(συν-) Ενοχή και συν(γ)-γνώμη.
Δυστυχώς οι κατοχικές οικονομικές δυνάμεις κατέφθασαν και έδωσαν ντιρεκτίβες.
Εμείς γινόμαστε τα πιόνια στην σκακέρια των φταιχτών αξιωματικών και βασιλέων, αλλα τελικώς εμεις θα μείνουμε ξεσκέπαστοι στο κρύο του χειμώνος και στη δίψα του καύσωνος της ανέχειας!
Δεν μπορεί εμείς νέοι άνθρωποι να έχουμε καμμία ενοχή σ’ αυτά που μας παρέδωσαν, στα χαώδη που μας κληρονόμησαν και στατραγικά που μας κληροδότησαν πρόγονοι που έπταισαν, αλλά και εμείς έχουμε την ευθύνη μας μας…
Η ευθύνη μας δε είναι το ότι πολλοί στηρίζουμε τον δικομματισμό και τον άκρατο λαϊκότροπο αριστερισμο και τον (νέο)φιλελεύθερο καπιταλισμό, άρα γίναμε μέρος του σαθρού και ένοχου συστήματος, αλλά το θέμα δεν είναι να ζητήσουμε την λύση του προβλήματος αλλού, αλλά αυτή τη λύση να την βρούμε στον εαυτό μας.
Τι κάνουμε με την κρίση αυτή την σημαντική και που είναι βαθύτατη κρίση αξιολογικού (προσωπικού) συστήματος που καταξιώνονται εντός μας τα πράγματα, τελικώς τι είναι απαραίτητο για την ψυχική και σωματική μας υγεία?
Δεν είναι σημαντικό να καλλιεργούμε τις ενοχές μας , στα πλαίσια του δυτικού τρόπου σκέψεως, που οι ενοχές (στα πλαίσια ενός δικανικού τρόπου σκέψεως) κατακυριεύουν τον άνθρωπο που δεν έχει το περιθώριο για αλλαγή αφού δεν υπάρχει η μετάνοια, εδώ σε εμάς τους ρωμηούς, υπάρχει η αλληλοπεριχώρηση στη γνώμη του άλλου, το «μυστήριο» της συγ-γνώμη, η εύρεση κοινού τρόπου δράσεως σε κοινό τόπο, αλλά και η εύρεση κοινού τόπου σε κοινό τρόπο.
Δραστικές λύσεις χρειάζονται εδώ στον τρόπο που ο καθένας διαχειρίζεται τα χρήματα του, αλλά η λύση δεν είναι η περικοπή των αποδοχών! Ποιος θα μπορέσει να κινήσει την αγορά όταν θα ελλείπουν οι κινητηριες δυνάμεις της αγοράς? Αν κοπούν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα σε όλους τότε ξεχάστε τις κοινωνικές συν-ευρέσεις στις ονομαστικές εορτές, τα δώρα γάμων, τα δώρα στους αναδεξιμιούς κ.λ.π., θα μου πείτε όλα αυτά είναι απαραίτητα, μπορεί για τον δυτικό-ευρωπαίο να μην έχουν σημασία, για μένα που είμαι ανατολικό-ευρωπαίος και ρωμηός έχουν κομμάτι της καρδιάς μου, έχουν λιγάκι από το μεσογειακό ταπεραμέντο και την φιλόκαλο και φιλόξενο διάθεση μου και θα με απομακρύνουν από την χαρά του αδελφού μου!
Στο κάτω κάτω της γραφής εμείς δεν κ λ έ ψ α μ ε τ ί π ο τ ε, δεν φάγαμε τίποτε, άρα γιατί να πληρώσουμε???
Ας τα δώσουν οι φάγοι και πότες που έριχναν λάδι στο καντήλι της χαζομάρας μας μέχρι χθές…στις 14 Ιανουαρίου κάποιοι είπαν ότι δεν θα προσφύγουμε στο Δ.Ν.Τ. και τώρα μας το έφεραν εδώ…και δεν μπορούν να μας πείσουν ότι δεν μας παρέδωσαν στα χέρια των βαρβάρων εκπολιτισμένων αμαχητί! Ούτε μάχες δεν ξέρουν να δίνουν τα μεγάλα τζάκια…μην τους πιστεύετε πιά, έχουν ενοχές για αυτό και το παίζουν αθώοι και όλα τα σφάλματα ανήκουν στο παρελθόν!
Πως γίνεται αυτό??? Ας μας απαντήσουν … θα περιμένουμε (αν και απογοητευμένοι, διότι δεν ξέρουν τα ελληνικά όπως πρέπει και μάλλον δεν θα υπάρχει σημείο συνεννόησεως … κοινός τόπος επαφής) !!!
Δυστυχώς οι κατοχικές οικονομικές δυνάμεις κατέφθασαν και έδωσαν ντιρεκτίβες.
Εμείς γινόμαστε τα πιόνια στην σκακέρια των φταιχτών αξιωματικών και βασιλέων, αλλα τελικώς εμεις θα μείνουμε ξεσκέπαστοι στο κρύο του χειμώνος και στη δίψα του καύσωνος της ανέχειας!
Δεν μπορεί εμείς νέοι άνθρωποι να έχουμε καμμία ενοχή σ’ αυτά που μας παρέδωσαν, στα χαώδη που μας κληρονόμησαν και στατραγικά που μας κληροδότησαν πρόγονοι που έπταισαν, αλλά και εμείς έχουμε την ευθύνη μας μας…
Η ευθύνη μας δε είναι το ότι πολλοί στηρίζουμε τον δικομματισμό και τον άκρατο λαϊκότροπο αριστερισμο και τον (νέο)φιλελεύθερο καπιταλισμό, άρα γίναμε μέρος του σαθρού και ένοχου συστήματος, αλλά το θέμα δεν είναι να ζητήσουμε την λύση του προβλήματος αλλού, αλλά αυτή τη λύση να την βρούμε στον εαυτό μας.
Τι κάνουμε με την κρίση αυτή την σημαντική και που είναι βαθύτατη κρίση αξιολογικού (προσωπικού) συστήματος που καταξιώνονται εντός μας τα πράγματα, τελικώς τι είναι απαραίτητο για την ψυχική και σωματική μας υγεία?
Δεν είναι σημαντικό να καλλιεργούμε τις ενοχές μας , στα πλαίσια του δυτικού τρόπου σκέψεως, που οι ενοχές (στα πλαίσια ενός δικανικού τρόπου σκέψεως) κατακυριεύουν τον άνθρωπο που δεν έχει το περιθώριο για αλλαγή αφού δεν υπάρχει η μετάνοια, εδώ σε εμάς τους ρωμηούς, υπάρχει η αλληλοπεριχώρηση στη γνώμη του άλλου, το «μυστήριο» της συγ-γνώμη, η εύρεση κοινού τρόπου δράσεως σε κοινό τόπο, αλλά και η εύρεση κοινού τόπου σε κοινό τρόπο.
Δραστικές λύσεις χρειάζονται εδώ στον τρόπο που ο καθένας διαχειρίζεται τα χρήματα του, αλλά η λύση δεν είναι η περικοπή των αποδοχών! Ποιος θα μπορέσει να κινήσει την αγορά όταν θα ελλείπουν οι κινητηριες δυνάμεις της αγοράς? Αν κοπούν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα σε όλους τότε ξεχάστε τις κοινωνικές συν-ευρέσεις στις ονομαστικές εορτές, τα δώρα γάμων, τα δώρα στους αναδεξιμιούς κ.λ.π., θα μου πείτε όλα αυτά είναι απαραίτητα, μπορεί για τον δυτικό-ευρωπαίο να μην έχουν σημασία, για μένα που είμαι ανατολικό-ευρωπαίος και ρωμηός έχουν κομμάτι της καρδιάς μου, έχουν λιγάκι από το μεσογειακό ταπεραμέντο και την φιλόκαλο και φιλόξενο διάθεση μου και θα με απομακρύνουν από την χαρά του αδελφού μου!
Στο κάτω κάτω της γραφής εμείς δεν κ λ έ ψ α μ ε τ ί π ο τ ε, δεν φάγαμε τίποτε, άρα γιατί να πληρώσουμε???
Ας τα δώσουν οι φάγοι και πότες που έριχναν λάδι στο καντήλι της χαζομάρας μας μέχρι χθές…στις 14 Ιανουαρίου κάποιοι είπαν ότι δεν θα προσφύγουμε στο Δ.Ν.Τ. και τώρα μας το έφεραν εδώ…και δεν μπορούν να μας πείσουν ότι δεν μας παρέδωσαν στα χέρια των βαρβάρων εκπολιτισμένων αμαχητί! Ούτε μάχες δεν ξέρουν να δίνουν τα μεγάλα τζάκια…μην τους πιστεύετε πιά, έχουν ενοχές για αυτό και το παίζουν αθώοι και όλα τα σφάλματα ανήκουν στο παρελθόν!
Πως γίνεται αυτό??? Ας μας απαντήσουν … θα περιμένουμε (αν και απογοητευμένοι, διότι δεν ξέρουν τα ελληνικά όπως πρέπει και μάλλον δεν θα υπάρχει σημείο συνεννόησεως … κοινός τόπος επαφής) !!!
2 σχόλια:
Καλημέρα, Καλό Μήνα και Καλό Σ/Κ!
Επίσης!
στην ελληνική πραγματικότητα...δύσκολα θα υπάρχει καλή μέρα!
ούτε προβλέπεται καλός μήνας ούτε τα Σαββατοκύριακα θα είναι αμέτοχα αυτής της αγωνίας για την καθημερινότητα!
ευχαριστώ για την διάθεση των ευχών σας αλλά η διαψευση τους επιστρέφει στην δική μας καθημερινότητα!
Δημοσίευση σχολίου