Να μη μισήσεις τον αμαρτωλό (μέρος γ΄)
“Μη μισείς λοιπόν και μην καταδιώκεις τον αμαρτωλό αλλά με την συμπάθεια σου προς αυτόν γίνε κήρυξ της αγαθότητος του Θεού, ο Οποίος αν και είσαι ανάξιος, σε κυβερνά και δεν σε παραπετά, ούτε σε αποστρέφεται λόγω των πολλών και μεγάλων σου αμαρτημάτων.”
Ο αββάς Ισαάκ είναι κατηγορηματικός το επαναλαμβάνει, μη μισείς αλλα και προχωρά λέγοντας να μην καταδιώκεις τον αμαρτωλό, να μην τον εκδικείσαι. Να μην είσαι έτοιμος να του ρίξεις τα βέλη τα γεμάτα μίσος και κακία!
Ο άλλος πρέπει να γίνει για ο
ποιονδήποτε ένας τρόπος και μια θύρα να εισέλθεις στον παράδεισο και όχι ένας τρόπος και μιά έξοδος από την κοινωνία των αδελφών μας. Δεν μπορεί με το μίσος να προέλθει κάτι το θετικό στη σχέση μας με τον συνάνθρωπο και άρα και η σχέση μας με τον Θεό είναι αμφίβολη…αφού η σχέση Θεού και ανθρώπου για να είναι αποδοτική και σημαντική πρέπει να είναι ειρηνική η διάθεση μας προς τον αδελφό μας.
Η συμπάθεια όμως προς τον αδελφό είναι ένα ζωντανό κήρυγμα της αγαθότητος του Θεού, ο Θεός ότι και να είμαστε, ότι και να κάνουμε, ότι και να αποδίδουμε στους άλλους (μίσος ή αγάπη) είμαστε ολιγοστοί ενώπιον του Θεού!
Εκείνος είναι Αγαθός και μοναδικά Καλός, αλλά δεν κηνυγά, ούτε ζητά, ούτε απαιτεί να είμαστε εμείς εκεί που μας θέλει, αλλά Εκείνος πολλές φορές βρίσκει καινούργιο τρόπο, μετέρχεται νέες μεθόδους για να έρθει πιο κοντά μας, αλλά και όταν εμείς κάνουμε το καλό τον βοηθούμε ως κήρυκες του να έρθει μέσω ημών κοντά στους απομεμακρυσμένους αδελφούς μας.
Το σημαντικότερο είναι ότι ο Θεός ότι και να κάνει ο άνθρωπος δεν τον αποστρέφεται διότι είναι εικόνα Του, έχει φτιαχθεί με θεϊκή «εργασία» («ποιήσωμεν άνθρωπον» Γένεσις – Π . Δ .) με «κόπο» θεϊκό και μεράκι ΑγιοΤριαδικής Χάριτος και άρα ο Θεός όσο και να μουτζουρωθεί – αμαυρωθεί η εικόνα Του, μπορεί να δει στον άνθρωπο τον Χριστόν Κυρίου ενοπτριζόμενον!
Άρα δεν θα πάψει να εφευρίσκει τρόπους να είναι πλησίον του πλάσματος του αλλά και να σώζει τον άνθρωπο στις κακοτοπιές του και να τον αναρθώνει στις πτώσεις του διότι Αγαπά τον άνθρωπο (Του, που του ανήκει απο την Δημιοργία και ο Θεός θέλει να καταλήξει στην αγάπη του)!
«Μιμήσου λοιπόν και σύ, όσο μπορείς, την ευσπλαχνία Του και την αγαθότητά Του και γίνε οικτίρμων προς τον αδελφόν σου για να κερδίσεις από τον Θεόν την μέγιστη συμπάθειά Του με τη μικρή δική σου συμπάθεια.»
Αυτή την μίμηση της ευσπλαγχνίας, που μας λέγει ο άγιος Ισαάκ, ο άνθρωπος πρέπει να την στοχεύσει για να την επιτύχει, πρέπει να την εργάζεται καθημερινώς και αδιαλείπτως και να την προσφέρει ως θυμίαμα ενώπιον του Θεού και ενώπιον του ανθρώπου να την δίδει ως απόδειξη της Αγάπης και της εργασίας της πνευματικής εντός του! Εμείς προσφέρουμε την μικρή μας αγαπη και την περιορισμένη εύσπλαγχνον διάθεσιν για τον αδελφό μας και ο Θεός μας μας προσφέρει το ανεξάντλητο Έλεος Του και την απροσμέτρητη συμπάθεια Του για να γίνει ο κόσμος ένας πραγματικός κόσμος (στολίδι) του Θεού και να τον χαίρεται στην τελική κατάληξη του, ο άνθρωπος, ως ηγεμόνας μικρός εφ’ όλης της κτίσεως.
(το τρίτο μέρος μιάς συνέχειας άρθρων)
modern father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου