Οσο περισσότερο αγωνίζεσαι
να αγαπάς τον Θεό,
τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!
Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης
Σίγουρα αυτή είναι η εμπειρία του Γέροντος καμμία διανοητική λεπτολόγησις των πραγμάτων και καμμία άλλου είδους ανθρώπινη επιτυχία και κανένος είδους πτυχίο δεν εγκυάται την «προσωπική μας πεντηκοστή», την στιγμή της πνευματεμφορείας μας, την στιγμή της δικής άμεσης επαφής και επι-κοινωνίας ή μάλλον αληθινής κοινωίας προς το αγαθόν!
Κάθε στιγμή της ζωής μπορεί να έχει δοκιμασίες και πόνους αλλά οι χαρούμενες στιγμές ή ευλογημένες συγκυρίες μπορούν και δίνουν χάρη Χριστού σε απόλυτη χαρά στις καρδιές όσων αγωνίζονται όχι αγώνα «αγιορείτικο»(δηλαδή όπως του Γεροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού) αλλά είναι εν τινι μέτρω συνεπείς σε όσα ήθελησαν να διακονήσουν και έτσι ήλθε το ποθούμενον για κάθε διάκονον!
Απροσδόκητα…μπορεί να το θέλαμε αλλά μετα-Πασχα-λίως το περιμέναμε!
Γεννήθηκε ο Χριστός στην καρδιά μας, χαρήκαμε, πετάξαμε από κοσμική χαρά…αλλά το βράδυ στο κελλί που εφιλοξενήθημεν, ύπνος δεν μας έπιανε όχι για κανονισθούν οι λεπτομέρεις μόνον … του πως και τι της φιλοξενίας, των προσκλήσεων…αλλά και του μεριδίου ευθύνης ενώπιον του αοράτου και αναφούς και αψηλαφήτου Θεού μας που καταδέχθηκε ανθρώπινη σάρκα και έβαλε την δική μας ζωή σε άλλη βάση θεωτική, σε πορεία θεώσεως και ομοιώσεως με τον Χριστό Κυρίου, τον Ιησού μας!
Ας αφήσουμε την σιωπή να ντύσει το μυστήριο της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας!
http://anastasiosk.blogspot.com/2010/12/blog-post_4764.html
(30 Δεκεμβρίου 2010 πριν την χειροτονία μας-που θα γίνει στις 8 Ιανουαρίου 2011 στον Ναό της Παναγίας της "Ευαγγελιστρίας" Κοιλάδος, σας αναμένουμε όλους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου