«Ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἀγαπᾶ τὴν πλεονεξία καὶ καταφρονεῖ τὴ δικαιοσύνη, χωρὶς οὔτε νὰ λογαριάζει τὸ ἀβέβαιο, τὸ ἄστατο καὶ τὸ ὀλιγοχρόνιο τῆς ζωῆς του, οὔτε νὰ ἐνθυμεῖται τὸ ἀδωροδόκητο καὶ ἀναπόφευκτο τοῦ θανάτου. Κι᾿ ἂν καταντήσει αἰσχρὸς καὶ ἀνόητος γέρος, εἶναι σὰν τὸ σάπιο ξύλο, τελείως ἄχρηστος γιὰ ὁ,τιδήποτε.» http://hamomilaki.blogspot.com/2009/01/saint-antonios-great.html
Μόνον ένας άνθρωπος που δεν θα λειτουργεί το μυαλό του θα μπορούσε να θέλει περισσότερο τα αγαθά του κόσμου τούτου παρά να είναι ένας απλός και καθημερινός άνθρωπος που θα τρώγει και θα πίνει απλά για να διαβιεί και όχι θα ζει για να είναι δούλος των υλικών αγαθών –να τρώγει και να πίνει!
Ο άνθρωπος αυτός που είναι δούλος των υλικών αγαθών δια της πλεονεξίας ονομάζεται υπό του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου –σήμερα εορτάζεται η μνήμη του- πονηρός! Είναι εκείνος ο άνθρωπος πονηρός που στη ζωή του αντί να ακολουθεί τον άγιο Θεό μας…ακολουθεί τον Παμ – πόνηρο Διάβολο! Αυτός είναι ο πραγματικά πονηρός επί της γης! Εκείνος διαστρέφει και διαβάλλει την σχέση θεού και ανθρώπου μετέρχεται κάθε μέσο να δέσει τον άνθρωπο με την γη και δεν αφήνει περιθώριο στον άνθρωπο να σκεφτεί ότι δεν φτιάχθηκε για τη γη και τα γήινα πράγματα αλλά ότι έχει φτιαχθεί για να συντρώγει με τους αγγέλους και να συνομιλεί με τους αγίους του Θεού!
Όποιος αγαπά την πλεονεξία διώκει την δικαιοσύνη…διότι αν καλοσκεφθούμε τα πράγματα όλα ανήκουν σε όλους η συσσώρευση πλούτου δεν ωφελεί αλλά καθηλώνει στη γη!
Τι να το κάνω να ζω με εύθραυστη υγεία και να χρειάζονται 728 κιλά χρήματα για να απελευθερωθώ και να μην ξέρω αν θα ζω αύριο λόγω της εύθραυστης υγείας μου…αυτό είναι δράμα και εδώ φαίνεται πόσο πολύτιμη είναι η ζωή του ανθρώπου και δεν ανταλλάσσεται με τίποτα επί γης…αν και η ευαισθησία μας εξαντλείται στον συντοπίτη μας πλοιοκτήτη και όχι στα πονεμένα παιδιά της Γάζας τα οποία σκοτώνει η διεθνής αδιαφορία!
Εμείς στην ενθαδικότητα μας ζούμε ανάμεσα στις λεπτές ισορροπίες του θανάτου και της ζωής και αν θέλετε της ζωής και του θανάτου…αφού αυτή προηγείται και ο θάνατος έπεται αλλά και έπεται η αληθινή ζωή μετά τον θάνατον…στην ελπίδα του Ελπιδοφόρου Κυρίου μας στηρίζουμε τις προσευχές και τις ελπίδες μας!
«Κι᾿ ἂν καταντήσει αἰσχρὸς καὶ ἀνόητος γέρος, εἶναι σὰν τὸ σάπιο ξύλο, τελείως ἄχρηστος γιὰ ὁ,τιδήποτε.» το συμπέρασμα του αγίου μας είναι στωϊκά κυνικό και μοναδικά αληθινό! Αυτό είναι το κατάντημα του πλεονέκτη γέροντος που καταλήγει μονάχος με ανασφάλειες και πόνο να αργοπεθαίνει καθημερινά στις συμπληγάδες των πόνων των σωματικών και των φροντίδων για το τι θα απογίνει το βιός του…την λύση την πραγματοποίησε εν εαυτώ ο άγιος Αντώνιος…τα άφησε όλα και ακολούθησε τον Χριστό…εμείς κάνουμε το ίδιο???
Μόνον ένας άνθρωπος που δεν θα λειτουργεί το μυαλό του θα μπορούσε να θέλει περισσότερο τα αγαθά του κόσμου τούτου παρά να είναι ένας απλός και καθημερινός άνθρωπος που θα τρώγει και θα πίνει απλά για να διαβιεί και όχι θα ζει για να είναι δούλος των υλικών αγαθών –να τρώγει και να πίνει!
Ο άνθρωπος αυτός που είναι δούλος των υλικών αγαθών δια της πλεονεξίας ονομάζεται υπό του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου –σήμερα εορτάζεται η μνήμη του- πονηρός! Είναι εκείνος ο άνθρωπος πονηρός που στη ζωή του αντί να ακολουθεί τον άγιο Θεό μας…ακολουθεί τον Παμ – πόνηρο Διάβολο! Αυτός είναι ο πραγματικά πονηρός επί της γης! Εκείνος διαστρέφει και διαβάλλει την σχέση θεού και ανθρώπου μετέρχεται κάθε μέσο να δέσει τον άνθρωπο με την γη και δεν αφήνει περιθώριο στον άνθρωπο να σκεφτεί ότι δεν φτιάχθηκε για τη γη και τα γήινα πράγματα αλλά ότι έχει φτιαχθεί για να συντρώγει με τους αγγέλους και να συνομιλεί με τους αγίους του Θεού!
Όποιος αγαπά την πλεονεξία διώκει την δικαιοσύνη…διότι αν καλοσκεφθούμε τα πράγματα όλα ανήκουν σε όλους η συσσώρευση πλούτου δεν ωφελεί αλλά καθηλώνει στη γη!
Τι να το κάνω να ζω με εύθραυστη υγεία και να χρειάζονται 728 κιλά χρήματα για να απελευθερωθώ και να μην ξέρω αν θα ζω αύριο λόγω της εύθραυστης υγείας μου…αυτό είναι δράμα και εδώ φαίνεται πόσο πολύτιμη είναι η ζωή του ανθρώπου και δεν ανταλλάσσεται με τίποτα επί γης…αν και η ευαισθησία μας εξαντλείται στον συντοπίτη μας πλοιοκτήτη και όχι στα πονεμένα παιδιά της Γάζας τα οποία σκοτώνει η διεθνής αδιαφορία!
Εμείς στην ενθαδικότητα μας ζούμε ανάμεσα στις λεπτές ισορροπίες του θανάτου και της ζωής και αν θέλετε της ζωής και του θανάτου…αφού αυτή προηγείται και ο θάνατος έπεται αλλά και έπεται η αληθινή ζωή μετά τον θάνατον…στην ελπίδα του Ελπιδοφόρου Κυρίου μας στηρίζουμε τις προσευχές και τις ελπίδες μας!
«Κι᾿ ἂν καταντήσει αἰσχρὸς καὶ ἀνόητος γέρος, εἶναι σὰν τὸ σάπιο ξύλο, τελείως ἄχρηστος γιὰ ὁ,τιδήποτε.» το συμπέρασμα του αγίου μας είναι στωϊκά κυνικό και μοναδικά αληθινό! Αυτό είναι το κατάντημα του πλεονέκτη γέροντος που καταλήγει μονάχος με ανασφάλειες και πόνο να αργοπεθαίνει καθημερινά στις συμπληγάδες των πόνων των σωματικών και των φροντίδων για το τι θα απογίνει το βιός του…την λύση την πραγματοποίησε εν εαυτώ ο άγιος Αντώνιος…τα άφησε όλα και ακολούθησε τον Χριστό…εμείς κάνουμε το ίδιο???
Modern Father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου