πατερ μου καλε και αγαθε, δεν μου αξίζει κανένα καλό σχολιο περι του αμαρτωλού μου προσώπου και απο εδω σε ευχαριστώ...εσυ οταν ετρεχες ησουν αρχικως μονος μονώτατος λόγω της αποστάσεως που τεχνηέντως καλλιεργήθηκε απο κύκλους άλλους επι οκτάμηνον αλλά και απο την εις τον επίσκοπον μας πλησίον Του, διακονία μου ως διακόνου τριτεύοντος, δευτερεύοντος και πρωτεύοντος διακόνου Του...εσύ ησουν μόνος...με τον Πρόδρομον συνοδόν...εγώ ειχα την ευχη της Παναγίας μας όπως εφανη, του Επισκόπου και πατρός μας, την ευχη του Αγιου μου και της Γεροντίσσης της Μονής Παναγίας Κυπαριωτίσσης και του οσίου Εφραίμ την χάρη...όλα εδόθησαν στον Θεό και επήγαν κατα Θεόν τελεια...αλλά κατα άνθρωπον ατελώς...εγύρισα με σκασμένο λάστιχο για να θυμάμαι ... ότι όσο φουσκώνω απο περηφάνια δεν ωφελώ και όσο ειναι "σκασμένο λαστιχό" (η ρηχη πνευματικη μου ύπαρξη) μπορεί και να ωφελήσω εύχου παπά μου για μένα και τους ενορίτες μου αλλά και τα παιδια σου που μας εσυνόδευσαν!
με αγαπη καρδιακή εν Χριστώ τω Ελεήμονι Θεώ ημων,
π.Ιερόθεος
Υ.Γ.: απο τον ουρανό δε ειχα και τις ευχες των προκατόχων μου και ειδικώς του παπα-Νικόλα μας που ειχε κανει πριν 22 περιπου χρονια αυτη την εκδρομη στον οσιο Εφραιμ τοτε αγνωστο μοναστηρι!!!την ευχη Σου Γεροντα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου