Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ Β ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΑΠΟ Π. ΙΕΡΟΘΕΟ ΛΟΥΜΟΥΣΙΩΤΗ
ευχαριστουμε τον βιντεσκοπησαντα κ.Αντωνιο Σοφικίτη!ως αγαθη αναμνηση το δεχομαι!
Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018
Κηρυγμα Δευτερου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 Ορθοδοξια και συγχρονη Ομολογια
εκφωνηθέν την 25η Φεβρουαρίου 2018 την Κυριακή της Ορθοδοξίας εις τον Ι.Ν.Εισοδίων της Θεοτόκου Κρανιδίου τη συμμετοχή του Πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Γκίκα Παπαδημητρίου, εφημεριου "Εισοδίων της Θεοτόκου" και τέως Αρχιερατικού Ειτρόπου Κρανιδίου, των Οικονόμων π.Θεμιστοκλέους Τσοκανά, εφημερίου "Συνάξεως της Θεοτόκου" Κρανιδίου και π.Αναστασίου Μέλλου, εφημερίου "Μεταμορφώσεως του Κυρίου" Κρανιδίου και του Πρεσβυτέρου π.Ιωάννη Φορτωμά, εφημερίου Παμμεγίστων Ταξιαρχών Φούρνων.
απομαγνητοφωνημένο το θείο κήρυγμα:
Κηρυγμα Δευτερου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 Ορθοδοξια και συγχρονη Ομολογια
Κυριακή της Ορθοδοξίας, σεβαστοί μου συμπρεσβύτεροι και αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, σήμερα, θριαμβεύσαμε εν μέσω του Ιερού Ναού ή έξω απο αυτόν τις θείες και ιερές εικόνες!
Δεν θριαμβεύουμε για τα ξύλα και τα χρώματα και την ομορφιά τους αλλά θριαμβεύουμε γιατί μέσω αυτών των αγίων εικόνων εκφράζεται η αλήθεια της δικής μας πίστεως, την Ορθοδόξου Πίστεως. Εκκλησία και Ορθοδοξία είναι ταυτόσημες έννοιες. Ορθοδοξία και Εκκλησία είναι ένα και το αυτό γεγονός!
Η Εκκλησία είναι το κάλεσμα το δικό μας για να γίνουμε χριστιανοί άνθρωποι, να επιρεάσουμε το "είναι" μας και να το κάνουμε όλο με χριστιανικό ήθος και ύφος. Να μπει στην καθημερινότητα μας, στην ζωλη μας, στην πράξη μας αυτό που η αγία μας Εκκλησία θέλει και ζητά απο εμάς.
Θα σας διαβάσω ένα ποίημα, διότι αν δείτε και μετέχετε στις ακολουθίες της Εκκλησίας, θα δείτε ότι είναι γεμάτες ποίηση. Γιατί; Διότι με την πόιηση, τα τροπάρια δηλαδή και τους ύμνους είναι πιο εύκολο να μάθεις την πίστη. Να μείνουν αυτά που ακούς και τραγουδάς μέσα σου. (Και) λέει ο Καβάφης σε ένα ποίημα του που το επιγράφει: "Ουκ έγνως". Δηλαδή, δεν γνωρίζεις.
"Για τες θρησκευτικές μας δοξασίες —
ο κούφος Ιουλιανός είπεν «Aνέγνων, έγνων,
κατέγνων»."
ο κούφος Ιουλιανός είπεν «Aνέγνων, έγνων,
κατέγνων»."
(μία παροιμιακή έκφρραση απάντηση του Ιουλιανού σε επιστολή επισκόπων) Δηλαδή ανάγνωσε, διάβασε, και απέρριψε αυτό που διάβασε. Δεν το εγνώρισε αλλά το παραθεώρησε.
"Τάχατες μας εκμηδένισε
με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος." λέει ο Καβάφης
"Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ’ εμάς
τους Χριστιανούς. «Aνέγνως, αλλ’ ουκ έγνως· ει γαρ έγνως,
ουκ αν κατέγνως»".
με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος." λέει ο Καβάφης
"Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ’ εμάς
τους Χριστιανούς. «Aνέγνως, αλλ’ ουκ έγνως· ει γαρ έγνως,
ουκ αν κατέγνως»".
Δηλαδή του απαντά ο μεγάλος Βασίλειος και αυτή την απάντηση ο ποιητής την βάζει στο στόμα όλων μας, απαντήσαμε αμέσως λέει, ότι αν και διάβασες, δεν γνώρισες αυτό που διάβασες. Εάν γνώρισες αυτό που διάβασες δεν θα το παραθεωρούσες και δεν θα το απέρριπτες.
Η αγία μας Εκκλησία, η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι γεμάτη μαρτυρία πίστεως. Η μαρτυρία αυτή δεν είναι κάτι θεωρητικό, δεν διαβάζουμε τόμους και βιβλία για να πούμε ότι είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί....sec. 4.27
Κήρυγμα Πρωτου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 ι.Ν.Ευαγγελισμου της Θεοτοκου Κοιλαδος (απομαγνητοφωνημένο)
Κήρυγμα Πρωτου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 ι.Ν.Ευαγγελισμου της Θεοτοκου Κοιλαδος
Ξεκινάει, αδελφοί μου, το ταξείδι μας στον ωκεανό της μεγάλης Τεσσαρακοστής φαντασθείτε τον κάθε χριστιανό, σεβαστέ μου συμπρεσβύτερε και αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, να πέφτει στο πέλαγος σε φουρτούνα, σε τρικυμία, σε δύσκολο καιρό και να ψάχνει σωσίβιο να θέλει δηλαδή να σώσει εαυτόν, να σώσει τον εαυτό του απο τις δυσκολίες και τα χτυπήματα τα οποία θα τον βρουν μεσοπέλαγα.
Έτσι είναι, αδελφοί μου χριστιανοί, και ο χριστιανός εκείνος που προσπαθεί με συναίσθηση να ζήσει αυτήν την περίοδο και λέω προσπαθεί διότι μάλλον σαν παιδιά δημοτικού θα φθάσουμε στο τέλος της προσπάθειας και θα είναι ευχής έργον άν βρεθούμε στην έκτη δημοτικού ούτως ώστε να μπορούμε όχι να αποφοιτήσουμε γιατί η προσπάθεια της πνευματικής πορείας για να συναντήσουμε τον Ιησού Χριστό δεν τελειώνει ποτέ. Όπως οι ναυτικοί βρίσκουν μεν απάνεμο λιμάνι αλλά επειδή οι βιοτικές τους μέριμνες έχουν σχέση με την εργασία που κάνουν του ναυτικού σκέπτονται και το επόμενο μπαρκάρισμα, το πως θα ξαναταξειδεύσουν. Όχι γιατί δεν θέλουν την ηρεμία του απάνεμου λιμανιού και την αγκαλιά της οικογένειας, αλλά επειδή θέλουν αυτή η οικογένεια να έχει τα προς το ζειν και χρειώδη για να μπορεί να πορεύεται. Έτσι και ο άνθρωπος του Θεού μέσα στο πέλαγος το ανεξάντλητο αυτού του αγώνα του πνευματικού που εντείνεται τη μεγάη Τεσσαρακοστή προσπαθεί να παλαίσει, να κάνει πάλη, με ποιόν; με ποιούς;
Λέγει ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή το εξής: "Δεν είναι η πάλη που κάνουμε προς τους αντιπάλους μας που είναι όμοιοι μας" Δηλαδή οι αντίπαλοι μας δεν είναι όμοιοι με εμάς. Εμείς είμαστε άνθρωποι με πάθη, με αμαρτήματα, με λάθη μέσα στο διάβα της πορείας μας και παλεύουμε, ακούστε με τι: "όχι με αίμα και σάρκα -δεν είναι δικά μου λόγια είναι του αγίου Αποστόλου Παύλου- αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας που άρχουν στο σκοτάδι του αιώνος τούτου προς τα πνευματικά όντα της πονηρίας που κατοικούν στους ουρανούς."
Εμείς δηλαδή οι σαρκικοί άνθρωποι, σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες, που ζούμε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους που δεν έχουν όλοι τον ίδιο σκοπό, την σωτηρία κι ας λένε ότι είναι ορθόδοξοι και ας τρέχουνε 12 παρα 5 στην "Ανάσταση" και 12 και 5 εξαφανίζονται με τους εχθρούς του Χριστού και εμεις το έχουμε κάνει κάποιες φορές και ας είμαστε μέσα στο Ναό. Γιατί εδώ που κατοικεί ο νούς μας είναι αλητήριος κατα τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ενώ πολλές φορές βρισκόμαστε στον Άγιο τούτο χώρο και μετέχουμε στη θεία Λειτουργία εν σώματι, το πνεύμα μας ταξειδεύει, βρίσκεται αλλού και αυτό το πνευμα που ταξειδεύει τη μεγάλη Τεσσαρακοστή θέλουμε να το μαζέψουμε. Διότι έχει να αντιμετωπίσει τον πιο μεθοδικά καταρτισμένο εχθρό, εκείνο ανθρώπινο και σωματικό τα βάζει με τον ασώματο διάβολο. Όταν ο Θεός έφτιαξε τους αγγέλους,έφτιαξε δέκα θαυμάσια τάγματα. Ο πιό έκλαμπρος, ο πιο λαμπερός ήταν ο εωσφόρος, εκείνος δηλαδή πυο φέρει το φως το πρωϊνό, την ομορφιά της Αυγής. Ο εωσφόρος αποφάσισε να κάνει επανάσταση εναντίον του Θεού και εξέπεσε και απο εκείνη τη στιγμή που εν χρόνω εξέπεσε, έβαλε στόχο και στοχοποίησε όχι εκείνον που ήθελε. Ήθελε να στοχοποιήσει τον Θεό, δεν μπορούσε όμως να το κάνει αυτό, είδε ο Θεός ότι αγαπά ιδιατέρως τον άνθρωπο και στοχοποιήσε ο διαβολος αυτόν καθ'αυτόν τον κάθε άνθρωπο και αντιστρατεύεται την σωτηρία του και η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι κάτι το οποίο είναι ιδεολόγημα, είναι προϊόν του νου. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι μία σχέση. Όπως η σχέση που υπάρχει στην οικογένεια των γονέων με τα παιδιά έτσι στην Εκκλησία, υπάρχει η σχέση μας των πιστών χριστινών προς τον Πατέρα μας. Η πιο γνωστή προσευχή που ξέρουμε και είναι και η μόνη που παρέδοσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ξεκινάει με αυτές τις φράσεις Πατέρα μας "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς". Εσύ που είσαι στους ουρανούς, δηλαδή ο νούς μας δεν μπορεί να συλλάβει που είναι η κατοικία του Θεού και άρα τον φέρνει και τον τοποθετεί στους ουρανούς, πάνω απο τους ουρανούς, δεν λέει στον ουρανό, λέει στους ουρανούς και εκεί κατοικεί ο Θεός Πατέρας για να το καταλάβει το μυαλουδάκι μας. (Και) τα βάζουμε εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι με τον διάβολο. Τί είναι διάβολος; Ο Εωσφόρος είπαμε πριν, τί σημαίνει όμως διάβολος; αυτός που διαβάλει, που σπέρνει δηλαδή μόνιμα ζιζάνια αναμεσα μας. Μας διαβάλει, όλοι έχουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό διαβληθεί απο κάποιους, δηλαδή έχουν διαδώσει κάτι που είτε είναι ψεύτικο είτε είναι παραφουσκωμένο. Σκεφθείτε αυτός να μεθοδεύει εναντίον του ανθρώπου, αιώνες τώρα, του κάθε ανθρώπου που προσπαθεί να επιτύχει την ενχρίστωση του. το να οικειοποιηθεί τον Χρίστο, ο κάθε άνθρωπος, αυτός ο διάβολος να αντιστρατεύεται αυτήν την οικειοποίηση του Θεού προς τον άνθρωπο και από τον άνθρωπο. Δηλαδή, ο άνθρωπος οικειοποιείται τον Θεό μέσα στην καρδιά του, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε αυτήν την ευλογημένη περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Συνεχίζει τώρα ο λόγος μας απο τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και γιατί αναφέρομαι στους αγίους της Εκκλησίας: για να πεισθούμε απόλυτα ότι αυτά που λέει ο Ιεροκήρυκας δεν είναι ποτέ δικά του και ας μην αναφέρει Αγίους της Εκκλησίας και όταν λέω Ιεροκήρυκας δεν εννοώ τους Ιεχωβάδες στην κεντρική πλατεία του Κρανιδίου(όπως γίνεται και σε άλλες πόλεις) εννοώ τους κληρικούς που μας στέλνει ο Επίσκοπος μας και η Μητρόπολη μας διαθέτει και εκείνοι μας λένε το τι θέλει ο Θεός και λέει ο ιερός Χρυσόστομος συνεχίζοντας την ερμηνεία σ' αυτό το χωρίο και σε σχέση όμως με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση, που αναφέρεται στην δημιουργία του κόσμου: να μην νομίσετε, λέγει ότι έχουμε ενώπιον μας έναν τυχαίο αγώνα, η πάλη μας δεν είναι προς τους συνανθρώπους μας. Του συνανθρώπου μας τα τερτίπια, τις μεθοδείες, τις σκέψεις, την μέθοδο την εχθρική μπορούμε και να την σκεφθούμε και να την μαντέψουμε, γιατί σήμερα μας εχθρεύεται εκείνος εχθές τον εχθρευόμασταν εμείς. Ούτε είναι ίση η παράταξη μας διότι άν και έχουμε σώμα έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασωμάτους δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε διότι εάν η μάχη είναι άνισος είναι όμως μεγάλη η δύναμις των ηδικών μας όπλων. Δεν μας αφήνει ατείχιστους στον πόλεμο, δεν μας αφήνει ανεφοδίαστους στον πόλεμο που κάνει η πνευματική πονηρία του διαβόλου προς τον άνθρωπο που προσπαθεί να οργανώσει θα λέγαμε απλά την σχέση του με τον Χριστό και να έρθει να κάνει τη σωτηρία προσωπική του υπόθεση. Να ενδιαφερθεί, βρε παιδάκι μου, απλά για την σωτηρία του. Δυστυχώς ξεχνάμε ότι η πίστη μας αυτή που μας παραδίδει η αγία μας Εκκλησία, αδελφοί μου αγαπητοί, είναι τρόπος ζωής, είναι πρόταση, του πως θα ζεις την καθημερινότητα σου. Τι μας είπε; Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σε αυτούς που σας κάνουν κακό. Αυτά όλα εφαρμόζονται στην καθημερινότητα μας και άλλα πολλά στέλνει τους Αποστόλους στο κήρυγμα ο Ιησούς Χριστός και τους λέει εσείς να ενδιαφέρεστε μόνο για την πίστη εκείνη που οδηγεί στην ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Μην ενδιαφέρεστε για τα ενδύματα σας, μην ενδιαφέρεστε για το πουγκί σας, μην ενδιαφέρεστε να πάρετε ραβδί, το ραβδί το χρειάζονται για τους εχθρους και τα ζώα που θα εύρισκαν στον δρόμο περπατώντας. Μην ενδιαφερθείτε για τίποτα απο αυτά θα μεριμνήσω Εγώ και αφού το λέει ο Κύριος θα το κάνει, θα μου πείτε γιατί δεν μεριμνά; Μα, εμείς, και πρώτα οι κληρικοί καταστρώνουμε σχέδια επι σχεδίων πάμε σε μιά ενορία και θέλουμε να αλλάξουμε, να ανακαινίσουμε, να κάνουμε τεράστιο ναό. Δεν έχει σημασία το μέγεθος των πραγμάτων που μας περιβάλλουν αλλά έχει σημασία η ψυχή μας να είναι γεμάτη με τον Χριστό, αν δεν είναι, αδελφοί μου, γεμάτη με τον Χριστό τότε ο αγώνας μας είναι μάταιος. Κάποια στιγμή τα ψυχολογικά κενά που θα μας μείνουν θα αρχίσουν να ζητούν εξαγόρευση, θα αρχίσουν να ζητούν εκείνα να βρούν κάλυμα και θα μπούν ανθρώπινες καταστάσεις αμαρτωλές και θα σας πω μία τέτοια κατάσταση. Δεν πάω, λέει, στην εκκλησία γιατί ο π.Ιερόθεος είναι παλιάνθρωπος. Μα δεν πας στην εκκλησία για τον π.Ιερόθεο και επίτηδες χρησιμοποίησα το δικό μου όνομα για να μην έχετε καμμία άλλη σκέψη. Δεν πας επειδή είναι παλιάνθρωπος ή καλός άνθρωπος ο ιερεύς, πας γιατί φοράει αυτό εδώ το πετραχείλι. Αυτό εδώ το πετραχείλι είναι της εκκλησίας. Σημαίνει ότι έχει Ιερωσύνη του Χριστού, μπορεί να κάνει και θαύματα, όσο αμαρτωλός και αν είναι ο ιερεύς και θα σας πώ δύο παραδείγματα: Ήταν ένας ιερεύς, θα πω το χειρότερο πρώτα και το ελαφρύτερο ύστερα, ο οποίος ξέφυγε της πνευματικής του πορείας και άρχισε να μεθοκοπάει, να ξενυχτάει, σκότωσε κάποια στιγμή έναν άνθρωπο. Σε ολόκληρο το χωριό του ένας τον είδε, σεβόμενος το ράσο του δεν το αποκάλυψε αλλά σταμάτησε να εκκλησιάζεται. Ο Ιερέας μπήκε σε λογισμούς και άρχισε να σκέπτεται, γιατί σταμάτησε ο αδελφός να εκκλησιαζεται; και πήγε και τον βρήκε, του αποκάλυψε ότι ξέρει, του είπε ότι εμενα δεν με ενδιαφέρει να τιμωρηθείς απο την ανθρώπινη δικαιοσύνη αλλά δεν μπορώ να σε βλέπω να ιερουργείς στην εκκλησία, γιατί ξέρω την παλιανθρωπιά σου, ξέρω το έγκλημα που έκανες!!! Του παρουσιάστηκε ένας άγγελος Κυρίου, εκείνου του ανθρώπου που είχε δει το έγκλημα και του λέει πήγαινε να παρακολουθήσεις τον ιερέα μια μέρα το πρωί που πηγαίνει για να λειτουργήσει. Πήγε αυτός ο άνθρωπος πιο νωρίς, περιμένε έξω απο τον ναό. Είδε τον ιερέα, πρωί πρωί, δεν τον είδε ο ιερέας. μπάινοντας στον ναό έβγαλε το πτώμα του ανθρώπου που κουβαλούσε στην πλάτη του, αυτό το είδε μόνος εκείνος που ήξερε και το αποκάλυψε ο Θεός μόνον σε εκείνον τον άνθρωπο. Λειτούργησε, έκανε όλα τα ιερά έργα που κάνει η ιερωσύνη του Χριστού μέσα στο ναό δια του ιερέως και ξαναπήρε πάνω του το πταίσμα του, το αμάρτημα του όταν βγήκε απο το ναό. Για να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η βοήθεια του πνευματικού μας πατέρα. Όλοι πρέπει να έχουμε πνευματικό πατέρα, να πηγαίνουμε και να λέμε το πρόβλημα μας, τα αμαρτήματα μας και εκείνος να μας αγκαλιάζει μεν διότι ερχόμαστε, όταν ερχόμαστε με μετάνοια αλλά και καμμία φορά να μας βάζει και κανέναν κανόνα, καμμία πνευματική ποινή θα λέγαμε για να γινόμαστε αγαθότεροι και καλύτεροι άνθρωποι.
(Και) άλλο παράδειγμα για να δούμε ότι όταν μέσα μας έχουμε σκέψεις αγαθές ακόμη και η άλογη κτίση, τα ζώα που μας περιβάλλουν, καταλαβαίνουν και αντιδρούν ανάλογα, έτσι όπως αντιδρούσαν στον παράδεισο. Στον παράδεισο πέρασαν όλα τα ζώα μπροστά απο τον Αδάμ και την Εύα και τα ονομάτισε ένα ένα, τους έδωσε όνομα. Τέτοια ήταν η σχέση του ανθρώπου με την περιβάλλουσα αυτόν κτίση, τα ζώα που τον περιέβαλαν και πήγε ο ιερέας σε έναν άνθρωπο που τον κάλεσε να του κάνει έναν αγιασμό. Ο άνθρωπος εκείνος είχε ένα λυκόσκυλο αγριεμένο στην αυλή του. Δεν τον είδε τον ιερέα. μπήκε ο ιερέας μέσα και όλοι τότε τα έχασαν, σου λέει πάει θα τον ξεσκίσει αυτό το άλογο κτήνος, το ζωάκι, το σκυλι που με το ένστικτο του κυκλοφορύσε και δρούσε. Τελικά, πως ο άνθρωπος του Θεού διεσώθη; Έτσι, που μόνο η χάρις του Θεού μπορεί και μας προστατεύει και εμάς όλους στον αγώνα μας τον πνευματικό. Τι έκανε; Επειδή αγαπούσε τα ζώα, αυτή του την αγάπη προσπάθησε να την εκφράσει και άνοιξε τα χέρια του, την αγκαλιά του. Τι έκανε το άγριο λυκόσκλυλο; Ζύγωσε κοντά, ακούμπησε με τα δύο μπροστινά πόδια τους ώμους του ιερέως και άρχισε να τον γλείφει. Γιατί; Ακόμη τον αγαθό λογισμό, την καλοσύνη του παπά, την αγκαλιά αυτή και το ζώο την κατάλαβε. Ακουμπήστε, έτσι ένα σκυλακι έξω στο δρόμο να δείτε πόση χαρά θα κάνει. Λες και του αγόρασες, ένα σπίτι ολόκληρο, είναι τέτοια η χαρά που κάνει το ζώο, είναι χαρά απροσμέτρητη! Ενώ εμείς ακόμη και εκεί πολλές φορές στη χαρά δρούμε υπολογιστικά.
Διότι λέει αν και έχουμε σώμα, έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασώματες δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε, δεν μας απογοητεύει ο αγιος Ιωάννης (ενν. ο Χρυσόστομος), δεν μας λέει ότι θα τα κάνετε όλα μούσκεμα, έρχεται δε ο άγιος Νικοδημος ο Αγιορείτης κάπου και γράφει ότι δεν μετράει το τέλος αλλά μετράει ο αγώνας, το πόσο προσπαθείς, το τι δυνάμεις προσπάθησες να συγκεντρώσεις για να κάνεις αυτή την αρετή, αυτό το καλό και ο Θεός αμοίβει ανάλογα με την προσπάθεια, αμοίβει την προσπάθεια, δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα το τελικό. Δεν περνάμε εξετάσεις με αυστηρούς κριτές στην πνευματική μας ζωή αλλά μη φοβηθείτε λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος "διότι εάν και η μάχη είναι άνιση. διότι απο τη μιά είναι ο διάβολος που είναι ασώματος και απο την άλλη είμαστε εμείς, είναι μεγάλη η δύναμη των δικών μας όπλων διότι επρόσθεσε αυτά σχεδόν ωσάν να έλεγε: επειδή γνωρίσατε την φύση των εχθρών να μη χαλάσετε το θάρρος ούτε να αδρανήσετε προς την πάλη" δηλαδή μην εφησυχάσετε, μην σταματήσετε να σκέπτεσθε ότι θα απειληθείτε υπο του δαίμονος. Μην σταματήσετε να προσεύχεσθε, όταν- θα σας το πω με σημερινά στοιχεία- το πολεμικό ναυτικό στα Ίμια και στο Καστελλόριζο και στα νησιά μας είναι σε επιφυλακή γιατί απέναντι καραδοκεί εχθρός παμπόνηρος και παγκάκιστος, κι αυτός οι Τούρκοι, που δεν θέλαν ποτέ στην ιστορία μας το καλό μας. Αυτοί οι εχθροί, κάνουν το ίδιοι που κάνει ο διάβολος. Όχι όλος ο λαός, ο τουρκικός, δεν κατηγορώ τους απλούς ανθρώπους και αυτοί σαν κι εμάς είναι έρμαια κακών πολιτικών και κακών κυβερνώντων.
Αλλά για να δείτε την ένταση, σε αυτά τα σημεία εκεί, δεν μπορεί να εφησυχάσει ο στρατιώτης, δεν μπορεί να παίρνει το κινητό του και να παίζει, ενώ παίζουν κορώνα γράμματα και τις ζωές τους οι στρατιώτες μας εκεί και οι ναυτικοί μας αλλά και ολόκληρο κράτος πίσω, που δεν είναι κτήρια και βουλές, είναι άνθρωποι που αν γίνει οτιδήποτε θα χυθεί αίμα , θα γίνει κακό αν γίνει πόλεμος. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί.
Έτσι και στην πνευματική ζωή, δεν κάνουμε κατα μέτωπο επίθεση στον δαίμονα, εμείς χρησιμοποιούμε τα όπλα που μας χάρισε ο Ιησούς και μας έχει δωρίσει και ένα μεγάλο όπλο την προσευχή. Λέει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος που θα εορτάσει την Τέταρτη Κυριακή των Νηστειών: "με το όνομα του Ιησού Χριστού μάστιζε τους πολεμίους". Χτύπα, δηλαδή, σαν με μαστίγιο τους δαίμονες με το όνομα του Χριστού. Δεν μπορούν να το αντέξουν. Όταν εμείς έχουμε μποφόρια αιγαιώτικα μέσα μας και ανταριάζει όλη μας η ύπαρξη και έχουμε δίκ(α)ιο για όλα και μαλλώνουμε με όλους. Βάλαμε ποτέ το κεφάλι κάτω και να πούμε μερικές φορές την ευχή του Ιησού; Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε με. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελεησε με. Πήραμε αποφάσεις, δηλαδή, στην πνευματική μας ζωή και πορεία αφού προσευχηθήκαμε; Δεν θα απαντήσω είναι ρητορικό το ερώτημα και αν δεν το κάναμε μέχρι χθες να ευκαιρία να το κάνουμε απο αύριο.
Γι' αυτό ξεκινάει κάθε χρόνο η σαρανταήμερη νηστεία και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και στη ζωή μας αρκετές φορές έχουμε νηστεύσει, αρκετές φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε πνευματικό αγώνα. Μπορεί να μην τα καταφέραμε, να ο καιρός σήμερα, δεν είπε το τροπάριο αφού αγωνίσθηκες χθες, σήμερα, βρε παιδί μου πέσε λίγο να ξεκουρασθείς. Όχι, μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε το απόλυτο άλαδο που είναι για Δευτέρα με Παρασκευή η νηστεία όπως είναι καταγεγραμμένη στην Εκκλησιαστική Παράδοση. Μπορεί να πρέπει να πιούμε γάλα γιατί παίρνουμε χάπια. Μπορεί να μην μπορούμε να νηστεύσουμε καθόλου αν έχουμε ασθένεια αυτά με τον πνευματικό τα συζητάμε και δεν υπάρχει πνευματικός που να σου πει κάνε διαφορετικά απο αυτό που σου λέει ο ιατρός. Γιατί όταν υπάρχει ασθένεια πλέον η νηστεία πάει περίπατο είναι για τους άλλους, τους υγιείς!
Πρέπει να κοιτάξεις να φτιάξεις τις ισορροπίες του οργανισμού σου διότι με αυτό το σώμα, με αυτές τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις θα έρθεις σε αντιπαράθεση με τον δαίμονα, με τον διάβολο.
Αλλά συνεχίζει ο ιερός Χρυσόστομος:"για αυτό ενδυθείτε ολόκληρη την πανοπλία του Θεού -είναι λόγια πάλι του αποστόλου Παύλου πάλι στους Εφεσίους- στον προηγούμενο στίχο απο αυτόν που ξεκινήσαμε, για να μπορέσετε να αντιστέκεσθε στα τεχνάσματα του διαβόλου" και συνεχίζει ο άγιος Ιωάννης και λέει: "Διότι είναι πολλά τα τεχνάσματα του. Δηλαδή οι τρόποι με τους οποίους επιχειρεί να υπονομεύσει τους περισσότερο αδρανείς και πρέπει να τους γνωρίσουμε πολύ καλά." Εκείνος δεν εφησυχάζει κάνει πόλεμο κατα μέτωπον, εμείς πρέπει να αμυνθούμε αν δεν μπορούμε να αντεπιτεθούμε. Οι άγιοι μας αντεπιτίθεντο του διαβόλου με την προσευχή τους, με την εγκράτεια τους, με τη νηστεία τους, με όλες τους τις αρετές, με την ελεημοσύνη τους σε όλες τις μορφές. Γιατί το έχουμε ξαναπεί δεν είναι ελεημοσύνη να δώσω μόνον δέκα χιλιάδες ευρώ, ελεημοσύνη δεν είναι το ένα ευρώ, ελεημοσύνη είναι να δώσω ποτήρι στον άνθρωπο που μου το ζητά, να δώσω ένα κομμάτι ψωμί στον περαστικό που έχει την ανάγκη μου. γιατί σήμερα έχει την ανάγκη μου αυτός, αύριο μπορεί να είμαι στη θέση του εγώ και αφού μπορεί να περάσω και εγώ απο αυτή τη θέση και όταν θα περάσω απο την θέση της ζητιανιάς, της ζητείας, θα θέλω να με συνδράμουν και εμένα και να με βοηθήσουν, καλό είναι να το κάνω.
(και) Ξέρετε όσες φορές δίνουμε χαιρόμαστε μέσα μας αλλά δίνουμε με το σύστημα το εκκλησιαστικό που λέει το ευαγγέλιο το χθεσινό το πρωί του Σαββάτου (προ της τυρινής Κυριακής) να κάνεις ελεημοσύνη αλλά να μην γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξία, να μην έχουν συνεννοηθεί τα χέρια, δηλαδή βάζεις στις τσέπες σου βρίσκεις κάτι το δίνεις χωρίς να σκεφθείς. Έτσι , έρχεται ο Θεός και βοηθά, αν εγώ υπολογίσει μόνος μου κρατώντας τον μισθό μου, αποθηκεύοντας χρήματα θα μου χτυπήσουν την πόρτα, όπως το έπαθε μιά γιαγιά τώρα κοντά και πέταξε απο το μπαλκόνι της δεκα επτά χιλιάδες ευρώ, σαν να ήσαν μαρουλόφυλλα. Γιατί όμως; γιατί τις είπαν ότι κινδυνεύει το παιδί της και εκείνη τα έδωσε όλα, τα πέταξε και είπε άμα είναι να γίνει καλά το παιδί μου(...τα δίνω όλα). Τελικά την κορόϊδευσαν αλλά εκείνη πήρε το μαθημά της και πλέον θα καταλάβει και εκείνη και εμείς, ότι δεν εξαρτώνται όλα από τα επίγεια και υλικά αγαθά.
Πρώτον, για να αποφύγουμε τις αφορμές του διαβόλου που δίνει αφορμές να καταστρέψουμε τον δικό μας αγώνα.
Δεύτερον να μην αφήνουμε καμμία είσοδο σε αυτόν, ούτε απο τον νου μας, ούτε απο την σκέψη μας, ούτε απο τις θυρήδες του σώματος που είναι οι οφθαλμοί και μπάζουν μέσα εικόνες και τις επεξεργάζεται ο νους. Ούτε με τις αισθήσεις όλες, όλα να τα αφήνουμε απ' έξω απο την πνευματική μας πορεία. Να μην επιδεικνύουμε, λέει ο άγιος Ιωάννης, και ακρίβεια γλώσσης και σταθερότητα οφθαλμών και καθαρότητα σκέψεως και διαρκώς να είμεθα έτοιμοι για αγώνα ωσάν κάποιο θηρίο να έρχεται εναντίον μας και να επιχειρεί να μας κατασπαράξει για τούτο λοιπόν και η ουρανομήκης εκείνη ψυχή, ο διδάσκαλος των Εθνών, η γλώσσα της Οικουμένης, για τον απόστολο Παύλο τα λέει αυτά. εκείνος που επιχειρεί τα πάντα για την σωτηρία των μαθητών, αφού είπε ενδυθείτε όλα τα όπλα του Θεού, πάλι πρόσθεσε προφυλλάσσων ημάς από παντού και καθιστών όλυς ημάς ακατάβλητους λέγων σταθείτε λοιπόν αφού ζωσθείτε ως άλλη ζώνη την αλήθεια. Την ζώνη την φορούμε, έχετε δει τον ιερέα φοράει στη μέση του μία ζωνη όταν ιερουργεί, για να μαζεύει τον ποδήρη χιτώνα του και να μπορεί να περπατά. Να έχει ελευθερία και ευκολια κινησεων. Να ζωσθείτε λέει ζώνη, να ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως. Η Ζώνη αυτή είναι η αλήθεια. Ο άνθρωπος της αληθείας και όταν αυτή η αλήθεια έχει όνομα και είναι ο Ιησούς Χριστός είναι αδιαπραγμάτευτη αλήθεια και δεν την χαρίζεις σε κανέναν. Ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως, να τα όπλα που μας είπε πρίν, εδώ στον θώρακα βάζουμε σαν πανοπλία την πίστη μας και γεμίζουν τα στήθια μας και ενώ μπορεί να φαντάζουμε λίγοι και μικροί με τη χάρη του Θεού γινόμαστε γιγαντόψυχοι και γιγαντόσωμοι χριστιανοί ορθόδοξοι. Έτοιμοι να θηριομαχήσουμε για την πίστη μας χωρίς να αφήσουμε κανέναν και καμμία κατάσταση να την πειράξει αυτή την πίστη και φορέσετε λέει στα πόδια σας την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης. Αντί για παπούτσια και σανδάλια να βάλουμε σκοπό να ετοιμάζουμε τον ευατό μας να διαδίδει με την ζωή και με τον λόγο του, ο εαυτός μας, του ευαγγελίου της ειρήνης. Μαζί με όλα αυτά φορέστε την ασπίδα της πίστεως, θώρακας η πίστη και ασπίδα για να είναι θωρακισμένος ο άνθρωπος με την οποία θα ημπορέσετε να σβήσετε όλα τα πύρινα βέλη του πονηρού και δεχθείτε την περικεφαλαία της σωτηρίας και την μάχαιρα του Πνεύματος. Περικεφαλαία τη σωτηρία πυο χαρίζει σε όλους τους ανθρώπους μέσα στην Εκκλησία του ο Ιησούς Χριστός και τη μάχαιρα του Πνεύματος, η οποία είναι ο λόγος του Θεού.
Μας περιέγραψε τα όπλα με τα οποία θα οπλιστούμε σε αυτόν τον πνευματικόν αγώνα, σε αυτήν την πνευματική πορεία που γίνεται για να συναντήσουμε μία μία σταθμούς σημαντικούς, την πρώτη Κυριακή που μας έρχεται να αναλογισθούμε ότι είναι Κυριακή μεν της Ορθοδοξίας αναφερομένη στο παρελθόν, μας ετοιμάζει και εμάς εν έτει 2018 να κηρύξουμε με τον λόγο, την συναναστροφή τα έργα μας το παραδειγμα μας τον Ιησού Χριστό και άλλος μπορεί με το στόμα, άλλος μπορεί με την θέρμη της καρδιάς άλλος μπορεί με την καλοσύνη του, άλλος μπορεί με την αγαθή ελεημοσύνη του, άλλος με το να μαζεύει ρούχα για τους ασθενεις και ενδεείς, άλλος μπορεί να πάει ένα πιάτο στον πεινασμένο, άλλος μπορεί να συντροφεύσει έναν άνθρωπο μοναχικό γέροντα ή μη αυτό είναι ίσως απο τα πιο δύσκολα και υπάρχουν χίλιοι δυό τρόποι να δώσεις βοήθεια και να πεις είμαι εδώ, είμαι ορθόδοξος χριστιανός τούτο το έτος και δίνω όλη την αγάπη μου στον Ιησού Χριστό, η Κυριακής της Ορθοδοξίας (φέρει αυτό το νόημα).
Τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών εορτάζει ο αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αυτός ο άγιος μας λέει ότι ο Θεός δεν είναι ξύλα και εικονίσματα. Ο Θεός είναι μέσα μας είχε εμπειρία της παρουσίας του Θεού ως ακτίστου Φωτός αυτό που έβλεπε ως άκτιστο Φως ο Παλαμάς και έφθασαν να τον καθαιρέσουν, να τον κυνηγήσουν, να τον εξορίσουν, να μην τον δεχθούν στην Θεσσαλονίκη, να τον πάνε απο μοναστήρια σε μοναστήρια για χάρη του Χριστού όλα αυτά. Όλους τους διωγμούς υπέστη μας λέει ότι έχω εμπειρία της θεώσεως, ζω τον Θεό μέσα μου.
Την επόμενη Κυριακή την τρίτη των Νηστειών θυμόμαστε ότι η άσκηση είναι ο σταυρός μας. Τι είπε ο Χριστός; πάρτε τον σταυρό και ακολουθήστε με, απαρνηθείτε τον εαυτό σας! πάρτε τον σταυρό και ελάτε όχι δίπλα μου, όχι μπροστά μου να προπορευθείτε, όχι να με αφήσετε πίσω πολύ και να πάτε μπροστά μπροστά αλλά ελάτε πίσω μου, ούτως ώστε τα βήματα σας να είναι στα χνάρια μου, να πατάτε σωστά και να διαχειρίζεστε τον σταυρό σας ως μια πνευματική εμπειρία.
Την άλλη Κυριακή, την τέταρτη των Νηστειών είναι οσίου Ιωάννου της Κλίμακος και ο άγιος Ιωάννης μας λέει ότι η άσκηση είναι και για τους ανθρώπους του κόσμου και για τους μοναχούς. Αυτό το διάστημα μπορούμε να κάνουμε και την επανάσταση μας και για άλλους λόγους εθνικούς, να κλείσουμε την μεγάλη διδασκάλισσα που έχουμε βάλει όλοι μας εμπριζομένη στο σαλόνι μας, στις κρεββατοκάμαρες μας, την τηλεόραση, την τηλοψία, ούτως ώστε να αφήσουμε λίγο τον νου μας γιατί όλοι έχουμε νου να σκεφθεί πως μπορεί να δράσει! Να πάρουμε την Αγία Γραφή και να την διαβάσουμε,ένα όμορφο πνευματικό βιβλίο, ένα μυθιστόρημα, υπάρχουν θαυμάσια μυθιστορήματα και ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και θα δουλέψει και το μαυλό των παιδιών μας αν μάθουν απο εμάς. Όταν δεν μας έχουν δει ποτέ με βιβλίο στο χέρι πως νομίζουμε ότι θα γίνουν καλοί μαθητές ξαφνικά; Δεν έχουν παράδειγμα! Δεν έχουν κάποιον να τους δείχνει και αυτά μας τα τονίζει για την ασκητικότητα μέσα στον κόσμο αλλά και έξω απο τον κόσμο, στο μοναστήρι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
Κλείνει με το μεγάλο παράδειγμα της μετανοίας η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή την τελευταία Εβδομάδα της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την τελευταία και πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, που εφέτος δεν θα εορτασθεί λογω του ότι συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η αγία μας εκκλησία εορτάζει αυτή την Δεσποτική Εορτή.
Αυτή η γυναίκα έζησε μέσα στη ηδονή, δεν έκανε έρωτα με τους ανθρώπους για να μαζεύει λεφτά αλλά το έκανε για την ηδονή και αυτήν την ηδονή την διαδέχθηκε και οδύνη, πόνος δηλαδή και βρήκε ηδονή πνευματική. Έβαλε τον Χριστό σαράντα χρόνια στη ζωή της στην έρημο και εκείνη ζούσε εν μετανοία και έγινε ένα πολύ σημαντικό πρότυπο μετανοίας. Αυτήν την γυναίκα, την αγία Μαρία την Αιγυπτία, η Εκκλησία μας την παρουσιάζει ως το τελικό πρότυπο για να φθάσουμε να προσκηνύσουμε την αγία Ανάσταση. Η μετάνοια, η άσκησητου αγίου Ιωάννου, η μετάνοια της αγίας Μαρίας, η εμπειρία του ιερού Παλαμά, η δόξα του Σταυρού, γιατί χωρίς Σταυρό δεν μπορεί να υπάρχει Ανάστασηκαι η αγάπη μας και ο έρωτας μας για την Ορθοδοξία. Όλα αυτά θα τα ζήσουμε και εφέτος την αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή και να μας χαρίζει ο Θεός δύναμη να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στον αγώνα τον πνευματικό, αγαπητοί μου αδελφοί, Αμήν. Καλή, ευλογημένη, μεγάλη και αγία Τεσσαρακοστή. Καλό στάδιο!
https://www.youtube.com/watch?v=E92E8WIbxgA
Κυρική της Τυρινής εν τη ενορία ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας Ερμιονίδος 18η Φεβρουαρίου 2018.
Συνεχίζει τώρα ο λόγος μας απο τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και γιατί αναφέρομαι στους αγίους της Εκκλησίας: για να πεισθούμε απόλυτα ότι αυτά που λέει ο Ιεροκήρυκας δεν είναι ποτέ δικά του και ας μην αναφέρει Αγίους της Εκκλησίας και όταν λέω Ιεροκήρυκας δεν εννοώ τους Ιεχωβάδες στην κεντρική πλατεία του Κρανιδίου(όπως γίνεται και σε άλλες πόλεις) εννοώ τους κληρικούς που μας στέλνει ο Επίσκοπος μας και η Μητρόπολη μας διαθέτει και εκείνοι μας λένε το τι θέλει ο Θεός και λέει ο ιερός Χρυσόστομος συνεχίζοντας την ερμηνεία σ' αυτό το χωρίο και σε σχέση όμως με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση, που αναφέρεται στην δημιουργία του κόσμου: να μην νομίσετε, λέγει ότι έχουμε ενώπιον μας έναν τυχαίο αγώνα, η πάλη μας δεν είναι προς τους συνανθρώπους μας. Του συνανθρώπου μας τα τερτίπια, τις μεθοδείες, τις σκέψεις, την μέθοδο την εχθρική μπορούμε και να την σκεφθούμε και να την μαντέψουμε, γιατί σήμερα μας εχθρεύεται εκείνος εχθές τον εχθρευόμασταν εμείς. Ούτε είναι ίση η παράταξη μας διότι άν και έχουμε σώμα έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασωμάτους δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε διότι εάν η μάχη είναι άνισος είναι όμως μεγάλη η δύναμις των ηδικών μας όπλων. Δεν μας αφήνει ατείχιστους στον πόλεμο, δεν μας αφήνει ανεφοδίαστους στον πόλεμο που κάνει η πνευματική πονηρία του διαβόλου προς τον άνθρωπο που προσπαθεί να οργανώσει θα λέγαμε απλά την σχέση του με τον Χριστό και να έρθει να κάνει τη σωτηρία προσωπική του υπόθεση. Να ενδιαφερθεί, βρε παιδάκι μου, απλά για την σωτηρία του. Δυστυχώς ξεχνάμε ότι η πίστη μας αυτή που μας παραδίδει η αγία μας Εκκλησία, αδελφοί μου αγαπητοί, είναι τρόπος ζωής, είναι πρόταση, του πως θα ζεις την καθημερινότητα σου. Τι μας είπε; Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σε αυτούς που σας κάνουν κακό. Αυτά όλα εφαρμόζονται στην καθημερινότητα μας και άλλα πολλά στέλνει τους Αποστόλους στο κήρυγμα ο Ιησούς Χριστός και τους λέει εσείς να ενδιαφέρεστε μόνο για την πίστη εκείνη που οδηγεί στην ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Μην ενδιαφέρεστε για τα ενδύματα σας, μην ενδιαφέρεστε για το πουγκί σας, μην ενδιαφέρεστε να πάρετε ραβδί, το ραβδί το χρειάζονται για τους εχθρους και τα ζώα που θα εύρισκαν στον δρόμο περπατώντας. Μην ενδιαφερθείτε για τίποτα απο αυτά θα μεριμνήσω Εγώ και αφού το λέει ο Κύριος θα το κάνει, θα μου πείτε γιατί δεν μεριμνά; Μα, εμείς, και πρώτα οι κληρικοί καταστρώνουμε σχέδια επι σχεδίων πάμε σε μιά ενορία και θέλουμε να αλλάξουμε, να ανακαινίσουμε, να κάνουμε τεράστιο ναό. Δεν έχει σημασία το μέγεθος των πραγμάτων που μας περιβάλλουν αλλά έχει σημασία η ψυχή μας να είναι γεμάτη με τον Χριστό, αν δεν είναι, αδελφοί μου, γεμάτη με τον Χριστό τότε ο αγώνας μας είναι μάταιος. Κάποια στιγμή τα ψυχολογικά κενά που θα μας μείνουν θα αρχίσουν να ζητούν εξαγόρευση, θα αρχίσουν να ζητούν εκείνα να βρούν κάλυμα και θα μπούν ανθρώπινες καταστάσεις αμαρτωλές και θα σας πω μία τέτοια κατάσταση. Δεν πάω, λέει, στην εκκλησία γιατί ο π.Ιερόθεος είναι παλιάνθρωπος. Μα δεν πας στην εκκλησία για τον π.Ιερόθεο και επίτηδες χρησιμοποίησα το δικό μου όνομα για να μην έχετε καμμία άλλη σκέψη. Δεν πας επειδή είναι παλιάνθρωπος ή καλός άνθρωπος ο ιερεύς, πας γιατί φοράει αυτό εδώ το πετραχείλι. Αυτό εδώ το πετραχείλι είναι της εκκλησίας. Σημαίνει ότι έχει Ιερωσύνη του Χριστού, μπορεί να κάνει και θαύματα, όσο αμαρτωλός και αν είναι ο ιερεύς και θα σας πώ δύο παραδείγματα: Ήταν ένας ιερεύς, θα πω το χειρότερο πρώτα και το ελαφρύτερο ύστερα, ο οποίος ξέφυγε της πνευματικής του πορείας και άρχισε να μεθοκοπάει, να ξενυχτάει, σκότωσε κάποια στιγμή έναν άνθρωπο. Σε ολόκληρο το χωριό του ένας τον είδε, σεβόμενος το ράσο του δεν το αποκάλυψε αλλά σταμάτησε να εκκλησιάζεται. Ο Ιερέας μπήκε σε λογισμούς και άρχισε να σκέπτεται, γιατί σταμάτησε ο αδελφός να εκκλησιαζεται; και πήγε και τον βρήκε, του αποκάλυψε ότι ξέρει, του είπε ότι εμενα δεν με ενδιαφέρει να τιμωρηθείς απο την ανθρώπινη δικαιοσύνη αλλά δεν μπορώ να σε βλέπω να ιερουργείς στην εκκλησία, γιατί ξέρω την παλιανθρωπιά σου, ξέρω το έγκλημα που έκανες!!! Του παρουσιάστηκε ένας άγγελος Κυρίου, εκείνου του ανθρώπου που είχε δει το έγκλημα και του λέει πήγαινε να παρακολουθήσεις τον ιερέα μια μέρα το πρωί που πηγαίνει για να λειτουργήσει. Πήγε αυτός ο άνθρωπος πιο νωρίς, περιμένε έξω απο τον ναό. Είδε τον ιερέα, πρωί πρωί, δεν τον είδε ο ιερέας. μπάινοντας στον ναό έβγαλε το πτώμα του ανθρώπου που κουβαλούσε στην πλάτη του, αυτό το είδε μόνος εκείνος που ήξερε και το αποκάλυψε ο Θεός μόνον σε εκείνον τον άνθρωπο. Λειτούργησε, έκανε όλα τα ιερά έργα που κάνει η ιερωσύνη του Χριστού μέσα στο ναό δια του ιερέως και ξαναπήρε πάνω του το πταίσμα του, το αμάρτημα του όταν βγήκε απο το ναό. Για να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η βοήθεια του πνευματικού μας πατέρα. Όλοι πρέπει να έχουμε πνευματικό πατέρα, να πηγαίνουμε και να λέμε το πρόβλημα μας, τα αμαρτήματα μας και εκείνος να μας αγκαλιάζει μεν διότι ερχόμαστε, όταν ερχόμαστε με μετάνοια αλλά και καμμία φορά να μας βάζει και κανέναν κανόνα, καμμία πνευματική ποινή θα λέγαμε για να γινόμαστε αγαθότεροι και καλύτεροι άνθρωποι.
(Και) άλλο παράδειγμα για να δούμε ότι όταν μέσα μας έχουμε σκέψεις αγαθές ακόμη και η άλογη κτίση, τα ζώα που μας περιβάλλουν, καταλαβαίνουν και αντιδρούν ανάλογα, έτσι όπως αντιδρούσαν στον παράδεισο. Στον παράδεισο πέρασαν όλα τα ζώα μπροστά απο τον Αδάμ και την Εύα και τα ονομάτισε ένα ένα, τους έδωσε όνομα. Τέτοια ήταν η σχέση του ανθρώπου με την περιβάλλουσα αυτόν κτίση, τα ζώα που τον περιέβαλαν και πήγε ο ιερέας σε έναν άνθρωπο που τον κάλεσε να του κάνει έναν αγιασμό. Ο άνθρωπος εκείνος είχε ένα λυκόσκυλο αγριεμένο στην αυλή του. Δεν τον είδε τον ιερέα. μπήκε ο ιερέας μέσα και όλοι τότε τα έχασαν, σου λέει πάει θα τον ξεσκίσει αυτό το άλογο κτήνος, το ζωάκι, το σκυλι που με το ένστικτο του κυκλοφορύσε και δρούσε. Τελικά, πως ο άνθρωπος του Θεού διεσώθη; Έτσι, που μόνο η χάρις του Θεού μπορεί και μας προστατεύει και εμάς όλους στον αγώνα μας τον πνευματικό. Τι έκανε; Επειδή αγαπούσε τα ζώα, αυτή του την αγάπη προσπάθησε να την εκφράσει και άνοιξε τα χέρια του, την αγκαλιά του. Τι έκανε το άγριο λυκόσκλυλο; Ζύγωσε κοντά, ακούμπησε με τα δύο μπροστινά πόδια τους ώμους του ιερέως και άρχισε να τον γλείφει. Γιατί; Ακόμη τον αγαθό λογισμό, την καλοσύνη του παπά, την αγκαλιά αυτή και το ζώο την κατάλαβε. Ακουμπήστε, έτσι ένα σκυλακι έξω στο δρόμο να δείτε πόση χαρά θα κάνει. Λες και του αγόρασες, ένα σπίτι ολόκληρο, είναι τέτοια η χαρά που κάνει το ζώο, είναι χαρά απροσμέτρητη! Ενώ εμείς ακόμη και εκεί πολλές φορές στη χαρά δρούμε υπολογιστικά.
Διότι λέει αν και έχουμε σώμα, έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασώματες δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε, δεν μας απογοητεύει ο αγιος Ιωάννης (ενν. ο Χρυσόστομος), δεν μας λέει ότι θα τα κάνετε όλα μούσκεμα, έρχεται δε ο άγιος Νικοδημος ο Αγιορείτης κάπου και γράφει ότι δεν μετράει το τέλος αλλά μετράει ο αγώνας, το πόσο προσπαθείς, το τι δυνάμεις προσπάθησες να συγκεντρώσεις για να κάνεις αυτή την αρετή, αυτό το καλό και ο Θεός αμοίβει ανάλογα με την προσπάθεια, αμοίβει την προσπάθεια, δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα το τελικό. Δεν περνάμε εξετάσεις με αυστηρούς κριτές στην πνευματική μας ζωή αλλά μη φοβηθείτε λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος "διότι εάν και η μάχη είναι άνιση. διότι απο τη μιά είναι ο διάβολος που είναι ασώματος και απο την άλλη είμαστε εμείς, είναι μεγάλη η δύναμη των δικών μας όπλων διότι επρόσθεσε αυτά σχεδόν ωσάν να έλεγε: επειδή γνωρίσατε την φύση των εχθρών να μη χαλάσετε το θάρρος ούτε να αδρανήσετε προς την πάλη" δηλαδή μην εφησυχάσετε, μην σταματήσετε να σκέπτεσθε ότι θα απειληθείτε υπο του δαίμονος. Μην σταματήσετε να προσεύχεσθε, όταν- θα σας το πω με σημερινά στοιχεία- το πολεμικό ναυτικό στα Ίμια και στο Καστελλόριζο και στα νησιά μας είναι σε επιφυλακή γιατί απέναντι καραδοκεί εχθρός παμπόνηρος και παγκάκιστος, κι αυτός οι Τούρκοι, που δεν θέλαν ποτέ στην ιστορία μας το καλό μας. Αυτοί οι εχθροί, κάνουν το ίδιοι που κάνει ο διάβολος. Όχι όλος ο λαός, ο τουρκικός, δεν κατηγορώ τους απλούς ανθρώπους και αυτοί σαν κι εμάς είναι έρμαια κακών πολιτικών και κακών κυβερνώντων.
Αλλά για να δείτε την ένταση, σε αυτά τα σημεία εκεί, δεν μπορεί να εφησυχάσει ο στρατιώτης, δεν μπορεί να παίρνει το κινητό του και να παίζει, ενώ παίζουν κορώνα γράμματα και τις ζωές τους οι στρατιώτες μας εκεί και οι ναυτικοί μας αλλά και ολόκληρο κράτος πίσω, που δεν είναι κτήρια και βουλές, είναι άνθρωποι που αν γίνει οτιδήποτε θα χυθεί αίμα , θα γίνει κακό αν γίνει πόλεμος. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί.
Έτσι και στην πνευματική ζωή, δεν κάνουμε κατα μέτωπο επίθεση στον δαίμονα, εμείς χρησιμοποιούμε τα όπλα που μας χάρισε ο Ιησούς και μας έχει δωρίσει και ένα μεγάλο όπλο την προσευχή. Λέει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος που θα εορτάσει την Τέταρτη Κυριακή των Νηστειών: "με το όνομα του Ιησού Χριστού μάστιζε τους πολεμίους". Χτύπα, δηλαδή, σαν με μαστίγιο τους δαίμονες με το όνομα του Χριστού. Δεν μπορούν να το αντέξουν. Όταν εμείς έχουμε μποφόρια αιγαιώτικα μέσα μας και ανταριάζει όλη μας η ύπαρξη και έχουμε δίκ(α)ιο για όλα και μαλλώνουμε με όλους. Βάλαμε ποτέ το κεφάλι κάτω και να πούμε μερικές φορές την ευχή του Ιησού; Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε με. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελεησε με. Πήραμε αποφάσεις, δηλαδή, στην πνευματική μας ζωή και πορεία αφού προσευχηθήκαμε; Δεν θα απαντήσω είναι ρητορικό το ερώτημα και αν δεν το κάναμε μέχρι χθες να ευκαιρία να το κάνουμε απο αύριο.
Γι' αυτό ξεκινάει κάθε χρόνο η σαρανταήμερη νηστεία και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και στη ζωή μας αρκετές φορές έχουμε νηστεύσει, αρκετές φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε πνευματικό αγώνα. Μπορεί να μην τα καταφέραμε, να ο καιρός σήμερα, δεν είπε το τροπάριο αφού αγωνίσθηκες χθες, σήμερα, βρε παιδί μου πέσε λίγο να ξεκουρασθείς. Όχι, μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε το απόλυτο άλαδο που είναι για Δευτέρα με Παρασκευή η νηστεία όπως είναι καταγεγραμμένη στην Εκκλησιαστική Παράδοση. Μπορεί να πρέπει να πιούμε γάλα γιατί παίρνουμε χάπια. Μπορεί να μην μπορούμε να νηστεύσουμε καθόλου αν έχουμε ασθένεια αυτά με τον πνευματικό τα συζητάμε και δεν υπάρχει πνευματικός που να σου πει κάνε διαφορετικά απο αυτό που σου λέει ο ιατρός. Γιατί όταν υπάρχει ασθένεια πλέον η νηστεία πάει περίπατο είναι για τους άλλους, τους υγιείς!
Πρέπει να κοιτάξεις να φτιάξεις τις ισορροπίες του οργανισμού σου διότι με αυτό το σώμα, με αυτές τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις θα έρθεις σε αντιπαράθεση με τον δαίμονα, με τον διάβολο.
Αλλά συνεχίζει ο ιερός Χρυσόστομος:"για αυτό ενδυθείτε ολόκληρη την πανοπλία του Θεού -είναι λόγια πάλι του αποστόλου Παύλου πάλι στους Εφεσίους- στον προηγούμενο στίχο απο αυτόν που ξεκινήσαμε, για να μπορέσετε να αντιστέκεσθε στα τεχνάσματα του διαβόλου" και συνεχίζει ο άγιος Ιωάννης και λέει: "Διότι είναι πολλά τα τεχνάσματα του. Δηλαδή οι τρόποι με τους οποίους επιχειρεί να υπονομεύσει τους περισσότερο αδρανείς και πρέπει να τους γνωρίσουμε πολύ καλά." Εκείνος δεν εφησυχάζει κάνει πόλεμο κατα μέτωπον, εμείς πρέπει να αμυνθούμε αν δεν μπορούμε να αντεπιτεθούμε. Οι άγιοι μας αντεπιτίθεντο του διαβόλου με την προσευχή τους, με την εγκράτεια τους, με τη νηστεία τους, με όλες τους τις αρετές, με την ελεημοσύνη τους σε όλες τις μορφές. Γιατί το έχουμε ξαναπεί δεν είναι ελεημοσύνη να δώσω μόνον δέκα χιλιάδες ευρώ, ελεημοσύνη δεν είναι το ένα ευρώ, ελεημοσύνη είναι να δώσω ποτήρι στον άνθρωπο που μου το ζητά, να δώσω ένα κομμάτι ψωμί στον περαστικό που έχει την ανάγκη μου. γιατί σήμερα έχει την ανάγκη μου αυτός, αύριο μπορεί να είμαι στη θέση του εγώ και αφού μπορεί να περάσω και εγώ απο αυτή τη θέση και όταν θα περάσω απο την θέση της ζητιανιάς, της ζητείας, θα θέλω να με συνδράμουν και εμένα και να με βοηθήσουν, καλό είναι να το κάνω.
(και) Ξέρετε όσες φορές δίνουμε χαιρόμαστε μέσα μας αλλά δίνουμε με το σύστημα το εκκλησιαστικό που λέει το ευαγγέλιο το χθεσινό το πρωί του Σαββάτου (προ της τυρινής Κυριακής) να κάνεις ελεημοσύνη αλλά να μην γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξία, να μην έχουν συνεννοηθεί τα χέρια, δηλαδή βάζεις στις τσέπες σου βρίσκεις κάτι το δίνεις χωρίς να σκεφθείς. Έτσι , έρχεται ο Θεός και βοηθά, αν εγώ υπολογίσει μόνος μου κρατώντας τον μισθό μου, αποθηκεύοντας χρήματα θα μου χτυπήσουν την πόρτα, όπως το έπαθε μιά γιαγιά τώρα κοντά και πέταξε απο το μπαλκόνι της δεκα επτά χιλιάδες ευρώ, σαν να ήσαν μαρουλόφυλλα. Γιατί όμως; γιατί τις είπαν ότι κινδυνεύει το παιδί της και εκείνη τα έδωσε όλα, τα πέταξε και είπε άμα είναι να γίνει καλά το παιδί μου(...τα δίνω όλα). Τελικά την κορόϊδευσαν αλλά εκείνη πήρε το μαθημά της και πλέον θα καταλάβει και εκείνη και εμείς, ότι δεν εξαρτώνται όλα από τα επίγεια και υλικά αγαθά.
Πρώτον, για να αποφύγουμε τις αφορμές του διαβόλου που δίνει αφορμές να καταστρέψουμε τον δικό μας αγώνα.
Δεύτερον να μην αφήνουμε καμμία είσοδο σε αυτόν, ούτε απο τον νου μας, ούτε απο την σκέψη μας, ούτε απο τις θυρήδες του σώματος που είναι οι οφθαλμοί και μπάζουν μέσα εικόνες και τις επεξεργάζεται ο νους. Ούτε με τις αισθήσεις όλες, όλα να τα αφήνουμε απ' έξω απο την πνευματική μας πορεία. Να μην επιδεικνύουμε, λέει ο άγιος Ιωάννης, και ακρίβεια γλώσσης και σταθερότητα οφθαλμών και καθαρότητα σκέψεως και διαρκώς να είμεθα έτοιμοι για αγώνα ωσάν κάποιο θηρίο να έρχεται εναντίον μας και να επιχειρεί να μας κατασπαράξει για τούτο λοιπόν και η ουρανομήκης εκείνη ψυχή, ο διδάσκαλος των Εθνών, η γλώσσα της Οικουμένης, για τον απόστολο Παύλο τα λέει αυτά. εκείνος που επιχειρεί τα πάντα για την σωτηρία των μαθητών, αφού είπε ενδυθείτε όλα τα όπλα του Θεού, πάλι πρόσθεσε προφυλλάσσων ημάς από παντού και καθιστών όλυς ημάς ακατάβλητους λέγων σταθείτε λοιπόν αφού ζωσθείτε ως άλλη ζώνη την αλήθεια. Την ζώνη την φορούμε, έχετε δει τον ιερέα φοράει στη μέση του μία ζωνη όταν ιερουργεί, για να μαζεύει τον ποδήρη χιτώνα του και να μπορεί να περπατά. Να έχει ελευθερία και ευκολια κινησεων. Να ζωσθείτε λέει ζώνη, να ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως. Η Ζώνη αυτή είναι η αλήθεια. Ο άνθρωπος της αληθείας και όταν αυτή η αλήθεια έχει όνομα και είναι ο Ιησούς Χριστός είναι αδιαπραγμάτευτη αλήθεια και δεν την χαρίζεις σε κανέναν. Ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως, να τα όπλα που μας είπε πρίν, εδώ στον θώρακα βάζουμε σαν πανοπλία την πίστη μας και γεμίζουν τα στήθια μας και ενώ μπορεί να φαντάζουμε λίγοι και μικροί με τη χάρη του Θεού γινόμαστε γιγαντόψυχοι και γιγαντόσωμοι χριστιανοί ορθόδοξοι. Έτοιμοι να θηριομαχήσουμε για την πίστη μας χωρίς να αφήσουμε κανέναν και καμμία κατάσταση να την πειράξει αυτή την πίστη και φορέσετε λέει στα πόδια σας την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης. Αντί για παπούτσια και σανδάλια να βάλουμε σκοπό να ετοιμάζουμε τον ευατό μας να διαδίδει με την ζωή και με τον λόγο του, ο εαυτός μας, του ευαγγελίου της ειρήνης. Μαζί με όλα αυτά φορέστε την ασπίδα της πίστεως, θώρακας η πίστη και ασπίδα για να είναι θωρακισμένος ο άνθρωπος με την οποία θα ημπορέσετε να σβήσετε όλα τα πύρινα βέλη του πονηρού και δεχθείτε την περικεφαλαία της σωτηρίας και την μάχαιρα του Πνεύματος. Περικεφαλαία τη σωτηρία πυο χαρίζει σε όλους τους ανθρώπους μέσα στην Εκκλησία του ο Ιησούς Χριστός και τη μάχαιρα του Πνεύματος, η οποία είναι ο λόγος του Θεού.
Μας περιέγραψε τα όπλα με τα οποία θα οπλιστούμε σε αυτόν τον πνευματικόν αγώνα, σε αυτήν την πνευματική πορεία που γίνεται για να συναντήσουμε μία μία σταθμούς σημαντικούς, την πρώτη Κυριακή που μας έρχεται να αναλογισθούμε ότι είναι Κυριακή μεν της Ορθοδοξίας αναφερομένη στο παρελθόν, μας ετοιμάζει και εμάς εν έτει 2018 να κηρύξουμε με τον λόγο, την συναναστροφή τα έργα μας το παραδειγμα μας τον Ιησού Χριστό και άλλος μπορεί με το στόμα, άλλος μπορεί με την θέρμη της καρδιάς άλλος μπορεί με την καλοσύνη του, άλλος μπορεί με την αγαθή ελεημοσύνη του, άλλος με το να μαζεύει ρούχα για τους ασθενεις και ενδεείς, άλλος μπορεί να πάει ένα πιάτο στον πεινασμένο, άλλος μπορεί να συντροφεύσει έναν άνθρωπο μοναχικό γέροντα ή μη αυτό είναι ίσως απο τα πιο δύσκολα και υπάρχουν χίλιοι δυό τρόποι να δώσεις βοήθεια και να πεις είμαι εδώ, είμαι ορθόδοξος χριστιανός τούτο το έτος και δίνω όλη την αγάπη μου στον Ιησού Χριστό, η Κυριακής της Ορθοδοξίας (φέρει αυτό το νόημα).
Τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών εορτάζει ο αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αυτός ο άγιος μας λέει ότι ο Θεός δεν είναι ξύλα και εικονίσματα. Ο Θεός είναι μέσα μας είχε εμπειρία της παρουσίας του Θεού ως ακτίστου Φωτός αυτό που έβλεπε ως άκτιστο Φως ο Παλαμάς και έφθασαν να τον καθαιρέσουν, να τον κυνηγήσουν, να τον εξορίσουν, να μην τον δεχθούν στην Θεσσαλονίκη, να τον πάνε απο μοναστήρια σε μοναστήρια για χάρη του Χριστού όλα αυτά. Όλους τους διωγμούς υπέστη μας λέει ότι έχω εμπειρία της θεώσεως, ζω τον Θεό μέσα μου.
Την επόμενη Κυριακή την τρίτη των Νηστειών θυμόμαστε ότι η άσκηση είναι ο σταυρός μας. Τι είπε ο Χριστός; πάρτε τον σταυρό και ακολουθήστε με, απαρνηθείτε τον εαυτό σας! πάρτε τον σταυρό και ελάτε όχι δίπλα μου, όχι μπροστά μου να προπορευθείτε, όχι να με αφήσετε πίσω πολύ και να πάτε μπροστά μπροστά αλλά ελάτε πίσω μου, ούτως ώστε τα βήματα σας να είναι στα χνάρια μου, να πατάτε σωστά και να διαχειρίζεστε τον σταυρό σας ως μια πνευματική εμπειρία.
Την άλλη Κυριακή, την τέταρτη των Νηστειών είναι οσίου Ιωάννου της Κλίμακος και ο άγιος Ιωάννης μας λέει ότι η άσκηση είναι και για τους ανθρώπους του κόσμου και για τους μοναχούς. Αυτό το διάστημα μπορούμε να κάνουμε και την επανάσταση μας και για άλλους λόγους εθνικούς, να κλείσουμε την μεγάλη διδασκάλισσα που έχουμε βάλει όλοι μας εμπριζομένη στο σαλόνι μας, στις κρεββατοκάμαρες μας, την τηλεόραση, την τηλοψία, ούτως ώστε να αφήσουμε λίγο τον νου μας γιατί όλοι έχουμε νου να σκεφθεί πως μπορεί να δράσει! Να πάρουμε την Αγία Γραφή και να την διαβάσουμε,ένα όμορφο πνευματικό βιβλίο, ένα μυθιστόρημα, υπάρχουν θαυμάσια μυθιστορήματα και ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και θα δουλέψει και το μαυλό των παιδιών μας αν μάθουν απο εμάς. Όταν δεν μας έχουν δει ποτέ με βιβλίο στο χέρι πως νομίζουμε ότι θα γίνουν καλοί μαθητές ξαφνικά; Δεν έχουν παράδειγμα! Δεν έχουν κάποιον να τους δείχνει και αυτά μας τα τονίζει για την ασκητικότητα μέσα στον κόσμο αλλά και έξω απο τον κόσμο, στο μοναστήρι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
Κλείνει με το μεγάλο παράδειγμα της μετανοίας η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή την τελευταία Εβδομάδα της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την τελευταία και πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, που εφέτος δεν θα εορτασθεί λογω του ότι συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η αγία μας εκκλησία εορτάζει αυτή την Δεσποτική Εορτή.
Αυτή η γυναίκα έζησε μέσα στη ηδονή, δεν έκανε έρωτα με τους ανθρώπους για να μαζεύει λεφτά αλλά το έκανε για την ηδονή και αυτήν την ηδονή την διαδέχθηκε και οδύνη, πόνος δηλαδή και βρήκε ηδονή πνευματική. Έβαλε τον Χριστό σαράντα χρόνια στη ζωή της στην έρημο και εκείνη ζούσε εν μετανοία και έγινε ένα πολύ σημαντικό πρότυπο μετανοίας. Αυτήν την γυναίκα, την αγία Μαρία την Αιγυπτία, η Εκκλησία μας την παρουσιάζει ως το τελικό πρότυπο για να φθάσουμε να προσκηνύσουμε την αγία Ανάσταση. Η μετάνοια, η άσκησητου αγίου Ιωάννου, η μετάνοια της αγίας Μαρίας, η εμπειρία του ιερού Παλαμά, η δόξα του Σταυρού, γιατί χωρίς Σταυρό δεν μπορεί να υπάρχει Ανάστασηκαι η αγάπη μας και ο έρωτας μας για την Ορθοδοξία. Όλα αυτά θα τα ζήσουμε και εφέτος την αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή και να μας χαρίζει ο Θεός δύναμη να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στον αγώνα τον πνευματικό, αγαπητοί μου αδελφοί, Αμήν. Καλή, ευλογημένη, μεγάλη και αγία Τεσσαρακοστή. Καλό στάδιο!
https://www.youtube.com/watch?v=E92E8WIbxgA
Κυρική της Τυρινής εν τη ενορία ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας Ερμιονίδος 18η Φεβρουαρίου 2018.
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί στην Κυριακή της Ορθοδοξία...
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί στην Κυριακή της Ορθοδοξία...: Α΄ Κυριακή των Νηστειών 2018 Κυριακή της Ορθοδοξίας, Πανοσ. Αρχιμ. Ιεροθέου Λουμουσιώτη Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας Kυριακή ...
Κυριακάτικοι Στοχασμοί στην Κυριακή της Ορθοδοξίας 25.02.2018! Από τον Πανοσ. Αρχιμ.. Ιερόθεο Λουμουσιώτη!
Α΄ Κυριακή των Νηστειών 2018
Κυριακή της Ορθοδοξίας,
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
Kυριακή του Θριάμβου της ορθοδοξίας, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η πρώτη Κυριακή της Εβδομάδος των Νηστειών. Η νηστεία εκκλησιοποιείται και υπάρχει για να υπηρετείται η εκκλησιοποίηση της ζωής μας και απεκκλησιοποίηση του εγωϊστικού φρονήματος μας! Νηστεία μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας και Εκκλησία γεμάτη από νηστεία, από έλεγχο του θελήματος μας και υποταγή τούτου του θελήματος στον Χριστό και το άγιο σώμα Του!
Tι είναι η εκκλησία; Ο απόστολος Παύλος θα μας πεί ότι είναι το Σώμα του Χριστού στην προς προς Εφεσίους επιστολή του:
"11 και αυτός (ενν. ο Ιησούς Χριστός) έδωσε στην Εκκλησία Του τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτες, τοὺς δὲ εὐαγγελιστές, τοὺς δὲ ποιμένες καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς σκοπόν να καταρτίσουν τους αγίους, δια το έργον της υπηρεσίας, δια την οικοδομήν του σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρις ότου φθάσωμεν όλοι εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς πλήρους γνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 14 ώστε να μην είμεθα πλέον νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι από κάθε άνεμο τῆς διδασκαλίας, μέσα στη δολιότητα τῶν ἀνθρώπων, μέσα στην πανουργίαν των ανθρώπων πρὸς τον σκοπόν της μεθοδικής παραπλανήσεως, 15 αλλά ομολογούντες την αλήθειαν ἐν ἀγάπῃ, ας αὐξήσωμεν με κάθε τρόπον εἰς αὐτὸν, ο οποίος είναι ἡ Κεφαλή, ὁ Χριστός, 16 ἐκ του οποίου το όλο σῶμα, το οποίον συναρμολογείται και συγκρατείται δια της υπηρεσίας κάθε αρθρώσεως με την οποίαν είναι εφωδιασμένον, δια της καταλλήλου δε ενεργείας κάθε μέρους γίνεται η αύξησις του σώματος με σκοπόν την ίδιαν την οἰκοδομὴν ἐν ἀγάπῃ." (Εφεσ. δ, 11-16)
Tο ιερό Σώμα της Εκκλησίας άνευ Κεφαλής είναι πτώμα και΄η Κεφαλή του ιερου Αυτού Σώματος άνευ του Σώματος είναι ένα πτώμα επίσης. Ούτε το ένα είναι πλήρες ούτε το άλλο είναι ζητούμενο! Άρα σώμα και κεφαλή είναι συνηρμοσμένα, το ένα περιχωρείται και υπάρχει για άλλα μέλη αυτού, ο Κύριος «πονά» και μεριμνά πάντοτε δια το άγιο Σώμα του. Οι απόστολοι, οι ευαγγελιστές, οι διδάσκαλοι έχουν δοθεί να διακονούν την ενότητα του Σώματος του Χριστού που περιφρουρεί το Πανάγιο Πνεύμα.
Τι διαταράσσει αυτή την ενότητα που είδαμε να εκφράζει ο θείος και μέγας Παύλος ως έκφραση του Πνεύματος και τον των υπολοίπων αποστόλων και ειδικά του Πρωτοκορυφαίου Πέτρου; Όλοι είναι μέλη του αγίου Σώματος και εκφράζονται για το Σώμα του Χριστού με διάφορον τρόπον και κοινή εμπειρία. Όπως αυτή την κοινή εμπειρία και πίστη εκφράζει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, o οποίος και θα πει μέσω του Φιλίππου στον Ναθαναήλ «ἔρχου καὶ ἴδε» (Iωάν. α, 47) έλα και δες, τρέξε κοντά μου και ζήσε! Ερεύνησε μόνος, έλα να ζήσεις, έλα να δεις τον Kύριο μας που είναι η κεφαλή του σώματος Του, ο Χριστός είναι και υπάρχει στο σώμα του με νου και βουλητική δύναμη το άγιο του Πνεύμα και το σώμα είναι αναπόσπαστα δεμένο και εξαρτημένο αλλά και εξαρτώμενο πάντα από την κεφαλή Του. Ο Χριστός είναι πάντα με το Σώμα του, την Εκκλησία και στην Εκκλησία Του! Δεν εκχωρεί την θέση του στον πάπα και τους μετ’ αυτού αιρετικούς και σχισματικούς, αδελφούς μας, που προσευχόμαστε πάντα για την επιστροφή τους στο σώμα της μιάς, αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της των ορθοδόξων αγίων και πατέρων Εκκλησίας!
Ο ιερός Πατήρ μας και Χρυσορρόας, άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και επίσκοπος της Εκκλησίας της Κωνσταντίνου Πόλεως μας λέγει σοφά ότι κάθε αίρεση προέρχεται «από των δογμάτων των παρά την διδαχήν των αποστόλων» (Εις την προς Ρωμαίους,PG 60, 675.) από τα δόγματα τα διαστρέφονται την αποστολική διδαχή! Από την ίδια την Γραφή μπορεί να ξεπηδούν οι αιρέσεις όταν αντί για την του σώματος θεολογική φωνή και πορεία ο καθένας εμπιστεύεται τον εαυτό του (αυτό είναι μια εκδοχή προτεσταντική) μέσα στην ομορφιά του λόγου του Θεού που εκφράζεται και εκφέρεται μέσα στην Εκκλησία μας. Αν μείνουμε στην έκφραση μόνο του γραπτού θείου λόγου περί του Λόγου του Θεού ξεχνάμε την ιερά παράδοση που είναι η ζώσα και δρώσα μαρτυρία της αγίας Εκκλησίας, της ζωής του Θείου Πνεύματος που ζουν οι πιστοί χριστιανοί εν σώματι υπάρχοντες.
Ναι μεν απορρίπτουμε την αίρεση αλλά προσευχόμαστε για τους αιρετικούς να επανεύρουν την αληθινή πίστη και ζωή που μας προτείνει η αγία μας Εκκλησία, κατά πως το λέγει ο ιερός Χρυσόστομος :«τα γαρ αιρετικά δόγματα, τα παρ’ ών παρελάβομεν αναθεματίζειν χρή, και τα ασεβή ελέγχειν, πάσαν δε φειδώ ανθρώπων ποιείσθαι και εύχεσθαι υπέρ της αυτών σωτηρίας» Περί του μη δείν αναθεματίζειν, PG 48, 952. Αφήνουμε την αίρεση πίσω μας και εγκιβωτίζουμε την ζωή μας στην αγία μας εκκλησία και στην αληθινή και αταλάντευτη πίστη της!
Αδελφοί μου, θριαμβεύει η Ορθοδοξία μας όχι μόνο με την πιστή μας ακολούθηση της αρχαιοπαραδότου πίστεως μας στην προσκύνηση των ιερών Εικόνων μόνον αλλά και στο ότι συνεχίζουμε να ζούμε την πίστη της αρχαίας Εκκλησίας μας! Της Εκκλησίας του Χριστού μας που την φυλάσσει και την προστατεύει Εκείνος και γινόμαστε φύλακες της εμείς εν φόβω Θεού και με αγάπη στην Εκκλησιαστική παράδοση και ζωή. Ζούμε καθώς πιστεύουμε και υπάρχουμε ακολουθούντες την Εκκλησιαστική μας παράδοση ως πιστά τέκνα της αμωμήτου αγίας Πίστεως μας που είναι Θεοπαράδοτη και Αποστολοπαράδοτη! Κανείς άλλος δεν μπορεί να πει ότι ακολουθεί την αρχαία Εκκλησία την μόνη παραδοσιακή που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός μας. Αμήν.
Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018
Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή της Τυρινής! 18.02.2018 Από τον Πανοσ. Αρχιμ. Ιερόθεο Λουμουσιώτη!
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
“Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν.” (Ματθ. στ, 16)
Αρχίζει από αύριο το πρωί η περίοδος της Νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί μου αδελφοί, αλλά ξεκινά με τον εσπερινό αυτής της Κυριακής. Ο εσπερινός αυτός λέγεται εσπερινός της συγγνώμης, μιάς συγγνώμης καρδιακής από όσους αδελφούς υπάρχουν σε αυτή την ιερά ακολουθία με προέκταση προς πάντας, προς όλους τους παρισταμένους και μη εν τω ναώ ευρισκομένους. Μιάς συγγνώμης προς πάντες για να γίνουμε ένα με τους αδελφούς μας στην επερχόμενη περίοδο της νηστείας.
Πως όμως θέλει την νηστεία μας ο Κύριος μας; Θέλει να νηστεύουμε με όλη μας την διάθεση χωρίς να έχουμε κακομοιριά στην επιτέλεση αυτής της χριστιανικής υποχρεώσεως, μιάς υποχρεώσεως που δεν μας επιβάλλεται αλλά την διαλέγουμε ελεύθερα ως μια άσκηση πολύ σημαντική στην πνευματική μας πορεία. Ο χριστιανός είναι μέτοχος αυτής της πορείας για συμπόρευση με όλο το εκκλησιαστικό σώμα που αυτή η συμπόρευση ακόμη και στο καθημερινό τραπέζι ξεκινά και καταλήγει. Το τραπέζι μας είναι αδειανό με προσωπική πνευματική επιλογή του καθενός μας για να στρέψουμε τον νου μας και το «είναι» μας σε πνευματικότερα πράγματα. Αλλά όχι με σκοπό να φανεί ο πνευματικός μας αγώνας της νηστείας μας ενώπιον των άλλων ανθρώπων. Δεν νηστεύουμε για να υποχρεώσουμε όλους να νηστεύσουν αλλά νηστεύουμε πειθόμενοι τους αγίους μας και τους αποστόλους και τον ίδιο τον Κύριο μας. Μιμούμενοι αυτών την νηστεία ακολουθούμε την εκκλησιαστική αυτή παράδοση.
Νηστεύουμε όχι για να διακρινόμεθα των άλλων αλλά για να είμεθα κοντά τους, διότι αυτό που λείπει από το τραπέζι μας το μοιράζουμε στους πτωχούς και σε όσους το έχουν ανάγκη. Είναι η νηστεία μια προέκταση της εντονότερης προσευχής και των πολλών ακολουθιών που έχει αυτή την περίοδο η Εκκλησία μας, είναι η συνακολούθηση του σώματος στις ανάγκες του πνεύματος μας που καλλιεργείται στην ποίμνη του Χριστού.
Αλλά και πάλι δεν γίνεται η νηστεία για να φανεί στους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, δηλαδή για να χειροκροτηθούμε νηστεύοντες. Αλλά γίνεται ελεύθερα για να υλοποιήσουμε στη ζωή μας ότι οι πειρασμοί του γένους των βροτών καταπολεμούνται με προσευχή και με νηστεία. Ούτε οι νηστεύοντες μπορούν να νηστεύσουν χωρίς προσευχή ούτε οι προσευχόμενοι μπορούν να δεηθούμε με γεμάτα στομάχια, καθότι αν γίνει ένα από τα δύο γρήγορα θα ατονήσει η ζέση η πνευματική για νηστεία ή προσευχή και θα μείνει άδεια η καρδιά του αγωνιστού πιστού χριστιανού.
Όχι μόνον αυτό ότι δεν θα τελεσθεί αυτή η αγαθή συνύπαρξη προσευχής και νηστείας στον άνθρωπο του Θεού που αγωνίζεται στο πέλαγος το ανεξάντλητο της μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά θα απέχει και του μισθού του του πνευματικού γιατί δεν θα μπορεί να αποδοθεί μισθός σε κάποιον που την κάνει την νηστεία για να απολαύσει την δόξα και την τιμή και τον ανθρώπινο έπαινο. Άρα θα εξαντληθεί η νηστεία σε επίγειες τιμές και δεν θα έχει την τιμή και εκτίμηση του Θεού μας.
«ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν», αυτή είναι καταληκτήριος σκέψη του Κυρίου μας σε αυτό τον ευαγγελικό στίχο. Τον χάνουν τον μισθό τους. Δηλαδή πορεύθηκαν με άλλο σκοπό και κατέληξαν σε άλλο σκοπό. Ξεκίνησαν νηστεύοντες για να τους αμείψει ο Πατήρ ημών ο Ουράνιος και τελικά έλαβαν τον μισθό τους από τους ανθρώπους, άφησαν την δόξαν του Θεού και την αντήλλαξαν με την δόξαν των ανθρώπων, χάρηκαν με τις επίγειες αμοιβές και τα χειροκροτήματα και έχασαν την του Κυρίου ευλογία που έγινε με σκοπό να χαίρονται όταν νηστεύουν εν κρυπτώ. Για να έλθει ο Πατήρ ημών που τα βλέπει στο κρυπτό να τα αποδώσει φανερά εν τη Δευτέρα του Παρουσία. Αφού έγινε ο αγώνας για πνευματικούς σκοπούς και στόχους και όχι για να έλθει και να εξαντληθεί ο αγώνας αυτός στην επίγεια διαπραγμάτευση των ανθρωπίνων προσώπων και πραγμάτων. Ο Κύριος δεν έδωσε την νηστεία ως επιβολή αλλά ως άσκηση της εν Χριστώ ελευθερίας. Την έδωσε ως λύση του ανθρώπου από τα δεσμά των υλικών πραγμάτων για να μπορεί ο άνθρωπος να κατανοεί ότι ο υλικός άνθρωπος αν δεν έχει τον νου του προσηλωμένο στην Βασιλεία των Ουρανών και έχει τον νου του πάντα στραμμένο στη γη θα είναι το λιγότερο ένα υλικό κατασκεύασμα εξαντλούμενο στην υλικότητα του και δεν θα έχει το βάρος του ρίξει στην πνευματική σχέση ψυχής και σώματος και το ένα η ψυχή διακονεί το σώμα και το σώμα διακονεί την ψυχή στην πορεία της σωτηρίας της.
Αν δεν μπορεί το σώμα , αδελφοί μου, να ελευθερώσει την ύπαρξη του από την αμαρτία που συμπαρασύρει την ψυχή του στην υποδούλωση των αμαρτωλών παθών, τότε ο άνθρωπος όσες μέρες και να νηστεύει δεν κατενόησε το νόημα της νηστείας και τελικά πρέπει να επανακαθορίσει τους πνευματικούς του στόχους εν όψει της επερχομένης νηστείας για να μπορέσει να ωφεληθεί πνευματικά από την αρετή που αγαπούμε οι πιστοί χριστιανοί και να αλλάξει πορεία στον καιρό της νηστείας με την χάρη και ευλογία του Θεού που θέλει όλοι να νηστεύουμε από των εμπαθειών μας και των αμαρτωλών παθών μας. Αμήν.
Καλή Τεσσαρακοστή
http://naxioimelistes.blogspot.gr/2018/02/18022018_18.html
Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018
Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018
καλή και αγία Τεσσαρακοστή 2018
Ξεκινάει η περίοδος της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής!περίοδος βαθύτατης μετάνοιας και επιστροφής εις το θέλημα του Θεού που με αγάπη περισσή εκφράσθηκε στην εξής εμπειρία της Εκκλησίας μας που είναι μια κοινότητα αμαρτωλών που μετανοούν διότι αν δεν δούμε έτσι τα περι ημάς πνευματικά πράγματα δεν θα μπορέσουμε να αθληθούμε πνευματικά σε αυτό το στάδιο που ο καθένας διαλέγει και την ποιότητα του αγώνα του και την τρόπο που αγωνίζεται!
αλλος πολύ και άλλος λίγο, αλλος γρήγορα άλλος μεθοδικά...το θέμα είναι να κανεις αγώνα πνευματικό αδελφέ μου χριστιανέ, αν δεν θες και δεν βιώνεις αυτή την πνευματική ανάγκη που την δείχνει στο σώμα μας η νηστεία και την επικαιροποιεί στο στόμα μας ο λόγος του Θεού που εκφράζεται με τον λόγο των ιερών ακολουθιών της Εκκλησίας μας.
ο Θεός μας ανοίγει την αγκάλη του και εμεις επαναπαυόμαστε αγωνιστικά και αγωνιωδώς μέσα σε αυτήν όποιος δεν αθλείται δεν μπορεί να χαρεί την αγκαλιά!
δεν μπορεί να γίνει αγώνας χωρίς αγωνία πνευματική, δεν μπορείς να αθληθείς αν δεν ιδρώσεις και δεν κοπιάσεις!
ας κάνουμε όλοι τον αγώνα μας με φιλότιμο και με ενδοεκκλησιαστική διάθεση που μας γεμίζει με αληθή ταπείνωση και με διάθεση για να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους περι ημάς...ας φωνάξουμε με καρδιακή διάθεση "ελέησον ημάς τους πταίνοτας σοι πολλά καθ'εκάστην ώραν ω Χριστέ μου"! συμπαραστάτης στον αγώνα μας ο Ιησούς μας, ο έρως της καρδιάς μας, ειναι αυτός που νοηματοδοτεί την υπαρξιακή μας ζήτηση που είναι και πνευματική ζήτηση ανθρώπων που έχουμε αναζήτηση καθημερινή της στάθμης του πηγαδιού της καρδιάς μας αν είναι γεμάτο ρέον υδωρ, το ύδωρ το ζών και αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον! ειναι εκείνο που μας δροσίζει στην ξηρασία της ανερμάτιστης πνευματικά εποχής μας!
εχουμε διάθεση όλοι για ξεφαντώματα και γλέντια και τελικά ξεχνάμε οτι η διαχυση των αισθήσεων μας στην πνευματική μας πορεία μπορεί και να μας οδηγήσει σε αντίστροφη λογική εκεί που νομίζαμε οτι γεμίσαμε πνευματικά εντός μας. Εχουμε αδειάσει απο κάθε ευλογία και χάρη εσωτερικής πνευματικής διαθέσεως!εκει που μας γεμίζει η χάρη του Θεού είναι μια καρδιά που αγρυπνεί και προσεύχεται αλλιώς εκει που φαντάζει ως χαρά η πολυδιάσπαση εχουμε τελικά μια καταστροφή πνευματική, ενα ναυάγιο εσωτερικό που απο τα απόνερα του καρνάβαλου και των μασκών που μας εφόρεσαν ή διαλέξαμε να φορέσουμε, ήρθε η επόμενη ημέρα και δεν είχαμε ηρεμία μέσα μας, σκότος ήταν της καρδιάς μας το χωράφι γεμάτο, όλα ήσαν κατεστραμένα και καραβοτσακισμένα!
αγαπητοί μου αν δεν διαλέξουμε τι είναι πρώτιστο αγαθό, τι μας χρειάζεται για να έχουμε ευφορία μέσα μας και χαρά πνευματική. Τότε και μόνον τότε θα μπορέσουμε να έχουμε χαρά ανεκλάλητο και χαρά απερίγραπτο!μια χαρά που θα είναι πεπληρωμένη εντός μας.
καλή μετάνοια!καλη και ευλογημένη πορεία στο στάδιο των αρετών!
καλή και αγία Τεσσαρακοστή 2018!
π.Ιερόθεος Λουμουσιώτης,Αρχιμανδρίτης
Ιεροκήρυξ της Ι.Μ.Ύδρας
αλλος πολύ και άλλος λίγο, αλλος γρήγορα άλλος μεθοδικά...το θέμα είναι να κανεις αγώνα πνευματικό αδελφέ μου χριστιανέ, αν δεν θες και δεν βιώνεις αυτή την πνευματική ανάγκη που την δείχνει στο σώμα μας η νηστεία και την επικαιροποιεί στο στόμα μας ο λόγος του Θεού που εκφράζεται με τον λόγο των ιερών ακολουθιών της Εκκλησίας μας.
ο Θεός μας ανοίγει την αγκάλη του και εμεις επαναπαυόμαστε αγωνιστικά και αγωνιωδώς μέσα σε αυτήν όποιος δεν αθλείται δεν μπορεί να χαρεί την αγκαλιά!
δεν μπορεί να γίνει αγώνας χωρίς αγωνία πνευματική, δεν μπορείς να αθληθείς αν δεν ιδρώσεις και δεν κοπιάσεις!
ας κάνουμε όλοι τον αγώνα μας με φιλότιμο και με ενδοεκκλησιαστική διάθεση που μας γεμίζει με αληθή ταπείνωση και με διάθεση για να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους περι ημάς...ας φωνάξουμε με καρδιακή διάθεση "ελέησον ημάς τους πταίνοτας σοι πολλά καθ'εκάστην ώραν ω Χριστέ μου"! συμπαραστάτης στον αγώνα μας ο Ιησούς μας, ο έρως της καρδιάς μας, ειναι αυτός που νοηματοδοτεί την υπαρξιακή μας ζήτηση που είναι και πνευματική ζήτηση ανθρώπων που έχουμε αναζήτηση καθημερινή της στάθμης του πηγαδιού της καρδιάς μας αν είναι γεμάτο ρέον υδωρ, το ύδωρ το ζών και αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον! ειναι εκείνο που μας δροσίζει στην ξηρασία της ανερμάτιστης πνευματικά εποχής μας!
εχουμε διάθεση όλοι για ξεφαντώματα και γλέντια και τελικά ξεχνάμε οτι η διαχυση των αισθήσεων μας στην πνευματική μας πορεία μπορεί και να μας οδηγήσει σε αντίστροφη λογική εκεί που νομίζαμε οτι γεμίσαμε πνευματικά εντός μας. Εχουμε αδειάσει απο κάθε ευλογία και χάρη εσωτερικής πνευματικής διαθέσεως!εκει που μας γεμίζει η χάρη του Θεού είναι μια καρδιά που αγρυπνεί και προσεύχεται αλλιώς εκει που φαντάζει ως χαρά η πολυδιάσπαση εχουμε τελικά μια καταστροφή πνευματική, ενα ναυάγιο εσωτερικό που απο τα απόνερα του καρνάβαλου και των μασκών που μας εφόρεσαν ή διαλέξαμε να φορέσουμε, ήρθε η επόμενη ημέρα και δεν είχαμε ηρεμία μέσα μας, σκότος ήταν της καρδιάς μας το χωράφι γεμάτο, όλα ήσαν κατεστραμένα και καραβοτσακισμένα!
αγαπητοί μου αν δεν διαλέξουμε τι είναι πρώτιστο αγαθό, τι μας χρειάζεται για να έχουμε ευφορία μέσα μας και χαρά πνευματική. Τότε και μόνον τότε θα μπορέσουμε να έχουμε χαρά ανεκλάλητο και χαρά απερίγραπτο!μια χαρά που θα είναι πεπληρωμένη εντός μας.
καλή μετάνοια!καλη και ευλογημένη πορεία στο στάδιο των αρετών!
καλή και αγία Τεσσαρακοστή 2018!
π.Ιερόθεος Λουμουσιώτης,Αρχιμανδρίτης
Ιεροκήρυξ της Ι.Μ.Ύδρας
Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018
Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή των Απόκρεω! 11.02...
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή των Απόκρεω! 11.02...: Πανοσ. Αρχιμ. Ιεροθέου Λουμουσιώτη Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας “τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι το...
“τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου,
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.”
(Mατθ. κε, 34)
Ίσως, αδελφοί μου αγαπητοί, είναι η μόνη φορά που η αγία μας Εκκλησία μας προβάλλει ως γεγονός της εορτής αυτής της Κυριακής της λεγομένης των Αποκρέω, κάτι που δεν έχει συντελεσθεί ήδη αλλά κάτι που πρόκειται να γίνει, κάτι που στο μέλλον θα διενεργηθεί για όλους μας. Μας προτείνει να χαρούμε για την βασιλεία του την επουράνιο που ετοιμάσθηκε για όλους μας από την αρχή της Δημιουργίας, «από καταβολής κόσμου» και μας τοποθετεί εις τα δεξιά του όσους είμαστε ευλογημένοι του Πατρός Του.
Μας απευθύνεται ως βασιλεύς και κύριος μας και είναι ο δικός μας Βασιλεύς και Κύριος, ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και Κύριος των Κυριευόντων και μέγας ημέτερος Αρχιερεύς και προστάτης και μας λέγει ότι μέλη της βασιλεία του είναι όσοι έχουν αγάπη για τον συνάνθρωπο. Όχι, όσοι ετήρησαν τον νόμο του, όχι, όσοι υπήκουσαν τις εντολές του, όχι, όσοι δέχθηκαν την εκκλησίαν του αλλά όσοι ηγάπησαν και ανέπαυσαν τον διπλανό τους. Όχι, ότι αποκλείει τους τηρητές του νόμου του και όσους είναι μέλη της εκκλησίας του αλλά τον νοιάζει να γίνεται η καρδιά τους κατοικητήριο του αδελφού που πονά, διψά, πεινά, θλίβεται, ζει εν μονώσει και μοναξιά, του κατατρεγμένου, του αδικουμένου, του φυλακισμένου, του έχοντος ασθένεια και όλων όσων έχουν ανάγκη της συντροφιάς και της τρυφερότητος μας. Αυτοί θέλει να ευρίσκουν ανάπαυση εντός της καρδίας μας και αυτούς να σκεπάζει η ύπαρξη μας με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο.
Κριτήριο της μελλούσης να έρθει βασιλείας του γίνεται η αγάπη, αυτή είναι που μας ανεβάζει στα σύννεφα αλλά όχι, η αγάπη που γίνεται ως ανταπόδωμα και γεγονός συναλλαγής αλλά η ανιδιοτελής και χωρίς μέτρο αγάπη. Δεν πιάνει τόπο στη πνευματική ζωή να κάνεις κάτι για να σου κάνουν αλλά όταν κάνεις κάτι το κάνεις για να γεμίζεις ο ίδιος και όχι να περιμένεις να εξαργυρωθεί η αγάπη σου στη γη. Αν όλα λάβουν ανταπόδοση στη γη τότε δεν θα εύρουν τόπον εν τω ουρανώ.
Η αγάπη είναι ένας τρόπος να υπάρχεις μέσα στον άλλον και από τον άλλον και να μην σκεφθείς ποτέ ότι κάτι το κάνεις προσδοκώντας να απολαύσεις κάτι τι(ς). Όταν αγαπάς δεν δίνεις απλά αλλά δίνεσαι εσύ ολοκληρωτικά. Είσαι ο εαυτός σου και προσφέρεσαι στον άλλον χωρίς να ξέρεις αν τελικά ο άλλος είναι έτοιμος να δεχθεί την προσφορά σου, να χαρεί για αυτή την προσφορά και τελικά να δει αν μπορέσει να ανταποδώσει την προσφορά σου.
Τελικά δε, δεν είναι μόνον να δώσεις τα αγαθά σου αλλά να δώσεις την παρουσία σου εκεί που δύσκολα μπορεί να παρουσιαστεί άνθρωπος. Δηλαδή απλά όταν ο άλλος πενθεί να είσαι εκεί να τον σφίξεις στην αγκαλιά σου και να του πεις ότι είμαι εδώ σαν να του λες κλάψε εσύ και εγώ θα είμαι εδώ να ανακουφίζω τον πόνο σου σκουπίζοντας τα δάκρυα σου και κρατώντας ζεστά και ταπεινά το χέρι σου που πονά και μπορεί να θέλει να κάνει κακό σε κάποιον ή στον ίδιο του τον εαυτό αλλά εγώ ως αδελφός στο κρατώ για να μην θες το κακό που σε εξωθεί ο πόνος και ανέχεια σου. Να δίνεις την παρουσία σου απλά, ταπεινά και αθόρυβα εκεί που χρειάζεται και να αποφεύγεις να παρουσιάζεσαι εκεί που γεννάται πειρασμός και αψιμαχία που δεν θα ωφελήσει την πνευματική σου διάθεση και ύπαρξη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το κριτήριο της Δευτέρας Παρουσίας αφού αυτή είναι η ουσία της σημερινής γιορτής είναι να έχεις αγάπη θυσιαστική, αγάπη «εσταυρωμένη», αγάπη έως εσχάτης ταπεινώσεως, αγάπη κενωτική του εγωισμού και της φιλαυτίας σου. Αγάπη σαν την αγά πη του Θεού για τον κόσμο…ενώ ο κόσμος έγινε από-κοσμος και παρά-κοσμος, ο Θεός δεν ηθέλησε την κατηγορία και την τιμωρία του εν κόσμω διαχειριστού του, του αμαρτάνοντος ανθρώπου, αλλά του έστειλα τον Υιόν του τον Μονογενή, να σαρκωθεί, να γίνει άνθρωπος και να πάθει για τον άνθρωπο. Αυτή η σαρκωμένη και σταυρωμένη Αγάπη είναι η αγάπη που ζητά από όλους μας.
Ζητά αυτό που μας έδειξε ως παράδειγμα. Δεν έπαθε για εμάς ένας άγιος η κάποιος άγγελος του Θεού αλλά ο Υιός και Λόγος του Πατρός, για να μας δείξει τον δρόμο της θυσίας. Όταν ζητάμε από τους άλλους κάτι πρέπει εμείς πρώτοι να έχουμε δώσει το αγαθό παράδειγμα και την αγαθή οδό για να μπορεί με μικρά η μεγάλα , ταχεία ή αργά βήματα να προστρέξει η απλά να βηματίσει ο άλλος προς εμάς. Αν δεν έχεις παράδειγμα πως θα το πράξεις, θα δυσκολευτείς. Ενώ αν έχεις παράδειγμα του πως και ποιους να αγαπάς τότε είναι πιο εύκολη η μίμηση.
Ποιους τελικά ο Κύριος αγάπησε, αδελφοί μου, το βλέπουμε ακόμη και την ύστατη στιγμή επί του Σταυρού συγχωρεί όσους τον κάνουν να πονά καθότι λέγει δεν ξέρουν τι κάνουν και τους αφήνει να τους λούσει η αγάπη του που και ως αίμα και νερό ξεπήδησε από την αγία Πλευρά του. Συγχώρησε τους μαθητές του αφού εμπιστεύθηκε την μάνα του σε έναν από αυτούς, αγάπησε και εφρόντισε την μάνα του σε εκείνη την δύσκολη συγκυρία του Σταυρού και ενώ πονά και θλίβεται ανθρώπινα δείχνει ότι η ελευθερία του είναι εκείνη που τον κάνει να μαρτυρά για την αγάπη του που έχει ως άνθρωπος, καθότι ως θεός ήταν και είναι και θα είναι αγάπη, ως άνθρωπος δεν εκφράζει κανένα παράπονο, καμμιά δυσανασχέτηση, καμμιά έμπονη διαμαρτυρία αλλά εκφράζει την αγάπη που οδήγησε τον Ιησού από την Ναζαρέτ να αποκαλύψει και τώρα ακόμη στο απόγειο του πόνου του ότι ο Θεάνθρωπος πονά και συνθλίβει τον εαυτό του για χάρη του Αδάμ και «τοις εξ Αδάμ». Ας μάθουμε και εμείς να αγαπάμε μέχρι σταυρού, μέχρι θυσίας γιατί είναι το κριτήριο της αιώνιας σωτηρίας μας. Αμήν.
Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018
Εκλογή Επισκόπου Χρυσοστομου Παπαθανασίου, Μητροπολιτου Μάνης 7 Φεβρουαρίου 2018
Εκλογές αρχιερέων εχθές, έγιναν εν Αθήναις εις τα κτήρια της Ι.Συνόδου της Ιεραρχίας της εκκλησίας της Ελλάδος για να πληρωθή η χειρεύσασα ι. Μητρόπολις Γυθείου και Οιτύλου και επί των ημερών του αειμνήστου Αρχιερέως κυρού Χρυσοστόμου του Κορακή, της μετονομασθείσης εις ι.Μ.Μάνης. ο οποίος είχε οσιακο τέλος αφήνοντας την τελευταία του πνοή ενώπιον του φρικτου ιερατικου βήματος των Παμ.Ταξιαρχών Αρεοπόλεως ανημερα των Ταξιαρχών 2017.
εξελέγη δια ψήφων κανονικών ο κ.Χρυσόστομος Παπαθανασίου, ιεροκήρυξ του καθεδρικού Ναού των Αθηνών και διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου.
δυστυχώς η εκλογή είχε ύβρεις και φωνές ως παρεπόμενα της εκλογής όταν οι Μανιάτες που είχαν συγκεντρωθεί στον πέριξ χώρο για να υποστηρίξουν τον Πρωτοσύγκελλο τους π.Συμεών Λαμπρινάκο.
θυμηθήκαμε γεγονότων που έγιναν στις εκλογές και καταστάσεις των Μητροπολιτών Αττικής κυρού Παντελεήμονος του Μπεζενίτη
και Λαρίσης κυρίου Ιγνατίου Λάππα. γεγονότα που υποδαύλιζαν οι φερόμενοι ως κανονικοί ιεράρχες αντιστοίχως κυρός Νικόδημος Γκατζιρούλης και κυρός Θεολόγος Πασχαλίδης...ήμερες ντροπιαστικές για την σύγχρονή εκκλησιαστικη ιστορία...όχι ότι έφταιγαν οι μεν και δεν έφταιγαν οι δε...είχαν όλη μερίδιο ευθύνης και φυσικά η τότε εκκλησιαστικη αρχή...αλλά η πληγή έμεινε πυορροούσα έως του θανάτου αμφοτέρων των κανονικών επισκόπων!
εκείνος που εχαλυβδώθη εις την αρετήν είναι ο Άγιος Λαρίσης κ.Ιγνάτιος.
μακάρι ο Σεβ. Άγιος Μάνης να έχει άλυπον και ανέφελον διακονίαν εις την εκείσε ι.Μητρόπολιν δια την οποίαν εξελέγη!
Ζήθι και ποίμενε εν ηρεμία ομώνυμε του προκατόχου σου Χρυσόστομε!
Αξιος!
To χαμομηλάκι : Οι 9 Τύποι Παιδοβιαστών του Διαδικτύου: Όλοι τους ...
To χαμομηλάκι : Οι 9 Τύποι Παιδοβιαστών του Διαδικτύου: Όλοι τους ...: Οι εννέα τύποι παιδοβιαστών του διαδικτύου δηλώνουν ανομοιογένεια των κινήτρων. Το κοινό τους χαρακτηριστικό: Δεν μπορούν να α...
Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή του Ασώτου! Από το...
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή του Ασώτου! Από το...: Πανοσ. Αρχιμ. Ιεροθέου Λουμουσιώτη Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας “ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ,ἥμαρτον ...
“ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ,ἥμαρτον
Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή του Ασώτου! Από τον Πανοσ. Αρχιμ. Ιερόθεο Λουμουσιώτη! 04.02.2018
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
“ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ,ἥμαρτον
εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου. οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου`
ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.” (Λουκ. ιε, 18-19)
Δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, αδελφοί μου σήμερα, ο Κύριος μας απευθύνει κάλεσμα μετανοίας και επιστροφής εις τον Θεόν μέσω της πασίγνωστης παραβολή του Ασώτου Υιού ή του Φιλευσπλάγχνου Πατρός.
Αυτή την παραβολή την απευθύνει σε όλους μας ο Κύριος μας, αλλά πρωτίστως εις τους αντιφρονούντες προς Αυτόν, Γραμματείς και Φαρισαίους. « καὶ διεγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς λέγοντες ὅτι οὗτος ἁμαρτωλοὺς προσδέχεται καὶ συνεσθίει αὐτοῖς.» (Λουκ. ιε, 2) ήταν επωδός της θρησκευτικής και πολιτικής ηγεσίας των Ιουδαίων ότι ο Ιησούς κάνει παρέα με περιθωριακά στοιχεία και ανθρώπους που παρέβαιναν τον Νόμο του Θεού. Ότι συντρώγει και ευρίσκεται συχνά μετά αμαρτωλών ενώ εκείνοι είχαν συνηθίσει να προσέχουν τις παρέες τους και ας ήταν αυτό εξωτερικό σχήμα αφού επρόσεχαν να μην συναγελάζονται με τους αμαρτωλούς απλούς ανθρώπους αλλά είχαν συμπόρευση και συναλληλία με την αμαρτωλή ρωμαϊκή εξουσία και εκτός αυτού ίσως και εκείνοι ήσαν πολλώ δε μάλλον αμαρτωλότεροι όσων κατηγορούσαν αναιδώς.
Ο Κύριος τους απαντά ευγενώς και συνεσκιασμένως ούτως ώστε να μην τους θίξει μεν αλλά να τους διδάξει και κοντά σε αυτούς να διδάξει και όλον τον λαόν που τον άκουγε.
Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή μας περιγράφει και συναντούμε τον Φιλεύσπλαγχνο Πατέρα, τον νομοταγή πρεσβύτερο-μεγάλο αδελφό και τον παρανομούντα ενώπιον του νόμου νεώτερο-μικρό αδελφό. Ο Πατέρας ήταν και είναι πάντα η αγκαλιά για τα παιδιά του, τα αφήνει ελεύθερα να πορευθούν και πάντα τα περιμένει να έρθουν κοντά του. Άλλο παιδί ευδοκιμεί στην πορεία του και περνά βίο εργαζόμενος στη σκέπη του Πατέρα του αλλά ο βίος του είναι άτυφος και άτερπνος και ο έτερος υιός κάνει βίο γεμάτο παρεκκλίσεις από την ορθή οδό, γεμάτο ηδονές που τελικά είναι προς στιγμήν χαρούμενος αλλά αφήνει γεύση στερήσεως στον άνθρωπο, γεύση άγευστο γεμάτη με στοιχεία πείνας και ανέχειας στην πορεία όλη πορεία του.
Αλλά ο νεώτερος υιός τελικά κατενόησε το χάλι στο οποίο τον οδήγησε η αμαρτία και ακολούθηση της στη ζωή του και το ότι αποχωρίσθηκε της ζεστής και σταθερής αγκαλιάς του Πατρός του και θυμήθηκε ότι ακόμη και οι δούλοι του όχι μόνον τα παιδιά του και άρα όχι μόνον ο αδελφός του που έμεινε πίσω μαζί με τον Πατέρα του αλλά και οι εργάτες και δούλοι του Πατέρα του απολάμβαναν μιάς αξιοπρεπούς διαβιώσεως και της ελευθερίας που τους παρείχε το σπίτι που διέμεναν και υπηρετούσαν και αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρική εστία και να μην αξιώσει της θέσεως του της παλαιάς της του υιού θέσεως αλλά να ζητήσει να συγκαταλεγεί με τους υπηρέτες του Πατέρα του.
Αυτό εσκέφθη εκείνος να μην είναι ως υιός πλέον γιατί κατανοούσε ότι δεν άξιζε τέτοιας τιμής αλλά να προσληφθεί ως δούλος του κατά φύσιν Πατρός του. Αυτό από μέρους του υιού. Αλλά ο Πατήρ του είχε άλλη σκέψη, συμπεριφορά και νοοτροπία. Δεν ζύγιαζε τα πράγματα σαν τον υιό του, δεν είχε ανταγωνισμό στην θέαση των δικών του πραγμάτων και των πραγμάτων του υιού, δεν τον ένοιαζε η περιουσία του που την κατασπατάλησε, ούτε ότι ατίμασε την τιμή του, ούτε ότι δεν τον υπήκουσε, ούτε ότι τον αρνήθηκε και αυτόν και την σκέπη και προστασία του, αλλά τον θέλει ξανά κοντά του όπως τον είχε πριν του φύγει μακρυά. Ο Πατέρας είναι ο Θεός Πατέρας και θέλει τον υιό του όλο χαρά πίσω στην αγκάλη του χωρίς να σκεφθεί τίποτα και ενώ εκείνος ο αμαρτωλός υιός σκέφτεται να ζητήσει το ελάχιστο για να κορέσει την πείνα που ένοιωθε ο Θεός Πατέρας τον αποκαθιστά πλησίον του δια της μετανοίας εκεί από όπου τον είχε αποχαιρετήσει ίσως και σε καλύτερη θέση θα λέγαμε απλά αφού ενώ εκείνος έτρωγε την περιουσία του Πατρός του μετά πορνών ζων ασώτως, ο Πατήρ του αύξανε την πατρική περιουσία και όταν επέστρεψε βρήκε σε προοδευτικά καλύτερη κατάσταση τον οίκον του περιουσιακά αλλά κάτι έλειπε από τον Πατέρα.
Αυτό που έλειπε στον Πατέρα είναι η μισή καρδιά του, είναι ο μισός εαυτός του, αφού η διάνοια του και η καρδιά του καθημερινά ταξείδευαν μακρυά να εύρουν το παιδί του. Αυτός ο πόνος υπάρχει στον Πατέρα που δεν περιμένει να ακούσει καμμιά απολογία ή εν γένει κάποια δικαιολογία αλλά τρέχει και περικλείει στην μεγάλη αγκαλιά του το παιδί του εκείνο που ήταν νεκρό πνευματικά και το απολαμβάνει ενώπιον όλων των υπηρετών του ζωντανό.Στήνει γλέντι τρικούβετρο και επίσημο με το μοσχάρι το σιτευτό για να χαρούν άπαντες και να το μάθουν όλοι ότι ξαναβρήκε το παιδί του.
Αλλά στην χαρά πάντα θα υπάρχει και μια λύπη και αυτή η λύπη είναι από την μεριά του υιού του νομοταγούς ο οποίος δεν αντέχει το γλέντι του Πατρός του και διαμαρτύρεται. Μα ο Πατέρας του λέει ότι δεν έχει λόγο να διαμαρτύρεται γιατί εκείνος τα απολαμβάνει όλα τα αγαθά του αφού είναι κοντά του και έχει δικαίωμα να χαρεί όποτε θέλει. Αλλά ο Πατέρας τον παρακαλεί να μετάσχει στο γλέντι του οίκου του γιατί ο αδελφός του και δικός του νεώτερος υιός που τον είχε ξεγράψει όταν έφυγε από κοντά του τώρα είναι πλησίον του. Να χαρεί με την αναζωογόνηση του αδελφού του, να χαρεί που πλέον επανασυνδέθηκε η οικογένεια. Ο Πατέρας που είναι ο Θεός, η οικία που είναι η μάνα Εκκλησία, ο πρεσβύτερος που είναι ο καθως πρέπει του νόμου φύλαξ και εκείνος ο νεώτερος που παρέβη τον νόμο αλλά η ευσπλαχνία και η αγάπη του πατέρα του η απροσμέτρητη τονέκανε να χαρεί πάλι την επανασύνδεση της οικογενείας της πνευματικής.
Αδελφοί μου, ο Πατέρας δεν λεπτολογεί συμπεριφορές αλλά αγκαλιάζει και σκεπάζει όλους μας. Ας είμαστε και εμείς μιμητές αυτής της αγάπης του Ελεήμονος και Παντελεήμονος Θεού Πατρός. Αμήν.
Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018
Μακεδονικός Αγών μητροπολίτου Καστορίας Γερμανού Καραβαγγέλη 3 Φεβρουαρίου 2018
Μακεδονικός Αγών μητροπολίτου Καστορίας Γερμανού
Καραβαγγέλη 3 Φεβρουαρίου 2018
αυτοκινητου εξομολογησεως παράδοξα
σημερα, απόψε 2 Φεβρουαρίου 2018, πήρα δυο παιδια απο την περιοχη μας να τα παω σε αλλο μερος γιατι δεν ειχαν μεσο...
μου το ζήτησαν τόσο ευγενικά δεν μπορούσα να αρνηθώ!
σας πληροφορώ οτι σε δεκα λεπτά μου έκαναν μια αληθινή και εκ βαθέων εξομολόγηση μέσα στο αμάξι...
και στο τέλος ενώ αποφευγω να δινω εκτος ναου το χερι να μου φιλουν...το αγορι μου φιλησε τον ώμο και το κορίτσι ζητησε να μου φιλήσει το χέρι!~~!~!~!...
τελια αυτοί είναι εξομολογημένοι ίσως και βαθιά μετανοημένοι...!~!~
θέλαν δε να μου δώσουν μια σοκολάτα...αλλά λόγω σάκχαρου την απέφυγα...
μου ειπαν τα μικρά τους ονόματα και μου ζήτησαν απλά να προσεύχομαι...
Θεέ μου φύλαγε
αυτά
τα αγαθά παιδιά σου τον Α. και την Κ..!
Δόξα τω Θεώ...
Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή Τελώνου και Φαρισα...
Νάξιοι Μελιστές: Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή Τελώνου και Φαρισα...: Πανοσ. Αρχιμ. Ιεροθέου Λουμουσιώτη Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας Αρχή της περιόδου του Τριωδίου, αγαπητοί μου αδελφοί μου, σήμερα με τη...
Κυριακάτικοι Στοχασμοί! Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου! Από τόν Πανοσ. Αρχιμ. Ιερόθεο Λουμουσιώτη. 28.01.2018
Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
Αρχή της περιόδου του Τριωδίου, αγαπητοί μου αδελφοί μου, σήμερα με την ευαγγελική περικοπή του Τελώνου και του Φαρισαίου.
“Εἶπε δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολὴν ταύτην·”(Λουκ. ιη ,9) αυτή είναι η αιτία της εκφώνησης της σημερινής παραβολής από το στόμα του Κυρίου μας. Απαντά σε κάποιους που έχουν πεποίθηση στον εαυτό τους. που έχουν ιδέα ότι «κάποιοι είναι», χωρίς να θέλει να τους ψέξει αλλά με σκοπό να τους παιδαγωγήσει και να τους νουθετήσει με τον πάντα γλυκύ και ευγενικό τρόπο του ο Κύριος μας. Όχι απλά όμως είχαν πεποίθηση ότι είναι κάποιοι αλλά ότι είναι δίκαιοι, εκείνοι είναι τηρητές του απολύτου δικαίου και της αψεγάδιαστης δικαιοσύνης. Αλλά δεν είναι μόνον αυτή τους η σκέψη και ο λογισμός αλλά και το ότι εξουθένωναν τους άλλους με αυτή τους θέαση των πραγμάτων.
Ενώ τελικά όπως βλέπουμε στο τέλος της παραβολής που εκφωνείται σήμερα το ποιος θα είναι από τον Θεό ευλογημένος είναι σε διαφορετική βάση και θέση διαμορφωμένο.
Έχουμε δύο τύπους ανθρώπων τον εξωτερικά ευσεβοφανή και τον εξωτερικά ουτιδανό, που όμως δεν ξέρουμε πως διενεργούνται στο εσωτερικό τους οι πνευματικές τους λειτουργίες. Πως, δηλαδή σκέφτονται και δρούν στη ζωή τους. ο ένας «φαίνεται» κάπως και άλλος «είναι». Αυτός που φαίνεται κοιτάζει τα εξωτερικά και επίπλαστα στοιχεία ενώ ο άλλος προσπαθεί να είναι κάτι το ταπεινό για τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο ένας προσεύχεται με οίηση και πολλή κομπορρημοσύνη και διαχωρίζει την θέση του από τον άλλον άνθρωπο. Είναι σε ξεχωριστή και προνομιούχο θέση έτσι δείχνει να συγκαταλέγει τον εαυτό του με εκείνους που είναι ξεχωριστοί που είναι εκείνοι που έχουν στη ζωή τους σκοπό να τηρούν τα διατεταγμένα του Νόμου. Ενώ ο άλλος είναι ταπεινός και ευτελής αλλά προσηλωμένος στη γη τον καιρό της προσευχής, δεν έχει καύχηση αλλά είναι ταπεινά διακείμενος προς τον εαυτό του και προς τους άλλους. Η προσευχή του δεν τον ξεχωρίζει από το πλήθος των ανθρώπων αλλά τον τοποθετεί μέσα εκεί με πόνο και αγάπη περισσή.
Ο ένας ξεχωριστός και ο άλλος ένα με τον κόσμο γύρω του. Ο πρώτος ρίχνει την ευθύνη στους άλλους για ότι κακό υφίσταται και προσωποποιεί την καταδίκη του στον παρακείμενο συμπροσευχόμενο του που όμως δεν έχει κατακλείσει κεντρικό τμήμα του ναού αλλά έχει διαλέξει την αφάνεια της απλής και ταπεινής θέσεως του.
Ο φαρισαίος πως γίνεται να απορρίπτεται ενώ τηρεί τον Νόμο; Και όμως ο Κύριος μας αποστρέφεται την προσευχή του όχι μόνο λόγω καυχήσεως αλλά και λόγω του ότι ξεχωρίζει τον εαυτό του από το σύνολο των ανθρώπων και διεκδηκεί την ανταμοιβή του από τον Θεό. Ενώ ο τελώνης κατανοεί το πνευματικό του στάδιο ότι είναι μηδαμινό και ζητά συγχώρεση και έλεος από τον Θεό.
Δυστυχώς και μείς αγωνιζόμενοι πνευματικά έχουμε τέτοιου είδους σκαμπανεβάσματα. Νοιώθουμε ότι αξίζουμε την επιβράβευση ενώ τελικά δεν έχουμε κάνει κάτι για να την επιζητούμε. Δεν μπορείς να νομίζεις ότι πρέπει να επιβραβευθείς ενώ είναι πρέπον συ να κάνεις ότι επιβάλλει ο Νόμος του Θεού και να λέγεις συνάμα ότι δεν έκανες τίποτα. Ότι έκανες όλα τα διατεταγμένα και στην τελική είμαι ταπεινός και ευτελής δούλος του Θεού.«οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν.» (Λουκ. ιζ, 10) δηλαδή δεν εκάναμε κάτι παραπάνω από αυτό που διέτασσε ο Νόμος του Θεού και τελικά είμαστε και αχρείοι δούλοι του Θεού. Νοιώθουμε ότι δηλαδή δεν είμαστε ξεχωριστοί από τους αδελφούς μας καθότι ότι και να κάναμε καλό σε εμάς προσφέρει και όχι σε εκείνους. Το κάναμε για εμάς και όχι για τους άλλους πολλώ δε μάλλον για τον Θεό μας που δεν χρειαζόταν τίποτε από αυτό που εμείς κάναμε και νομίζουμε ότι του το προσφέρουμε σαν εκδούλευση και σαν να κάναμε κάτι σημαντικό.
Αδελφοί μου, ο Κύριος μας καλεί ξεκάθαρα να αποκτήσουμε έργα τελωνικά και όχι φαρισαϊκά! Να ομοιάσουμε του ταπεινού «στεναγμού» του τελώνη ο οποίος σώζει τον άνθρωπο και να μην ομοιάσουμε της φαριοσαϊκής «υψηγορίας» που οδηγεί τον άνθρωπος στον όλεθρο και την αυτοκαταστροφή. Διότι δεν σώζει όποιον νομίζει κάτι περί της πνευματικής του ζωής αλλά ο Κύριος σώζει εκείνον που κάνει την ζωή του πνευματικά αρτιοτέρα. Ας έχουμε την τελωνική αρετή της ταπεινώσεως, αποφεύγοντες την φαρισαϊκή κενοδοξία, που μας καθιστά τέκνα Θεού γνήσια και φιλοπρόοδα πνευματικά χάριτι του Σταυρωμένου Λόγου, Σωτήρος Χριστού. Αμήν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
