απαντηση μας η πρέπουσα...

αφου το "καταντημα" των γηρατειων και η απομόνωσις δεν τον αφηνουν τον "άγιο" ελευθερο να ζει εν Χριστώ και να βοηθά με την προσευχη του τότε ας διαβάσει και τα εξής...

""""Την οφειλομένη απάντηση μέσα από το 24ωρο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», δίνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαρτούμ κ. Εμμανουήλ προς όλους εκείνους που όπως τονίζει:
«Λασπολογούν, ειρωνεύονται και καταδικάζουν με περισσή ευκολία Πατριάρχες, Επισκόπους, Ιερείς, Διακόνους και Μοναχούς, όταν δεν ταυτίζονται μαζί τους, ή όταν δεν ενεργούν με τους τρόπους τους».
Ο σεβαστός και ιεραπόστολος μητροπολίτης Χαρτούμ, χαρακτηρίζει όλους αυτούς «δολοφόνους ψυχών» που τα χέρια τους δεν έμαθαν να ευλογούν και να συγχωρούν, προσθέτοντάς ότι «μάλλον δεν έχουν χέρια».
Η απάντηση του κ. Εμμανουήλ μέσα από την Romfea.gr, έχει ως εξής:
«...ΣΥ ΤΙΣ ΕΙ Ο ΚΡΙΝΩΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΙΚΕΤΗΝ...» (Ρωμ. ιδ΄ 4 )
Επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε ο Παύλειος τούτος λόγος. Μέχρι «τερμάτων αιώνος» η επικαιρότητά του. Και θα είναι επίκαιρα πάντοτε για τις ψυχές εκείνες που θα αναζητούν ελεύθερα, αληθινά και γνήσια την εν Θεώ ταυτότητά τους.
Κι αυτή την εν Θεώ ταυτότητά μας, για να τη βρούμε πρέπει να κατέβουμε μέσα στα άπειρα βάθη του είναι μας.
Μέσα στα άγνωστα υπόγεια της προσωπικότητάς μας, άν αυτή θέλουμε να είναι αληθινά με το Θεό. Κι αυτή είναι η πιο σκληρή άσκηση που πραγματώνεται μόνο «εν ησυχία..» και βιώνεται «εν προσευχή και νηστεία». Νηστεία ενάντια στη κακία. Νηστεία εναντίον του κακού.
Μια νηστεία ενάντια στον αμαρτωλό και την αμαρτία που συγκατοικεί μέσα μας. Μια νηστεία που βλέπει και ορά μόνο τα δικά της λάθη και ατοπήματα. Μια νηστεία που δεν ζυγίζει τα λάθη των άλλων με τη ζυγαριά του φαρμακείου, ενώ τα δικά της με τη ζυγαριά που ζυγίζονται φορτηγά.
Ο γνήσιος του Θεού άνθρωπος όσο ωριμάζει πνευματικά μέσα στο χρόνο, βλέπει με ακρίβεια και αυστηρότητα μόνο τα δικά του λάθη και σφάλματα. Ενώ των άλλων τα βλέπει μικρά, ασήμαντα και ελάχιστα.
Λίγο αν ξεφύγει κανείς απο αυτόν τον χρυσό κανόνα πνευματικής αληθινά ζωής, έχει απωλέσει ήδη τη ψυχή του.
Κατάσταση που παρουσιάζεται μέσα στην Εκκλησία στους αυτοτιτλοφο-ρούμενους και αυτοδιαφημιζόμενους πνευματικούς ανθρώπους.
Είναι άραγε σύμπτωμα; Είναι παγίδα του διαβόλου; Είναι ψυχασθένεια που βλέπει μονίμως τα λάθη των άλλων με μεγενθυτικό φακό, ενώ τα δικά τους με μικροσκόπιο; Είναι η ασθένεια αυτοδικαίωσης; Είναι ψυχικό νεόπλασμα; Είναι εκκλησιαστική διαστροφή; Δεν έχω κατάλληλες απαντήσεις.
Ξέρω πως δεν είμαι ψυχαναλυτής, ούτε κριτής, πολύ δε περισσότερο ούτε δίκαιος, αφού κατά τον του Κυρίου λόγο μόνο η δική Του κρίση είναι δίκαιη «...και η κρίσις η εμή δικαία εστίν...» (Ιωάν. Ε, 30).
Κάθε φορά που με κεκτημένη ταχύτητα κρίνουμε κάποιον ή κάποιους, ήδη έχουμε σφετεριστεί το δικαίωμα της κρίσης που ανήκει αποκλειστικά σε ΕΚΕΙΝΟΝ.
Τα λόγια όμως αυτά για κάποιους είναι επιεικώς γλαφυρά έως επαρκώς συναισθηματικά.
Διαχρονικά κάποιοι μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως «...εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσετε υμίν...» (Ματθ. Ζ΄ 2), εθελοτυφλούντες κρίνουν, επικρίνουν, κατακρίνουν και κυρίως καταδικάζουν αποφασίζοντες ακόμη το αιώνιο μέλλον των άλλων. Λασπολογούν. Μήπως το μυαλό τους δεν είναι από πηλό, αλλά απ’την πιο βρώμικη λάσπη δημιουργημένο;
Συγχώρησέ μου Κύριε την βλασφημίαν ταύτην! Αλλά κάποια πλάσματά Σου σφετερίζονται τη δική Σου δύναμη και εξουσία, γεννημένα μέσα στην ατμόσφαιρα του φασισμού και καχεκτικά μεγαλωμένα στο περιβάλλον του σκοταδισμού και της ανελευθερίας.
Λασπολογούν, ειρωνεύονται και καταδικάζουν με περισσή ευκολία Πατριάρχες, Επισκόπους, Ιερείς, Διακόνους και Μοναχούς, όταν δεν ταυτίζονται μαζί τους, ή όταν δεν ενεργούν με τους τρόπους τους.
Υποδύονται ρόλους μεγάλων εκκλησιαστικών φυσιογνωμιών, τολμούν θρασύτατα να ταυτίζονται με μαχητές της πίστεως και της ιστορίας. Και τέλος ανοήτως πιστεύουν ότι με τις παρεμβάσεις τους διαφυλάσσουν το κύρος της Εκκλησίας !!!
Απομονώνουν το «ελέγχετε» του Παύλου, ενώ διαγράφουν το «μάλλον» που κρύβει τη διάσταση της φειδωλότητας και της προσοχής στην κρίση μας για τους άλλους. Οι θλιβεροί αυτοί άνθρωποι πάσχουν επιπλέον από το Ναπολεόντειο σύνδρομο «το κράτος είμαι εγώ».
«Η εκκλησία είμαι εγώ» κατ’ αντιστοιχίαν. Σχολιάζουν ειρωνικά, επικρίνουν έως και απορρίπτουν Συνόδους και όσους μετέχουν ή συγκαλούν αυτές.
Όλα είναι άκυρα γι’ αυτούς. Όλα τα θεωρούν ψευδεπίγραφα. Τα πάντα, γύρω τους, όζουν εκτός απ’ αυτούς. Έχουν ανακηρύξει αγίους εαυτούς και αλλήλους από το τώρα αυτής της ζωής.
Και το αλλήλους πάντα δεν αφορά όλους, αλλά μόνον τους δικούς τους. Δικοί τους είναι πάντα οι εγγεγραμένοι στα «μητρώα» «της Λέσχης των καθαρών». Πρώτον, είναι οι υπακούοντες στους κοινούς κανόνες. Δεύτερον, είναι οι συμμορφούμενοι με σαφή και τυποποιημένη εμφάνιση !.....

.........

Να σημειωθεί ότι στα μητρώα της λέσχης έχουν καταγραφεί όλα τα στοιχεία των πάντοτε αμαρτωλών άλλων.... Από την ημέρα της γεννήσεώς τους άχρι του νυν.
Γνωρίζουν καλώς και δικτυωμένοι παντού με δικούς τους οπαδούς καταγράφουν όλες τις κινήσεις των άλλων.
Τρέφονται από το παρελθόν. Από εκεί γεμίζουν τις φαρέτρες τις διαστροφικής τους μανίας.
Έτοιμοι να σκοτώσουν ψυχικά τον άλλον. Είναι δολοφόνοι ψυχών. Τα χέρια τους δεν έμαθαν να ευλογούν. Τα χέρια τους δεν ξέρουν να αγκαλιάζουν και δεν μπορούν να συγχωρούν. Μάλλον θα έλεγε κανείς πως δεν έχουν χέρια. Εναν δείκτη μόνον έχουν, πού τον έχουν καλά εκπαιδεύσει να δακτυλοδικτεί τούς άλλους-τους υπεναντίους, καθ΄ ότι οι ίδιοι δεν είναι «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων».
Αυτοί έχουν το χάρισμα της αναμαρτησίας, ως δηθεν άσαρκοι και άυλοι. Ω ! Κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και είδε την ασθένειαν πάντων ημών. Εάν τώρα, όσοι ανατρέξουν στα αρχεία της δικής τους ζωής και βιοτής, τότε..... ώ ! τότε....... Τότε όχι μόνον οι κρίνοντες κρίνονται, αλλά αποκαλύπτεται η δική τους υποκρισία και πνευματική γύμνια.

..........


αλλά από δω και στο εξής η κατρακύλα στο επίπεδό σου με υποτιμά.

............

Ότι και αν επιστρατεύσω σε χωρία ή τοποθετήσεις συνετών ή και αγίων ανδρών δεν θα σέ αγγίξει, διότι εσύ λιτανεύεις 70 χρόνια το βούρκο του μίσους και των απωθημένων σου.
«Κύριε, φύλαξόν με απο συκοφαντίας ανθρώπων και φυλάξω τας εντολάς Σου».

«Κρῖνον αὐτόν ὁ Θεός» (Ψαλμ. Ε΄ 11)."""

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/01/blog-post_8614.html#ixzz1CF11lQO6

http://www.pentapostagma.gr/2011/01/blog-post_8614.html#more

συμφωνώ και επαυξάνω(σε όσα παρέθεσα...)

λοιδορίες δεν θα επιστρέψω!
ούτε θα ασχοληθώ άλλο μαζι Του(ς)...θέλουν την εκκλησιαστική διακονία σε άλλα μέτρα και σταθμά...ας την κρατήσουν την γνώμην δια τον εαυτόν τους!

κλείνω δε με μια παροιμία απο την λεβεντογέννα Κρήτη:
"καλοχαιρέτα τους πεζούς άμα καβαλικέψεις,
για να σε χαιρετούν και αυτοί άμα θα ξεπεζέψεις"!!!!!!!!!!!!!!!!
με τιμή,

modern father αλλά και παπα-Ιερόθεος