Πανοσ Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
«o λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις εν καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτελειν αυτοίς»
(Ματθ. δ, 16)
To άγιο Δωδεκαήμερο που ξεκίνησε από την παραμονή των Χριστουγέννων, περιλαμβάνει τα άγια Χριστούγεννα, την “άγνωστη” δεσποτική εορτή της Περιτομής του Ιησού μας και επεκτάθηκε έως της εορτής των Θεοφανείων του Κυρίου μας, περατώνεται δε με την απόδοση της εορτής των αγίων Θεοφανείων και Κυριακή μετά τα Φώτα στα οποία και κλείνει αυτό το κλίμα εορτών που καθορίζουν την σχέση μας με τον Ιησού μας και το πώς η αγία του Εκκλησία βιώνει την παρουσία Του ως σάρκωση, αφιέρωση και επιφανεία του Χριστού μας.
Το ιστορικό πλαίσιο τοποθετείται μετά την βάπτιση του Ιησού και μη αντέχοντας την φωνή την καθάρια του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, ο οποίος και ενήργησε το βάπτισμα στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού μας, αγαπητοί μου χριστιανοί, συλλαμβάνεται ο άγιος Ιωάννης και είτε προ της συλλήψεως του Προφήτου (όπως υπερμαχεί ο ευαγγελιστής Μάρκος) είτε μετά από αυτήν (όπως τονίζει ο ευαγγελιστής Ματθαίος) ο Κύριος αναχωρεί για την άλλη μεριά της Γαλιλαίας την δυτική όχθη μόνον και μόνον επειδή εκεί ήταν πολυπληθεστέρα η περιοχή και θα υπήρχαν περισσότεροι ακροατές του ευαγγελικού μηνύματος που μεταφέρει ως “έχων εξουσίαν” και διδάσκει αυτό στους ανθρώπους ο Ίδιος ο Ι. Χριστός.
«Ο λαός που κάθεται στο πνευματικό σκοτάδι είδε το φως το μεγάλο του Ίδιου του Θεανθρώπου και σε όσους κατοικούν στην χώρα και την σκιά του θανάτου, ανέτειλε φώς σε αυτούς, το φως του Χριστού». Έτσι είναι η ελεύθερη απόδοση του στίχου αυτού, του προαναφερθέντος.
Ποίος λαός κάθεται στο σκοτάδι; Ο λαός εκείνος που αρνείται να δει το φως, που δεν αναγνωρίζει το φώς. Τελικά τι είναι αυτό το σκοτάδι; Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι αυτό το σκοτάδι είναι: «Σκότος ενταύθα ου το αισθητόν καλεί αλλά την πλάνην και την ασέβειαν.» (Π.Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, εκδ. Σωτήρ, σελ. 74.) Αυτό το σκοτάδι που καταπλακώνει την αίσθηση και εμπειρία του λαού του Θεού είναι η πλάνη και η ασέβεια, το να είσαι περιπλανώμενος μακρυά από τον ίδιο τον Φωτοδότη και να είσαι o ασεβής, ο μη σεβόμενος το σέβασμα του ίδιο του λαού ενώπιον του αληθινού Θεού. Αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός ο αποκαλύπτομενος Σωτήρας, η Μεσσιανική παρουσία Του ανάμεσα στον εκλεκτό λαό Του Θεού.
Ποίο είναι το μεγάλο φως που φανερώνεται σε αυτούς; Ο ιερός Ζιγαβηνός μας λέγει ότι: «Φως μέγα τον Χριστόν ωνόμασε… Και γάρ αυτός τούτους εξήγαγεν εκ της πλάνης, δίκην φωτός αυτοίς επιλάμψας.» (Π.Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, εκδ. Σωτήρ, σελ. 74.) Το μέγα Φως που περιμέναν οι Προφήτες και έλαμψε ενώπιον τους είναι ο Ίδιος ο Χριστός μας. Εκείνος που είναι «Φως, εκ φωτός, Θεός αληθινός, εκ Θεού αληθινού…» όπως σύμπασα η ορθόδοξος Θεολογία συμφωνεί και κραυγάζει εν πληθούση Εκκλησία σε κάθε λατρευτική μας σύναξη, αυτός είναι το μεγάλο Φως που μας κάνει όλους φωτεινούς και ολοφώτεινους ενώπιον Του, παίρνουμε φως από το φως Του, γινόμαστε μετάρσιοι θείου ακτίστου Φωτός συμπορευόμενοι εν μετανοία εις την Εκκλησίαν.
Μας έβγαλε από το σκοτάδι της πλάνης και της ασέβειας – της αμάθειας της πνευματικής βάζοντας μας εις οδούς θεογνωσίας και έγινε Εκείνος το φώς της δικής μας εμπειρίας μέσα στη νεφέλη του φωτός της δόξης του μεγάλου Θεού μας. Σαν από νεφέλη είχε ακουσθεί και η φωνή του Πατρός κατά το Βάπτισμα του Υιού Του εν Ιορδάνη ποταμώ.
Ποία είναι η χώρα και η σκιά του θανάτου; Χώρα στην οποία βασίλευει ο θάνατος της αμαρτίας ο πνευματικός όχι ο βιολογικός, σκιά στην οποία ζούμε αφού υπάρχουμε στο σκοτάδι της αμαρτίας. Η αμαρτία σκιάζει την ύπαρξη μας και την οδηγεί στην ασέληνο νύχτα της αμαρτίας. Σε ακολασταίνουσα και βορβορώδη διάθεση ζούμε μέχρι να μας φωτίσει το Φως του Χριστού και να εξώσει κάθε σκιά!
Φως και ο βασιλιάς του Φωτός φωτίζει την ύπαρξη μας και δεν αφήνει να μας φοβίσει ο φόβος και η σκιά του θανάτου. Ούτως ώστε να μείνουν ατάραχοι οι πιστοί πνευματικά και σωματικά. Δεν είναι το φως της σωτηρίας μόνο υπεραισθητό αλλά και αισθητό, είναι σαν το απλό και ταπεινό καντηλάκι που συν το φως της ημέρας φωτίζει την ανατολή της πνευματικής μας ζωής! Αδελφοί μου, το φως ως μεγάλο γεγονός αλλά και ως υπαρκτό γεγονός έστειλε το σκοτάδι εξορία για να υπάρχει το φως του Χριστού εβαπτίσθη υπό Ιωάννου εις τον Ιορδάνη. Αυτή η χάρις του Χριστού να μας φωτίζει άπαντας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου