ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΓΑΡ ΚΑΙ ΑΛΗΘΗ!

ΙΒ' Κανών της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου:

"Ει τις Επίσκοπος ευρεθείη, ή Ηγούμενος, εκ των αυτουργίων του Επισκοπείου ή του Μοναστηρίου, εκποιούμενος εις αρχοντικήν χείρα, ή ετέρω προσώπω εκδιδούς, άκυρον είναι την έκδοσιν, κατά τον Κανόνα των Αγίων Αποστόλων τον λέγοντα' πάντων των εκκλησιαστικών πραγμάτων ο Επίσκοπος εχέτω την φροντίδα, και διοικείτω αυτά ως Θεού εφορώντος. Μη εξείναι δε αυτώ σφετερίζεσθαί τι εξ αυτών, ή συγγενέσιν ιδίοις τα του Θεού χαρίζεσθαι. Ει δε πένητες είεν, επιχορηγείτω ως πένησιν, αλλά μη προφάσει τούτων τα της Εκκλησίας απεμπολείτω. Ει δε προφασίζοιντο ζημίαν εμποιείν, και μηδέν προς όνησιν τυγχάνειν τον αγρόν, μηδ' ούτω τοις κατά τόπον άρχουσιν εκδιδόναι τον τόπον, αλλά Κληρικοίς ή γεωργοίς. Ει δε πανουργία πονηρά χρήσοιντο, και εκ του Κληρικού ή γεωργού, ωνήσηται άρχων τον αγρόν, και ούτως άκυρον είναι την πράσιν, και αποκαθίστασθαι εν τω Επισκοπείω ή εν τω Μοναστηρίω, και ο Επίσκοπος ή ο Ηγούμενος τούτο ποιών εκδιωχθήτω, ο μεν Επίσκοπος, του Επισκοπείου, ο δε Ηγούμενος, του Μοναστηρίου, ως διαρπάζοντες κακώς, α ου συνήγαγον".


Ερμηνεία υπό του Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου:

Αυτούργια ονομάζονται όλα εκείνα τα πράγματα οπού κάμνουσι εισοδήματα, και μάλιστα τα ακίνητα' οίον χωράφια, αμπέλια, ελαιώνες και άλλα΄ περί τούτων λοιπόν διορίζεται ο παρών Κανών, λέγων, ότι όποιος ταύτα ήθελεν αποξενώσει, Επίσκοπος μεν από την Επισκοπήν, Ηγούμενος δε από το Μοναστήριον, και τα δώση εις άρχοντας, ή με πωλησίαν, ή με αλλαξίαν, να μένη άκυρος η τοιαύτη δόσις, και τα πράγματα να επιστρέφωνται εις την επισκοπήν, ή το Μοναστήριον, καθώς ο λη΄ Κανών των Αποστόλων διορίζεται, ον και εκθέτει αυτολεξεί΄ ει δε τυχόν ο Αρχιερεύς, ή ο Ηγούμενος, προφασίζωνται, ότι το τάδε χωράφι, ή το αμπέλι δεν κάμνει εισόδημα και κέρδος, αλλά μάλλον ζημίαν, ας πωλούν αυτό, όχι εις άρχοντας και δυνάστας, αλλ' εις Κληρικούς, ή γεωργούς, ανθρώπους δηλ. ταπεινούς και ευτελείς. Ει δε με πανουργίαν ήθελαν δώσουν πρώτον αυτό εις αυτούς, με σκοπόν δια να το πάρη μετά ταύτα ο άρχων από αυτούς, η μεν πώλησις αύτη να είναι άκυρος, ο δε τοιουτοτρόπως πωλήσας αυτό Επίσκοπος, να διώκεται από την Επισκοπήν, ο δε Ηγούμενος να διώκεται από το Μοναστήριον, ότι τα αφιερώματα εκείνα οπού άλλοι αφιέρωσαν και συνήγαγον καλώς, αυτοί κακώς διεσκόρπισαν και απώλεσαν.
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1000

άρα τα δικά μας σχόλια είναι περιττά…κανείς του καταλόγου του ιερατικού δεν δικαιούται να πωλεί ή να εκποιεί ότι εκείνος νομίζει και έτσι να ζημιώνει την Επισκοπή ή την Ενορία ή Μονή, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όσα εκκλησιαστικά πράγματα έχουμε είναι ορθό να τα διατηρούμε…ότι χρειαζόμαστε πρέπει να αποφασίζουμε με προσοχή και πολλή φόβο Θεού για το συμφέρον της εκκλησιαστικής κοινότητος και μετά από την δική μας θανή…εμείς, αύριο – μεθαύριο, φεύγουμε αλλά η εκκλησιαστική περιουσία θα μείνει κτήμα του εκκλησιαστικού σώματος ες αεί και για να ενδιαφερθούμε γι’ αυτό πρέπει κάθε συναλλαγή με εκκλησιαστικά υποστατικά να γίνεται με φόβο Θεού και με κριτήριο τον μη σκανδαλισμό των αδυνάτων αλλά και των δυναμένων «χωρίον» τον λόγο του Θεού αδελφών μας!

Modern Father