ΑΣΜΑ ΔΡΟΣΕΡΟΝ & ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ

Α Ν Α Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο
Φέτος το Πάσχα καλωσόρισες, Χριστέ,
κι έλα να γιοματίσουμε μαζί ψωμί και ψάρι.
Θα πλημμυρίζουν μύρα γύρω οι πασχαλιές
και θα σου ψάλω το αναστάσιμο τροπάρι.

Στης Τιβεριάδας την ακρολιμνιά θα’ ρθείς
τ’ απεγνωσμένα μου τα δίχτυα να γεμίσεις.
Θα με ρωτήσεις τρεις φορές: Σύ μέ φιλείς;
την άρνηση μου μεγαλόψυχα να σβήσεις.

Θα πορευτούμε δειλινό προς Εμμαούς
και θα με μάθεις τις Γραφές πώς να ξανοίγω.
Στις τρύπες που έσταξαν ζωαρχικούς κρουνούς
της πίστης θα στεριώσεις μου τον πύργο.

Φέτος το Πάσχα τρείς κι αμέτρητες φορές
καλώς να’ ρθείς, Χριστέ, καλώς και να δεχτώ σε.
Στ’ αχνάρια που άφησαν οι μέρες οι πικρές
της αναστάσιμης χαράς λούλουδα στρώσε,

κι απλός και πράος σαν αγέρι ορθρινό
διάβα και πες εδώ που αλώνισεν ο πόνος:
Την πάσα μέρα μεθ’ υμών ιδού εγώ
Έως της συντελείας του αιώνος…

ΚΑΙΤΗ ΧΙΩΤΕΛΛΗ
«Πάσχα τό τερπνόν», σ. 22,
Εκδ. Ακρίτας

Μ’ αυτό το ποίημα διάλεξα να επικοινωνήσουμε ξανά αγαπητοί φίλοι μου και να σας ξαναπώ τρυφερά και εγκάρδια το χιλιοειπωμένο αλλά όχι εξαντλημένο αναστάσιμο χαιρετισμό : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και τώρα στις έδρες των κεντρών της ψυχής μας και στα μίχια και βαθύτατα των καρδιών μας.

Μodern Father