19 Mαίου 2016
σημερα με την γενοκτονία του Πόντου...συμπάσχει απας ο Ελληνισμός...δεν υπάρχει σε τοπικό επιπεδο καλύτερος Ελληνας απο τον άλλον!ολοι σεβαστοί οταν ζουν για την πίστη και την πατρίδα τους...οταν διακονούν τα κοινά του Ελληνισμού αγιασματα...η πίστη μας μια πελαγισια αναλαμπή στο βάθος της θαλάσσης, μια ομορφιά στο μπαλκόμι της ψυχής μας, μια ζεστασιά στον χειμώνα της απανθρωπίας μας!
η πατρίδα μας ειναι το έδαφος ημων και των προγόνων μας το τιμημένο, το αιματοβαμμένο, το ηρωικό και αγιασμένο!
εμείς ως χριστιανοί δεν ημπορούμε να βιώσουμε την πίστη μας έξω απο τον τόπο μας...ολα είναι μεσα στην ψυχή μας σε μια άρρηκτη και μοναδική συνύπαρξη!συνυπάρχει αντάμα το θάμα με το λογικό επιχείρημα, το τάμα με την ανδρειοφροσύνη να ξερεις τα λάθη σου και να μην θες να τα ξανακάνεις, το παρόν σε ενα μεγαλειώδες παρελθόν και σε ενα ταπεινό μέλλον!που ότι και να γίνει ο Ελληνισμός θα διακονεί τον Χριστιανισμό και ο Χριστιανισμός θα μεγαλύνεται στο ελληνικό τρόπο του υπάρχειν!
ο Ελληνισμός δεν θέλει να επικυριαρχεί αλλά θέλει να δεσπόζει με την απουσία του ή την παρουσία του...μην φοβόμαστε την συρρίκνωση και μην ελπίζουμε στην εδαφική αναπτυξη...και το ενα και το άλλο μπορεί να μας καταστρέψει διότι θα ξεχάσουμε την αποστολή μας που ειναι η δόξα τω Αγνώστω Θεώ του μεγάλου Παύλου και η μεγαλειώδης φωνή του πρωτομάρτυρος Στεφάνου οτι ο Θεός δεν κατοικεί σε χειροποιητους ναούς...στέγη του και πραγματικό σπίτι ειναι η ψυχή του κάθε πιστού και αγιασμένου χριστιανού, δεν φθάνει η πίστη στον Θεό που μπορεί να μενει άγνωστος εντός μας, αν δεν υπάρχει η ανοιχτότητα της αγιωσύνης στα τρίσβαθα της υπάρξεως μας.
Αν δεν μετέχεται η αγιότητα στην σχετική της μορφή απο τον ανθρωπο δεν μπορει να γινει υψιπέτης αετός, αλλά θα πετάει χαμηλά σαν τσίχλα (χωρίς να υποτιμώ αυτό το πετούμενο) και θα κολλάει στην γη οταν θα πτύει την αγωνία του και τον αγώνα του! οποιος αποφασίζει να πετάξει ψιλά δεν φείδεται κόπων και βασανων , συνθλίβει το εγώ του για να μπορέσει να πετάξει...να αφησει τα πάντα κάτω στη γη και να ειναι ενας ουρανωμενος αετός και πεινασμένος και διψασμένος, γεμάτος δίψα και πείνα για ουρανό!
ας πετάμε ψιλά!μας αξίζει ως Χριστιανούς και Ελληνες!μην μεμψοιμηρούμε ουτε να κακομοιρούμε αλλά να ανοιγόμαστε υπερήφανα τεταπεινωμενοι μ'εχρι Τρίτου Ουρανού!
+ π.Ιερόθεος
or modern father
σημερα με την γενοκτονία του Πόντου...συμπάσχει απας ο Ελληνισμός...δεν υπάρχει σε τοπικό επιπεδο καλύτερος Ελληνας απο τον άλλον!ολοι σεβαστοί οταν ζουν για την πίστη και την πατρίδα τους...οταν διακονούν τα κοινά του Ελληνισμού αγιασματα...η πίστη μας μια πελαγισια αναλαμπή στο βάθος της θαλάσσης, μια ομορφιά στο μπαλκόμι της ψυχής μας, μια ζεστασιά στον χειμώνα της απανθρωπίας μας!
η πατρίδα μας ειναι το έδαφος ημων και των προγόνων μας το τιμημένο, το αιματοβαμμένο, το ηρωικό και αγιασμένο!
εμείς ως χριστιανοί δεν ημπορούμε να βιώσουμε την πίστη μας έξω απο τον τόπο μας...ολα είναι μεσα στην ψυχή μας σε μια άρρηκτη και μοναδική συνύπαρξη!συνυπάρχει αντάμα το θάμα με το λογικό επιχείρημα, το τάμα με την ανδρειοφροσύνη να ξερεις τα λάθη σου και να μην θες να τα ξανακάνεις, το παρόν σε ενα μεγαλειώδες παρελθόν και σε ενα ταπεινό μέλλον!που ότι και να γίνει ο Ελληνισμός θα διακονεί τον Χριστιανισμό και ο Χριστιανισμός θα μεγαλύνεται στο ελληνικό τρόπο του υπάρχειν!
ο Ελληνισμός δεν θέλει να επικυριαρχεί αλλά θέλει να δεσπόζει με την απουσία του ή την παρουσία του...μην φοβόμαστε την συρρίκνωση και μην ελπίζουμε στην εδαφική αναπτυξη...και το ενα και το άλλο μπορεί να μας καταστρέψει διότι θα ξεχάσουμε την αποστολή μας που ειναι η δόξα τω Αγνώστω Θεώ του μεγάλου Παύλου και η μεγαλειώδης φωνή του πρωτομάρτυρος Στεφάνου οτι ο Θεός δεν κατοικεί σε χειροποιητους ναούς...στέγη του και πραγματικό σπίτι ειναι η ψυχή του κάθε πιστού και αγιασμένου χριστιανού, δεν φθάνει η πίστη στον Θεό που μπορεί να μενει άγνωστος εντός μας, αν δεν υπάρχει η ανοιχτότητα της αγιωσύνης στα τρίσβαθα της υπάρξεως μας.
Αν δεν μετέχεται η αγιότητα στην σχετική της μορφή απο τον ανθρωπο δεν μπορει να γινει υψιπέτης αετός, αλλά θα πετάει χαμηλά σαν τσίχλα (χωρίς να υποτιμώ αυτό το πετούμενο) και θα κολλάει στην γη οταν θα πτύει την αγωνία του και τον αγώνα του! οποιος αποφασίζει να πετάξει ψιλά δεν φείδεται κόπων και βασανων , συνθλίβει το εγώ του για να μπορέσει να πετάξει...να αφησει τα πάντα κάτω στη γη και να ειναι ενας ουρανωμενος αετός και πεινασμένος και διψασμένος, γεμάτος δίψα και πείνα για ουρανό!
ας πετάμε ψιλά!μας αξίζει ως Χριστιανούς και Ελληνες!μην μεμψοιμηρούμε ουτε να κακομοιρούμε αλλά να ανοιγόμαστε υπερήφανα τεταπεινωμενοι μ'εχρι Τρίτου Ουρανού!
+ π.Ιερόθεος
or modern father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου