Της ανηφοριάς...

                                 Της ανηφοριάς

  ενας μπορεί να ανθέξει μια μοναξιά αλλότινη?
  κανείς μπορεί να ανθέξει το μέγεθος το μινι της αποκοτιάς?
  ουδείς θελει να παίξει τον ρόλο του Υιού Δαν?
  ποτέ κανείς με άχθος προς άθλο πορεύει εαυτόν?

  τα περι ανηφοριάς κανείς δεν ξερει αν δεν βαδίσει επ' αυτής,
  και πως βαδίζει οταν οροδίζει και πονά!
  πονά και θλίβεται ο προσωπικός μας Γολγοθάς...
  οχι γιατί θυμάται τον Υιόν του Δαυϊδ!!!

  όχι,ξενες και τέτοιες θύμισες κανεις δεν φέρνει στο νού,
 Αυτού το μεγαλείο το απροσμέτρητο ενθυμούμενος ο άνθρωπος,
 φωνάζει ελα και ελέησε, έλα και ίασε, έλα και γίνε βάλσαμο 
 σε μια ψυχή μουμϊάζουσα, σε μια ψυχή προδρότρα!

  αυτή η ψυχή ειναι μια ρουφιάνα, μια καταδότρα του μεγαλείου Σου, Κύριε μου, του κενω(ή ου)μένου παραδείγματος Σου,
που είναι πρόσωπο Φέγγος αστραπίν έχων,
και παραδείσου της τρυφής μεταποιούν τον πεθαμένο...

και αυτός ο πεθαμένος ειναι "ζών" εν τω ονοματι Σου,
και πεθαμένος στα χέρια του Διαβόλου,
καθε καλό μες του κακού το μεσοφόρι, που έγινε εσωτερικό ένδυμα, από καθάριο πανωφόρι.

κανείς δεν ξέρει πως να το ξεπλύνει αλλά...
και να το ξεπλύνει πως να ξεβγάλει,
και να το ξεβγάλει πως να το στεγνώσει,
και να το στεγνώσει πως να σιδερώσει...

τόσα πολλά εμπόδια και ο δρόμος ανηφόρα,
της ανηφορίας το ανωφερές ανέβασμα,
οδηγεί στο πάνυ-Ψηλό και τετρακτινοπύρσευτο
Ξύλο του Οικουμενικού Συμβόλου του Σταυρού!

π.Ιερόθεος, εφημέριος Πορτο Χελίου
Σαββάτο του Λαζάρου 26-4-2013