Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

ολιγαρκης άρα ευτυχης και "αγιασμενος" άνθρωπος

Το να κατανοούμε ότι όλα στη γη είναι αγαθά προς χρήσιν και όχι αυτοσκοπός, ότι όλα μας "διακονούν" και εμείς διακονούμε την προσωπική μας σωτηρία!
Άρα δεν έχουμε σκοπό να αποκτούμε αγαθά και υπάρχοντα αλλά να αγαπάμε και άρα να μπορούμε να πορευόμαστε στον κόσμο και σε όσους μας περιβάλλουν!
ο άνθρωπος έχει σκοπό και ιδιατέρως ο χριστιανός άνθρωπος να χρησιμοποιεί τα ολίγα και απαραίτητα για να μπορεί να ατενίζει τον ουρανό και όχι τη γη...να μην εγκλωβίζεται στη γη!αλλά να μπορεί να χαίρεται τις στιγμές!

αν κοιτάξουμε γύρω μας αυτή την ώρα ο καθένας στο χώρο που βρίσκεται θα κατανοήσει ότι έχει πολλά άχρηστα πράγματα που τον περιβάλλουν, ότι πολλά από αυτά, δεν τα χρειαζόμαστε και επίσης ότι χωρίς αυτά μπορεί να ζούσαμε πολύ καλύτερα!
μακάρι να είμαστε αυτάρκεις με διατροφές και σκεπάσματα, αυτά να είναι μόνο σημαντικά για εμάς και απαραίτητα...το λέγει ο μέγας των αποστόλων Πρόκριτος, ο άγιος Παύλος, ότι μόνον αυτά χρειάζομαι, τα χρειώδη και σημαντικά...για τα οποία αξίζει να αγωνίζεσαι και να ταλαιπωρείσαι!
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μόνον με άρτο ζει ο άνθρωπος, δεν είναι μόνον σώμα, είναι και ψυχή η οποία ζητά πολλά και πρέπει να έχει τον χώρο της, στον οποίο και να ασκείται σε αγώνες προσωπικής ελευθερίας! οι αγώνες προσωπικής ελευθερίας από την αναγκαιότητα των αισθήσεων και την ανάπαυση των αισθησιαρχικών μας προτύπων είναι ο τόπος της ασκήσεως που βρίσκει ως έδρα του την καρδιά!
Ο άνθρωπος είναι εκείνος που θυμάται ότι έγινε από την γη και σε εκείνη επαναπαύεται μέχρι της κοινής Αναστάσεως, η συχνή μας εντρύφηση στα ιερά γράμματα της ακολουθίας της κηδείας, που είναι η κηδεμόνευση του εκκλησιαστικού σώματος στον νέκυν του αδελφού του και η πρόπεμψις του άψυχου σώματος στην γη μέχρι να γίνει η Ανάστασις (ανακεφαλαιώσεως όλων εν Χριστώ) και εμείς να γίνουμε μέλη Χριστού Αναστάντος, άρα άγιοι κατά χάριν!
Δεν σου αφήνει περιθώριο να σκεφθείς ότι ένας είναι επιφανής και σημαντικός έναντι κάποιου άλλου νεκρού! όλα εδώ μένουν και τα μόνα που μας συνοδεύουν είναι τα αγαθά που κάναμε σε αυτή τη ζωή! Τίποτα άλλο δεν μπορεί να μας γίνει σύντροφος και συνοδίτης σε αυτά τα μοναχικά και όλο μοναξιά μονοπάτια που είναι του παγερού θανάτου χαρακτηριστικά! όλα μαραίνονται, όλα μένουν πίσω και κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι ευνοημένος από υλικά αγαθά ή ότι εκείνα τον παρηγόρησαν μετά θάνατον!
Οι ασκητές που είχαν και έχουν ελάχιστα ανθρώπινα αγαθά για χρήση και παρηγορία του σαρκίου μπορεί να είναι και οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι, ελεύθεροι απο υλικά αγαθά που γίνονται βαρίδια και βαραίνουν την έξοδο της τελευταίας ανθρώπινης στιγμής της επίγειας (στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου)!
άρα άφου είπε ο φίλος Άκης ότι όλα εδώ μένουν! ας αφήσουμε και εμεις εδώ κακίες και έχθρες και ας αγωνιζόμαστε δια του επιουσίου άρτου και όχι για την τοκογλυφία της γερμανικής φαυλοκρατίας (μερκελισμός ευρωπαικών προτύπων)! και όλα καλά θα μας πάνε και ο Χριστός θα ενθρονισθεί πάλι στις καρδιές μας αφού θα αποφεύγουμε τον πλουτισμό αγαθών αλλά θα καταφεύγουμε στον πλουτισμό της ορθοδόξου θεολογίας!

modern father

Δεν υπάρχουν σχόλια: