Τώρα ή ποτέ: 10 Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:

Τώρα ή ποτέ: 10 Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:: (Κυκλοφορεί με e mail. Μας το έστειλε ένας φίλος και το δημοσιεύουμε).

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.wmv

"Μη λησμονάτε τη χώρα μου"

Στην πονεμένη μου πατρίδα

ηθέλησα τούτη την ώρα

στεφάνι δάφνης να αφήσω

και διπλά να σας καλέσω!

Όσους την αγαπούσατε πριν

και όσους την αγαπάτε ακόμη

άλλη φορά μην την προδόσετε

δεν είναι έτοιμη ακόμη!

Να την αφήσεις και να τρέχεις

σε άλλη αγκαλιά!

όσοι σου 'τάξαν χλυδής πλούτη,

διπλό είναι το ψέμα που σου είπαν!

Η γη είναι γεμάτη ορφάνια

και μακρυά της έτσι θα νοιώθεις!

Επίσης πουθενά δεν είναι,

ρόδινα όλα όπως θα σου λένε!

θυμήσου την στις ευκολίες

γιατί στις δυσκολίες μόνη

περιμένει καρδιακά ένα θαύμα...

ανάξιοι είναι οι υίοι της!

μιάς ένδοξης και πονεμένης

μάνας υίοι, αλλ' όμως θαύμα

με τέτοιους γιούς δεν θα υπάρξει,

καμμιά αναστάσιμη καμπάνα!

καμμιά επανάσταση δεν είναι

έτοιμη από καλοβολεμένους,

αλλά υπάρχει πάντα ελπίδα

για να ξεσηκωθεί ο όχλος!

Λαός να γένει όμοιος εκείνων

ηρώων, μαρτύρων, αγίων όντως

που περιμέναν ένα θαύμα,

ένα επαναστατικό τριφύλλι!

να ξεφυτρώσει στο πρεβάζι

και να ανοίξει (το) παραθύρι

να μοσχοβολιστεί το σύμπαν

και ελληνική να είναι η θωριά μας

μιάς επανάστασης το μέγα

ανθρώπινο και θεϊκό να γίνει

λάλημα στο δρόμο και εμείς

να γίνουμε αντάμα καινοί πολίτες!

έτοιμοι για όλα όσα θα μας καλεί

η μάνα πατρίδα να της πούμε!

ξεσηκωμός και καρυοφύλλι

και ολοπρασινο τρυφύλλι!

modern-father (παπα-Ιερόθεος)

«Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση ...

mychannel.gr: «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση ...:

«Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή».

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση. «Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να... λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.

»Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν' ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την πλησίασα και τη ρώτησα. Είστε από εδώ; Μάλιστα. Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς». Και γράφει ο Κέστνερ. «Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί». Απαντά η γυναίκα.

«Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα 41 με 44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να 'ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου».

Σωστά έγραψε ο Γερμανός, ότι «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή». Λέμε εμείς. Ναι, στην Ελλάδα την ταλαιπωρημένη και απ' όλους αδικημένη.

πάνω από 1 ΤΡΙΣ ευρώ μας χρωστάει η Γερμανία

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΗ

Ζητώ Συγγνώμη- Γιάννης Μηλιώκας

Το πιο ξεχωριστό τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα... Και προσωπικά για μένα, το καλύτερο και πιο συγκινητικό.
Στίχοι:
Ένα τραγούδι θα σας πω σαν το νερό
γι όσους πολέμησαν κι αντέχουνε ακόμη
θα πρεπε να το είχα γράψει από καιρό
γι αυτό και πρώτα ταπεινά ζητώ συγνώμη

Σε ένα ιατρείο μικρό της γειτονιάς
πήγα να βγάλω κάτι ακτινογραφίες
κι είδα ανθρώπους μιας παλιότερης γενιάς
που περιμέναν του γιατρού τις οδηγίες

Είχε ησυχία λες και μπήκα σε ιερό
κι είχανε όλοι του πατέρα μου τα χρόνια
ο γέρος μου έχει πια πεθάνει από καιρό
μα είχε προλάβει να χαρεί τρία εγγόνια

Με τρόπο έριξα μια γρήγορη ματιά
τέτοιο κατάντημα δεν είχα δει ποτέ μου
κι όλα αυτά τα ξεχασμένα γηρατειά
θα είναι σκέφτηκα ανάπηροι πολέμου

Ο ένας είχε το ένα πόδι του λειψό
άλλος το χέρι του δεμένο και πονούσε
ο τρίτος φόραγε κολάρο στο λαιμό
κι ένας άλλος την κυρά του κουβαλούσε

Ο νους μου πήγε στον πατέρα μου ξανά
τότε που μου έλεγε τα βράδια ιστορίες
σαν να είναι τώρα τον θυμάμαι να πονά
και να μιλάει για νεκρούς και τραυματίες

Κι όλοι αυτοί για την δική μου λευτεριά
έζησαν χρόνια κατοχής και τυραννίας
ήταν κορίτσια και αμούστακα παιδιά
και πολεμούσαν στα βουνά της Αλβανίας

Μου είχαν χαρίσει μια ελεύθερη ζωή
κι ότι κι αν ήμουν σε εκείνους το χρωστούσα
κι ήτανε μες τα γηρατειά τους τόσο απλοί
ούτε παράσημα φορούσαν ούτε λούσα

Πρόσωπα τίμια χωρίς εγωισμό
κι αν μες το πόλεμο τα πάντα είχαν χάσει
με ένα χαμόγελο και λίγο σεβασμό
όλα όσα τράβηξαν θα τα είχανε ξεχάσει

Ένιωσα ξάφνου μια τεράστια ντροπή
έσκυψα κάτω και είχα χάσει την μιλιά μου
μου ήρθανε δάκρυα και κρατήθηκα πολύ
και ευτυχώς που είχα μαζί μου τα γυαλιά μου

Ένα τραγούδι θα σας πω σαν το νερό
γι όσους πολέμησαν και πολεμούν ακόμη
θα πρεπε να το είχα γράψει από καιρό
γι αυτό και πάλι ταπεινά ζητώ συγνώμη.

Συγχωρώντας το φονιά του παιδιού μου

Συγχωρώντας το φονιά του παιδιού μου

νεα σχολική χρονιά...τα λόγια ενός πατέρα πνευματικου

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΦΑΛΗΡΟΥ
κ.κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Αγαπητά μου παιδιά,

Μαζί με το νέο εκκλησιαστικό έτος, όπως πάντα, τούτο τον μήνα ξεκινά και η δική σας καινούρια σχολική χρονιά. Όπως για την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, αρχίζει το πνευματικό της ταξίδι με συμπαραστάτες τους αγίους μας που αγωνίστηκαν νικηφόρα σε κάθε τόπο κι εποχή, έτσι και για σας ξεκινά το ταξίδι στη γνώση και στην ιστορία με βοηθούς και συναγωνιστές τους αγαπημένους σας δασκάλους. Ο αγιασμός, μάλιστα, στον οποίο σήμερα συμμετέχετε δείχνει και την βαθιά σας επιθυμία να είναι πλάι σας στις δυσκολίες και στις επιτυχίες της φετινής σας διαδρομής ο ίδιος ο Χριστός μας. Εκείνος που, από δωδεκάχρονο παιδί ακόμη, θάμπωσε με την γνώση και την σύνεσή Του τους σοφούς της εποχής εκείνης.
Τούτο το φωτισμό του νου και της καρδιάς, που μόνο Αυτός μπορεί να δώσει, έχουμε όλοι τόση ανάγκη! Σήμερα, που η πατρίδα μας διανύει δύσκολες ώρες, που κάθε Έλληνας και Ελληνίδα επωμίζονται δυσβάστακτα βάρη τα οποία ακόμη κι εσείς, παρά την μικρή σας ηλικία, καλείστε να σηκώσετε ως μέλη των οικογενειών αλλά και του σχολείου σας, η παρουσία του Χριστού μας είναι απαραίτητη. Εκεί που άλλα ανθρώπινα πρόσωπα πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μας και δεν έσκυψαν με αγάπη, δικαιοσύνη και εργατικότητα στα προβλήματα της χώρας μας, Εκείνος παραμένει η μοναδική πηγή της αληθινής παρηγοριάς και συμπαράστασης. Αλλά και στην παιδεία μας, που συχνά έχασε το ενδιαφέρον, την ζεστασιά και την ελπίδα που διατήρησαν το έθνος μας ζωντανό ακόμα και στα χρόνια της σκλαβιάς, ο Χριστός μας μπορεί να φωτίσει το νου κάθε μαθητή και κάθε δασκάλου που επιθυμεί να γνωρίσει και να δείξει στους άλλους την Αλήθεια. Αρκεί να Του επιτρέψουμε να ζήσει μέσα μας και να φανερωθεί στα λόγια και στις πράξεις μας.

Να που, μια και τα υλικά αγαθά δε βρίσκονται στην διάθεσή μας όπως είχαμε συνηθίσει ως τώρα, είναι καιρός να εκτιμήσουμε και να αγωνιστούμε για τα πνευματικά. Τις ελλείψεις αυτές των αγαθών τις ζείτε και εσείς μέσα στο σπίτι σας, στον επαγγελματικό χώρο των γονιών σας, αλλά πλέον και στο σχολείο σας, όπου με προσοχή και φροντίδα θα πρέπει να χρησιμοποιείτε τον εξοπλισμό του. Κι είναι αλήθεια, παιδιά μου, πως δεν είχαμε εκτιμήσει όλα όσα είχαμε και μόνο τώρα που μας λείπουν καταλαβαίνουμε την αξία τους. Όπως, όμως, και για τη βελτίωση της κατάστασης στη χώρα μας συνειδητοποιούμε τη σημασία της παραγωγής, έτσι και στην δική σας πνευματική προσπάθεια πρέπει να παρουσιάσετε καρπούς που θα φανούν στον χαρακτήρα σας, την προσωπικότητά σας, τις γνώσεις σας, τα χαρίσματα και τις ικανότητές σας. Πρέπει κι εσείς, όπως κι όλοι εμείς, να πετύχετε πρώτα την πνευματική ανάπτυξη, τις αρετές και την αληθινή σοφία κι επιστήμη, για να ακολουθήσει και μία υλική ανάπτυξη, πρώτα των συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη και μετά ολόκληρης της πατρίδας μας. Αν αγωνιστείτε από τώρα γι’ αυτό μέσα στο χώρο του σχολείου σας, θ’ αποτελέσετε μία καινούρια ζύμη που, μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος, θα δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον με την ευλογία του Θεού.

Σας το εύχομαι ολόψυχα,

Με όλη μου την αγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΦΑΛΗΡΟΥ
κ.κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ - ΛΥΚΕΙΩΝ

Αγαπητά μου παιδιά,

Το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο μας, εδώ και αρκετό πλέον καιρό, δημιούργησε ένα μεγάλο κύμα θυμού και αγανάκτησης. Χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους και τις πλατείες, επιχειρώντας να ακουστεί η βούλησή τους για μια καθημερινότητα πιο δίκαιη για όλους. Άλλοτε με κατάθεση απόψεων, άλλοτε με διεξαγωγή συζητήσεων, άλλοτε με φωνές και χειρονομίες, οι πολίτες θέλησαν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους.

Ήταν εργαζόμενοι που βρέθηκαν χωρίς δουλειά από τη μια στιγμή στην άλλη• ήταν νέοι που αισθάνθηκαν εγκλωβισμένοι στο αδιέξοδο της ανεργίας• ήταν συνταξιούχοι που αδυνατούσαν να ζήσουν με τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια που τους αρμόζει• ήσασταν πολλοί από σας, μαθητές και φοιτητές οι οποίοι θελήσατε να κάνετε κι εσείς κάτι για να «ξορκίσετε» το ζοφερό μέλλον που ανοίγεται μπροστά σας.

Σε σας πρωτίστως τους νέους που έχει κυριεύσει η αγανάκτηση και η απογοήτευση, θα θέλαμε να καταθέσουμε ταπεινά τα λόγια του ποιητή, του Οδυσσέα Ελύτη. Λέξεις ικανές να φωτίσουν αλλιώτικα τα όσα ζούμε και εκείνα που μπορούμε να ζήσουμε:

«Να μπορούσαν τη σημασία των λαών να τη μετράνε όχι από το πόσα κεφάλια διαθέτουν για μακέλεμα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας, αλλά απ’ το πόση ευγένεια παράγουν, ακόμη και κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες, όπως ο δικός μας ο λαός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπου το παραμικρό κεντητό πουκάμισο, το πιο φτηνό βαρκάκι, το πιο ταπεινό εκκλησάκι, το τέμπλο, το κιούπι, το χράμι, όλα τους αποπνέανε μιαν αρχοντιά κατά τι ανώτερη των Λουδοβίκων.»

Και σεις καλά μου παιδιά, μπορεί να έχετε κληθεί να ζήσετε «κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες» -κατά τους λόγους του ποιητή- όπως έζησαν κι άλλοι πολλοί πριν από σας στο βασανισμένο τούτο τόπο. Εκείνοι απάντησαν στις δυσχερείς συγκυρίες με την ευγένεια και την αρχοντιά της ψυχής τους. Δεν μιλούμε για κάποιας μορφής καθωσπρεπισμό, ούτε για κάποιου είδους φυλετική ανωτερότητα, αλλά για εκείνη τη δύναμη της ψυχής του Έλληνα που τον κινεί προς την Αλήθεια και την Ομορφιά.

Αυτή την κίνηση ερχόσαστε να σπουδάσετε κατά τη νέα σχολική χρονιά που ξεκινά σήμερα. Σε τούτη την ευγένεια καλείστε να μαθητεύσετε μέσα στο σχολειό σας, μέσα στην οικογένειά σας, μέσα στην Εκκλησία. Τούτης της αρχοντιάς, που δεν εδραιώνεται στα υλικά αποκτήματα, αλλά στις πνευματικές κατακτήσεις, καλείστε να γίνεται μέτοχοι.

Αν λάβετε μια τέτοια παιδεία, είναι βέβαιο πως καμιά δύναμη και καμία εξουσία του κόσμου τούτου, δεν θα μπορέσει να καταστείλει την δημιουργικότητά σας, καμιά κρίση και καμία δυσχέρεια δεν θα καταστεί ικανή να σας μειώσει και να σας βλάψει.

Ευχόμαστε ο αγαθός Θεός να ευλογεί τις σπουδές σας, τους κόπους και τις αγωνίες σας, και να σας αξιώσει να δείτε τα έργα των χειρών σας να αποπνέουν την ίδια ευγένεια και την ίδια αρχοντιά με εκείνα των προγόνων σας.

Με όλη μου την αγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=6834

Έτος 2030 μ.χ

Έτος 2030 μ.χ

Ένας ιερέας κατεβαίνει τα σκαλιά μιας υπόγειας κρύπτης. Δεν φοράει σταυρό και ράσα καθώς στην Ελλάδα έχει απαγορευτεί να δείχνεις φανερά το οποιοδήποτε θρησκευτικό σύμβολο.
Το σκεπτικό του νόμου ήταν ότι σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία που συνυπάρχουν πολλές θρησκευτικές ομάδες κανένας δεν πρέπει να δείχνει θρησκευτικά σύμβολα δημοσίως για να μην προσβάλει τον συνάνθρωπο του. Ο Ιερέας βγάζει με τρεμάμενο χέρι μια Αγία Γραφή. Είναι παλιά και
κιτρινισμένη από την πάροδο του χρόνου. Πολλές σελίδες της είναι σε κακή κατάσταση και δύσκολα διαβάζονται. Έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία της Αγίας Γραφής και οι παραβάτες διώκονται αυστηρά και ο λόγος της απαγόρευσης της ήταν ότι κρίθηκε ως προπαγανδιστικό κείμενο που σκοπό είχε να διαφθείρει την Ελληνική κοινωνία και να την τάξει εναντίον της παγκόσμιας ειρήνης που πρέσβευε η νέα εποχή. Κυκλοφορούσαν βέβαια ακόμα κάποια «αντίτυπα» αλλά ήταν παραλλαγμένα και είχε αφαιρεθεί από μέσα ότι θεωρήθηκε προσβλητικό για την νέα εποχή και την νέα παν-θρησκεία.
Ο Ιερέας ετοιμάζει την κολυμβήθρα. Είναι να βαφτίσει έναν άνθρωπο εκείνη την ημέρα Χριστιανό. Όμως η κολυμβήθρα δεν είναι όπως την ξέρουμε. Είναι ουσιαστικά μια μεγάλη μεταλλική μπανιέρα και ο λόγος είναι ότι αυτός που θα βαφτιστεί δεν είναι νήπιο αλλά ενήλικας. Έχει καταργηθεί ο νηπιοβαφτισμός προ πολλού. Υπήρχε μεγάλη πολεμική στο ζήτημα αυτό και είχαν γίνει πολλά επεισόδια. Το κύριο επιχείρημα εναντίον του νηπιοβαφτισμού ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν ήταν σωστό κατά την νέα-τάξη ο άνθρωπος να βαφτίζεται με το ζόρι όταν είναι νήπιο. Μετά την ενηλικίωση του ας αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Έτσι από το 2020 οι Έλληνες δεν μπορούσαν πλέον να βαφτίσουν τα παιδιά τους. Έπρεπε να περιμένουν να αποφασίσει το ίδιο το παιδί.
Ωστόσο πολύ λίγοι Έλληνες πλέον αποφάσιζαν να βαφτιστούν έστω και ενήλικες. Ο λόγος απλός: Τα παιδιά φεύγαν από την οικογένεια νωρίς και πλέον δεν ήταν δυνατό οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους τις αρχές και την πίστη. Και οι δυο γονείς δουλεύανε νυχθημερόν με αποτέλεσμα τα παιδιά να πηγαίνουν από πολύ μικρή ηλικία σε ολοήμερα σχολεία στα οποία σχολεία τους γινόταν η ανατροφή που ήθελε η νέα εποχή. Το μάθημα των θρησκευτικών είχε πλέον καταργηθεί σαν μάθημα που δίχαζε τους μαθητές και οι εικόνες είχαν αφαιρεθεί από τις σχολικές αίθουσες. Η πρωινή προσευχή είχε αντικατασταθεί με ένα τραγουδάκι που αποτελούσε τον σχολικό ύμνο της νέας εποχής: “όλοι οι άνθρωποι ένα χρώμα μια φυλή μια θρησκεία μια γλώσσα…”.Η ιστορία πλέον είχε αλλάξει και διδασκόντουσαν μόνο κεφάλαια που δεν δημιουργούσαν εθνικές η θρησκευτικές αντιπαραθέσεις. Σε αυτό το κλήμα ο νέος ήταν αδύνατο να μάθει για τον Χριστό…
Ο Ιερέας σχεδόν δακρυσμένος ξεκινάει το μυστήριο. Θυμάται ακόμα τους παλαιούς τρόπους ο γέρο-Ιερέας και κάθε φορά που καλείται να τελέσει κάποιο μυστήριο στους λίγους εναπομείναντες Χριστιανούς η μνήμη του ανασύρει γεγονότα παλαιότερων εποχών. Θυμάται όταν ο τόπος ήταν Ορθόδοξος και οι Έλληνες τελούσαν περήφανοι τα μυστήρια στις Εκκλησίες. Τώρα οι Εκκλησίες έχουν καταργηθεί. Κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα είπαν και τις κλείσανε. Οι δημοσιογράφοι φωνάζανε στα κανάλια ότι οι παπάδες έχουν κλέψει πολλά και πρέπει να πληρώσουν. Έτσι όχι μόνο η νέα εποχή έκλεισε τις δημόσιες Εκκλησίες αλλά φορολογούσε υπέρογκα και όποιον επιχειρούσε να ανοίξει μια ιδιωτική. Με την έλλειψη μεγάλου αριθμού πιστών κανείς ιερέας πλέον δεν μπορούσε να καλύψει το έξοδο και έτσι οι εναπομείναντες ιερείς αναγκαζόντουσαν και τελούσαν τα μυστήρια σε σπίτια.
Άλλωστε τα περισσότερα μυστήρια είχαν πλέον απαγορευτεί να τελούνται δημοσίως υπό το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας: Ο αγιασμός των υδάτων δεν τελούταν πλέον γιατί στις θάλασσες υπήρχαν και νεκροί που δεν ήταν Χριστιανοί και προφανώς δεν θα θέλανε να αγιαστούν. Στις λειτουργίες πλέον απαγορεύτηκε να μνημονεύεται ο Στρατός γιατί δεν ήταν όλοι οι φαντάροι Χριστιανοί. Πλέον στην ορκωμοσία της βουλής δεν υπήρχε ιερέας αφού οι βουλευτές δεν ήταν όλοι Χριστιανοί και απαγορεύτηκε το μνημόσυνο των νεκρών με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να μας βεβαιώσει κάποιος που έχει πεθάνει αν ήταν Χριστιανός μέχρι το τέλος της ζωής του η όχι οπότε στην περίπτωση που λίγο πριν πεθάνει άλλαξε γνώμη και έγινε παγανιστής είναι σπίλωση της μνήμης του να του κάνει μνημόσυνο ο παπάς.
Πόσο είχε αλλάξει ο κόσμος! Ο γέρο-Ιερέας έχει τελειώσει το μυστήριο. Δεν μπορούν βέβαια να του δώσουν κάτι ως αντάλλαγμα οι λιγοστοί πιστοί που βρίσκονται εκεί καθώς πλέον το χρήμα έχει καταργηθεί και την θέση του έχει πάρει ένα τσιπάκι στο χέρι η στο μέτωπο. Με αυτό μόνο μπορείς να κάνεις συναλλαγές και όσοι λιγοστοί δεν το έχουν πάρει περνάνε δύσκολα. Μόνο ευχαριστώ μπορούν να του πουν και να του φιλήσουν το χέρι. Και ο γέρο Ιερέας τους δίνει την ευχή του: “Δύναμη παιδιά μου. Σύντομα, πολύ σύντομα θα είμαστε κοντά στον κύριο. Δεν έχει πολύ ακόμα ο κόσμος αυτός και εμείς δεν είμαστε του κόσμου τούτου. Πάμε αλλού,σε έναν κόσμο που θα είμαστε μαζί με τον γλυκό Ιησού…”
Ίσως το κείμενο φανεί υπερβολικό σε κάποιον αλλά αν αποκωδικοποιήσουμε το τι επιτέλους ζητάνε οι πολέμιοι της Ορθοδοξίας θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά είναι η απώτερη επιδίωξη τους. Όμως μπορούν να γίνουν ΑΝ τους αφήσουμε οι Χριστιανοί να συνεχίσουν το έργο τους. Και λέω ΑΝ γιατί ΔΕΝ θα τους αφήσουμε με την βοήθεια του Θεού. Έτσι λοιπόν η απάντηση μας στο εν λόγο περιστατικό και στα όσα Αντίχριστα δρομολογούνται στην Ελλάδα είναι μία:
Δεν θα σας περάσει. Η Ελλάδα είναι Ορθόδοξη και έτσι θα παραμείνει. Αμήν+

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/09/2030.html#ixzz1XHfDMZr3