Κυριακάτικοι Στοχασμοί στην Κυριακή του Τυφλού! Από τον Πανοσ. Αρχιμ. Ιερόθεο Λουμουσιωτη! 13.05.2018
Χριστός Ανέστη!
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
«ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι·
ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα.» (Ιωαν. θ, 11)
Ο εκ γενετής Τυφλός του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι εκείνος που γίνεται αφορμή να φανερωθούν τα έργα του Θεού. Να δει το φως του από τον φωτοδότη Κύριο μας. Αυτό το φως το αληθινό που φωτίζει πάντα άνθρωπο που έρχεται στο φως του κόσμου τούτου. Αυτός ο κόσμος είναι μια εισαγωγή για τον κόσμο της αιωνιότητος. Το φως το υλικό είναι εκείνο που μας κάνει να βλέπουμε γύρω μας. Αλλά μέσα μας δεσπόζει άλλο φως, το φως του Θεού που μας αποκαλύφθηκε εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Αυτός είδε ο τυφλός το φως του αφού ένιψε τον εαυτό του στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που σημαίνει απεσταλμένος. Απεσταλμένος του Θεού είναι ο Ιησούς Χριστός και η αποστολή Του είναι η σωτηρία του κόσμου και του ανθρώπου από το σκοτάδι της αμαρτίας. Η αμαρτία είναι κατάσταση που μας βυθίζει στο σκοτάδι και στο έρεβος της ενώ αντίθετα τα έργα του Θεού είναι γεμάτα φως και ζωή.
Αφού τον άλειψε με τον πυλό τον έστειλε να νιφθεί στο ύδωρ του Σιλωάμ. Να βρει έτσι δια των υλικών στοιχείων αλλά με την εντολή του Χριστού το φως του. Να επανεύρει τη επικοινωνία με τους ανθρώπους και να μπορεί πλέον να εξυπηρετεί τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται καμίας ανθρώπινης βοήθειας. Αλλά αυτό το γεγονός δεν το αντιλαμβάνονται όλοι ίδια. Κάποιοι νομίζουν ότι δεν είναι αυτός ο τυφλός αλλά κάποιος άλλος που του μοιάζει. Αλλά εκείνος τους διαβεβαιώνει ότι είναι ο τυφλός που ζητιάνευε κοντά εκεί που τον βρίσκουν πλέον καλά και βλέποντα.
Ρωτούν τους γονείς του και εκείνοι επιβεβαιώνουν ότι είναι ο γιός τους ο εκ γενετής τυφλός αλλά τον τρόπο που έγινε καλά δεν τον ξέρουν αλλά και να τον ξέρουν δεν μπορούν να τον παραδεχθούν δημοσία λόγω του φόβου των ηγητόρων του Ισραήλ. Οι οποίοι γραμματείς και φαρισαίοι απορρίπτουν το θαυμαστό γεγονός και ότι εκείνος που το έκανε είναι εκ Θεού λόγω του ότι έγινε η θεραπεία του τυφλού την ημέρα του Σαββάτου. Ερίζουν μεταξύ τους αν είναι μαθητές του Χριστού ή του Μωϋσέως και το μόνο που καταφέρνουν είναι τελικά ενώ βλέπουν το θαυμαστό γεγονός να το αμφισβητούν.
Αυτή είναι και η σημερινή στάση πολλών εξ ημών που ένα βλέπουν θαυμαστά γεγονότα και τα έργα του Θεού ενεργούμενα στον παρόντα καιρό και χρόνο αμφισβητούν με την στάση τους τα θαυμάσια αυτά. Πολλοί λένε να ειδούμε ένα θαύμα και να πεισθούμε…και τελικά βλέπουν κάποιοι το θαύμα και δεν πείθονται αφού έχουν μέσα τους την αμφισβήτηση στην δύναμη και τα έργα του Θεού. Άρα ποτέ δεν είναι το θαύμα αυτό που καθορίζει την πίστη μας αλλά η πίστη μας που ποδηγετεί και ιχνηλατεί επί του θαύματος. Η πίστη ως εμπιστοσύνη στον Θεό και τα έργα του προηγείται οιουδήποτε θαυμαστού γεγονότος.
Οι φαρισαίοι είδαν το θαύμα και το απέρριψαν ότι δεν ήταν εκ Θεού επειδή έγινε την ημέρα του Σαββάτου και φαινόταν εξωτερικά ότι καταπατά τον Νόμο του Θεού. Αλλά ο νόμος δόθηκε για την σωτηρία του ανθρώπου, όχι για την καταδυνάστευση του. Αυτός ο νόμος που μας κάνει υποχείρια και δουλικά εντολών και κανόνων είναι νόμος που μας κρατά δεμένους με την γη και τους ανθρώπους και δεν μας αφήνει να αναχθούμε εις τον ουρανό και να γευθούμε τις δωρεές του Θεού.
Ο Τυφλός στο τέλος της ευαγγελικής περικοπής συναντάται με τον Ιησού Χριστό και δηλώνει ότι πείθεται και υποκλίνεται ενώπιον του Θεού. Αναγνωρίζει δηλαδή την θεότητα στο πρόσωπο του σωτήρα και λυτρωτού του, του Ιησού Χριστού που του χάρισε το φως του! είναι δύσκολο αλλά και εύκολο αν το θέλει ο άνθρωπος να χαρεί με την παρουσία του Θεού.
Αυτή η παρουσία να γίνει χαρά και χάρισμα στη ζωή του. ο Τυφλός βρίσκει το φως του και το φως του είναι και υλικό δια των οφθαλμών του αλλά και πνευματικό – καθαρσιο του εσωτερικού του κόσμου δια του φωτός της δόξης του Θεού που το βρήκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Αυτό το φως ζούμε στην περίοδο αυτή της χαράς της Αναστάσεως, ανέσπερο και αψεγάδιαστο φως είναι το φως του Χριστού που μας κάνει όλους να είμαστε φωτεινοί και ολόφωτοι με την παρουσία του Χριστού στη ζωή μας. Ας μην κλείνουμε τους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής μας στο φως του Θεού που μας αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός στην επίγειο παρουσία και μαρτυρία του. ας απολαμβάνουμε αυτού του φωτός και ας είμαστε φωτεινοί με τα έργα, την συναναστροφή και τον λόγο μας αναμέσα στους ανθρώπους που είναι πλησίον μας και μας περιβάλλουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου