Το Πνεύμα το άγιον είναι το τρίτο Πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος, που εορτάσθηκε την Δευτέρα του αγίου Πνεύματος, ως εκείνο το πρόσωπο που ενήργησε το χάρισμα της Πεντηκοστής και το ιστορικό γεγονός αυτής. Είναι ο Παράκλητος που όλο συγκροτεί τον εκκλησιαστικό θεσμό και συνέχει το εκκλησιαστικό χάρισμα, το ζωογόνο Πνεύμα του Θεού μας.
Το «Κύριον» (που ως χαρακτηριστικό του προσδίδεται από την Οικουμενική Β΄Σύνοδον, ελήφθη εκ την B΄ Κορινθίους επιστολή του θείου Παύλου και ακριβώς από το κεφ. 3, 17-18:
« ὁ δὲ Κύριος τὸ Πνεῦμά ἐστιν· οὗ δὲ τὸ Πνεῦμα Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία. ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τὴν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπὸ Κυρίου Πνεύματος.»
Μετάφρασις του χωρίου:
Ο Κυριος είναι το Πνεύμα και όπου υπάρχει το Πνεύμα, το οποίον δια μέσου του Κυρίου χορηγείται, εκεί υπάρχει η απελευθέρωσις από το κάλυμμα και την δουλείαν του Νομου• εκεί ευρίσκεται η πραγματική ελευθερία. Ημείς δε όλοι με ακάλυπτον το πρόσωπον και ανεμπόδιστον την καρδίαν δεχόμεθα και αντικατοπτρίζομεν και ακτινοβολούμεν την δόξαν του Κυρίου, και μεταμορφωνόμεθα εις αυτήν ταύτην την εικόνα του και του ομοιάζομεν ταύτην την εικόνα του και του ομοιάζομεν πνευματικώς, προχωρούντες από δόξης εις δόξαν, όπως είναι φυσικόν να προχωρή αυτός, που αγιάζεται και λαμπρύνεται από το Πνεύμα, από τον Κυριον.
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/08.%20KorB.ಹ್ತ್ಮ್
το Πνεύμα το άγιον είναι η ελευθεροποιός δύναμις μας από κάθε αναγκαιότητα νόμου και τάξεως, αφού η χάρις του Πνεύματος μας προστατεύει και μας φωτίζει, αποκτούμε το χαρακτηριστικό του Πνεύματος, την Κυριότητα μας επί του εαυτού μας, επι της καθημερινότητος μας αλλά και επι πάσης κινήσεως μας που αναφέρεται σε εμάς. Καθετι που σκεπτόμεθα και πράττουμε μέσα εις την χάριν του Πνεύματος είναι κυριάρχος επιβολή μας επι του σχεδίου της προσωπικής μας σωτηρίας που υπάρχει και συντελείται εν Εκκλησία του Χριστού και εν πολλή υπομονή και κόπο περισσό!
Κύριον δε είναι το Πνεύμα και ως ξεχωριστό πρόσωπο, που δρα μετά του Πατρός και του Υιού, αλλά και είναι πρόσωπον ξεχωριστόν και ομότιμον και ουχί έκφρασις του Πατρός ή του Υιού…
Η λέξη «ζωοποιόν» είναι εμπνευσμένη από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον κεφάλαιο 6ο ,στιχος 63ος και από την επιστολή του Παύλου προς Ρωμαίους κεφ. 8ο , στιχ. 12ος και από την Β΄ Κορινθίους κεφ. 3ο , στιχ. 6ος
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει στο προαναφερθέν χωρίο : «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/04.%20Ioan.htm
Μετάφρασις του χωρίου:
Το Αγιον Πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί. Η δε σαρξ μου δίδει ζωήν αιώνιον, διότι ακριβώς έχει συλληφθή από το Πνεύμα το Αγιον και κατοικεί εις αυτήν το Πνεύμα. Καθε άλλη σαρξ δεν ωφελεί τίποτε. Τα λόγια, τα οποία εγώ σας διδάσκω, είναι πνεύμα Θεού, δι' αυτό δε έχουν και μεταδίδουν ζωήν.
Το Πνεύμα το άγιον ζωοποιεί και παρέχει παν ότι το ζωογόνο αλλά και οξυγόνο στην ψυχή για να πορεύεται προς νομάς χαρισμάτων , προς κοινωνίαν αγάπης των συν-ανθρώπων και προς πορείαν θεώσεως και αναλύσεως της ζωής μας με την «άλγεβρα» την πνευματική, που είναι τα μαθηματικά της χάριτος που δεν λειτουργούν τετράγωνα και λογικά αλλά λειτουργούν στο γεγονός της προσωπικής προθέσεως και στης αγαπητικής προαιρέσεως προς τον άλλον άνθρωπο!
π. Ιερόθεος