Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Σάρκωσις

     Η Σάρκωσις του Θείου Λόγου, η μερα που ο Χριστός ήλθε στον κόσμο δεν εχει τελειώσει ακόμη, γιατι ο Χριστός δεν ηλθε απλα ιστορικά και έφυγε αλλά 'ηλθε και έμεινε!εμεινε στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, έμεινε στο σπίτι του Ιωσήφ, έμεινε σε σπίτια φαρισαίων, τελωνών και εμεινε και στις καρδιές οσων τον εγνώρισαν επι γης.
   Eμεινε επίσης στην "άρνηση" του Πέτρου, έμεινε στην απάρνηση του Ισκαριώτου Ιουδα, έμεινε στο καυτό δάκρυ της μάνας του, Παναγιάς, εμεινε στο στήθος του μαθητού του, έμεινε εκει πλησίον στους δοξομανεις υιούς του Ζεβεδαίου, εμεινε πλησίον του Πρωτοκλήτου, εμεινε στης κανδάκης την άμαξα μαζί με τον Φίλλιπο, παραπορεύθηκε μένων εν τη οικεια το βραδυ της πορείας προς Εμμαούς....εμεινε μεσα στις καρδιές μας και εμμένει να μπαίνει στο σώμα και το αίμα μας, γινόμενος Εκείνος σώμα και αίμα, σαρκούμενος και αιματούμενος για χάρη μας στο ψωμί και το κρασί...εμεινε στην Ιστορία...για το αν μείνει στις καρδιές μας"???Εκείνος απάντά ναι...αλλά η καρδιά πρέπει να πει και αυτη το ναι της!

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

SANTA CLAUS

tHE FAKE OF SANTA CLAUS...
We say laies for the father of Christmas.
the Father of Christ-mas is the Father-God who had or have been the Father in the Birth for Son-God before alls centuries, before the time!this is a mystery without our knowledge!
We had been seeing the birth in Holy Land, in Bethlehem, the Mother of God without our love, without the basics goods, without the warmth of a house, without father on earth but with a really unique Mother, the Virgin Mary. and the protect of saint Iosif...without...without...but with Holy Spirit dynamic occurrence and unique connection for Jesus Christ Birth. The persons of Holy Trinity is (or are) God-Father, God Son(Jesus Christ) and God-Holy Spirit is one in the substance/entity and the persons of Holy Trinity are three separately persons.
The our Savor Jesus Christ is the member of our soul...Come with me my Lord, our Lord.
modern father.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Σκληρός και στυφός Χριστιανισμός...



Σήμερα που όλοι τα ξέρουν όλα, τοποθετούνται επί όλων των θεμάτων, ομιλούν για όλα, παίρνουν την θέση των ιθυνόντων, γνωρίζουν τα πάντα, τέτοιους έχουμε πολλούς, ίσως θεωρηθούμε και ημείς μεθ'εαυτών. 

των γνωριζόντων όλα.


Ούτε το ισχυρίζομαστε περι ημάς ούτε και το προσδωκούμε! Είμαστε σίγουροι απλά ως κληρικοί αποστελλόμεθα υπο του Επίσκόπου και δι'Αυτού υπο της Ιεράς Συνόδου προς πάντας για να κηρύσσουμε Ιησού Χριστόν, Σωτήρα και Λυτρωτή και Ευεργέτη όλων ημων. Αποστελλόμεθα με χάρη αποστολική για να κηρρύσουμε με καθε μας τρόπο, σε κάθε τόπο προς πάντας ότι ο θεός μας ειναι Θεός προσωπικός και οχι αφηρημένος, ειναι ο Ιησούς Χριστός και οχι μιά ανωτέρα Δύναμις.

Είναι ο Χριστός μας όχι ο σκληρός και άκαρδος εκδικητής αλλά οχι και ο στυφός και άγευστος "αγαπησιάρης", είναι ο Θεός μας Σταυρωμένος άρα θυσιαζόμενος έως εσχάτου σημείου που η δήθεν αξιοπρέπεια μας και η στυλιζαρισμένη περηφάνεια μας δεν θα το άντεχε ούτε για τον εαυτό μας ούτε για τα παιδιά τέτοιο δύσκολο και πληγηρό μέλλον, και Αναστημένος άρα ο άπόλυτος και μοναδικός θριαμβευτής ενώπιον της φθοράς και του θανάτου, ο "καθαιρέτης του Άδου"! οχι γιατι επιζητά το μαρτύριο και θέλει να θριαμβεύει αλλα για το ότι ως μύστης του μυστηριου της Δημιουργίας μετά του Πατρός και του Πνεύματος ζει και υπάρχει στην εκκλησία, για την εκκλησία και μόνον εν Εκκλησία!

ο Χριστός μας εκτός Εκκλησίας ειναι αν-εκκλησίαστος άρα αποκομμένος απο το θερμουργο μυστηριο της Σωτηρίας που ζεσταίνει πνευματικα και αγιασμενα και μοναδικά την κατ'εικονα θεού ύπαρξη του ανθρώπου.

Σκληρότητα δεν βρίσκεις στο Χριστό μας αφού και οταν οργίσθηκε και επαναστάτησε κατα των αργυραμοιβών του ναού του Σολομώντος, ανέτρεψε τους πάγκους και εφώναξε κατα του έργου τούς, αλλά δεν εχτύπησε τους ανθρώπους ουτε τους ελοιδώρησε προσωπικώς για τα χάλια τους.

Στυφότητα φυσικά και όχι δεν υπάρχει στον Χριστιανισμό. Το στυφό στη γεύση ειναι μάλλον άγευστο, το στυφό πορτοκάλι δεν εχει ούτε γλυκύτητα ούτε ξυνάδα, άρα ειναι ενα πορτοκάλι χωρίς ταυτότητα, έτσι και ο υπερ άγαν μαχητής που δεν έχει την χάρη του Θεού στην καρδιά του, στην ύπαρξη του και στα έργα του είναι ακαθόριστος πνευματικά και άνευ ταυτότητος προσωπικά.

Η Εκκλησία του Ζώντος Θεού ημών δεν έχει ουτε τον βούρδουλα του "Δυνάστου Θεού" αλλά ούτε την στυφάδα του Γλυκύ Ιησού. Αλλά έχει σεσαρκωμένη εν εαυτή την θεία Αγάπη του Θεού ημών.




Άγιο Δωδεκαήμερο.

+ π.Ιερό or modern father

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

εισαι αμ αρ τω λος σε α γ α π ώ διπλά...

εισαι αμαρτωλος δεν σε θελω πια...λεγει ο βαρδος ο εκλαϊκευμένος...!!!!!!!!!!!ενω η Εκκλησια φωνάζει εισαι αμ αρ τω λος σε α γ α π ώ διπλά!!!!!!
+ π.Ιερό.


Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

...ή...πολλά ή

απογοήτευση...

καλύτερη γοήτευση 

ή πλέον τίποτα γοητευμενα θελκτικο εντος μας 

ή γητευση αλογων λογισμών που τρέχουν 

ή φιλοσοφιση ενος ηθους που δεν εχει καλουπια 

ή μια νέα θεαση πραγμάτων 

ή μια καινούργια βλέψη προς το μέλλον...
ή...
ή...
ή...
τοσα πολλά τα "ή"...
και ελπιδοφόρο να φαντάζει εντός μας ενα φως αλλοιωμένο απο το κοσμικό συμπεπλεγμένο σύμπαν...
απο εκει που κανεις δεν έρχεται να δώσει λόγο πως περνά!!!
  Εκεί που μόνον ο Θεός είναι αναλλοίωτος και εμεις και αυτοι και οι πάντες ειναι φωτ-αλλοιωμένοι ή σκοτ-αλλοιωμένοι...εκει που δεσπόζει η χαρά και κανεις ή και οι πάντες ομου ξεβολεύονται με αυτή τη χαρά...η χαρά ενός Άλλου, που δεν είσαι εσύ αλλά μετέχοντας σε εκείνον μπορείς να κάνεις διαφορές στο δικό σου μικρο πλανήτη της καρδιάς σου!

+π.Ιερό.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ποιος τελευταίος θα γελάση;

90 ~ ο Κώστας Καρυωτάκης στον Μιλτιάδη Μαλακάση


 *** 

Μικρή Ασυμφωνία εις Άλφα μείζον

Α! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιος θα βρεθή να μας δικάση,
μικρόν εμέ κ' εσάς μεγάλο,
Ίδια τον ένα και τον άλλο;
Τους τρόπους, το παράστημα σας,
το θελκτικό μειδίαμά σας,
το monocle που σας βοηθάει
να βλέπετε μόνο στο πλάι,
και μόνο αυτούς να xαιρετάτε
όσοι μοιάζουν αριστοκράται,
την περιποιημένη φάτσα,
την υπεροπτική γκριμάτσα
από τη μια μεριά να βάλη
της ζυγαριάς' κι' από την άλλη
πλάστιγγα, να βροντήσω κάτου,
-μισητό σκήνωμα, θανάτου
άθροισμα, συντριμμένο βάζον-
εγώ, κύμβαλον αλαλάζον.
Α! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιος τελευταίος θα γελάση;


από τη συλλογή "Ελεγεία και Σάτιρες"






http://poem-for-you.blogspot.gr/2009/01/90.html 

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ο παροξυσμός σου(τ)



ο παροξυσμός σου(τ)!!!!!






ΠΩς ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ??? ε όχι...επαναστάτης για να εισαι πρεπει να εχεις στερηθει τη βολτα σου(τ) την ακριβη, τη κινητουμπα σου(τ) την πιο σικ που εχει χωσει τα λεφτα η μανουλα, ουτε να κανεις τον ελεημονα με τα λεφτα του μπαμπάκα σου(τ)!!!!


ουτε μπορεις να επαναστατεις χτυπώντας και "σκοτώνοντας" ή σκοτώνοντας "αθώους", σου(τ) την βαρεσαι στη γκλάβα να γυρνάς πέρα την Γκράβα?...και εγω εμενα φοιτητης εκει, Ιππολύτου 56 τρία στενα απο το σχολείο σου(τ), που το κάνεις σύμβολο αγώνος...μα και το δευτερο δημοτικο του Κρανιδίου, στεκι επαναστατών ήταν μετα αιδούς, γραμμάτων και καλλιτεχνίας...τα παιδια ηταν τα πιο ζωηρά και στη "Γκράβα" και στην "αρβανιτική μου γκλάβα" και στο σχολειό μου
ναι...αλλα όχι επαναστάτες γιατι η μανουλα σου(τ), φιλαράκο μου, το πρωι σου είχε γαλατάκι ενω το παιδι του λαθρομετανάστη ή του φτωχού αδελφού σου(τ) δεν είχε τίποτα!!!η μανουλα μου μου ετοίμαζε τα ρουχαλάκια, μηπως και η δικιά σου το ίδιο???
στο μονο που διαφωνω οτι δεν τον αφηνουν τον μικρό και καθε μικρό να μάθει γράμματα...να διαβάσει...να στείλουν δασκάλους και καθηγητές στις φυλακές (αλλά αφού δεν εχουν τα "δήθεν" οργανωμένα σχολεία μας--απο το κράτος δήθεν--)να μιλήσουν και να διδάξουν τα πονεμενα, έστω για εσας δολοφόνους, εγω στα μάτια του Νίκου Ρωμανού, βλέπω ενα πληγωμένο αγρίμι...αν και ειχε στερηθεί κάτι, αδφεν ηταν πλουσιοθρεμμένος και καλομαθημένος οπως ολα τα ελληνόπουλα-που τώρα δοκιμάζονται μαζι με εμας τους ενηλίκους- για αυτό όπλησε το χέρι του αδικα με φόντο τον άδικο όντως χαμό του αδελφού μας Αλέξη Γρηγορόπουλου.!
Αιωνία η μνήμη του Αδελφο μας ΑΛΕΞΗ!~

στον απόηχο...

Συναντηθηκε ο Παναγιώτατος με τον Αγιώτατο(καταχρηστικα ο τίτλος, και τi θελατε να τον πει...καλως τον φιλο Φρανσις...σοβαρευθειτε...ουτε οικουμενιστης ειμαι, ουτε αντιοικουμενιστης...απλά και μονον ορθοδοξος Κληρικός...αγαπω πιο πολυ τους σχισματικους και οχι τους αιρετικους), ειπε ο παπας το "πατερ ημων"...ειπαν λόγους χαιρετισαν μαζι το λαο...και τελειωσε το πανηγυρι...η Πατρα ειχε πολυ κοσμο, παιδια του Θεού γιατι k a i εκει ειναι αποστολικη Εκκλησία με Ποίμνιο!
 το Φανάρι χειμάζεται!!!αγαπηστε τα εντερα σας πρωτα και μετα σεβασθείτε τους Επισκόπους μας(και το λεω εγω που πονω τελευταια στη σχεση επισκοπου-πρεσβυτερου, αλλα θα συνεχισω να τον τιμω και αγαπω τον Επίσκοπο μου οπως το απογευμα της 6ης Αυγούστου του 2001...που του ειπα στο μοναστηρι της Ερμιονίδος μας οτι θελω να γινω κληρικος)!


+Ieromonaxos or father IEROTHEOS
ή +π.Ιερό.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

μαρτυς του Γιαχβε???

http://www.youtube.com/watch?v=dMNDBjfGRl8

http://www.youtube.com/watch?v=dMNDBjfGRl8


πολύ...



Πολύ...

στην ελλάδα της ακαταστασίας της σημερινής, η υπερβολή είναι το "φόρτε" της, ολα ειναι too much να το πουμε εις την απλο-ελληνική για να το κατανοήσουμε. ειναι πολύ δύσκολο να λες ψέμματα για να γίνεις αρεστός. ειναι πολύ εύκολο όλα να γινουν δύσκολα. ειναι πολύ αποδοτικό όλα να γινουν εμπορικά και ο πρεσβυτερος του λαού αλλά και κάθε λειτουργός του οτιδήποτε και του οποιουδήποτε να γινει ο "ευκολάκιας" και "οσφυοκάμπτης"!!!!


γιατί να θελει να γίνει ο άνθρωπος "ευκολάκιας" στη χώρα του "πολύ"...του "πολύ" που μας στέλνει στη χώρα του "ποτέ"...χωρις εισητήριο επιστροφής...!!!
οταν ολα ειναι του ματς(too much) τότε πως να μπορέσεις να μιλήσεις και να ζήσεις το μεγαλείο της απλότητας της πίστεως στο Χριστό μας που μόνον αυτή σώζει.
η πίστη είναι βάλσαμο , είναι ιατρικό "φάρμακο" που δ ε ν φαρμακώνει, αλλά γαληνεύει, είναι πράγμα που δεν είναι πράγμα αλλά είναι μιά πραγματικότητα!

+π.Ιερό.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΑΤΡΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΕΙΣ ΑΙΓΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ.ΥΔΡΑΣ ΚΥΡΙΟΝ ΕΦΡΑΙΜ

Κέντρο Ξένων Γλωσσών Σύγχρονο

Η χειροτονία του διακόνου π. Στυλιανού Κουτσούκου από τον Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ.

Μέσα σε ένα έντονα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, τελέσθηκε σήμερα το πρωί κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας για τον εορτασμό των Εισοδίων της Θεοτόκου, στον ενοριακό ναό της "Παναγίτσας', η χειροτονία του υποδιάκονου Στυλιανού Κουτσούκου σε διάκονο από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ.
Συγκινητικός ο λόγος του νέου κληρικού π. Στυλιανού, όσο και η σύντομη ομιλία του Σεβαμιώτατου Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ. Τη Θεία Λειτουργία και τη χειροτονία παρακολούθησε πλήθος πιστών που ευχήθηκε στο νέο κληρικό καλή διακονία.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

δεν ξερει κανεις, γιατι;

δεν ξερει κανεις, γιατι;


δεν ξερω γιατι γεννηθηκα,
δεν ξερω γιατι θα φύγω,
δεν ξερω ομως και ποτε θα φυγω,
Άλλος γινώσκει τα μελλοντα.

γιατι να ξερω εγω,
γιατι να ξερεις εσυ,
γιατι να ξερουμε εμεις,
γιατι να ξερουν οι άλλοι;

κανεις δεν ξερει,
κανεις δεν μπορει,
κανεις δεν θελει,
να ζει οταν οι αλλοι πεθαίνουν.

τραγικη η υπαρξη του ανθρωπου,
με την αρχαια εννοια του τραγικου,
του εν ηθο-ποιϊα εξιλεούμενου,
εκεινου που τα δύσκολα δ η μ ι ο υ ρ γ ο ύ σ ε!

modern father

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Αφιερωμα στον Μητροπολιτη ΧΙΟΥ Παντελεήμονα ΦΩΣΤΙΝΗ στο Κρανίδι...

Ηταν μιά εκδήλωση που ηταν γεμάτη απο Χριστό και Ελλάδα γιατι ο μακαριστός ητο γεμάτος απο αυτά τα δυο υπερ-μεγέθη εντός μας.
  ευχαριστουμε τους ανθρωπους που ήρθαν...!!!

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

αθεϊας άξιον???

αθεϊας άξιον???

πως γινεται ενας διακεκηρυγμενος α θ ε ο ς..
να κηδευεται ορθοδοξως...!!!!!!!???
αλλά αυτό μου φαντάζει πολύ ελαφρυ  και είναι όντως ελαφρυ, ελαφρότατον σε σχεση με οσα φθηνα και αναληθη εγραψε...@@@
ενας ανθρωπος που πολυ θα τον πουν πατριώτη...σιγουρα ηταν...θα τον πουν ευπατριδι...να ζησουν τετοιοι...χορτασαμε απο ιδεολήπτες...αφου μονον ελαμβανον υπο της ιδέας των προς ίδιον όφελος...
πολλες φορες ιδεολογικοποιημενα ομίλει...κομμουνιστης δε με τοση προσωπικη περιουσια πως υπαρχειν δυναται...!!!???
φιλοσοφικο θεωρητικο...

θελω να ρωτησω για το αίμα του αδελφου μου κληρικου και ανταρτου εις τα βουνα της Τσακωνιας...να μας πει για τον φονο υπο των συντροφων του ανταρτων του Διακο-ΣΤΕΦΑΝΟΥ Πουλή του εκ Κρανιδίου εις Ηλιοκαστρον...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!???
27 χρονο παλληκαρι πλήρωσαι το ότι ειπε στον αρχηγο των ενθαδε ανταρτων...αν δεν κανω λαθος...γιατι αρχηγε σφάζουμε αθώους???...
αφηστε τα κομματικα παθη και ενωθητε απαντες για το καλο της πατρίδος μας...
τα ιδια ειμαστε ολοι...ανθρωποι α μ α ρ τωλοί που πρέπει να γίνομε α ρ μ α τωλοι !!!!!!!!!!!!!!!!
ΖΥΓΟΝ ΔΕ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΝΑ ΣΒΕΣΩΜΕΝ ΤΑΧΙΑ ΤΑΧΙΑ!!!!
ας ειναι ελαφρυ το χωμα του...
 modern father

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

αμαρτωλός ειμί...



αμαρτωλός ειμί...










ποιος θέλει να το παραδεχθεί...?ξεκάθαρα



σίγουρα είμαστε αμαρτωλοί...



αμαρτωλός ειμί κύριε επειδή είμαι στην


υπηρεσία...



αμαρτωλός ειμί κύριε, επειδή είμαι στην


τρέλλα της Ελλάδος...



αμαρτωλός ειμί κύριε, επειδή αγαπώ τους


ανθρώπους



επειδή κατανοώ τις δυσκολίες


,
έχω και εγώ δυσκολίες γιατί ειμί αμαρτωλός






κύριε...ποιος κύριος κυριεύει εαυτόν?



δύσκολο να είσαι κύριος του εαυτού






σου...μακάρι, Κύριε, Κύριε να γίνω.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Γιατί δεν χαμογελούν οι Ρώσοι;


Γιατί δεν χαμογελούν οι Ρώσοι;






Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός


Οι Ρώσοι έχουν μια τελείως διαφορετική κουλτούρα γύρω από το χαμόγελο σε σύγκριση όχι μόνο με τη Δύση αλλά και την Ανατολή. Ένας από τους συνηθέστερους λόγους που χαμογελάμε είναι λόγω ευγένειας και σεβασμού. Αυτό φαίνεται πως οι Ρώσοι όχι μόνο δεν το κάνουν αλλά τέτοια χαμόγελα τα αντιμετωπίζουν με δυσπιστία έως στο βαθμό της ενόχλησης.






Αν κάποιος Ρώσος πει ποτέ για σας «χαμογελάει από ευγένεια» τότε να είστε σίγουροι πως με αυτόν τον τρόπο σας υποτιμάει, λέγοντας ουσιαστικά ότι είστε υποκριτής. Στο άρθρο από το οποίο παίρνουμε τις πληροφορίες αυτές, του Iosif Sternin, καθηγητή φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Voronej αναφέρεται η ρήση του Μαξίμ Γκόργκι «το μόνο πράγμα που βλέπει κανείς στα πρόσωπα των αμερικανών είναι τα δόντια τους». Ο σύγχρονος ρώσος κωμικός Mikjail Zadornov, χαρακτηρίζει το ‘δυτικό’ χαμόγελο «μόνιμο». Οι ρώσοι μάλιστα ονομάζουν το χαμόγελο ευγένειας υποτιμητικά «χαμόγελο υπηρεσίας».






Ο Iosif Sternin στο άρθρο του μας εξηγεί ότι από έναν ρώσο το χαμόγελο σεβασμού θα εκλαμβανόταν ως έκφραση κακής πίστης και απόκρυψης πραγματικών συναισθημάτων.


Πότε χαμογελούν οι Ρώσοι; Οι ρώσοι χαμογελούν μόνο σε ανθρώπους που γνωρίζουν, όχι σε κάποιον που μόλις συνάντησαν για πρώτη φορά ή έναν άγνωστο. Αν χαμογελάσετε σε κάποιον στο δρόμο πιθανόν να σας αποκριθεί: «γνωριζόμαστε;». Οι ρώσοι δεν αντιδρούν με χαμόγελο όχι μόνο σε στιγμές έκφρασης σεβασμού αλλά ακόμη και σε περιπτώσεις που εμείς ίσως χαμογελούσαμε ενστικτωδώς, όπως όταν βλέπουμε ζώα ή μικρά παιδιά.


Άλλωστε τα χαρακτηριστικά του χαμόγελου των ρώσων διαφέρουν αρκετά από το δικό μας. Δεν ανοίγουν το στόμα, δίνουν απλά το σχήμα του χαμόγελου στα δόντια. Το αντίστοιχο αμερικάνικο στο οποίο φαίνεται μεγάλο μέρος της οδοντοστοιχίας οι ρώσοι το λένε «αλογίσιο». Έτσι θα χαμογελούσε ένας ρώσος μόνο σε κάποιον με τον οποίο έχει μια στενή και θερμή σχέση. Αντίστοιχα θεωρούν πως στη Δύση αυτές οι σχέσεις είναι υποτιμημένες. Πιστεύουν πως οι δικές μας σχέσεις είναι πιο επιφανειακές και χρηστικές από τις δικές τους εν γένει.


Σύμφωνα με τα παραπάνω οι Ρώσοι ενώ φαινομενικά είναι άνθρωποι σοβαροί και σκυθρωποί περισσότερο από τους δυτικούς αλλά και τους ασιάτες που χαμογελούν ακόμη περισσότερο και από εμάς, στην πραγματικότητα γελούν πιο αυθόρμητα. Όταν λοιπόν σας χαμογελάσει ένας ρώσος γνωρίζεται ότι αισθάνεται όμορφα και οικεία μαζί σας. Διαβάζοντας το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ρώσου καθηγητή φιλολογίας αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό η σκέψη πως θα δυσκολευόμουν να ζήσω σε ένα περιβάλλον που οι άνθρωποι χαμογελούν λίγο, όμως και πόσο πιο απλή θα ήταν η ζωή μας αν κάποια σημεία του προσώπου μας γίνονταν μόνο ειλικρινά χωρίς ποτέ τη χρήση τους για λόγους ευγένειας ή και υποκρισίας.






http://www.rizopoulospost.com/giati-den-xamogeloun-oi-rwsoi/










Ο ΦΙΛΟΣ εκ της κατασκηνωσεως μας στον Πόρο Δημητρης Κατσαρος λαμπορος νεος επιστημων αλλα και καλος φιλοσοφικος φίλος επειδη σκεπτεται χαιρεσαι να διαφωνεις μαζι του γιατι ξερει να σε σεβεται οτι και να πιστευεις,


modern father






Βιογραφικό του φιλου μας:






Ο Δημήτρης Κατσαρός σπούδασε Φιλοσοφία και Ιστορία της


Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησε


μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Sussex, στο


σχεδιασμό Πολιτικής για την Επιστήμη και την Τεχνολογία. Στο


παρελθόν έχει εργαστεί στην Axa Ασφαληστική, ως ασκούμενος


στην Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής









και την Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής των




Ελλήνων. Σήμερα αρθρογραφεί


στη στήλη "Γνώμη", στο news portal rizopoulospost.com.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Ο Συμπατριώτης μας Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Χίου

Ο Συμπατριώτης μας Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Χίου, Ψαρρών και Οιννουσών και υπέρτιμος και έξαρχος πασης Αιολίδος -αν δεν κάνω λάθος-, κυρός ΠΑΝΤΕΛΕΉΜΩΝ τιμάται δι' εκδηλώσεως έστω και προχείρου οπως θα είναι αυτή μετα απο 52 χρονια.

εχει τιμηθεί με μια προτομή καλλιτεχνικη αλλα βαλμένη σε λάθος σημείο κατ'εμε και ας ηταν η γειτονια του γιατι ειναι απέναντι απο ενα φροντησριο και εχει γινει grafiti style η προτομή του Επισκόπου Παντελεήμονος του εκ Κρανιδίου το πρωτον της Δημαρχίας Καμιζή Αημητρίου, του Ιατρού.

και τιμαται σημερα υπο των ανθρωπων του λαογραφικού μουσείου τη πρωτοβουλία της Προεδρου αυτού του Κέντρου -στο Κρανιδι την πατρίδα του Επισκόπου-της κυρίας Παλυβου. 

θα ομιλήσει ο Γεροντας τεως Αρχιερατικος Επίτροπος Κρανιδίου αιδεσιμώτατος π.Γκίκας Παπαδημητρίου και εις εκ Κρανιδιου ελκων την καταγωγη προσωρινος εφημεριος της Ι.Μητροπόλεως Υδρας εν Πορτο Χελίω, π.Ιερόθεος.

απαντες ειστε καλεσμένοι του Λαογραφικου Κέντρου Κρανιδίου.

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

ο Επίσκοπος της Αγάπης και Απόστολος της Αληθείας









περι της εκδηλωσεως του Γεροντος κυρου Παντελεήμονος

Αγαπη; Αληθεια;
Αγαπη για ποιον.Θα τριζουν   τα αφορισμενα κοκκαλα του Καζαντζακη μεσα στον ταφο.Γιατι με προταση του ΠΦ προχωρησε η εκκλησια στην καταρα κατα του “αθεου κομμουνιστη” συγγραφεα.
Αληθεια;Η Αληθεια εχει πολλες πλευρες και δεν φανερωνονται παντα ολες.Τα πραγματα δεν ειναι παντα οπως φαινονται με την πρωτη ματια.
Πιστευω πως η εκδηλωση αυτη ερχεται σαν συνεχεια της καλοκαιρινης εκδρομης στην Χιo των κυριων του Λαογραφικου μουσειου και της “αδελφοποιησης” Χιου Κρανιδιου που αναφερεται στο ιστολογιο του Κεντρου
“2 Αυγούστου 2014
Το Λαογραφικό Κέντρο Κρανιδίου πραγματοποίησε προσκύνημα στο ΙΕΡΟ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ και στον Τάφο του αείμνηστου Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη Κρανιδιώτη στην καταγωγή και ιδρυτή του Τάγματος.”.
Ειμαι σιγουρος πως οι Κρανιδιωτες-τισες  επισκεπτες του ταγματος στην Χιο δεν εχουν εντρυφησει στα του ΠΦ.Με καλη διαθεση αναζητησαν τα ιχνη ενος γεννημενου στο Κρανιδι ιεραρχη και την εκτιμηση που χαιρει στην μακρυνη Χιο.Ομως ειπαμε .Η αληθεια εχει πολλες οψεις.Και οι δρασεις οι στασεις και οι τοποθετησεις μας εχουν ΠΑΝΤΑ πολιτικο περιεχομενο.
http://users.sch.gr/markmarkou/1962/koim1962.htm
https://sikam.wordpress.com/page/2/

αγαπητε κυριε Κατσαϊτη,
  Χαιρετε, ευχομεθα καλην επανοδον!
  κυριε μου, θα ελθω εις το προκειμενον ευθυς αμέσως, συντροφε μου(αφου την ιδια τροφη τρεφεσθε όπως ημεις την δημιουργηθεισαν παρα του Θεου και χορηγημενη δια της ανθρωπινης σκεψεως, λογικης και εργασιας) αν προσεχατε την αφισα που αναφερετε στην εκδηλωση προς τιμην και μνημην του συμπατριώτου ολων των Ερμιονιδέων, Κρανιδιώτου Μητροπολίτου Χίου κυρού Παντελέημονος ειμεθα ιδιατερως εκφραστικοι αλλα μετα φειδους εκπεφρασμενης της θεσεως μας. Δεν θα αφησωμε κανενα πολιτικόν πάθος να αγγίξει τον τάφο του μεγάλου Ιεράρχου, ειτε τον αγαπας ειτε τον μισεις ο Παντελεήμων οπου επερασε αφησε αγαθήν ενθύμιση.
 Όσο για την Αλήθεια (με αλφα κεφαλαίον), εδώ δι’ημας τους χριστιανούς είναι ο Κυριος Ιησους Χριστός. Και Αγαπη είναι μόνον ο Χριστός μας, «ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.  9 ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ.  10 ἐν τούτῳ ἐστὶν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τὸν Θεόν, ἀλλ᾿ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.  11 ᾿Αγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν.».-
oσο για το πολιτικό (εσεις εννοειται κομματικο, καθοτι πολιτικο λόγο αρθωνει ο ιξ πολίτης δια την πολιτείαν που ζει και κινείται) περιεχόμενο εχουμε δωσει εξετασεις ο καθεις εξ ημων αυτων, καθοτι ειμαστε ο κυριος ομιλητής και θα μιλησωμε οπως η θεολογια της αγιας μας εκκλησίας επιτάσσει και οχι οπως προσκαιρα λαθη την καθορίζουν,
ο καθένας κρίνετε εκ της εποχης και του έργου του...και οχι με μαυρα ιδεολογηκοποιημενα γυαλια...!!!
ελατε να ακουσετε την ομιλια που διαμνορφωνεται ως ωρας και διαφωνουμε υστερα...
Δεν εχω να προσθεσω η να αφαιρεσω τίποτα…
Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Ιωάννου Λουμουσιώτης,
Ο εκ Κρανιδίου και γεννημα και θρεμμα αυτης της ευρυχωρου και φιλοξένου γαίας

Εφημέριος – Ιεροκήρυξ της ιερας Μητροπολεως Υδρας και εν Πορτοχελίω διακονών.

Γίνου εφημερος

  αναγκη μοι επικειται να τρεχεις Συ για μενα, 
ναι, ω ναι, πατερα μου και τεκνίο ηγαπημενο Χριστου του ανασταντος...
φαντάζεις, ματια μου και νεαρε βλαστε μου, ευαγγελίου ο καρπός
και νέας διαθηκης το καλλιον συναπαντημα...
τρεχα και διαβαινε γοργα αναμεσα σε ξένους Χριστού,
ανθρωπους μεγαλέμπορους της κεφαλαιοκρατίας, Χριστεμπορους απίστευτα και παραδοσιαρχες,
ανθρωπους υστεροβουλους "νεανιου" λόγου, 
ανθρωπους που δεν θελουν να παραδεχθουν,
το δικαιωμα στο λάθος καθε εφηνμερος εχει.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ Κώστας Φωτεινός


Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ

 Κώστας Φωτεινός

 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ




Μια φορά κι ἓναν καιρό, ἣτανε, σ’ ἓνα χωριό, ἓνας ἐρωτευμένος ἒφηβος, πού δέν ἢθελε νά ὑποφέρει γι’ αὐτούς πού ἀγαπάει. Ὂμως, οἱ μεγάλοι τοὒλεγαν, πώς, ὃταν ἀγαπᾶμε, θυσιαζόμαστε. Κι ἒτσι, μια μέρα, ὁ ἒφηβος ἒφυγε ἀπό τον τόπο πού γεννήθηκε. Κι ἂρχισε να ταξιδεύει. Κάθε φορά πού σταμάταγε σ’ἓνα χωριό ἒλεγε: «Αὐτό θά εἶναι το χωριό μου». Μά οἱ χωριάτες γρήγορα τον πλησιάζανε καί θέλανε τή συντροφιά του, γιατί ἦταν ἐρωτευμένος ἒφηβος. Κι ἐπειδή ὁ ἒρωτάς του εἶχε πίστη και κουράγιο, τον ἀγαποῦσαν. Μά ἐπειδή ἡ δική τους ἡ ἀγάπη δέν εἶχε πίστη και κουράγιο, τοῦ πρόσφεραν να ὑποφέρουν γι’αὐτόν. Ὃμως, ἐκεῖνος πάντα ἀρνιότανε. Κι οἱ χωριάτες δέν καταλάβαιναν κι ἒφευγαν ἀπογοητευμένοι. Και σάν πέρναγε καιρός, ξαναγύριζαν καί τοῦ ζητοῦσαν: «Σῶσε μας! Ὑπόφερε για μᾶς! Εἶναι τιμή καί δόξα!». Κι ὁ ἒφηβος ἒλεγε: «Δέ θέλω τιμή και δόξα». Κι ἒφευγε. Κι ἂρχιζε ξανά νά ταξιδεύει. Μιά φορά, σ’ ἓνα χωριό, τόν πλησίασαν μερικοί χωριάτες καί τοῦ εἶπαν: «Δάσκαλε, μάθε μας ν’ ἀγαπᾶμε». Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Δέν εἶμαι παρά ἓνας ἐρωτευμένος ἒφηβος. Ἡ ἀγάπη σας γιά μένα θα σᾶς μάθει». Οἱ χωριάτες εἶπαν ξανά: «Θέλουμε ἐσύ νά μᾶς μάθεις ν’άγαπᾶμε». Κι ὁ ἒφηβος ἀπάντησε: «Ἀφῆστε με νά σᾶς ἀγαπῶ, χωρίς νά ὑποφέρω γιά σᾶς». Κι ἐπειδή οἱ χωριάτες εἶχαν πίστη και κουράγιο , μ’ ὃλο πού τούς εἶχαν μάθει, πώς ὃταν ἀγαπᾶμε θυσιαζόμαστε, συμφώνησαν. Κι ἒμαθαν ν’ἀγαπᾶνε. Κι ὃταν οἱ χωριάτες γύρισαν στα σπίτια τους καί στή δουλειά τους, οἱ ἂλλοι γρήγορα τούς πλησίασαν κι ἢθελαν τη συντροφιά τους, γιατί ἦταν ἐρωτευμένοι ἒφηβοι. Κι ἒτσι τούς ἀγαποῦσαν. Μά ἐπειδή οἱ ἂλλοι δεν εἶχαν πίστη καί κουράγιο τούς πρόσφεραν νά ὑποφέρουνε γι’αὐτούς. Ὃμως ἐκεῖνοι πάντα ἀρνιότανε. Κι οἱ ἂλλοι δέν καταλάβαιναν κι ἒφευγαν ἀπογοητευμένοι. Καί σαν πέρναγε καιρός, οἱ ἂλλοι ξαναγύριζαν καί τούς ζητοῦσαν: «Σῶστε μας! Ὑποφέρετε γιά μᾶς! Εἶναι τιμή καί δόξα!». Κι ἐκεῖνοι πάλι ἀρνιότανε. Γι’ αὐτό, στό τέλος, τούς εἶπαν ἐπικίνδυνους καί δέν τούς θέλαν στό χωριό. Κι οἱ χωριάτες δεν καταλάβαιναν και φοβήθηκαν κι ἦταν ἒτοιμοι νά φύγουν ἀπό τό χωριό. Πῆγαν, τότε, στον ἐρωτευμένο ἒφηβο καί τόν ρώτησαν: «Γιατί δέν θέλεις νά ὑποφέρεις γιά μᾶς, ἀφοῦ μᾶς ἀγαπᾶς;» Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Δέν μπορῶ να ὑποφέρω γιά σᾶς, γιατί σᾶς ἀγαπῶ». Ὓστερα τόν κατηγόρησαν: «Ἒχεις εὐθύνη γιά μᾶς, γιατί μᾶς ἒκανες νά σ’ ἀγαπήσουμε». Κι ἐκεῖνος εἶπε: «Ἒχω εὐθύνη γιά τή δική μου ἀγάπη». Ἐκεῖνοι δέν κατάλαβαν καί εἶπαν: «Δέ μᾶς ἀγάπησε πολύ». Κι ἒφυγαν θυμωμένοι κι ἀπογοητευμένοι καί γύρισαν στά σπίτια τους καί στή δουλειά τους. Καί τότε, στό χωριό, γρήγορα πάλι οἱ ἂλλοι τους πλησίαζαν καί γύρευαν τή συντροφιά τους. Ἡ ἀγάπη τους δέν εἶχε πιά πίστη καί κουράγιο καί γι’αὐτό, ὃταν οἱ ἂλλοι τούς ἀγάπησαν καί τούς ζήτησαν νά ὑποφέρουν γι’αὐτούς, τό δέχτηκαν. Κι ἒτσι πλήθαιναν οἱ ἐρωτευμένοι στό χωριό. Κι ἂρχισαν να ὑποφέρουν καί νά θυσιάζονται ὁ ἓνας γιά τόν ἂλλον. Καί γέμισε το χωριό ἀπό πόνο καί μίσος, ἀπό τιμή καί δόξα. Καί γέμισε τό χωριό ἀπό γλέντι καί ἡδονή. Καί εἶπαν ὃλοι στόν ἐρωτευμένο ἒφηβο: «Μᾶς ἒκρυβες τή χαρά τῆς ζωῆς». Καί τότε ἐκεῖνος ἒφυγε ἀπ’το χωριό κι ἀποφάσισε νά κατέβει στά βάθη τῆς θάλασσας καί ν’ ἀπομονωθεῖ. Ὃταν ἀπομονώθηκε, στην ἀρχή ἒνοιωσε ἀμφιβολία καί φοβήθηκε. Κι εἶπε μέσα στό φόβο του: «Σῶσε με, καρδιά μου». Ὃμως, ἐπειδή ἧταν ἐρωτευμένος ἒφηβος καί εἶχε πίστη καί κουράγιο, ἀγάπησε τόν ἑαυτό του κι ἀρνήθηκε νά ὑποφέρει γι’ αὐτόν. Ἒτσι ἒφυγε κι ἡ ἀμφιβολία καί ὀ φόβος. Κι ἂρχισε νά μιλάει μέ τήν καρδιά του. Κι εἶπε μιά μέρα: «Ἂν ἡ θέλησή σου, καρδιά μου, νά ὑποφέρω, ἀρνιέμαι». Κι ἡ καρδιά του ἀπάντησε: «Ἡ θέλησή σου εἶναι καί δική μου θέληση. Κάνε κατά τή θέλησή σου». Κι ἒτσι, σιγά σιγά, ἒπαψε νά μιλάει μέ τήν καρδιά του. Πέρασε καιρό στή σιωπή κι ἒγινε σοφός και δυνατός. Κι ἀποφάσισε νά γυρίσει στό χωριό πού γεννήθηκε. Στό ταξίδι τοῦ γυρισμοῦ, οἱ χωριάτες τόν πλησίαζαν ὃλο καί πιό πολλοί καί τοῦ ζητοῦσαν νά τούς μιλήσει. Μά ἐκεῖνος χαμογελοῦσε καί σώπαινε. Καί τό χαμόγελό του εἶχε πίστη καί κουράγιο. Κι ἐκεῖνοι καταλάβαιναν και δέν ἀπογοητεύονταν. Καί οἱ χωριάτες τόν ἀκολουθούσαν ὃλο καί πιό πολλοί. Κι ὃταν τοῦ ζητοῦσαν νά μιλήσει, ἐκεῖνος χαμογελοῦσε καί σώπαινε. Κι ἐκεῖνοι καταλάβαιναν καί δέν ἀπογοητεύονταν. Κι ἐπειδή καταλάβαιναν καί δέν ἀπογοητεύονταν, κι ἐπειδή ἂρχισαν νά χαμογελοῦν μέ πίστη καί κουράγιο, ἂρχισαν νά φεύγουν καί νά γυρίσουν στά χωριά τους. Κι ἒτσι, ὃταν ὁ ἐρωτευμένος ἒφηβος ἒφτασε ἒξω ἀπό τό δικό του τό χωριό, δέν ἦταν πιά κανένας κοντά του. Κι ὃταν κοίταξε γύρω του καί δέν εἶδε κανένα, ἦταν ἱκανοποιημένος καί εὐτυχισμένος. Συνέχισε τό δρόμο του χαμογελῶντας καί ψιθύριζε: «Ἀγάπησα τά βάθη τῆς θάλασσας καί βρῆκα τήν καρδιά μου. Ἀγάπησα τήν καρδιά μου καί βρῆκα τόν ἑαυτό μου. Ἀγάπησα τόν ἑαυτό μου καί βρῆκα τούς ἂλλους. Ἀγάπησα τούς ἂλλους καί βρῆκα τή χαρά τῆς ζωῆς. Ἀγάπησα τή χαρά τῆς ζωῆς καί χαμογελῶ. Χαμογελῶ μέ πίστη καί κουράγιο. Χαμογελῶ χωρίς προσπάθεια καί χωρίς σκοπό. Ὃταν μπῆκε στό χωριό, ἦταν νύχτα κι ἦταν Χριστούγεννα. Κι οἱ χωριάτες ἦταν μαζεμένοι στην πλατεία καί γιόρταζαν τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Καί πῆγε ὁ ἐρωτευμένος ἒφηβος πρός τούς χωριάτες. Χαμογελώντας, μπῆκε μέσα στό πλῆθος καί χάθηκε ἀνάμεσά τους. Καί δέν τόν πλησίασε κανένας κι οὒτε τοῦ ζήτησε κανένας νά μιλήσει. Κι ἦταν ἱκανοποιημένος κι εὐτυχισμένος. Κι εἶπε: «Ἀπόψε γεννιέται ὁ Χριστός».



ΔΙΑ την ηλεκτρογράφησιν ώδε χάριτας ωφείλουμε εις την ευλογημενη χείραν του αγιου Αρχιερατικου μας εις Κρανιδιον πατρός Χριστοφόρου Καραβία, εφημερίου-Ιεροκήρυκος του Τιμίου Προδρόμου του Κρανιδίου.

modern father

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

AΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

AΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ


Ανευ λόγου
ρίχνεις άνθρωπε,
χείραν επι γυναικός`

Ιταμότης περισσή

μηδέν εις το πηλίκιον...
αστυνόμου τινός
"νηδύος πεπονημ'ενης"
δήγμα σαρκός
ρήξις σχέσεως
Ιδεογράφημα εν τοις πράγμασιν
"τείχος" απείρου κάλλους
ήθος άφθαστον

Στην ΛΟΓΙΚΗ μπουνιά!!!!

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Πρόσκληση ενάρξεως κατηχητικών συνάξεων στην ενορία μας

Πρόσκληση ενάρξεως κατηχητικών συνάξεων 
στην ενορία μας,


Καλείσθε άπαντες, οι αγαπητοί νεαροί βλαστοί 

του Ευαγγελίου μας, όσοι είστε βαπτισμένοι 

χριστιανοί ή θέλετε να γίνετε χριστιανοί, να 

προσέλθετε στο ναό του Ευαγγελισμού της 

Θεοτόκου Πορτο Χελίου την Κυριακή 12 

Οκτωβρίου για τον αγιασμό στις 10.30 και από 

την επομένη, κάθε Κυριακή στις 11.00 με 12.00

τα παιδιά μέχρι την Γ΄ Τάξη του Δημοτικού 




Σχολείου Πορτο Χελίου και 12.00 με 13.00 τα 


παιδιά της Δ, Ε και Στ΄ Δημοτικού Σχολείου.



Κάθε Κυριακή στις 6 το απόγευμα θα ψάλλεται η

Παράκληση της Παναγίας μας και θα δεόμεθα για 

τα μεγαλύτερα παιδιά που εμείς δεν τα φέρνουμε 

εις το ναό, δεν φθάνει η θεωρητική σύναξη 

των παιδιών, τα παιδιά μαζί μας όσον γίνεται

πρέπει να επικοινωνήσουν με την πίστη τους και 

δι’ αυτής με τον Θεό μας.


Παρακαλώ δε στην Κυριακάτικη θ.λ. να φέρνετε 

τα παιδιά σας γιατί χανόμαστε πνευματικά! Κάθε 

προόδο,


μετά τιμής και αγάπης,

+π.Ιερόθεος (p.ierotheos@yahoo.gr)

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Προσκληση εναρξεως κατηχητικων συνάξεων στην ενορία μας,

Προσκληση εναρξεως κατηχητικων συνάξεων στην 

ενορία μας,


Καλεισθε απαντες, οι αγαπητοί νεαροί βλαστοί του 

Ευαγγελίου μας, όσοι ειστε βαπτισμένοι χριστιανοί ή 

θελετε να γινετε χριστιανοί, να προσελθετε στο ναό 

του Ευαγεελισμού της Θεοτόκου Πορτοχελίου την 

Κυριακή 12 Οκτωβρίου για τον αγιασμό στις 10.30 και 
από την επομένη, κάθε Κυριακή στις 11.00 με 12.00 

τα παιδιάσ μεχρι την Γ΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου 
Πορτο Χελίου και 12.00 με 13.00 τα παιδιά της Δ, Ε 

και Στ΄Δημοτικού Σχολείου.

Κάθε Κυριακή στις 6 το απογευμα θα ψαλλεται η 

Παρακληση της Παναγίας μας και θα δεόμεθα για τα 

μεγαλύτερα παιδια που εμεις δεν τα φερνουμε εις το 

ναό, δεν φθανει η θεωρητική συναξη των παιδιών τα 

παιδια μαζι μας οσον γίνεται πρεπει να 

επικοινωνησουν με την πιστη τους και δι’αυτης με τον 
Θεό μας.

  Παρακαλω δε στην Κυριακατικη θ.λ. να φέρνετε τα 

παιδιά σας γιατι χανομαστε πνευματικά!Καθε πρόδο, 


μετα τιμης και αγαπης,

+π.Ιερόθεος (p.ierotheos@yahoo.gr)

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ Ι.ΝΑΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙΟΥ ΚΑΤΑ ΜΗΝΑ Ο Κ Τ Ω Β Ρ Ι Ο Ν 2014

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ Ι.ΝΑΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙΟΥ ΚΑΤΑ ΜΗΝΑ Σεπτέμβριον 2014


ΠΡΩΤΟΜΗΝΙΑ, 
  Στις 10 π.μ. θα τελεσθεί ο αγιασμός του μηνός.

2α Οκτωβρίου ε.ε., Αγίου Κυπριανού και μάρτυρος Ιουστίνης:
 στις 7,15 το πρωί θα κάνομε τον όρθρον και την θ.Λ. εις το παρεκκλήσιον του Αγίου Κυπριανού που ευρίσκεται στα όρια της Ενορίας μας (συγχαρητήρια στις κυρίες που έχουν τον ναόν και σέβονται την ενορία που τους φιλοξενεί λειτουργικως)

5η Οκτωβρίου ε.ε., όρθρος και θ.Λ. εις ι.Ν.Ε.Θ. Πορτοχελίου 7 με 10 π.μ.

12η Οκτωβρίου ε.ε., όρθρος και θ.λ. εις τον ναόν μας στις 7 με 10 π.μ. και 
                     την ίδια μέρα 10.30 π.μ. θα γίνει και ο αγιασμός των ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΝ...και θα εγγραφούμε σε τμήματα.

19η Οκτωβρίου ε.ε., όρθρος και θ.λ. εις τον ναό του Πορτοχελίου και
      εν συνεχεία τα μαθήματα των παιδικών μας συνάξεων 11-12 π.μ. σύναξη των παιδιών μέχρι και Γ΄Δημοτικου και στις 12-13 μ.μ. σύναξη των παιδιών μας από δ΄ έως στ΄δημοτικου Σχολείου.

26η Οκτωβρίου ε.ε., όρθρος και θ.λ. εις τον ναόν μας.

28η Οκτωβρίου ε.ε., Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου, όρθρος και θ.λ. εις ι.Ν. Πορτοχελίου 7 με 9.30


ο προσωρινος εφημεριος-Ιεροκήρυξ του Ναού 
π.Ιερόθεος
 

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

ορθόδοξος καστισμός...



Eν τη ορθοδοξω Εκκλησία του Χριστού,
δεν υπάρχει καμμία ομαδοποίηση
δεν υπάρχει κανένας εκλεκτισμός 
δεν υπάρχει κανένας εγκλεισμός του Θεού εντός της τσέπης σου...

εν τη ορθοδοξω εκκλησία του Χριστού,
υπάρχει μόνον αγάπη του Θεού για τον Άνθρωπο
υπάρχει μόνον συγγνώμην του Θείου Θελήματος για το 
πλάσμα του
υπάρχει α-καστις ή α-ταξικη ή σωστοτερα "άτακτος" κοινωνια Θεού και ανθρώπου.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

απολιτικ ή πολιτικη υ π ο κρισιν κατάσταση!!!


Ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας, Πάπας Φραγκίσκος, έχει δώσει δείγματα γραφής ως «Πάπας των φτωχών», όπως είπατε. Να πω απλώς για την ιστορία ότι ο μοναδικός αριστερός ηγέτης που είχε επισκεφθεί το Βατικανό μέχρι τώρα είναι ο Φιντέλ Κάστρο. Μετά τον Φιντέλ Κάστρο, ο Αλέξης Τσίπρας; - See more at:




http://www.amen.gr/article19264#sthash.3x9STRSe.dpuf






  Μετά την πολιτική θεολογία....
μαθαμε και την πολιτικη υποκρισια.......
αλλα και την αμετροεποια!!!!!!ε όχι μετα τον αδελφο Φιντελ Καστρο...ο επεσε και αυτό το καστρο...ακομη συμπαθω Αλέξη!!!!!I love you!!!!

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Αποστολικός Λόγος


Αποστολικός Λόγος

Της Κυριακής μετά την Ύψωσιν του Σταυρού του Χριστού μας (Γαλ. β’, 16-21)\

21 Σεπτεμβρίου 2014

 

  Η δικαίωση είναι, αδελφοί μου, είναι αυτή καθἐαυτήν η σωτηρία μας πραγματοποιούμενη. Η Σωτηρία μας είναι η σταυρική θυσία του Χριστού επί του Σταυρού Του. Ο Σταυρός του Χριστού είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Δικαιώνεται ο άνθρωπος με τα έργα και από τα έργα του νόμου, ή δικαιώνεται από την πίστη του χωρίς έργα? Η συνέργεια της πίστεως με έργα αγαθἀ και τα αγαθά έργα με μιά πίστη αληθινή και ευαγγελική είναι ο σωστικός συνδυασμός ενός νοήματος ζωής πολύ ανώτερου και ομορφότερου από την φλάτ σύγχρονη θρησκευτικότητα.

  Ο τύπος του θρησκευομένου ανθρώπου δεν είναι ο τύπος του δικαιωμένου εν Χριστώ ανθρώπου, ο δήθεν δικαιωμένος άνθρωπος εξ έργων νόμου δεν έχει ήδη  αυτοδικαιωθεί, αλλά δικαιώνεται από τον Χριστό. Σώζεται από τον Σωτήρα Χριστό μας ο τραυματισμένος απὀ την αμαρτία άνθρωπος. Όταν κατανοήσει την αμαρτία του που είναι ενώπιον του «δια παντός». Όταν τα μάτια της ψυχής καθαρίζονται από το δάκρυον το παρακλητικόν και ηγιασμένον της μετανοίας. Όταν αλλάζει η ζωή και ό άνθρωπος ζει για τον Θεό και στη Χάρη του Σταυρού του Χριστού. Τότε ενεργείται εντός μας και με τρόπο αγνωστο στο κοσμικό πνεύμα το «μυστήριο της ευσεβείας», η εν Χριστώ σωτηρία!

  Ο Σταυρός εχει προοπτική την Ανάστασιν και η Ανάστασις του Χριστού μας περνάει πάντα από τον φρικτότατο Γολγοθά. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι χωρίς κόπο και θυσία, χωρίς σταυρό, δηλαδή  χωρίς το σταυρικό πνεύμα και φρόνημα ενεργούμενο, μπορεί να εγερθεί και να θεραπευθεί από πάθη χαλεπά και ανίατα. Επίσης δε να ισχυρισθεί ότι υπάρχει βολική πνευματική ζωή, ά(νευ)-σταυρού ή ασταύρωτος πνευματικός βίος, δεν θα μπορεί ούτε καν να το σκεφθεί, διότι δεν υπάρχει άγιος της Εκκλησίας μας ή μητέρα αγία Αυτής που να μην υπέφερε κάτι τις ως μαρτύριο είτε σώματος είτε συνειδήσεως που είναι εξίσου επίπονον και πληγηρόν.

  Τι σημαίνει αυτό στην πράξη? Ο λόγος του Σταυρού θα δοθεί σε έναν μικρό υιό του Εσταυρωμένου Λυτρωτού μας, τον όσιο Πορφύριο τον νέο ασκητή και ιερομόναχο της Αθήνας, τον όντως αγιορείτη, τον αφιερωμένο στον Σταυρικό τρόπο του ζείν και ιερατεύειν.

  Η ιερωσύνη του Χριστού εύρισκε την γνησιότητα του Σταυρωμένου Χριστού στο πρόσωπο του Πορφυρίου: λένε πολλοί άνθρωποι και ειδικά στην Σερβία την μετά τον πόλεμο της εισβολής του 1992 «Εγώ θα μείνω εδραίος στην π ί σ τ η, κι ας μου κόψουν το κεφάλι» ο όσιος Πορφύριος το σχολίασε ως εξής: “Καλό είναι και αυτό, αλλά έτσι δεν γίνεται το έργο του Χριστού [...]. σε συμβουλεύω πάτερ (απευθύνεται σε έναν επιφανή κληρικό Σέρβο, παιδί του οσίου Ιουστίνου του νέου ομολογητού, του Πόποβιτς) να πορεύεσαι κάπως διαφορετικά. Για να γίνεται το έργο του Χριστού, για ωφελούνται και να σώζονται ακόμη και οι άθεοι, οι κομμουνισταί και άλλοι, να μην τους αντιπαρατίθεσαι` να μην τα βάζεις μαζί τους και να μην τους προκαλής...Ακόμη και αν κάποιος μπροστά σου π τ ύ σ η την εικόνα του Χριστού, εσύ να σ ι ω π ή σ η ς. Μην υπερασπίζεσαι τον Χριστό. Δεν έχει ανάγκη ο Χριστός να τον υπερασπισθής εσύ. Τι λες εσύ γι’αυτά; Θέλει ο Χριστός να σωθούν και οι άθεοι και οι κομμουνισταί ή όχι;”» (θ.Ν. Παπαθανασίου, οσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, ένας ησυχαστής του Αγ.Ορους στην καρδιά της πόλης, Εν πλω, σ. 20) δεν ψάχνει λέει ο άγιος μας Πορφύριος, ο νέος και τελευταίος προς το παρόν, αγιοκαταταγείς μόλις την 27η Νοεμβρίου του παρελθόντος έτους, δικηγόρους και υπερασπιστές αλλά ανθρώπους να ζουν με πίστη κατά το θέλημα του, να μην βασίζονται στα εγωτικά τους έργα και να ψάχνουν να δίδουν μαρτυρία πίστεως ήσυχα και αθόρυβα ή όταν χρειάζεται μετά παρρησίας ακατακρίτως.

  Η ερώτηση του αγίου είναι αφοπλιστικά, προφανώς απαντημένη, ποιός μπορεί να πει ότι ο Χριστός του Κυρίου έχασε την ευλογία του Θεού άνωθεν πλούσια και μοιρασμένη προς όλους και προς πάντα ευπροσήγορο με την χάρη του Θεού, και θέλει απλά να σώσει μιά συγκεκρυμμένη μερίδα χριστιανών;

  Όποιος ανοίξει διαλογο με τον Χριστό σώζεται, αδελφοί μου χριστιανοί, θυμηθείτε την Σαμαρείτιδα και την αμαρτωλό που του Χριστού μας εξέμαξε τα πόδια με της κεφαλής τοις βοστρύχοις! Και είπε ο Κύριος, ότι αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου αι πολλές γιατί ηγάπησας πολύ, αν δεν αγαπήσεις δεν σταυρώνεσαι, αν δεν σταυρώσεις εαυτόν δεν σώζεσαι και αν δεν σωθείς είσαι αυτοδικαιωμένος και ενώπιον του Θεού του Ουρανού και της γης ήδη ευτελισμένος.  Ας ευχηθούμε να σταυρώσουμε τον αμαρτωλό εαυτό μας πλησίον του Χριστού του Εσταυρωμένου και να γευθούμε την χαρά των τέκνων των αληθινών του Θεού μας.

ΓΕΝΟΙΤΟ.

Ιερόθεος