Αφιερωμα στον Μητροπολιτη ΧΙΟΥ Παντελεήμονα ΦΩΣΤΙΝΗ στο Κρανίδι...

Ηταν μιά εκδήλωση που ηταν γεμάτη απο Χριστό και Ελλάδα γιατι ο μακαριστός ητο γεμάτος απο αυτά τα δυο υπερ-μεγέθη εντός μας.
  ευχαριστουμε τους ανθρωπους που ήρθαν...!!!

αθεϊας άξιον???

αθεϊας άξιον???

πως γινεται ενας διακεκηρυγμενος α θ ε ο ς..

να κηδευεται ορθοδοξως...!!!!!!!???

αλλά αυτό μου φαντάζει πολύ ελαφρυ  και είναι όντως ελαφρυ, ελαφρότατον σε σχεση με οσα φθηνα και αναληθη εγραψε...@@@

ενας ανθρωπος που πολυ θα τον πουν πατριώτη...σιγουρα ηταν...θα τον πουν ευπατριδι...να ζησουν τετοιοι...χορτασαμε απο ιδεολήπτες...αφου μονον ελαμβανον υπο της ιδέας των προς ίδιον όφελος...

πολλες φορες ιδεολογικοποιημενα ομίλει...κομμουνιστης δε με τοση προσωπικη περιουσια πως υπαρχειν δυναται...!!!???

φιλοσοφικο θεωρητικο...

θελω να ρωτησω για το αίμα του αδελφου μου κληρικου και ανταρτου εις τα βουνα της Τσακωνιας...να μας πει για τον φονο υπο των συντροφων του ανταρτων του Διακο-ΣΤΕΦΑΝΟΥ Πουλή του εκ Κρανιδίου εις Ηλιοκαστρον...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!???

27 χρονο παλληκαρι πλήρωσαι το ότι ειπε στον αρχηγο των ενθαδε ανταρτων...αν δεν κανω λαθος...γιατι αρχηγε σφάζουμε αθώους???...

αφηστε τα κομματικα παθη και ενωθητε απαντες για το καλο της πατρίδος μας...

τα ιδια ειμαστε ολοι...ανθρωποι α μ α ρ τωλοί που πρέπει να γίνομε α ρ μ α τωλοι !!!!!!!!!!!!!!!!

ΖΥΓΟΝ ΔΕ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΝΑ ΣΒΕΣΩΜΕΝ ΤΑΧΙΑ ΤΑΧΙΑ!!!!

ας ειναι ελαφρυ το χωμα του...

 modern father

αμαρτωλός ειμί...

αμαρτωλός ειμί...










ποιος θέλει να το παραδεχθεί...?ξεκάθαρα



σίγουρα είμαστε αμαρτωλοί...



αμαρτωλός ειμί κύριε επειδή είμαι στην


υπηρεσία...



αμαρτωλός ειμί κύριε, επειδή είμαι στην


τρέλλα της Ελλάδος...



αμαρτωλός ειμί κύριε, επειδή αγαπώ τους


ανθρώπους



επειδή κατανοώ τις δυσκολίες


,
έχω και εγώ δυσκολίες γιατί ειμί αμαρτωλός






κύριε...ποιος κύριος κυριεύει εαυτόν?



δύσκολο να είσαι κύριος του εαυτού






σου...μακάρι, Κύριε, Κύριε να γίνω.

Γιατί δεν χαμογελούν οι Ρώσοι;

Γιατί δεν χαμογελούν οι Ρώσοι;






Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός


Οι Ρώσοι έχουν μια τελείως διαφορετική κουλτούρα γύρω από το χαμόγελο σε σύγκριση όχι μόνο με τη Δύση αλλά και την Ανατολή. Ένας από τους συνηθέστερους λόγους που χαμογελάμε είναι λόγω ευγένειας και σεβασμού. Αυτό φαίνεται πως οι Ρώσοι όχι μόνο δεν το κάνουν αλλά τέτοια χαμόγελα τα αντιμετωπίζουν με δυσπιστία έως στο βαθμό της ενόχλησης.






Αν κάποιος Ρώσος πει ποτέ για σας «χαμογελάει από ευγένεια» τότε να είστε σίγουροι πως με αυτόν τον τρόπο σας υποτιμάει, λέγοντας ουσιαστικά ότι είστε υποκριτής. Στο άρθρο από το οποίο παίρνουμε τις πληροφορίες αυτές, του Iosif Sternin, καθηγητή φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Voronej αναφέρεται η ρήση του Μαξίμ Γκόργκι «το μόνο πράγμα που βλέπει κανείς στα πρόσωπα των αμερικανών είναι τα δόντια τους». Ο σύγχρονος ρώσος κωμικός Mikjail Zadornov, χαρακτηρίζει το ‘δυτικό’ χαμόγελο «μόνιμο». Οι ρώσοι μάλιστα ονομάζουν το χαμόγελο ευγένειας υποτιμητικά «χαμόγελο υπηρεσίας».






Ο Iosif Sternin στο άρθρο του μας εξηγεί ότι από έναν ρώσο το χαμόγελο σεβασμού θα εκλαμβανόταν ως έκφραση κακής πίστης και απόκρυψης πραγματικών συναισθημάτων.


Πότε χαμογελούν οι Ρώσοι; Οι ρώσοι χαμογελούν μόνο σε ανθρώπους που γνωρίζουν, όχι σε κάποιον που μόλις συνάντησαν για πρώτη φορά ή έναν άγνωστο. Αν χαμογελάσετε σε κάποιον στο δρόμο πιθανόν να σας αποκριθεί: «γνωριζόμαστε;». Οι ρώσοι δεν αντιδρούν με χαμόγελο όχι μόνο σε στιγμές έκφρασης σεβασμού αλλά ακόμη και σε περιπτώσεις που εμείς ίσως χαμογελούσαμε ενστικτωδώς, όπως όταν βλέπουμε ζώα ή μικρά παιδιά.


Άλλωστε τα χαρακτηριστικά του χαμόγελου των ρώσων διαφέρουν αρκετά από το δικό μας. Δεν ανοίγουν το στόμα, δίνουν απλά το σχήμα του χαμόγελου στα δόντια. Το αντίστοιχο αμερικάνικο στο οποίο φαίνεται μεγάλο μέρος της οδοντοστοιχίας οι ρώσοι το λένε «αλογίσιο». Έτσι θα χαμογελούσε ένας ρώσος μόνο σε κάποιον με τον οποίο έχει μια στενή και θερμή σχέση. Αντίστοιχα θεωρούν πως στη Δύση αυτές οι σχέσεις είναι υποτιμημένες. Πιστεύουν πως οι δικές μας σχέσεις είναι πιο επιφανειακές και χρηστικές από τις δικές τους εν γένει.


Σύμφωνα με τα παραπάνω οι Ρώσοι ενώ φαινομενικά είναι άνθρωποι σοβαροί και σκυθρωποί περισσότερο από τους δυτικούς αλλά και τους ασιάτες που χαμογελούν ακόμη περισσότερο και από εμάς, στην πραγματικότητα γελούν πιο αυθόρμητα. Όταν λοιπόν σας χαμογελάσει ένας ρώσος γνωρίζεται ότι αισθάνεται όμορφα και οικεία μαζί σας. Διαβάζοντας το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ρώσου καθηγητή φιλολογίας αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό η σκέψη πως θα δυσκολευόμουν να ζήσω σε ένα περιβάλλον που οι άνθρωποι χαμογελούν λίγο, όμως και πόσο πιο απλή θα ήταν η ζωή μας αν κάποια σημεία του προσώπου μας γίνονταν μόνο ειλικρινά χωρίς ποτέ τη χρήση τους για λόγους ευγένειας ή και υποκρισίας.






http://www.rizopoulospost.com/giati-den-xamogeloun-oi-rwsoi/










Ο ΦΙΛΟΣ εκ της κατασκηνωσεως μας στον Πόρο Δημητρης Κατσαρος λαμπορος νεος επιστημων αλλα και καλος φιλοσοφικος φίλος επειδη σκεπτεται χαιρεσαι να διαφωνεις μαζι του γιατι ξερει να σε σεβεται οτι και να πιστευεις,


modern father






Βιογραφικό του φιλου μας:






Ο Δημήτρης Κατσαρός σπούδασε Φιλοσοφία και Ιστορία της


Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησε


μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Sussex, στο


σχεδιασμό Πολιτικής για την Επιστήμη και την Τεχνολογία. Στο


παρελθόν έχει εργαστεί στην Axa Ασφαληστική, ως ασκούμενος


στην Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής









και την Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής των




Ελλήνων. Σήμερα αρθρογραφεί


στη στήλη "Γνώμη", στο news portal rizopoulospost.com.

Ο Συμπατριώτης μας Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Χίου

Ο Συμπατριώτης μας Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Χίου, Ψαρρών και Οιννουσών και υπέρτιμος και έξαρχος πασης Αιολίδος -αν δεν κάνω λάθος-, κυρός ΠΑΝΤΕΛΕΉΜΩΝ τιμάται δι' εκδηλώσεως έστω και προχείρου οπως θα είναι αυτή μετα απο 52 χρονια.

εχει τιμηθεί με μια προτομή καλλιτεχνικη αλλα βαλμένη σε λάθος σημείο κατ'εμε και ας ηταν η γειτονια του γιατι ειναι απέναντι απο ενα φροντησριο και εχει γινει grafiti style η προτομή του Επισκόπου Παντελεήμονος του εκ Κρανιδίου το πρωτον της Δημαρχίας Καμιζή Αημητρίου, του Ιατρού.

και τιμαται σημερα υπο των ανθρωπων του λαογραφικού μουσείου τη πρωτοβουλία της Προεδρου αυτού του Κέντρου -στο Κρανιδι την πατρίδα του Επισκόπου-της κυρίας Παλυβου. 

θα ομιλήσει ο Γεροντας τεως Αρχιερατικος Επίτροπος Κρανιδίου αιδεσιμώτατος π.Γκίκας Παπαδημητρίου και εις εκ Κρανιδιου ελκων την καταγωγη προσωρινος εφημεριος της Ι.Μητροπόλεως Υδρας εν Πορτο Χελίω, π.Ιερόθεος.

απαντες ειστε καλεσμένοι του Λαογραφικου Κέντρου Κρανιδίου.

ο Επίσκοπος της Αγάπης και Απόστολος της Αληθείας

περι της εκδηλωσεως του Γεροντος κυρου Παντελεήμονος

Αγαπη; Αληθεια;

Αγαπη για ποιον.Θα τριζουν   τα αφορισμενα κοκκαλα του Καζαντζακη μεσα στον ταφο.Γιατι με προταση του ΠΦ προχωρησε η εκκλησια στην καταρα κατα του “αθεου κομμουνιστη” συγγραφεα.

Αληθεια;Η Αληθεια εχει πολλες πλευρες και δεν φανερωνονται παντα ολες.Τα πραγματα δεν ειναι παντα οπως φαινονται με την πρωτη ματια.

Πιστευω πως η εκδηλωση αυτη ερχεται σαν συνεχεια της καλοκαιρινης εκδρομης στην Χιo των κυριων του Λαογραφικου μουσειου και της “αδελφοποιησης” Χιου Κρανιδιου που αναφερεται στο ιστολογιο του Κεντρου

“2 Αυγούστου 2014

Το Λαογραφικό Κέντρο Κρανιδίου πραγματοποίησε προσκύνημα στο ΙΕΡΟ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ και στον Τάφο του αείμνηστου Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη Κρανιδιώτη στην καταγωγή και ιδρυτή του Τάγματος.”.

Ειμαι σιγουρος πως οι Κρανιδιωτες-τισες  επισκεπτες του ταγματος στην Χιο δεν εχουν εντρυφησει στα του ΠΦ.Με καλη διαθεση αναζητησαν τα ιχνη ενος γεννημενου στο Κρανιδι ιεραρχη και την εκτιμηση που χαιρει στην μακρυνη Χιο.Ομως ειπαμε .Η αληθεια εχει πολλες οψεις.Και οι δρασεις οι στασεις και οι τοποθετησεις μας εχουν ΠΑΝΤΑ πολιτικο περιεχομενο.

http://users.sch.gr/markmarkou/1962/koim1962.htm

https://sikam.wordpress.com/page/2/

αγαπητε κυριε Κατσαϊτη,

  Χαιρετε, ευχομεθα καλην επανοδον!
  κυριε μου, θα ελθω εις το προκειμενον ευθυς αμέσως, συντροφε μου(αφου την ιδια τροφη τρεφεσθε όπως ημεις την δημιουργηθεισαν παρα του Θεου και χορηγημενη δια της ανθρωπινης σκεψεως, λογικης και εργασιας) αν προσεχατε την αφισα που αναφερετε στην εκδηλωση προς τιμην και μνημην του συμπατριώτου ολων των Ερμιονιδέων, Κρανιδιώτου Μητροπολίτου Χίου κυρού Παντελέημονος ειμεθα ιδιατερως εκφραστικοι αλλα μετα φειδους εκπεφρασμενης της θεσεως μας. Δεν θα αφησωμε κανενα πολιτικόν πάθος να αγγίξει τον τάφο του μεγάλου Ιεράρχου, ειτε τον αγαπας ειτε τον μισεις ο Παντελεήμων οπου επερασε αφησε αγαθήν ενθύμιση.

 Όσο για την Αλήθεια (με αλφα κεφαλαίον), εδώ δι’ημας τους χριστιανούς είναι ο Κυριος Ιησους Χριστός. Και Αγαπη είναι μόνον ο Χριστός μας, «ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.  9 ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ.  10 ἐν τούτῳ ἐστὶν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τὸν Θεόν, ἀλλ᾿ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.  11 ᾿Αγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν.».-

oσο για το πολιτικό (εσεις εννοειται κομματικο, καθοτι πολιτικο λόγο αρθωνει ο ιξ πολίτης δια την πολιτείαν που ζει και κινείται) περιεχόμενο εχουμε δωσει εξετασεις ο καθεις εξ ημων αυτων, καθοτι ειμαστε ο κυριος ομιλητής και θα μιλησωμε οπως η θεολογια της αγιας μας εκκλησίας επιτάσσει και οχι οπως προσκαιρα λαθη την καθορίζουν,

ο καθένας κρίνετε εκ της εποχης και του έργου του...και οχι με μαυρα ιδεολογηκοποιημενα γυαλια...!!!

ελατε να ακουσετε την ομιλια που διαμνορφωνεται ως ωρας και διαφωνουμε υστερα...

Δεν εχω να προσθεσω η να αφαιρεσω τίποτα…

Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Ιωάννου Λουμουσιώτης,

Ο εκ Κρανιδίου και γεννημα και θρεμμα αυτης της ευρυχωρου και φιλοξένου γαίας

Εφημέριος – Ιεροκήρυξ της ιερας Μητροπολεως Υδρας και εν Πορτοχελίω διακονών.

Γίνου εφημερος

  αναγκη μοι επικειται να τρεχεις Συ για μενα, 
ναι, ω ναι, πατερα μου και τεκνίο ηγαπημενο Χριστου του ανασταντος...
φαντάζεις, ματια μου και νεαρε βλαστε μου, ευαγγελίου ο καρπός
και νέας διαθηκης το καλλιον συναπαντημα...
τρεχα και διαβαινε γοργα αναμεσα σε ξένους Χριστού,
ανθρωπους μεγαλέμπορους της κεφαλαιοκρατίας, Χριστεμπορους απίστευτα και παραδοσιαρχες,
ανθρωπους υστεροβουλους "νεανιου" λόγου, 
ανθρωπους που δεν θελουν να παραδεχθουν,
το δικαιωμα στο λάθος καθε εφηνμερος εχει.

Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ Κώστας Φωτεινός

Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ  Κώστας Φωτεινός  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Μια φορά κι ἓναν καιρό, ἣτανε, σ’ ἓνα χωριό, ἓνας ἐρωτευμένος ἒφηβος, πού δέν ἢθελε νά ὑποφέρει γι’ αὐτούς πού ἀγαπάει. Ὂμως, οἱ μεγάλοι τοὒλεγαν, πώς, ὃταν ἀγαπᾶμε, θυσιαζόμαστε. Κι ἒτσι, μια μέρα, ὁ ἒφηβος ἒφυγε ἀπό τον τόπο πού γεννήθηκε. Κι ἂρχισε να ταξιδεύει. Κάθε φορά πού σταμάταγε σ’ἓνα χωριό ἒλεγε: «Αὐτό θά εἶναι το χωριό μου». Μά οἱ χωριάτες γρήγορα τον πλησιάζανε καί θέλανε τή συντροφιά του, γιατί ἦταν ἐρωτευμένος ἒφηβος. Κι ἐπειδή ὁ ἒρωτάς του εἶχε πίστη και κουράγιο, τον ἀγαποῦσαν. Μά ἐπειδή ἡ δική τους ἡ ἀγάπη δέν εἶχε πίστη και κουράγιο, τοῦ πρόσφεραν να ὑποφέρουν γι’αὐτόν. Ὃμως, ἐκεῖνος πάντα ἀρνιότανε. Κι οἱ χωριάτες δέν καταλάβαιναν κι ἒφευγαν ἀπογοητευμένοι. Και σάν πέρναγε καιρός, ξαναγύριζαν καί τοῦ ζητοῦσαν: «Σῶσε μας! Ὑπόφερε για μᾶς! Εἶναι τιμή καί δόξα!». Κι ὁ ἒφηβος ἒλεγε: «Δέ θέλω τιμή και δόξα». Κι ἒφευγε. Κι ἂρχιζε ξανά νά ταξιδεύει. Μιά φορά, σ’ ἓνα χωριό, τόν πλησίασαν μερικοί χωριάτες καί τοῦ εἶπαν: «Δάσκαλε, μάθε μας ν’ ἀγαπᾶμε». Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Δέν εἶμαι παρά ἓνας ἐρωτευμένος ἒφηβος. Ἡ ἀγάπη σας γιά μένα θα σᾶς μάθει». Οἱ χωριάτες εἶπαν ξανά: «Θέλουμε ἐσύ νά μᾶς μάθεις ν’άγαπᾶμε». Κι ὁ ἒφηβος ἀπάντησε: «Ἀφῆστε με νά σᾶς ἀγαπῶ, χωρίς νά ὑποφέρω γιά σᾶς». Κι ἐπειδή οἱ χωριάτες εἶχαν πίστη και κουράγιο , μ’ ὃλο πού τούς εἶχαν μάθει, πώς ὃταν ἀγαπᾶμε θυσιαζόμαστε, συμφώνησαν. Κι ἒμαθαν ν’ἀγαπᾶνε. Κι ὃταν οἱ χωριάτες γύρισαν στα σπίτια τους καί στή δουλειά τους, οἱ ἂλλοι γρήγορα τούς πλησίασαν κι ἢθελαν τη συντροφιά τους, γιατί ἦταν ἐρωτευμένοι ἒφηβοι. Κι ἒτσι τούς ἀγαποῦσαν. Μά ἐπειδή οἱ ἂλλοι δεν εἶχαν πίστη καί κουράγιο τούς πρόσφεραν νά ὑποφέρουνε γι’αὐτούς. Ὃμως ἐκεῖνοι πάντα ἀρνιότανε. Κι οἱ ἂλλοι δέν καταλάβαιναν κι ἒφευγαν ἀπογοητευμένοι. Καί σαν πέρναγε καιρός, οἱ ἂλλοι ξαναγύριζαν καί τούς ζητοῦσαν: «Σῶστε μας! Ὑποφέρετε γιά μᾶς! Εἶναι τιμή καί δόξα!». Κι ἐκεῖνοι πάλι ἀρνιότανε. Γι’ αὐτό, στό τέλος, τούς εἶπαν ἐπικίνδυνους καί δέν τούς θέλαν στό χωριό. Κι οἱ χωριάτες δεν καταλάβαιναν και φοβήθηκαν κι ἦταν ἒτοιμοι νά φύγουν ἀπό τό χωριό. Πῆγαν, τότε, στον ἐρωτευμένο ἒφηβο καί τόν ρώτησαν: «Γιατί δέν θέλεις νά ὑποφέρεις γιά μᾶς, ἀφοῦ μᾶς ἀγαπᾶς;» Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Δέν μπορῶ να ὑποφέρω γιά σᾶς, γιατί σᾶς ἀγαπῶ». Ὓστερα τόν κατηγόρησαν: «Ἒχεις εὐθύνη γιά μᾶς, γιατί μᾶς ἒκανες νά σ’ ἀγαπήσουμε». Κι ἐκεῖνος εἶπε: «Ἒχω εὐθύνη γιά τή δική μου ἀγάπη». Ἐκεῖνοι δέν κατάλαβαν καί εἶπαν: «Δέ μᾶς ἀγάπησε πολύ». Κι ἒφυγαν θυμωμένοι κι ἀπογοητευμένοι καί γύρισαν στά σπίτια τους καί στή δουλειά τους. Καί τότε, στό χωριό, γρήγορα πάλι οἱ ἂλλοι τους πλησίαζαν καί γύρευαν τή συντροφιά τους. Ἡ ἀγάπη τους δέν εἶχε πιά πίστη καί κουράγιο καί γι’αὐτό, ὃταν οἱ ἂλλοι τούς ἀγάπησαν καί τούς ζήτησαν νά ὑποφέρουν γι’αὐτούς, τό δέχτηκαν. Κι ἒτσι πλήθαιναν οἱ ἐρωτευμένοι στό χωριό. Κι ἂρχισαν να ὑποφέρουν καί νά θυσιάζονται ὁ ἓνας γιά τόν ἂλλον. Καί γέμισε το χωριό ἀπό πόνο καί μίσος, ἀπό τιμή καί δόξα. Καί γέμισε τό χωριό ἀπό γλέντι καί ἡδονή. Καί εἶπαν ὃλοι στόν ἐρωτευμένο ἒφηβο: «Μᾶς ἒκρυβες τή χαρά τῆς ζωῆς». Καί τότε ἐκεῖνος ἒφυγε ἀπ’το χωριό κι ἀποφάσισε νά κατέβει στά βάθη τῆς θάλασσας καί ν’ ἀπομονωθεῖ. Ὃταν ἀπομονώθηκε, στην ἀρχή ἒνοιωσε ἀμφιβολία καί φοβήθηκε. Κι εἶπε μέσα στό φόβο του: «Σῶσε με, καρδιά μου». Ὃμως, ἐπειδή ἧταν ἐρωτευμένος ἒφηβος καί εἶχε πίστη καί κουράγιο, ἀγάπησε τόν ἑαυτό του κι ἀρνήθηκε νά ὑποφέρει γι’ αὐτόν. Ἒτσι ἒφυγε κι ἡ ἀμφιβολία καί ὀ φόβος. Κι ἂρχισε νά μιλάει μέ τήν καρδιά του. Κι εἶπε μιά μέρα: «Ἂν ἡ θέλησή σου, καρδιά μου, νά ὑποφέρω, ἀρνιέμαι». Κι ἡ καρδιά του ἀπάντησε: «Ἡ θέλησή σου εἶναι καί δική μου θέληση. Κάνε κατά τή θέλησή σου». Κι ἒτσι, σιγά σιγά, ἒπαψε νά μιλάει μέ τήν καρδιά του. Πέρασε καιρό στή σιωπή κι ἒγινε σοφός και δυνατός. Κι ἀποφάσισε νά γυρίσει στό χωριό πού γεννήθηκε. Στό ταξίδι τοῦ γυρισμοῦ, οἱ χωριάτες τόν πλησίαζαν ὃλο καί πιό πολλοί καί τοῦ ζητοῦσαν νά τούς μιλήσει. Μά ἐκεῖνος χαμογελοῦσε καί σώπαινε. Καί τό χαμόγελό του εἶχε πίστη καί κουράγιο. Κι ἐκεῖνοι καταλάβαιναν και δέν ἀπογοητεύονταν. Καί οἱ χωριάτες τόν ἀκολουθούσαν ὃλο καί πιό πολλοί. Κι ὃταν τοῦ ζητοῦσαν νά μιλήσει, ἐκεῖνος χαμογελοῦσε καί σώπαινε. Κι ἐκεῖνοι καταλάβαιναν καί δέν ἀπογοητεύονταν. Κι ἐπειδή καταλάβαιναν καί δέν ἀπογοητεύονταν, κι ἐπειδή ἂρχισαν νά χαμογελοῦν μέ πίστη καί κουράγιο, ἂρχισαν νά φεύγουν καί νά γυρίσουν στά χωριά τους. Κι ἒτσι, ὃταν ὁ ἐρωτευμένος ἒφηβος ἒφτασε ἒξω ἀπό τό δικό του τό χωριό, δέν ἦταν πιά κανένας κοντά του. Κι ὃταν κοίταξε γύρω του καί δέν εἶδε κανένα, ἦταν ἱκανοποιημένος καί εὐτυχισμένος. Συνέχισε τό δρόμο του χαμογελῶντας καί ψιθύριζε: «Ἀγάπησα τά βάθη τῆς θάλασσας καί βρῆκα τήν καρδιά μου. Ἀγάπησα τήν καρδιά μου καί βρῆκα τόν ἑαυτό μου. Ἀγάπησα τόν ἑαυτό μου καί βρῆκα τούς ἂλλους. Ἀγάπησα τούς ἂλλους καί βρῆκα τή χαρά τῆς ζωῆς. Ἀγάπησα τή χαρά τῆς ζωῆς καί χαμογελῶ. Χαμογελῶ μέ πίστη καί κουράγιο. Χαμογελῶ χωρίς προσπάθεια καί χωρίς σκοπό. Ὃταν μπῆκε στό χωριό, ἦταν νύχτα κι ἦταν Χριστούγεννα. Κι οἱ χωριάτες ἦταν μαζεμένοι στην πλατεία καί γιόρταζαν τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Καί πῆγε ὁ ἐρωτευμένος ἒφηβος πρός τούς χωριάτες. Χαμογελώντας, μπῆκε μέσα στό πλῆθος καί χάθηκε ἀνάμεσά τους. Καί δέν τόν πλησίασε κανένας κι οὒτε τοῦ ζήτησε κανένας νά μιλήσει. Κι ἦταν ἱκανοποιημένος κι εὐτυχισμένος. Κι εἶπε: «Ἀπόψε γεννιέται ὁ Χριστός».

ΔΙΑ την ηλεκτρογράφησιν ώδε χάριτας ωφείλουμε εις την ευλογημενη χείραν του αγιου Αρχιερατικου μας εις Κρανιδιον πατρός Χριστοφόρου Καραβία, εφημερίου-Ιεροκήρυκος του Τιμίου Προδρόμου του Κρανιδίου.

modern father

AΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

AΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Ανευ λόγου

ρίχνεις άνθρωπε,

χείραν επι γυναικός`

Ιταμότης περισσή

μηδέν εις το πηλίκιον...

αστυνόμου τινός

"νηδύος πεπονημ'ενης"

δήγμα σαρκός

ρήξις σχέσεως

Ιδεογράφημα εν τοις πράγμασιν

"τείχος" απείρου κάλλους

ήθος άφθαστον

Στην ΛΟΓΙΚΗ μπουνιά!!!!

Πρόσκληση ενάρξεως κατηχητικών συνάξεων στην ενορία μας

Πρόσκληση ενάρξεως κατηχητικών συνάξεων 

στην ενορία μας,

Καλείσθε άπαντες, οι αγαπητοί νεαροί βλαστοί 

του Ευαγγελίου μας, όσοι είστε βαπτισμένοι 

χριστιανοί ή θέλετε να γίνετε χριστιανοί, να 

προσέλθετε στο ναό του Ευαγγελισμού της 

Θεοτόκου Πορτο Χελίου την Κυριακή 12 

Οκτωβρίου για τον αγιασμό στις 10.30 και από 

την επομένη, κάθε Κυριακή στις 11.00 με 12.00

τα παιδιά μέχρι την Γ΄ Τάξη του Δημοτικού 

Σχολείου Πορτο Χελίου και 12.00 με 13.00 τα 

παιδιά της Δ, Ε και Στ΄ Δημοτικού Σχολείου.

Κάθε Κυριακή στις 6 το απόγευμα θα ψάλλεται η

Παράκληση της Παναγίας μας και θα δεόμεθα για 

τα μεγαλύτερα παιδιά που εμείς δεν τα φέρνουμε 

εις το ναό, δεν φθάνει η θεωρητική σύναξη 

των παιδιών, τα παιδιά μαζί μας όσον γίνεται

πρέπει να επικοινωνήσουν με την πίστη τους και 

δι’ αυτής με τον Θεό μας.

Παρακαλώ δε στην Κυριακάτικη θ.λ. να φέρνετε 

τα παιδιά σας γιατί χανόμαστε πνευματικά! Κάθε 

προόδο,

μετά τιμής και αγάπης,

+π.Ιερόθεος (p.ierotheos@yahoo.gr)