http://stamdamd.blogspot.com/
δεν ξέρω τις λεπτομέρειες του θέματος το οποίο ξέσπασε μεταξύ του πατρός Ιωάννου Αμπελά και του κ. Γεωργίου Νοταρά, αλλά αν κατάλαβα καλά αναφέρεται στην μη τέλεση ολοκλήρου της ακολουθίας της κηδείας ενώπιον του εκκλησιαστικού σώματος εντός του Ναού ενός ανθρώπου που αρνήθηκε την μυστηριακή κάλυψη της γαμικής του σχέσεως.
Άρα το ότι δεν ψάλθηκε ολόκληρη η ακολουθία σε έναν αποβιώσαντα χριστιανό αλλά και μη νυμφευμένο εκκλησιαστικώς.
Απορώ πως οι άνθρωποι μας θέλουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά και μας θέλουν όποτε εκείνοι θέλουν εμείς να βάζουμε νερό στο κρασί μας…
Όποιος αρνείται την παρουσία του Χριστού στη ζωή του την αρνείται δια του τρόπου του θεωρητικού και του πρακτικού, θεωρητικός είναι να διατυπώνεις στα λόγια και σε γραμμένα κείμενα κάτι διαφορετικό από αυτό που η εκκλησία του Χριστού βιώνει και ζει...πρακτικός είναι ο τρόπος άρνησης μέσω της άρνησης της παρουσίας του Θεού εν αγίω Πνεύματι στα μυστήρια και στις πράξεις της ζωής της εκκλησίας μας…
Συγκεκριμένα δε ο αδελφός που έφυγε και βρίσκεται στα χέρια του Θεού πλέον, επί γης αρνήθηκε το ότι η σχέση του μετά της συζύγου του είναι γεγονός εκκλησιαστικό και όχι γεγονός προσωπικό και κοσμικό! Απομόνωσε την σχέση του από το εκκλησιαστικό σώμα και την έζησε εκτός εκκλησιαστικής διαδικασίας, πως τότε αυτός ο άνθρωπος μπορεί και θέλει να μετέχει όπως οι άλλοι πιστοί στο σώμα του Χριστού που του αρνήθηκε την μετοχή στη ζωή του την προσωπική!
Πως γίνεται ενώ δεν δέχεσαι τον Χριστό στο γάμο σου, να τον θες παρηγορητή και επιμελητή της κηδείας σου???
Η ακρίβεια θα ήταν να μην τελεσθεί κήδευση εκκλησιαστική εντός του Ναού διότι ο ναός είναι η εκκλησία που συνάζονται οι χριστιανοί και στις χαρές και στις λύπες τους. Άρα εκείνος που στη χαρά δεν θέλει τον Χριστό, πως γίνεται να τον θέλει στα τέλη του?
Να ευχηθούμε να συνειδητοποιήσουμε άπαντες πως στο σώμα της εκκλησίας δεν αποφασίζει ο καθένας ότι θέλει αλλά εμείς οι κληρικοί έχουμε τον Επίσκοπο που εμπιστευόμαστε και μας εμπιστεύεται και Εκείνος στη διαποίμανση του εκκλησιαστικού σώματος και οι αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες μας είναι εγγραμμένες και στοιχημένες με το πνεύμα και την διδασκαλία της αγίας Γραφής και των Πατέρων της εκκλησίας μας, που τις βρίσκουμε διατυπωμένες σε αποφάσεις και εγκυκλίους ιεροσυνοδικών κειμένων!
δεν ξέρω τις λεπτομέρειες του θέματος το οποίο ξέσπασε μεταξύ του πατρός Ιωάννου Αμπελά και του κ. Γεωργίου Νοταρά, αλλά αν κατάλαβα καλά αναφέρεται στην μη τέλεση ολοκλήρου της ακολουθίας της κηδείας ενώπιον του εκκλησιαστικού σώματος εντός του Ναού ενός ανθρώπου που αρνήθηκε την μυστηριακή κάλυψη της γαμικής του σχέσεως.
Άρα το ότι δεν ψάλθηκε ολόκληρη η ακολουθία σε έναν αποβιώσαντα χριστιανό αλλά και μη νυμφευμένο εκκλησιαστικώς.
Απορώ πως οι άνθρωποι μας θέλουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά και μας θέλουν όποτε εκείνοι θέλουν εμείς να βάζουμε νερό στο κρασί μας…
Όποιος αρνείται την παρουσία του Χριστού στη ζωή του την αρνείται δια του τρόπου του θεωρητικού και του πρακτικού, θεωρητικός είναι να διατυπώνεις στα λόγια και σε γραμμένα κείμενα κάτι διαφορετικό από αυτό που η εκκλησία του Χριστού βιώνει και ζει...πρακτικός είναι ο τρόπος άρνησης μέσω της άρνησης της παρουσίας του Θεού εν αγίω Πνεύματι στα μυστήρια και στις πράξεις της ζωής της εκκλησίας μας…
Συγκεκριμένα δε ο αδελφός που έφυγε και βρίσκεται στα χέρια του Θεού πλέον, επί γης αρνήθηκε το ότι η σχέση του μετά της συζύγου του είναι γεγονός εκκλησιαστικό και όχι γεγονός προσωπικό και κοσμικό! Απομόνωσε την σχέση του από το εκκλησιαστικό σώμα και την έζησε εκτός εκκλησιαστικής διαδικασίας, πως τότε αυτός ο άνθρωπος μπορεί και θέλει να μετέχει όπως οι άλλοι πιστοί στο σώμα του Χριστού που του αρνήθηκε την μετοχή στη ζωή του την προσωπική!
Πως γίνεται ενώ δεν δέχεσαι τον Χριστό στο γάμο σου, να τον θες παρηγορητή και επιμελητή της κηδείας σου???
Η ακρίβεια θα ήταν να μην τελεσθεί κήδευση εκκλησιαστική εντός του Ναού διότι ο ναός είναι η εκκλησία που συνάζονται οι χριστιανοί και στις χαρές και στις λύπες τους. Άρα εκείνος που στη χαρά δεν θέλει τον Χριστό, πως γίνεται να τον θέλει στα τέλη του?
Να ευχηθούμε να συνειδητοποιήσουμε άπαντες πως στο σώμα της εκκλησίας δεν αποφασίζει ο καθένας ότι θέλει αλλά εμείς οι κληρικοί έχουμε τον Επίσκοπο που εμπιστευόμαστε και μας εμπιστεύεται και Εκείνος στη διαποίμανση του εκκλησιαστικού σώματος και οι αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες μας είναι εγγραμμένες και στοιχημένες με το πνεύμα και την διδασκαλία της αγίας Γραφής και των Πατέρων της εκκλησίας μας, που τις βρίσκουμε διατυπωμένες σε αποφάσεις και εγκυκλίους ιεροσυνοδικών κειμένων!
modern father
13 σχόλια:
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος έχει βαπτισθεί και επόμένως έγινε μέλος της Εκκλησίας και δεν έχει επίσημα με ΔΗΛΩΣΗ του απαρνηθεί αυτή του την ιδιότητα (δείτε στην Αγγλία που υπάρχει και ολόκληρο κίνημα ξε-βαπτίσματος), η Εκκλησία υποχρεούται να τον κηδεψει και να προσευχηθεί γι αυτόν, όσο αμαρτωλός και αν (νομίζουμε ότι) είναι. Αν αποφασίζαμε να μη κηδεύουμε όσους αμαρτάνουν (δημόσια μόνο;) ποιος από μας θα αξιωνόταν να κηδευθεί εκκλησιαστικά. Η όλη υπόθεση θα ήταν αστεία αν δεν ήταν τραγική και ενδεικτική της έλλειψης εκκλησιαστικού φρονήματος που μας χαρακτηρίζει.
ΝΛ
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος έχει βαπτισθεί και επόμένως έγινε μέλος της Εκκλησίας και δεν έχει επίσημα με ΔΗΛΩΣΗ του απαρνηθεί αυτή του την ιδιότητα (δείτε στην Αγγλία που υπάρχει και ολόκληρο κίνημα ξε-βαπτίσματος), η Εκκλησία υποχρεούται να τον κηδεψει και να προσευχηθεί γι αυτόν, όσο αμαρτωλός και αν (νομίζουμε ότι) είναι. Αν αποφασίζαμε να μη κηδεύουμε όσους αμαρτάνουν (δημόσια μόνο;) ποιος από μας θα αξιωνόταν να κηδευθεί εκκλησιαστικά. Η όλη υπόθεση θα ήταν αστεία αν δεν ήταν τραγική και ενδεικτική της έλλειψης εκκλησιαστικού φρονήματος που μας χαρακτηρίζει.
ΥΓ. Μήπως νάχουμε και εκκλησιαστική αστυνομία να ελέγχει τις αμαρτίες του καθενός, για να ξέρουμε αν πρέπει να τον κηδέψουμε, άμα πεθάνει;
ΝΛ
Σας αναρτώ μια πρώτη τοποθέτηση για το θέμα, από το προσωπικό μου blog :
http://axrhstou.blogspot.com/2009/09/blog-post_21.html
(Προσπάθησα να το αναρτήσω και εδώ αλλά δυστυχώς μου γράφει αυτό το μήνυμα...
Το HTML σας δεν μπορεί να γίνει δεκτό: Must be at most 4,096 characters
ευχαριστώ
αγαπητε ΝΛ, ανωνυμε,δεν θα συμφωνησω στα περι αστυνομίας...είναι μαλλον σκωπτικο!
δεν νομιζω ομως είναι το ιδιο ή μη τέλεσις μυστηριου της εκκλησιας και άλλες προσωπικες μεγάλες ή μικρές αμαρτίες~!
του π.Αντωμνιου η άποψις είναι ενδιαφέρουσα...εμείς εδω στην επαρχια γνωριζόμαστε σε πολλά μέρη και αποψεις του βίου μας...το αν πρεπει να γινει η κηδευσις κανονικα ή οχι ανήκει στον Επίσκοπο και σε εκκλησιαστικα οργανα(επισκοπικό δικαστήριο)!είτε το θέλουμε είτε όχι!
Το σχόλιο του π. Αντωνίου το διάβασα. Δείχενει ποιμαντική ανησυχία και ευαισθησία. Με καλύπτει πλήρως. Συγγνώμη για το «σκωπτικό» υστερόγραφο, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί που ονομάζουν εαυτούς χριστιανούς που πράγματι θα ήθελαν να υπάρχει τέτοια αστυνομία.
ΥΓ. Σχετικά περιστατικά, στο blog άλλου ιερέως :
http://papazorom.blogspot.com/2009/06/blog-post.html
ΝΛ
αν υπαρχουν χριστιανοι που το θελουν αυτο...το να αστυνομευετε η πιστις μας για να τηρουμε την παραδοση μας τοτε δεν μπορω να μπω στη μεριδα αυτη και λυπαμαι και απευχομαι την συνεχιση της υπαρξης της!
και με εμενα που διαφωνειτε κ.Ν.Λ.???
Η «διαφωνία» μου βρίσκεται στα εξής :
«..Πως γίνεται ενώ δεν δέχεσαι τον Χριστό στο γάμο σου, να τον θες παρηγορητή και επιμελητή της κηδείας σου???...» και
«...Άρα εκείνος που στη χαρά δεν θέλει τον Χριστό, πως γίνεται να τον θέλει στα τέλη του?...»
Αυτό για μένα είναι σαν να λέμε "πως γίνεται ενώ είσαι αμαρτωλός να θέλεις να είσαι και χριστιανός;". Αυτό όχι μόνο είναι επιτρεπτό, αλλά είναι και αναγκαίο για κάθε χριστιανό (που είναι και αμαρτωλός, ως σαρκα φορών).
Εξάλλου η μετάνοια του καθενός είναι μυστική. Ο χθεσινός (ίσως ακόμη και ο προ ολίγου) αμαρτωλός, ίσως είναι και τωρινός άγιος. Ο Θεός είναι ο μόνος κριτής, άρα εμείς ας μένουμε με την ελπίδα και την προσευχή ότι ο (οποιοσδήποτε) άλλος, βρίσκεται εν μετανοία.
ΝΛ
γιατι να διαφωνουμε...ο Χριστος έρχεται στις ζωές των αμαρτωλών που του το ζητούν αν δεν του το ζητήσουν δεν μπορεί να εκβιάσει την ελευθερία της!
Πάτερ μου,
διαφωνώ κάθετα με την μη τέλεση κηδείας σε κάποιον ο οποίος δεν ετέλεσε θρησκευτικό γάμο.
Καταρχήν, δεν αποτελεί δικαιολογία το ότι "αφου έβγαλε τον Χριστό από το γάμο του, τι τον θέλει στην κηδεία του;" Τι είδους εκδικητική μανία είναι αυτή; Πόσες χιλιάδες είναι όσοι παντρεύτηκαν στην Εκκλησία, δεν ξαναπάτησαν ΠΟΤΕ, έβγαλαν δηλαδή τον Χριστό από το σύνολο της ζωής τους και κηδεύονται ΚΑΝΟΝΙΚΑ;
Αφήστε που και εκκλησιολογικά δεν στέκει αυτό που λέτε, εφόσον η Εκκλησία μας ΔΕΧΤΗΚΕ τον γάμο μη χριστιανού με χριστιανό (Προς Κορινθίους Α', 7,1-40) αλλά επίσης και τους παντρεμένους από πριν μη χριστιανούς τους θεώρησε ΕΓΓΑΜΟΥΣ όταν εισήλθαν στην Εκκλησία.
Η μη τέλεση κηδείας σε οποιοδήποτε βαπτισμένο μέλος του σώματος αποτελεί μέγα λάθος. Δυστυχώς, ο ευσεβισμός κάποιων επισκόπων και η απουσία σταθερού εκκλησιαστικού κανόνα, επιτρέπει τέτοια θλιβερά γεγονότα.
την ευχή.
αγαπητε μου δεν μπορουμε να σας αγνοησουμε...ούτε εσας ούτε την αποψη σας...αλλα δεν μπορώ να δεχθώ οτι μπορεί πλέον να έχουμε την ελευθερια σε ολα τα θεμτα της πρώτης εκκλησίας...εδω τα πράγματα έχουν ρυθμισθεί διαφοροτρόπως και αφου είναι αποφαση της Ιεράς Συνόδου τς Ιεραρχίς της Εκκλησίας της Ελλάδος εμεις πρέπει να την παραβλέπουμε...δεν είπα οτι δεν τελούμε καθόλου την ακολουθία...αλλα η ακολουθία αν δεν έχει συνοδεια την σχέση μας με την εκκλσια ως σώμα Χριστού, στην λατρεία στο κήρυγμα και στην πίστη της οποίας πρέπει να εισαγόμεθα τότε η όποια τέλεση όποιας ακολουθίας ή μυστηρίου έχει μαγικη θέση στη ζωη των ανθρωπων εκείνων που θέλουν ένα εκκλησιαστικο σούπερ μάρκετ να λειτουργεί όπως οι ίδιοι θέλουν με χαλαρούς δεσμούς!
οσο για τον μεγα ΠΑύλο, το ότι δ΄΄εχθηκε αυόύςς τους άμους δεντον εμπόδισε να πει οτι εγω δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησιαν...ότι το μυστήριον μέγα εστίν!άρα δεν αφήνει περιθώρια περιθωριοποιησης του ιερου μυστηριου που κάποιοι το αρνούνται επιμόνως!
Πάτερ μου,
1.Το μυστήριο αυτό (ο γάμος) μέγα εστί διότι (εκτός των άλλων) αγιάζει και ΟΣΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΝ τον Χριστό! Δεν είναι τυχαίο πως η ακολουθία του Γάμου προσομοιάζει σε Θεία Λειτουργρία ΑΝΕΥ Θ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ (Ευλογημένη η βασιλεία, κοινό ποτήριο κλπ)ακριβώς για να τονίζει τον αγιασμό όλων-όχι μόνο του βαπτισμένου μέλους.
2. Δεν γνωρίζω να υπάρχει απόφαση της Ιεράς Συνόδου για αυτό το θέμα. Αν υπάρχει, παρακαλώ να με διαφωτίσετε. Αν υπήρχε, θα ερχόταν σε αντίθεση με άλλη απόφαση της Δ.Ι.Σ το 2002, η οποία αναγνωρίζει τον πολιτικό γάμο ως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΑΜΟ εφόσον "δεν επιτρέπει τέλεση θρησκευτικού γάμου, ύστερα από πραγματοποίηση τριων πολιτικών". Άρα, για την ΔΙΣ ο πολιτικος γάμος έχει υπόσταση!!Άλλωστε, αν αυτό που δεν δέχεται η εκκλησία στον πολιτικό γάμο είναι η "ηθική πορνεία", δεν θα έπρεπε επίσης να τελείται κηδεία σε όλους τους μοιχούς και μοιχαλίδες!
3. Αν ξεφύγουμε από την Παύλεια Εκκλησιολογία, φεύγουμε από την Ορθοδοξία νομίζω.
Την ευχή
νομιζω οτι ειναι αστοχο να πιστεύετε ότι η χάρις του Θεού αγιάζει και όσους αγνοούν τον Χριστό?άρα έρχεται με το ζόρυ και τους εξαγιάζει?είναι ένα μαγικο τοτέμ κάποιας φυλής?
δεν νομίζω!
αν και μπορείς να βιώσεις την χάρη του Πνεύματος όταν οι οφθαλμοί της καρδιάς διανοιχθούν!
πάτερ μου εδώ δεν έχουμε τέλεση κηδείας σε κάπιον τυχαία δεν είχε κανει εκκλησιαστικο γάμο...αλλα μάλλον τον ηρνείτο ως μυστήριον άρα έπρεπε να ταφεί με το ζόρυ...μήπως η άρνηση ήταν ενσυνείδητη και εμείς εκβιάζουμε την ελευθερια του με την ταφη?
αν μου το ζητούσε εμενα του ιδίου κάποιος που έιχε κανει πολιτικο γάμο να τον κηδεύσω εκκλησιαστικα θα το εκανα!
οσο για την εγκυκλιο θα την δειτ σε τοπικο επιπεδο απο τον μητροπολιτη μας τον παλαιο κυρό Ιερόθεο στο άλλο μπλογκ της αναρτησης αυτης...
και τι λεγει η παυλεια θεολογία???
δεν έχει η εκκλησια πνεύμα αγιο μετα τους αποστόλους...νομίζω ότι είναι άστοχο αυτο που λέτε αφού και εγω δεν ζητω να λησμονηθει ο μεγας των Αποστολων Παύλος!
μηπως πρέπει να επανέλθουμε στην ουσία του μυστήριου που είναι η ευχη για την νέα και δύσκολη ζωή των μελλοντων γαμηθηναι?
να πηγαινουν απλα και μονον οι δύο νέοι στη θεία λειτουργία να είναι προετοιμασμένοι να κοινωνησουν και να παίρνουν και την ευλογια του Κληρικού(επισκόπου ή πρεσβυτέρου), εξω απο χαρτιά, τελετουργίες, και πολλά έξοδα για γαμους και τραπέζια???
νομιζω οτι ειναι αστοχο να πιστεύετε ότι η χάρις του Θεού αγιάζει και όσους αγνοούν τον Χριστό?άρα έρχεται με το ζόρυ και τους εξαγιάζει?είναι ένα μαγικο τοτέμ κάποιας φυλής?
δεν νομίζω!
αν και μπορείς να βιώσεις την χάρη του Πνεύματος όταν οι οφθαλμοί της καρδιάς διανοιχθούν!
πάτερ μου εδώ δεν έχουμε τέλεση κηδείας σε κάπιον τυχαία δεν είχε κανει εκκλησιαστικο γάμο...αλλα μάλλον τον ηρνείτο ως μυστήριον άρα έπρεπε να ταφεί με το ζόρυ...μήπως η άρνηση ήταν ενσυνείδητη και εμείς εκβιάζουμε την ελευθερια του με την ταφη?
αν μου το ζητούσε εμενα του ιδίου κάποιος που έιχε κανει πολιτικο γάμο να τον κηδεύσω εκκλησιαστικα θα το εκανα!
οσο για την εγκυκλιο θα την δειτ σε τοπικο επιπεδο απο τον μητροπολιτη μας τον παλαιο κυρό Ιερόθεο στο άλλο μπλογκ της αναρτησης αυτης...
και τι λεγει η παυλεια θεολογία???
δεν έχει η εκκλησια πνεύμα αγιο μετα τους αποστόλους...νομίζω ότι είναι άστοχο αυτο που λέτε αφού και εγω δεν ζητω να λησμονηθει ο μεγας των Αποστολων Παύλος!
μηπως πρέπει να επανέλθουμε στην ουσία του μυστήριου που είναι η ευχη για την νέα και δύσκολη ζωή των μελλοντων γαμηθηναι?
να πηγαινουν απλα και μονον οι δύο νέοι στη θεία λειτουργία να είναι προετοιμασμένοι να κοινωνησουν και να παίρνουν και την ευλογια του Κληρικού(επισκόπου ή πρεσβυτέρου), εξω απο χαρτιά, τελετουργίες, και πολλά έξοδα για γαμους και τραπέζια???
Δημοσίευση σχολίου