Εφέτος, αδελφοί μου αγαπητοί, σας παρακαλώ να εύχεσθε για εμέ πολύ, και για τον π.Χριστοφόρον, Αρχιερατικον Επίτροπον Κρανιδίου, πολύ-πολύ, διότι κλείνουμε τα 14 έτη, εκείνος πρεσβύτερος και ημείς,απο της εις διάκονον χειροτονίας μας, κοινής χειροτονίας δια τους δύο, γενομένης εν Κρανιδίω τη 19η Μαρτίου 2006!
Αλλά όλα έχουν το ιστορικό πλαίσιο, ή να το πω λίγο διαφορετικά οι επιλογές "πληρώνονται"(πλήρωση ενός σκοπού) με γεύσεις Γολγοθαίες πιο συχνά και Αναστάσιμες ενίοτε και ουχί στάσιμες.
Τω όντι 6η Αυγούστου 2005 ο Μητροπολίτης Ύδρας τότε δι υμάς πατήρ(ήμην λαϊκός) και τώρα κύριος(ειμί κληρικός και τον έχω προϊστάμενον) Εφραίμ ο εξ Αιγίνης επραγματοποίησε την χειροτονία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π.Αναστασίου, του του "Χριστού" εν Κρανιδίω Εφημερίου τότε και νύν.
ο Μητροπολίτης μας είπε "να έρθεις το απόγευμα στο μοναστήρι να ομιλήσουμε." Νομίζω του το είχα ζητήσει εγώ για να μου δώσει ευλογία να φύγω για άλλη μητρόπολη.
Αλλά τελικώς στην απογευματινή μας συνάντηση στο μπαλκόνι του κελλιού του στη Μονή των αγίων Αναργύρων, μας ησπάσθη και μας έδωσε κάθισμα!
Τελικώς η συζήτηση διεμοίφθη και με ένταση, ου της παρούσης προς το μέλλον ίσως καταγραφή, ίσως και όχι το δια ταύτα ήτο "να μείνεις στην ιερά Μητροπολη της γενετείρας σου" τάδε έφα Εφραίμ ο Αρχιερεύ μας!
Αρχικώς μετά ταύτα αποφασίσαμε να μπω για ένα διάστημα στο μοναστήρι του Πόρου, εκείνο είχε την δυνατότητα η Μητρόπολη του Επισκόπου μας!
Αλλ' όμως ημείς με εναν αδελφό κληρικό είχαμε κανονίσει να μας κάνουν τα εισητήρια αντί διαμονής και φαγητού και βολτών σε μία ενορία της περιοχής της ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας.
Κι έτσι την 20 Ιουλίου 2005 "επέταξαμε" δια την Γερμανίαν απο την οποίαν επιστρέψαμε την 21η Αυγούστου 2005.
Στις 26 Αυγούστου 2005 μια ιδωτική συζήτηση εις το κελλίον και γραφείον εν ταυτώ χώρω εις ιεράν Μονήν της μετέπειτα μετανοίας μας! η πρακτικότητα του Σεβ.Ύδρας κυρίου Εφραίμ έκλεισε την ημερομηνίαν της εις διάκονον χειροτονίας μας!
από τότε ήξεραμε ότι θα χειροτονηθούμε εις τας 19 Μαρτίου 2006, η μνήμη του μεγάλου Αγίου μας Γρηγορίου του ΠΑλαμά. Του πάτρωνος και προστάτου Αγίου μου και ας έχω το όνομα του Αγίου Ιεροθέου του Επισκόπου Αθηνών. Τον οποίον άγιο μου αγαπώ γιατί σε όλους σχεδόν στους Ναού μας υπήρχε εικών ή τοιχογραφία του λόγω του Μακαριστού Αγίου όντως, Μητροπολίτου Ύδρας κυρού Ιεροθέου, του Οραματιστού και μεγάλου Ασκητού, που πάντα μου λείπει να ακούω την φωνή του και να τον βλέπω έστω και στο κρεββάτι...και εκεί Ιερώτατος ήτο και πάνυ Σεβάσμιος των (Συν)Αδελφών του.
Έτσι μπήκαμε στο μοναστήρι εις τας 7 Νοεμβρίου 2005 με την Ευχή του Επισκόπου μας και του Ηγουμένου μας, μετέπειτα, παπα-Λουκά Ζησίμου, Ιεροκήρυκος της Τροιζηνίας.
(άλλη φορά θα γράψουμε για αυτό)
και την 14η Μαρτίου 2006 του οσίου Βενεδίκτου του εκ Δύσεως και ηγουμένου και ιδρυτού του τάγματος των Βαναδικτίνων μοναχών, εκάρημεν "ά-σχημος" (άνευ ιερού σχήματος μοναχός) με το τυπικό που ο μακαριστός Γέροντας μας κυρός Ιερόθεος είχε εφαρμόσει...όλα τα μοναχικά ενδύματα διαβασμένα και ευλογημένα απο τον Επίσκοπο εκτός του διαλόγου και των υποσχέσεων του μεγάλου σχήματος! και είχε απόλυτο δίκαιο ο "ΠΑΠΠΟΥΣ" μας, ετσι τον έλεγαν και τον λένε όλοι.
Πως θα δίναμε υποσχέσεις που δεν θα τηρούσαμε με συμφωνία με τον Επίσκοπο?
Τότε μας εχρειάζετο ως θεολόγο κληρικό...
Τελειώνει η κουρά -είχε ήδη γίνει διάκονος ο π.Χριστοφόρος_μία νύχτα μείναμε αρκετοί μοναχοί στο μοναστήρι και στις 15 του Μάρτη φύγαμε για το Κρανίδι εις το οποίο και θα εγένετο η κοινή μας χειροτονία.
Με τον πατέρα Χριστοφόρο ο σύνδεσμος του Πνεύματος του αγίου λόγω της δικής του ταπεινώσεως έμεινε αδιάρηκτος με στιγμές εντάσεως μόνο 2 φορές, όχι απλές διαφωνίες, που άλλοι επροκάλεσαν!
Ολους να μας συγχωρήσει ο Θεός ημών, ο Θεός της ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ, ο Θεός που έγινε άνθρωπος και ως Θεάνθρωπος Σταυρώθηκε!
Ναι ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ...τώρα θα σταυρωθούμε εμείς... Μην κάνοντας επίσημη θεία ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ(επι σημείου επιφανούς γενομένη αυτο εννοώ επίσημη...δυστυχώς!!!) εκείνοι που επέλεξαν αυτό ας δώσουν λόγον τω μόνω Σοφώ ΘΕΩ και Λόγω του ΠΑτρός! Εκείνος ας μας συγχωρήσει αμφοτέρους!
και έτσι στον ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου (Κάτω Παναγία) υπογράψαμε το "χειρόγραφον των ημετέρων δεσμών" μετά του Κρανιδίου με υπογράφοντα την καρδία μας τον Επίσκοπο μας που με την χάρη της Ιερωσύνης του Χριστού μας "καθιέρωσε" (in our ordination of deacon) ως διάκονον και τον Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην π.Χριστοφόρον, απο της 20ης Μαρτίου πλέον εφημέριον και προϊστάμενον μετά ταύτα του Μητροπολιτικού Ναού της Πόλεως καταγωγής μας, τον εχειροτόνησε Πρεσβύτερον του Χριστού.
Συμμετείχαν στην χειροτονία μας τότε 21 κληρικοί - τους οποίους οι φωτογραφίες επι-ζωγραφούν και τελικώς είναι πρέπον να ευχαριστήσουμε με προεξάρχοντα τον Μητροπολίτην του τόπου τούτου, Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κυριον μοι κύριον Εφραίμ (κατα κόσμον Στενάκην) εξ Αιγίνης.
Τους Συγγενείς και φίλους που προσήλθαν τότε εναν εναν.
αλλά περισσότερον όλων τους Πρωτ.π.Γκίκαν ΠΑπαδημητρίου, πρώτο πνευματικόν μας και διακονον της ψυχής μας μέχρι ενα έτος πριν γίνουμε πρεσβύτερος απο τότε η αναφορά μας είναι στον αδελφό μας π.Αμφιλόχιο της Αίγινας, αν και εχω καιρό να ευρεθώ στην ωραία αυτή νήσον!!!!
αλλά το μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ μετά τον Ιησού μας! στην μάνα μας, εκείνη διεμόρφωσε την μοναχική μας κλίση με την πολύ της ταπείνωση και υπακοή στην Εκκλησία (όπως απλά και ταπεινά έκανε) ΜΑΝΑ (16-Φεβρουαρίου 2020) έμαθα να σε αγαπώ όταν νόμισα για 15 με 20 δευτερόλεπτα ότι θα χαθεί ο σύνδεσμος μας!
Δόξα τω Θεώ δεν έγινε!
Δόξα τω Θεώ παρετάθη!
Δόξα τω Θεώ!.-
+π.Ιερόθεος,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου