Πένθος βαρύ επεσκέφθη την ευλογημένη γη των ερμιονέων και ερμιονιδών, στην Κοιλάδα που ανεδείχθη από επινειον και τουριστικο θέρετρο του Κρανιδίου και της περιοχής σε νεανικό φέρετρο μετάγουσα από του Θανάτου εις την Ζωήν δύο αδέλφια μας…ο Σωτήρης και η Ισαβέλλα δεν είναι πλέον ανάμεσα μας δρασκελίζουν το κατώφλι του ουρανού και σελαγίζουν τα πέλαγα των αδιάβατων μονοπατιών της Κοιλάδος του Κλαυθμώνος!
Χάθηκαν ενωρίς και άδικα, χάθηκαν αδόξως και παραδόξως…χάθηκαν θύματα της δικής μας αδιαφορίας, της δικής μας αμεριμνησίας και του δικού μας άπονου ποιμαντικού ενδιαφέροντος…εύχομαι να έφυγαν χορτασμένα από ζωή αλλά και γνωρίζοντας για τον αρχηγό της Ζωής…δεν είναι ο άνθρωπος ζώον βιολογικόν, ψυχικόν, πνευματικόν αλλά και θ ε ο ύ μ ε ν ο ν αλλιώς δεν είναι πλάσμα Θεού αλλά ένα έκτρωμα της φύσεως που καταστρέφει ότι αγαπά, αδιαφορεί για όλα όσα τον περιβάλλουν, δεν έχει την δύναμη να θρέψει τον εαυτό του από τον μόσχο τον σιτευτόν, τον Ιησού Χριστό τον οποίον απολαμβάνουν ευφραινόμενοι άπαντες όσοι τον γεύονται εν τη θεία Ευχαριστία!
Τα παιδιά αυτά ποιά ευχαριστία μας αναπέμπουν αφού στερήθηκαν του εφοδίου του αιωνίου ταξειδίου τους, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, στερήθηκαν το εισιτήρια για τη μετάβαση από του «θανάτου εις την ζωήν ή εις ανάστασιν κρίσεως», που είναι ή για ζωή ή για τερματικό σταθμό τον τάφο έτσι όπως ο καθένας αντιμετωπίζει τα πράγματα, διότι αν κάποιος έχει μολυσμένο τον χιτώνα του εαυτού του με το φερέπονον τραύμα της αμαρτίας τότε θέλει θάνατο και κρίση ενώ αν έχει καθαρόν τον χιτώνα της ζωής του μπορεί να τον αναδείξει θεοϋφαντο δια της μετανοίας!
Ας μετανοήσουμε όσοι μείναμε πίσω…αιωνία σας η μνήμη αξιομακάριστοι και αείμνηστοι αδελφοί μας!
Modern father
Υ.Γ.: και οι οδηγοί να προσέχουμε το γκάζι και να οδηγούμε συντηρητικά και όχι μάγκικα!
Χάθηκαν ενωρίς και άδικα, χάθηκαν αδόξως και παραδόξως…χάθηκαν θύματα της δικής μας αδιαφορίας, της δικής μας αμεριμνησίας και του δικού μας άπονου ποιμαντικού ενδιαφέροντος…εύχομαι να έφυγαν χορτασμένα από ζωή αλλά και γνωρίζοντας για τον αρχηγό της Ζωής…δεν είναι ο άνθρωπος ζώον βιολογικόν, ψυχικόν, πνευματικόν αλλά και θ ε ο ύ μ ε ν ο ν αλλιώς δεν είναι πλάσμα Θεού αλλά ένα έκτρωμα της φύσεως που καταστρέφει ότι αγαπά, αδιαφορεί για όλα όσα τον περιβάλλουν, δεν έχει την δύναμη να θρέψει τον εαυτό του από τον μόσχο τον σιτευτόν, τον Ιησού Χριστό τον οποίον απολαμβάνουν ευφραινόμενοι άπαντες όσοι τον γεύονται εν τη θεία Ευχαριστία!
Τα παιδιά αυτά ποιά ευχαριστία μας αναπέμπουν αφού στερήθηκαν του εφοδίου του αιωνίου ταξειδίου τους, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, στερήθηκαν το εισιτήρια για τη μετάβαση από του «θανάτου εις την ζωήν ή εις ανάστασιν κρίσεως», που είναι ή για ζωή ή για τερματικό σταθμό τον τάφο έτσι όπως ο καθένας αντιμετωπίζει τα πράγματα, διότι αν κάποιος έχει μολυσμένο τον χιτώνα του εαυτού του με το φερέπονον τραύμα της αμαρτίας τότε θέλει θάνατο και κρίση ενώ αν έχει καθαρόν τον χιτώνα της ζωής του μπορεί να τον αναδείξει θεοϋφαντο δια της μετανοίας!
Ας μετανοήσουμε όσοι μείναμε πίσω…αιωνία σας η μνήμη αξιομακάριστοι και αείμνηστοι αδελφοί μας!
Modern father
Υ.Γ.: και οι οδηγοί να προσέχουμε το γκάζι και να οδηγούμε συντηρητικά και όχι μάγκικα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου