Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ΤΕΛΩΝΙΚΗ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΔΟΣ


O Ιησούς Χριστός ξεκινά να αποκρίνεται στην περίοδο του Τριωδίου, του πνευματικού αγώνος και της πολλής πνευματικής προσπαθείας, με παραβολή…για να κατανοήσουν όσοι θέλουν τον αγώνα και οι άλλοι να το δουν ως απλή ιστορική υπόμνηση και να προσπεράσουν χωρίς σκέψη και πνευματική θέαση των γεγονότων!
Λέγει για τους πιστούς του ότι και εντός του Χριστιανικού Ναού και εντός της συνάξεως του Χριστού υπάρχουν οι τυπικοί και προβλεπόμενοι αλλά και οι παράτυποι και απρόβλεπτοι! Θα υπάρχουν οι τηρητές του γράμματος του Νόμου και οι τηρητές του Πνεύματος του Νόμου!
Εντός της Εκκλησίας του Χριστού υπάρχει εκείνος που ζει από εδώ την κόλαση (αυτό) αφορίζοντας – ξεχωρίζοντας τον εαυτό του από το εκκλησιαστικό σώμα, που είναι σώμα αμαρτωλών που ζητούν από τον Χριστό να εξαγιάσει τις δυσκολίες τους, να φωτίσει τα σκοτάδια τους, να πραΰνει τις τρικυμισμένες υπάρξεις τους! Ο Φαρισαίος, όχι ως άνθρωπος αλλά ως σύμπτωμα πνευματικό ως συμπεριφορά είναι μια υπερφίαλος στάσις ζωής και πορείας εξωπραγματικής αφού καλλιεργεί ευσεβισμό και τυπικισμό, τυπολατρεία και εξωτερικές επιδράσεις στη ζωή μας χωρίς αυτές να αγγίζουν την καρδιά μας! Κατηγοριοποιεί τους αμαρτωλούς και νοιώθει την αμαρτία μια υπόθεση ξένη, που δεν έχει τραυματίσει την ύπαρξη του! Ενώ ουσιαστικά έχει υπερηφανευθεί, έχει ανέβει σε όρος υψηλόν και δεν μεταμόρφωσε το εγώ του να το κάνει Χριστού μέλος αλλά αποφάσισε να κρίνει υψηγορίας χάριν και δίκην, άπασα την οικουμένην!
Ενώ ο Τελώνης πονά και συνθλίβεται διότι βιώνει την αμαρτία, δεν έχει καμμιά αξίωση και δεν θέλει να πει τίποτε άλλο παρά ένα μεγάλο συγνώμη στον Θεό, συγ (ν) – χωρεί και θέλει να υπάρχει μαζί με άλλους αλλά όχι μόνο να υπάρχει μαζί με τους άλλους αλλά τελευταίος όλων των άλλων και ελάχιστος όλων των παιδιών του Χριστού! Όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά βλέποντας ότι είναι ο χειρότερος όλων των πιστών και αυτή η χειρίστη θέση του τον κάνει να μην καυχάται για τίποτα αλλά να ζητά μόνον έλεος και χάρι…διότι όλα τα έχει από τον Θεό και για τίποτα δεν είναι άξιος!
Δεν είναι ξεχωριστός αλλά ούτε και ξεχωρισμένος! Ας έχουμε αυτή την αγία τελωνική στάση απέναντι του Χριστού μας και ας αποφύγουμε την φαρισαϊκή –δαιμονική- αυτοδιάθεση μας και απομόνωση μας λέγοντας ψευδώς ότι είμαστε ξεχωριστοί από τους άλλους! Αγίους έχουμε μόνον τελώνες και ποτέ φαρισαίους ας το προσέξουμε και ας καθορίσουμε την πορεία μας αυτή την μεγάλη του Τριωδίου περίοδο!

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!
Modern Father

2 σχόλια:

hamomilaki Anthemis είπε...

Πάτερ, την ευλογία και τις ευχές σας για όλα τα χαμομηλάκια :)

Ανώνυμος είπε...

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ...ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΗΝ ΝΕΦΕΛΩΔΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ...ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤ-ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!ΠΟΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΑΣ ΤΙΣ ΤΙΜΟΥΜΕ ΣΤΟ FACEBOOK!ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ FACEBOOKER FATHER OΠΩΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ!