το φαινόμενο της "γυάλας"

Το φαινόμενο της «γυάλας»!

Μπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι ένα αντικείμενο –ανθρώπινο κατασκεύασμα ή
επινόημα- ευρεθεί σε μια γυάλα και κλεισθεί και το καπάκι της γυάλας αυτό το αντικείμενο δεν είναι εγκλωβισμένο μέχρι να ελευθερωθεί προς χρήσιν???
Απλή η απάντησις…για τα υλικά, όταν εντός της γυάλας αποφασίσει να κλεισθεί ή αποφασίσουν να εγκλωβίσουν κάποιον άνθρωπο με ή χωρίς την θέλησιν του τότε μπορεί κανείς να ισχυρισθεί απλά ότι αυτός ο άνθρωπος ευρίσκεται «στον κόσμο του»!
Τι σημαίνει αυτό το οποίο προσπαθώ να εκφράσω και μου είναι δύσκολο…δεν μπορώ να φαντασθώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να χάσουν την κοινωνική τους επαφή…δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται στα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα ή και «οικογενειακά» περιβάλλοντα εκκλησιαστικών ανθρώπων!
Δηλαδή πως εξηγείται ενώ είσαι νέος να θες να ακολουθείς τον Χριστό που σου δείχνει συχνά πυκνά με πόνους και θλίψεις, με το βάρος των ετών την πόρτα της εξόδου και εμείς συχνά πυκνά θέλουμε να κλείσουμε την πόρτα της εισόδου και να μείνουμε στην εκκλησιαστική διοίκηση –εξουσία, δυστυχώς και λυπούμε που το γράφω!
Δύσκολο σε αυτή την ηλικία να προεικάσουμε το μέλλον αλλά έχω βεβαιωθεί μέσα μου ότι χρόνια γονίμου διακονίας δεν μπορούν να υπάρξουν πέραν των 35 χρόνων διακονίας στον αμπελώνα του Κυρίου…μετά η ζωτικότης χάνεται και μένει η «Ζωη-»
κότης, η σφρυγηλότης της πρώτης νιότης χάνεται και μένει μια κακώς νοούμενη παραδοσιακότης, η ελευθερία του Λόγου του Χριστού χάνεται και μένει έντονη προγονοπληξία (λατρεία και επιμονή σε ότι παραλάβαμε μη εξετάζοντες τις συνθήκες παραλαβής) εμφαινομένη σε ράσα, καλυμαύχια, γένια και μαλλιά…δόλιος τρόπος εξόδου είναι η έξωση από τους Επισκόπους…αλλά πολλές φορές λύση δεν είναι και αυτή!
Λύση είναι ά γ ι ο ν και α ρ ε τ η ς προϊόν στην έξοδο να διαλέγουμε εμείς να διακονήσουμε το σώμα της εκκλησίας με την προσευχή και την πνευματική ζωή μας και όχι να αναγκάζουμε το σώμα του Χριστού να του φορτωνόμαστε στην πλάτη του και να μην θέλουμε να φύγουμε…η έξοδος πρέπει να είναι μελετημένη, ενωρίς και αξιοπρεπείς και ο ιερεύς και ο επίσκοπος να φεύγει γηραλέος μεν αλλά ουχί κεκμηκός, ταλαιπωρημένος δε ουχί όμως αιρόμενος υπό τεσσάρων!
Αγία να είναι η είσοδος μας να εύχεσθε, αγία και έλλογος η έξοδος!
Ευχηθείτε, αδελφοί μου, να το συνειδητοποιήσω εγώ που το γράφω και νωρίς να εξέλθω από του σώματος της εκκλησιαστικής διοικήσεως(αν και ως διάκονος δεν έχω διοίκηση και είμαι πλέον ευτυχής, που δεν έχω εισέλθει σε αυτό το σώμα της διοικήσεως της εκκλησιαστικής κοινότητος)!
Μακάρι δε να υπήρχε τρόπος να μην διοικήσω ποτέ αλλά να ποιμάνω μόνον…αυτό δε το τελευταίο μπορεί και πολλοί αδελφοί μου κληρικοί να το εύχονται μαζί με εμένα μυστικώς ή και εκφώνως!

modern Father

δεν ειμαστε αντιπαπικοι α π λ ά ορθόδοξοι...πρέπει να ντρεπόμαστε???

Μοναχού Μωυσέως ΑγιορείτουΜικρός σχολιασμός σε μεγάλα και λυπηρά γεγονότα
(Από την έκτακτη έκδοση της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Εν Συνειδήσει, Δεκέμβριος 2006, αναδημοσιεύουμε το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου του σεβαστού λογίου Μοναχού Μωυσέ­ως Αγιορείτου με τίτλο Μικρός σχολιασμός σε μεγάλα και λυπηρά γεγονότα. Ας προσέξουμε το ομολογιακό αυτό κείμενο με την διακριτική και αρχοντική του έκφραση).


... Κανείς δεν μιλά σθεναρά. Όποιος μιλά, αν δεν θεωρείται φανατικός, χαρακτηρίζεται οπισθοδρομικός, στενοκέφαλος, μύωπας, αρτηριοσκληρωτικός ή ακόμη και φαιδρός και γραφικός. Βεβαίως θα πρέπει να τονίσουμε ότι δυστυχώς η ορθόδοξη παραδοσιακή γραμμή υποστηρίζεται ενίοτε ανορθόδοξα με αρές, ύβρεις, θυμούς, απειλές, φωνές, ακραίες θέσεις, ατεκμηρίωτες εκφράσεις και αναληθείς υπερβολές. Χρειάζεται μεγάλη γνώση, υπευθυνότητα, σοβαρότητα, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και διάκριση. Δε θα διορθωθεί ένα κακό μ' ένα άλλο κακό. Με την εμπάθεια δεν μπορεί να έλθει καλό. Δεν θ' αποσχισθούμε από την Εκκλησία ποτέ. Θα παραμείνουμε πάντοτε πιστά τέκνα της Μίας, Αγίας, Αποστολικής, Ορθόδοξης, Μητέρας Εκκλησίας μας. Εντός των κόλπων της θ' αναπνέουμε και κινούμεθα συνεχώς με σεμνότητα, ταπείνωση, γνησιότητα, ειλικρίνεια και αφοβία. Θα καταθέτουμε την αγωνία μας, τον λογισμό μας, το παράπονό μας, τον καημό μας, την έγνοιά μας, την ανησυχία μας και την ελπίδα μας. Τα κακώς κείμενα, οι παραχαράξεις, οι νοθεύσεις σκανδαλίζουν πολύ τις ευαίσθητες συνειδήσεις. Είναι λάθος; Εμείς δεν επιτρέπεται να εκφρασθούμε; Θα πρέπει να περιορισθούμε στο κομποσχοίνι μας; Έτσι χαρακτηρίζεται κάποιων η αγάπη προς το μοναχισμό; Θα πρέπει μόνο να επιφωνούμε, επικροτούμε και χειροκροτούμε πάντοτε κι έτσι θα είμαστε οι καλοί μοναχοί; Ακόμη κι όταν παραγκωνίζονται ή παρερμηνεύονται οι θείοι και Ιεροί Κανόνες και το Πηδάλιο της Εκκλησίας, η Ιερά Παράδοση, η αρχαία τάξη, οι ιεροί θεσμοί, τα πατροπαράδοτα λόγια, η οδός των Αγίων Πατέρων μας; Δεν ισχύουν σήμερα οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας περί συμπροσευχής μετά αιρετικών; Δεν είναι συμπροσευχή όταν ο πατριάρχης εναγκαλίζεται τον πάπα στο «αγαπήσωμεν αλλήλους»; Πρόκειται για φιλοφρόνηση; Τί σημαίνει ο ιερός ασπασμός της αγίας ώρας ταύτης; Δεν είναι συμπροσευχή η απαγγελία του «Πάτερ ημών» υπό του πάπα εν ώρα θείας Λειτουργίας; Έχουν ημερομηνία λήξεως οι Ιεροί Κανόνες; Έχουν μεταποιηθεί και μεταλλαγεί; Ποία η ουσιαστική πρόοδος εκ της τοιαύτης συναντήσεως; Όταν ο πάπας εν μέσω Φαναρίου μίλησε περί του παπικού πρωτείου και εν Εφέσω περί ενώσεως των χριστιανών Ανατολής και Δύσεως διά της Ουνίας; Η ένωση θα επιτευχθεί με το να γίνουμε οι Ορθόδοξοι Ουνίτες;.... Σε τί άλλαξε ο παπισμός, ώστε να τρέχουμε πίσω του; Οι μεγάλοι λόγοι περί ιστορικής μνήμης και ελληνορθοδόξου παραδόσεως λησμονήθηκαν; Δεν γνωρίζουμε τί έπραξε ο παπισμός επί μία χιλιετία; Ήταν φονταμενταλιστές οι Άγιοί μας που εφιστούσαν την αυστηρή προσοχή των πιστών στο μέγιστο παπικό κίνδυνο; Ό,τι γίνεται για πρώτη φορά δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι είναι θετικό ιστορικό γεγονός. Η επιφύλαξη, η προσοχή τόσων και τόσων λογίων, σοφών, εναρέτων, ταπεινών, αγίων, πατριαρχών, αρχιεπισκόπων, επισκόπων, πρεσβυτέρων και μοναχών επί τόσους αιώνες ήταν λανθασμένη; Είμεθα σίγουρα σοφώτεροι όλων αυτών των προηγουμένων; Ό,τι πάλι ανίερο επαναλαμβάνεται δεν σημαίνει καθόλου ότι καθαγιάζεται και λαμβάνει εξιλέωση.... Ειλικρινά με πόνο και αγάπη σύρουμε τις απλές, λιτές και εγκάρδιες αυτές γραμμές. Περιττό να ξανατονίσουμε τον άπειρο σεβασμό μας στους θεσμούς και τα πρόσωπα της Εκκλησίας. Συγκεκριμένες τακτικές κρίνουμε με αληθινό πόνο και μεγάλη αγάπη. Μιλάμε φυσικά όχι ως όσιοι, αν μόνο οι όσιοι μπορούσαν να μιλούν θα 'πρεπε να παύσει το κήρυγμα της Εκκλησίας, αλλά ως πιστά τέκνα Αυτής. Θα μπορούσαμε άνετα να σιωπήσουμε κι εμείς. Δεν κάνουμε τους γενναίους. Δεν είναι γενναιότητα να υποστηρίζεις αλήθειες, αλλά υποχρέωση και αναγκαίο καθήκον. Θα μπορούσαμε να χειροκροτούμε κινήσεις, μετακινήσεις, ασπασμούς και χειρονομίες καλής θελήσεως. Να σκορπίζουμε χαμόγελα, συγκινήσεις, συναισθηματισμούς, ωραιολογίες και αγαπολογίες. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κάνουμε. Αδυνατούμε όμως να πείσουμε προς τούτο τον εαυτό μας. Μας ελέγχει αυστηρά το ιερό παρελθόν οσιομαρτύρων και ομολογητών του αγιοτρόφου και αγιοτέκνου Αγίου Όρους. Εμείς ταπεινά, ολόθερμα, ολόψυχα και ολοκάρδια θα συνεχίσουμε βεβαίως νυχθημερόν να προσευχώμεθα «υπέρ της των πάντων ενώσεως», «υπέρ ευσταθείας των Αγίων του Θεού Εκκλησιών», «υπέρ των ορθοτομούντων τον λόγον της αληθείας». Οι διάλογοι μπορούν να συνεχιστούν μόνο αν μεταφέρουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας, κατά τον π. Γ. Φλωρόφσκυ, όταν οι ετερόδοξοι «ουσιαστικώς βοηθούνται, όταν οι ορθόδοξοι διά συνεπούς ορθοδόξου στάσεως τους υποδεικνύουν το μέγεθος της πνευματικής ασθενείας των και τον τρόπον της θεραπείας αυτών» κατά το κείμενο της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους μεταφέρεται άφοβα, ακέραια, γνήσια και ταπεινά. Πάντοτε «εν αληθεία και αγάπη», «εν φόβω Θεού», «εν εκτενεί δεήσει». Δεν κατακρίνουμε κανένα. Ελέγχοντες ελεγχόμεθα. Είναι πολλοί που σκέπτονται αυτά τα απλά και σημαντικά. Δεν είναι ορθό να περιγελούμε την καλή αγωνία των πιστών. Να αναπτύσσονται εκκλησιαστικές δημόσιες σχέσεις για κοντόθωρες διεκδικήσεις, με δικαιολογήσεις που δεν πείθουν, να ανανεώνεται ή αναβαθμίζεται το προφίλ ορισμένων εκκλησιαστικών ταγών, να μη λέγεται όλη η αλήθεια, να σκανδαλίζεται δίκαια το μικρό ποίμνιο, να αναμένεται βοήθεια από καταδικασμένες εξουσίες για κοσμικότητα, αλλοτρίωση, έπαρση και αντιευαγγελικότητα. Λέγοντας αυτά ξαναλέμε ότι δεν είμεθα επαρκείς. Όλοι αξίζει να αγωνιζόμαστε υπομονετικά και επίμονα να γίνουμε πιο ορθόδοξοι. Δεν μεγιστοποιούμε τα γεγονότα, δεν κυνηγάμε φαντάσματα, δεν φοβόμαστε όπου δεν υπάρχει φόβος, δεν απεμπολούμε την ευθύνη και το χρέος μας και προσευχόμεθα θερμότερα και ταπεινότερα τώρα υπέρ διαφωτίσεως πάντων.

«Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΟ ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (1884-1980)»Τεύχος 20. Μάιος-Αύγουστος 2007. Θεσ/νίκη

Έκδοσις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ΚΑΝΩΝ ΜΕ', ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
«Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικούς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω». Ιεροί Κανόνες εκ του πηδαλίου.

Ερμηνεία
Ο παρών Κανών διορίζει, ότι όποιος Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος ήθελε συμπροσευχηθή μοναχά, αλλά όχι και να συλλειτουργήση με αιρετικούς ας αφορίζηται. Επειδή όποιος με τους αφωρισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί), πρέπει να συναφορίζηται και αυτός, κατά τον Ι' των αυτών Αποστόλων. Ει δε και εσυγχώρησε εις τους αιρετικούς αυτούς να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα, ωσάν κληρικοί, ας καθαίρηται, επειδή όποιος κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους (καθώς τοιούτοι είναι και οι αιρετικοί, κατά τον Β' και Δ' της Γ') συγκαθαιρείται και αυτός, κατά τον ΙΑ' των Αποστόλων. Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμε και να αποστρεφώμεθα, αλλά όχι ποτέ και να συμπροσευχώμεθα με αυτούς ή να συγχωρούμεν εις αυτούς να ενεργήσουν τι εκκλησιαστικόν λειτούργημα, ή ως κληρικοί, ή ως ιερείς.

Συμφωνία
Ο δε ΞΕ' Αποστολικός λέγει, ότι όποιος εμβή εις συναγωγήν αιρετικών δια να προσευχηθή, κληρικός μεν ων, ας καθαίρηται, λαϊκός δε, ας αφορίζηται. Η δε εν Λαοδικεία, κατά μεν τον ΣΤ' αυτής, δεν συγχωρεί να εμβαίνουν οι αιρετικοί εις την εκκλησίαν, κατά δε τον ΛΒ' δεν πρέπει, λεγει να λαμβάνει τινάς τας παρά των αιρετικών ευλογίας, οι οποίες είναι αλογίες, και όχι ευλογίες, αλλά ουδέ πρέπει να συμπροσεύχηται τινάς με αιρετικούς ή σχισματικούς κατά τον ΛΓ' της αυτής. Ο δε ΛΔ' αναθεματίζει τους αφίνοντας τους μάρτυρας του Χριστού και πορευομένους εις τους ψευδομάρτυρας των αιρετικών. Ο δε Θ' Τιμοθέου δεν συγχωρεί να στέκονται παρόντες αιρετικοί εν τω καιρώ της Θείας Λειτουργίας, έξω μόνον αν υπόσχωνται να μετανοήσουν, και να αφήσουν την αίρεσιν. Αλλά και ο Θ' της εν Λαοδικεία αφορίζει τους Χριστιανούς όπου πηγαίνουν εις τα κοιμητήρια, ή μαρτύρια των αιρετικών δια να προσευχηθούν, ή χάριν ιατρείας των ασθενών αυτών. Αλλά ούτε πρέπει να συνεορτάζη κανείς Χριστιανός με τους αιρετικούς, ούτε να δέχηται τα παρ' αυτών πεμπόμενα εις αυτόν δώρα της εορτής των, κατά τον ΛΖ' της αυτής εν Λαοδικεία.

http://www.impantokratoros.gr/C89BE1A3.el.aspx

http://www.impantokratoros.gr/95F6275C.el.aspx
οι φωτογραφίες ευρέθηκαν εδώ:
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=247

προσυπογράφουμε τις σθεναρές και αληθείς θέσεις του πατρός Μωϋσεως άνευ διαθέσεως σχίσματος και επαναστάσεως εν τη Εκκλησια...κανεις να μην φύγει απο την Σύναξιν του Χριστου μας αλλα ας αντιδράσουμε εν ελευθερία όσοι νομίζουμε οτι πρέπει!

modern father

μη μας απογοητευσετε παιδιά μας!

Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους µαθητές µου, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίοuυ
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζειΝα σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονόταΤι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείοΚαι σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλούΣε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία Ή και περισσότερα χρόνια,Θα σου µιλήσω σταράταΓια να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,Οι µαθητές που δίδαξα φέτοςΣτην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν,Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητέςΔε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθοςΠου µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατοςΤο συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικάΚαι στο ηθικοπλαστικό του έργο,Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,Των δασκάλων σας και των γονιών σας.Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµεΠως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,Θα σας γεράσουν πρόωρα.Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργειαΉταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλοΚαι έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών. Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό ΜακρυγιάννηΝα ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί απόΤον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα τουΉταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας τουΚι έπειτα φυλακίστηκε,Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη ΕλλάδαΚι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσειΑπό την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότηταΓια εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που Αύριο θα κάνετε.Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαιΠως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλάΚαι µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τουςσε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.Κι όταν ßλέπω την εποχή µας Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,

Μόνο σε εσάς ελπίζω,

Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε,

να αντισταθείτε,

να πολεµήσετε,

να νικήσετε.

Mη μας απογοητευσετε.

ΑΠΟ ΤΟ E-MAIL ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ!ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ Ε-ΜΑL!

ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...ΤΙ ΖΗΤΑ Η 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΤΩΡΑ...ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ...ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ, ΣΑΝ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΛΛΑ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΖΗΤΑ...ΓΊ' ΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΨΕΓΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΣΑΝ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ...ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ!

Modern Father

σχίσμα κόλασις δια τον πιστόν χριστιανόν

Τίποτε δεν οργίζει τον Θεό όσο η δ ι α ί ρ ε σ η της Εκκλησίας` τίποτε δεν είναι χειρότερο από τη φιλονεικία και την διαμάχη και την διάσπαση της εκκλησίας και ο διαμερισμός σε πολλά κομμάτια του χιτώνα, αυτού που δεν τόλμησαν να τον ξεσκίσουν οι ληστές. Αυτή την αμαρτία δεν την ξεπλένει ούτε το α ί μ α του μ α ρ τ υ ρ ί ο υ, είπε.

(Ιερός Χρυσόστομος, Εις του τα πρώτα Πάσχα νηστεύοντας, Λόγος τρίτος, P.G. 48, 863)

Εφημέριος έτος 58 – τεύχος 5, σελ. 2.

εξαφανισμένη κόρη...ποναει η ψυχη καθε ανθρωπου σε παρομοιες περιπτωσεις

Η κόρη μου 13 ετών, Ashley Flores, χάθηκε εδώ και δύο εβδομάδες. Εάν στείλετε αυτό το μήνυμα σε όλες τις επαφές σας μπορεί κάποιος να δει αυτό το μικρό κορίτσι. Έτσι ακριβώς συνέβη με το κοριτσάκι του Steven Point το οποίο βρέθηκε γυρνώντας την φωτογραφία της και στην τηλεόραση. Το Internet μπορεί όμως να στείλει αυτό το μήνυμα και πέρα από την θάλασσα, στη Νότια Αφρική, Καναδά κλπ.Σας παρακαλώ στείλτε αυτό το μήνυμα σε όλες τις επαφές σας!! Με την βοήθεια του Θεού και με τον συναισθηματισμό όλων, η μικρή μου κορούλα θα βρεθεί.Ζητάω από όλους, εκλιπαρώ όλους να στείλουν αυτό το μήνυμα σε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο.

ο πονος της Γαλλίδας μάνας δεν πρέπει να μας αφησει ανέγγιχτους και όποιος μπορεί ν ξέρει κατι ας το στειλει πληροφορια σε e-mail ή να το πει κατ΄ευθείαν στις αστυνομικες αρχές! το πρόβλημα του αδελφού μας ειναι αύριο δικο μας πρόβλημα!

modern father

χρονικως πρωθυστερο αλλα λογος περι του Φωτος του κοσμου

ούτω λαμψάτω το φώς υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τά καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.

Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας.
http://www.arxontariki.net/viewtopic.php?f=304&t=2479

στον κόσμο αυτό που ήρθαμε επειδή η χάρις του Θεού το επέλεξε και το επέτρεψε υπάρχουν αυτόφωτες και ετερόφωτες πηγές ενέργειας και μεταφορικά μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν αυτόφωτοι και ετερόφωτοι άνθρωποι – υπάρξεις.
Οι άνθρωποι ανήκουν στους ετερόφωτους οργανισμούς, φωτίζονται από εξωτερικά ερεθίσματα – αντικείμενα, τους φωτίζει κυριολεκτικά ο ήλιος και το ηλεκτρικό φως, η σελήνη και ανθρώπινες επινοήσεις…αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι την καρδιά μας την φωτίζει κάτι έτερον ή μάλλον κάποιος Έτερος, ο έτερος αυτός είναι με κεφαλαίο αρχικό γράμμα διότι είναι ο Άκτιστος και Απειροδύναμος Θεός μας.
Όπως λάμπει άμα τη πνευματική παρουσία του ο Κύριος μας και μέσω των μαθητών του λάμπει στο σήμερα μας λέει έτσι και εμείς να λάμπουμε ενώπιον των άλλων ανθρώπων και αδελφών μας.
Πώς όμως λάμπει ο άνθρωπος ενώπιον του άλλου ανθρώπου???
Ποιος ο τρόπος με τον οποίον καταξιώνεται στα μάτια του αδελφού του???
Μας απαντά το αδιάψευστο στόμα του Κυρίου μας, ότι τα καλά έργα θα σας κάνουν σεβαστούς ενώπιον του κοινωνικού συνόλου, αλλά και θα φανερώσουν την χριστιανική σας ιδιότητα και χριστοπρεπή σας συνέπεια στην αρετή.
Καλά έργα είναι, φίλοι μου καλοί, το χαμόγελο σ’ εκείνον που πενθεί, το χάδι σε εκείνον που βρίσκεται στο κρεββάτι του πόνου, ένα νερό δροσερό ή ένα κομμάτι ψωμί ή και ένα πιάτο φαί σε όποιον και αν μας το ζητήσει…και πόσα άλλα και εμείς μπορούμε να κρίνουμε ότι είναι καλά έργα και ευλογείται το όνομα του Θεού με την συμμετοχή μας σε αυτά!
Αλλά και της χριστιανικής μας αρετής την έλλειψη την μετρά ο άνθρωπος όταν χρειάζεται κάποιον και κανείς δεν μένει κοντά μας, πλησίον μας, δίπλα μας, αλλά είναι δίπλα μας το μόνο Φ ω ς που μέρα και νύχτα λάμπει, το Αυτό-Φως και η Αυτό-Ζωή, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.
Γιατί όμως γίνονται τα καλά έργα???
Όχι, για να δοξασθεί εκείνος που κάνει το έργο το καλό και αγαθό στον αδελφό του, αλλά για να δοξάσουμε όλοι και αυτός που κάνει το καλό και το ρίχνει στο γυαλό και εκείνος που το βρίσκει στο γυαλό του βίου του πολυκύμαντου και πολυτάραχου και εκείνος που από τη στεριά της ζωής του βλέπει τα τεκταινόμενα, να λατρεύσουν και να αποτίσουν φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό και Λυτρωτή μας.
Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δια του Ιησού Χριστού, γινόμαστε το Φως του κόσμου όχι για να δεχθούμε διθυραμβικές ιαχές, νικητήρια «ζήτω» και χειραψιών ανθρωπίνων τα «μπράβο», αλλά για να έχουμε την χαρά να δοξάζουμε με την ζωή και τα έργα μας τον Κύριο μας.
Αμήν.

modern father

ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΛΟΓΟΥ ΤΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΧΑΤΕΣ!

Ο Οίκος.
Την πολλήν των ανθρώπων άνομίαν, θεού δε την άμετρον φιλανθρωπίαν, θεασάμενος ο Προφήτης Ηλίας, έταράττετο θυμούμενος, ιαί λόγους άσπλαγχνίας προς τον εύσπλαγχνον έκίνησεν Όργίσθητι, βοήσας, επί τους άθετήσαντάς σε, Κριτά δικαιότατε. ‘Αλλά τα σπλάγχνα του αγαθού, ουδόλως παρεκίνησε, προς το τιμωρήσασθαι τους αυτόν άθετήσαντας’ αεί γαρ την μετάνοιαν πάντων αναμένει, ό μόνος φιλάνθρωπος.


Όταν ο προφήτης Ηλίας είδε την πολλή ανομία των ανθρώπων και την αμέτρητη φιλανθρωπία του Θεού, αισθανόταν μεγάλη ταραχή μέσα του, και άρχισε να λέγει λόγια ασπλαχνίας προς τον εύσπλαχνο Θεό με μεγάλη φωνή: Ρίξε την οργή σου εναντίον και επάνω σε όσους δεν τήρησαν την υποσχεσή τους προς Εσένα, Εσύ που είσαι δικαιότατος κριτής. Αλλά δεν μπόρεσε καθόλου να μετακινήσει τα σπλάχνα του αγαθού Θεού, για να τιμωρήσει αυτούς που δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους με τις αμαρτίες τους, γιατί πάντα περιμένει την μετάνοια όλων σαν μόνος φιλάνθρωπος που είναι. Μεταφραση Ελένης Χρηστου…

Ο προφήτης διαβλέπει την αμαρτία που σημαδεύει τον άνθρωπο…δεν τον αφήνει να προχωρήσει αφού δουλεύει τα έργα του σκότους…
Ενώ ο Θεός σε όλα αυτά τα προβλήματα προβάλλει και διευκολεύει τον άνθρωπο με το φιλάνθρωπο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τον πλάσμα του που το πονά και το νοιάζεται!
Αλλα η αντίθεση της μοχθηρίας της ανομία του ανθρώπου με την φιλάνθρωπη συγκατάνευση ή απορία του Θεού επι των ανθρωπίνων πραγμάτων κάνει τον άνθρωπο του Θεού, τον προφήτη να εξοργίζεται και να θέλει να επέμβει ο Θεός δυναμικά…
Λέγει τον εύσπλαχνο Θεό άσπλαχνα λόγια…τον παρακαλέι να οργισθεί με τους ανθρώπους που δεν τήρησαν την συμφωνία και πίστη στο Θεό θα λέγαμε σήμερα, και τον καλεί τον Θεό να τον βάλει να αντιδικήσει η ευσπλαχνία του με την θεία του δικαιοσύνη!
Τον Θεό δεν τον μετέπεισε ο μέγας προφήτης διότι ο Ηλίας ήθελε επειδή είχε δίκιο όπως νόμιζε και όπως μπορεί να ήταν η πραγματικότης, να κάνει ο Θεός κακό σε εκείνο το πλάσμα του που του φύσηξε πνοή ζωής, να βλάψει το δημιούργημα που έχει έντονη την σφραγίδα του.
Ο Θεός , Κριτής Δίκαιος και Ισχυρός δεν έστρεψε την εκδίκηση του κατά του ανθρώπου αλλα με πολύ αγαθότητα και ευσπλαχνία στέκει στην πόρτα της καρδιάς μας και περιμένει να μετανοήσουμε εμπρος του και να είμαστε εκείνοι που θα δεχθούμε να παύσουμε τις αμαρτίες που μας δένουν στη γη!
Δεν υπέκυψε στο προφητικό κάλεσμα να οργισθεί και να σκορπίσει τρόμο αλλα έμεινε αγαπητικά να περιμένει εμάς και τους γύρω μας τους αδελφούς και παιδιά του να μετανοιώσουμε και να αλλάξουμε ζωή και Εκείνος θα μας δώσει το δώρο της αγάπης του, το σώμα και το αίμα του Υιού του, να το γευθούμε όχι για το ότι είμαστε άξιοι αλλα για το ότι αποφγασίσαμε στη γιορτή του σαν τάμα στον προφήτη να αφήσουμε ούτε λάδια, ουτε κεριά, ούτε ιδρώτος κόπον από την άνοδο σε βουνά, ούτε άρτους και θεάματα εορτής και πανηγύρεως αλλα να αφήσουμε το βάρος των αμαρτιών αμς το οποίο ο άγιος Θεός μας βοηθάει να το ξεκουβαλίσουμε στις πόρτες των Ναών του Θεού μας!
Ο άγιος προφήτης Ηλίας να σκέπει με ιλαρό και φλογισμένο αγάπη μάτι κάθε μας κίνηση στη ζωή και να ευλογεί εμάς και τα φωτεινά μας έργα.
Αμήν!

Modern Father

ΔΙΚΑΙΩΣΙΣ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ...ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?...?

Δικαιώθηκε η Μονή Βατοπαιδίου για τη λίμνη Βιστωνίδα




Αρθρογραφία - Τύπος
Συντάκτης: Τηλέμαχος Μ.
Δευτέρα, 13 Ιουλίου 2009
Για όσους δεν το κατάλαβαν με την πρώτη:1. τον Ιούλιο 2008 προχώρησε η δικαστική διαδικασία και απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες για κακουργήματα κατά του Κοντομηνά για τις υποθέσεις της Ιντεραμέρικαν και τις απάτες κατά διαφόρων ασφαλιζομένων του. Ο Κοντομηνάς θεώρησε ότι ο Ρουσόπουλος έπρεπε να παρέμβει δικαστικά και να τον σώσει, επειδή η γυναίκα του δούλευε στον Άλφα. Ο Ρουσόπουλος δεν το έκανε. Έτσι, ο Κοντομηνάς πήρε σβάρνα όλα τα κολητάρια του Ρουσόπουλου για να τον εκδικηθεί και να τον πετάξει εκτός πολιτικής. Στις 15-20 Αυγούστου επισκέφθηκε ο ίδιος ο Κοντομηνάς το Άγιο Όρος και βρήκε διάφορα στοιχεία για τον Εφραίμ. Την επόμενη εβδομάδα ο σταθμός του σήκωσε μπαιράκι επανάστασης.2. Τις επόμενες ημέρες οι άλλοι σταθμοί πήραν χαμπάρι ότι έχει ψωμί η υπόθεση και άρχισαν να παίρνουν μέρος στη συναυλία. Άλλοι για λόγους αντιπολίτευσης, άλλοι για αντικληρικαλισμό, άλλοι για τα "νούμερα" τηλεθέασης και άλλοι επειδή είχαν και οι ίδιοι άλλα πράγματα για τη γούνα του Ρουσόπουλου (κυρίως επειδή δεν ευνόησε σχεδόν κανένα παραδοσιακό νεοδημοκρατικό έντυπο). Το επόμενο 4μηνο γίναμε όλοι μάρτυρες του τι δύναμη μπορεί να έχει μία συντονισμένη προπαγάνδα από τα τηλεοπτικά ΜΜΕα. το ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε τη ΝΔ στις δημοσκοπήσειςβ. Ρουσόπουλος και Βουλγαράκης (παράπλευρη απώλεια) έφυγαν από τη θέση τους και ο Ρουσόπουλος ήδη δήλωσε ότι παραιτείται της πολιτικής μετά την παρούσα θητεία τουγ. αναθερμάνθηκε το αντι-κληρικαλιστικό μένος ορισμένων3. Όλα τα παραπάνω γίνανε με θύμα την ίδια τη λογική. Διότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα εξής:α. την ανταλλαγή της λίμνης με τα διάφορα οικόπεδα την ζήτησε το ΚΡΑΤΟΣ.β. την επιλογή των οικοπέδων την έκανε το ΚΡΑΤΟΣ.γ. την αξία των οικοπέδων που αντηλλάγησαν την υπολόγισε το ΚΡΑΤΟΣ.δ. στην υπόθεση δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ που να αγνοείται η τύχη του, δηλαδή να δόθηκε για μίζα ή τέλος πάντων να έτυχε ύποπτης συναλλαγής. Από τα οικόπεδα που πήρε ως ανταλλάγματα η Μονή, κάποια πούλησε και κάποια όχι. Το αντίτιμο από όλα όσα πούλησε εδόθη σε Κυπριακή εταιρεία (Κοιρανίδης) για να το διαχειριστεί. Όλο το ποσό υπάρχει μέχρι τελευταίας δεκάρας και τελικά επεστράφη στο ελληνικό δημόσιο. Όσα ακίνητα δεν πωλήθηκαν, επεστράφησαν και αυτά στο ακέραιο στο ελληνικό δημόσιο. Δεν έλειψε ποτέ ούτε ένα ευρώ.Άρα λοιπόν ακόμα και αν δεχτούμε ότι η αξία των οικοπέδων που αντηλλάγησαν ήταν μεγαλύτερη από αυτήν που υπολογίστηκε ότι αξίζουν (δηλαδή αν άξιζαν 5 και δόθηκαν σαν να άξιζαν 3), πράγματι εμφανίζεται ότι το κράτος έχει μία ζημία. Όμως αυτή η ζημία δεν προήλθε από μαύρα χρήματα που έφυγαν και έγιναν βίλες και κότερα. Είναι "λογιστική" ζημία. Έχω ένα οικόπεδο που αξίζει 10 δραχμές και το δίνω 8 δραχμές. Άρα έχασα 2 δραχμές. Όμως ΕΓΩ ζήτησα να δώσω το οικόπεδό μου (για να πάρω πίσω τη λίμνη), ΕΓΩ υπολόγισα πόσο αξίζει και ΕΓΩ δέχτηκα να το δώσω για 8. Ο άλλος, η Μονή, πήρε όσα ΕΓΩ (το κράτος) του έδωσα χωρίς να έχει ζητήσει τίποτα.Και τελικά βέβαια με τον θόρυβο επεστράφησαν όλα.Το κακό όμως έγινε. Πέρασε στους ανενημέρωτους ή ημι-ενημερωμένους πολίτες η άποψη ότι "οι μοναχοί περνούν ζωή και κότα". Λες και πάνε για διακοπές στην Κυανή Ακτή ή στη Χαβάι. Λες και πάνε στα καζίνο και σπαταλάνε τα λεφτά τους. Λες και δεν ζουν 365 μέρες τον χρόνο στα κελιά τους στα μοναστήρια. Λες και δεν υπηρετούν και δεν φιλοξενούν εντελώς δωρεάν παρέχοντας φαγητό, στέγη ακόμα και ρουχισμό σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ το ζητήσει. Λες και δεν είναι οι Μονές οίκοι που μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΔΩΡΕΑΝ να φιλοξενηθεί για όσο θέλει με καμία υποχρέωση.Σήμερα βλέπουμε η Μονή να δικαιώνεται στο δικαστήριο. Ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα γίνει. Το ίδιο θα γίνει και στα Ευρωπαικά Δικαστήρια. Όπως έγινε και με την περίπτωση της περιουσίας τους πριν 15-20 χρόνια.Κερδισμένοι ηθικά είναι οι άνθρωποι της Μονής Βατοπαιδίου αλλά και όσοι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ τόλμησαν να πάνε ΚΟΝΤΡΑ στο ρεύμα και να μη συμμετάσχουν στον δημόσιο λιθοβολισμό.
http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4744:0709-bistwnida&catid=46:media&Itemid=93
ΑΠΟΦΑΣΗ-ΚΟΛΑΦΟΣ:ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ η Μονή Βατοπαιδίου για τη Λίμνη Βιστωνίδα!!!
ΣΙΩΠΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΑ ΜΜΕ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΩΝΕΨΟΥΝ ΟΤΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΠΟ-ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΑ ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ!Α πό την Romfea λοιπόν,διαβάζουμε:Δικαιώθηκε χθες, η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο πρώτο δικαστήριο που έγινε μετά από μήνυση που έκανε ο πρόεδρος δημοτικού διαμερίσματος Ουρανούπολης,αλλά και ο Δήμος Τρίγλιας για παράνομη ανταλλαγή.1)Της λίμνης Βιστωνίδας προς το δημόσιο (ο μηνυτής έλεγε πως η λίμνη είναι κοινόχρηστη και εκτός συναλλαγής)2)Της έκτασης 8.800 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη που ο μηνυτής έλεγε πως είναι αρχαιολογικός χώρος, δάσος ή δασική έκταση εκτός συναλλαγής.Το δικαστήριο δικαίωσε την Ι. Μονή Βατοπαιδίου με χθεσινή απόφαση λέγοντας ότι η Βιστωνίδα δεν είναι λιμνοθάλασσα αλλά λίμνη, και ακόμα και αν είναι κοινόχρηστη λίμνη ορθώς η Ι.Μ. μεταβίβασε την λίμνη στο δημόσιο, γιατί έτσι προστατεύετε και η κοινοχρησία αν αυτή υπάρχει.Το συμβόλαιο δεν είναι άκυρο και η λίμνη ανήκε στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου, που σωστά την μεταβίβασε.Ενώ για την έκταση στην Ουρανούπολη το δικαστήριο είπε … ότι ορθώς έγινε η μεταβίβαση, και τυγχάνει της προστασίας του συντάγματος και των νόμων μετά από αυτή.

ΦΥΣΙΚΑ,ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ Ή ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!ΤΑ ΕΛΕΕΙΝΑ ΜΜΕ,ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ,ΘΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΟΥΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ!ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΥΒΡΙΖΑΝ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΦΡΑΙΜ;ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ "ΨΑΡΑΔΕΣ" ΠΟΥ...ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ;Μην ανησυχείτε,αυτή είναι μόνο η αρχή...ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΤΙΚΕΣ,που θα επιβεβαιώσουν αυτό που φωνάζουμε-κι έχουμε κατηγορηθεί-μήνες τώρα:ότι δηλαδή ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2009/07/blog-post_426.html

τα στοιχεία θα ρέουν εις τον ποταμόν της πραγματικής ζωής και τότε κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει το μέρος των αδυσώπητων εχθρών του σώματος του Χριστού…διότι δεν κτυπήθηκε ο καλόγερος Εφραίμ, ο καθηγούμενος της μονής Βατοπαιδίου!
Αλλα είς το πρόσωπον του εδιώκετο όλη η Εκκλησια του Χριστού που τελικώς οι μοναχοί της και όλα τα μέλη της δεν έπταισαν σε τίποτε αλλα δεινώς και σκληρώς εδοκιμάσθησαν!
Είναι τραγικά ψεύτικο και χαμερπές να σου λένε ότι εσύ δεν έγινες μοναχός για τον Χριστόν αλλά δια τον χρυσόν…αυτό ήταν το δια ταύτα διότι κρίνοντες τα αλλότρια εξ ιδίων δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι όλοι εμείς που γίναμε μοναχοί έχουμε πεί στον Χριστό μας: «ιδού ημείς αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμεν σοι»…αν από εμάς υπάρχουν κληρικοί – μοναχοί και απλοί μοναχοί που θησαυρίζουν θησαυρούς επι της γης αυτή είναι η εξαίρεση…αυτό να το χωνέψετε και όσοι από εσάς δεν μπορείτε υπάρχουν και σόδες!
Καλό καλοκαίρι και στον καιρό και στις καρδίες μας, ας πάψουν οι άνεμοι της αμφιβολίας και ας οπλισθούμε με πίστη πολλή προσκυνώντας την άγια εορτή της Θεοτόκου, το πρόσωπο της οποίας θλίβεται όταν χτυπιέται –και αδίκως όπως συνήθως- η κιβωτός της Παναγίας μας, το Θεοτοκόφιλο Άγιον Όρος!
Καλό Δεκαπενταύγουστο!
Modern father

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ...Ο ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ

http://www.youtube.com/watch?v=BQDATm2cuEg

έτσι αδελφοί μου ζουν οι άγιοι του Θεού τον παράδεισο από εδώ στη γη!
Μας δείχνουν τον δρόμο χωρίς φόβο και τρόμο…αρνούνται τα πάντα και αναλύουν την ζωή του ως Ζωή του Χριστού εντός τους!
Ο Χριστός είναι εν τω μέσω ημών? Μπορούμε να πούμε ότι οι ζωές μας είναι μια αναδημοσίευση της ζωής του χριστού στο παρών?...αν όχι…για εμάς!για τον Γέροντα πατέρα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό μαθητή του μεγάλου ησυχαστού και μύστου της νοεράς προσευχής μπορούμε να το πούμε ότι είναι μια λαμπρή σελίδα στο σωρό της μοναστηριακής παλαίστρας καλογέρου και δαίμονος με σκορ ένα – μηδέν υπέρ του μοναχού!
Ας είναι ο παράδεισος ανοιχτός όπως ήταν για τον Μοναχό ΙΩΣΗΦ και για όλους εμάς…αλλά ας θυμηθούμε να εντείνουμε τον αγώνα μας και να προστατεύουμε τους εαυτούς μας από το θέλημα του διαβόλου που μας κατακλύζει από παντού και από τους πάντες κάνοντας πολύ αγώνα να δεσπόζει εντός μας το θέλημα του Χριστού!
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΕ ΠΑΤΕΡ!
Modern Father

ΚΟΙΛΑΔΑ ΑΠΟ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ, ΤΟΠΟΣ ΚΛΑΥΘΜΟΥ ΚΑΙ ΟΔΥΝΗΣ

Πένθος βαρύ επεσκέφθη την ευλογημένη γη των ερμιονέων και ερμιονιδών, στην Κοιλάδα που ανεδείχθη από επινειον και τουριστικο θέρετρο του Κρανιδίου και της περιοχής σε νεανικό φέρετρο μετάγουσα από του Θανάτου εις την Ζωήν δύο αδέλφια μας…ο Σωτήρης και η Ισαβέλλα δεν είναι πλέον ανάμεσα μας δρασκελίζουν το κατώφλι του ουρανού και σελαγίζουν τα πέλαγα των αδιάβατων μονοπατιών της Κοιλάδος του Κλαυθμώνος!
Χάθηκαν ενωρίς και άδικα, χάθηκαν αδόξως και παραδόξως…χάθηκαν θύματα της δικής μας αδιαφορίας, της δικής μας αμεριμνησίας και του δικού μας άπονου ποιμαντικού ενδιαφέροντος…εύχομαι να έφυγαν χορτασμένα από ζωή αλλά και γνωρίζοντας για τον αρχηγό της Ζωής…δεν είναι ο άνθρωπος ζώον βιολογικόν, ψυχικόν, πνευματικόν αλλά και θ ε ο ύ μ ε ν ο ν αλλιώς δεν είναι πλάσμα Θεού αλλά ένα έκτρωμα της φύσεως που καταστρέφει ότι αγαπά, αδιαφορεί για όλα όσα τον περιβάλλουν, δεν έχει την δύναμη να θρέψει τον εαυτό του από τον μόσχο τον σιτευτόν, τον Ιησού Χριστό τον οποίον απολαμβάνουν ευφραινόμενοι άπαντες όσοι τον γεύονται εν τη θεία Ευχαριστία!
Τα παιδιά αυτά ποιά ευχαριστία μας αναπέμπουν αφού στερήθηκαν του εφοδίου του αιωνίου ταξειδίου τους, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, στερήθηκαν το εισιτήρια για τη μετάβαση από του «θανάτου εις την ζωήν ή εις ανάστασιν κρίσεως», που είναι ή για ζωή ή για τερματικό σταθμό τον τάφο έτσι όπως ο καθένας αντιμετωπίζει τα πράγματα, διότι αν κάποιος έχει μολυσμένο τον χιτώνα του εαυτού του με το φερέπονον τραύμα της αμαρτίας τότε θέλει θάνατο και κρίση ενώ αν έχει καθαρόν τον χιτώνα της ζωής του μπορεί να τον αναδείξει θεοϋφαντο δια της μετανοίας!
Ας μετανοήσουμε όσοι μείναμε πίσω…αιωνία σας η μνήμη αξιομακάριστοι και αείμνηστοι αδελφοί μας!
Modern father

Υ.Γ.: και οι οδηγοί να προσέχουμε το γκάζι και να οδηγούμε συντηρητικά και όχι μάγκικα!

αν εχει καποιος φίλο...

Ἄν ἔχει κάποιος ἕνα φίλο καί ἔχει τήν πεποίθηση ὅτι αὐτός τόν ἀγαπᾶ,ἀκόμα κι ἄν πάθει ἀπ' αὐτόν κάτι δυσάρεστο,γνωρίζει ὅτι ἐκεῖνος ἀγαπώντας τον τό ἔκανε καί ποτέ δέν πιστεύει ὅτι ὁ φίλος του θέλει νά τόν βλάψει·
Ἀββᾶ Δωροθέου ΙΓ Διδασκαλία:
Περί τοῦ ὅτι πρέπει ἀτάραχα καιμέ εὐχαρίστηση νά ὑποφέρουμε τούς
πειρασμούς (ἀπόσπασμα) στην ιστοσελίδα : orthros.gr
Αυτή είναι η πεποίθηση και διδασκαλία του αγίου Δωροθέου του Αββά και διδασκάλου της Ερήμου, ο άγιος τονίζει ότι εμείς από τους φίλους μας δεν περιμένουμε ποτε κακό και αν κάτι περιπέσει στην αντίληψη μας ότι προέρχεται από φίλο μας, τότε αυτό έγινε κατά λάθος και όχι με σκοπό να καταστραφεί η φιλία μας από το λάθος εκείνο…είναι όντως δύσκολο να μπορέσουμε σήμερα να επικαλεστούμε λάθος φίλου μας και να το αγνοήσουμε…αλλα για να έχουμε πνευματικη πορεία με άνοδο πρέπει τότε όχι απλά να το αγνοήσουμε αλλα να τοποθετηθούμε έναντι του λάθους με την προοπτική ότι ο φίλος ότι έκανε το έκανε όχι από διάθεση μίσους προς εμάς αλλά από λάθος!
modern father

Η ΜΗΤΗΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

http://video.google.com/videoplay?docid=-343391241570134157

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΊΠΟΥΜΕ ΑΚΟΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΥΜΝΟ ΠΟΥ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΤΑΣ ΑΚΟΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΚΘΡΕΦΙ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ!

MODERN FATHER

υποστηριξη στον αγωνιστη κ.Βασίλειο Γκλιγκορίεβιτς

Αγαπητοί φίλοι,
Για μια ακόμη φορά ο φίλος blogger, αρχαιολόγος ιστορικός Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, βρίσκεται στα κολαστήρια του καθεστώτος Γκρουέφσκυ, στο Τέτοβο αυτήν την φορά.
Τα μηνύματα που μας έρχονται από τα Σκόπια, είναι ανησυχητικά για τη ζωή του Βασίλη.
Στην προηγούμενη αποστολή μας, στο ψυχιατρείο του Μπάρντοφτσι, όλοι μας μέσα από τα μπλόγκς, δώσαμε ένα εκπληκτικό δείγμα αλληλεγγύης, στον μαχητή της Δημοκρατίας Βάσκο, σταματώντας κυριολεκτικά την καταστροφή της υγείας του από τα σταλινοφάρμακα που του έδιναν. Παράλληλα, η αποστολή με το λεωφορείο και οι 34 ακτιβιστές που συνόδευσαν την αποστολή, έφεραν μέσα σε λίγες μόνο μέρες το αποτέλεσμα για το οποίο όλοι προσευχόμασταν: Ο Βασίλη αφέθηκε ελεύθερος, κάτω από την πίεση που ασκήθηκε στο καθεστώς.
Αυτή τη φορά, η αποστολή μας πρέπει να είναι πιο αποφασιστική, πιο οργανωμένη και προπαντός, πιο μεγάλη. Γιατί ο στόχος μας είναι δυστυχώς δυσκολότερος: Να σώσουμε την ίδια τη ζωή του αγωνιστή της αλήθειας.
Στον κοινό αυτό αγώνα, πρέπει να στρατευθούμε όλοι μας. Όσοι λοιπόν μπορούν να έλθουν στην αποστολή, ας κάνουν τον κόπο να επικοινωνήσουν μαζί μου στο τηλέφωνο 6979112273, για να συμπληρώσουμε, 2, 3, 4, πολλά λεωφορεία για την αποστολή στο Τέτοβο και στη φυλακή όπου κρατείται ο Βασίλη Γκλιγκορίεβιτς. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας δηλαδή, θα σώσουμε τη ζωή του σύγχρονου αυτού Ρήγα Φεραίου, που δεν σταμάτησε στιγμή να αγωνίζεται για την ιστορική αλήθεια, αλλά και να υπερασπίζεται την ίδια την ελληνική σημαία από την κακοποίησή της. Έναν αγώνα για τα δίκαια της δικής του αλλά και της δικής μας πατρίδας, που δυστυχώς ελάχιστοι από τους υποτιθέμενους ή μη ταγούς του τόπου μας υπηρετούν.
Είμαι σίγουρος πως η πλειοψηφία των Ελλήνων bloggers, θα πράξουν αυτό που έγινε και στην προηγούμενη αποστολή: Θα καλύψουν βήμα βήμα δηλαδή την πορεία της αποστολής, έτσι ώστε κρατώντας ενημερωμένη την διεθνή κοινότητα, να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα να βρεθούν σε κίνδυνο τα μέλη της αποστολής.
Αυτό που προέχει αυτήν την στιγμή όμως, είναι να συμπληρώσουμε όσα περισσότερα λεωφορεία γίνεται για να βρεθούμε έξω από την πόρτα της φυλακής όπου κρατείται ο αδελφός μας Βάσκο.
Να σας ενημερώσω ότι από όλα τα ΜΜΕ, μόνο το Πρώτο Θέμα και ο Δημοσιογράφος Μανώλης Γαλάνης έδειξε ενδιαφέρον για την υπόθεση Γκλιγκορίεβιτς και από ότι με ενημέρωσαν θα υπάρχει μεγάλο αφιέρωμα αυτήν την Κυριακή στην εφημερίδα αυτή. Εμείς παρόλα αυτά, παρακαλούμε για μια ακόμη φορά όλους τους δημοσιογράφους, να συνοδεύσουν με την πέννα τους ή τις κάμερές τους την αποστολή.
Για μας η ευθύνη απέναντι στο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς είναι όχι μόνο ανθρωπιστική αλλά και ιστορική. Δεν πρέπει, δεν μπορούμε να αφήνουμε τους ελάχιστους αγωνιστές που απέμειναν στους δίσεκτους καιρούς που ζούμε στην μοναξιά τους, αλλά και έρμαιο στα χέρια αδίστακτων εξουσιών τύπου Γκρουέφσκυ.
Σας ευχαριστώ θερμά για μιαν ακόμη φορά για τη φιλοξενία.
Σταύρος Βιτάλης Δημοσιογράφος
Εκπρόσωπος Τύπου Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου

http://manitaritoubounou.wordpress.com/2009/07/09/an-epistoli-vasko-gkligorievic/

δυστυχώς για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα οτι αν δεν θελουν οι αμερικάνοι κ΄΄ατι αυτό δεν θα παρει σάρκα και οστά...ενα ψεύδος να διασπείρεται, ενα σφαλμα να διακηρύσσεται και ενα φρικτό λάθος να γίνεται κράτος με ιστορία ξένη, με γλώσσα πλαστή και με κάθε αμερικανιά βαλμένη στο αίμα των απλών Σκοπιανών πολιτών που άγονται και φέρονται απο τους αμερικάνους...και ενας αγωνιστής της ιστορικής αλήθειας μέτοχος και διαπρύσιος κήρυξ να είναι φυλακή και να είναι το μέλλον του αβέβαιο!

που φθάσαμε...σε τέλματα απροσπέλαστα πλέον...δεν ξερω αν καποια λύση του θέματος είναι έντιμη, αληθής και ευπρόσδεκτη για εμάς τους Ελληνες!

συγχαρητηρια δε στους κατοίκους της γείτονος που εχουν την μεγαλύτερη αμερικάνικη βάση στα Βαλκάνια~!~!~!

modern father

συνέχιση σχολιασμού μας στο ποίημα του πατρός Παντελεήμονος.

Στον στείρο λόγο και την εύκολη ζωή
Κει που κρυσταλλώνεται η ανάγκη για το πλείον
Στην ποταπή παγιωμένη λογική
πώς είναι βάρος ο πλησίον.
http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2009/07/blog-post_4908.html

Στείρο λόγο έχει και εκφέρει όποιος αντιστρατεύεται τον λόγο του με έργα, δηλαδή άλλα λέγει και άλλα πράσσει…εκείνος που διαφοροποιείται ο λόγος του με τα έργα διαλέγει και την εύκολη ζωή του lifestyle και την μοντέρνα λογική η οποία μας υπαγορεύει να κάνουμε όσα μας συμφέρουν, όσα είναι προς το συμφέρον του δικού μας συμφέροντος και καλύπτουν την εγωϊστική προβολή του εαυτού μας στο σήμερα!
Η ανάγκη μας παίρνει σάρκα και οστά στο περισσότερο, στην κατακτηση όλων και πιο πολλών πραγμάτων και στην ποσότητα ζωής που έρχεται σε σύγκρουση και βγαίνει βάρος στην ποιότητα!
Λογική σήμερα ανέξοδα νοηματισμένη στο ότι ο αδελφός που μας χρειάζεται είναι βάρος της ανέλιξης μας και μας οδηγεί στην πτώχευση του πλουτισμού μας! Βάρος ο πλησίον??? Μπορεί να είναι ένας άνθρωπος βάρος και όχι όλα τα ζωάκια τα οποία εκθρέφουν πλουσιοπάροχα οι ζωόφιλοι πλούσιοι??? δυστυχώς έχουν φθάσει σε υψηλά επίπεδα φιλοζωίας με συνάμα πολύ την καλλιέργεια μισανθρωπίας!

modern father

σχολια σε ποιημα του ποιητου πατρος και συλλειτουργου!

Ο πρίγκηπας του σκότους
Σε ένα πλανημένα κυβερνήτη νου

και στου ναρκισσισμού τη φωταψία

στο σαδισμό και τη χαρά του αλλουνού

όταν βασιλεύει η αγωνία.

http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2009/07/blog-post_4908.html

Ο κυβερνήτης νούς είναι του ανθρώπου ο ηγήτωρ και ηγεμόνας, εκείνος που διαφεντεύει το παρών, ηγήθηκε και αποφάσισε τις εξελίξεις του παρελθόντος και πορεύεται μεσα από δύσκολες ατραπούς στο μέλλον μας που φτιάχνετε όπως θέλετε…εμείς δεν χτίζουμε σε γερό θεμέλιο και ο δικός μας τρόπος κτισίματος δεν είναι έγκυρος και αμετάθετος…μπορεί να πέσει το κτίσμα της ζωής μας αναπάσα στιγμή!
Φωταψία ναρκισσισμού, αντίς άλλου φωτός καυχόμεθα για εκείνο που δεν έχουμε αλλα και να είχαμε κάτι άλλο θα μας πλάνευε χωρίς λόγο για κάτι νέο όχι πάντα καλύτερο αλλα σίγουρα διαφορετικό από αυτό που είχαμε!
Σαδισμός και χαρά του αλλουνού, στο βασίλειο του αβέβαιου μέλλοντος, δεν χαιρεται κανεις με την χαρα του αδελφου και βασανιζει σαδιστικα τον εαυτο του στο σμίλεμα ενός αγάλματος καθάριου και λευκού που οδηγεί τελικά σε αγραφο πίνακα με θέμα α-διάλεχτο!
Η αγωνία που βασιλεύει είναι για το επέκεινα και το εκτός του σήμερα, είναι για το αβεβαιο αυριο, για το απρόβλεπτο ερχόμενο μήνυμα ζωής αιωνίου ή κολάσεως ακαταπαύστου.

Στο κήπο μιας φρικτής Γεθσημανής

όταν τα χείλη θα φιλήσουνε το χώμα

κάτω απ΄τη ρίζα κάθε σκέψης σκοτεινής

και χαμηλότερα ακόμα.

http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2009/07/blog-post_4908.html

Στον τοπο που η κρισαρα της προσευχης αναμετρα τα ορια μας ως ανθρωπων, το πόσο ο πειρασμός μας προσέβαλε και δεν μπορεί να μας αφήσει να πορευθούμε…στον καυτό δεσμό μας με τη γη εκει που θύμισες μας φερνουν κοντα στο γεγονος της πλάσεως μας από τον Κτίστη του σύμπαντος!
Μας φερνει εκει κοντά στη γη και όχι μονον η πλαση μας αλλα και το γαιώδες φρόνημα το οποίο και δουλεύουμεκαι σαν άλλο μαμωνα το υπηρετούμε και τι μπορει να μας δωσει αυτή η υπηρεσία ένα γερό χτύπημα στο πνευματικο μας είναι…το οποιο και αντιστρατεύεται η καθημερινότητα της αμαρτίας –«χαμηλότερα ακόμα»- στην οποια διαλέγουμε να ζούμε!

modern father

ΞΕΝΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΣΜΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΒΙΩΜΑ...ΠΟΥ ΛύΠΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕί ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

«Η συμπόνια υπήρξε πάντοτε χαρακτηριστικό ενός αληθινού ποιμένα του ποιμνίου του Χριστού. … Ο άγιος Παυλίνος δικαίως ονομάστηκε Ελεήμων, διότι ήταν στ’ αλήθεια συμπονετικός. Όταν κάποτε οι βάνδαλοι λεηλάτησαν τη Νόλα, πήραν πολλούς άνδρες σκλάβους. Ο βάνδαλος άρχοντας Ρίγκ πήρε για σκλάβο το μοναχογιό κάποιας χήρας. Η χήρα έτρεξε στον επίσκοπο της κλαίγοντας και του ζήτησε χρήματα, για να πληρώσει τα λύτρα για το γιο της. Ο επίσκοπος, μη έχοντας τίποτα δικό του, ντύθηκε με τα ρούχα κάποιου άλλου, απλού ανθρώπου και ζήτησε από τη χήρα να τον πάει στον άρχοντα και να τον ανταλλάξει με το γιο της. Ο άρχοντας άφησε ελεύθερο το παιδί και πήρε μαζί για δούλο του τον Παυλίνο στην Αφρική – εκεί ο άγιος δούλεψε ως κηπουρός του άρχοντα, μέχρι που η Πρόνοια του Θεού επέτρεψε να ελευθερωθεί και να επιστρέψει στη Νόλα μαζί με άλλους σκλάβους.»
Αυτά είναι γραμμένα από το χέρι του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Αρχιεπισκόπου Αρχίδος και συγγραφέως πολλών βιβλίων, ένα εκ των οποίων είναι ο «Πρόλογος της Οχρίδας» (σσ. 215-216) που στη «διάκριση» της διδασκαλίας της πνευματικής, όπως την ονομάζει διακρίνοντας από κάθε μέρα και άγιος της μέρας μια ιστορία πνευματική με ιστορικό βάθος και προηγούμενο, συνήθως με γεγονότα πραγματικά…εδώ μέσα στη σειρά αγίων υπομενόντων και υπομονετικών ανδρών στο διάβα της εκκλησιαστικής ιστορίας ξεχωρίζει ο άγιος και εμείς των προβάλουμε ιδιαιτέρως…διότι τέτοιους ποιμένες θέλουμε σ υ μ π ο ν ε τ ι κ ο υ ς πνευματικούς πατέρες και όχι εισαγγελείς του θελήματος του Θεού, που τρομοκρατούν τους συν-ανθρώπους μας και φοβίζουν ακόμη και τον Κύριο μας με την πολλή και περισσή τους αυστηρότητα!
Και εμείς οι κληρικοί τέτοιο ποιμένα – επίσκοπο και «διάκονο» του καθενός πρεσβυτέρου και διακόνου θέλουμε…να μας διακονεί για να έχουμε διάθεση διακονίας και εμείς προς τους άλλους…αν δεν μας «διακονεί» (πνευματικά και όχι εξωτερικά) ο Επίσκοπος μας και μας διατάζει και εντέλλεται προς ημάς τότε δυστυχώς και λυπάμαι που το λέω και εμείς με την σειρά μας εντελλόμεθα προς τους πιστούς που δεν τους βλέπουμε σαν παιδιά και αδελφούς μας αλλά σαν πιόνια σε μια πολύφερνη σκακέρια που προς στιγμήν εμείς οι ίδιοι διαφεντεύομε!
Άρα την πίεση που υφιστάμεθα την πέμπουμε προς τους υφισταμένους μας εμείς οι προϊστάμενοι…αν και αυτό είναι μια α ί ρ ε σ η που στρέφεται κατά του πνεύματος διακονίας το οποίο εισέφερε εις την εκκλησία του ο Χριστός μας…είμαστε α ι ρ ε τ ι κ ο ί στην πράξη ενώ δογματικά μπορεί να είμαστε υπερ-άγαν ορθόδοξοι ή νεολογισμό εισάγοντες σούπερ ορθόδοξοι!
Ο άγιος Παυλίνος όταν δεν έχει να θυσιάσει υλικά πράγματα δεν αποπέμπει την πονεμένη μάνα που πασχίζει για το παιδί της…αλλά δίνει τον εαυτό του λύτρο για να μην στερηθεί ο νέος την ελευθερία του…
Δεν σας κρύβω ότι εγώ που το γράφω δύσκολα θα έμπαινα στην διαδικασία όχι για να θυσιάσω για το παιδί ενός άλλου ανθρώπου που είναι παιδί μου ως εκ της ιερωσύνης μου αλλά δεν θα ένοιωθα τύψεις αν δεν είχα χρήματα επάνω μου να δώσω…αλλά εδώ ξεχωρίζει ο καθημερινός άνθρωπος ως εγώ ,που κινούμε εγωϊστικά και εγωτικά προς τον άλλον, που θα με ένοιαζε η καινούργια ιερατική στολή, η καθαρή και καινούργια αμφίεση της αγίας Τραπέζης, οι λαμπροί πολυέλεη και πολλά άλλα που είναι μακρυά από τις πνευματικές μας αναζητήσεις…είναι μακρυά από την αγωνία μας για την προσωπική και παγκόσμια σωτηρία μας από την παθογένεια της αμαρτίας!
Ο ευαίσθητος του Θεού επίσκοπος δίνει τον εαυτό του στην πρόνοια του Θεού και σώζει το παιδίον από την σκλαβιά του σώματος μήπως και καταφέρει να ελευθερώσει το δικό του πνεύμα και ο άγιος Παυλίνος γίνεται σκεύος εκλογής της του Πνεύματος λεπτής αύρας!
Εμπιστεύεται τα πάντα εις τον Θεόν…τότε μόνον τότε, όταν εμείς οι παπάδες ομοιάσουμε του αγίου Παυλίνου θα αλλάζουν οι άνθρωποι γύρω μας…το λέει ρητά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας άγιος κινούμενος από θειο ζήλο μπορεί να μεταστρέψει στη δική του πίστη – κατάσταση ολόκληρο ανθρώπινο σύνολο και για τους λάτρεις του αρχαίου λόγου : «εις άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος (δύναται) ολόκληρον διωρθώσασθαι δήμον»!
Ο άγιος Παυλίνος και η θυσία του ας μας εμπνέει να τον μιμούμαστε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό!

modern father

Άγιος Ιωάννης της Σάντα Κρούζ, ενας νέος μάρτυρας

Ο νεοφανής Ιερομάρτυς της Ορθοδοξίας Ιωάννης της Σάντα Κρουζ

Ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυρας πατήρ ημών Ιωάννης της Σάντα Κρούζ. Γεννήθηκε το 1937 στο χωριό Αποίκια της νή­σου Άνδρου και λεγόταν Καρασταμάτης. Σε ηλικία 20 ε­τών πηγαίνει στην Αμερική και δημιουργεί οικογένεια. Χειροτονείται ιερέας και για 10 χρόνια εργάζεται με ιεραποστολικό ζήλο στην Αλάσκα και αφού διακόνησε την Εκκλησία σε πολλούς Ναούς ήρθε στην Σάντα Κρουζ στον Ναό του Προφήτη Ηλία το 1981 που τον τε­λειοποίησε και τον προετοιμασε τον εγκαινισμό του ναού υπό του Επισκόπου του τόπου και γίνεται κέντρο ορθόδοξης ομολογίας σε όλη την περιοχή όπου οι άνθρωποι ήταν απομακρυσμένοι από τον Θεό και την Εκκλησία. Ο πατήρ Ιωάννης ήταν απλός στην συμπεριφορά του, αγαπούσε τους ενορίτες του και η πόρτα του σπι­τιού του ήταν πάντα ανοιχτή, και την νύχτα ακόμη ό­ποιος τον ζητούσε έμπαινε μέσα και πολλές φορές φώνα­ζαν οι δικοί του γιατί φοβόντουσαν τους κακοποιούς της νύχτας. Τα κηρύγματα του ήταν πύρινα, αγαπούσε τον Θεό και ήθελε όλοι να Τον αγαπήσουν. Πήγαινε στα πάρκα και μιλούσε με νέους ανθρώπους που δεν γνώρι­ζαν τίποτε για τον Θεό ή ήταν σε άλλα δόγματα ή ήταν Εβραίοι. Στην Άνδρο συμβαίνει ένα θαύμα με τους κρίνους της Παναγίας. Όταν ανθίζουν οι κρίνοι τους πηγαίνουν στην Εικόνα της. Αργότερα, όπως είναι φυσικό, ξεραίνονται και πέφτουν. Πέφτουν και τα φύλλα και μένει το ξερό κοτσάνι. Τ' αφήνουν έτσι ξερά τα κοτσάνια στην Εικόνα Της και όταν έρθει η γιορτή της, κάθε χρόνο, αυτά ανθίζουν και βγάζουν μπουμπούκια. Ο πατήρ Ιωάννης μιας και ήταν από μικρός μεγαλωμένος στο νησί ήξερε το θαύμα αυτό. Ήρθε λοιπόν στο νησί πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και ζήτησε από τον Γέροντα Δωρόθεο κρίνους της Παναγίας. Πήρε μερικά ξερά κοτσάνια και τα πήγε στην Αμερική. Τα έβαλε στην Εικόνα της Παναγίας και αυτά άνθισαν ξανά. Άρχισε σιγά - σιγά ο κόσμος να θερμαίνεται στην πίστη και να προσκυνούν την Παναγία. Ήταν μία ευαίσθητη και όμορφη ψυχή ο πατήρ Ιωάννης. Έγραφε και θρησκευτικά ποιήματα και τον συ­γκινούσαν πολύ τα θαύματα της Παναγίας και οι βίοι των Αγίων. Ζητούσε από τον Γέροντα Δωρόθεο να του στέλνει βιβλία για να κάνει κηρύγματα. Όταν αργότερα ήρθε στην Άνδρο η πρεσβυτέρα πήρε κρίνους, τους φύ­τεψε στην Αμερική και όταν άνθιζαν τους έβαζαν στην Παναγία, και γινόταν και εκεί το θαύμα, να ξανανθίζουν τα ξερά κοτσάνια. Αγαπούσε πολύ τον Άγιο Νικόλαο γιατί από μικρός πήγαινε στο Μοναστήρι. Εκεί λοιπόν στο Μοναστήρι στην Άνδρο μία Εικόνα της Παναγίας άρχισε να ρέει αίμα και μύρο. Ο πατήρ Ιωάννης άρχισε με θείο ζήλο να μιλά για τα θαύματα της Παναγίας μας. Άρχισαν τότε να γίνονται Ορθόδοξοι και από άλλα δόγματα. Αυτό όμως ενόχλησε κάποιους και άρχισαν να του κάνουν απειλητικά τηλεφωνήματα και γράμματα για να σταματήσει το κήρυγμα. Όμως τότε εκείνος έγινε πιο φλογερός και έλεγε: «Όσο τα μάτια μου έχουν νερό εγώ θα κηρύττω τον Χριστό και την Ορθοδοξία». Συνιστούσε στους χριστιανούς να προφυλαχθούν από τις παγίδες του αντιχρίστου και να μην πάρουν το χάραγμα και, τότε, άρχισαν πιο έντονα τ' απειλητικά τη­λεφωνήματα για την ζωή του, όμως αυτός δεν λογάριαζε τίποτα. Στις 17 Μαΐου το 1985 το βράδυ πήρε τηλέφωνο τον Γέροντα Δωρόθεο στην Άνδρο και του ζητούσε πληρο­φορίες για τα θαύματα της Παναγίας της Μυροβλύτισσας γιατί ήθελε να κάνει κήρυγμα την Κυριακή. Την άλλη μέρα στις 18 Μαΐου ο πατήρ Ιωάννης ήταν μόνος του στο σπίτι μαζί με τον γιο του Φώτιο. Η πρεσβυτέρα είχε πάει στο σπίτι της κόρης τους Μαρίας. Το αγόρι βγήκε για λίγο έξω με τους φίλους του και ο πατήρ Ιωάννης πήγε στην Εκκλησία να την ετοιμάσει και να γράψει το κήρυγμα. Το αγόρι γύρισε αργά στο σπίτι, είδε ότι ο πα­τέρας του έλειπε και πήγε ανήσυχο να τον βρει στην Εκκλησία. Και τότε αντίκρισε το φοβερό θέαμα. Τον πατέ­ρα του κατακρεουργημένο και αγνώριστο. Τον είχαν βρει μόνο του και τον βασάνισαν χτυπώντας τον στο κε­φάλι με σφυρί, και το σώμα του το κατακρεούργησαν με το μαχαίρι. Και όπως διαπίστωσε η αστυνομία, επειδή ε­κείνος σπαρταρούσε, πήραν τον σταυρό του με την αλυ­σίδα και τον έπνιξαν. Το αίμα του που χύθηκε από τις πληγές του και πλημμύρισε το δάπεδο του Ιερού Ναού το χρησιμοποίησαν για να γράψουν δικά τους συνθήμα­τα στους τοίχους του Ιερού Ναού και το 666. Ήταν σατανιστές. Ο Άγιος ιερέας μαρτύρησε στο σημείο που φωτο­γραφήθηκε με τον σταυρό στο χέρι, ίσως να ήταν μία πρόρρηση για το τι θα επακολουθούσε. Συνέβησαν προ του θανάτου του τρία θαυμαστά γεγονότα:
1) Οι ανθισμένοι κρίνοι της Παναγίας, μία βδομάδα πριν μαρτυρήσει, πέσανε όλοι ξαφνικά και από τότε δεν έχουν ξανανθίσει.
2) Η Εικόνα της Παναγίας δάκρυσε και το δάκρυ υ­πάρχει ακόμα πάνω στην Εικόνα, και
3) επί τρεις συνεχείς Κυριακές προ του μαρτυρίου του, κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας, έλαμπε το πρόσωπό του και σκορπούσε αχτίνες και το παιδί, που του έδινε το ζέον και είδε το παράδοξο αυτό φαινόμενο, επιτιμήθηκε αυστηρά για να μην φανερώσει τίποτα. Η αστυνομία ερεύνησε για τους φονείς του Αγίου και βρήκαν τρία άτομα ένα ανδρόγυνο και τον γιο του άνδρα από άλλη γυναίκα. Ήταν ιερείς του σατανά και πήραν δηλητήριο κόμπρας, όταν τους συνέλαβαν και οι δύο πέθαναν, και ο τρίτος έχασε τα λογικά του και δεν συνεννοείται. Επειδή το Λείψανο του Αγίου ήταν παρα­μορφωμένο και το πρόσωπό του δεν μπορούσαν να το αντικρίσουν, αφού του φορέσανε την καλή του χρυσοκέ­ντητη στολή, σφραγίσανε το φέρετρο στην νεκρώσιμη ακολουθία. Όταν έμαθε ο Γέροντας Δωρόθεος για τον μαρτυρι­κό θάνατο του πατρός Ιωάννη έγραψε στην πρεσβυτέρα να του στείλει στην Άνδρο τ' άμφια του Αγίου που εί­χαν συλλειτουργήσει στο Μοναστήρι στην γιορτή του Αγίου Δωροθέου το 1981. Πέρασε καιρός και απάντηση δεν έλαβε. Στις 4 Ιουλίου το 1986 είχαν λειτουργήσει ε­κεί στο Μοναστήρι και ήταν και αρκετοί από την Αθή­να. Περίμεναν το μεσημέρι με το πρωινό καράβι ένα πούλμαν με προσκυνητές για την αγρυπνία το βράδυ για την εορτή του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου. Μόλις λοιπόν τελείωσε η λειτουργία άρχισαν μόνες τους να χτυπούνε οι καμπάνες πανηγυρικά, όλους τους κατέλαβε φόβος και δέος. Σταμάτησαν για λίγο οι καμπάνες και άρχισαν πάλι να χτυπούνε τόσο αρμονικά που όλοι εξέστησαν, έκαναν παράκληση στον Άγιο Νικόλαο και πε­ρίμεναν να φανερωθεί κάτι θαυμαστό. Ήρθαν και οι προσκυνητές με το πούλμαν και τους είπαν για το θαυ­μαστό αυτό γεγονός. Το απόγευμα πήρε τηλέφωνο τον Γέροντα Δωρόθεο η κόρη του πατρός Ιωάννη η Μαρία, που είχε έρθει ειδικά στην Άνδρο, για να φέρει τ' άμφια του πατέρα της. Τα έφερε στο Μοναστήρι και τα υποδέ­χτηκαν με χαρά όλοι οι προσκυνητές, τέλεσαν και αγρυ­πνία το βράδυ και τα έφεραν σε προσκύνηση. Οι καμπά­νες χτυπούσαν στο Μοναστήρι το πρωί ακριβώς την ώ­ρα που έμπαινε στο λιμάνι το καράβι με τ' άμφια του Νεομάρτυρος. Οι εμφανίσεις του ιερομάρτυρος Ιωάννου μετά τον θάνατό του είναι πάρα πολλές. Παραμονές του Αγίου Νικολάου το 1986 και ο Γέροντας Δωρόθεος ετοίμαζε το Μοναστήρι μαζί με μερικές γυναίκες που τον βοηθού­σαν από το χωριό εκεί. Κάποια στιγμή είδαν τον μακα­ριστό Ιωάννη να περπατά στην αυλή και να έρχεται προς το μέρος τους από την ανοιχτή πόρτα στην τράπε­ζα. Έβαλαν όλοι τις φωνές γιατί όλοι τον ήξεραν στο χωριό και τον έλεγαν: παπά - Γιάννη. Και τότε χάθηκε από μπροστά τους. Ώσπου να συνέλθουν από το ξάφνια­σμα ήρθε ο ταχυδρόμος μ' ένα δέμα από την Ελβετία ό­που μέσα ήταν μία Εικόνα του Αγίου σκαλιστή σε ξύλο από Ορθόδοξους Ρώσους που τον τιμούν ως Άγιο. Ο πατήρ Ιωάννης ζήτησε να μοιραστεί παντού η Εικόνα Του και να γίνει γνωστό το μαρτύριό του, η Ορθόδοξη ομολογία του. Τον Φεβρουάριο του 1987 ο Γέροντας Δωρόθεος πή­γε στην Ελβετία για εγχείρηση. Ενώ μιλούσε με τους πιστούς εκεί για τον Άγιο και το μαρτύριό του τον εί­δαν να τους ευλογεί και να χάνεται. Όταν είχαν λειτουρ­γήσει μαζί με τον Γέροντα Δωρόθεο και όταν εξομολο­γήθηκε ο πατήρ Ιωάννης δώρισε το πετραχήλι του εκεί στο Μοναστήρι. Όταν πήγε στην Ελβετία ο Γέροντας Δωρόθεος ένα τμήμα από το πετραχήλι του Αγίου εσκόρπιζε άρρητη ευωδία στους παρευρισκομένους εκεί. Στην Άνδρο σήμερα ζει ο αδελφός του Αγίου με την οικογένειά του και η γερόντισσα μητέρα του, που δεν ξέρει τίποτα για τον παπά και τον θάνατό του. Στην Αμερική και στην Ρωσική Εκκλησία της διασποράς τι­μάται ως Άγιος και έχουν εκδώσει και ασματική ακολουθία στον Άγιο. Τα γεγονότα και τις λεπτομέρειες του μαρτυρίου του τ' ανέφερε όλα στον Γέροντα Δωρό­θεο η κόρη του Μαρία. Η μνήμη του τιμάται στις 19 Μαΐου και είναι παραμονή της εορτής του Αγίου Νικο­λάου της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων Του. Θα συνεορτάζεται μαζί με τον Άγιο Νικόλαο γιατί από παιδί αγαπούσε πολύ τον Άγιο Νικόλαο. Την Ευλογία Του να έχουμε όλοι μας. Αμήν.

Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΤΕΥΧΟΣ 17. Μάιος-Αύγουστος 2006 Θεσ/νίκη
http://www.impantokratoros.gr/84A7DC93.el.aspx

ο ενδοξαζόμενος εν ταις μνείαις των αγίων του είναι ο Κύριος μας! Εκείνος που έδινε χάρη από την Χάρη Του, νερο από το Νερό που οδηγεί σε δροσερά περάσματα ποτάμιων ρείθρων αιωνίου ζωής!
«Όσο τα μάτια μου έχουν νερό εγώ θα κηρύττω τον Χριστό και την Ορθοδοξία». Αυτό έλεγε ο άγιος Ιωάννης, ο μάρτυς ο σύγχρονος μας, έχασε την ζωή του για χάρη του Χριστού, διότι έλυνε τα έργα του Σατανά και Εκείνος αφήρεσαι τόσο πρόωρα και βάαναυσα την ζωή του!
Ο άγιος να μας σκεπάζει όλους και να μας ευλογεί!

modern Father

Όποιος μπορεί να βρει την ακολουθία την θέλω με χαρά σε ηλεκτρονική μορφή!

υπαρχει Θεος με ρωτησαν και εγω απαντω...

Υπάρχει Θ ε ό ς???

Αν με ρωτούσατε ως άνθρωπο να σας πω … θα σας έλεγα μετά βεβαιότητος ναι…αλλά αυτό σίγουρα δεν σας έλεγε τίποτα! Αφού δεν θα έλεγε κάτι και σε εμένα…όταν αυτό δεν φαίνεται στον τρόπο ζωής μου, που εισηγείται μια αλλοτροίωση ήθους και ζωής.
Θα αντέστρεφα δε το ερώτημα και θα σας απαντούσα όταν εσείς μου απαντούσατε στο ερώτημα υπάρχει θάνατος??? Αν μου λέγατε όχι, θα έλεγα και εγώ στο ερώτημα αν υπάρχει ο Θεός ένα ηχηρό όχι…όσο υπάρχει εκείνο που μας οδηγεί στην κατάσταση σχάσης ψυχής και σώματος (στον θάνατο δηλαδή), εκείνο που μας φέρνει στο γεγονός του θανάτου, το ότι είμαστε αδύναμοι να το κατανοήσουμε αλλά το ζούμε το θανατικό μας επίγειο τέλος και ανοιγόμαστε στο ταξείδι της αιωνιότητος…έτσι και τον Θεό αδυνατούμε να συλλάβουμε οι περατοί άνθρωποι τον απέραντο Θεό! Ο κτιστός άνθρωπος πως θα συλλάβει τον άκτιστο Θεό, αν δεν πεθάνει για τον κόσμο αυτό, αν πάψει να επιθυμεί τα πράγματα του διπλανού του, αν δεν τον παρασύρει η καθημερινότητα, αν δεν τον αλλοτροιώνει η πλουτολαγνεία και η ζωώδης υπηρεσία των χθαμαλών παθών μας…τότε μόνον τότε όταν θα ξεχάσει το σαρκικό του εαυτό και θα αφήσει να εκδιπλωθεί ο πνευματικός του ορίζοντας και η προοπτική του προσωπικού του «είναι» προς αγιασμόν τότε μόνον τότε θα εμπειρία Θεού…
Αφιερωμένο σε έναν άθεο με το όνομα του αγίου Δημητρίου!
Modern Father

των αγίων λειτουργοί!

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ

ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΩΣ ΣΩΜΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ,

ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ

Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΣ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΙΣ!

Διαβάσαμε ένα δημοσίευμα με τίτλο εποίησαν τον «οίκον του Πατρός μου, οίκον εμπορίου» στο ιστολόγιο του κ. Δαμαλίτη : http://stamdamd.blogspot.com/ και μας εξέπληξε το περιεχόμενο…θετικά και αρνητικά, το θετικό είναι ότι αναμεταδίδει τον λόγο του Θεού, που εκήρυξε την παραμονήν ο πρύτανης των Ιεροκηρύκων την παραμονή ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης, πατήρ Νικόδημος (αλλά δεν μεταφέρει τον θεολογικότατο λόγον του επισκόπου μας, Μητροπολίτου Ύδρας, πατρός και ποιμενάρχου μας, κ. ΕΦΡΑΙΜ για το λησμονημένο όραμα της αγιότητας στο οποίο μας καθοδηγούν οι άγιοι προστάτες της Ερμιονίδος μας) και το αρνητικό είναι ότι όλο το κακό (ή μάλλον καλύτερα οι αιτίες των κακών συμπεριφορών) ευρίσκονται στον Μητροπολίτη, τους κληρικούς και τις μοναχές…αγαπητοί μου, αν οι πιστοί προσήρχοντο μόνον δια προσευχήν…με διάθεσιν προσκυνήματος, δεν θα ήρχοντο τόσα πολλά αυτοκίνητα κατάφορτα εμπορεύματος και δεν θα εστήνοντο παραπήγματα εμπορευσίμων ειδών ακόμη και εσωρούχων(δεν κατανοώ τις φωτογραφίες με τα εσώρουχα από την στιγμή κατά την οποία τα χρειάζονται οι άνθρωποι να ενδυθούν!, όλοι φορούμε εσώρουχα δια να εξέλθουμε μετά των ρούχων μας εκ της οικείας ημών)!
Ο δε Ιησούς Χριστός σίγουρα δεν θα ανεπαύετο στην δική μας πανήγυρη όχι δι’ αυτά που είναι έξωθεν του μοναστηριακού συγκροτήματος, αλλά δια το ότι ημείς που είμεθα έσωθεν του ναού και του προαυλίου δεν είχαμε την διάθεσιν προσκυνήσεως και λατρείας του Θεού μας!
Σίγουρα μπορεί να είναι έκπτωσις και κατάντημα πολλά από όσα είδαν τα μάτια μας αλλά δεν είναι αυτά τα σημαντικά…αυτά που δεν είδαν τα μάτια μας είναι σημαντικά, οσφρανθήκαμε το άρωμα των χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος που είχαν οι άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός στις καρδιές μας?
Αισθάνθηκε η καρδία μας αγαλλίαση διότι βρήκε τον Μεσσία Χριστό εντός της κατοικούντα και παρεδρεύοντα???…αυτό είναι το εμπορεύσιμο παίγνιον μας, εκεί θα αναμετρηθούμε ο καθένας πνευματικά με τον άγιο του οποίου το όνομα φέρουμε και θα κατανοήσουμε … ότι ο Χριστός ήλθε ανάμεσα μας με την χάριν των αγίων και εμείς στεκόμεθα μακρυά του μεμψιμοιρώντας και μη αγαπώμενοι ο ένας με τον άλλον, ας αγαπήσουμε τον Θεό μας και τους αδελφούς μας και έτσι δεν θα είμαστε έμποροι μικροί ή μεγάλη της χάριτος του αλλά εγγυητές της παρουσίας του στην καρδιά μας!
Οι Άγιοι μαζί με όλους τους Ερμιονιδείς και φιλαγίους προσκυνητές τους!

modern father

ΕΓΩ ΠΑΤΗΡ, ΕΓΩ ΑΔΕΛΦΟΣ...

"Εγώ πατήρ, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος. Παν όπερ αν θέλης εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστής. Εγώ δουλεύσω. Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ. Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σε και αλήτης δια σε, επί σταυρού δια σε, επί τάφου δια σε, άνω υπέρ σού εντυγχάνω τω Πατρί. Κάτω υπέρ σού πρεσβευτής Παραγέγονα παρά του Πατρός. Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος. Τι πλέον θέλεις;" (Αγ. Ιωάν. Χρυσόστομος)

Ο Θεος είναι ο πατέρας και οδηγος της ζωης μας, είναι ο προνοητης της φθαρτης υπαρξεως μας και η ζωογονος δυναμις της καρδιας μας, είναι Εκεινος που την απογοητευση την μετατρεπει σε δραση και την μεμψοιμηρια σε πολυταλαντη δραστηριοτητα, είναι Εκείνος που στο σκοτάδι αγνοφέγγει ως φως και ο πατέρας των πονεμένων παιδιών του…και στο τέλος ο Π Α Τ Ε Ρ Α Σ που συμ – πονα τα παιδιά του, δηλαδή μαζι τους πονά και συμπάσχει και όχι εκείνα πονά και Εκείνος σαδομαζοχιστικά τα βασανίζει!

(synexizetai)