θεολογία, κοινωνία και άνθρωπος στην εποχή μας! Εκκλησία, σύναξη εν Χριστώ και πίστη στο Χριστό! αγάπη, πόνος και σκέψη για σύγχρονα θέματα τα αφορόντα τον πολίτην! δεν παύει όμως να θέλει και να τοποθετείται μακρυά απο φατριασμούς και ομαδοποιήσεις! αναστάσιμοι αντίλαλοι σε ανθρώπινη κατάσταση, ο Χριστός δια του λόγου του αναμεσα μας, Φιλάνθρωπος Θεος και Άνθρωπος μαζι, ο Θεάνθρωπος Χριστός!
Σάββατο 30 Μαρτίου 2019
Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019
Ιεραρχία και Λαός...ισοπαλία ή 1-0 ή 0-1?τι γίνηκε τελικά;;; το ψάξαμε...?
Ιεραρχία και Λαός...ισοπαλία ή 1-0 ή 0-1?τι γινηκε τελικα;;; το ψαξαμε...?
Μας ενδιαφέρει τι λέει ο πιστός λαός...
όχι όλος ο λαός;
ή εχουμε ακόμη το σύνδρομο, ότι στην πατρίδα μας είναι το 98 τοις εκατό χριστιανοί ορθόδοξοι;
το ψάξαμε;
Μας ενδιαφέρει ή απλά χαιρόμαστε που γεμίζουν δέκα φορές τον χρόνο οι ναοί μας και τον υπόλοιπο καιρό είμεθα απλά ελάχιστοι και πορευόμαστε.
Δεν ανήκω σε αυτούς που θέλουν πλήθος στο ναό...αλλά θέλω ποιότητα πρώτα των κληρικών και μετα των λαϊκών αδελφών μας. Γίναμε εμείς αυτοί που θέλει ο Χριστός μας ή ανήκουμε σε μιά ευσεβή νομενκλατούρα ή ευλαβή ιντελιγγένσια;
Είμαστε, εμείς, γνήσια τέκνα του Θεανθρώπου ή ανήκουμε στους εχθρούς Του εν τοις πράγμασιν; Ερωτήματα που πρέπει να μας βασανίζουν και σκέψεις που πρέπει να μας κάνουν να κλαίμε ανάμεσα στους ανθρώπους που εμπιστεύονται την Εκκλησία!
Έχουμε βάσανο μέσα μας τι μέλλει γενέσθαι ή απλά μας νοιάζει ο βιοπορισμός και η συγκέντρωση χρημάτων για αγαθούς σκοπούς ως είναι η φιλαλληλία και φιλανθρωπία ανάμεσα στους συνανθρώπους μας ή και για προσωπικό και ίδιον όφελος και ξεχνάμε ότι ο Χριστός όταν εχειροτονήθημεν δεν μας έκανε συσσιτιάρχες και φιλοπτωχίτες αλλά μας έκανε λειτουργούς και οικονόμους των ιερών του μυστηρίων.
Ξεχνάμε ότι η Εκκλησία σώζει με το κήρυγμα του Χριστού και όχι για όσα έχει, αλλά για αυτό που είναι και με αυτό που είναι...σώζει ως σώμα του Χριστού και πορεύεται ως τέτοιο.
ή ο νους μας είναι να πολλαπλασιάζονται οι μιτροφόροι και να εκλείπουν οι θεοφόροι; Τι θα πουμε εν εκεινη τη ημέρα του "Κυριού του θερισμού"; ήταν που ήταν οι εργάτες ολίγοι, εμείς και απο αυτούς δεν αξιοποιήσαμε όσους σε αγαπούσαν, αλλά όσους αγαπούσαν δόξα, καριέρα, χρήμα, γλείψιμο στον πρώτο και άλλα προσόντα που δεν είχαν οι άγιοι ούτε οι αρχαίοι ούτε ακόμα και οι σύγχρονοι.
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι που συνέρχονται οι επίσκοποι επί τω αυτώ ή να λυπάμαι γιατί ξέρω ότι δεν προαγόμεθα πνευματικά αλλά πορεύομεθα υλιστικά και συνυπάρχουμε υλοειδώς και ανθρωπίνως απλά πολλαπλασιαζόμενοι θεσμικά, μη έχοντες όμως πνευματικά χαρίσματα που να τα βλέπουμε να ξεχειλίζουν.
Ίσως ως ταπεινός και ελαχιστος παπαδάκος να σκέφτεσθε τι σε νοιάζει εσενα;;;...Κοίτα την δική σου δουλειά...μα αν δεν νοιάζει τους κληρικούς, η ορθή πορεία του σώματος μας τότε ποιον νοιάζει τον νεωκόρο και τον ψάλτη; Που και αυτοί ως μέλη τίμια έπρεπε να έχουν λόγο θεολογικό-εκκλησιαστικό και έπρεπε να μπορούν να εκφράζονται!
Δεν ειναι στραβά ο γυαλός απλά εμείς αρμενίζουμε στραβά! Ευκαιρία να διορθώσουμε λάθη και παραλλείψεις...ανοίξτε την Ιεραρχιά σε 80 κληρικούς καθε φορά διαφορετικούς απο κάθε μητρόπολη να μετέχουν και να ψηφίζουν σε όλα τα θέματα ισάξια με τους επισκόπους (κάθε φορά όμως αλλοι κληρικοι για να μην γινονται δοσοληψίες) και να παρατηρούν τα γενόμενα και να μπορούν γραπτώς να παρέμβουν σε θέματα που νομίζουν με υπομνήματα τους ή ακομη και με ερωτήσεις.
Πώς εκλέγεις και αποφασίζεις ποιός θα ειναι ο πατέρας των ιερέων και των χριστιανών ενός τόπου χωρίς να τους ρωτάς;
ας μας προβληματίσει κάποτε...αλλιώς ας είμεθα επιφυλακτικοί ότι εμείς συνεχίζουμε την Εκκλησία του Χριστού...
Με πόνο χαράσσω αυτές τις γραμμές αλλά και με αγάπη στον Χριστό...Εκείνον δεν θέλω να λυπήσω γιατί μέχρι τώρα στα 36 έτη του βίου μου, Εκείνος, μόνον χαρές μου προσέφερε. Είμαι ευγνώμων στον Κύριο μου και τον ευχαριστώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ως άνθρωπος και κληρικός χριστιανός δεν προσπαθώ να σκέπτομαι το καλο της Εκκλησίας που ανήκω και αυτή η εν Ελλάδι παροικούσα τοπική Εκκλησία!
Ας είμαστε ελεύθεροι να εκφραστούμε για το καλό του "μέλλοντος"...
με προσευχητική διάθεση,
+π.Ιερόθεος
Ιεροκήρυξ της Ερμιονίδος της κατα Μητρόπολη Ύδρας.
Πέμπτη 28η Μαρτίου 2019
περι αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και ερμ. κατα Ματθαίον ευαγγελίου κεφ. 21 στιχ 23 και εξής.
Ερμηνεία του κατά Ματθαίον 2019 νο 22 περί Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και Ματθ κεφ. 21,στιχ. 23&εξης.
(Ξεκινάω ανορθόδοξα εξομολογούμενος δημοσία πως εδέχθην την πρόσκληση)... Ο π.Θεμιστοκλής επέμεν να έρθω, είπα ναι γιατί δεν το σκέφτηκα (οι κυρίες που παρακολοθούν γελούν εγκαρδίως). Αλλά νομι΄ζω ότι αξίζει πριν ενσκύψουμε στο ευαγγελικό κείμενο να θυμηθούμε ότι αύριο η Εκκλησία μας γιορτάζει έναν άγιο, μεγάλο άγιο.
Θα μου πείτε υπάρχουν μεγάλοι και μικροί άγιοι; Η Εκκλησία ξεχωρίζει κάποιους αγίους, ξεχωρίζει τον άγιο Βασίλειο τον Μέγα, τον Ιερό Χρυσόστομο που είναι και οι δύο συγγραφείς και λειτουργικών κειμένων, τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο που και αυτός συνέγραψε κείμενο θείας Λειτουργίας(αλλά δεν την τελούμε σήμερα). αυτοί οι τρείς άγιοι είναι οι Τρείς Ιεράρχες, ίσως οι μεγαλύτεροι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ανάμεσα σε αυτούς τους μεγάλους Ιεράρχες υπάρχει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ένας καλόγερος του Αγίου Όρους. Θα σας πω εν τάχει. Ζει τον 15ο αιώνα. Τον κηνυγούν από το Άγιον Όρος διότι η διδασκαλία που διδάσκει τους φαίνεται πρωτόγνωρη ενώ ήταν στην ουσία όλη η πείρα των αγίων από τον μεγάλο Αντώνιο μέχρι τον όσιο Θεόληπτο τον Γέροντα του (αν δεν κάνω λάθος το όνομα του) ήταν όλα αυτά συσωρευμένα και συμπυκνωμένα και ο Παλαμάς που είχε χάρισμα απο τον Θεό, ο άγιος Γρηγόριος, κάθεται και τα γράφει και τα μελετά και έρχεται σε σύγκρουση με δύο επιφανείς Λατίνους Μοναχούς. Εκείνο τον καιρό είχαν ξεκινήσει οι δυτικοί να έρχονται προς την ανατολή και να αλλοιώνουν το φρόνημα μας το ορθόδοξο. Έρχονται σε διαφωνία και ποιά είναι εν τάχει η διαφωνία, οι μεν μοναχοί που ακολουθούν την διδασκαλιά του οσίου Γρηγορίου μας του Παλαμά διδάσκουν το εξής: ότι ο άνθρωπος που προσεύχεται που έχει αληθινή κοινωνία με τον Θεό βλέπει ένα άκιστο Φως, το οποίο το βλέπουν ασκητές του κόσμου και της ερήμου, όποιους ο Θεός επιλέξει, όποιοι προχωρήσουν πνευματικά.
Το ότι εγώ ως άνθρωπος δεν έχω φθάσει σε τέτοιο ύψος προσευχής, δεν θα μιλήσω για άλλον αλλά για εμένα τον ίδιο, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει το συγκεκρυμμένο επίπεδο ύψους της προσευχής. Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει η πνευματική κατάσταση του οσίου Γρηγορίου του Παλαμά και σήμερα ακόμα υπάρχουν μοναχοί που το βιώνουν. Ο όσιος Πορφύριος, ο όσιος Παϊσιος, ο όσιος Ιάκωβος, ο όσιος Αμφιλόχιος οι οποίοι έλκουν την ευχή, ειδικά ο όσιος Αμφιλόχιος της Πάτμου έμαθε την προσευχή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά μέσω του αγίου μας Νεκταρίου. Ο οποίος άγιος Νεκτάριος την εξασκούσε απο μικρό καλογεράκι στην Νέα Μονή της Χίου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πνευματική μας ζωή. Άρα έχουμε την ίδια διδασκαλία, την ίδια θεωρία...sec 3.09
Ερμηνεία του κατά Ματθαίον 2019 νο 22 περί Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και Ματθ κεφ. 21,στιχ. 23&εξης.
(Ξεκινάω ανορθόδοξα εξομολογούμενος δημοσία πως εδέχθην την πρόσκληση)... Ο π.Θεμιστοκλής επέμεν να έρθω, είπα ναι γιατί δεν το σκέφτηκα (οι κυρίες που παρακολοθούν γελούν εγκαρδίως). Αλλά νομι΄ζω ότι αξίζει πριν ενσκύψουμε στο ευαγγελικό κείμενο να θυμηθούμε ότι αύριο η Εκκλησία μας γιορτάζει έναν άγιο, μεγάλο άγιο.
Θα μου πείτε υπάρχουν μεγάλοι και μικροί άγιοι; Η Εκκλησία ξεχωρίζει κάποιους αγίους, ξεχωρίζει τον άγιο Βασίλειο τον Μέγα, τον Ιερό Χρυσόστομο που είναι και οι δύο συγγραφείς και λειτουργικών κειμένων, τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο που και αυτός συνέγραψε κείμενο θείας Λειτουργίας(αλλά δεν την τελούμε σήμερα). αυτοί οι τρείς άγιοι είναι οι Τρείς Ιεράρχες, ίσως οι μεγαλύτεροι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ανάμεσα σε αυτούς τους μεγάλους Ιεράρχες υπάρχει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ένας καλόγερος του Αγίου Όρους. Θα σας πω εν τάχει. Ζει τον 15ο αιώνα. Τον κηνυγούν από το Άγιον Όρος διότι η διδασκαλία που διδάσκει τους φαίνεται πρωτόγνωρη ενώ ήταν στην ουσία όλη η πείρα των αγίων από τον μεγάλο Αντώνιο μέχρι τον όσιο Θεόληπτο τον Γέροντα του (αν δεν κάνω λάθος το όνομα του) ήταν όλα αυτά συσωρευμένα και συμπυκνωμένα και ο Παλαμάς που είχε χάρισμα απο τον Θεό, ο άγιος Γρηγόριος, κάθεται και τα γράφει και τα μελετά και έρχεται σε σύγκρουση με δύο επιφανείς Λατίνους Μοναχούς. Εκείνο τον καιρό είχαν ξεκινήσει οι δυτικοί να έρχονται προς την ανατολή και να αλλοιώνουν το φρόνημα μας το ορθόδοξο. Έρχονται σε διαφωνία και ποιά είναι εν τάχει η διαφωνία, οι μεν μοναχοί που ακολουθούν την διδασκαλιά του οσίου Γρηγορίου μας του Παλαμά διδάσκουν το εξής: ότι ο άνθρωπος που προσεύχεται που έχει αληθινή κοινωνία με τον Θεό βλέπει ένα άκιστο Φως, το οποίο το βλέπουν ασκητές του κόσμου και της ερήμου, όποιους ο Θεός επιλέξει, όποιοι προχωρήσουν πνευματικά.
Το ότι εγώ ως άνθρωπος δεν έχω φθάσει σε τέτοιο ύψος προσευχής, δεν θα μιλήσω για άλλον αλλά για εμένα τον ίδιο, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει το συγκεκρυμμένο επίπεδο ύψους της προσευχής. Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει η πνευματική κατάσταση του οσίου Γρηγορίου του Παλαμά και σήμερα ακόμα υπάρχουν μοναχοί που το βιώνουν. Ο όσιος Πορφύριος, ο όσιος Παϊσιος, ο όσιος Ιάκωβος, ο όσιος Αμφιλόχιος οι οποίοι έλκουν την ευχή, ειδικά ο όσιος Αμφιλόχιος της Πάτμου έμαθε την προσευχή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά μέσω του αγίου μας Νεκταρίου. Ο οποίος άγιος Νεκτάριος την εξασκούσε απο μικρό καλογεράκι στην Νέα Μονή της Χίου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πνευματική μας ζωή. Άρα έχουμε την ίδια διδασκαλία, την ίδια θεωρία...sec 3.09
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019
Πρόγραμμα ιεροκηρυκτικής μας Διακονίας μηνός Απριλίου 2019:
Πρόγραμμα ιεροκηρυκτικής μας Διακονίας μηνός Απριλίου 2019:
Δευτέρα 1η Απριλίου ε.ε., στις 17.00 θα τελεσθεί μέγα Απόδειπνο εις Ι. Μόνην Ζωοδόχου Πηγής Κοιλαδος και εν συνεχεία συμμελετη Αγίας Γραφής επί του κειμένου του ευαγγελιστού Ματθαίου.
Τετάρτη 3η Απριλίου ε.ε., μέγα Απόδειπνον μετά της καθιερωμένης Μελέτης Αγίας Γραφής εις Ι.Ν.Εισοδίων της Θεοτόκου Κρανιδίου εις τας 16.45.
Πέμπτη 4η Απριλίου ε.ε., στις 5 μ.μ. μικρό Απόδειπνον και εν συνεχεία συμμελέτη αγίας Γραφής εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πορτο Χελίου.
Παρασκευή 5η Απριλίου ε.ε., Δ Χαιρετισμοί εις τους Παμμεγίστους Ταξιάρχες Λουκαϊτίου εις τας 17.30 και εις τας 19.00 εις τους Παμμεγίστους Ταξιάρχες Φούρνων.
Σαββάτο 6η Απριλίου ε.ε. όρθρος και θεία Λειτουργία εις τας 7 π.μ. εις ι.Μονήν Παντανάσσης Κρανιδίου.
Κυριακή 7η Απριλίου ε.ε., όρθρος και θεία Λειτουργία εις τας 7.30 π.μ. εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου.
εσπέρας Κατανυκτικός Εσπερινός εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδος μετα θείου κηρύγματος.
Δευτέρα 8η Απριλίου ε.ε., στις 17.00 θα τελεσθεί μέγα Απόδειπνο εις Ι. Μόνην Ζωοδόχου Πηγής Κοιλαδος και εν συνεχεία συμμελετη Αγίας Γραφής επί του κειμένου του ευαγγελιστού Ματθαίου.
Τετάρτη 10η Απριλίου ε.ε., μέγα Απόδειπνον μετά της καθιερωμένης Μελέτης Αγίας Γραφής εις Ι.Ν.Εισοδίων της Θεοτόκου Κρανιδίου εις τας 16.45.
Πέμπτη 11η Απριλίου ε.ε., στις 5 μ.μ. μικρό Απόδειπνον και εν συνεχεία συμμελέτη αγίας Γραφής εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πορτο Χελίου.
Παρασκευή 12 Απριλίου ε.ε. Ακάθιστος Ύμνος εις τους Παμμεγίστους Ταξιάρχες Λουκαϊτίου εις τας 17.00 και εις τας 19.00 εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πορτο Χελίου.
Σαββάτο 13η Απριλίου ε.ε., όρθρος και θεία Λειτουργία εις τας 7 π.μ. εις ι.Μονήν Παντανάσσης Κρανιδίου.
Κυριακή 14η Απριλίου ε.ε., όρθρος και θ.λ. μεγ. Βασιλείου εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πορτο Χελίου εις τας 7 π.μ..
εσπέρας Κατανυκτικός Εσπερινός μετά θείου κηρύγματος εις τας 18.00 εις ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ερμιόνης (συμφώνως τω προγράμματι Υμών).
Δευτέρα 15η Απριλίου ε.ε., στις 17.00 θα τελεσθεί μέγα Απόδειπνο εις Ι. Μόνην Ζωοδόχου Πηγής Κοιλαδος και εν συνεχεία συμμελετη Αγίας Γραφής επί του κειμένου του ευαγγελιστού Ματθαίου.
Τετάρτη 17η Απριλίου ε.ε., μέγα Απόδειπνον μετά της καθιερωμένης Μελέτης Αγίας Γραφής εις Ι.Ν.Εισοδίων της Θεοτόκου Κρανιδίου εις τας 16.45.
Πέμπτη 18η Απριλίου ε.ε., στις 5 μ.μ. μικρό Απόδειπνον και εν συνεχεία συμμελέτη αγίας Γραφής εις ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πορτο Χελίου.
Σαββάτο του Λαζάρου, 20η Απριλίου ε.ε., όρθρος και θεία Λειτουργία εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου εις τας 7.30 δια να εξάγω και μια Προηγιασμένη για να κοινωνησουν εν όψει του Πάσχα οι πιστοί του χωρίου τούτου.
Κυριακή των Βαϊων, 21η Απριλίου ε.ε., όρθρος και θεια Λειτουργία εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων εις τας 7 π.μ. και ευλογησις των Βαϊων.
Το εσπέρας Ακολουθία του Νυμφίου εις τας 17.30 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εις τας 19.00 εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Μεγάλη Δευτέρα, 22α Απριλίου ε.ε. Προηγιασμένα Δώρα εις ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ερμιόνης.
Το εσπέρας Ακολουθία του Νυμφίου εις τας 17.30 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εις τας 19.00 εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Μεγάλη Τρίτη, 23η Απριλίου ε.ε., Προηγιασμένα Δώρα εις τον ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδος.
Το εσπέρας Ακολουθία του Νυμφίου εις τας 17.30 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εις τας 19.00 εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Μεγάλη Τετάρτη, 24η Απριλίου ε.ε., Προηγιασμένα Δώρα εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου εις τας 7.30 π.μ..
Το εσπέρας Ακολουθία του Αγίου Ελαίου (ιερό μυστήριο) εις τας 17.30 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εις τας 19.00 εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Μεγάλη Πέμπτη, 25η Απριλίου ε.ε., Εσπερινός και θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου εις τας 8.00 π.μ. εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Το εσπέρας Ακολουθία των Αγίων Παθών εις τας 17.30 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εις τας 19.30 εις ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Μεγάλη Παρασκευή, 26η Απριλίου ε.ε., Μεγ. Ώρες και Εσπερινός Αποκαθηλώσεως εις τας 9 π.μ..
Το εσπέρας ακολουθία του επιταφίου εις τας 19.00 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων και εις τας 22.15 εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου.
Μεγάλο Σάββατο, 27η Απριλίου ε.ε., Εσπερινός και θεία Λειτουργία μεγάλου Βασιλείου εις τας 8.30 π.μ. εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Το βράδυ εις τας 21.45 ακολουθία Αναστάσεως εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λουκαϊτίου και εν συνεχεία 23.00 ακολουθία Αναστάσεως, όρθρος και αναστάσιμη πανηγυρική θεία Λειτουργία εις ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
Κυριακή του Πάσχα, 28η Απριλίου ε.ε., Εσπερινός της Αγάπης εις τον εορτάζοντα Ι.Ν.Αγίου Γεωργίου Κρανιδίου εις τας 18.00.
Δευτέρα του Πάσχα, 29η Απριλίου ε.ε., όρθρος και παν. θεία Λειτουργία εις τον ως άνω ιερόν Ναόν.
συν Θεώ,
+π.Ιερόθεος,
Ιεροκήρυξ Ερμιονίδος της ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας.
Iερουργια του Θείου Λόγου 2019 νο 7 Σαβ. Β Νηστειών, μελέτη Αγ. Γραφής φάρμακο σε λογισμους,ΙΣΑΑΚ Συρος.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σεβαστές μου μητέρες (απευθύνεται το θείον κήρυγμα στις μοναχές ενός ησυχαστηρίου) και αγαπητοί μου αδελφοί, είναι περιόδος πνευματικής ανασυγκροτήσεως. Ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να ανασυγκροτήσει τον εαυτό του, να αναπαρατάξει τις δυνάμεις του, να ελέγξει την δυναμική την οποία έχει, να ψάξει εντός του, να βρεί αν υπολείπεται ή αν περισσεύει η δύναμις η δική του που υπάρχει μέσα του.
Αυτή η περίοδος για τους μοναχούς είναι ιδιαίτερη αλλά και για τους χριστιανούς μέσα στον κόσμο. Όλοι ασκούμεθα κατα το μέτρον των δυνατοτήτων μας στη νηστεία. Μία αρετή η οποία είναι και άσκηση και είναι και ένας Γολγοθάς, για να μπορέσει ο άνθρωπος να ελέγξει τις γεύσεις τις οποίες απολαμβάνει, να ελέγξει τις ηδονές της τροφής. Ούτως ώστε να προκαλέσει με την νηστεία του μιά οδύνη στο σώμα για να χαρεί η ψυχή. Όχι, ότι το σώμα φταίει, αλλά συμνπαρασύρεται πολλές φορές σε αλλότριες καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν τον άνθρωπο μακρυά απο τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας.
Αλλά η νηστεία δεν φθάνει, γιατί η νηστεία είναι των τροφών η αρχή (απο εκει ξεκινάει η νηστεία μας). Αν δεν εισέλθουμε στην νηστεία των παθών και εμπαθειών μας, να κάνουμε λιγότερο κακό αυτές τις μέρες στον εαυτό μας και στους γύρω μας, γιατί όταν κάνουμε κακό στους γύρω μας κάνουμε κακό στον ίδιο μας τον εαυτό. (Και) όταν δεν δίδουμε κουράγιο πνευματικό στον εαυτό μας για να πορευθούμε στον δρόμο της αρετής κάνουμε κακό και στους γύρω μας και στον εαυτό μας.
Διότι όλα τα πράγματα είναι αποτέλεσμα δράσης και αντίδρασης, είναι θεματα αλληλεπιδράσεως. Το κακό το οποίο αφήνω εγώ να εισέλθει εντός μου και μέσα μου μπορεί να κατασκηνώσει εκεί και απο τόσο μικρό που φαίνεται και δεν δίνω σημασία και λέω μία αμαρτία μικρή είναι δεν πειράζει θα φύγει (απο μέσα μας), αυτή κατασκηνώνει εντός μου και μου δημιουργεί περισσότερα εμπόδια στην πνευματική μου πορεία. Δημιουργεί πρόβλημα στην πνευματική μου συγκρότηση και δεν αφήνομαι να ανασυγκροτήσω τον εαυτό μου. Κάνω κακό δηλαδή στον ίδιο μου τον εαυτό.
Ας ακούσουμε τι μας λέγει ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος επ' αυτών: τον λογισμό του ανθρώπου και πως κινείται εντός του: "Όταν οι λογισμοί, λέει ο άγιος, απο την ηδονή της επίμονης μελέτης της σοφίας του Θεού, που βρίσκεται τεθησαυρισμένη στην αγία Γραφή... sec 6.28
Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019
Τρίτη 19 Μαρτίου 2019
Κήρυγμα πρώτου κατανυκτικού εσπερινού στον ιερο Ναό Ευαγγελισμού της Κοιλάδας Κυριακή της Τυρινής 10η Μαρτίου 2019 (απομαγνητοφωνημένο)
Ξεκινά, αδελφοί μου, απο αποψε το βράδυ λειτουργικά και απο αύριο το πρωί με την καθαρά Δευτέρα η περίοδος της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Αν θες να πας σε ένα προορισμό και διαλέξεις το που θες να πας, πρέπει να βρεις και κάποιον να σε οδηγήσει εκεί να σε πάει να ξέρει δηλαδή τον δρόμο.
Γι' αυτό και απόψε διαλέξαμε έναν απλανή οδηγό που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό το ταξείδι της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής με τελικό σκοπό, στόχο και προορισμό την Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Αυτός ο οδηγός είναι ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος που γιορτάζει στις 28 Σεπτεμβρίου και 28 Ιανουαρίου κάθε έτους και θα πάρουμε απο τον πρώτο του λόγο, στα Ασκητικά του, σε ένα βιβλίο που αναφέρεται στους ασκητές αλλά και σε όλους εμάς τους χριστιανούς που αγωνιζόμαστε στον κόσμο, στον λόγο περι Αποταγής.
Θυμάσθε πότε κάναμε αποταγή του κακού; Όταν μας βάπτισαν. Δεν ρωτάει ο Λειτουργός, ο Ιερεύς, αν αποτάσσεται ο άνθρωπος το κακό και απαντά ο ανάδοχος - ο νονός μας αποτάσσομαι! Φεύγω απο το κακό. Δέχομαι να πηγαίνω προς το αγαθό, να πηγαίνω προς το καλό. Αυτήν την αποταγή οι μοναχοί την έχουν ως μόνιμο τρόπο ζωής.
(Και) Εμείς όλο τον χρόνο αλλά ιδιαίτερα την περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής προσπαθούμε να κάνουμε αποταγή στο κακό.
Λέγει ο Αββάς Ισαάκ: "Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της αρετής. Λέγεται ότι είναι γέννημα της πίστεως." ο φόβος του Θεού δεν σημαίνει φοβία, δεν σημαίνει τρόμος ενώπιον του Θεού αλλά σημαίνει δέος, σημαίνει απόλυτος σεβασμός προς τον Θεόν. Δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος ουδεμίαν αρετή πνευματική αν δεν αγαπά και να σέβεται τον Θεόν πραγματικά. Αυτός είναι ο ειλικρινής και αληθινός φόβος του Θεού, τον οποίον εμείς μετερχόμεθα, μέσα σε αυτόν τον φόβον του Θεού και την απόλυτον του αγάπην ζούμε και κινούμεθα και εσμέν, και είμαστε σε αυτό τον φόβο συμμέτοχοι.
Αυτόν τον φόβον στην καρδιά μας τον γεννά η πίστη μας, η εμπιστοσύνη μας δηλαδή στο πρόσωπο του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Επειδή τον αγαπούμε, επειδή τον σεβόμεθα, επειδή είναι το κέντρο της υπάρξεως μας αποφασίζουμε να συνταξειδεύσουμε μαζί του την μεγάλη Τεσσαρακοστή και κάθε μεγάλη Τεσσαρακοστή για να προσκυνήσουμε τα πόδια του Ιδίου του Κυρίου μας, Αναστημένου τότε, Ιησού Χριστού.
"Αυτός ο φόβος, λέει ο άγιος Ισαάκ, σπέρνεται στην καρδιά του ανθρώπου, όταν ο νους του ανθρώπουαποχωρισθεί απο τον περισπασμό του κόσμου και συμμαζεύσει τους λογισμούς του που περιπλανώνται εδώ και εκεί ασχολείται με την μελέτη της μελλούσης αποκαταστάσεως." Δηλαδή, ο νους του ανθρώπου για να έχει τον φόβο του Θεού μέσα του πρέπει να αφήσει τον κοσμικό περισπασμό, τις κοσμικές μέριμνες που είναι μιά απάτη` δεν σημαίνει ότι θα αφήσει το νοικοκυριό και την ομορφιά και την γαλήνη του σπιτιού αλλά θα αφήσει τα περιττά πράγματα τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να έχει και να ασχολείται με αυτά, ούτως ώστε να περιμαζέψει τους λογισμούς του. Να μαζέψει τον νου μέσα στο κάστρο της υπάρξεως του. Να γίνει ο ίδιος αφέντης του νου του, μην αφήνει τον νου να διαφεντεύει την ύπαρξη του αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος να διαφεντεύει τον νου του και να τον στρέφει εκεί που έχει αποφασίσει και όχι το ανάποδο, ο νους να αποφασίζει που να στρέψει τον όλον άνθρωπο.
Πως θα μαζέψει τους λογισμούς που είναι περισπασμοί και περιπλάνησης γύρω απο αλλότροια πράγματα, θα σκέπτεται ότι στο μέλλον στα έσχατα ο Θεός θα τον αποκαταστήσει με την απόλυτη του αγάπη στον παράδεισο. Αν έχει αυτόν τον σκοπό, άν έχει αυτή την στοχοθεσία, αν βάλει αυτόν τον υψηλό στόχο τότε θα μπορεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει στο νου του, να κυριαρχήσει στους λογισμούς του, να βάλει τον στόχο υψηλά και να μπορέσει έστω και λίγο να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του και ο εαυτός του, ο ίδιος μας ο εαυτός, να ταπεινωθεί και να προσκυνήσει τα πόδια του Χριστού.
Προχωρούμε λίγο παρακάτω σαν να λέει ό άγιος το εξής: "Αρχή της αληθινής ζωής του ανθρώπου είναι ο φόβος του Θεού." Αν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, τον σέβεται και τον αγαπά πάρα πολύ, τότε έχει αρχίσει να ζει αληθινά. Διότι θα έχει συμπαραστάτη σε όποια δοκιμασία τον Ίδιο τον Κύριο μας. Δεν θα αφεθεί, δηλαδή στην τύχη του. Δεν θα αφεθεί ελεύθερος να κατακρημνυσθεί στις δύσκολες στιγμές, αλλά θα έχει στυλοβάτη, θα έχει βακτηρία για να πατήσει επάνω και να σταθεί σταθερός τον Ίδιον, τον Χριστό.
Καταλαβαίνουμε ότι αν έχουμε συμπαραστάτη και στυλοβάτη και βακτηρία τον Χριστό δεν έχουμε ανάγκη κανέναν. Τίποτα δεν μας δυσκολεύει τον βίο, που όλα θα μπορούμε με την χάρη του Θεού να τα αντιμετωπίσουμε. Κι όποιος άνθρωπος βάζει πλοηγό στη ζωή του, στο gps της καρδιάς του βάζει τον Χριστό δεν χάνει τον δρόμο διότι ο ίδιος ο δρόμος είναι ο Χριστός. Τι μας έχει πει; "Εγώ ειμί η οδός". Ποιά οδός όμως; Η οδός που οδηγεί στην αληθινή ζώή, οδηγεί στην αληθινή ύπαρξη, οδηγεί τον άνθρωπο να βγάλει απο επάνω του ότι περιττό τον κυριεύει και να αυτοκυριαρχήσει στον εαυτό του και αυτός ο οποίος κυριαρχεί όταν αυτοκυριαρχούμε στον εαυτό μας είναι ο ίδιος ο φόβος του Θεού που είναι αγάπη, που είναι σεβασμός στον ίδιον τον Θεό, ο οποίος φόβος λέει εδώ ο άγιος Ισαάκ: "δεν ανέχεται να διαμένει στην ψυχή όταν αυτή ασχολείται με κάποια σωματικά πράγματα." Γιατί δεν διαμένει σε αυτή την ψυχή; Γιατί η ψυχή αυτή δεν θέλει τον θεό ως κέντρο της. Αλλά θέλει τον Θεό ως επικάλυμμα πάνω στην δήθεν ευσέβεια της. Θέλει τον Θεό ως μία αφορμή, ως ύφασμα που ρίχνουμε σε έναν μπόγο ρούχων που δεν είναι τακτοποιημένα. Ρίχνουμε ένα ύφασμα και πιστεύουμε ότι τακτοποιήθηκαν. Όχι, απλά κρύβουμε τα ακατάστατα ρούχα με εκείνο το ένδυμα, τέτοιο επικάλυμμα δεν θέλει να γίνει ο Κύριος μας.
Δεν θέλει να επικαλύπτει αλλά θέλει την ευταξία και την ομορφιά να την βάλουμε στην ύπαρξη μας. Να νοικοκυρεύσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό να αγαπήσουμε την ομορφιά του τακτοποιημένου ντουλαπιού και να μην ρίξουμε απλά επικάλυμμα. αυτήν την ομορφιά της τακτικότητος μέσα στον εαυτό μας ο Χριστός την ευλογεί όταν εμείς στους λογισμούς μας, στις αποφάσεις μας, σε αυτά τα οποία επιλέγουμε. Να βάλουμε πρώτον στόχον τον Ιησού Χριστό, τότε όλα όσα κάνουμε θα είναι Χριστ-ευλόγητα! Θα τα ευλογεί, δηλαδή ο Χριστός.
Δεν σημαίνει ότι ο Χριστός θέλει να ασχολούμεθα μόνο με την ψυχή μας αλλά θέλει και την αρμονία αυτής της ψυχής σε συνεργασία με το σώμα στο οποίο φιλοξενείται η ψυχή. Δεν ενδιαφέρεται ο Κύριος μόνον για την ψυχή μας. Ενδιαφέρεται και για το σώμα μας, ενδιαφέρεται και για υλικά πράγματα τα οποία έχουμε για να ζήσουμε όμως, όχι, για να θυσαυρίσουμε.
Διότι τους θυσαυρούς αυτούς όπως λέει το ευαγγέλιο τους τρώει το σαράκι, τους τρώνε οι μικροοργανισμοί και τους διαλύουν και δεν τους αφήνουν να τους απολαύσουν οι άνθρωποι.
Ποίος είναι ο θυσαυρός μας; Είναι ο Χριστός μας, είναι ο Κύριος μας, είναι ο έρωτας της καρδιάς μας. Γι' αυτόν εμείς δίνουμε τα πάντα. Σ' αυτόν εμπιστευόμαστε τα πάντα! Γι' αυτόν υπάρχουμε και Εκείνος σκεπάζει και ευλογεί και αγιάζει όλον τον άνθρωπο ψυχή τε και σώματι. Γι αυτό και αν έχετε προσκηνύσει λείψανο αγίου δεν προσκηνούμε την ψυχή του αγίου είναι αθάνατη κατα χάριν και ευρίσκεται εις την μέλλουσα αιώνια κατάσταση, στον παράδεισο. Προγεύεται η ψυχή τον παράδεισο αλλά προσκηνούμε το σώμα του Αγίου, αυτό το φθαρτό, το υλικό, που έχουμε και εμείς αλλά το δικό μας λόγω των πολλών μας αμαρτιών μας και εμπαθειών μας θα μείνει και θα λιώσει αλλά του Αγίου με την χάρη του Θεού διατηρείται όσον ο Θεός θέλει. Ευωδιάζει όσον ο Κύριος θέλει, ευωδιάζει και βγαίνουν αρώματα όμορφα απο αυτό το κομμάτι γης που είναι το σώμα του Αγίου και εμείς βεβαιώνουμε την πίστη μας, βεβαιώνουμε την αγάπη μας στον Ιησού Χριστό και τον σεβασμό μας στον Άγιο τον οποίον προσκηνούμε.
"Διότι, λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, διασκορπίζεται η καρδιά απο την ηδονή του Θεού...sec 12.48
Πως θα μαζέψει τους λογισμούς που είναι περισπασμοί και περιπλάνησης γύρω απο αλλότροια πράγματα, θα σκέπτεται ότι στο μέλλον στα έσχατα ο Θεός θα τον αποκαταστήσει με την απόλυτη του αγάπη στον παράδεισο. Αν έχει αυτόν τον σκοπό, άν έχει αυτή την στοχοθεσία, αν βάλει αυτόν τον υψηλό στόχο τότε θα μπορεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει στο νου του, να κυριαρχήσει στους λογισμούς του, να βάλει τον στόχο υψηλά και να μπορέσει έστω και λίγο να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του και ο εαυτός του, ο ίδιος μας ο εαυτός, να ταπεινωθεί και να προσκυνήσει τα πόδια του Χριστού.
Προχωρούμε λίγο παρακάτω σαν να λέει ό άγιος το εξής: "Αρχή της αληθινής ζωής του ανθρώπου είναι ο φόβος του Θεού." Αν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, τον σέβεται και τον αγαπά πάρα πολύ, τότε έχει αρχίσει να ζει αληθινά. Διότι θα έχει συμπαραστάτη σε όποια δοκιμασία τον Ίδιο τον Κύριο μας. Δεν θα αφεθεί, δηλαδή στην τύχη του. Δεν θα αφεθεί ελεύθερος να κατακρημνυσθεί στις δύσκολες στιγμές, αλλά θα έχει στυλοβάτη, θα έχει βακτηρία για να πατήσει επάνω και να σταθεί σταθερός τον Ίδιον, τον Χριστό.
Καταλαβαίνουμε ότι αν έχουμε συμπαραστάτη και στυλοβάτη και βακτηρία τον Χριστό δεν έχουμε ανάγκη κανέναν. Τίποτα δεν μας δυσκολεύει τον βίο, που όλα θα μπορούμε με την χάρη του Θεού να τα αντιμετωπίσουμε. Κι όποιος άνθρωπος βάζει πλοηγό στη ζωή του, στο gps της καρδιάς του βάζει τον Χριστό δεν χάνει τον δρόμο διότι ο ίδιος ο δρόμος είναι ο Χριστός. Τι μας έχει πει; "Εγώ ειμί η οδός". Ποιά οδός όμως; Η οδός που οδηγεί στην αληθινή ζώή, οδηγεί στην αληθινή ύπαρξη, οδηγεί τον άνθρωπο να βγάλει απο επάνω του ότι περιττό τον κυριεύει και να αυτοκυριαρχήσει στον εαυτό του και αυτός ο οποίος κυριαρχεί όταν αυτοκυριαρχούμε στον εαυτό μας είναι ο ίδιος ο φόβος του Θεού που είναι αγάπη, που είναι σεβασμός στον ίδιον τον Θεό, ο οποίος φόβος λέει εδώ ο άγιος Ισαάκ: "δεν ανέχεται να διαμένει στην ψυχή όταν αυτή ασχολείται με κάποια σωματικά πράγματα." Γιατί δεν διαμένει σε αυτή την ψυχή; Γιατί η ψυχή αυτή δεν θέλει τον θεό ως κέντρο της. Αλλά θέλει τον Θεό ως επικάλυμμα πάνω στην δήθεν ευσέβεια της. Θέλει τον Θεό ως μία αφορμή, ως ύφασμα που ρίχνουμε σε έναν μπόγο ρούχων που δεν είναι τακτοποιημένα. Ρίχνουμε ένα ύφασμα και πιστεύουμε ότι τακτοποιήθηκαν. Όχι, απλά κρύβουμε τα ακατάστατα ρούχα με εκείνο το ένδυμα, τέτοιο επικάλυμμα δεν θέλει να γίνει ο Κύριος μας.
Δεν θέλει να επικαλύπτει αλλά θέλει την ευταξία και την ομορφιά να την βάλουμε στην ύπαρξη μας. Να νοικοκυρεύσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό να αγαπήσουμε την ομορφιά του τακτοποιημένου ντουλαπιού και να μην ρίξουμε απλά επικάλυμμα. αυτήν την ομορφιά της τακτικότητος μέσα στον εαυτό μας ο Χριστός την ευλογεί όταν εμείς στους λογισμούς μας, στις αποφάσεις μας, σε αυτά τα οποία επιλέγουμε. Να βάλουμε πρώτον στόχον τον Ιησού Χριστό, τότε όλα όσα κάνουμε θα είναι Χριστ-ευλόγητα! Θα τα ευλογεί, δηλαδή ο Χριστός.
Δεν σημαίνει ότι ο Χριστός θέλει να ασχολούμεθα μόνο με την ψυχή μας αλλά θέλει και την αρμονία αυτής της ψυχής σε συνεργασία με το σώμα στο οποίο φιλοξενείται η ψυχή. Δεν ενδιαφέρεται ο Κύριος μόνον για την ψυχή μας. Ενδιαφέρεται και για το σώμα μας, ενδιαφέρεται και για υλικά πράγματα τα οποία έχουμε για να ζήσουμε όμως, όχι, για να θυσαυρίσουμε.
Διότι τους θυσαυρούς αυτούς όπως λέει το ευαγγέλιο τους τρώει το σαράκι, τους τρώνε οι μικροοργανισμοί και τους διαλύουν και δεν τους αφήνουν να τους απολαύσουν οι άνθρωποι.
Ποίος είναι ο θυσαυρός μας; Είναι ο Χριστός μας, είναι ο Κύριος μας, είναι ο έρωτας της καρδιάς μας. Γι' αυτόν εμείς δίνουμε τα πάντα. Σ' αυτόν εμπιστευόμαστε τα πάντα! Γι' αυτόν υπάρχουμε και Εκείνος σκεπάζει και ευλογεί και αγιάζει όλον τον άνθρωπο ψυχή τε και σώματι. Γι αυτό και αν έχετε προσκηνύσει λείψανο αγίου δεν προσκηνούμε την ψυχή του αγίου είναι αθάνατη κατα χάριν και ευρίσκεται εις την μέλλουσα αιώνια κατάσταση, στον παράδεισο. Προγεύεται η ψυχή τον παράδεισο αλλά προσκηνούμε το σώμα του Αγίου, αυτό το φθαρτό, το υλικό, που έχουμε και εμείς αλλά το δικό μας λόγω των πολλών μας αμαρτιών μας και εμπαθειών μας θα μείνει και θα λιώσει αλλά του Αγίου με την χάρη του Θεού διατηρείται όσον ο Θεός θέλει. Ευωδιάζει όσον ο Κύριος θέλει, ευωδιάζει και βγαίνουν αρώματα όμορφα απο αυτό το κομμάτι γης που είναι το σώμα του Αγίου και εμείς βεβαιώνουμε την πίστη μας, βεβαιώνουμε την αγάπη μας στον Ιησού Χριστό και τον σεβασμό μας στον Άγιο τον οποίον προσκηνούμε.
"Διότι, λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, διασκορπίζεται η καρδιά απο την ηδονή του Θεού...sec 12.48
Δευτέρα 11 Μαρτίου 2019
Κήρυγμα πρώτου κατανυκτικού εσπερινού στην Κοιλάδα 10η Μαρτίου 2019 (απομαγνητοφωνημένο)
Ξεκινά, αδελφοί μου, απο αποψε το βράδυ λειτουργικά και απο αύριο το πρωί με την καθαρά Δευτέρα η περίοδος της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Αν θες να πας σε ένα προορισμό και διαλέξεις το που θες να πας, πρέπει να βρεις και κάποιον να σε οδηγήσει εκεί να σε πάει να ξέρει δηλαδή τον δρόμο.
Γι' αυτό και απόψε διαλέξαμε έναν απλανή οδηγό που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό το ταξείδι της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής με τελικό σκοπό, στόχο και προορισμό την Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Αυτός ο οδηγός είναι ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος που γιορτάζει στις 28 Σεπτεμβρίου και 28 Ιανουαρίου κάθε έτους και θα πάρουμε απο τον πρώτο του λόγο, στα Ασκητικά του, σε ένα βιβλίο που αναφέρεται στους ασκητές αλλά και σε όλους εμάς τους χριστιανούς που αγωνιζόμαστε στον κόσμο, στον λόγο περι Αποταγής.
Θυμάσθε πότε κάναμε αποταγή του κακού; Όταν μας βάπτισαν. Δεν ρωτάει ο Λειτουργός, ο Ιερεύς, αν αποτάσσεται ο άνθρωπος το κακό και απαντά ο ανάδοχος - ο νονός μας αποτάσσομαι! Φεύγω απο το κακό. Δέχομαι να πηγαίνω προς το αγαθό, να πηγαίνω προς το καλό. Αυτήν την αποταγή οι μοναχοί την έχουν ως μόνιμο τρόπο ζωής.
(Και) Εμείς όλο τον χρόνο αλλά ιδιαίτερα την περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής προσπαθούμε να κάνουμε αποταγή στο κακό.
Λέγει ο Αββάς Ισαάκ: "Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της αρετής. Λέγεται ότι είναι γέννημα της πίστεως." ο φόβος του Θεού δεν σημαίνει φοβία, δεν σημαίνει τρόμος ενώπιον του Θεού αλλά σημαίνει δέος, σημαίνει απόλυτος σεβασμός προς τον Θεόν. Δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος ουδεμίαν αρετή πνευματική αν δεν αγαπά και να σέβεται τον Θεόν πραγματικά. Αυτός είναι ο ειλικρινής και αληθινός φόβος του Θεού, τον οποίον εμείς μετερχόμεθα, μέσα σε αυτόν τον φόβον του Θεού και την απόλυτον του αγάπην ζούμε και κινούμεθα και εσμέν, και είμαστε σε αυτό τον φόβο συμμέτοχοι.
Αυτόν τον φόβον στην καρδιά μας τον γεννά η πίστη μας, η εμπιστοσύνη μας δηλαδή στο πρόσωπο του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Επειδή τον αγαπούμε, επειδή τον σεβόμεθα, επειδή είναι το κέντρο της υπάρξεως μας αποφασίζουμε να συνταξειδεύσουμε μαζί του την μεγάλη Τεσσαρακοστή και κάθε μεγάλη Τεσσαρακοστή για να προσκυνήσουμε τα πόδια του Ιδίου του Κυρίου μας, Αναστημένου τότε, Ιησού Χριστού.
"Αυτός ο φόβος, λέει ο άγιος Ισαάκ, σπέρνεται στην καρδιά του ανθρώπου, όταν ο νους του ανθρώπουαποχωρισθεί απο τον περισπασμό του κόσμου και συμμαζεύσει τους λογισμούς του που περιπλανώνται εδώ και εκεί ασχολείται με την μελέτη της μελλούσης αποκαταστάσεως." Δηλαδή, ο νους του ανθρώπου για να έχει τον φόβο του Θεού μέσα του πρέπει να αφήσει τον κοσμικό περισπασμό, τις κοσμικές μέριμνες που είναι μιά απάτη` δεν σημαίνει ότι θα αφήσει το νοικοκυριό και την ομορφιά και την γαλήνη του σπιτιού αλλά θα αφήσει τα περιττά πράγματα τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να έχει και να ασχολείται με αυτά, ούτως ώστε να περιμαζέψει τους λογισμούς του. Να μαζέψει τον νου μέσα στο κάστρο της υπάρξεως του. Να γίνει ο ίδιος αφέντης του νου του, μην αφήνει τον νου να διαφεντεύει την ύπαρξη του αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος να διαφεντεύει τον νου του και να τον στρέφει εκεί που έχει αποφασίσει και όχι το ανάποδο, ο νους να αποφασίζει που να στρέψει τον όλον άνθρωπο.
Πως θα μαζέψει τους λογισμούς που είναι περισπασμοί και περιπλάνησης γύρω απο αλλότροια πράγματα, θα σκέπτεται ότι στο μέλλον στα έσχατα ο Θεός θα τον αποκαταστήσει με την απόλυτη του αγάπη στον παράδεισο. Αν έχει αυτόν τον σκοπό, άν έχει αυτή την στοχοθεσία, αν βάλει αυτόν τον υψηλό στόχο τότε θα μπορεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει στο νου του, να κυριαρχήσει στους λογισμούς του, να βάλει τον στόχο υψηλά και να μπορέσει έστω και λίγο να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του και ο εαυτός του, ο ίδιος μας ο εαυτός, να ταπεινωθεί και να προσκυνήσει τα πόδια του Χριστού.
Προχωρούμε λίγο παρακάτω σαν να λέει ό άγιος το εξής: "Αρχή της αήθινής ζωής του ανθρώπου είναι ο φόβος του Θεού." Αν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, τον σέβεται και τον αγαπά πάρα πολύ, τότε έχει αρχίσει να ζει αληθινά. Διότι θα έχει συμπαραστάτη σε όποια δοκιμασία τον Ίδιο τον Κύριο μας. ...sec 6.54
Πως θα μαζέψει τους λογισμούς που είναι περισπασμοί και περιπλάνησης γύρω απο αλλότροια πράγματα, θα σκέπτεται ότι στο μέλλον στα έσχατα ο Θεός θα τον αποκαταστήσει με την απόλυτη του αγάπη στον παράδεισο. Αν έχει αυτόν τον σκοπό, άν έχει αυτή την στοχοθεσία, αν βάλει αυτόν τον υψηλό στόχο τότε θα μπορεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει στο νου του, να κυριαρχήσει στους λογισμούς του, να βάλει τον στόχο υψηλά και να μπορέσει έστω και λίγο να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του και ο εαυτός του, ο ίδιος μας ο εαυτός, να ταπεινωθεί και να προσκυνήσει τα πόδια του Χριστού.
Προχωρούμε λίγο παρακάτω σαν να λέει ό άγιος το εξής: "Αρχή της αήθινής ζωής του ανθρώπου είναι ο φόβος του Θεού." Αν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, τον σέβεται και τον αγαπά πάρα πολύ, τότε έχει αρχίσει να ζει αληθινά. Διότι θα έχει συμπαραστάτη σε όποια δοκιμασία τον Ίδιο τον Κύριο μας. ...sec 6.54
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2019
με αφορμή τη μέρα της Γυναίκας...
γυναίκα...
η παγκόσμια κοινότητα σήμερα δεν ξερω αν εχει καταξιωσει την γυναίκα ή με τον τρόπο της τον συγχρονο την απαξιώνει. αυτό δεν το ξέρω και δεν μπορώ να το διαβλέψω αλλά εκείνο το οποίο μπορώ να διαγνώσω είναι το ότι η συγχρονη πραγματικότητα έρχεται και ισοπεδώνει την γυναίκα.
την οποία σύγχρονη γυναικα την αντιμετωπίζερι σαν αλλα δυο χέρια εργασίας που ειναι παραπλησια του ανδρός, μα οταν τα βλέπει τα γυναικεια χέρια έτσι δεν αφηνει την γυναίκα να είναι αφεντικό στο σπίτι της και να ειναι η μανα των παιδιών της.
ουσιαστικά η χειραφέτηση της γυναικας την έκανε γυναίκα αλλά δεν την αφησε να μεινει μάνα.
αφησε τα παιδια της στην καλύτερη να τα μεγαλώσουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες στην πιο καλη περιπτωση, στην μετρια περίπτωση μια καλη ημεδαπή γκουβερνάντα και στην χειρότερη μια αλλοδαπή που κάνει τα παιδιά να ειναι μεγαλωμενα σε αντιφατικο και διαφορετικο περιβαλλον απο εκεινο που καθε μάνα θέλει για το παιδί της.
μα μονο το μεγάλωμα των παιδιών είναι; όχι φυσικά η ομορφια να σε περιμενει η μανα σου στην πόρτα να σε αγκαλιάζει να σε καλοσορίζει και άλλα τόσο όμορφα.
η νοικοκυρά του σπιτιού είναι άλλη γυναίκα που πληρώνεται για αυτό για να λεει απο εδώ και απο εκει οτι οι νοικοκυρές τούτου του τόπου είναι νοικοκυρές με ξένα χέρια...
μετά δεν ειναι εκει ως φίλη και σύζυγος αφού πολλές φορές λείπει απο την οικογενεια πιο πολλές ω΄ρες απο τον σύζυγο ή σύντροφο της.
μετά μπορεί να πούμε τόσα και άλλα αλλα θα σταθώ σε ένα πράγμα το πόσες γυναίκες διαλέγουν την καριέρα σε αντιθεση με την οικογενεια και τις ομορφιες της κοινοτικής ζωής και έχουμε πολλές καταξιωμένες γεροντοκόρες κάτι που ήτο στο παρελθόν αδιανοητο ισως και πολύ σπάνιο.
τελικά, δεν λέμε ότι η γυναικα δεν πρέπει να εργάζεται και να κάνει καριέρα αλλά να μην ξεχνά και να μην αφήνει για αργότερα την ομορφιά της μητρότητος. ειναι η μεγαλυτερα διακονια στην ανθρωπότητα της γυναίκας είναι ο πιο σημαντικό ρόλος επι γης. μανα ειναι ιερότατο έργο και δεν ανηκει σε όσοες δεν το επελεξαν ή δεν το θέλησαν!
μακαρι να ειχαμε γυναικες ως έπρεπε και τότε ο κόσμος θα ήταν καλύτερος και οι άντρες εμεις θα σεβόμασταν τις γυναικες σωστότερα...
η γυναίκα δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται απο τον άνδρα και δεν πρέπει να εργαλειοποιείται αλλά να είναι θαυμάσια και υπερβολικά το συστατικό εκείνο που συνέχει και αναγεννά μια σύγχρονη και προοδευτική κοινωνία...
με πολλή αγαπη σε κάθε γυναίκα,
+π.ιερόθεος λουμουσιώτης,
ιεροκηρυξ της ιεράς μητροπόλεως ύδρας.
8 Μαρτίου 2019
ημέρα της γυναίκας...
Τρίτη 5 Μαρτίου 2019
Σάββατο 2 Μαρτίου 2019
κήρυγμα της Κυριακής του Τελώνου και φαρισαίου 2019, απομαγνητοφωνημένο.
απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα μας στον ιερο Μητροπολιτικό Ναό Τιμίου Προδρόμου Κρανιδίου την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου 17η Φεβρουαρίου 2019.
Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, σεβαστέ μου συμπρεσβύτερε και αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, σήμερα και ξεκινάει η περίοδος του Τριωδίου.
Ανοίγουμε αυτό το βιβλίο της Εκκλησίας, ψάλλουμε άσματα και αυτά τα άσματα μας μαθαίνουν ποιός είναι ο τρόπος που μας καλεί ο Θεός να ζήσουμε. Τρόπος μετανοίας και επιστροφής αλλά επειδή την ευαγγελική περικοπή συχνά πυκνά την ακούμε ερμηνευομένη και δεύτερον την ξέρουμε διότι γιορτάζουμε και σήμερα ως υπερήφανοι όντες, ως οιημένοι, ως Φαρισαίοι εντός ή εκτός εισαγωγικών γιορτάζουμε.
Γιορτάζουμε και την άλλη Κυριακή άσωτοι όντες, γιορτάζουμε και την παραπάνω Κυριακή που περιμένουμε την κρίση την δικαία του Κυρίου μας και δεν αφηνουμε αυτά τα πράγματα να μας κρατήσουν μακρυά απο τον Θεό, αυτές οι λεγόμενες εορτές δεν είναι εορτές αλλά είναι ο παραβολικός λόγος του Χριστού, που προσπαθεί να εγγίσει τον άνθρωπο και να τον φέρει κοντά.
Τι κάνει ο Χριστός;;; απλοποιεί την διδασκαλία Του για χάρη του ανθρώπου και θα ακούσουμε επειδή την ξέρουμε καλα την ευαγγελική περικοπή, τον απόστολο Παύλο να μας λέγει, ακούστε τι μας είπε σε απλή γλώσσα: "συ όμως αδελφέ, (προς τον Τιμόθεον απευθύνεται για δεύτερη φορά και του γράφει επιστολή) παρακολούθησες τη διδασκαλία μου, τον τρόπον της ζωής, την πρόθεση, την πίστη, την μακροθυμία, την αγάπη, την υπομονή, τους διωγμούς, τα παθήματα τα οποία μου συνέβησαν στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα. Πόσους διωγμούς υπέφερα και απο όλα με έσωσε ο Κύριος και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θα διωχθούν." Ο Κύριος, αδελφοί μου, δεν μας είπε ότι οι επι γης παρυσία σας,ο αγώνας της ζωής σας θα είναι εύκολος. Όταν προπονείται ένας αθλητής για να τρέξει μαραθώνιο...
sec 5.40
sec 5.40
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)