Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΖΩΗΣ

Ησ. 58,4 Εάν, κατά τον χρόνο που νηστεύετε, εκτρέπεσθε σε φιλονικίες και σε μάχες, και με τις γροθιές σας κτυπάτε και ταπεινώνετε τον άσημο και ανίσχυρο, είναι μάταιη και ανώφελη η νηστεία σας. Ποίος ο λόγος λοιπόν να νηστεύετε, όπως νηστεύετε σήμερα, για να (εισ)ακουσθεί η έντονη κραυγή σας ενώπιο μου;

Χρόνος νηστείας είναι η περίοδος εκείνη που νηστεύαν τότε οι ιουδαίοι όπως διέτασσε ο νόμος του Θεου που δόθηκε στον Μωϋσή, αλλα και οι περίοδοι νηστείας τις οποίες η αγία μας Εκκλησία μας καλεί να κόψουμε τις λυπαρές τροφές και να ευφρανθούμε πνευματικα τρώγοντας ελάχιστες ποσότητες και απλά φαγητά!
Η νηστεια εχει σκοπο παιδαγωγικό μας εισάγει στο μυστηριο της απαθείας…δι’ αυτής σταματούν να ενεργούν τα πάθη μας…αργεί η γλώσσα, απέχει η κοιλία των βρωμάτων και πομάτων, σταματα να λειτουργεί ο ανθρωπος ενστικτωδώς και ζωωδώς και εισέρχεται στο όντως ανθρώπινο επίπεδο πνευματικης πορείας με στόχο τον Χριστό!
Να αποκτήσουμε αληθινή σχέση με τον Χριστό…γι’ αυτό υπάρχει η νηστεία αλλιώς αν θέλαμε δίαιτα θα έπρεπε να τρέξουμε σε διατροφολόγο ενώ ο πνευματικός στον οποίο τρέχουμε αυτές τις μέρες εχει στόχο να μας επαναφέρει στον δρόμο της εν Χριστώ σωτηρίας!
Για να γίνει ευπρόσδεκτη η θυσία μας ως νηστεία τροφών ενώπιον του Θεού πρέπει να γίνει όχι αποχη μονον από τροφές αλλα και αποχή από φιλονικίες και πάθη χαμερπή…δεν μπορεί εκείνος που νηστεύει να στρέφεται με όποια πράξη του εις βάρος του αδελφού του!
Ουτε φιλονικία επιτρέπεται κατά την νηστισιμη περίοδο αλλα ούτε και εκτός αυτής δικαιολογείτε η κακία και μνησικακία κατά του αδελφού μας…αν θέλουμε να σωθούμε και να έχουμε τον Κύριο εντός μας πρέπει να αναπαύουμε τον αδελφό μας! Κανείς που μίλησε κατά του αδελφού του δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος ύστερα και να νομίζει ότι ο αγώνας του είναι πνευματικός ενώ συκοφάντισε τον αδελφό του, ενώ έβλαψε τον αδελφό του, ενώ τον στενοχώρησε με οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι μάταιη η νηστεία όταν στρέφεται την διακονία σας κατά του αδυνάτου…δηλαδή είναι μάταιο να νηστεύω και το ίδιο διάστημα να εξουθενώνω τον αδελφο μου, τον υφιστάμενο ή τον προϊστάμενο μου(είναι σπάνιο να δυσκολεύουμε την ζωη του προϊσταμενου μας…συνήθως εκείνος μπορεί ή να μας στείλει στον παράδεισο από τη γη κάνοντας την ζωή μας παράδεισο και ποιοτικότερη πνευματικά ενώ μπορεί να μας κάνει την ζωή μας κόλαση με την αδιάκριτη και απνευμάτιστη παρουσία του.
Αν δε η νηστεία δεν διατηρεί προϋποθέσεις γνησιότητος τότε δεν γίνεται δεκτή και ευάρεστη στον Θεό μας!
Modern Father

Δεν υπάρχουν σχόλια: