχή του στο διάβολο.Την τακτική αυτή έχουν συνήθως άνθρωποι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Όμως συμβαίνει πολλές φορές και άνθρωποι υψηλού μορφωτικού επιπέδου να επιδιώκουν με αυτό τον τρόπο την αναρρίχησή τους στην εξουσία και την επίτευξη των ιδιοτελών σκοπών τους.Ας τους συγχωρήσουμε και ας παρακαλέσουμε το Θεό της Αγάπης να τους φωτίσει τη σκοτεινή καρδιά τους.Ο Θεός να μας ελεήσει και να μας προστατεύσει από τέτοιους ανθρώπους.Καλή Ανάσταση!
Αναρτήθηκε από π. Θεμιστοκλής Στ. Μπάζος
μαλλον δεν μπορούμε να πιστέψουμε οτι υπάρχουν μαθητές του Χριστού με τέτοιο φρόνημα!
αυτο δεν ειναι έκπτωση, αυτο δεν ειναι καταντια αυτό δεν ειναι ανωριμότητα, αυτο δεν ειναι ανανδρεία, αυτό δεν είναι τέλος πάντων αντι-χριστιανικό???
χαιρε οτι εμαράνθησαν οι δεινοί συζητηταί...θα μαρανθεί ο κόπος μερικών να χτίζουν στην άμμο παλάτια γιατι κάποτε θα φυσήξει βοριάς και θα τα κάνει κομμάτια!
το ψεύδος θα φανεί και η συκοφαντία θα αποκαλυφθεί έστω και εν ημέρα Κρίσεως, γιατι τελικά ο Χριστός μας είναι μόνος συμπαραστάτης και οι κληρικοι που γνήσια και αδελφικά εστάθησαν κοντά μου όχι π ρ ο ϊ σ τ ά μ ε ν ο ι, αλλα αδελφοί και πατέρες!
πολλοί θα εχαίροντο να απεσχηματιζόμην αλλα δεν θα τους δώσω τέτοια χαρά!
ο Χριστός ήρθε ως αδελφός και Δ Ι Α Κ Ο Ν Ο Σ όχι ως ηγούμενος και ηγήτωρ, αφού είναι εύκολο να ομιλείς ex cathedra αλλα δύσκολο να βάλεις τον εαυτο σου στη θέση του αδελφού σου, αποκτώντας σύνδεσμον αγάπης και αλληλοπεριχωρήσεως μαζί του και όχι μνησικακώντας και ρουφιανεύοντας!
Ο modern father είπε...
αν ειναι δε οι ρουφιάνοι ή πιο ευρωπαϊκά (sicατα) προδότες και ψιθυριστές απο το χωρον τον εκκλησιαστικο???αν κρατούν οι εξουσιαστές ραβδοκονδιλοφόροι που μας τύπτουν δι΄εργων και λόγων???τοτε τι κανουμε πατερες και αδελφοί??? (αυτο ειναι το σχόλιο μας στο blog του πατρός Θεμιστοκλέους)
π ε ι ρ α σ μ ε...φύγε μακρυά δεν θα σου πω το ναι!
modern Father

τι αλλο θα ζήσουμε για το Σκοπιανικό?

Ελληνες η λίστα των προδοτών μεγαλώνει. Προσθέστε άλλο ένα όνομα. Αλέξης Ηρακλείδης.
Ο καθηγητής της Παντείου κ. Αλέξης Ηρακλείδης, ο οποίος μιλά για εθνοκάθαρση των Τούρκων από τους Ελληνες το 1919 και δηλώνει ότι ντρέπεται που είναι Ελληνας, έχει επιτύχει και την έγκριση διατριβής για τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» προς χρηματοδότηση με 50.000 ευρώ από το υπουργείο Παιδείας!
Ο άνθρωπος που αμείβεται από το ελληνικό Δημόσιο για να διδάσκει τα παιδιά μας, ο υποστηρικτής του ανιστόρητου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού -μέσω του οποίου η συγγραφέας του κυρία Μαρία Ρεπούση μάθαινε στα Ελληνόπουλα ότι η Σφαγή της Σμύρνης δεν ήταν παρά συνωστισμός των Ελλήνων στην προβλήτα της πόλης- θα επιδοτηθεί για εργασία που ουσιαστικά υιοθετεί την προπαγάνδα των Σκοπίων!
Συγκεκριμένα, έχει υποβάλει στην Επιτροπή Ελέγχου του πανεπιστημίου διδακτορική διατριβή φοιτήτριάς του με τίτλο «Οι εθνοτικές διενέξεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας», ώστε να ενταχθεί στο συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα «Ηράκλειτος ΙΙ» στο οποίο συμμετέχει και το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Μάλιστα, η επιτροπή δεν εντόπισε κανένα πρόβλημα στον τίτλο της διατριβής και ενέκρινε το προκλητικά ανθελληνικό πόνημα σχεδόν παμψηφεί. Ο ίδιος ο καθηγητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας ανέφερε ότι ο χαρακτηρισμός των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ήταν δική του έμπνευση και όχι της φοιτήτριάς του. Η δε χρηματοδότηση συνίσταται σε 4.000 ευρώ για τον καθηγητή και 1.250 ευρώ μηνιαίως επί τριετία για τη φοιτήτρια.
Μάλιστα, ο κ. Ηρακλείδης βρήκε συμπαραστάτη τον διευθυντή του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας και μέλος της Επιτροπής Ελέγχου του Παντείου κ. Στέφανο Παπαγεωργίου. «Οπως περνάνε διδακτορικά που στον τίτλο τους περιέχουν τον όρο "Δημοκρατία των Σκοπίων", με τον ίδιο τρόπο μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει τον όρο "Δημοκρατία της Μακεδονίας"», ομολόγησε κυνικά ο κ. Παπαγεωργίου μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» και πρόσθεσε: «Αυτή είναι η επιστημονική του άποψη, δεν είναι ανάγκη να συμφωνεί κάποιος ή να διαφωνεί, δεν υπάρχει μία άποψη για το τι είναι σωστό ή λάθος για το έθνος». Μάλιστα, ο ίδιος ο διευθυντής του τμήματος είναι επίσης υπέρμαχος της κυρίας Ρεπούση, ενώ πριν από περίπου έναν χρόνο διοργάνωσε και συντόνισε την περίφημη ημερίδα για δήθεν μειονοτικό ζήτημα Τσάμηδων στην Ελλάδα («ΘΕΜΑ», 2/3/2008). Η εκδήλωση είχε πραγματοποιηθεί σε αμφιθέατρο του Παντείου, με το κοινό να αποδοκιμάζει έντονα τους οργανωτές. Σα να μην έφταναν αυτά, ο κ. Παπαγεωργίου -όπως επισημαίνει ο συνάδελφός του στο Πάντειο κ. Νεοκλής Σαρρής- έχει γράψει μελέτη όπου ισχυρίζεται ότι οι Κύπριοι δεν είναι Ελληνες και ότι αναγκάστηκαν να δηλώσουν Ελληνες το 1912!
ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΡΟΝΕΣ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΝΤΡΟΠΗ...
«Υπάρχουν γεγονότα τα οποία εάν τα διάβαζε ένα παιδί ή και ένας μεγαλύτερος θα αισθανόταν ντροπή που είναι Ελληνας. Η επίθεση, το 1919, κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία έγινε από τους Ελληνες οι οποίοι έκαναν μεγάλα έκτροπα. Σκότωναν παιδιά, γυναίκες, βίαζαν. Καίγανε το ένα χωριό και τη μια κωμόπολη μετά την άλλη. Ουσιαστικά έγινε εθνοκάθαρση εναντίον των Τούρκων, περίπου ό,τι έκαναν οι Σέρβοι στη Βοσνία. Οι Ελληνες ήταν οι επιτιθέμενοι. Φωτιά και μπούρμπερη έως την Αγκυρα. Σκοτώνουν, σφάζουν, η απόλυτη φρίκη, η απόλυτη ντροπή. Ντρέπεσαι που είσαι Ελληνας. Εθνοκάθαρση σημαίνει ότι δημιουργείς τις συνθήκες εκείνες που αναγκάζεις έναν άλλο λαό να φύγει από έναν τόπο. Το ότι φύγαμε εμείς δεν ήταν επειδή μας έκαναν εθνοκάθαρση οι Τούρκοι αλλά επειδή τους προκαλέσαμε. Οσο για τη “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, στον ΟΗΕ μόνο εμείς χρησιμοποιούμε τον όρο FYROM. Ολοι οι άλλοι λένε “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Ακόμα και για την Κύπρο δεν χρησιμοποιείται ο όρος “ψευδοκράτος” αλλά εντός εισαγωγικών “Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”».
Αντί για σχόλιο προτιμώ να μεταφέρω τις απόψεις δύο σεβαστών διαπρεπών Ελλήνων του Αντιστράτηγου Ευάγγελου Τσίρκα, Προέδρου της Ενωσης Σμυρναίων και του Κωνσταντινουπολίτη Καθηγητή ΕΜΠ κ. Νίκου Ουζούνογλου.
«Παραχαράσσουν την Ιστορία» «Ο καθηγητής από θύματα μας μετατρέπει σε θύτες. Αντί να μιλάει για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και τον μεγάλο ξεριζωμό, ανακαλύπτει εθνοκάθαρση εναντίον των Τούρκων. Στην αρχή ήταν η κυρία Ρεπούση που περιέγραφε την Καταστροφή της Σμύρνης ως απλό συνωστισμό και τώρα ήρθε ο κ. Ηρακλείδης να παραχαράξει εντελώς την Ιστορία. Οσα ισχυρίζεται ο κ. Ηρακλείδης είναι ιστορικά και επιστημονικά ατεκμηρίωτα. Παρουσιάζει τα θέματα όχι βεβαίως όπως έγιναν, αλλά όπως κάποιες σκοπιμότητες του επιβάλλουν. Οσο για την υπόθεση περί "Δημοκρατίας της Μακεδονίας", δεν ξέρω αν ο κ. Ηρακλείδης κυνηγά με αυτό τον τρόπο χρηματοδοτήσεις από διάφορα κέντρα, γνωρίζω όμως ότι τα Σκόπια ιδιοποιούνται ξένη Ιστορία». ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΡΚΑΣ, πρόεδρος της Ενωσης Σμυρναίων, αντιστράτηγος ε.α.
«Ο κ. Ηρακλείδης δεν γνωρίζει την Ιστορία, γι’ αυτό μιλάει. Οι διωγμοί, ο αφανισμός και ο αφελληνισμός ξεκινούν τέλη του 1913, πρώτα στην Ανατολική Θράκη, μετά στη Δυτική Μικρά Ασία και συνεχίζουν το 1916 στον Πόντο. Αλλωστε τα ιστορικά δεδομένα που αποδεικνύουν σχέδιο εξόντωσης του Ελληνισμού της Ανατολής είναι ξεκάθαρα. Ο Μόργκεταουν, Αμερικανός πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, καταγράφει από το τέλος του 1913 τι έχει γίνει στους Ελληνες, στους Αρμένιους και στους άλλους χριστιανικούς πληθυσμούς, γεγονότα που ακόμα και Τούρκοι διαπρεπείς ιστορικοί τα έχουν αναγνωρίσει». ΝΙΚΟΣ ΟΥZΟΥΝΟΓΛΟΥ, καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και Κωνσταντινουπολίτης
Πηγή: Πρώτο Θέμα, Κυριακή 5/2/2009
των δημοσιογράφων Χρήστου Μπόκα και Ανδρέα Μπελεγρή...
Είναι κατάπτιστος ο εν λόγω κύριος που το παίζει καθηγητής διότι τι κάνει παραχαράσσει την ιστορίαν, ντρέπεται για τους προγόνους μας έτσι ισχυρίζεται…και ερωτώ ποιος τον εμποδίζει να μεταφέρει τον τόπο κατοικίας και πανεπιστημιακής έδρας του όπου εκείνος κρίνει στα Σκόπια, στην Τουρκία ή στην Αμερική…εδώ υπάρχει επίγνωση της ιστορίας μας, εμείς ζούμε με μνήμες πονεμένων προγόνων…οι πρόγονοι μας έφτυσαν αίμα για να είμαστε ελεύθεροι εμείς!
Εμείς δε παραχωρούμε στους ξένους αμαχητι το δικαίωμα να είμαστε αρνησιπάτριδες και επιλήσμονες της ιστορικής μνήμης και του ενδόξου παρελθόντος!
Μήπως πρέπει να ζητήσουμε συγνωμη από τους Τούρκους και τους Σκοπιανούς???
Φρικιά νούς ανθρώπου με το σκεπτικό του και την αντιεπιστημονική κατωχήρωση των ιδεών του???ας μας πει που βρήκε βιβλιογραφία και στοιχειωθέτησε τέτοια ψεύδη…στο βιβλίο της κ. Ρεπούση!
Γι’ αυτό μας εχουν σε πλήρη γελοιότητα στον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι απανταχού εχθροί μας διότι στο εσωτερικό μας είμαστε σ κ ο ρ π ο χ ώ ρ ι!
modern Father
Μηπως πρέπει να μας πούν διατί πληρώνεται με τα λεφτά του ελληνικού λαου???
Ποιος θα απαντησει???

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

οσίας Μαρίας ενθύμησις και ενδοοικογενειακη ανασκόπηση αγίων των Κυριακών της Μεγ.Τεσσαρακοστης

"Πρέπει πάντα να δίνω ορισμό της Αγάπης στην περιοχή.
Το ενδιαφέρον είναι ότι βοηθά η ελληνική φιλοσοφία σ' αυτό.
Η Αγάπη είναι κάτι παραπάνω από φιλία από τρυφερότητα.Αγάπη είναι η γεμάτη κατανόηση ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ για κάθε άνθρωπο. Είναι μια Αγάπη που ξεχειλίζει και δε ζητά κανένα αντάλλαγμα. Είναι η Αγάπη του Θεού που δρα στην ανθρώπινη καρδιά.Όταν φτάνεις σε τέτοιο επίπεδο, δεν αγαπάς γιατί συμπαθείς, αλλά αγαπάς τους ανθρώπους επειδή τους αγαπάει κι ο Θεός".
Martin Luther King
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1929,
δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου 1968.
Ήταν Βαπτιστής διάκονος και ακτιβιστής
υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων.
Το 1964 τού απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ
για τον αγώνα του κατά των φυλετικών
διακρίσεων, μέσω κοινωνικής ανυπακοής
και άλλων μέσων χωρίς τη χρήση βίας.
.
.
Η ουσία του ονείρου εκφράζεται με αυτά τα βαθιά λόγια. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες ως αυταπόδεικτες, ότι
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΙΣΟΙ.
Martin Luther King
http://hamomilaki.blogspot.com/2009/04/i-have-dream-mr-obama.html


Όταν αγαπάς όχι από οίκτο αλλά από ανάγκη, όχι από υποχρέωση αλλά από ζωτική ενδο – συνεννόηση με την εσωτερική σου κατάσταση, τότε η αγάπη γίνεται τρόπος να εκφράζεται η θεϊκή προστασία σε όλους και για όλους τους ανθρώπους της γης!
Όλοι είναι ίσοι προς όλους, όλοι είναι αδέλφια με όλους γιατί είναι δημιουργήματα και πλάσματα όχι ενός τυχαίου γεγονότος αλλά πλάσματα πλασμένα και δημιουργημένα με την δημιουργική και ζωντανή αγάπη του Τριαδικού Θεού για τον άνθρωπο!
Ο άνθρωπος είναι του Θεού επτασφράγιστο μυστικό το οποίο η φύση και θέση των πραγμάτων γύρω του δεν κατανοεί την αποστολή του, που είναι η διακονία του κόσμου γύρω του!
Ο άνθρωπος διακονεί την πανανθρώπινη ιδέα της σωτηρίας, διακονεί το σχέδιο του Θεού που είναι η σωτηρία του κόσμου…εσώθη ο κόσμος δια του Σταυρού του Χριστού, αλλά πιστοποιείται αυτή η σωτηρία μόνον αν όλοι εμείς σταυρώνουμε τα πάθη μας, ξεχνάμε όσα μας δένουν με την υλικότητα και προχωρούμε σε μια πνευματικότητα που δεν ξεχνά το σώμα του ανθρώπου και αγωνίζεται να μεταλλάξει τα πάθη του, να τα στρέψει στην παραδείσια μακαριότητα για την οποία και είχε πλασθεί ο άνθρωπος και όχι στην γαιώδη κολάσιμη κατάσταση!
Η μεταστροφή των παθών από αγαθό προορισμό σε ροπή προς την αμαρτία έγινε μετά την είσοδο της τελευταίας (αμαρτίας) στην ανθρώπινη πραγματικότητα αλλά και στην ανθρώπινη ζωή η αμαρτία είναι ένα μη «φυσικό» γεγονός(ως εκ της ανθρωπίνης φύσεως υπάρχων!) και άρα δεν μπορεί να ειδωθεί ο κόσμος δι’ αυτής και ο άνθρωπος!
Άρα πρέπει να ξεπεράσουμε την αμαρτία για να γίνουμε πραγματικοί άνθρωποι!
Αλλά πως ξεπερνιέται η αμαρτία με αγώνα πνευματικό, και ο αγώνας μας ο πνευματικός έχει αρκετούς δρόμους ανηφορικούς και αλληλοδιασταυρούμενους, με κεντρική λεωφόρο την μετάνοια αλλά ας δούμε αναλυτικά τους πέντε δρόμους της παραδοσιακής εν Χριστώ ζωής.
Α δρόμος είναι και προβάλλεται από την εκκλησιαστική συνείδηση, ο δρόμος της αγίας Ορθοδοξίας, την ομώνυμη της Κυριακή πρώτης των Νηστειών κατά την οποίαν ο Χριστός ανύψωσε την εικόνα της ενανθρωπήσεως του στους ανθρώπους, τους έδειξε ότι όπως ανυψώθησαν τότε ιστορικώς και αμετακλήτως οι ιερές εικόνες, έτσι και εμείς πρέπει να γίνουμε ακόλουθοι της ιεράς Παραδόσεως και εν Χριστώ ζωής, να έχουμε ορθοδοξία, ορθή δόξα στην πίστη-να μην ανήκουμε σε αιρέσεις αλλά όχι στην «αίρεση» των αδιαφόρων περί την πίστη- αλλά και ορθοπραξία στην καθημερινή ζωή μας, να πράττουμε σύμφωνα με το σύνταγμα των χριστιανών το ιερό Ευαγγέλιο!

Β δρόμος είναι και υπάρχει στον κύκλο των αγίων εορτών της περιόδου της μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο ησυχασμός, ως κίνημα πνευματικής επανάστασης, ως κίνημα ενάντιον στην λογοκρατία και την αντικειμενικοποίηση των πάντων, ακόμη και της σχέσεως μας με τον Θεό. Του ησυχασμού εισηγητής και πατέρας είναι ένας άγιος Επίσκοπος, ο όσιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος της Φιλοκαλικής Θεσσαλονίκης, ο ησυχασμός αντέδρα στην θέση ότι ο Θεός μας για να γίνει πνευματικό εντρύφημα των χριστιανών εκείνοι έπρεπε να τα κατανοούν όλα με την λογική τους και όλα να περνούν από την κρησάρα του νοός τους. Ο άγιος ως αγιορείτης μοναχός και ασκητής της νοεράς προσευχής ήξερε εκ πείρας και εμπειρίας ότι ο Κύριος μας εισέρχεται και στις καρδίες απαιδεύτων αλλά αληθινά προσευχομένων μοναχών και χριστιανών.

Γ δρόμος είναι η ενθύμηση της Υψώσεως και Προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού μετά την εύρεσιν του υπό της αγίας Ελένης υπό των χειρών του πατριάρχου των Ιεροσολύμων, αυτή η προσκύνηση μας θυμίζει ότι για να πορευθούμε αναστημένα στην επίγεια ζωή μας είναι προϋπόθεση να σταυρώσουμε το φρόνημα μας, να σταυρώσουμε τα πάθη μας, να σταυρώσουμε το θέλημα μας, το φρόνημα μας να γίνει φρόνιμα σταυρικό, τα πάθη μας να προσηλωθούν και να καρφωθούν στο μήκος και το πλάτος του Τιμίου Σταυρού, το θέλημα μας να ταυτοποιηθεί με το «Γενηθήτω τω Θέλημα Σου», που λέμε συχνά στην Κυριακή Προσευχή, να έχουμε το θέλημα του Θεού ως κύριο μοχλό που θα μας κινεί υλικοπνευματικά και σωτήρια!

Δ δρόμος είναι ο δρόμος της ασκητικής προοπτικής και καλογερικής απλότητος και ζωής που προβάλλει η αγιοπατερική παράδοση, μέσω του ιερού προσώπου του συγγραφέως της Κλίμακος, του οσίου Ιωάννου του Σιναϊτου, του μύστου της πνευματικής ζωής μέσα στις μοναχικές αρετές, μέσα στον αγώνα της φυλακής (περιφυλάξεως) των αισθήσεων μας, ο άγιος προτείνει να γευθούμε το σώμα του Χριστού και να πιούμε το αίμα του, αφού προσέχουμε την ζωής μας. Προτείνει επίσης να οσφρανθούμε το άρωμα του παραδείσου όταν προσγειώσουμε τον εαυτό μας στη γη, μέσω της ταπεινώσεως του «εγώ» μας. Να πιάσουν τα χέρια μας και να ακουμπήσουν τα πόδια του Εσταυρωμένου Χριστού και να λάβουμε δύναμη στον αγώνα μας που γίνεται από όσους αγωνίζονται εν Χριστώ κατά του διαβόλου. Προτρέπει να δούμε με την όραση των πνευματικών μας οφθαλμών που μας οδηγεί η σωτηρία μας όταν υπάρχει και υφίσταται εν Χριστώ.

Ε δρόμος, ο οποίος τυγχάνει και η κεντρική λεωφόρος, είναι η οδός της μετανοίας από την οποία όλοι οι άλλοι δρόμοι διέρχονται και την διακόπτουν προς στιγμήν αλλά είναι διαρκής ως κατάσταση, εκείνη η μορφή η οποία και ενσαρκώνει την πραγματική μας πορεία εν Χριστώ δια της αγιοποιού μετανοίας είναι μια γυναικεία φιγούρα, μια ερημήτρια και μεγάλη ασκήτρια της εσωτατής (στο βάθος της καρδίας της) ερήμου, η οσία Μαρία η Αιγυπτία, η οποία και μετά από χρόνια στην πορνεία του σώματος θέλει να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό αλλά η ζωή της μέχρι τότε δεν της το επιτρέπει…εκείνη κοιτά την ιερά Εικόνα της αγίας Μητρός του, της Θεοτόκου και της ζητά να την αφήσουν οι άγιοι άγγελοι που την εμπόδιζαν και μετά εκείνη θα πάει να ζήσει στην έρημο πορεία μετανοίας, με έργα και τρόπο (ζωής) μετανοίας.
Η αγία έζησε 17 χρόνια από μικρό κορίτσι στην αμαρτία μετά πέρασε μετανοούσα τα ίδια χρόνια για να αποσυρθούν οι αισχρές εικόνες από του νοός της…και τελικά ήρθε σε επαφή με τον Γέροντα της από τότε που την εξομολόγησε εν τη ερήμω, άγιο Ζωσιμά αλλά και εκεί μετά την αναλυτική και ειλικρινή εξομολόγηση της η αγία, δεν ξεχνά ότι ο άνθρωπος δεν σώζεται από την αυτονομία και την καθαρότητα που του παρέχουν οι αρετές του αλλά σώζεται δια του Χριστού και εν τη Εκκλησία Αυτού!
Ζητά από τον αββά Ζωσιμά του Χρόνου την μεγάλη Πέμπτη να την ξαναεπισκεφθεί και να της μεταφέρει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, όλος ο πνευματικός αγώνας και η άσκησις έχουν εν Χριστώ σκοπό και ουσία, αγία είναι η ασκήτρια της εν Χριστώ μετανοίας, πρότυπο αυτής της μετάνοιας!
Όποιον και από τους πέντε δρόμους να διαλέξουμε…ο μόνος από τον οποίο θα περάσουμε σίγουρα είναι η μετάνοια και η εξομολόγηση…ας ευχόμαστε τω αγίω Θεώ να είναι συνοδός και ευλογητής της αγίας πορείας μας εν μετανοία επί γης.
Modern Father

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Θεατρικής ομάδος εργόν παραγώγικον

Θεατρικης ομαδος εργον παραγωγικον

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΣΑΜΕ...ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ...ΠΟΥ ΔΕ ΣΑΣ ΗΞΕΡΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΗ ΕΠΙΔΕΙΞΕΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΑΣ!ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΨΟΓΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΜΑ!ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΣΑΜΕ...ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ Κ.ΑΡΓΥΡΩ ΜΕΞΗ - ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΥ, ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΚΑΣ,Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΣΕ ΕΜΑΣ ΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΣΣΑ!
ΤΟΝ Κ.δΕΔΕ ΣΩΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ "ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΥ" ΤΟΥ ΤΣΕΒΑ! ΤΟΝ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΦΑΣΙΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΧΑΡΑ ΔΙΟΤΙ ΕΞΕΠΡΟΣΩΠΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 30 ΕΤΩΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΕΔΩΣΕ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΤΟ "ΜΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ΝΕΙΑΤΑ"....ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΑ!
ΤΗΝ ΕΡΙΤΙΜΟΝ Κ.ΜΑΛΑΒΑΖΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΚΩΜΩΔΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΔΙΑΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ, ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΕΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΕΙΝ ΕΠΙ ΚΕΡΑΜΥΔΟΣ ΤΙΝΑΣ, ΤΗΝ ΕΞΩΘΗΣΕ ΣΕ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ» ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ!ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΕ ΝΕΑ ΒΑΣΗ!
ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΜΦΙΛΤΑΤΟ ΜΑΣ Κ. ΕΥΘΥΜΙΟΝ ΤΟΥΤΟΥΤΖΗΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΗ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΕΔΩΣΕ ΡΕΣΤΑ…ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΡΙΣΗ(ΚΡΙΣΗ ΟΥΧΙ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΛΛ’ ΑΠΛΟΣ ΦΙΛΟΤΕΧΝΟΥ ΘΕΑΤΡΟΦΙΛΟΥ)ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΝΕΔΥΣΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΕΔΩΣΕ ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΝΑ ΜΕΤΕΧΕΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ!(ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΕ ΕΥΘΥΜΙΕ!)
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΔΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΣΧΑΛΗ…ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΕΝ ΤΟΙΣ ΓΡΑΜΜΑΣΙΝ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΜΑΣ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΣΑΜΕ ΤΙΣ ΟΡΝΙΘΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΟΤΑΜΙΤΟΥ, 1993…ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ??? Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ Κ. ΣΙΔΕΡΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΣ, ΗΤΑΝ ΑΨΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΔΡΑΣΙΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ, ΑΠΕΔΩΣΕ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ…ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ Η ΧΑΡΑ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΑΣΚΑΛΕ!

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

κινδυνεύουν στο μέλλον τα Βαλκάνια

Κατά τη διαμονή του στο Λονδίνο ο Μητροπολίτης Αρτέμιος έδωσε συνέντευξη στον ανταποκριτή του σερβικού περιοδικού Πέτσατ στο Λονδίνο.
Σεβασμιότατε Μητροπολίτη, πως θα μπορούσατε να συνοψίσετε το δεκαετές ισοζύγιο της κατοχής της περιοχής στην οποία είστε ποιμένας του σερβικού ποιμνίου;
- Η διεθνής αποστολή βίωσε φιάσκο, τουλάχιστον όταν πρόκειται για ανακηρυγμένους σκοπούς και ιδέες. Η ίδια ήρθε βάση της 1244 Απόφασης για να διασφαλίσει ειρηνική και ασφαλή ζωή για όλους. Σχετικά με αυτό τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί. Οι διωγμένοι δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους. Αντιθέτως, υπό την αιγίδα της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας πραγματοποιήθηκε η εθνική κάθαρση.
250 χιλιάδες Σέρβοι διώχθηκαν, ενώ πάνω από χίλιοι δολοφονήθηκαν. Γκρεμίστηκαν δεκάδες χιλιάδες σερβικά σπίτια, πάνω από 150 εκκλησίες και μοναστήρια... οι Σέρβοι στο Κόσσοβο και τα Μετόχια σήμερα στερήθηκαν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και αυτό – ας μην το ξεχάσουμε – υπό την εξουσία της UNMIK και της ΚΦΟΡ. Και τώρα ήρθε η στιγμή να τσιμενταριστεί εκείνο που αυτή η ίδια η διεθνής κοινότητα έκανε – να ενισχυθεί το λεγόμενο κράτος του Κοσσόβου.
Η EULEX για σας είναι μόνο ένα πρόγραμμα υλοποίησης του σχεδίου ανεξαρτησίας του Αχτισάαρι. Σημαίνουν αυτά τα έξοχα έξι σημεία στα οποία επιμένει το Βελιγράδι τόσο πολύ, τονίζοντάς τα ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία, πρακτικά κάτι για τη σερβική κοινότητα στο Κόσσοβο και τα Μετόχια;
- Αυτά τα έξι σημεία δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Αυτό είναι απλά μια κενή φράση. Φοβάμαι ότι και οι εκπρόσωποί της εξουσίας μας στο Βελιγράδι έχαψαν την ιστορία αυτή. Μιλάνε για κάποια μεγάλη επιτυχία της διπλωματίας μας, ενώ από αυτά τα έξι σημεία μέχρι τώρα δεν υπήρχε κανένα πρακτικό όφελος. Η EULEX, απλά, συνεχίζει να πραγματοποιεί το σχέδιο Αχτισάαρι άσχετα από αυτά τα έξι σημεία τα οποία, δήθεν, έχουν συμφωνηθεί με τον Μπαν Κι Μουν. Ας μην ξεχάσουμε: υπό την EULEX σχηματίστηκε ο Στρατός Κοσσόβου, όλες οι αρμοδιότητες μεταφέρονται από την UNMIK στους κοσσοβάρικους θεσμούς. Φανταστείτε, ακόμη και η ασφάλεια των σερβικών μονών αφέθηκε στην αλβανική αστυνομική υπηρεσία, ούτε αυτές πλέον φυλάγονται από τις διεθνείς δυνάμεις. Εμείς, εννοείται, δεν θα το εγκρίνουμε, ούτε συμφωνούμε με αυτό. Τι φύλαξη είναι αυτή; Εκείνοι οι οποίοι μας κατέστρεφαν και πυρπολούσαν τις μονές και τις εκκλησίες πρέπει τώρα να τις φυλάγουν!
Θεωρείτε ότι η Σερβία δεν έχει σχεδιασμένη στρατηγική για το Κόσσοβο. Δεν σημαίνει, όμως, κάτι που η πολιτική κορυφή στο Βελιγράδι επαναλαμβάνει επίμονα στη διεθνή σκηνή στη χώρα και στον κόσμο ότι ποτέ δεν θα αναγνωρίσει αλβανικό κράτος στο Κόσσοβο και τα Μετόχια;
- Να είμαι σαφής: επαναλαμβάνω συνεχώς ότι εμείς στην Περιοχή δεν μπορούμε χωρίς την υποστήριξη του Βελιγραδίου. Όμως, αυτή η εξουσία στο Βελιγράδι επαναλαμβάνει επίμονα ότι ποτέ δεν θα δώσει το Κόσσοβο, ενώ στην πράξη δεν το κάνει, ή τουλάχιστον δεν το κάνει κατά τον σωστό τρόπο και με σωστό μέτρο ώστε να διασωθεί το Κόσσοβο εντός των συνόρων της Σερβίας. Φοβάμαι ότι αυτό είναι περισσότερο μια ιστορία για εσωτερική χρήση. Μιλάνε συνεχώς ότι η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση ‘δεν έχει εναλλακτική λύση’, όλες οι δυνάμεις στράφηκαν προς την κατεύθυνση αυτή. Οι ίδιοι θα ήθελαν με κάθε τίμημα να δουν τη Σερβία εκεί, με το Κόσσοβο ή χωρίς την Περιοχή μας. Αυτό είναι απόλυτη προτεραιότητα των αρχών του Βελιγραδίου, το θέτουν ως απόλυτο σκοπό. Εμείς έχομε την εντύπωση ότι οι ίδιοι ουσιαστικά εκπληρώνουν τις επιθυμίες της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων, πράγματι, είναι συνεργάτες... Τα λόγια τους, δηλαδή, είναι ότι ποτέ δεν θα αναγνωρίσουν το Κόσσοβο, αλλά αυτό είναι μόνο λόγια, η πράξη είναι εντελώς διαφορετική. Πριν από τρία-τέσσερα χρόνια είπα στον πρόεδρο Τάντιτς και αυτό: κανένας δεν θα ζητήσει από σας να υπογράψετε ότι απαρνείστε το Κόσσοβο, αλλά με την πράξη ή απραξία σας εσείς θα συμβάλλεται σε αυτό.
Ο Μητροπολίτης Αρτέμιος έστρεψε την προσοχή σε μια διαδικασία η οποία συχνά διαφεύγει την προσοχή του κοινού: μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια από την κατοχή του Κοσσόβου και των Μετόχιων σημειώθηκε πιο επιθετική άνοδος του Ισλάμ. Τον καιρό όταν γκρεμίστηκαν και πυρπολήθηκαν 150 ορθόδοξες εκκλησίες και μονές – και καμία δεν επιστράφηκε στην αρχική της κατάσταση – κτίστηκαν 400 νέα τζαμιά, ενώ τα καταστραμμένα και ερειπωμένα αναστηλώθηκαν. Αλλάζουν το Κόσσοβο και τα Μετόχια τη φυσιογνωμία τους;

- Το Κόσσοβο και τα Μετόχια αλλάζουν τη φυσιογνωμία τους, την ταυτότητά τους. Από μια χριστιανική περιοχή το Κόσσοβο γίνεται ισλαμική Τζαμαχιρία στην καρδιά των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Εγώ δεν πιστεύω ότι αυτά τα τζαμιά κτίζονται διότι χρειάζονται για θρησκευτικές τελετές των Αλβανών, αλλά πρόκειται για φανερό πολιτικό σχέδιο, παρόλο που τα αλβανικά στελέχη στην Πρίστινα πουλιούνται στη Δύση ως κοσμικά. Απλά ο στόχος είναι κάποιος ο οποίος έρχεται απέξω στην Περιοχή να βλέπει νέο τζαμί σε κάθε βήμα όπου, άρα, οι Σέρβοι δεν έχουν τι να ζητάνε.

Τι θα αποκτούσαμε σε περίπτωση που η απόφαση σχετικά με τη μήνυση της Σερβίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γίνει προς όφελός μας;

- Τίποτα. Κι αυτό είναι μια ακόμη ιστορία για το λαό. Διότι και να πάρει γνώμη το δικαστήριο ότι η ανεξαρτησία του Κοσσόβου είναι παράνομη πράξη, αυτό δεν θα έχει καμία πρακτική επιρροή, ούτε θα αλλάξει τίποτα, ούτε επί τόπου ούτε στο διεθνές προσκήνιο. Αυτό τα ήταν, όχι απόφαση, αλλά συμβουλή η οποία μπορεί να αποδεχτεί ή να μην αποδεχτεί. Και θα δείτε πως η Δύση θα πει λακωνικά ότι η ίδια έχει τη γνώμη της άσχετα από τη συμβουλή του Δικαστηρίου. Και, φυσικά, ότι οι δικοί μας στο Βελιγράδι από την απόφαση αυτή (εάν είναι θετική) θα κάνουν μεγάλο θόρυβο, πως αυτό είναι κάποια νέα επιτυχία της διπλωματίας μας, ενώ πράγματι θα είναι ένα μεγάλο τίποτα...
Ο Μητροπολίτης Αρτέμιος είναι εξαιρετικά καλά ενήμερος και περί των γεγονότων στη διεθνή πολιτική σκηνή. Τις τελευταίες δεκαετίες είναι ενεργός ταξιδιώτης, κάποιο είδος διπλωμάτη. Επί περισσότερες φορές πήγαινε στην Αμερική, στη Ρωσία, στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γερμανία, στις Βρυξέλλες...ο Μητροπολίτης Αρτέμιος, πρακτικά μιλώντας, προς το παρόν είναι η μοναδική εναλλακτική φωνή κατά της πολιτικής της τωρινής εξουσίας στο Βελιγράδι στη διεθνή σκηνή. Σεβασμιότατε, τι νομίζετε για τον Μπαράκ Ομπάμα στα συμφραζόμενα της αμερικάνικης πολιτικής προς τη Σερβία και το Κόσσοβο;
- Ο Ομπάμα είναι ακόμη άγνωστος, αλλά κρίνοντας από τους σύμβουλούς με τους οποίους περικυκλώθηκε, δεν θα πάμε καθόλου καλά.
Υπάρχει τότε σε σας ελπίδα ότι, παρόλα τα πράγματα, θα διαφυλάξουμε το Κόσσοβο ως μέρος της Σερβίας;
- Όχι που υπάρχει ελπίδα, αλλά όλο καιω από ελπίδα. Η αλήθεια πρέπει να βγει στην επιφάνεια. Με τον Θεό, το Κόσσοβο δεν μπορούμε να χάσουμε. Ποτέ!
Μητροπολίτη, σας θεωρούν για πνευματικό κατ΄εξοχήν, θα Σας ρωτούσα μια δογματική ερώτηση η οποία προς το παρόν αποτελεί ζωντανό θέμα στις συζητήσεις εδώ στη Βρετανία μεταξύ των εκπροσώπων όλο και περισσότερων εκκοσμικευμένων ρευμάτων αφενός και των αγγλικανών ιερέων και θεωρητικών, αφετέρου. Στο κέντρο της συζήτησης είναι το ερώτημα εάν ο αθεϊστής ο οποίος ζει σύμφωνα με όλα τα ηθικά πρότυπα και πρακτικά εκπληρώνει όλες τις δέκα εντολές του Θεού, είναι ευχάριστος στον Θεό; Ή πάει στην κόλαση μόνο διότι είναι αθεϊστής;
- Πρώτα πρώτα, μια τέτοια περίπτωση (ο αθεϊστής να είναι ευχάριστος στον Θεό) είναι αδύνατη. Εμείς οι Χριστιανοί, ακόμη κι εμείς οι καλόγεροι, ξέρουμε τι αγώνα διεξάγουμε με τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας. Και τι είναι αυτό που θα κάνει τον άνθρωπο ηθικό εάν δεν πιστεύει στον Θεό; Πρόκειται για αρχή. Παρά ταύτα, εάν αυτή η περίπτωση ήταν δυνατή, ο Χριστός δεν θα ερχότανε καθόλου. Η Αγία Γραφή λεει, ο Κύριος είπε, αυτό είναι γραμμένο στο Ευαγγέλιο, ότι 'Kανένας δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μονάχα περνώντας από μένα'. Μέσω του Χριστού προσεγγίζεται ο Θεός. Όποιος δεν πιστεύει στον Χριστό αυτός δεν μπορεί να προσεγγιστεί τον Θεό. Σημαίνει: δεν υπάρχει σωτηρία. Κι ακόμη ο Κύριος λεει: 'Εγώ είμαι η πόρτα, Aν κανείς μπει μέσω εμού, θα σωθεί'. Κι εκεί είναι όλη η απάντηση στο δίλημμα το οποίο αναφέρατε.
Μητροπολίτη, ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς μια φορά είπε ότι «ο Θεός δεν μεριμνά τόσο για τα κράτη όσο για τους ανθρώπους». Μήπως μας λεει ότι το Κόσσοβο μπορούμε και να δώσουμε σε κάποια κατάσταση;

- Αυτά τα λόγια του επίσκοπου Νικόλαου δεν μπορούν να ερμηνευτούν εκτός των συμφραζομένων, ούτε ως άρνηση πρωτείας διαφύλαξης του χριστιανικού κράτους. Διότι το Κόσσοβο και τα Μετόχια για τη Σερβία και το σερβική λαό δεν είναι μόνο θέμα εδάφους: το Κόσσοβο και τα Μετόχια είναι η ουσία της εθνικής και προσωπικής μας ταυτότητας. Εμείς δεν μπορούμε να βλέπουμε το Κόσσοβο ως να είναι ένα απλό γεωγραφικό ζήτημα, αλλά ως μια πνευματική κατακόρυφο η οποία μας δένει με εκείνη την ουράνια, όταν ο δούκας Λάζαρος αποφάσισε για την ουράνια βασιλεία. Το Κόσσοβο είναι σύνολο πνευματικών και θρησκευτικών αξιών, για το οποίο αξίζει να ζούμε, για το οποίο αξίζει και να πεθαίνουμε όταν χρειαστεί, όπως μας το έδειξε ο Άγιος δούκας Λάζαρος. Δεν μπορούμε, άρα, να απαρνηθούμε το Κόσσοβο σαν να μην έχει αυτή τη σημαντική αξία προτεραιότητας. Εμείς το Κόσσοβο δεν μπορούμε ποτέ να δώσουμε. .


Ας ακούσουμε και την εναλλακτική πολιτική -και επιβαλλόμενη, διότι κανείς δεν νοιάζεται για την επι των κατεχομένων από τους Κοσσοβάρους διεθνώς παλαιότερα αναγνωρισμένων σερβικών εδαφών- τοποθέτηση του Μητροπολίτου Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτεμίου, ο οποίος μας λέγει πλέον ανοιχτά και ξεκάθαρα ότι η Αμερική απειλεί την σταθερότητα των Βαλκανίων!
Ποίος έχει σειρά?
Ποια χώρα κινδυνεύει?
Μήπως η πονεμένη μας πατρίδα?
Modern Father