Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ή ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

Δεν ξέρω, αγαπητοί μου φίλοι, αν είμαστε σε καιρούς χαλεπούς ή σε καιρούς ευφορίας πνευματικής αλλά αυτό που σίγουρα διαπιστώνεται είναι ότι στο σήμερα οι πιστοί δεν ξέρω αν πιστεύουν και οι άθεοι δεν ξέρουν και δεν θέλουν να δουν τι αμφισβητούν!
Οι πιστοί - οι κατά συνθήκη λεγόμενοι τέτοιοι- χρησιμοποιούν την πίστη στον Χριστό σαν εξελιγμένη μαγική μαεστρία…βλέπουν τους κληρικούς και την εκκλησία (τον τόπο της σύναξης των πιστών) σαν ένα εμπορικό κατάστημα…καλό ή κακό, μεγάλο ή μικρό, ποιοτικό (κουλτουριάρικο) ή μη ποιοτικό (αντι-κουλτουριάρικο) πάντως σουπερ μαρκετ που παίρνουν ότι θελουν και περνούν τις ώρες τους λαμβάνοντας ότι θέλουν…
Φυσικά την ευθύνη για το κατάντημα του «μαγαζιού» την έχουν οι διαχειριστές περισσότερο…αντι να κοιτάμε την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων που έρχονται να τελέσουν εκκλησιαστικό γάμο…εμείς τους ζητάμε χαρτιά και ενώ έπρεπε να βόσκουμε τα αρνία του Ιησού και να γνωρίζουμε τα παιδιά μας εμείς τους ζητάμε χαρτιά και όχι καρδιά, τους ζητάμε λεφτά (δυστυχώς γίνεται και αυτό) -αν και λάβαμε δωρεάν το χάρισμα της ιερωσύνης και δωρεάν έπρεπε να χορηγούμε τους χυμούς του- και όχι την κατάθεση των αμαρτιών τους και το πεταγμα τους σαν όμορφα και καθάρια πουλιά μετά την είσοδο και κατόπιν έξοδο από τον Ναό…
Με λίγα λόγια αυτό που ο Χριστός ζητούσε από τους Ιουδαίους διώκοντας από τον Ναό του Νόμου τους εργάτες της ανομίας εμείς δεν το τελούμε…χαιρόμαστε στις αστικές ενορίες για το πλήθος των επισκεψάντων το Ναό και δεν σκεφτόμαστε αν αυτοί έγιναν αγνοί και δωσμένοι στο θέλημα του Θεού λατρευτές του Ιησού Χριστού!
Πασχίζουμε για το καλύτερο, άρα αφήστε τα χαρτιά και τα διαδικαστικά στην άκρη και ελάτε να τελέσουμε μυστήρια του Θεού όταν είστε σίγουροι ότι θέλετε τον Χριστό να ενώσει την σ χ έ σ η σας, όταν θέλετε το παιδί σας να γίνει και π α ι δ ί ο ν του Ιησού, όταν θέλετε να ε ν ω θ ε ί τ ε μαζί του δια της θείας Ευχαριστίας…αλλιώς μη έρχεσθε στο Ναό υπάρχει το Δημαρχείο, το Ληξιαρχειο, το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης…ο Νόμος και το Αστικό Δίκαιο.
Ουτως ώστε εντός των τειχών του Ναού να έλθουν τα παιδιά του Χριστού και όχι οι καταναλωτές και πελάτες του σούπερ μάρκετ της θρησκευτικότητας!


Modern Father

5 σχόλια:

Think Clever είπε...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΙΔΙΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΑΓΝΟΤΗΤΑ,ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ.
ΔΥΣΤΗΧΩΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ.ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ¨ΘΑΥΜΑΤΑ¨ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΛΗΓΩΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ Η ΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΔΙΕΞΟΔΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΝΑ ΕΜΦΥΣΗΣΕΤΕ ΝΕΟ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

το θεμα δεν ειναι τι κανουμε μονο οι κληρικοί...πρεπει να σας πω τον πονο μου οταν παρισταμαι σε μυστήρια τελούμε εντός των πυλών του ενοριαου ναού μας...θλίβομαι και πονώ διότι ουτε δύο ή τρεις ανθρωποι δεν ερχονται στο μυστήριο για να προσευχηθουν για τον νεοφωτιστο ή το νεόνυμφο ζεύγος...εμείς δε πρεπει να τελούμε τα μυστήρια...και αντι να παρατηρούμε με ευγενική διάθεση τους ανθρώπους και να τους επεξηγούμε...προσπαθούμε απλά να τελούμε χωρίς πολλές πολλές παρατηρήσεις για να είμαστε αρεστοί στους ανθρώπους καιτελικά γινόμαστε επίορκοι στα μάτια του Θεού!

Ανώνυμος είπε...

Πώς μπορεί η Ελλαδική Εκκλησία να ξεφύγει από την κρατική θεσμοποίησή της; Είναι πολύ δύσκολο, εφ'όσον η Εκκλησία της Ελλάδος είναι ένα Ν.Π.Δ.Δ. με όλες τις υποχρεώσεις και τις εξουσίες που προέρχονται από το γεγονός αυτό. Έχει κρατική υπόσταση (αν και όχι απόλυτα), και λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως κρατική υπηρεσία που υπάγεται μάλιστα διοικητικά στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ιδού λοιπόν η αναγκαιότητα των "χαρτιών" και των "πιστοποιητικών". Το πρόβλημα όμως έγκειται (κατά τη γνώμη μου) στην απροθυμία ή και στην άρνηση πολλών κληρικών (όλων των βαθμίδων) να δουν τον εαυτό τους σαν ιερέα-λειτουργό και όχι σαν υπάλληλο του κράτους που τους μισθοδοτεί. Εξάλλου η κρατική υπόσταση παρέχει μια ασφάλεια και μια σιγουριά στην "πελατιακή" πλέον σχέση που αναπτύσεται μεταξύ των κληρικών και των πιστών. Το ενδιαφέρον όμως εδώ, είναι ότι το κράτος προσπαθεί σήμερα να διαχωριστεί από την Εκκλησία (για άλλους, δικούς του λόγους)και όχι το αντίστροφο! Αυτό και μόνο αρκεί για να μας δείξει πόσο έξω από την ουσία των πραγμάτων βρίσκεται σήμερα η Εκκλησία της Ελλάδας...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

το θέμα πάντως δεν πρέπει να μετατίθεται σε κάποιους άλλους είμαστε ότι είμαστε αυτό όμως δεν μας αλλοτριώνει εμάς αν δεν το θέλουμε από το χάρισμα της ιερωσύνης...δεν βλάπτουν μόνον τα χαρτιά αλλά βλάπτουν οι δικές τάσεις απο ποιμένες να γίνουμε πλούσιοι υπάλληλοι...ποιμένας και πλούτος είναι κατάσταση ασυμβίβαστη...είναι μεγάλο κακό ο πλουτισμός καθότι δύσκολα εισέρχεται πλούσιος στην βασιλεία του Θεού!και ο Χριστός το είπε αυτό όχι για τον πλούτο καθ' εαυτό αλλά για το ότι οι πλούσιοι έχουν την καρδιά τους κλειστοί για τους άλλους ανθρώπους...δεν χωρεί κανείς στην καρδιά τους...είναι λιθώδης και κανείς δεν θέλει να κάτσει σε δύσμορφο βράχο αλλά σε αμμώδη παραλιακό τοπίο με θέα και καταγάλανα νερά που είναι τα αγαθά αισθήματα!