Σποριάς

Σποριάς

βγηκε να σπύρει τον αγρό του,
να δει τον σπόρο να καρπίζει,
ριχνει τον σπόρο στη γη,
και περιμενει να φανει ο καρπός της σποράς του.

η σπορά εχει πολλους τόπους που αναπαύεται ο σπόρος,
ο σπόρος του δρόμου,
ο σπόρος του πετρώδους εδάφους,
ο σπόρος των αγκαθιών,
ο σπόρος της γης του χωραφιού.

καθε σπόρος με την δικη του πορεία,
του δρόμου πατηθηκε απο τους ανθρώπους,
χαθηκε στον ενθουσιασμό,
τσαλακώθηκε εκει που δεν εισηλθε στο ενδοτερο να καρπίσει.

καθε σπόρος με την δικη του πορεία,
του πετρώδους εδάφους, δεν εβγαλε ρίζες πνευματικες,
δεν εμεινε να βγαλει ρίζες,
αρα καθολου δεν ενεμεινε εντος του ο καρπός να καρπίσει.

καθε σπόρος με την δικια του πορεία,
των αγκαθιών, μαζι με τα αγκαθια μεγάλωσε,
τον έπνιξαν, δεν αφησαν να εκφρασθει η σπορά μονάχη της,
αφου ο καρπός ενω κά;ρπισε τον έφαγαν στη στροφή οι αγκαθωτες στο σώμα του ακίδες.

καθε σπόρος τη δικιά του πορεία,
της γης του χωραφιού, εχαρηκε ο Σποριάς γιατι καποιοι σπόροι εκάρπισαν, μπόρεσε να ψχαρει τους κόπους του,
μακαρι να ειμαστε και εμεις σε εκεινον τον κόπο τον τελικό.

μακαρι να χαρουμε την καρποδοσία την πνευματικη του Σπορέως,
μακαρι να ειμαστε εκει να δουμε να καρπίζει εντος μας ο λόγος του Χριστού, ο λόγος του Λόγου του Θεού, του μεγάλου Σπορέως!
ω θεια σπορά ασε να συνευφρανθούμε μαζι Σου, Χριστέ Σπορεύ σκέπασον ημας!