Κήρυγμα πρώτου κατανυκτικού εσπερινού στην Κοιλάδα 10η Μαρτίου 2019 (απομαγνητοφωνημένο)

  Ξεκινά, αδελφοί μου, απο αποψε το βράδυ λειτουργικά και απο αύριο το πρωί με την καθαρά Δευτέρα η περίοδος της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής. 

  Αν θες να πας σε ένα προορισμό και διαλέξεις το που θες να πας, πρέπει να βρεις και κάποιον να σε οδηγήσει εκεί να σε πάει να ξέρει δηλαδή τον δρόμο. 

  Γι' αυτό και απόψε διαλέξαμε έναν απλανή οδηγό που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό το ταξείδι της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής με τελικό σκοπό, στόχο και προορισμό την Ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Αυτός ο οδηγός είναι ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος που γιορτάζει στις 28 Σεπτεμβρίου και 28 Ιανουαρίου κάθε έτους και θα πάρουμε απο τον πρώτο του λόγο, στα Ασκητικά του, σε ένα βιβλίο που αναφέρεται στους ασκητές αλλά και σε όλους εμάς τους χριστιανούς που αγωνιζόμαστε στον κόσμο, στον λόγο περι Αποταγής.

  Θυμάσθε πότε κάναμε αποταγή του κακού; Όταν μας βάπτισαν. Δεν ρωτάει ο Λειτουργός, ο Ιερεύς, αν αποτάσσεται ο άνθρωπος το κακό και απαντά ο ανάδοχος - ο νονός μας αποτάσσομαι! Φεύγω απο το κακό. Δέχομαι να πηγαίνω προς το αγαθό, να πηγαίνω προς το καλό. Αυτήν την αποταγή οι μοναχοί την έχουν ως μόνιμο τρόπο ζωής. 

  (Και) Εμείς όλο τον χρόνο αλλά ιδιαίτερα την περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής προσπαθούμε να κάνουμε αποταγή στο κακό.

  Λέγει ο Αββάς Ισαάκ: "Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της αρετής. Λέγεται ότι είναι γέννημα της πίστεως." ο φόβος του Θεού δεν σημαίνει φοβία, δεν σημαίνει τρόμος ενώπιον του Θεού αλλά σημαίνει δέος, σημαίνει απόλυτος σεβασμός προς τον Θεόν. Δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος ουδεμίαν αρετή πνευματική αν δεν αγαπά και να σέβεται τον Θεόν πραγματικά. Αυτός είναι ο ειλικρινής και αληθινός φόβος του Θεού, τον οποίον εμείς μετερχόμεθα, μέσα σε αυτόν τον φόβον του Θεού και την απόλυτον του αγάπην ζούμε και κινούμεθα και εσμέν, και είμαστε σε αυτό τον φόβο συμμέτοχοι.

  Αυτόν τον φόβον στην καρδιά μας τον γεννά η πίστη μας, η εμπιστοσύνη μας δηλαδή στο πρόσωπο του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Επειδή τον αγαπούμε, επειδή τον σεβόμεθα, επειδή είναι το κέντρο της υπάρξεως μας αποφασίζουμε να συνταξειδεύσουμε μαζί του την μεγάλη Τεσσαρακοστή και κάθε μεγάλη Τεσσαρακοστή για να προσκυνήσουμε τα πόδια του Ιδίου του Κυρίου μας, Αναστημένου τότε, Ιησού Χριστού.

  "Αυτός ο φόβος, λέει ο άγιος Ισαάκ, σπέρνεται στην καρδιά του ανθρώπου, όταν ο νους του ανθρώπουαποχωρισθεί απο τον περισπασμό του κόσμου και συμμαζεύσει τους λογισμούς του που περιπλανώνται εδώ και εκεί ασχολείται με την μελέτη της μελλούσης αποκαταστάσεως." Δηλαδή, ο νους του ανθρώπου για να έχει τον φόβο του Θεού μέσα του πρέπει να αφήσει τον κοσμικό περισπασμό, τις κοσμικές μέριμνες που είναι μιά απάτη` δεν σημαίνει ότι θα αφήσει το νοικοκυριό και την ομορφιά και την γαλήνη του σπιτιού αλλά θα αφήσει τα περιττά πράγματα τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να έχει και να ασχολείται με αυτά, ούτως ώστε να περιμαζέψει τους λογισμούς του. Να μαζέψει τον νου μέσα στο κάστρο της υπάρξεως του. Να γίνει ο ίδιος αφέντης του νου του, μην αφήνει τον νου να διαφεντεύει την ύπαρξη του αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος να διαφεντεύει τον νου του και να τον στρέφει εκεί που έχει αποφασίσει και όχι το ανάποδο, ο νους να αποφασίζει που να στρέψει τον όλον άνθρωπο. 
  Πως θα μαζέψει τους λογισμούς που είναι περισπασμοί και περιπλάνησης γύρω απο αλλότροια πράγματα, θα σκέπτεται ότι στο μέλλον στα έσχατα ο Θεός θα τον αποκαταστήσει με την απόλυτη του αγάπη στον παράδεισο. Αν έχει αυτόν τον σκοπό, άν έχει αυτή την στοχοθεσία, αν βάλει αυτόν τον υψηλό στόχο τότε θα μπορεί ο άνθρωπος να κυριαρχήσει στο νου του, να κυριαρχήσει στους λογισμούς του, να βάλει τον στόχο υψηλά και να μπορέσει έστω και λίγο να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του και ο εαυτός του, ο ίδιος μας ο εαυτός, να ταπεινωθεί και να προσκυνήσει τα πόδια του Χριστού.
  Προχωρούμε λίγο παρακάτω σαν να λέει ό άγιος το εξής: "Αρχή της αήθινής ζωής του ανθρώπου είναι ο φόβος του Θεού." Αν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, τον σέβεται και τον αγαπά πάρα πολύ, τότε έχει αρχίσει να ζει αληθινά. Διότι θα έχει συμπαραστάτη σε όποια δοκιμασία τον Ίδιο τον Κύριο μας.  ...sec 6.54