μερικά γεγονότα τα βιώνουμε χωρις να τα πολυεξετάζουμε και αλλα τα πολυεξετάζουμε και δεν τα βιώνουμε σωστά και όμορφα μεσα μας. πολυς ο πονος που μας περιβάλλει, η ευαισθησία μας φαίνεται να τον αντιμετωπίζει, η χαρά μας φαίνεται να μην τον μετρά αλλά τελικά ο πόνος μας, μας καθορίζει, μας γεμίζει εμπειρία και τρόπο προσέγγισης των εμπειρίων μας!!!
ο πόνος είναι ο καλύτερος τακτοποιητής μας, μας θυμίζει την παρωδικότητα του παρόντος υπάρχοντος γεγονότος, μας καθιστά ενα πληγωμένο αγρίμι που θελει να τον υπερνικήσει ή να τον καθυποτάξει αλλά τελικά ίσως μονον ο ανθρωπος να μπορεί απλά να ζει μαζί του, ίσως και να τον μεταπλάθει, να τον αναμορφώνει και έτσι να καλυτερευει η συμβιωτική σχέση ανθρώπου και πόνου.
ο άνθρωπος στον πόνο βρίσκει την ανθρωπιά του, την ουμανιστική του θεώρηση, την ανθρωπιστική του συνυπαρξη με το αυτονόητο, γίνεται βοηθός και συμπαραστάτης όποιου πονά και ας τον εχει ο αλλος/η που πονά στο κρεββάτι του ψυχικού ή σωματικού πόνου, απορρίψει καμμιά φορά, απογοητεύσει ενίοτε και συνθλίψει ως φιλο και αδελφό σπάνια ισως κάποτε αλλά συχνότατα την σημερον.
...
ισως συνεχιστεί,
εν αλλοδαπή γαία (σε σχεση με την Ερμιονίδα)
modern father
ο πόνος είναι ο καλύτερος τακτοποιητής μας, μας θυμίζει την παρωδικότητα του παρόντος υπάρχοντος γεγονότος, μας καθιστά ενα πληγωμένο αγρίμι που θελει να τον υπερνικήσει ή να τον καθυποτάξει αλλά τελικά ίσως μονον ο ανθρωπος να μπορεί απλά να ζει μαζί του, ίσως και να τον μεταπλάθει, να τον αναμορφώνει και έτσι να καλυτερευει η συμβιωτική σχέση ανθρώπου και πόνου.
ο άνθρωπος στον πόνο βρίσκει την ανθρωπιά του, την ουμανιστική του θεώρηση, την ανθρωπιστική του συνυπαρξη με το αυτονόητο, γίνεται βοηθός και συμπαραστάτης όποιου πονά και ας τον εχει ο αλλος/η που πονά στο κρεββάτι του ψυχικού ή σωματικού πόνου, απορρίψει καμμιά φορά, απογοητεύσει ενίοτε και συνθλίψει ως φιλο και αδελφό σπάνια ισως κάποτε αλλά συχνότατα την σημερον.
...
ισως συνεχιστεί,
εν αλλοδαπή γαία (σε σχεση με την Ερμιονίδα)
modern father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου