Γίνου εφημερος

  αναγκη μοι επικειται να τρεχεις Συ για μενα, 
ναι, ω ναι, πατερα μου και τεκνίο ηγαπημενο Χριστου του ανασταντος...
φαντάζεις, ματια μου και νεαρε βλαστε μου, ευαγγελίου ο καρπός
και νέας διαθηκης το καλλιον συναπαντημα...
τρεχα και διαβαινε γοργα αναμεσα σε ξένους Χριστού,
ανθρωπους μεγαλέμπορους της κεφαλαιοκρατίας, Χριστεμπορους απίστευτα και παραδοσιαρχες,
ανθρωπους υστεροβουλους "νεανιου" λόγου, 
ανθρωπους που δεν θελουν να παραδεχθουν,
το δικαιωμα στο λάθος καθε εφηνμερος εχει.