Γέροντας Ιωακείμ:«Ο διάβολος βάζει να γράφουμε τόσα πολλά για τον αντίχριστο»
[ Μ.Μ.: Στην εποχή μας, Γέροντα, ο κόσμος μιλάει περισσότερο για τον αντίχριστο και πολύ λιγότερο για τον Χριστό. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γ. Ι. : Είναι και αυτό ένα κατόρθωμα του διαβόλου. Πέτυχε να στρέψει την προσοχή των πολλών σε αυτόν. Είναι σημείο των καιρών το ότι στους εσχάτους χρόνους θα κάνει «θαύματα» εν ουρανώ και εν τη γη ο αντίχριστος, ο εξαποδώ, ο κακομούτσουνος όπως τον λέω εγώ, ο μισόκαλος και όπως τον έλεγε ο μακαριστός Γέρων Παϊσιος , το ταγκαλάκι. Το ταγκαλάκι κατόρθωσε να βάλει τους ανθρώπους να μιλούν γι’ αυτό, προετοιμάζοντας το έδαφος για την κυριαρχία του αντιχρίστου. Βιβλία πολλά γράφτηκαν περί αυτού. Ίσως βάζει ο διάβολος να γράφουν τόσα πολλά γι’ αυτόν, ώστε να πιάνει πανικός τους ανθρώπους και να μπορεί να κάνει άνετα τη δουλειά του. Πρέπει να σας πω εδώ ότι έγινε μεγάλη κατάχρηση και με τον πολυσυζητημένο αριθμό του αντίχριστου. Έγινε τόσος θόρυβος και τόση θεωρία αναπτύχθηκε περί αυτού, που οι άνθρωποι ήδη το γράψανε στη μνήμη τους και το περιμένουνε να γίνει. Εγώ νομίζω ότι ήταν λάθος ενέργειες αυτές, ότι καλλιεργήθηκε πολύ το θέμα . Εδώ ταιριάζει το ανέκδοτο που λένε για τους συμπαθέστατους Χιώτες. Έπεσε ένα γαϊδούρι μέσα στο πηγάδι και το βγάλανε και φώναζε ένας: Σιγά ρε, μη στάξει η ουρά του στο πηγάδι. Βρε, αφού ολόκληρο ήταν μέσα στο πηγάδι, η ουρά μας πείραξε; Δηλαδή, ενώ ο δαίμονας μπήκε μέσα στους ανθρώπους και γενικώς αλωνίζει, κι εμείς εκεί, με τα νούμερα! Εγώ σαν να τον βλέπω ,στα κρυφά να χορεύει και να χτυπάει το ντέφι να χορεύουμε κι εμείς! Κοίτα εκεί, συλλογίζεται, αυτά τα χαζά όλο μ’ εμένα ασχολούνται. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και φειδωλοί σ’ αυτά τα θέματα. Πιο πολύ για τον Χριστόν να μιλάμε, τον Χριστόν να σκεπτόμαστε, ο Χριστός να μας απασχολεί, τον Χριστόν να αντιγράφουμε και τότε ο διάβολος δεν μπορεί να μας πειράξει. Ιδίως οι πιστοί άνθρωποι οι οποίοι κινούνται στον χώρο της Εκκλησίας και προσεύχονται και κοινωνούν και αγιάζονται, δεν έχουνε να φοβηθούν τίποτε από τον αντίχριστο. «Μείζων ο εν ημίν ή ο εν τω κόσμω». Ο Χριστός μας είναι ο μείζων, παρά αυτός που είναι στον κόσμο, δηλαδή ο διάβολος. Αλλ’ εγώ «πεποιθώς εν Σοι, τροπούμαι τούτον». Δηλαδή εγώ έχοντας την πεποίθηση και την δύναμη του Χριστού, νικώ τον διάβολο. Αφού λοιπόν τον νικούμε, γιατί τον φοβόμαστε; Ο Γέροντάς μου είχε ένα μπαστούνι και κτυπούσε τον διάβολο! Πάρε και αυτή, πάρε και την άλλη! Τον ρωτούσα: Γέροντα, σε ποιόν τα λες; Να, σ’ αυτόν τον …γείτονα! Εμείς έχουμε τον Τίμιο Σταυρό για να κτυπάμε τον διάβολο…
… Έχει πολλή δύναμη ο πιστός άνθρωπος, ο χριστιανός. Έχουμε όπλα στα χέρια μας, τα οποία δεν ξέρουμε να χρησιμοποιήσουμε . « Κύριε , όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας. Φρίττει γαρ και τρέμει ,μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν…». Αν έχουμε τον Σταυρό και την πίστη, τα όπλα της Εκκλησίας, δεν φοβόμαστε τον αντίχριστο. Άιντε πήγαινε από ‘κει ρε! Αν του φερθούμε έτσι, φεύγει. Αν όμως φοβηθούμε και μαζευτούμε και είμαστε περιδεείς, πάρε και αυτή, πάρε και την άλλη λέει ο διάβολος. Αντί να τον κτυπάμε εμείς, θα μας κτυπάει εκείνος και θα γίνουμε καρπαζοεισπράκτορες του διαβόλου!... ]
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΕΣ εν Άθω
Διδάσκει ο Άθως με την γλώσσα των Πατέρων του»
Μανώλης Μελινός
Σειρά: Πείρα Πατέρων 9
http://proskynitis.blogspot.com/2011/03/blog-post_2838.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου