Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Σήμερα βρισκόμαστε 36 χρόνια μετά από την πτώση του αμερικανόφερτου καθεστώτος της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Σήμερα τόσα χρόνια μετά το φόντο μιάς επανάστασης που συγκεντρώνει τον αγώνα και την αγωνία όλης της κοινωνικής διαστρωμάτωσης του λαού της πατρίδος μας είναι μάλλον πολύ επίκαιρο!
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι σήμερα μπορεί να είμαστε σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από τότε…μπορεί η χώρα να είναι μέτοχος πολλών παγκόσμιων οργανισμών, ευρωπαϊκών προοπτικών και συνθέσεων και κάθε διεθνούς μετοχής σε συντονιστικά όργανα εξουσίας, αλλά δυστυχώς τα συμφέροντα τα οικονομικά και οι κάθε είδους έμποροι που υπάρχουν εδώ γύρω μας δεν αφήνουν να υπάρχει το δίκαιο του εργάτη, το δίκαιο του χειρώνακτος εργαζομένου, το δίκαιο του υπαλλήλου, το δίκαιο του ιατρού που δουλεύει σε άθλιες συνθήκες, το δίκαιο του οποιουδήποτε που καταστρατηγείτε στην τελική μορφή του και η λίστα μπορεί να γίνει ατελείωτη…δάσκαλοι, επιστήμονες, χτίστες, υδραυλικοί…οι πάντες ταλαιπωρούνται…και ταλαιπωρούν, παρανομούν ή μάλλον εξαπατούν για να ζήσουν, έχει γίνει η εξαπάτηση μια μορφή επανάστασης απέναντι σε ένα κράτος που το κλέβουν διότι ξέρουν ή μάλλον νομίζουν ότι δεν μπορεί να τους χορηγήσει τα απαραίτητα σε υγεία, παιδεία και αξιοπρεπή διαβίωση!
Ένα κράτος που «κλέβει» και δεν υπολογίζει του υπηκόους του, τότε είναι απάνθρωπα σαδιστικό και σαδιστικά απάνθρωπο!
Σήμερα το «Πολυτεχνείο ’ 73» μας θυμίζει την πτώση της θύρας εισόδου της Σχολής και αυτή η πόρτα είναι η πόρτα των δικαιωμάτων του ανθρώπου που γκρεμίζουν όσοι κυβερνούν (κάθε συλλογικότητα) και καταστρατηγούν το κάθε δικαίωμα μας!
Το ψ ω μ ί, δηλαδή το δικαίωμα στην εργασία και επιβίωση μας, έχει γίνει αμφισβητούμενο , δυστυχώς καταντήσαμε να χαιρόμαστε με το επίδομα ανεργίας το οποίο λαμβάνουν παιδιά που έπρεπε να απαιτούσαν την εργασία που τους έταξαν κάποιοι πολιτικοί και πολιτικάντηδες!
Έχει γίνει το θέμα εντελώς πνευματικό, ο άνθρωπος που αγαπά τον Θεό δεν μπορεί να αγνοεί τον συνάνθρωπο του που πεινά και συνθλίβεται από τα των διεθνών παγκοσμιοποιημένων οργανισμών συμφέροντα…ζητάς εργασία και δουλεύεις φθηνά και εκείνοι (τα αφεντικά –που δεν είναι πια προϊστάμενοι και υπάλληλοι, αλλά αφεντικά και δούλοι –οι εργαζόμενοι-, αφού από οκτάωρο χτυπούν 10 -12 ωρο και δεν διαμαρτύρονται διότι αν απολυθούν δεν ξέρουν πως θα ζήσουν!)με διάθεση καμμόρας και μαφίας δεν σε αφήνουν να χαρείς τον κόπο σου…δουλεύουν πολλοί και διάφοροι και όχι μόνον αλλοδαποί (που και γι’ αυτούς είναι απαράδεκτο) αλλά και πολίτες αυτού του κράτους με δικαιώματα καταστρατηγημένα:
1. ωράριο απάνθρωπο.
2. συνθήκες εργασίας πρωτόγονες.
3. σχέσεις εργατών – εργοδοσίας ακαθόριστες
4. ασφαλιστική εξασφάλιση με «εναέρια ελεύθερη πτώση» που οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
5. διάθεση αποχαύνωσης λόγω της καθημερινότητας που συνθλίβει την σκέψη και τα δικαιώματα!
Δυστυχώς πολλοί από τους πολιτικούς δεν ενδιαφέρονται για τον πολίτη …αλλά πολιτεύονται για την δική τους τσέπη, προς ίδιον όφελος, …χειρότερα και από τους συνταγματάρχες που είναι τώρα εντός της φυλακής…
Στο δημοκρατικό παρελθόν της χώρας από το 1974 έως σήμερα υπάρχει περιθώριο να αποκτηθούν παράνομα χρήματα και περιουσιακά στοιχεία δήθεν νόμιμα σε μια ή δυο τετραετίες και κανείς να μην επέμβει!
Κλέβουν , αποκτούν και καταστρατηγούν κάθε έννοια νομιμότητος και ηθικής υπόστασης τους και κανείς δεν τους ελέγχει…τύφλα να έχει η μαφία, που έχει εδώ γίνει καθεστώς εναλλαγής των δύο πολιτικών χώρων που αλλάζουν την εξουσία όπως αλλάζει ένας ξάδελφος με τον εξάδελφο του μπλούζα για να βγεί έξω και δυστυχώς «χαμένοι από χέρι, χαμένοι και οι δυό…λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα» ακούμε από τους δύο πόλους εξουσίας κάθε μέρα εμείς οι άνθρωποι οι απλοί και καθημερινοί!
Π α ι δ ε ί α: είναι μια πονεμένη ιστορία στην ελληνική επικράτεια, τι είναι η παιδεία η ελληνική? Πως νοηματοδοτείται? Τι μπορεί να προσφέρει σε εμάς σήμερα?
Η ελληνική παιδεία έχει μια έντονη ιστορική προοπτική που μπορεί αν ειδωθεί σωστά και διδαχθεί επίκαιρα να ανδρώσει απογόνους του αρχαίου, ανατολικό-ρωμαϊκού (βυζαντινού) και νεοελληνικού παρελθόντος, υπερήφανους για τους προγόνους τους που πολέμησαν την αποχαύνωση και τον Ξέρξη, την αποϊεροποίηση και τον Τούρκο (ή μάλλον τον Οθωμανό, διότι με τους σημερινούς τούρκους ποιο πολλά μας συνδέουν παρά μας ενώνουν),την επέλαση των βαρβάρων και τον «συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης» (έτσι κάποιοι βλέπουν την μικρασιατική καταστροφή, που μπορεί να ξεκίνησε λανθασμένα από τους εν Ελλάδι έλληνες, αλλά η καταστροφική μανία των Τούρκων ήταν άνευ προηγουμένου βαρβαρώδης) την κατοχή και τον Γερμανοϊταλικό άξονα μαζί με την βουλγαρική απειλή…η παιδεία μας ομιλεί για την Εκκλησία της Ελλάδος και την ορθόδοξη πίστη που έγινε η τροφός και μάνα του έθνους…(αν και σήμερα πολλοί στρέφονται εναντίον της για δικά μας λάθη…)άσχετα με την σχέση κράτους – Εκκλησίας είναι απαραίτητο να διδάσκεται η πίστη στο Ευαγγέλιο του Χριστού, για να γνωρίζουν οι πάντες το πολιτισμικό υπόβαθρο της χώρας από την οποία κατάγονται ή τους φιλοξενεί!
Όπως αν εγώ έμενα στην Κορέα έπρεπε να μελετήσω στοιχεία του κορεατικού πολιτισμού εν οίς στοιχείοις είναι και η θρησκευτική παράδοση του βουδισμού για να κατανοώ το περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι!
Η παιδεία η νεοελληνική εξέπεσε σε εκπαίδευση!
Σε συλλογή και συσσώρευση πολλές φορές άχρηστων πληροφοριών…που δεν έχουν όφελος να δώσουν στα παιδιά αλλά να τα φορτίσουν ψυχοσωματικώς αρνητικά τα παιδιά προς το σχολικό περιβάλλον! (εδώ δεν φταίνε τόσο οι δάσκαλοι και καθηγητές αλλά ο σκόπελος του εξ Εσπερίας και μέσω υπουργείου παιδείας σταλέντος αναλυτικού προγράμματος…αλλά και τι να κάνουν οι διδάσκαλοι κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας που είναι μερικοί ωρομίσθιοι, άλλοι αναπληρωτές –που τώρα είναι στο έλεος του Θεού και μιάς κυβέρνησης που έδειχνε μια βάρκα άδεια γεμάτη ελπίδα να εισορμήσουν και τελικά ήταν ένα καλοστημένο αντιτορπιλικό- και ταλαιπωρούνται από τον δήθεν αδιάβλητο ασέπ)! Ο κόπος πολλών εξ αυτών είναι άξιος συγχαρητηρίων και επαίνων αφού πονούν και αγαπούν τους μαθητές τους και τους μαθαίνουν όσα έμαθαν και εκείνοι από τις μελέτες και τους δικούς τους δασκάλους!
Ε λ ε υ θ ε ρ ί α :
Τελικά είναι μεγάλο θέμα το θέμα της ελευθερίας,!
Αν σε κάτι διαφέρει ο άνθρωπος από τα ζώα δεν είναι ούτε ο νους αφού νοητικό σύστημα έχουν και άλλα ζώα, ούτε η γλώσσα αφού γλωσσικό σύστημα (μάλλον καλύτερα γλώσσα επικοινωνίας έχουν όλα τα ζώα), ούτε η σχέση τους σε κοινωνική συνύπαρξη αφού πολλά ζώα ζουν σε αγέλες αλλά η ελευθερία είναι το μοναδικό αγαθό, μυστήριο, προσόν, δώρο που έχει ο άνθρωπος σε σχέση με τα άλλα όντα!
Κανείς δεν χρειάζεται να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες του γιατί και πώς η ελευθερία είναι το πανυπέρτερο αγαθό επί γης…γιατί η Ελευθερία μας ενώνει ή μας χωρίζει από τον Θεό, τον (συν-)άνθρωπο, την κτίση άλογη και έλλογη
Πώς υπάρχει εν Ελευθερία ο άνθρωπος? υπάρχει όταν είναι αδούλωτος στην εγωπάθεια του, αντίθετος στην αποχαυνωτική ευμάρεια του πολιτισμού μας, αντίθετος στο συστημ(ατ)ικό εναρμονισμό μας με την καθεστηκυία τάξη, δηλαδή αντίθετος σε ότι από άνθρωπο τον εξομοιώνει με την άλογη φύση όχι βιολογικά αλλά ενστικτωδώς! Δεν μπορεί ο άνθρωπος να γίνει ζώο αλλά μπορεί να αλλοτροιώσει το «είναι» του και να είναι του και να είναι χειρότερο από το ζώο…αφού το ζώο δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο αλλά ο άνθρωπος μπορεί ελεύθερα να διαλέξει κάθε είδους αγαθό και την σχέση του με τον μόνον Αγαθόν που είναι ο Κύριος μας!
Μακάρι το «Πολυτεχνείο» να νοηματοδοτεί ένα επαναστατικό τρόπο βίωσης των πραγμάτων!

modern father

Δεν υπάρχουν σχόλια: