Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

εθρέψαμεν τον σουδανόν "Χριστόν"

Το μήνυμα του ιερέα στο κινητό του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως

Ειδήσεις - Νέα Μητροπόλεων | Δημοσίευση: 28/02/2011

Ένα διαφορετικό μήνυμα έλαβε στο κινητό του τηλέφωνο, από ιερέα του, ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος και έκρινε σκόπιμο να το δημοσιοποιήσει.

Το μήνυμα αναφέρεται στην «επίσκεψη» τεσσάρων λαθρομεταναστών που δέχθηκε ο ιερέας κατά τη διάρκεια Θείας Λειτουργίας στην Εκκλησία του χωριού Λύρα (ένα χιλιόμετρο βορειότερα από το Φυλακτό) Έβρου, τί τους πρόσφερε και πώς αντέδρασε το εκκλησίασμα.Ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες...

«Με την ευχή σας. Εκ των προτέρων γνωρίζω ότι τα παρακάτω δεν πρέπει να δημοσιεύονται αλλά ως ποιμένα μου οφείλω να σας ενημερώσω. Σήμερα ήμουν στη Λύρα με -5 βαθμούς και χιόνι. Στο Ναό δεν ήταν ούτε 10 άνθρωποι. Γύρω στις 8:45 άνοιξε η πόρτα και κοντοστάθηκαν 4 λαθραίοι, αδύνατοι, με βλέμμα πείνας. Όταν κάποιοι κινήθηκαν προς το μέρος τους, διέκοψα τον Όρθρο που έψαλα στο αναλόγιο και τους φώναξα «στο Ναό του Θεού, όλοι είναι καλοδεχούμενοι». Στους ξένους είπα στα αγγλικά «μην φοβάσθε, καθίστε να ζεσταθείτε». Είχα 5 πρόσφορα. Έκοψα μόνο το 1 στην Πρόθεση και από τα άλλα αφαίρεσα τη σφραγίδα «ΧΡ» και τους τα έδωσα ως ψωμί. Πριν το τέλος της λειτουργίας, κήρυξα πάνω στην περικοπή και είπα «να από τι θα μας κρίνει ο Θεός». Κατέληξα, δείχνοντας τους 4, πως «ελάχιστες φορές τυχαίνει στη ζωή μας, αυτό που κηρύττουμε να το πραγματώνουμε εκείνη την ίδια στιγμή και έτσι οι πράξεις μας να κηρύττουν Χριστό και όχι μόνο τα λόγια μας». Με το «διʼ ευχών» είπα μέσα μου... «α ρε παπα-Νίκο, τσάμπα έχασες τα λόγια σου», πριν προλάβω, όμως, να τελειώσω τη σκέψη μου, τους κύκλωσαν οι κυρίες. Με νοήματα τους είπαν να περιμένουν. Μέχρι να καταλύσω, τους είχαν φέρει φαγητά, πολλά φαγητά και ρούχα, μπουφάν και σκούφους.

Οι άνθρωποι ήταν από το Σουδάν, μου είπαν ότι πάνε στη Γαλλία.

Αυτά που είδα, δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Την ευχή σας. Καλό μεσημέρι».

(Αποστολέας π.Ν.Κ Κυριακή 27-2-2011 ώρα 14.19)



http://www.ierovima.gr/pages/article.aspx?id=183

αυτη είναι η σαρκωμένη απάντηση στην πρόκληση του ευαγγελικού λόγου, στον απόηχο του εαυγγελικού αναγνώσματος της Κυριακής των Αποκρέω, της καλουμένης της κρίσεως!
η λογική λέει είναι λαθραίοι...
η νομική λέει είναι παράνομοι...
η εθνολογία μιλά για καταστροφή της ελληνικής εθνικής ποσοστόσεως...
η απιστία λέει θα μας καταστρέψουν την πίστη, ως αλλόπιστοι... η πλεονεξία λέει θα μας φάνε το ψωμί...
η φιλοπρωτία λέει θα μας κάνουν πρόσφυγες στη χώρα μας...

αλλά η καρδιά του πιστου λέει ότι στο πρόσωπο των ταλαιπωρημένων Σουδαν-(καθενός ξένου ή ξεν-)ών σε είδαμε να πεινάς, στο πρόσωπο των τεσσάρων υιών Σου σε είδαμε να διψάς, στο πρόσωπο τους είχε φυλακισθεί η ελπίδα, εκεί φανερώθηκε ο Χριστός μου!
Στο πρόσωπο αυτών μας επεσκέφθη ο Κύριος και πόσοι μπορέσαμε να το δούμε???
μαλλον ο αδελφός μου και συλ-λειτουργός της Χάριτος της ιερουργούσης το μυστήριον του Θεού το είδε...
αξίζουν συγχαρητήρια αλλά και βραβεία νίκης απο τον ουρανό!
μακάρι ο Χριστός να το πληρώσει στην καρδιά του αδελφού μας πλουσιοπάροχα!
αυτή είναι Χριστού αποκάλυψις εν ώρα λατρείας και δεήσεως!

modern father


Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 'ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ αλλα και περί Γάμου



τα περί γάμου εκφράζουν και τα δικά μας βιώματα και την δική μας μικρά εμπειρία τελέσεως των ιερών μυστηρίων της Εκκλησίας μας!
5 χρόνια τώρα μπορούμε και εμείς να πούμε αυτό που ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής πατήρ ΝΙΚΟΛΑΟΣ λέει απερίφραστα... καλύτερα να έκαμαν πολιτικό γάμο στο δημαρχείο παρά έναν θρησκευτικό γάμο!!!!!!!
διότι αυτός (*ο τελούμενος και παρα ανθρώπων βαρβαρικώς συν-τελούμενος) δεν είναι θρησκευτικός γάμος μα ένα μυστήριο σε εκτρωπή, ένα βίωμα διαβολικής συναφείας και συνεργίας και δεν μιλάμε για γάμο
εκκλησιαστικό αλλά για γάμο εκτός εκκλησιαστικής παραδόσεως αλλά μόνον γεγονός με ρύζι και κουφέτα, κρασιά και γλυκό, που είναι όλα "υποκατάστατα" της αληθινής εκζητήσεως σχέσεως Θεού και ανθρώπου και ζητήσεως της αναγκαίας ερωτικής σχέσεως των δύο ανθρώπων στα πλαίσια της σωφροσύνης και εν Χριστώ κοινωνίας δύο αδελφών που πορεύονται στην θέα του Θεού, στην θέα του Αθεάτου κάλλους της Ουρανίου Βασιλείας!

modern father

η δική μου ελπίδα

Aν μπορούσα να σας πω κάτι

θα το έλεγα τούτη τη στιγμή

Αν μπορούσα να υπο-δείξω κάποιον

θα υπεδείκνυα Εκείνον

Αν μπορούσα να ελπίσω κάτι νέο και ωραίο

θα το έλπιζα μόνον σε Εκείνον.

Ο Χριστός, η δική μου ελπίδα

που με ζωογόνησε όταν την «είδα»,

Όταν τον οίδα(γνώρισα) στο βάπτισμα μου,

τότε ο γαλακτοτροφεύς μου

Εγαλούχισε τον νέο βλαστό του

με ζείδωρο νάμα αθανατο

και πανω από όλα δικό Του

καθάριο και «γευστικά» άριστο.

Πως εγω ο χοϊκός γεννιέμαι νέος εν Χριστώ?

Πως εγώ ο πολύ-αμαρτωλός αναζωογονούμαι

θεϊκά στα ανθρώπινα με χάρη Θεου?

Κανείς δεν μπορεί να αποκριθεί με ζέση καρδίας

Αν δεν κριθεί πολύ από ανθρώπινα μέτα και πλαίσια!

Αν δεν μπορείς να αντικρύσεις τον Θεό και Κριτή σου τότε,

Τώρα που μπορείς δήλωσε «απ-ουσία» στην Δευτέρα και Φρικτή παρουσία!



modern father

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ζήτησις ανθρώπινης (συμ-)παράστασεως

Αν θες να πας

Πήγαινε στο σκοτεινό δωμάτιο.

Εγώ θα μείνω εκτός,

Στο Φως Του το ανέσπερο!

Το φωτεινό δωμάτιο, εγώ στο σκοτάδι θα το βάψω…

Μαύρο, το «μαύρο» το πένθιμο της χαρμολύπης.



Στη θετική τη σκέψη, δεν θα απαντήσω αρνητικά!

Αλλά στην αρνητική τη σκέψη, θε να απαντήσω αρνητικά!

Μια άλλου είδους κατάφαση αλλοτινή και νέα.

Για να μην θεαθεί το πρόβλημα αλλιώς…

Το δικό μου , το δικό σου πρόβλημα και πώς να του απαντήσω?

Δεν ξέρω τι να πω, πώς να αποκριθώ?




Την πίστη του πιστού να χειρισθώ,

Να τεχνουργήσω το ατεχνούργητο Εγώ μου, ενσυνειδήτως!

Να ψηλαφίσω τον αψηλάφιτον Θεό μου

Και να γευθώ το χάρισμα το «ά-χαρε(ή -ι)ς» (άνευ χάριτος) και δωρημένο,

Αλλά και να αντιδωρήσω Αγάπη,

Στον άνθρωπο που τόσο την ζητά!


modern father

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Νέας φιλίας απαρχη

Γιατί γελάς γέροντα, οι άνθρωποι σου είπαν συγχαρητήρια και εσύ γελάς μαζί τους; Μα ναι, γιατί ξέρω ότι αύριο οι ίδιοι άνθρωποι θα με κατηγορούν.

http://plibyos.blogspot.com/2011/02/blog-post_18.html

χαρα σε εκεινον που εχει εχθρούς

γιατί δεν έχει φίλους!

Οι μεν μ' αγαπουν πολύ και θέλουν το καλό μου

Και να ‘ ναι του συναφιού αξίζει να το ζήσεις



Νέας φιλίας απαρχή αυτή η έχθρα είναι

Εχθρών ο λόγος κι αν πονά,

Μετρά, και διορθώνει.

Αλλάζει και ζωγραφιά κάνει το πρόσωπο σου.



Παρθένιος είναι η ψυχη που κόπους πολλούς έχει

Υπέστη προσβολές εκει που άγιοι οικούσιν.

Ποιος πίστευε πως η χαρα λύπη αμέσως είναι

Να γίνει εκει με μάρτυρες δεκάδες των ανθρώπων.



Οι μάρτυρες ηθέλησαν και θέλουν μόνον λ έ γ ο υ ν,

Πόνος και σφάλμα παν μαζί να δούνε τον κριτή τους,

Ο πόνος όμως δεν μπορεί το σφάλμα να δικάσει,

Ούτε το σφάλμα δεν μπορεί τον πόνο να γιατρέψει.



Αλλά και διακαστήριο ανθρώπινο δεν έχει

μια αμερόληπτη χαρά να δώσει στους ανθρώπους.

Ας πάρει δε το μέρος του γερού πόνου ο υπευθυνος να ακουει

Και ας αφήσει το σφάλμα μας μεγάλο κει να στέκει.



Πάντα να είναι α-σύγχωρο(ω) και να μας κατατρέχει

Ως ερινύα και πολλή αγάπη δεν θα έχει

να συγχωρεί τον πταίσαντα

Αλλά τον εκδικάται με άλλου είδους θέαση σκληρή και (α-)διάφορη είναι!



Modern father (γραμμένο τον Φεβρουάριο του 2011)

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ 25-12-00

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Τριωδίου ωδή η ευκατάνυκτος

Τριώδιο κατανυκτικό

Η κατάνυξη την ψυχή νίσσει

Κόβει το νήμα του ανασασμού του ανθρώπινου.

Σε οριακές στιγμές της καθημερινότητος,

Πόλεμος πάθους στο λάθος

Και καταστροφή του λάθους με ένα μόνον πάθος!

Μπορούμε εμείς να ζούμε

σε όλα τα μέρη του διεσπασμένου εαυτού μας,

πόνου το δάκρυ και όγκος υπάρχει ανήθικου φόρτου

μιάς άλλης εργασίας.

πνευματικής και ωραιάς καρδιάς το βάρος.

Στο βάθος αέρας αλλαγής…

Χαρά στο έπακρο τρεις οι ωδές

στον Πατέρα η μια ολόφωτη

στον Υιό η άλλη σταυρωμένη και ποτισμένη με ιδρώτα διψαστικό

στο Πνεύμα το Άγιο η τρίτη ωδή για έναν άνθρωπο

(τον κάθε) άνθρωπο που’χει την σφραγίδα της δωρεάς

δωρεά Χάριτος αλλά ποικίλης εκδηλωτικής συνάφειας.

Καλή κατάνυξη χαράς και πόνου πνευματικού!

Modern father

Nikos Oikonomopoulos - Den eimai kanenos (New song 2010)

χθεσινά παρατράγουδα

Από χθες το απόγευμα έχω πάρει ανάποδες με το σύστημα … που όλα λειτουργούν εδώ γύρω στο σκορποχώρι μας, στο Ελλαδιστάν μας, στην χώρα που πλέον κανείς δεν πονά αλλά πολλοί την εκμεταλλεύονται και την απομυζούν, απομυζούν και στραγγίζουν κάθε δυνατότητα της για καλυτέρευση, κάθε αρμοδιότητα της για το συμφέρον του πολίτη αλλά και την προαγωγή των μαθησιακών λειτουργιών και μαθησιακών δυνατοτήτων του πολίτη!

Φράζει το δρόμο ο κάθε υπεύθυνος σε εκείνον που θέλει να μάθει κάτι τις με τον δικό του τρόπο, αυτοσχεδιάζοντας και τελικώς θύοντας εκείνον που ο ίδιος αυθαίρετα νομίζει ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει!

Πολλοί υπεύθυνοι ανεύθυνων οργανισμών που ξεπλένουν τα τελευταία ευρώ-εμπνεόμενα προγράμματα, πολλές φορές ελπίζουν ότι επειδή είμαστε κληρικοί τυγχάνουμε πολίτες δευτέρας κατηγορίας και διαλογής…ότι δεν θα αντιδράσουμε για να μην θιγεί ο εγωισμός τους και για να μην πληγωθεί το «αγιασμένο» προφίλ που όλοι θέλουν να έχουν οι κληρικοί για να είναι απόκοσμοι και εξω-θεσμικοί πάντα σε κάθε πρόβλημα, απόβλητοι από τις δημοκρατικές διαδικασίες και τραγικοί στην τελική για τον ίδιο τον εαυτό τους (μας)!

Φυσικά δεν εδέχθην –όσο και εγωιστικό- κι αν ακουσθεί να παρακολουθήσω το μάθημα χατιρικώς και χωρίς να είναι εφικτό να υπογράψω για την παρουσία μου και να σημειώσω στο τέλος του μαθήματος την αποχώρηση μου!

Για την αλήθεια της καταστάσεως μας αυτής (που είναι εντελώς υποκειμενική) μας εθυσίασαν στα Ιταλικά (πρόγραμμα εκμαθήσεως της Ιταλικής γλώσσης) και μας άφησαν στα Αγγλικά που μάλλον είμαι ιδιαίτερα προχωρημένος για το τμήμα αυτό(διότι το αλφάβητο και μερικά που μάθαμε μου φαίνονται γελοία, χωρίς να είναι…αλλά άχρηστα για μένα!)

Δεν με αφήνει δε η συστηματική ανατολίτικη νοοτροπία να εκδυτικισθώ και να ζητήσω τα δικαιώματα μου με ένδικα και νόμιμα μέσα…αναμένουμε στο ακουστικό για τα περαιτέρω...


modern father


Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

"βαλέντινου" απόηχος. αληθής έρως

Στ δεδομένα τς μορφς κα τς γλώσσας νήκει κάθε σημανον τς σάρκωσης το Θεο: σύλληψη π μητέρα παρθένο, σύλληψη λεύθερη π τ φυσικ ρμ πλασματικς ατοδιαιώνισης το θνητο. Θες ( λλος τς ζωτικς μας πιθυμίας) ποκαλύπτεται Πατήρ: ζωοποις ρχ ς προσωπικ παρξη. παρθένος γίνεται μητέρα – ρωτικ δυνατότητα τς φύσης σαρκώνει τν ντως ζωή, δίχως διάμεσο φήμερου πόθου. γλώσσα σημαίνει τν τρόπο τς ζως, χωρς τ σημαινόμενο ν ποτάσσεται στ νοηματικ σημανον. Τ σημαινόμενο παραμένει πέκεινα το σημαίνοντος, πως παραμένει πέκεινα κάθε ρωτικς συν-ουσίας συμμέτοχος τς συνουσίας, στ δυναμικ προσδιοριστία το ποκειμένου «λλου».

Θες τς στορικς ποκάλυψης κα λλος τς ρωτικς συνουσίας εναι λήθεια. δ -λήθεια σημαίνει τ μή-λήθη, τν προσωπικ μφάνεια. λήθεια μόνο φανέρωση, μόνο γυμνότητα τς «κένωσης», τ σημανον τς πιθυμίας. Τ σημαινόμενο τς πιθυμίας πάντα πέκεινα, πρόσιτο στ γλώσσα, προσιτ μόνο στν μεσότητα τς ρωτικς σχέσης.

http://users.uoa.gr/~nektar/history/tributes/xrhstos_giannaras/comment_on_song_of_songs.htm#1.%20OUVERTURE

o Θεός είναι πάνω από έρωτες εφήμερους αλλά έδωσε τον έρωτα στους ανθρώπους προς κοινωνίαν και σωφροσύνην και όχι για απλή διαιώνηση ενός εκ των ειδών των εκ του Θεού πλασμένων.

Είναι εκπόρνευση του ερωτος, του συνεκτικού δεσμού του ανθρώπου σε γαμήλια συνάφεια, το να απορρίπτεις εκείνο που ο Θεός δώρισε και να αγανακτείς επειδή κινεί τα νήματα της ανθρώπινης φυσεως και ιστορικής πραγματικότητος.

Όλοι γνωρίζουν και μπορούν να γευθούν τον θεό τους όχι ως υποκειμενοποιημένη θεότητα ή αντικειμενοποιημένη άλλη πραγματικότητα, αλλά ο θεός μας είναι και παραμένει Θεός των μετανοούντων αλλά και ο Θεός των «ερωτευμένων».

Είναι ο Κύριος μας που ηράσθη την ανθρωπίνην φύσιν και έγινε δια την σωτηρίαν της άνθρωπος όχι κατά φαντασίαν ή κατά αποχώρησιν από της Θεότητος το μέγεθος και τον πλούτον, αλλά έγινε η σαρκωμένη θεία Αγάπη, που ερωτευεται και υπάρχει για το πλάσμα του.

Κάθε εφημέρο μπορεί να εξαγιασθεί και να σωθεί ερωτικά όχι στα όρια της εκχυδαϊσμένης σεξουαλικότητος αλλά στα όρια μιας εξαγιασμένης κοινωνίας του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο περνώντας από το σταυροδρόμι του Θεού την Εκκλησίαν, στην οποία όλοι συναντώμεθα και μέσα σε αυτή μπορούμε να ερωτευθούμε πραγματικά.

Μακάρι να είμαστε γεμάτοι από θείο έρωτα και πολλή αγάπη που γεμίζει άδειες καρδιές που δεν θέλουν ούτε τον ερωτικό σύντροφο πολλώ δε μάλλον τον ενοχλητικό συνάνθρωπο.

Modern father

Συνέντευξη Πατριάρχη Σερβίας Παύλου

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ο π φιλοθεος φαρος για την παραμορφωση της εκκλησιας



δεν νομίζω ότι έχουμε πολλούς κληρικούς τόσο πολύτιμουςε και με τις κεραίες τους ανοιχτές σε αυτούς του δυσχείμερους καιρούς...
ας αφήσουμε να μιλήσει ο π.Φιλόθεος τόσο φιλοθέως και θεολογικώς.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Η ανιστόρητη Ιστορία του 1821

Η ανιστόρητη Ιστορία του 1821

Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας,
Πολιτικός Επιστήμων


Εν αρχή ην η κ. Ρεπούση που προσπαθούσε να πείσει τα ελληνόπουλα ότι η Τουρκοκρατία ήταν μία ιδανική περίοδος για τους προγόνους μας. Στη συνέχεια ήλθε η τετράτομη ιστορία των Βαλκανίων που χρηματοδοτήθηκε από τον γνωστό χρηματιστή Τζορτζ Σόρος και κινείται στη ίδια γραμμή υπέρ των Οθωμανών. Μετά ήλθε στην επικαιρότητα η άποψη ότι πριν από το 1821 δεν υπήρχε συγκροτημένη ελληνική εθνική συνείδηση, αλλά οι Ευρωπαίοι Διαφωτιστές μάς έμαθαν να λέμε ότι είμαστε Έλληνες. Όλα αυτά τα ιδεολογήματα συγκεντρώνονται σήμερα στη νέα τηλεοπτική σειρά του ΣΚΑΪ για το 1821. Δεν προσχωρώ σε συνωμοσιολογίες, αλλά πολλοί συμπατριώτες μας ευλόγως διερωτώνται αν υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την εργώδη αυτή προσπάθεια να ξαναγραφεί ή μάλλον να σβηστεί οριστικά η Ελληνική Ιστορία. Αφήνω την απάντηση στον κάθε νουνεχή αναγνώστη και θα ασχοληθώ με την αμιγώς ιστορική πλευρά της υποθέσεως ...

Ερώτημα πρώτον. Έχει δίκιο η άποψη που προβάλλεται στη σειρά του ΣΚΑΪ ότι η εθνική συνείδηση των Νεοελλήνων διαμορφώθηκε μόλις λίγα χρόνια πριν από το 1821; Φυσικά όχι. Εκατοντάδες μαρτυρίες Ελλήνων και ξένων, κληρικών και λαϊκών, περισσότερο ή λιγότερο μορφωμένων διαψεύδουν τους συντελεστές της σειράς. Ελληνικό έθνος με συνείδηση ενότητος υπάρχει από την Αρχαιότητα. Ήδη τον 5ο αιώνα π.Χ. ο Ηρόδοτος καταγράφει τα συνδετικά στοιχεία που ένωναν τις ελληνικές πόλεις κράτη: Η κοινή καταγωγή, η γλώσσα, η θρησκεία, τα ομότροπα ήθη. Συνεχίζεται αυτή η συνείδηση στην ελληνιστική και βυζαντινή περίοδο, με αποκορύφωμα την απάντηση του Αυτοκράτορα της Νικαίας Ιωάννη Βατάτζη προς τον Πάπα Νικόλαο Θ΄ το 1250: Είμαστε το αρχαίο γένος των Ελλήνων, από το οποίο άνθισε η σοφία για όλον τον κόσμο. Συνεχίζεται με την τελευταία ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου όταν ονομάζει την Κωνσταντινούπολη «ελπίδα και χαρά πάντων των Ελλήνων».

Γύρω στο 1700 ο φλογερός ιεροκήρυκας Ηλίας Μηνιάτης παρακαλεί την Παναγία ως εξής: «Έως πότε το τρισάθλιον γένος των Ελλήνων έχει να ευρίσκεται εις τα δεσμά μιας ανυποφέρτου δουλείας;». Οι όροι Ρωμηός, Γραικός και Έλλην χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα και με παρεμφερή σημασία. Χαρακτηριστικό είναι το ποίημα του Ματθαίου Επισκόπου Μυρέων, ο οποίος το 1619 θρηνεί για την Άλωση χρησιμοποιώντας για το έθνος μας και τα τρία αυτά ονόματα. Από το 1529 έως το 1821 το δημοφιλέστερο ανάγνωσμα του λαού μας ήταν η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» που θύμιζε την δόξα των αρχαίων προγόνων. Το 1708 ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος στο έργο του «Φιλοθέου Πάρεργα» γράφει ότι είμαστε το γένος των «άγαν Ελλήνων», δηλαδή καθαρόαιμοι Έλληνες. Και οι καραβοκύρηδες επί Τουρκοκρατίας τοποθετούσαν στα πλοία τους ως ακρόπρωρα τις μορφές των Αρχαίων Ελλήνων. Λαός, λοιπόν, και διανοούμενοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι υπάρχει συνέχεια του Ελληνισμού.

Ερώτημα δεύτερο: Περνούσαν καλά οι Έλληνες επί Τουρκοκρατίας, με δικαιώματα και ελευθερίες, όπως ακούσαμε από τον ΣΚΑΪ στις 25.1.2011; Ας αφήσουμε τις μαρτυρίες της εποχής εκείνης να απαντήσουν:

Στα μέσα του 17ου αιώνος ο Γάλλος Ιησουίτης Ρισάρ καταγράφει τις εντυπώσεις του από την υπόδουλη Ελλάδα: «Να σκεφθεί κανείς ότι ουδέποτε από την εποχή του Νέρωνος, του Δομητιανού και του Διοκλητιανού έχει υποστεί ο Χριστιανισμός διωγμούς σκληρότερους από αυτούς που αντιμετωπίζει σήμερα η ανατολική Εκκλησία...». Τον 17ο αιώνα ο Μουσουλμάνος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή περιγράφει βιαίους εξισλαμισμούς και παιδομάζωμα στη Βέροια, στην Έδεσα και σε άλλες πόλεις. Το δημοτικό μας τραγούδι έχει καταγράψει τον θρήνο των μανάδων για τα παιδιά τους ως εξής: «Ανάθεμά σε Βασιλιά (σ.σ. Σουλτάνε) και τρισανάθεμά σε ... να μάσεις παιδομάζωμα , να κάνεις Γενιτσάρους... πέρσυ πήραν τον γιόκα μου φέτος τον αδελφό μου»! Περί το 1760 ο Ιωάννης Πρίγκος από το Πήλιο γράφει: «Τέτοιος βάρβαρος άδικος είναι ο Τούρκος». Στα τέλη του 18ου αιώνος ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης καταγράφει 87 από τα αναρίθμητα μαρτύρια Νεομαρτύρων, δηλαδή Χριστιανών που βασανίσθηκαν και θανατώθηκαν λόγω της Χριστιανικής τους πίστης. Ο Φωτάκος Χρυσανθόπουλος, υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη, στα Απομνημονεύματά του μάς δίνει μαρτυρία κρυφού σχολειού που οργάνωναν οι ιερείς φοβούμενοι τους Τούρκους.

Ερώτημα τρίτο: Οι κλέφτες ήσαν εθνικοί αγωνιστές ή φυγόδικοι εγκληματίες, όπως ακούσαμε από τον ΣΚΑΪ; Αν κάποιος Έλληνας έβλεπε τον Τούρκο να βιάζει την αδελφή του και επετέθη στον βιαστή, τότε ναι, ίσως κάποιοι από τους κλέφτες των βουνών να ήσαν φυγόδικοι. Αλλά από το άδικο δικαστήριο του κατακτητή. Σημαντική λεπτομέρεια, η οποία αποσιωπήθηκε. Όσο δε για την συνείδηση των ίδιων των κλεφτών, την εξηγεί ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο οποίος ανδρώθηκε μέσα στην κλεφτουριά. Λέγει, λοιπόν, στον Άγγλο Ναύαρχο Χάμιλτον ότι οι κλέφτες και οι αρματολοί στα βουνά είναι η φρουρά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, η οποία συνεχίζει ακόμη να πολεμά.

Ερώτημα τέταρτο: Ήσαν μόνο οικονομικά τα αίτια της Ελληνικής Επαναστάσεως; Αυτή τη μονομερή ερμηνεία την καθιέρωσαν κάποτε οι Έλληνες μαρξιστές, αλλά οι ίδιοι την απέσυραν στο συνέδριο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών το 1981. Όμως αξία έχει η άποψη των ίδιων των αγωνιστών: Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, διεκήρυξε ο Αλ. Υψηλάντης τον Φεβρουάριο του 1821. Αγωνιζόμαστε για τον Χριστό και τον Λεωνίδα, έγραφε η προκήρυξη του Αθανασίου Διάκου που δημοσιεύθηκε σε ιταλική εφημερίδα της Τεργέστης. Αυτά προς το παρόν.