"Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει."
Αγιος Ιωαννης Ο Χρυσοστομος
Ο ιερός Χρυσόστομος με αυτή του τη ρήση μας προτρέπει να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας με τρόπο θετικό, να μην θέτουμε τον εαυτό μας παροπλισμένο στο περιθώριο και να θεωρούμε ότι στη σύγχρονη απαξιωμένη κοινωνική διάρθρωση που κανένας δεν σέβεται την κοινωνική πυραμίδα και με δόλιο τρόπο προσπαθεί να παρακάμψει των αδελφό του!
Δεν πήρες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία…δεν είναι δικό σου θέμα αν ο άλλος είναι τεμπέλης, είναι δικό του θέμα και αναφέρεται στο φιλότιμο του προς την εν γένει πραγματικότητα της ζωής του! Αλλά δικό μας πνευματικό θέμα είναι το ψωμί του αδελφού μας…η Εκκλησία του Χριστού μας είναι αυτές τις μέρες σε εγρήγορση και μας θέτει ενώπιον των ευθυνών μας…μας θυμίζει ότι το ψωμί του αδελφού μας είναι πνευματικό θέμα…και μας καλεί στους περιερχομένους και ζητιάνους για τους αδελφούς τους και το «ψωμί» τους, κληρικούς να συνεισφέρουμε προς το αγαθόν και το αγαθό είναι να προσφέρουμε στους αδελφούς μας!
Ούτε να ελέγχεις την κακία (αλλά) να ιατρεύεις την συμφορά… «ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν», η κακία να ελέγχεται δεν είναι θέμα του ανθρώπου μόνου του, δεν πρέπει εμείς να κρίνουμε τους άλλους ανθρώπους! Εκείνον που πρέπει να καθίζουμε καθημερινώς στο σκαμνί είναι τον εαυτό μας που μας εξωθεί στην αμαρτία και σε κακίες καθημερινά εκδηλούμενες!
Ιατρεία της συμφοράς σημαίνει να απευθύνουμε τον καλό μας λόγο στον άνθρωπο που έχει χάσει τον δικό του άνθρωπο, την γυναίκα που ο σύζυγος της λείπει στο ταξείδι, την μητέρα που τα παιδιά της μακρυά σπουδάζουν κ.λ.π. περιπτώσεις πιο οδυνηρές που χρειάζονται την δική μας συμπαράσταση και την δική μας θεραπευτική παρέμβαση!
Ούτε να κοροϊδεύεις τον οκνηρό και ράθυμο στην εκτέλεση του καθήκοντος του (αλλά) να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις αυτούς που έχουν πέσει.
Άρα καμμιά κρίση σε κανενός άλλου τη δουλειά, η δική μας πρόθεση και υποχρέωση είναι να ανακουφίζουμε τους φίλους μας και τους αδελφούς αλλά και τους εχθρούς μας…να γινόμαστε φώς στο σκοτάδι του άλλου, κερί στην πάχνη της παγερής ατμοσφαίρας του σπιτιού μας!
Εύχομαι να γινόμαστε βάσαλμο και λάδι στις πληγές και στις δύσκολες καταστάσεις των ανθρώπων του σήμερα!
Για να έλθει ο Χριστός μας στις καρδιές μας, πρέπει να βοηθούμε την είσοδο Του στις ζωές των συν-ανθρώπων μας!
Ας πηγαίνουμε προς αυτή την κατεύθυνση…ας έχουμε την πυξίδα μας προς το ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ και στο λαμπρό Άστρο! Καλά Χριστούγεννα και Άγιο Δωδεκαήμερο!
Modern Father
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου