μιά Κυριακή χωρίς "ευχαριστία"!!!
ειναι μιά άδεια νοήματος ημέρα,
ειναι μια μέρα χωρίς περιεχόμενο πνευματικο,
ειναι προσωπικά μια κενή ημέρα,
που θα ημπορούσε με συναιμία και συσσωμάτωση με τον Λυτρωτή μας να παρει νόημα,
να μας γεμίσει φως,
στερηθήκαμε του Φωτός αυτού του αναστασίμου για λόγους υγείας,
αλλά η σωματική υγεία δεν επιφέρει παντα και την ψυχική υγεία και την εν γένει ισορροπία του ανθρώπου!
δεν ξερω αν χάρηκα που απο χθες το βραδυ ειμαι καλύτερα σωματικά,
πάντως ξέρω οτι εχασα την ομορφια της Ευχαριστίας, εχασα την ωραιοτητα της παρουσίας του Χριστου στην ύπαρξη μου,
εχασα την κοινωνια των αγίων όλων των αιώνων και των "αγίων" του σήμερα των αδελφων μας χριστιανών που ο καθένας κανει τον αγώνα του και εκφέρει ενωπιον της συνάξεως την παντοειδή αγωνία του και ζητεί απο τον Κύριο λύση των προβλημάτων του.
εμενα προσωπικα δεν με ενδιαφέρει τόσο η υγεία μου όσο το να μπορώ να λειτουργώ, να κηρυττω και να κοινωνώ στα πρόσωπα των αδελφών μου όλα τα άλλα ειναι δεύτερα!
και μπορουν να γινουν και τρίτα και τέταρτα!
οι προτεραιότητες αλλάζουν οταν οι ανθρωποι χάσουμε κατι σημαντικό...τότε κατανοούμε το δώρο που μας ειχε χαρισθεί και σε αυτό μετέχαμε συχνα πυκνά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου