Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή Ι΄ Λουκά! 09.12.2018. Από τον Πανοσ. Αρχιμ. Ιερόθεο Λουμουσιώτη
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
Μας μιλεί για τις δύο διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή. Την σχέση με την οποία αναπτύσσονται και πορεύονται οι χριστιανοί ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους με αυτή την διδασκαλία που διδάσκει και τους κάνει να έχουν εφόδια ζωής αιωνίου ενώπιον των άλλων ανθρώπων.
"γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. ἀλλ᾿ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας."(Γαλ. δ, 22-23)
Είναι καταγεγραμμένο μας λέει στην προς Γαλάτας επιστολή του ο απόστολος των Εθνών Παύλος ότι ο Αβραάμ είχε δύο υιούς τον έναν υιό της Άγαρ ο οποίος γεννήθηκε σε πνευματική δουλεία και έναν υιό από την νόμιμη γυναίκα του την Σάρρα, ο οποίος γεννά στην ελευθερία και γεννιέται κατόπιν υποσχέσεως του Θεού.
Αυτά είναι λέει ο απόστολος “αλληγορούμενα”, ο δούλος γιός του Αβράαμ ο τεχθείς από την Άγαρ είναι εκείνος που συμβολίζει την Παλαιά Διαθήκη που ναι μεν είναι ο νόμος, αλλά δεν κατάφερε να ελευθερώσει από την δουλειά του εχθρού διαβόλου το ανθρώπινο γένος των βροτών. Ενώ ο υιός της ελευθέρας που γεννάται στην ελευθερία συμβολίζει την Καινή Διαθήκη που μας αφήνει ελεύθερος να είμαστε τέκνα του Θεού δια της υποσχέσεως της σωτηρίας μας εν τω προσώπω Ιησού Χριστού.
Αυτή η πνευματική ελευθερία συναντάται μόνο δια του Ιησού Χριστού στα αληθινά τέκνα του Θεού. Αληθινά τέκνα του Θεού δεν μας κάνει η κληρονομιά μας περιουσίας πατρικής αλλά μας κάνει η ελευθερία των τέκνων του Θεού δια του Αγίου Βαπτίσματος.
Όλοι είμεθα τέκνα του Θεού αλλά δεν είμαστε ταυτόχρονα όλοι τέκνα του Χριστού και της ζωής και του κηρύγματος Του, αν δεν γίνουμε τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας Του. είναι εύκολο συνάμα και δύσκολο να απελευθερωθούμε από την κατάρα του νόμου και να ενδυθούμε τα όπλα του φωτός που μας χορηγεί ο Χριστός μας. Θέλει να χρησιμοποιήσουμε την διαθήκη του σαν συμβόλαιο ζωής αιωνίου και να μην εγκλωβιστούμε μόνον σε όσα ξηρά και στυφά μπορούμε να τηρήσουμε γνωρίζοντας το γράμμα της Καινής διαθήκης. Δεν φθάνει να γνωρίζουμε αλλά είναι σημαντικό το να ζούμε όπως υποσχεθήκαμε στο βάπτισμα μας. Να πεθάνουμε συν Χριστώ ίνα και συζήσωμεν Αυτώ. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ό νόμος και η πιστή τήρηση του το πολύ πολύ να μας έκανε έναν καλό και νομοταγή πολίτη αλλά δεν θα μας έσωζε εν τω προσώπων Ιησού Χριστού.
Αν δεν αφήσουμε την υπόσχεση του Θεού προς τον άνθρωπο να γίνει το δικό μας κοινωνικό και προσωπικό συμβόλαιο στη σχέση μας με τον Θεό. Τότε απλά θα είμαστε τυπικοί και τυπολάτρες νεο-φαρισαίοι που δεν θα έχουμε ερείσματα στον Χριστό και την χάρη του αλλά στον Νόμο και τα παρελκόμενα του.
Τελικώς ο νόμος δεν μας δικαιώνει αλλά η πιστή μας σώζει και μας δικαιώνει ενώπιον του Θεού. Ας αφήσουμε την καρδιά μας όπως η Σάρρα παρόλη την ηλικία της εμπιστεύθηκε τις πνευματικές τις δυνάμεις που έκαναν την βιολογική της ύπαρξη με την χάρη του Θεού να καρπίσει. Ενώ η Άγαρ αν και μπόρεσε να καρπογονήσει δεν μπόρεσε να γεμίσει με ελπίδα και επαγγελία στην καθημερινότητα της. Η μία έμεινα να θυμίζει τα παλαιά και κεκανονισμένα και η δεύτερη μας θυμίζει τα αεί ζώντα και πάντα καινούργια που εισηγείται ο Χριστός δια της σαρκώσεως του και της σωτηρίας όλων μας. Ο νέος Ισαάκ είναι ο Ιησούς Χριστός και ο Ιησούς παρατυπώνεται στο παιδί του Θεού που έλαβε ο Αβραάμ δια της Σάρρας εξ επαγγελίας.
Εμείς ανήκουμε στους υιούς της Βασιλείας του Θεού, είμαστε τέκνα του Χριστού και συνοδίτες και συνοδοιπόροι στα τόσα βάσανα μαζί Του.
Δεν τελειώνει για εμάς η επαγγελία αφού ολοκληρώνεται στα έσχατα, άρα ακόμη όλη σαν κοινότητα εκκλησιαστική πορευόμαστε αινούντες και ευλογούντες τον Θεόν, για τα σωτηρία του Νέου Ισραήλ, στον οποίο ανήκει κάθε γένος και κάθε ανθρωπινο όν. κανεις δεν περισσεύει και κανείς δεν υστερεί για την Εκκλησία μας αρκεί να αγαπά και να εμπιστεύεται τον σιτοδότης της καλής θημωνίας που είναι ο Άρτος ο εκ του Ουρανού καταβάς, ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας.
Ας είμεθα εκείνοι, οι οποίοι θα αγκαλιάσουμε τον Χριστό με την αγάπη της Σάρρας που είδε τον καρπό των προσευχών της και να μην εμπιστευόμαστε μόνο της χοϊκές δυνατότητες της Άγαρ γιατί απλά οδηγούν στην δουλεία. Η Καινή Διαθήκη δεν αντιστρατεύεται την Παλαιά αλά την ερμηνεύει Χριστολογικά και μας εισάγει και εμάς να γίνουμε παιδιά του Χριστού σε κάθε θλίψη, ανάγκη και στενοχωρία, τότε η ύπαρξη μας θα είναι χαρούμενη με χαρά Χριστού και γεμάτη λύπη επειδή πολλοί δεν νοιώθουν αυτή την ευλογία του βαπτίσματος μας εν Εκκλησία. Η χαρμολύπη, αδελφοί μου μας χαρακτηρίζει όλους τους ανθρώπους και δη τους αληθινά πιστούς χαρά για τον Χριστό και λύπη για τις αμαρτίες μας που μας κρατούν δεμένους με τον κόσμο τούτο. Μακάρι να ελευθερωθούμε ουσιαστικά στο όνομα του Χριστού μας, Αμήν!
