http://klision.blogspot.com/2010/01/klision.html
Ακούσατε χείρες ανειμέναι προς τιμωρίαν των αδελφών σας και γόνατα παραλελυμμένα προς κάτι καινούργιο, προς νέο βηματισμό! κανείς δεν λέγει ότι είναι για πέταμα τα λειτουργικά μας κείμενα που μας καταλογίζεται...
κανείς εξ ημών και εγώ προσωπικώς δεν θα σταματήσω να τελώ τις ακολουθίες στο κελλί μου και τους χαιρετισμούς της Θεοτόκου, την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως...στη γλώσσα που της βρίσκω στο ιερό βιβλίο του ωρολογίου...
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κατανοώ ότι οι αδελφοί μου χριστιανοί, τα τέκνα του Χριστού στην ενορία μου και γενικώς εν Ελλάδι μένουν αμέτοχα του λειτουργικού μας πλούτου!
Tι θα κάνουμε ? θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια ή θα κάνουμε τους ναούς μας αίθουσες διαλέξεων και φιλολογικών μαθημάτων !??? για να χαίρεσθε εσείς οι παραδοσιακοί(αφού σε εσας αρέσει να σας αποκαλούν έτσι)...πείτε ότι θέλετε...
Aλλά να ξέρετε ότι το θέμα της γλώσσας στη θεία λατρεία δεν είναι θέμα δογματικό!
Δόγμα σημαίνει ότι το κείμενο που διατυπώνει ότι διατυπώνει είναι αυτή αύτη πίστη της Εκκλησίας μας, σημαίνει ότι αυτό είναι θέσφατο και δεν αλλάζει! Δόγμα είναι η πίστη μας στην αγία Τριάδα, η πίστη μας στον Ιησου Χριστό, ως τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο (δηλαδή οι δύο φύσεις του Χριστού αρρήκτως, αχωρίστως, αδιαιρέτως και ατρέπτως ηνωμένες στο ένα και μοναδικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όρος – δόγμα πίστεως της τετάρτης οικουμενικής Συνόδου) κ.α. που μας δίνουν κατευθύνσεις ζωής η γλώσσα της λατρείας είναι ένα μέσο μετάδοσης του λόγου του λειτουργικού και της λειτουργικής εμπειρίας του εκκλησιαστικού σώματος και μπορεί να αλλάζει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν!
Δόγμα επίσης είναι μια κατεύθυνση ζωής σύμφωνα με τα δόγματα οι πιστοί και ζούμε και κινούμεθα και εσμέν εις αυτον τον κόσμο!
βρείτε μου απόφαση οικουμενικής συνόδου που λέγει κάτι για ιερά γλώσσα και ότι από την γλώσσα την ελληνική του τότε δεν μπορεί να αλλάξει γλωσσικό ιδίωμα στο σήμερα???
Εγώ δε προτίθεμαι να ζητήσω συγγνώμη σε εσάς και όσους έβλαψα με αυτό που κάνω... και κάτι ακόμη είστε κληρικός ή λαϊκός???
και ονοματεπώνυμο δεν έχετε...(αυτό και ως διαπίστωση και ως διαμαρτυρία)
διότι ο κληρικός του modern-father.blogspot.com λέγεται π. Ιερόθεος και διακονεί και αναλώνεται στην Εκκλησία του Χριστού την κατά Κρανίδιον παροικούσα!
π.Ιερόθεος (modern father)
κανείς εξ ημών και εγώ προσωπικώς δεν θα σταματήσω να τελώ τις ακολουθίες στο κελλί μου και τους χαιρετισμούς της Θεοτόκου, την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως...στη γλώσσα που της βρίσκω στο ιερό βιβλίο του ωρολογίου...
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κατανοώ ότι οι αδελφοί μου χριστιανοί, τα τέκνα του Χριστού στην ενορία μου και γενικώς εν Ελλάδι μένουν αμέτοχα του λειτουργικού μας πλούτου!
Tι θα κάνουμε ? θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια ή θα κάνουμε τους ναούς μας αίθουσες διαλέξεων και φιλολογικών μαθημάτων !??? για να χαίρεσθε εσείς οι παραδοσιακοί(αφού σε εσας αρέσει να σας αποκαλούν έτσι)...πείτε ότι θέλετε...
Aλλά να ξέρετε ότι το θέμα της γλώσσας στη θεία λατρεία δεν είναι θέμα δογματικό!
Δόγμα σημαίνει ότι το κείμενο που διατυπώνει ότι διατυπώνει είναι αυτή αύτη πίστη της Εκκλησίας μας, σημαίνει ότι αυτό είναι θέσφατο και δεν αλλάζει! Δόγμα είναι η πίστη μας στην αγία Τριάδα, η πίστη μας στον Ιησου Χριστό, ως τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο (δηλαδή οι δύο φύσεις του Χριστού αρρήκτως, αχωρίστως, αδιαιρέτως και ατρέπτως ηνωμένες στο ένα και μοναδικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όρος – δόγμα πίστεως της τετάρτης οικουμενικής Συνόδου) κ.α. που μας δίνουν κατευθύνσεις ζωής η γλώσσα της λατρείας είναι ένα μέσο μετάδοσης του λόγου του λειτουργικού και της λειτουργικής εμπειρίας του εκκλησιαστικού σώματος και μπορεί να αλλάζει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν!
Δόγμα επίσης είναι μια κατεύθυνση ζωής σύμφωνα με τα δόγματα οι πιστοί και ζούμε και κινούμεθα και εσμέν εις αυτον τον κόσμο!
βρείτε μου απόφαση οικουμενικής συνόδου που λέγει κάτι για ιερά γλώσσα και ότι από την γλώσσα την ελληνική του τότε δεν μπορεί να αλλάξει γλωσσικό ιδίωμα στο σήμερα???
Εγώ δε προτίθεμαι να ζητήσω συγγνώμη σε εσάς και όσους έβλαψα με αυτό που κάνω... και κάτι ακόμη είστε κληρικός ή λαϊκός???
και ονοματεπώνυμο δεν έχετε...(αυτό και ως διαπίστωση και ως διαμαρτυρία)
διότι ο κληρικός του modern-father.blogspot.com λέγεται π. Ιερόθεος και διακονεί και αναλώνεται στην Εκκλησία του Χριστού την κατά Κρανίδιον παροικούσα!
π.Ιερόθεος (modern father)
φυσικα εδω υπάρχει η επηυξημένη εκδοχη της απαντήσεως μου
1 σχόλιο:
Πάτερ μου, το θέμα της "παραδόσεως" έχει πολύ παρεξηγηθεί στην Ανατολική Εκκλησία.
Ακούς κάποιους να λένε "η λειτουργική γλώσσα, το ημερολόγιο, η εικονογραφική τεχνοτροπία κλπ δεν είναι δόγματα αλλά δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε ή να τα εκσυγχρονίσουμε γιατί αποτελούν μέρος της παράδοσής μας και η παράδοση είναι ιερή"!
Μέγα λάθος!
"Ιερή παράδοση" αποτελούν μόνο οι αυθεντικές δογματικές ερμηνείες των Πατέρων και τίποτα άλλο.
Όλα τα υπόλοιπα διακονούν την Εκκλησία και υπάρχουν για τον άνθρωπο κι όχι ο άνθρωπος γι' αυτά!
Σε όλα τα πρακτικά ζητήματα, η παράδοση είναι μέσο κι όχι αυτοσκοπός.
Η παράδοση υπάρχει για να μας διδάσκει κι όχι για να την μιμούμαστε τυφλά.
Ακόμη και η Δυτική εκκλησία, που υπερηφανεύεται για την "παραδοσιακότητά της", έχει εγκαταλείψει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και μετέφρασε τη λατρεία της σε όλες τις ομιλούμενες γλώσσς του κόσμου.
Πριν έναν μήνα παρακολούθησα τη Θεία Λειτουργία στον καθεδρικό ναό των Καθολικών της Αθήνας. Με έκπληξη είδα, την ώρα της αναγνώσεως του Αποστόλου και του Ευαγγελίου, μια νεαρή Φιλιπινέζα με στενό παντελόνι να ανεβαίνει στο αναλόγιο και τα διαβάζει τα αγιογραφικά αποσπάσματα στην ομιλούμενη δημοτική ελληνική. Το ίδιο έγινε και με όλες τις προσευχές που εκφωνούσε ο ιερέας.
Και μια και αναφέρθηκα στην Λειτουργία των Καθολικών, να αναφέρω ένα ακόμη που μου έκανε εντύπωση και με συγκίνησε.
Το εκκλησίασμα ήταν από όλες τις φυλές. Όλοι αγαπημένοι, λευκοί, μαύροι, κίτρινοι.
Έτσι φαντάζομαι τις πρώτες εκκλησίες των Χριστιανών στην πολυεθνική ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Κι εμείς να λέμε ακόμη "Ορθοδοξία=Ελλάδα και Ελλάδα=Ορθοδοξία"!
Και να βγαίνουν αρχιερείς μας να καταφέρονται εναντίον των αλλοδαπών μεταναστών. Λες και δεν έχουν διαβάσει ποτέ την παραβολή του καλού Σαμαρείτη.
Αλλά, για είμαι δίκαιος, δεν πρέπει να παραλείψω να συγχαρώ και τον παπα-Αντώνη στην Ακαδημία Πλάτωνος, την ψυχή της "Κιβωτού" που προσφέρει στέγη, φροντίδα και εκπαίδευση σε εκατοντάδες παιδάκια αλλοδαπών.
Τους επισκεύτηκα και πολύ χάρηκα βλέποντας παιδάκια όλων των εθνοτήτων να είναι χαμογελαστά κι ευτυχισμένα χάρη στην αγάπη των Χριστιανών.
Πολλά είπα και σε συγχωρείτε.
Δημοσίευση σχολίου