Κήρυγμα Πρωτου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 ι.Ν.Ευαγγελισμου της Θεοτοκου Κοιλαδος (απομαγνητοφωνημένο)

Κήρυγμα Πρωτου Κατανυκτικου Εσπερινου 2018 ι.Ν.Ευαγγελισμου της Θεοτοκου Κοιλαδος

  Ξεκινάει, αδελφοί μου, το ταξείδι μας στον ωκεανό της μεγάλης Τεσσαρακοστής φαντασθείτε τον κάθε χριστιανό, σεβαστέ μου συμπρεσβύτερε και αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, να πέφτει στο πέλαγος σε φουρτούνα, σε τρικυμία, σε δύσκολο καιρό και να ψάχνει σωσίβιο να θέλει δηλαδή να σώσει εαυτόν, να σώσει τον εαυτό του απο τις δυσκολίες και τα χτυπήματα τα οποία θα τον βρουν μεσοπέλαγα.

  Έτσι είναι, αδελφοί μου χριστιανοί, και ο χριστιανός εκείνος που προσπαθεί με συναίσθηση να ζήσει αυτήν την περίοδο και λέω προσπαθεί διότι μάλλον σαν παιδιά δημοτικού θα φθάσουμε στο τέλος της προσπάθειας και θα είναι ευχής έργον άν βρεθούμε στην έκτη δημοτικού ούτως ώστε να μπορούμε όχι να αποφοιτήσουμε γιατί η προσπάθεια της πνευματικής πορείας για να συναντήσουμε τον Ιησού Χριστό δεν τελειώνει ποτέ. Όπως οι ναυτικοί βρίσκουν μεν απάνεμο λιμάνι αλλά επειδή οι βιοτικές τους μέριμνες έχουν σχέση με την εργασία που κάνουν του ναυτικού σκέπτονται και το επόμενο μπαρκάρισμα, το πως θα ξαναταξειδεύσουν. Όχι γιατί δεν θέλουν την ηρεμία του απάνεμου λιμανιού και την αγκαλιά της οικογένειας, αλλά επειδή θέλουν αυτή η οικογένεια να έχει τα προς το ζειν και χρειώδη για να μπορεί να πορεύεται. Έτσι και ο άνθρωπος του Θεού μέσα στο πέλαγος το ανεξάντλητο αυτού του αγώνα του πνευματικού που εντείνεται τη μεγάη Τεσσαρακοστή προσπαθεί να παλαίσει, να κάνει πάλη, με ποιόν; με ποιούς; 

  Λέγει ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή το εξής: "Δεν είναι η πάλη που κάνουμε προς τους αντιπάλους μας που είναι όμοιοι μας" Δηλαδή οι αντίπαλοι μας δεν είναι όμοιοι με εμάς. Εμείς είμαστε άνθρωποι με πάθη, με αμαρτήματα, με λάθη μέσα στο διάβα της πορείας μας και παλεύουμε, ακούστε με τι: "όχι με αίμα και σάρκα -δεν είναι δικά μου λόγια είναι του αγίου Αποστόλου Παύλου- αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας που άρχουν στο σκοτάδι του αιώνος τούτου προς τα πνευματικά όντα της πονηρίας που κατοικούν στους ουρανούς."

  Εμείς δηλαδή οι σαρκικοί άνθρωποι, σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες, που ζούμε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους που δεν έχουν όλοι τον ίδιο σκοπό, την σωτηρία κι ας λένε ότι είναι ορθόδοξοι και ας τρέχουνε 12 παρα 5 στην "Ανάσταση" και 12 και 5 εξαφανίζονται με τους εχθρούς του Χριστού και εμεις το έχουμε κάνει κάποιες φορές και ας είμαστε μέσα στο Ναό. Γιατί εδώ που κατοικεί ο νούς μας είναι αλητήριος κατα τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ενώ πολλές φορές βρισκόμαστε στον Άγιο τούτο χώρο και μετέχουμε στη θεία Λειτουργία εν σώματι, το πνεύμα μας ταξειδεύει, βρίσκεται αλλού και αυτό το πνευμα που ταξειδεύει τη μεγάλη Τεσσαρακοστή θέλουμε να το μαζέψουμε. Διότι έχει να αντιμετωπίσει τον πιο μεθοδικά καταρτισμένο εχθρό, εκείνο ανθρώπινο και σωματικό τα βάζει με τον ασώματο διάβολο. Όταν ο Θεός έφτιαξε τους αγγέλους,έφτιαξε δέκα θαυμάσια τάγματα. Ο πιό έκλαμπρος, ο πιο λαμπερός ήταν ο εωσφόρος, εκείνος δηλαδή πυο φέρει το φως το πρωϊνό, την ομορφιά της Αυγής. Ο εωσφόρος αποφάσισε να κάνει επανάσταση εναντίον του Θεού και εξέπεσε και απο εκείνη τη στιγμή που εν χρόνω εξέπεσε, έβαλε στόχο και στοχοποίησε όχι εκείνον που ήθελε. Ήθελε να στοχοποιήσει τον Θεό, δεν μπορούσε όμως να το κάνει αυτό, είδε ο Θεός ότι αγαπά ιδιατέρως τον άνθρωπο και στοχοποιήσε ο διαβολος αυτόν καθ'αυτόν τον κάθε άνθρωπο και αντιστρατεύεται την σωτηρία του και η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι κάτι το οποίο είναι ιδεολόγημα, είναι προϊόν του νου. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι μία σχέση. Όπως η σχέση που υπάρχει στην οικογένεια των γονέων με τα παιδιά έτσι στην Εκκλησία, υπάρχει η σχέση μας των πιστών χριστινών προς τον Πατέρα μας. Η πιο γνωστή προσευχή που ξέρουμε και είναι και η μόνη που παρέδοσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ξεκινάει με αυτές τις φράσεις Πατέρα μας "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς". Εσύ που είσαι στους ουρανούς, δηλαδή ο νούς μας δεν μπορεί να συλλάβει που είναι η κατοικία του Θεού και άρα τον φέρνει και τον τοποθετεί στους ουρανούς, πάνω απο τους ουρανούς, δεν λέει στον ουρανό, λέει στους ουρανούς και εκεί κατοικεί ο Θεός Πατέρας για να το καταλάβει το μυαλουδάκι μας.    (Και) τα βάζουμε εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι με τον διάβολο. Τί είναι διάβολος; Ο Εωσφόρος είπαμε πριν, τί σημαίνει όμως διάβολος; αυτός που διαβάλει, που σπέρνει δηλαδή μόνιμα ζιζάνια αναμεσα μας. Μας διαβάλει, όλοι έχουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό διαβληθεί απο κάποιους, δηλαδή έχουν διαδώσει κάτι που είτε είναι ψεύτικο είτε είναι παραφουσκωμένο. Σκεφθείτε αυτός να μεθοδεύει εναντίον του ανθρώπου, αιώνες τώρα, του κάθε ανθρώπου που προσπαθεί να επιτύχει την ενχρίστωση του. το να οικειοποιηθεί τον Χρίστο, ο κάθε άνθρωπος, αυτός ο διάβολος να αντιστρατεύεται αυτήν την οικειοποίηση του Θεού προς τον άνθρωπο και από τον άνθρωπο. Δηλαδή, ο άνθρωπος οικειοποιείται τον Θεό μέσα στην καρδιά του, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε αυτήν την ευλογημένη περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής.     
  Συνεχίζει τώρα ο λόγος μας απο τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και γιατί αναφέρομαι στους αγίους της Εκκλησίας: για να πεισθούμε απόλυτα ότι αυτά που λέει ο Ιεροκήρυκας δεν είναι ποτέ δικά του και ας μην αναφέρει Αγίους της Εκκλησίας και όταν λέω Ιεροκήρυκας δεν εννοώ τους Ιεχωβάδες στην κεντρική πλατεία του Κρανιδίου(όπως γίνεται και σε άλλες πόλεις) εννοώ τους κληρικούς που μας στέλνει ο Επίσκοπος μας και η Μητρόπολη μας διαθέτει και εκείνοι μας λένε το τι θέλει ο Θεός και λέει ο ιερός Χρυσόστομος συνεχίζοντας την ερμηνεία σ' αυτό το χωρίο και σε σχέση όμως με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση, που αναφέρεται στην δημιουργία του κόσμου: να μην νομίσετε, λέγει ότι έχουμε ενώπιον μας έναν τυχαίο αγώνα, η πάλη μας δεν είναι προς τους συνανθρώπους μας. Του συνανθρώπου μας τα τερτίπια, τις μεθοδείες, τις σκέψεις, την μέθοδο την εχθρική μπορούμε και να την σκεφθούμε και να την μαντέψουμε, γιατί σήμερα μας εχθρεύεται εκείνος εχθές τον εχθρευόμασταν εμείς. Ούτε είναι ίση η παράταξη μας διότι άν και έχουμε σώμα έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασωμάτους δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε διότι εάν η μάχη είναι άνισος είναι όμως μεγάλη η δύναμις των ηδικών μας όπλων. Δεν μας αφήνει ατείχιστους στον πόλεμο, δεν μας αφήνει ανεφοδίαστους στον πόλεμο που κάνει η πνευματική πονηρία του διαβόλου προς τον άνθρωπο που προσπαθεί να οργανώσει θα λέγαμε απλά την σχέση του με τον Χριστό και να έρθει να κάνει τη σωτηρία προσωπική του υπόθεση. Να ενδιαφερθεί, βρε παιδάκι μου, απλά για την σωτηρία του. Δυστυχώς ξεχνάμε ότι η πίστη μας αυτή που μας παραδίδει η αγία μας Εκκλησία, αδελφοί μου αγαπητοί, είναι τρόπος ζωής, είναι πρόταση, του πως θα ζεις την καθημερινότητα σου. Τι μας είπε; Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σε αυτούς που σας κάνουν κακό. Αυτά όλα εφαρμόζονται στην καθημερινότητα μας και άλλα πολλά στέλνει τους Αποστόλους στο κήρυγμα ο Ιησούς Χριστός και τους λέει εσείς να ενδιαφέρεστε μόνο για την πίστη εκείνη που οδηγεί στην ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Μην ενδιαφέρεστε για τα ενδύματα σας, μην ενδιαφέρεστε για το πουγκί σας, μην ενδιαφέρεστε να πάρετε ραβδί, το ραβδί το χρειάζονται για τους εχθρους και τα ζώα που θα εύρισκαν στον δρόμο περπατώντας. Μην ενδιαφερθείτε για τίποτα απο αυτά θα μεριμνήσω Εγώ και αφού το λέει ο Κύριος θα το κάνει, θα μου πείτε γιατί δεν μεριμνά; Μα, εμείς, και πρώτα οι κληρικοί καταστρώνουμε σχέδια επι σχεδίων πάμε σε μιά ενορία και θέλουμε να αλλάξουμε, να ανακαινίσουμε, να κάνουμε τεράστιο ναό. Δεν έχει σημασία το μέγεθος των πραγμάτων που μας περιβάλλουν αλλά έχει σημασία η ψυχή μας να είναι γεμάτη με τον Χριστό, αν δεν είναι, αδελφοί μου, γεμάτη με τον Χριστό τότε ο αγώνας μας είναι μάταιος. Κάποια στιγμή τα ψυχολογικά κενά που θα μας μείνουν θα αρχίσουν να ζητούν εξαγόρευση, θα αρχίσουν να ζητούν εκείνα να βρούν κάλυμα και θα μπούν ανθρώπινες καταστάσεις αμαρτωλές και θα σας πω μία τέτοια κατάσταση. Δεν πάω, λέει, στην εκκλησία γιατί ο π.Ιερόθεος είναι παλιάνθρωπος. Μα δεν πας στην εκκλησία για τον π.Ιερόθεο και επίτηδες χρησιμοποίησα το δικό μου όνομα για να μην  έχετε καμμία άλλη σκέψη. Δεν πας επειδή είναι παλιάνθρωπος ή καλός άνθρωπος ο ιερεύς, πας γιατί φοράει αυτό εδώ το πετραχείλι. Αυτό εδώ το πετραχείλι είναι της εκκλησίας. Σημαίνει ότι έχει Ιερωσύνη του Χριστού, μπορεί να κάνει και θαύματα, όσο αμαρτωλός και αν είναι ο ιερεύς και θα σας πώ δύο παραδείγματα: Ήταν ένας ιερεύς, θα πω το χειρότερο πρώτα και το ελαφρύτερο ύστερα, ο οποίος ξέφυγε της πνευματικής του πορείας και άρχισε να μεθοκοπάει, να ξενυχτάει, σκότωσε κάποια στιγμή έναν άνθρωπο. Σε ολόκληρο το χωριό του ένας τον είδε, σεβόμενος το ράσο του δεν το αποκάλυψε αλλά σταμάτησε να εκκλησιάζεται. Ο Ιερέας μπήκε σε λογισμούς και άρχισε να σκέπτεται, γιατί σταμάτησε ο αδελφός να εκκλησιαζεται; και πήγε και τον βρήκε, του αποκάλυψε ότι ξέρει, του είπε ότι εμενα δεν με ενδιαφέρει να τιμωρηθείς απο την ανθρώπινη δικαιοσύνη αλλά δεν μπορώ να σε βλέπω να ιερουργείς στην εκκλησία, γιατί ξέρω την παλιανθρωπιά σου, ξέρω το έγκλημα που έκανες!!! Του παρουσιάστηκε ένας άγγελος Κυρίου, εκείνου του ανθρώπου που είχε δει το έγκλημα και του λέει πήγαινε να παρακολουθήσεις τον ιερέα μια μέρα το πρωί που πηγαίνει για να λειτουργήσει. Πήγε αυτός ο άνθρωπος πιο νωρίς, περιμένε έξω απο τον ναό. Είδε τον ιερέα, πρωί πρωί, δεν τον είδε ο ιερέας. μπάινοντας στον ναό έβγαλε το πτώμα του ανθρώπου που κουβαλούσε στην πλάτη του, αυτό το είδε μόνος εκείνος που ήξερε και το αποκάλυψε ο Θεός μόνον σε εκείνον τον άνθρωπο. Λειτούργησε, έκανε όλα τα ιερά έργα που κάνει η ιερωσύνη του Χριστού μέσα στο ναό δια του ιερέως και ξαναπήρε πάνω του το πταίσμα του, το αμάρτημα του όταν βγήκε απο το ναό. Για να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η βοήθεια του πνευματικού μας πατέρα. Όλοι πρέπει να έχουμε πνευματικό πατέρα, να πηγαίνουμε και να λέμε το πρόβλημα μας, τα αμαρτήματα μας και εκείνος να μας αγκαλιάζει μεν διότι ερχόμαστε, όταν ερχόμαστε με μετάνοια αλλά και καμμία φορά να μας βάζει και κανέναν κανόνα, καμμία πνευματική ποινή θα λέγαμε για να γινόμαστε αγαθότεροι και καλύτεροι άνθρωποι.
  (Και) άλλο παράδειγμα για να δούμε ότι όταν μέσα μας έχουμε σκέψεις αγαθές ακόμη και η άλογη κτίση, τα ζώα που μας περιβάλλουν, καταλαβαίνουν και αντιδρούν ανάλογα, έτσι όπως αντιδρούσαν στον παράδεισο. Στον παράδεισο πέρασαν όλα τα ζώα μπροστά απο τον Αδάμ και την Εύα και τα ονομάτισε ένα ένα, τους έδωσε όνομα. Τέτοια ήταν η σχέση του ανθρώπου με την περιβάλλουσα αυτόν κτίση, τα ζώα που τον περιέβαλαν και πήγε ο ιερέας σε έναν άνθρωπο που τον κάλεσε να του κάνει έναν αγιασμό. Ο άνθρωπος εκείνος είχε ένα λυκόσκυλο αγριεμένο στην αυλή του. Δεν τον είδε τον ιερέα. μπήκε ο ιερέας μέσα και όλοι τότε τα έχασαν, σου λέει πάει θα τον ξεσκίσει αυτό το άλογο κτήνος, το ζωάκι, το σκυλι που με το ένστικτο του κυκλοφορύσε και δρούσε. Τελικά, πως ο άνθρωπος του Θεού διεσώθη; Έτσι, που μόνο η χάρις του Θεού μπορεί και μας προστατεύει και εμάς όλους στον αγώνα μας τον πνευματικό. Τι έκανε; Επειδή αγαπούσε τα ζώα, αυτή του την αγάπη προσπάθησε να την εκφράσει και άνοιξε τα χέρια του, την αγκαλιά του. Τι έκανε το άγριο λυκόσκλυλο; Ζύγωσε κοντά, ακούμπησε με τα δύο μπροστινά πόδια τους ώμους του ιερέως και άρχισε να τον γλείφει. Γιατί; Ακόμη τον αγαθό λογισμό, την καλοσύνη του παπά, την αγκαλιά αυτή και το ζώο την κατάλαβε. Ακουμπήστε, έτσι ένα σκυλακι έξω στο δρόμο να δείτε πόση χαρά θα κάνει. Λες και του αγόρασες, ένα σπίτι ολόκληρο, είναι τέτοια η χαρά που κάνει το ζώο, είναι χαρά απροσμέτρητη! Ενώ εμείς ακόμη και εκεί πολλές φορές στη χαρά δρούμε υπολογιστικά.
  Διότι λέει αν και έχουμε σώμα, έχουμε προσταχθεί να πολεμούμε με ασώματες δυνάμεις αλλά μη φοβηθείτε, δεν μας απογοητεύει ο αγιος Ιωάννης (ενν. ο Χρυσόστομος), δεν μας λέει ότι θα τα κάνετε όλα μούσκεμα, έρχεται δε ο άγιος Νικοδημος ο Αγιορείτης κάπου και γράφει ότι δεν μετράει το τέλος αλλά μετράει ο αγώνας, το πόσο προσπαθείς, το τι δυνάμεις προσπάθησες να συγκεντρώσεις για να κάνεις αυτή την αρετή, αυτό το καλό και ο Θεός αμοίβει ανάλογα με την προσπάθεια, αμοίβει την προσπάθεια, δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα το τελικό. Δεν περνάμε εξετάσεις με αυστηρούς κριτές στην πνευματική μας ζωή αλλά μη φοβηθείτε λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος "διότι εάν και η μάχη είναι άνιση. διότι απο τη μιά είναι ο διάβολος που είναι ασώματος και απο την άλλη είμαστε εμείς, είναι μεγάλη η δύναμη των δικών μας όπλων διότι επρόσθεσε αυτά σχεδόν ωσάν να έλεγε: επειδή γνωρίσατε την φύση των εχθρών να μη χαλάσετε το θάρρος ούτε να αδρανήσετε προς την πάλη" δηλαδή μην εφησυχάσετε, μην σταματήσετε να σκέπτεσθε ότι θα απειληθείτε υπο του δαίμονος. Μην σταματήσετε να προσεύχεσθε, όταν- θα σας το πω με σημερινά στοιχεία- το πολεμικό ναυτικό στα Ίμια και στο Καστελλόριζο και στα νησιά μας είναι σε επιφυλακή γιατί απέναντι καραδοκεί εχθρός παμπόνηρος και παγκάκιστος, κι αυτός οι Τούρκοι, που δεν θέλαν ποτέ στην ιστορία μας το καλό μας. Αυτοί οι εχθροί, κάνουν το ίδιοι που κάνει ο διάβολος. Όχι όλος ο λαός, ο τουρκικός, δεν κατηγορώ τους απλούς ανθρώπους και αυτοί σαν κι εμάς είναι έρμαια κακών πολιτικών και κακών κυβερνώντων.
  Αλλά για να δείτε την ένταση, σε αυτά τα σημεία εκεί, δεν μπορεί να εφησυχάσει ο στρατιώτης, δεν μπορεί να παίρνει το κινητό του και να παίζει, ενώ παίζουν κορώνα γράμματα και τις ζωές τους οι στρατιώτες μας εκεί και οι ναυτικοί μας αλλά και ολόκληρο κράτος πίσω, που δεν είναι κτήρια και βουλές, είναι άνθρωποι που αν γίνει οτιδήποτε θα χυθεί αίμα , θα γίνει κακό αν γίνει πόλεμος. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί.
  Έτσι και στην πνευματική ζωή, δεν κάνουμε κατα μέτωπο επίθεση στον δαίμονα, εμείς χρησιμοποιούμε τα όπλα που μας χάρισε ο Ιησούς και μας έχει δωρίσει και ένα μεγάλο όπλο την προσευχή. Λέει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος που θα εορτάσει την Τέταρτη Κυριακή των Νηστειών: "με το όνομα του Ιησού Χριστού μάστιζε τους πολεμίους". Χτύπα, δηλαδή, σαν με μαστίγιο τους δαίμονες με το όνομα του Χριστού. Δεν μπορούν να το αντέξουν. Όταν εμείς έχουμε μποφόρια αιγαιώτικα μέσα μας και ανταριάζει όλη μας η ύπαρξη και έχουμε δίκ(α)ιο για όλα και μαλλώνουμε με όλους. Βάλαμε ποτέ το κεφάλι κάτω και να πούμε μερικές φορές την ευχή του Ιησού; Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε με. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελεησε με. Πήραμε αποφάσεις, δηλαδή, στην πνευματική μας ζωή και πορεία αφού προσευχηθήκαμε; Δεν θα απαντήσω είναι ρητορικό το ερώτημα και αν δεν το κάναμε μέχρι χθες να ευκαιρία να το κάνουμε απο αύριο.
  Γι' αυτό ξεκινάει κάθε χρόνο η σαρανταήμερη νηστεία και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και στη ζωή μας αρκετές φορές έχουμε νηστεύσει, αρκετές φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε πνευματικό αγώνα. Μπορεί να μην τα καταφέραμε, να ο καιρός σήμερα, δεν είπε το τροπάριο αφού αγωνίσθηκες χθες, σήμερα, βρε παιδί μου πέσε λίγο να ξεκουρασθείς. Όχι, μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε το απόλυτο άλαδο που είναι για Δευτέρα με Παρασκευή η νηστεία όπως είναι καταγεγραμμένη στην Εκκλησιαστική Παράδοση. Μπορεί να πρέπει να πιούμε γάλα γιατί παίρνουμε χάπια. Μπορεί να μην μπορούμε να νηστεύσουμε καθόλου αν έχουμε ασθένεια αυτά με τον πνευματικό τα συζητάμε και δεν υπάρχει πνευματικός που να σου πει κάνε διαφορετικά απο αυτό που σου λέει ο ιατρός. Γιατί όταν υπάρχει ασθένεια πλέον η νηστεία πάει περίπατο είναι για τους άλλους, τους υγιείς!
  Πρέπει να κοιτάξεις να φτιάξεις τις ισορροπίες του οργανισμού σου διότι με αυτό το σώμα, με αυτές τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις θα έρθεις σε αντιπαράθεση με τον δαίμονα, με τον διάβολο.
  Αλλά συνεχίζει ο ιερός Χρυσόστομος:"για αυτό ενδυθείτε ολόκληρη την πανοπλία του Θεού -είναι λόγια πάλι του αποστόλου Παύλου πάλι στους Εφεσίους- στον προηγούμενο στίχο απο αυτόν που ξεκινήσαμε, για να μπορέσετε να αντιστέκεσθε στα τεχνάσματα του διαβόλου" και συνεχίζει ο άγιος Ιωάννης και λέει: "Διότι είναι πολλά τα τεχνάσματα του. Δηλαδή οι τρόποι με τους οποίους επιχειρεί να υπονομεύσει τους περισσότερο αδρανείς και πρέπει να τους γνωρίσουμε πολύ καλά." Εκείνος δεν εφησυχάζει κάνει πόλεμο κατα μέτωπον, εμείς πρέπει να αμυνθούμε αν δεν μπορούμε να αντεπιτεθούμε. Οι άγιοι μας αντεπιτίθεντο του διαβόλου με την προσευχή τους, με την εγκράτεια τους, με τη νηστεία τους, με όλες τους τις αρετές, με την ελεημοσύνη τους σε όλες τις μορφές. Γιατί το έχουμε ξαναπεί δεν είναι ελεημοσύνη να δώσω μόνον δέκα χιλιάδες ευρώ, ελεημοσύνη δεν είναι το ένα ευρώ, ελεημοσύνη είναι να δώσω ποτήρι στον άνθρωπο που μου το ζητά, να δώσω ένα κομμάτι ψωμί στον περαστικό που έχει την ανάγκη μου. γιατί σήμερα έχει την ανάγκη μου αυτός, αύριο μπορεί να είμαι στη θέση του εγώ και αφού μπορεί να περάσω και εγώ απο αυτή τη θέση και όταν θα περάσω απο την θέση της ζητιανιάς, της ζητείας, θα θέλω να με συνδράμουν και εμένα και να με βοηθήσουν, καλό είναι να το κάνω.
  (και) Ξέρετε όσες φορές δίνουμε χαιρόμαστε μέσα μας αλλά δίνουμε με το σύστημα το εκκλησιαστικό που λέει το ευαγγέλιο το χθεσινό το πρωί του Σαββάτου (προ της τυρινής Κυριακής) να κάνεις ελεημοσύνη αλλά να μην γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξία, να μην έχουν συνεννοηθεί τα χέρια, δηλαδή βάζεις στις τσέπες σου βρίσκεις κάτι το δίνεις χωρίς να σκεφθείς. Έτσι , έρχεται ο Θεός και βοηθά, αν εγώ υπολογίσει μόνος μου κρατώντας τον μισθό μου, αποθηκεύοντας χρήματα θα μου χτυπήσουν την πόρτα, όπως το έπαθε μιά γιαγιά τώρα κοντά και πέταξε απο το μπαλκόνι της δεκα επτά χιλιάδες ευρώ, σαν να ήσαν μαρουλόφυλλα. Γιατί όμως; γιατί τις είπαν ότι κινδυνεύει το παιδί της και εκείνη τα έδωσε όλα, τα πέταξε και είπε άμα είναι να γίνει καλά το παιδί μου(...τα δίνω όλα). Τελικά την κορόϊδευσαν αλλά εκείνη πήρε το μαθημά της και πλέον θα καταλάβει και εκείνη και εμείς, ότι δεν εξαρτώνται όλα από τα επίγεια και υλικά αγαθά.
  Πρώτον, για να αποφύγουμε τις αφορμές του διαβόλου που δίνει αφορμές να καταστρέψουμε τον δικό μας αγώνα.
  Δεύτερον να μην αφήνουμε καμμία είσοδο σε αυτόν, ούτε απο τον νου μας, ούτε απο την σκέψη μας, ούτε απο τις θυρήδες του σώματος που είναι οι οφθαλμοί και μπάζουν μέσα εικόνες και τις επεξεργάζεται ο νους. Ούτε με τις αισθήσεις όλες, όλα να τα αφήνουμε απ' έξω απο την πνευματική μας πορεία. Να μην επιδεικνύουμε, λέει ο άγιος Ιωάννης, και ακρίβεια γλώσσης και σταθερότητα οφθαλμών και καθαρότητα σκέψεως και διαρκώς να είμεθα έτοιμοι για αγώνα ωσάν κάποιο θηρίο να έρχεται εναντίον μας και να επιχειρεί  να μας κατασπαράξει για τούτο λοιπόν και η ουρανομήκης εκείνη ψυχή, ο διδάσκαλος των Εθνών, η γλώσσα της Οικουμένης, για τον απόστολο Παύλο τα λέει αυτά. εκείνος που επιχειρεί τα πάντα για την σωτηρία των μαθητών, αφού είπε ενδυθείτε όλα τα όπλα του Θεού, πάλι πρόσθεσε προφυλλάσσων ημάς από παντού και καθιστών όλυς ημάς ακατάβλητους λέγων σταθείτε λοιπόν αφού ζωσθείτε ως άλλη ζώνη την αλήθεια. Την ζώνη την φορούμε, έχετε δει τον ιερέα φοράει στη μέση του μία ζωνη όταν ιερουργεί, για να μαζεύει τον ποδήρη χιτώνα του και να μπορεί να περπατά. Να έχει ελευθερία και ευκολια κινησεων. Να ζωσθείτε λέει ζώνη, να ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως. Η Ζώνη αυτή είναι η αλήθεια. Ο άνθρωπος της αληθείας και όταν αυτή η αλήθεια έχει όνομα και είναι ο Ιησούς Χριστός είναι αδιαπραγμάτευτη αλήθεια και δεν την χαρίζεις σε κανέναν. Ενδυθείτε τον θώρακα της πίστεως, να τα όπλα που μας είπε πρίν, εδώ στον θώρακα βάζουμε σαν πανοπλία την πίστη μας και γεμίζουν τα στήθια μας και ενώ μπορεί να φαντάζουμε λίγοι και μικροί με τη χάρη του Θεού γινόμαστε γιγαντόψυχοι και γιγαντόσωμοι χριστιανοί ορθόδοξοι. Έτοιμοι να θηριομαχήσουμε για την πίστη μας χωρίς να αφήσουμε κανέναν και καμμία κατάσταση να την πειράξει αυτή την πίστη και φορέσετε λέει στα πόδια σας την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης. Αντί για παπούτσια και σανδάλια να βάλουμε σκοπό να ετοιμάζουμε τον ευατό μας να διαδίδει με την ζωή και με τον λόγο του, ο εαυτός μας, του ευαγγελίου της ειρήνης. Μαζί με όλα αυτά φορέστε την ασπίδα της πίστεως, θώρακας η πίστη και ασπίδα για να είναι θωρακισμένος ο άνθρωπος με την οποία θα ημπορέσετε να σβήσετε όλα τα πύρινα βέλη του πονηρού και δεχθείτε την περικεφαλαία της σωτηρίας και την μάχαιρα του Πνεύματος. Περικεφαλαία τη σωτηρία πυο χαρίζει σε όλους τους ανθρώπους μέσα στην Εκκλησία του ο Ιησούς Χριστός και τη μάχαιρα του Πνεύματος, η οποία είναι ο λόγος του Θεού.
  Μας περιέγραψε τα όπλα με τα οποία θα οπλιστούμε σε αυτόν τον πνευματικόν αγώνα, σε αυτήν την πνευματική πορεία που γίνεται για να συναντήσουμε μία μία σταθμούς σημαντικούς, την πρώτη Κυριακή που μας έρχεται να αναλογισθούμε ότι είναι Κυριακή μεν της Ορθοδοξίας αναφερομένη στο παρελθόν, μας ετοιμάζει και εμάς εν έτει 2018 να κηρύξουμε με τον λόγο, την συναναστροφή τα έργα μας το παραδειγμα μας τον Ιησού Χριστό και άλλος μπορεί με το στόμα, άλλος μπορεί με την θέρμη της καρδιάς άλλος μπορεί με την καλοσύνη του, άλλος μπορεί με την αγαθή ελεημοσύνη του, άλλος με το να μαζεύει ρούχα για τους ασθενεις και ενδεείς, άλλος μπορεί να πάει ένα πιάτο στον πεινασμένο, άλλος μπορεί να συντροφεύσει έναν άνθρωπο μοναχικό γέροντα ή μη αυτό είναι ίσως απο τα πιο δύσκολα και υπάρχουν χίλιοι δυό τρόποι να δώσεις βοήθεια και να πεις είμαι εδώ, είμαι ορθόδοξος χριστιανός τούτο το έτος και δίνω όλη την αγάπη μου στον Ιησού Χριστό, η Κυριακής της Ορθοδοξίας (φέρει αυτό το νόημα).
  Τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών εορτάζει ο αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αυτός ο άγιος μας λέει ότι ο Θεός δεν είναι ξύλα και εικονίσματα. Ο Θεός είναι μέσα μας είχε εμπειρία της παρουσίας του Θεού ως ακτίστου Φωτός αυτό που έβλεπε ως άκτιστο Φως ο Παλαμάς και έφθασαν να τον καθαιρέσουν, να τον κυνηγήσουν, να τον εξορίσουν, να μην τον δεχθούν στην Θεσσαλονίκη, να τον πάνε απο μοναστήρια σε μοναστήρια για χάρη του Χριστού όλα αυτά. Όλους τους διωγμούς υπέστη μας λέει ότι έχω εμπειρία της θεώσεως, ζω τον Θεό μέσα μου.
 Την επόμενη Κυριακή την τρίτη των Νηστειών θυμόμαστε ότι η άσκηση είναι ο σταυρός μας. Τι είπε ο Χριστός; πάρτε τον σταυρό και ακολουθήστε με, απαρνηθείτε τον εαυτό σας! πάρτε τον σταυρό και ελάτε όχι δίπλα μου, όχι μπροστά μου να προπορευθείτε, όχι να με αφήσετε πίσω πολύ και να πάτε μπροστά μπροστά αλλά ελάτε πίσω μου, ούτως ώστε τα βήματα σας να είναι στα χνάρια μου, να πατάτε σωστά και να διαχειρίζεστε τον σταυρό σας ως μια πνευματική εμπειρία.
  Την άλλη Κυριακή, την τέταρτη των Νηστειών είναι οσίου Ιωάννου της Κλίμακος και ο άγιος Ιωάννης μας λέει ότι η άσκηση είναι και για τους ανθρώπους του κόσμου και για τους μοναχούς. Αυτό το διάστημα μπορούμε να κάνουμε και την επανάσταση μας και για άλλους λόγους εθνικούς, να κλείσουμε την μεγάλη διδασκάλισσα που έχουμε βάλει όλοι μας εμπριζομένη στο σαλόνι μας, στις κρεββατοκάμαρες μας, την τηλεόραση, την τηλοψία, ούτως ώστε να αφήσουμε λίγο τον νου μας γιατί όλοι έχουμε νου να σκεφθεί πως μπορεί να δράσει! Να πάρουμε την Αγία Γραφή και να την διαβάσουμε,ένα όμορφο πνευματικό βιβλίο, ένα μυθιστόρημα, υπάρχουν θαυμάσια μυθιστορήματα και ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και θα δουλέψει και το μαυλό των παιδιών μας αν μάθουν απο εμάς. Όταν δεν μας έχουν δει ποτέ με βιβλίο στο χέρι πως νομίζουμε ότι θα γίνουν καλοί μαθητές ξαφνικά;  Δεν έχουν παράδειγμα! Δεν έχουν κάποιον να τους δείχνει και αυτά μας τα τονίζει για την ασκητικότητα μέσα στον κόσμο αλλά και έξω απο τον κόσμο, στο μοναστήρι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
  Κλείνει με το μεγάλο παράδειγμα της μετανοίας η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή την τελευταία Εβδομάδα της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την τελευταία και πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, που εφέτος δεν θα εορτασθεί λογω του ότι συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η αγία μας εκκλησία εορτάζει αυτή την Δεσποτική Εορτή.
  Αυτή η γυναίκα έζησε μέσα στη ηδονή, δεν έκανε έρωτα με τους ανθρώπους για να μαζεύει λεφτά αλλά το έκανε για την ηδονή και αυτήν την ηδονή την διαδέχθηκε και οδύνη, πόνος δηλαδή και βρήκε ηδονή πνευματική. Έβαλε τον Χριστό σαράντα χρόνια στη ζωή της στην έρημο και εκείνη ζούσε εν μετανοία και έγινε ένα πολύ σημαντικό πρότυπο μετανοίας. Αυτήν την γυναίκα, την αγία Μαρία την Αιγυπτία, η Εκκλησία μας την παρουσιάζει ως το τελικό πρότυπο για να φθάσουμε να προσκηνύσουμε την αγία Ανάσταση. Η μετάνοια, η άσκησητου αγίου Ιωάννου, η μετάνοια της αγίας Μαρίας, η εμπειρία του ιερού Παλαμά, η δόξα του Σταυρού, γιατί χωρίς Σταυρό δεν μπορεί να υπάρχει Ανάστασηκαι η αγάπη μας και ο έρωτας μας για την Ορθοδοξία. Όλα αυτά θα τα ζήσουμε και εφέτος την αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή και να μας χαρίζει ο Θεός δύναμη να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στον αγώνα τον πνευματικό, αγαπητοί μου αδελφοί, Αμήν. Καλή, ευλογημένη, μεγάλη και αγία Τεσσαρακοστή. Καλό στάδιο!


 
https://www.youtube.com/watch?v=E92E8WIbxgA 

Κυρική της Τυρινής εν τη ενορία ι.Ν.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας Ερμιονίδος 18η Φεβρουαρίου 2018.