Χώμα ελαφρύ...

Χωμα ελαφρύ...

Αδόκητα και ακριτα σε σενα παιδί μου με πόνο βαρύ θα ρίξω,
κανεις δεν επερίμενε να γίνει τέτοια μέρα το ξόδι σου,
μια εβδομάδα πριν την χαρά σου,
θα ήκουες το όνομα του παιδιού σου!

και ήκουσες της εξόδου δου το ηδικό μας ανάγνωσμα,
πως να μπορέσει κανείς να πει αντίο σε σενα που έπρεπε να ακους ακομα το δικο μας καλωσόρισμα!
πως εφυγες κανείς δεν θα το ξερει...εκτός του ανθρώπου που με χαρα σε συνοδευε παντού!

πως δεν θα δουμε το ειρηναίο και χαρουμενο χαμόγελο σου?
πως θα ταξιδεύσουμε σε εις αιώνας?
πως θα σε αποχαιρετίσουμε στο στερνό επίγειο ξόδι?
κανείς δεν θελησε να ειναι εδω κοντά σου τέτοια στιγμή!

ολοι θα θέλαμε να ειμαστε κοντά σου στης βάπτισης της κόρης σου την πρώτη χαρά,
χαρά στα μάτια που δεν θελησαν και δεν μπορεσαν να σε ξαναντικρύσουν,
χαρα στον συζυγο τον πονεμένο που δεν θα ειναι εδώ να σε χαιρετίσει,
πονο θα φέρει αιώνιο τον δικό σου!

καλό Παράδεισο αγαπημενη Ειρήνη!