O Χριστός των εκπλήξεων

οταν ερθει ο καιρός δευτερώσαι την παρουσία σου Χριστέ,
ενώ εγω, το συλλογικό εγώ μας, θα φωνάζει μην μας ξεχνάς,
μην μας αφηνεις ορφανούς, μην μας απαρατάς στης μοίρας`
το μαύρο καταστικτο κατάστιχο!

τότε μην ερχεσαι εδώ με πονεμένη την καρδιά,
μην ζητάς συγγνώμες απο κανέναν...καθότι είπες ξεκάθαρα
το πρώτον ηλθα σώσαι
το δεύτερον ηλθον κρίναι!

κανείς δεν θα μπορεί να πει οτι δεν ηξερει,
κανεις να σκαρφιστεί κατι τις δεν μπορεί,
κανεις να πονέσει το μελλον του το κοκκινοβαφές,
μακαρι να ειναι ίλεως ημίν τοις αμαρτωλοίς ο Κριτής?

θα ειναι η εκπληξη μεγάλη γιατι αλλιώς νομίζουμε,
και αλλιώς ειναι η πραγματωσή της πιστεώς μας,
απλά εμπιστοσύνη και η κρίση του Θεού,
δια Ιησού Χριστού γίνεται χαρα και αγαλλίαση!!!