αγαπήστε τον παπά σας!

 Είναι, όντως, είναι πλέον αργα? για "δάκρυα"...;;;;
Ναι όντως είναι, αργά για δάκρυα κροκοδείλια...ειναι πολύ βασικό πλέον να έρθουμε σε αποστολικά μέτρα και σταθμά, να αποκτήσουμε κοινοτικό πνεύμα ως ορθόδοξες εκκλησιαστικές κοινότητες...και νομίζω ότι αυτό έπρεπε να είχε γίνει προχθές(ούτε καν εχθές ήταν αργά και το κοντινό παρελθόν).

Δεν θα μας ανήκει το μέλλον...δεν είναι οι χριστιανοί του 18ου ίδιοι με τον 21ο αιώνα!
Αυτή ειναι πικρά μεν, αλλά και σημαντική αλήθεια!
το διαπιστώσαμε; ή περιμένουμε να μας αφήσουν πίσω τα γεγονότα;

• Νομίζουμε, ότι ο Κύριος ήθελε ο Ναός του, να καταντήσει οίκος εμπορίου?
•  Νομίζουμε ότι ο Ιησούς μας, ήθελε να είμεθα δημόσια πρόσωπα? 
• Νομίζουμε ότι ήθελε μια Εκκλησία "κοιμωμένη του Χαλεπά"?
• Νομίζουμε ότι φθάνει να μιλάμε για ένδοξο παρελθόν χωρίς να υπάρχει ελπίδα στο μέλλον για την τοπική εν ελλάδι Εκκλησία?

όχι γιατι δεν έχει δυναμική το χριστιανικό μήνυμα αλλά γιατί μας αρέσει η μούχλα και η ελλαδική όχι ελληνική προσέξτε...μιζέρια!!!!???

• Νομίζουμε ότι ήθελε ο ταπεινός και πένης Ιησούς να ζούμε άνομα, άθεσμα και παράνομα ενίότε (το τελευταίο είναι σχεδόν σπάνιο αλλά το ηκούσαμε και αυτό τελευταία...)

Γιατί φοβόμαστε την αλήθεια;
Απεσχηματίσθη εις αδελφός, ηγαπημένος τότε, αγαπημένος και τώρα και πάντα...δεν παύει η αγάπη να υφίσταται, δεν συμφωνούμε σε αρκετά μαζί του...
Τότε, όταν έκανε το κοινωνικό φροντηστήριο ως καθηγητής αμισθί,επιπλέον των ιερατικών του καθηκοντων,ήτο καλός;
όταν επιέζετο;
ανοίξατε τα σπλάχνα σας να βοηθήσετε;
προσωπικά μιλούσαμε...όταν μου ειπε οτι εχει δυσκολίες οικονομικές ήμουν εκει...οχι για το μπράβο...αλλά γιατί είχε ο ανθρωπος πόνο...και στρες...αλλα τελικά ενα πάθος τον άλλαξε!
Εμείς κηρύξαμε μετάνοια δια της προσωπικής εμβαπτίσεως στα δάκρυα μας!
όχι αυτα τα κατόπιν εορτής!
Εκείνα του πόνου, των προσευχών...και των αναζητήσεων...

• Οχι δεν ήμασταν απέναντι...

Μα να ασχοληθεί ο Δεσπότης με τον παπα του?
και ποιος θα ασχοληθεί?

• η "κυρά-παπαδιά" και η "κυρά-κατίνα"(άλλο σύζογος πρεσβυτέρου, κοινώς λεγομένη πρεσβυτέρα, και άλλο αλλο Κατίνα-Κατερίνα ως όνομα εκείνες και τις δυο τις τιμώ), αυτές οι δύο είναι ιδιότητες, που μπορεί να της εχουν τα δύο φύλα και να τις μετέρχονται πολλοί!
• Ας αφήσουμε τα δάκρυα και ας κάνουμε προτάσεις...

Ισοπεδώστε την δήθεν απόσταση επισκόπου και πρεσβυτέρων...απαντάει σε όλους μας ο ιερος Χρυσόστομος.Καμμία απόσταση, καθότι η διαφορά που έχουν των χειροτονιών, έχει και ευθύνη επιπλέον...Που δεν την κουβαλάει ο λαός...
Φωνάζει ενα "άξιος" και δεν ξερει καν τον υποψήφιο!
την εχω πατήσει κι εγω προτείνοντας κάποιον που δεν άξιζε και το μετενόησα...
 Αλλά είναι όντως πατέρας ο επίσκοπος και συγκάθεδροι πατέρες οι κληρικοι???
όχι πιόνια και τραγικοί "υπηρέτες δύο αφεντάδων"(Θεού και "μαμωνά" και δεν εννοεί τον διάβολο το δεύτερο αλλα άλλο χρήσιμο πράγμα για φολκόρ και πανηγύρεις,το χ ρ ή μ α...)!

ανοίξτε την ιερά Σύνοδο και τις συνελεύσεις της Ιεραρχίας κάθε φορά σε άλλο κληρικό της μητροπόλεως σας ξεκινώντας απο τους εγγάμους, ναι τους εγγάμους ιερείς μας, τον απλό παπα του χωριού.

ο παπας του χωριού είναι η αιτία που σας καλοδέχονται οι πιστοί ακόμα...
ας μην γελιόμαστε.
Το κενό είναι μέσα μας!
εμεις έχουμε ευθύνη οι κληρικοί, "ανώτερος κλήρος" υπάρχει στις 3 ποιότητες της ιερωσύνης!

διάκονοι, πρσβύτεροι και επίσκοποι είμεθα διάκονοι Χριστού αν δεν είμεθα έτσι και δεν νοιώθουμε έτσι δεν πάμε καλα...

1. Διάκονος δεν είσαι οταν φοράς τα διακονικά άμφια απλά...αλλά οταν ξεπλένεις τα πληγωμένα, καθημαγμένα και πρισμένα πόδια των παιδιών σου. όσοι ηυτυχήσατε να είστε γονείς το ξέρετε...
2.  Πρεσβύτερος δεν είσαι όταν γεράσεις αλλά όταν σοφοποιήσεις το "είναι" σου για Χάρη της θείας Σοφίας που ειναι ο Έρωτας της καρδιάς μας ο Ιησούς μας!
3. Επίσκοπος δε δεν είσαι απλά λόγω χειροτονίας αλλά όταν φωνάξεις σαν τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο: (αφου δικούς του λόγους χρησιμοποιούμε-για να φωναζουμε την λειτουργικη πρωτοκαθεδρια του επισκοπου- και καλα κάνουμε και έχουμε σεβασμο στους κληρικους μας και στους επισκόπους μας ιδιατέρως!): "θέλω να αλεστώ, απο τα θηρία για να βρεθώ στον Νυμφίο της υπάρξεως μου μια ώρα αρχίτερα"...(συγχωρήστε μου την δημοτική-ελεύθερη απόδοση, αλλά δεν είμαι εκπαιδευμένος κληρικός και ούτε ευπαίδευτος αλλά ενας παπας της υπαίθρου...).

Ιωάννη μου,Ιάσωνα μου, Συράκο μου, ακόμη είσαι και θα είσαι και ήσουν παιδί του παπαΧΡυσόστομου και κατ'επέκτασιν του ΧΡΙΣΤΟΥ μας. Η αγκάλη μου η ιερατική είναι πάντα ανοιχτή για σένα...

ΣΕ αγαπάει ο Χριστός μας μην το ξεχνάς.
Χαίρε και αγάλλου.
+π.Ιερόθεος ο εξ Ερμιονίδος

υ.γ.: αν εχει λάθη συγχωρήστε με δεν θέλω να το ξαναδιαβάσω θλίβομαι και οργίζομαι εν ταυτώ.(σήμερα 14η Φεβρουαρίου το διόρθωσα καπως)
εν Κρανιδίω, τη 13η Φεβρουαρίου 2020, αγίων Μαρτυνιανού, Σάββα του κτήτορος της μονής Χιλανδαρίου(Σέρβικο μοναστήρι εν Αγιω Όρει) και Ευλογίου πατριάρχου Αλεξανδρείας.