Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
«εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·» (Λουκ. α, 13)
Σπάνιο είναι την Κυριακή να διαβάζουμε άλλο ευαγγελικό ανάγνωσμα από αυτό της εκκλησιαστικής περιόδου, αγαπητοί μου αδελφοί, την οποία και διερχόμαστε. Αυτή την Κυριακή έπρεπε να αναγνωσθεί μία περικοπή από το κατά Ματθαίον άγιο ευαγγέλιο αλλά αναγινώσκεται περικοπή αφιερωμένη στην εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου. Μόνον για τις εορτές αφιερωμένες στον Κύριο, την Θεοτόκο, τον Τίμιο Πρόδρομο και μεγάλους Ιεράρχες υπάρχει τέτοια σαφής από το Τυπικό της Εκκλησίας μας παραχώρηση.
Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι μια μορφή ασκητική και πολυϋμνημένη ανά τους αιώνες επειδή είναι μεγάλος Προφήτης με την δύναμη του Προφήτου Ηλιού όπως λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς στο σημερινό ευαγγέλιο αλλά επίσης είναι καρπός προσευχής και αποκάλυψης ότι ο Θεός ευλογεί την συζυγία του Ζαχαρίου και της Ελισάβετ και τους χαρίζει τέκνο στα γεράματα τους που το τέκνο αυτό θα φέρει το όνομα Ιωάννης.
Το όνομα του καθεαυτό σημαίνει στα εβραϊκά δώρο Θεού και στα αραμαϊκά ρητορεύω. Είτε με την μία ερμηνεία είτε με την άλλη στο άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή και Πρόδρομο και ως δώρο του Θεού εξεπληρώθει αφού την γέννηση του την ανήγγειλε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στον πατέρα του την ώρα που εκείνος προσέφερε το θυμίαμα στην εφημερία του στον Ναό. Αλλά και ως ρήτορας και με δυνατό και καθάριο λόγο μετανοίας καλούσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τον Θεό με μετάνοια και επιστροφή στο θέλημα του.
Ο Ιωάννης είναι η τελευταία μορφή της Παλαιάς Διαθήκης στο πρόσωπο του κλείνει ο κύκλος των Προφητών που προεφήτευαν τον ερχομό του Μεσσία Χριστού και ανοίγει δια του κηρύγματος της Μετανοίας η περίοδος της επίγειας παρουσίας του Χριστού μας. Το κήρυγμα του είναι κήρυγμα μετανοίας αλλά και κήρυγμα που συνδέει πλέον τους ανθρώπους με τον Ιησού Χριστό. Αφού ο Προφήτης Ιωάννης είναι εκείνος που προτρέπει τους μαθητές του να φύγουν από εκείνον και να προσκολληθούν πλέον στο άρμα του Μεσσία Χριστού.
Κάποτε έστειλε τους μαθητές του ενόσω ήταν στην φυλακή να ρωτήσουν τον Ιησού αν είναι αυτός ο Μεσσίας, ο Ιησούς τους είπε να μεταφέρουν στον δάσκαλο τους το τι βλέπουν, δηλαδή τυφλούς να βρίσκουν το φως τους, αρρώστους να γίνονται καλά και κουτσούς να βρίσκουν το κανονικό τους βάδισμα. Μόλις τα μετέφεραν αυτά στον Ιωάννη εκείνος τους είπε να ακολουθούν ως μαθητές τον Ιησού Χριστό και να πιστεύουν εις Αυτόν.
Η γέννηση του Ιωάννη είναι μια θαυμαστή γέννηση γεμάτη προσευχή και παράκληση στον Θεό. Οι γονείς του ζητούν να αποκτήσουν παιδί για να μην πεθάνουν με το στίγμα της ατεκνίας και είναι κατά την ιουδαϊκή τότε επικρατούσα αντίληψη ήσαν καταραμένοι από τον Θεό.
Ο Θεός ακούει τις προσευχές τους και όχι μόνον τους χαρίζει παιδί αλλά και ευαγγελίζονται την γέννηση του, την μαθαίνουν από τον αρχάγγελο Γαβριήλ αλλά επειδή ο Ζαχαρίας δεν πείθεται επι εννέα μήνες μένει άφωνος ως τιμωρία από τον Θεό για την απιστία του. όταν γεννιέται το παιδί του δίνει όχι το όνομα της συγγενείας του που θα μπορούσε να λάβει αλλά το όνομα Ιωάννης που του είχε δώσει ο Άγγελος Κυρίου.
Επειδή δε ο πατήρ του παιδίου δεν μιλούσε ρώτησαν την Ελισάβετ ποιο είναι το όνομα του παιδιού της και εκείνη είπε το αγγελόσδοτο όνομα Ιωάννης, τότε έφεραν ένα πινακίδιο στον Ζαχαρία να γράψει το όνομα που επιθυμεί να λάβει ο υιός του και εκείνος έγραψε το όνομα που του είχε προαναγγείλει ο άγγελος Κυρίου και τότε ελευθερώθηκε απο το επιτίμιο της αφωνίας.
Ο Ιωάννης ήταν ένα παιδί προσευχής και γεμάτο ευλογίες Θεού όπως και κάθε παιδί αλλά εδώ οι άνθρωποι του οι κοντινοί οι γονείς είχαν την πνευματική κατάσταση να καταλάβουν την παρουσία του Θεού στο παιδί τους. ενώ σήμερα συναντούμε γονείς που δεν έχουν τέτοια πνευματικά αισθητήρια και δεν κατανοούν τα παιδιά τους ως παιδιά του Θεού και μερικοί όχι μόνον δεν τα σέβονται και δεν τα προσέχουν αλλά και βάναυσα τα κακοποιούν. Όλοι έχουμε ακούσει για παιδιά που έζησαν τον τρόμο μέσα στις οικογένειες τους είναι ένα φρικτό και πνευματικό και ποινικού δικαίου έγκλημα αυτό. Δεν δικαιούμαστε να κάνουμε κακό στα παιδιά μας, δεν είναι μόνον δικά μας είναι του Θεού. Κάθε παιδί αξίζει της τιμής και της ευθύνης μας να το περιθάλπουμε και να το προστατεύουμε, να γινόμαστε σκεπαστές και υποστηρικτές του.
Δεν είναι θεϊκό μεγαλείο ή ανθρώπινη αξιοπρέπεια τα παιδιά να ζουν και να γίνονται υποχείρια των δικών μας άπρεπων και καταστροφικών σκέψεων και ενστίκτων.
Μακάρι να κατανοούμε ότι είναι οι δικές μας ευλογίες της παιδοποιίας και τεκνογονίας μια ευχαρίστηση και μια δοξολογία στο όνομα του Θεού που μας επέτρεψε να γίνουμε συνδημιουργοί του, αγαπητοί μου αδελφοί, ο άγιος Ιωάννης μας θυμίζει ότι είναι καθήκον και ευλογία να προσευχόμαστε για τα παιδιά μας. Διότι τότε θα προοδεύουν πνευματικά και σωματικά με την χάρη του Κυρίου και Δημιουργού του παντός. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου