ο θελων πρωτος ειναι...

«Κύριε, τά τελεώτατα φρονείν, τούς οικείους παιδεύων Μαθητάς, μή ομοιούσθαι τοίς έθνεσιν έλεγες, εις τό κατάρχειν τών ελαχιστοτέρων, ουχ ούτω γάρ έσται υμίν τοίς εμοίς Μαθηταίς, ότι πτωχός θέλων υπάρχω, ο πρώτος ούν υμών, έστω πάντων διάκονος, ο δέ άρχων, ως ο αρχόμενος, ο προκριθείς δέ ως ο έσχατος, καί γάρ ελήλυθα αυτός τώ πτωχεύσαντι Αδάμ διακονήσαι, καί λύτρον δούναι αντί πολλών, τήν ψυχήν τών βοώντων μοι, Δόξα σοι.»Κυριε, διδάσκοντας τους δικούς Σου μαθητές να σκέπτονται ότι πιο τέλειο (και σωστό,δικη μας η παρένθεση διοτι το σωστό είναι σχετικό και ηθικιστική έννοια),τους έλεγες να μη μοιάσουν με τους εθνικούς(τους ειδωλολάτρες), ώστε να θέλουν να εξουσιάζουν τους ασήμους και αδυνάτους. Έλεγες: Δεν επιτρέπεται να συμβεί αυτό στους δικούς μου μαθητές γιατί (έχετε το παράδειγμα μου), εγώ είμαι με την θέληση μου πτωχός. Λοιπόν, ο πρώτος από σας ας είναι υπηρέτης όλων, ο άρχοντας ας είναι όπως ο υπήκοος, αυτός που πήρε την πρώτη θέση, όπως ο τελευταίος. Γιατί κι εγώ ο ίδιος έχω έλθει για να υπηρετήσω τον Αδάμ(τον άνθρωπο) που (ενώ ήταν πλούσιος)έγινε (με την παρακοή του) πτωχός, και να προσφέρω τη ζωή μου για τη λύτρωση των πολλών ανθρώπων που (με υμνούν και) δυνατά μου φωνάζουν : Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε. (μετάφραση από τον π. Κυριακό Τσολάκη, Αγία και Μεγάλη Εβδομάς, εκδ. Ζωής, Αθήνα 2000)«ο πρώτος ούν υμών, έστω πάντων διάκονος, ο δέ άρχων, ως ο αρχόμενος, ο προκριθείς δέ ως ο έσχατος»Οποιος ζητά πρωτία, όποιος θέλει θέσεις, όποιος θέλει ο εαυτός του να είναι καταφύγιο για τους γύρω του πρέπει να είναι διάκονος όλων…δηλαδή να διακονεί την σωτηρία τους και με την ζωή, τους λόγους και την κρίση του να μην δυσκολεύει την πνευματικη πρόοδο των αδελφών του…αλλιώς τα πρωτία του θα υπάρχουν στη γη!αυτα δεν θα είναι πρωτία χάριτος…αλλα πρωτία ανθρώπου που τα ζητά και δι’ αυτά ζει και θυσιάζει κάθε προσωπική σχέση και λειτουργία στο βωμό της ανελίξεως του επι γης…αλλα δυστυχώς όταν ο Χριστός αποφασίσει στην Δευτέρα Παρουσία το κριτήριο θα είναι αλλωτινό και ευαγγελικό, και τα πρωτία τα εκκλησιαστικά, κομματικά και σε κάθε επίπεδο της ζωής μας θα αλλάξουν και θα έρθουν τα π ά ν ω κ ά τ ω διότι τότε θα βασιλεύει Εκείνος που ε σ ι ώ π α και δεν απελογήτο σε κανέναν και τελικα κατέληξε εις τον Σταυρόν!Δεν υπάρχει πρωτοποριακότερη ιδέα ανακατασκευής του κοινωνικού μοντέλου ζωής και αναποδογύρισμα του εκκλησιαστικού κατεστημένου, από το να γίνει άρχων ο αρχόμενος και να άρχεται ο άρχων υπό των υπηκόων του…δηλαδή ο βασιλιάς να υπολογίζει την γνώμη όχι μόνο να την υπολογίζει αλλα μέσω αυτής να τοποθετείται!θαυμάσιο θα ήταν να εγένετο καμμία κοινωνική αδικία, καμμία εκκλησιαστικη δίωξη, καμμία εκκλησιαστικη δικαιοσύνη δεν θα υφίστατο λόγω της σχέσης διακονίας που θα διέπνεε τα πάντα…αλλα δυστυχώς αντί τούτων στον εκκλησιαστικό χώρο θα δίναμε ακόμη μία φορά και στον ίδιο τον Χριστό αντί νερού, ξύδι να τον πικράνουμε!Δεν θα σκεπτόμασταν ότι μπορεί να είναι δικό του θέμα το αν θα γίνουν όλα όπως ζητάμε εμεις…Χριστέ μου σου υπόσχομαι ότι δεν μπορώ να σε φθάσω στην διακονία του άλλου έτσι όπως την θές…αλλα ταυτόχρονα σου υπόσχομαι ότι αδελφό δεν θα αλέσω με τα δόντια μου δίνοντας του διαβόλου τόπον να με βασανίζει αιώνια με τον πόνω ότι υποκρίνομαι ενώπιον αδελφού και ενώπιον Σου!
modern father