“καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·”
Β Τιμ. γ, 12
Ο απόστολος Παύλος απευθυνόμενος για δεύτερη φορά στον μαθητή του απόστολο Τιμόθεο, τον βεβαιώνει εκ της πείρας του ότι το ευαγγέλιο και οι διάκονοι του πάντα (θα) διώκονται, πάντα θα έχουν απέναντι τους τον εχθρό της σωτηρίας μας τον παμμίαρο διάβολο και τα υποχείρια του ανά τους αιώνες, που το μόνο που κάνουν είναι να διώκουν το έργο της Εκκλησίας του Χριστού.
Αυτό το έργο του ευαγγελισμού των ψυχών στον ευαγγελικό τρόπο βίου και στην ευαγγελική πίστη είναι η διακονία των ποιμένων και κάθε πιστού χριστιανού, να μεταλαμπαδεύει την πίστη του, να γίνεται διαπρύσιος κήρυκας με τον βίο, τα έργα και τον λόγο του.
O άνθρωπος του Θεού ζει ευσεβώς, ζει κατά Θεόν και σεβόμενος κάθε άλλον άνθρωπο, δεν χρησιμοποιεί κανέναν για ίδιον όφελος αλλά ζει και υπάρχει για χάρη των άλλων και ζει με κανόνα του την αγάπη προς τον Θεό και στον κάθε συνάνθρωπο του.
Αλλά όσοι ζουν με τέτοιες εμπειρίες πνευματικές και πορεύονται ειρηνικώς στη ζωή τους χλευάζονται από το κοσμικό περιβάλλον, από όσους έμαθαν να πατούν επί πτωμάτων για να πορεύονται και να ανεβαίνουν στην κοινωνική και εν γένει πορεία τους. Ενώ ο ευσεβής χριστιανός δεν χρησιμοθηρεί, δεν χρησιμοποιεί κανέναν αλλά εργάζεται και συνεργάζεται σε όλους τους τομείς του βίου του. Αλλά ιδιαίτερα εργάζεται την σωτηρία του «εν Εκκλησία» στο εκκλησιαστικό σώμα, ζει και υπάρχει λειτουργικά μέσα στα μυστήρια της Εκκλησίας μας στα οποία μετέχει ενσυνείδητως και προσεκτικώς. Με την δέουσα ευσέβεια και ευλάβεια για να βιώνει την ενέργεια του μυστηρίου της σωτηρίας μας υπο του Ιησού Χριστού, σε εκείνον τον ίδιο τον απλό και καθημερινό άνθρωπο. Δεν διαφέρει εξωτερικά από τους συνανθρώπους του αλλά εσωτερικά έχει αγωνιστικό πνευματικό ορθόδοξο φρόνημα.
Αυτό το φρόνημα τονώνεται από τους βίους και συναξάρια των αγίων μας που θέλησαν να ζήσουν «ευσεβώς» και για αυτή τους την ευσέβεια συνήθως και εδιώχθησαν, κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν, λιθοβολήθηκαν, αποκεφαλίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για τον Χριστόν.
Αυτές οι μορφές διώξεων μπορεί εν πολλοίς να έχουν αλλάξει αν και συναντώνται ακόμη ως μορφές μαρτυρίου μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ακόμη και σήμερα διώκεται η ευσέβεια των αγίων μας και λανσάρονται άλλες μορφές δήθεν πνευματικής καταξίωσης.
Σήμερα, αδελφοί μου, μπορεί ο άλλος να το «παίζει» ευσεβής αλλά να μην είναι, γιατί συμβιβάζεται συχνά με το κοσμικό πνεύμα και τους «υιούς της απωλείας» ακολουθεί. Εμείς είναι άγιο να ζούμε ευσεβώς όπως και ο μέγας απόστολος Παύλος μας περιγράφει μέσα στην εκκλησιαστική μας κοινότητα και χωρίς να φοβόμαστε κάθε μορφή εκδιώξεως μας. Διότι σε αυτόν τον βίο της ευσεβείας ο καθοδηγητής και οδηγός μας είναι ο Θεός και δεν φοβόμαστε ουδεμία ανθρώπινη δύναμη ή εξουσία.Κανείς δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγαπή του Θεού που καλλιεργούμε πνευματικά ζώντας εν ευσεβεία και βεβαία πίστη! Ας έχουμε την χάρη του Θεού σκεπαστή και βοηθό στο βίο μας και στα έργα μας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου